† Edward Hulewicz ... Czekając na jesień 

Przyszła jesień już ... pora dobrych snów
Najmilej jest wtedy siąść pośród drzew
Najbliżej być w dłoni dłoń ...
Niebo pełne gwiazd... księżyc szuka nas ...
Uciekasz mi w nocy mrok ... drzewa cień
A kroki Twe tłumi las....
Cały wrzesień mija pośród zwykłych zdarzeń
Nie ma nawet czasu, żeby siąść pomarzyć ...
Gonią nas spojrzenia obce w obcych lustrach
Gonią nas pragnienia niespełnione wszystkie
Krzykiem płonie miasto
I choć ludzie biegną dookoła....
My jesteśmy sami całkiem sami!
Czekając na jesień która przyjdzie
Na jesienne słońce, szary świt i senny dzień...
Babie lato pośród drzew, na ptaków śpiew...
Przyszła jesień już ... pora nocnych burz...
Kasztanów Ci mogę dać pełen kosz!
Wieczory znów chłodne są!
Z nieba spada mgła, smutna deszczu łza ...
Ogniska już gasi wiatr, ptaki śpią ...
Niech chwila ta zawsze trwa...
Cały wrzesień mija pośród zwykłych zdarzeń
Nie ma nawet czasu, żeby siąść pomarzyć ...
Gonią nas spojrzenia obce w obcych lustrach!
Gonią nas pragnienia niespełnione wszystkie ...
Krzykiem płonie miasto
I choć ludzie biegną dookoła!
My jesteśmy sami, całkiem sami!
Czekając na jesień która przyjdzie,
Na jesienne słońce, szary świt i senny dzień...
Babie lato pośród drzew ... na ptaków śpiew ...
Niech chwila ta zawsze trwa ....
Zawsze trwa ...
#EdwardHulewicz #SzAniaSz