命に嫌われている。/โดนชีวิตเกลียดชัง - Kanzaki Iori (ft. Hatsune Miku) | Cover by BEARISS (Acoustic Ver.) 

'เข้มแข็งไว้นะ' 'อย่ายอมแพ้ ตกลงมั้ย?' สองคำนี้ทำน้ำตาร่วงจริงๆ

เพลงนี้ฟังแล้วเห็นตัวเอง ตอนนี้ยังคิดเลยว่าถ้าตายก็ไม่สน แต่สุดท้ายพอจะตายก็อยากมีชีวิตต่อ “ ฉันยังไม่ได้ทำสิ่งนั้น ฉันยังไม่ได้ใช้สิ่งนั้น ฉันยังไม่ได้บอกเรื่องนั้น ฉันอยากจะมีชีวิตต่อ ”

• LYRICS • ˙˚ ᕱ⑅ᕱ ɞ˚˙ “เธอจะตาย? ยัง เธอยังต้องอยู่” “ห้ามพูดว่าจะตาย เธอนั้นยังต้องอยู่” บทเพลงที่เคยได้ฟังเขียนเอาไว้เอง ตลกดีที่มันก็ถูก จากใจ แม้ว่าจะตายฉันก็ไม่แคร์ แต่ว่าคนรอบตัวมาตาย ฉันก็คงต้องแคร์ คืออัตตาที่ไม่ลืมเลยนะว่ามีอยู่ แค่เพียงไม่ชอบมันเอง แคร์ทำไมกับคนจากไปหรือว่ายังคงอยู่? ชิงชังใครจากตัวเราก็เป็นแค่ Fashion หนึ่ง ลองคิดดูดี ๆ ว่าหากมีชีวิตสันติ คือเรื่องที่แสนวิเศษน่าดู จอทีวียังเอาแต่ฉายผู้คนที่สิ้นไป คลอด้วยเพลงบรรเลงที่ลองได้ฟังแล้วฉันก็เศร้าใจ และเพียงลำพัง ยังมีเด็กน้อยนั่งดูอยู่ คว้ามีดขึ้นมา เริ่มเลียนแบบตาม ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ถูกผลักดันคุณค่าที่มีจนมันไม่เหลืออะไร และบทเพลงยังมัวแต่ร้องอะไรกันอยู่อย่างนั้น บอกฉันรวมถึงเธอว่าเราต้องฆ่าใคร ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว หยุดได้แล้วที่พูดว่า ตายไปซะก็คงดี และหากลองจ้องมองดี ๆ จริง ๆ ก็คงได้รู้ ว่าพวกเรากำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่ เงินไม่มีสักแดง ฉันก็ยังต้องอยู่ ขับกล่อมเพลงกันไปเช่นนี้ให้ตัวเองได้อยู่ ใช้ชีวิตต่อไปแม้ความหมายยังไม่รู้ แม้พระเจ้าเปิดทางมันก็ยังคงไร้ประโยชน์ แผลในใจมันอธิบายยังไง คงจะไม่ชัดเจนกว่าว่า “ฉันต้องทนเพียงเดียวดาย” ยังดึงดันทั้งไม่มีอะไร คืนนี้ฉันก็ยังต้องเข้านอนลำพัง ความเยาว์วัยโดนบังคับก่อนเวลา ตื่นขึ้นมาในวันนี้เราต้องโตเป็นผู้ใหญ่ สักวันหนึ่งไม่นานก็ถึงเวลาที่ต้องร่วงโรยรา เหมือนเช่นดังใบไม้ที่มันเหี่ยวเฉาพวกเราก็รู้ ไม่มีใครจดจำว่าชีวิตเราเป็นยังไง คิดว่าถ้าหากฉันไม่ตายก็คงจะดีพิลึก รู้น่า ว่าเป็นได้แค่เพียงเพ้อฝันกลางวัน ความจริง จะตาย ก็แบบเดิม ฉันยังคงไม่แคร์ แต่ในใจจริง ๆ ยังอยากมีชีวิตเพื่อคนที่แคร์ มีชีวิตบนความขัดคอที่มันยังไม่หายไป มีเพียงแค่ฉันถูกโห่ตะโกน “อะไรที่มันดี” ก็ปล่อยไว้ให้มันยังคง “ดี” “ไม่ต้องการจะตาย ก็ถูกแล้ว ใช้ชีวิตที่มี” มันก็ไม่เป็นไรถึงเรากลายมาเป็นเช่นนี้ ก็แค่หัวเราะไปคนเดียวตลอดกาล ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ไม่รู้เลยถึงความหมายแท้จริงของความสุข ต่างเกลียดชังชีวิตที่เหมือนว่าใครกำหนดมา และฉันรวมถึงเธอถูกสาปไว้ง่ายดาย ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว “ลาก่อนนะ” ที่พูดออกมาโดยไม่ได้คิดอะไร ไม่เคยรู้ว่าการจากลามันเป็นอย่างไร คือพวกเรากำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่ ความสุขใจ การจากลา หรือ ความรัก สายสัมพันธ์ เหล่านั้นฉันเคยคิดและเคยวาดฝันเอาไว้ เป็นของที่จะหาซื้อมาได้ด้วยเงิน ในความจริงพรุ่งนี้ฉันอาจแค่ต้องตายไป จะอะไรก็ล้วนถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรอวันตาย ทั้งอรุณ ทั้งสายันห์ วันผลิใบ หรือร่วงโรย ต่างล้วนคือช่วงเวลาที่ต้องมีใครสักคนต้องไป อนาคต ความฝันเรา ฉันต้องการไปทำไม แค่ขอเธอมีชีวิตเรื่อยไป ฉันต้องการเพียงเท่านี้ นั่นล่ะ บทเพลงนี้ เล่าเรื่องราวออกมาจากใจแล้ว โดนชีวิตชิงชังมันก็พอแล้ว สักวันพวกเราก็ต้องตาย มันก็ทั้งเธอและก็ตัวฉัน เราก็ต่างไม่มีทางจะยื้อให้ตัวเองได้อยู่ แต่ถึงเป็นอย่างนั้นยังพยายามจะมีชีวิต แบกรับเอาชีวิตนี้มันไว้ด้วยตัวเอง จะฆ่ามัน จะไม่ยอม หัวเราะมัน ต้องไม่ตาย จะไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย จะไม่ยอม ----~

"เหนื่อยมั้ย?" "พักก่อนสิ" "อดทนไว้นะ" "พยายามเข้าละ" "อย่ายอมแพ้นะ" "จงเข้มแข็งนะ" "ชีวิตเรายังมีค่า" "อุตสาห์ได้เกิดมา" "ใช้ให้มันคุ้มค่าเถอะนะ" "คำด่านั่นเก็บมาเป็นแรงผลักดันเถอะ" "เห~ฉันเป็นใครงั้นหรอ?" "ก็คนที่มีชะตากรรมแบบเธอไง" "พยายามเข้าล่ะ" "ณ จุดนี้" "พึ่งจะผ่านมาแค่ครึ่งทางเอง" "จงพยายามให้สุดสิ" "ชีวิตยังมีอีกหลายอย่าง" "มาพยายามไปด้วยกันเถอะนะ" "เรามาสู้ไปด้วยกันเถอะ" "มาสู้ไปให้ถึงที่สุด" "จนกว่าจะถึงจุดจบกันเถอะนะ" "หืม เธอร้องไห้หรอ?" "งั้นก็ร้องออกมาให้หมดเลยนะ" "ระบายออกมาให้หมด" "อย่าเก็บไว้คนเดียวนะ" "การที่เธอร้องไห้น่ะ" "มันไม่ได้แปลว่าเธออ่อนแอ" "เธอแค่อ่อนโยนก็เท่านั้น" "ถึงฉันจะเป็นคนแปลกหน้า" "แต่ฉันมั่นใจเลย" "ว่าคำพูดพวกนี้ของฉัน" "พอจะปลอบใจพวกเธอได้บ้าง" "อย่าเศร้าเลยนะ" "สู้ๆนะ^-^"

เคยอยากตายเพราะ? 1.เพื่อนเกลียด 2.ครูเกลียด 3.ความรัก 4.ครอบครัว ใครเคยเป็น?

พออ่านคอมเม้นแล้ว รู้สึกเศร้าจังเลยค่ะ ไม่ใช่แค่เรา แต่ก็มีคนมากมายทนทรมานในเรื่องที่เราไม่รู้ ทุกคนก็คงกำลังพยายามอยู่เหมือนกันสินะคะ ..เห็นแล้ว จากนี้คงเกลียดโกรธใครไม่ลงจริงๆค่ะ การต่อสู้ที่ทุกคนเผชิญอยู่ หลายครั้งเราก็ไม่อาจรู้ได้เลย ขอบคุณนะคะที่ร้องเพลงความหมายดีๆ แบบนี้ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้พวกเรา จะไม่ยอมค่ะ ทุกคนก็เหมือนกันนะคะ ตกลงนะ?

"มือข้างขวา" "จับดินสอ" "พร้อมน้ำตา" วาดภาพสร้างสีสันแสนมืดมัว รูปภาพน้ำตาที่รินไหล วาดต่อไป พร้อมทั้งคำพูดที่ว่า ยังไหว ฉันไม่เป็นไร ฉันไม่เหนื่อย ฉันจะทำให้ดีขึ้น ฉัน . . . ฉัน..... เหนื่อย เหนื่อยที่ต้องอดทน เหนื่อยที่ต้องเก็บกด ฉันแค่อยากวาด วาดทุกสิ่งที่เก็บเอาไว้ การวาดสักรูปนึง มันไม่ง่ายนะ ฉันแค่อยากทำในสิ่งที่ฉันชอบ รักคืออะไร ความอบอุ่นคืออะไร ใครกันที่จะมอบมันให้ฉัน ใครกันที่รักฉัน อดทน...... ทุกคนพูดมานับล้านครั้ง มีไหมที่ถามว่าเหนื่อยหรือเปล่า ..............

ไม่ใช่ว่าอยากตายนะ เเค่... อยากหนีไปให้ไกล อยากไปใช้ชีวิตอยู่คนเดียว เดินตามทางของชีวิต เเต่มันก็ทำ ไม่ได้ เหนื่อย... เเต่ไม่มีใครปลอบใจ งานก็ต้องทำ กดดัน ปรับตัว ไม่ได้ ร้องไห้คนเดียว ไม่ชอบปรึกษาใคร เก็บกด ครอบครัว..ทำร้ายจิตใจ ไม่มีใครรับฟังปัญหา โดนด่าเเรงๆ . . เเค่อยากหนีไปให้พ้นซักที . ไม่ต้องการ อะไรมาก...เเค่ ต้องการ ความสุข อิสระ เเค่นี้สองอย่างเเต่ไม่เคยได้เลย ใช้ชีวิตลำบากนะ เรียนก็ หนัก งานก็ เยอะ วันๆก็ร้องไห้อยู่คนเดียว นี่เเหละชีวิต... ฝืนยิ้มทั้งๆที่ในใจสลายไปแล้ว ...เห้อออออหนักใจนะ ไม่รู้จะมีชีวิตต่อยังไงดี...

• LYRICS • “เธอจะตาย? ยัง เธอยังต้องอยู่” “ห้ามพูดว่าจะตาย เธอนั้นยังต้องอยู่” บทเพลงที่เคยได้ฟังเขียนเอาไว้เอง ตลกดีที่มันก็ถูก จากใจ แม้ว่าจะตายฉันก็ไม่แคร์ แต่ว่าคนรอบตัวมาตาย ฉันก็คงต้องแคร์ คืออัตตาที่ไม่ลืมเลยนะว่ามีอยู่ แค่เพียงไม่ชอบมันเอง แคร์ทำไมกับคนจากไปหรือว่ายังคงอยู่? ชิงชังใครจากตัวเราก็เป็นแค่ Fashion หนึ่ง ลองคิดดูดี ๆ ว่าหากมีชีวิตสันติ คือเรื่องที่แสนวิเศษน่าดู จอทีวียังเอาแต่ฉายผู้คนที่สิ้นไป คลอด้วยเพลงบรรเลงที่ลองได้ฟังแล้วฉันก็เศร้าใจ และเพียงลำพัง ยังมีเด็กน้อยนั่งดูอยู่ คว้ามีดขึ้นมา เริ่มเลียนแบบตาม ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ถูกผลักดันคุณค่าที่มีจนมันไม่เหลืออะไร และบทเพลงยังมัวแต่ร้องอะไรกันอยู่อย่างนั้น บอกฉันรวมถึงเธอว่าเราต้องฆ่าใคร ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว หยุดได้แล้วที่พูดว่า ตายไปซะก็คงดี และหากลองจ้องมองดี ๆ จริง ๆ ก็คงได้รู้ ว่าพวกเรากำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่ เงินไม่มีสักแดง ฉันก็ยังต้องอยู่ ขับกล่อมเพลงกันไปเช่นนี้ให้ตัวเองได้อยู่ ใช้ชีวิตต่อไปแม้ความหมายยังไม่รู้ แม้พระเจ้าเปิดทางมันก็ยังคงไร้ประโยชน์ แผลในใจมันอธิบายยังไง คงจะไม่ชัดเจนกว่าว่า “ฉันต้องทนเพียงเดียวดาย” ยังดึงดันทั้งไม่มีอะไร คืนนี้ฉันก็ยังต้องเข้านอนลำพัง ความเยาว์วัยโดนบังคับก่อนเวลา ตื่นขึ้นมาในวันนี้เราต้องโตเป็นผู้ใหญ่ สักวันหนึ่งไม่นานก็ถึงเวลาที่ต้องร่วงโรยรา เหมือนเช่นดังใบไม้ที่มันเหี่ยวเฉาพวกเราก็รู้ ไม่มีใครจดจำว่าชีวิตเราเป็นยังไง คิดว่าถ้าหากฉันไม่ตายก็คงจะดีพิลึก รู้น่า ว่าเป็นได้แค่เพียงเพ้อฝันกลางวัน ความจริง จะตาย ก็แบบเดิม ฉันยังคงไม่แคร์ แต่ในใจจริง ๆ ยังอยากมีชีวิตเพื่อคนที่แคร์ มีชีวิตบนความขัดคอที่มันยังไม่หายไป มีเพียงแค่ฉันถูกโห่ตะโกน “อะไรที่มันดี” ก็ปล่อยไว้ให้มันยังคง “ดี” “ไม่ต้องการจะตาย ก็ถูกแล้ว ใช้ชีวิตที่มี” มันก็ไม่เป็นไรถึงเรากลายมาเป็นเช่นนี้ ก็แค่หัวเราะไปคนเดียวตลอดกาล ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ไม่รู้เลยถึงความหมายแท้จริงของความสุข ต่างเกลียดชังชีวิตที่เหมือนว่าใครกำหนดมา และฉันรวมถึงเธอถูกสาปไว้ง่ายดาย ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว “ลาก่อนนะ” ที่พูดออกมาโดยไม่ได้คิดอะไร ไม่เคยรู้ว่าการจากลามันเป็นอย่างไร คือพวกเรากำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่ ความสุขใจ การจากลา หรือ ความรัก สายสัมพันธ์ เหล่านั้นฉันเคยคิดและเคยวาดฝันเอาไว้ เป็นของที่จะหาซื้อมาได้ด้วยเงิน ในความจริงพรุ่งนี้ฉันอาจแค่ต้องตายไป จะอะไรก็ล้วนถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรอวันตาย ทั้งอรุณ ทั้งสายันห์ วันผลิใบ หรือร่วงโรย ต่างล้วนคือช่วงเวลาที่ต้องมีใครสักคนต้อง ไป อนาคต ความฝันเรา ฉันต้องการไปทำไม แค่ขอเธอมีชีวิตเรื่อยไป ฉันต้องการเพียงเท่านี้ นั่นล่ะ บทเพลงนี้ เล่าเรื่องราวออกมาจากใจแล้ว โดนชีวิตชิงชังมันก็พอแล้ว สักวันพวกเราก็ต้องตาย มันก็ทั้งเธอและก็ตัวฉัน เราก็ต่างไม่มีทางจะยื้อให้ตัวเองได้อยู่ แต่ถึงเป็นอย่างนั้นยังพยายามจะมีชีวิต แบกรับเอาชีวิตนี้มันไว้ด้วยตัวเอง จะฆ่ามัน จะไม่ยอม หัวเราะมัน ต้องไม่ตาย จะไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย จะไม่ยอม

“ สวัสดีนะ ! ” “ ทำไมถึงดูเศร้าๆเช่นนั้นล่ะ ? ” “ ...อ๋อ.. ปัญหาส่วนตัวสินะครับ.. ” “ ขอโทษนะครับที่ไม่สามารถช่วยอะไรได้ แต่ว่า ” “ อย่าทำร้ายตัวเองเลยนะครับ ! ” “ อย่าพูดสิครับ... คำว่า “ อยากตาย ” น่ะ... ” “ คุณน่ะ.. เก่งมากเลยนะครับ ” “ สู้ปัญหาชีวิตจนมาถึงวันนี้ได้ คุณน่ะ เก่งจริงๆนะครับ ! ” “ สู้ๆนะครับ ผมอาจจะพูดได้แค่นี้ แต่ผมก็อยากจะช่วยคุณนะ ! ” “ อยากดื่มอะไรก่อนมั้ยล่ะครับ . . . ? ” “ โกโก้อุ่นๆอาจจะช่วยให้คุณรู้สึกดีกว่าเดิมนะครับ ! ☕ ” “ เอาล่ะ. . . มาจิบโกโก้อุ่นๆไปพร้อมกันเถอะครับ ! ” ... ... “ อ่า. . . . ได้เวลาพักผ่อนแล้วนะครับ “ ให้ผมไปส่งคุณที่เตียงของคุณมั้ย. . . . ? ” “ ไปกันเถอะครับ ! ” “ ค่อยๆนอนลงไปบนเตียงนะครับ แล้วค่อยๆหลับตาลง นึกถึงที่ๆคุณชอบ.. ” “ ไม่ต้องกังวลนะครับ ! ” “ ผมจะอยู่เป็นเพื่อนคุณเอง. . . ! ” “ ฝันดีนะครับ ” “ ลาก่อนครับ. . . ” •---- แก้ไขครั้งที่ 1 ----• " สวัสดีอีกรอบนะครับ " " คำว่าลาก่อนน่ะ... ผมพูดไปโดยที่คิดว่าพวกเราจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว " " แต่ว่าตอนนี้ ถึงพวกเราจะอยู่ห่างไกลกันมาก " " ผมก็จะคอยอยู่เป็นกำลังใจให้คุณต่อไปนะครับ ! " " เพราะว่า ผมเชื่อ ผมเชื่อว่าคุณผ่านอุปสรรคทุกอย่างไปได้แน่นอน " " ตอนนี้ พักผ่อนต่อเถอะนะครับคนเก่ง " " ตื่นมาแล้ว.. ก็มาเริ่มต้นวันใหม่ที่สดสัยไปด้วยกันนะครับ ! "

"นี่ เธอ เธอน่ะ คนที่กำลังอ่านอยู่" "เหนื่อยใช่มั้ย?" "ไม่เป็นไรนะ เราก็เหนื่อย" "แต่เราก็ไม่เคยอยากตายนะ" "เพราะอะไรน่ะเหรอ?" "เพราะเราช่วยใครมาหลายคน ถ้าเราตายไป สมมุติว่าอาการของเขากำเริบขึ้นมา ใครจะช่วยเขากันล่ะ" "ไม่เป็นไรนะ ใช้ชีวิตมาได้ขนาดนี้นี่ สุดยอดไปเลย คนเก่งของเรา" "เอาล่ะ มันถึงเวลาที่เราต้องไปแล้วนะ เธออยู่คนเดียวได้ใช่ไหม" "เธอแข็งแกร่งขึ้นมากเลย ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน" "จากนี้ไป เราต้องไปช่วยคนอื่นต่อ" "หวังว่าคงจะได้เจอเธออีกครั้งนะ เธอ คนที่มีรอยยิ้มน่ะ" "เพราะเวลาที่เราได้เห็นรอยยิ้มของใครสักคน" "เราก็มีความสุขที่สุดเลย" "เราต้องไปจริงๆแล้ว เธอน่ะ ยิ้มให้มากๆนะ เพราะเรารักเธอที่มีรอยยิ้มที่สุดเลย" "มีชีวิตที่ดีกว่าเรานะ:)"

ต่อให้คนทั้งโลกเกลียดเรา ต่อให้โชคชะตาจะรังแกแค่ไหน ต่อให้ชีวิตนี้จะทุกข์เพียงใด แต่ก็ยังมีตัวเราที่จะขอรักตัวเองและสร้างความสุขขึ้นมาด้วยมือตัวเอง :)

เราไม่อยากตายนะอยากหายไปเงียบๆแบบไม่มีใครจดจำเราอยากหายแบบหายไปเลย...แต่ว่าในใจของผมมันกลับบอกว่า 'ทำไมตัวผมย้อนแย้งจัง'

พี่บีมคะน้องว่ามันก็เพาะนะเเต่ รู้สึกพี่จะซึมๆนะอาจจะไม่ใช่เเต่มันรู้สึกหรือพี่อาจจะท้อนิดๆหรืออาจจะไม่ใช่เเต่หวังว่าพี่จะไม่ท้อที่จะทำยูทูปเพราะน้องเชื่อว่าพี่คงเป็นของใครidolของใครหลายๆคนค่ะ (หรือครูคิดไปเองคนเดียวฟระ!!!)

เป็นโรคซึมเศร้าเพราะ "พ่อแม่เกรียด" "เพื่อนทิ้ง" "โดนบูรี่" "แฟนทิ้ง" "โดนหักหลัง"

ที่ร.ร.ก็พยายามยิ้มกลบเกลื่อนเเหละ พยายามทำตัวให้มีความสุข เเต่พอยิ้มไปเเล้วคิดว่าอะไรจะดีขึ้น เเต่ในไม่มีอะไรดีขึ้นเลย...55😔

ฟังเเล้วก็ร้องไห้เลย เมื่อก่อนเคยคิดว่าจะฆ่าตัวตายเเต่พอถือมีดเเล้วจะลองกรีดเนื้อดูมันมีเสียงของเพื่อนๆทุกคนดังขึ้นมา //ไปกินข้าวกัน//ไปเล่นตรงนั้นดีกว่า//ทำการบ้านยางง// น้ำตามันก็ไหลออกมา

แม่เราหน่ะชอบหาว่าเราติดโทรศัพท์แต่รู้มั้ย ว่าโทรศัพท์นั้นแหละคือเพื่อนชีวิตนี้ไม่เคยรู้สึกว่ามีใครคอยเป็นห่วงหรือรักเราเลย โทรศัพท์หน่ะเป็นสิ่งที่เยียวยาเราอยู่ มีทั้งเพื่อน และอีกเยอะถ้าไม่มีโทรศัพย์คงซึมเศร้ากว่านี้และอาจไม่รู้ว่าตัวเองเป็นด้วยซ้ำว่าเป็นโรคซึมเศร้าหน่ะขนาดคนรอบข้างยังไม่รู้แล้วเราจะไปรู้อะไร #ถึงคนที่เป็นเหมือนกัน สู้ๆนะคะเราจะเป็นกำลังใจให้🙂

สำหรับคนที่เห็นเม้นนี้นะ ถ้าเธอเศร้าอยู่ก็อย่าเศร้าไปเลย ยิ้มสิ เธอหน่ะ เหมาะกับรอยยิ้มที่สุดเลย ยิ้มเยอะๆนะ ร้องไห้ไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอก ฉะนั้นไม่ต้องร้องไห้อีกนะ สำหรับคนที่เป็นซึมเศร้าอยู่ก็ สู้ๆนะคะ✌🏻💓

ต้นฉบับ​เพลงนี้ผมว่าสุดยอดเลยนะ​ ฟังครั้งแรกก็รู้ว่ามันเป็นเพลงเศร้า​ทั้งๆที่ฟังไม่ออกและดนตรีก็ออกไปทางมันส์​ MVก็ไม่มี​ แต่เสียงร้องเขาเนี้ยอารมณ์​มาเต็ม​ พอผมลองเปิดซับฟังอีกทีนี้จูๆน้ำตาแตกเฉยเลย​

ใครบอกว่าบ้านและครอบครัวคือ save zone มันคงไม่ใช่สำหรับเรา😔 อิจฉาจังเลยนะ ทำไมพวกคุณมีชีวิตที่ดีกันจังเลย 😞 อยากมีจังเลยครอบครัวดีๆ ครอบครัวที่สามารถเรียกว่าครอบครัวได้เต็มปาก แอบอยากตายในใจเบาๆเหมือนกัน โลกหลังความตายเป็นยังไงหรอ? อยากรู้จังเลยนะ อยากกล้าที่จะทำมันจัง แต่อีกใจก็แอบมีความคิดเล็กๆเหมือนกันเกี่ยวกับความฝันในอนาคต สำหรับทุกคนแล้วถ้าตายไปจะได้ไปเกิดใหม่มั้ยนะ?

ตอนเห็นข้อความคำว่า เข้มแข็งไว้นะ ขึ้นมาจู่ๆน้ำตามันก็ร่วงออกมาเอง555แปลกดีนะ

ฮ่าๆ😅 ทำไมนำ้ตาถึงไหลน้ะ!🥺 มันเหนื่อยนะที่ต้องทน!😔 ทนกับสิ่งที่มันฝั่งในใจตลอด😢 มันเจ็บใจมากนะ!😌 ทำไมชอบบอกเราไร้ค่า?😞 เราทำมันเต็มที่เเล้วนะ?😣 ทำไมเราถึงโดนเกลียด?😕 โดนเฉพาะพ่อเเม่ที่เห็นว่าเราบ้า!😟 ชอบด่าเราว่าวาดรูปไปทำไมไร้ประโยชน์☹️ เคยโดนใส่ร้ายนินทาโดยที่ตัวเองไม่ได้ทำ😶 โดนเพื่อนที่รักมากหักหลัง😦 โดนเเม่พูดคำที่ทำเจ็บใจทุกวัน!!😑 มันเริ่มชินละ😐

เพลงนี้ทำให้อยากร้องไห้มากๆ เพราะเคยอยากตายเพราเรื่องครอบครัวพอเราจะปรึกษาอะไรแม่ก็มักจะว่าบ่นด่าเรา ตอนดีๆก็บอกว่ามีอะไรเล่าให้แม่ฟังได้ นี่เหรอเล่าให้ฟังแล้วเป็นแบบนี้ก็ไม่โอเคอะ แล้วก็เรื่องเพื่อน เพื่อนๆเราบอกว่า"เราจะเป็นเพื่อนสนิทแกเสมอนะ" คำๆนั้นมันไม่จริงเลยสักนิด พอเพื่อนอีกคนมาเขาก็ไปกับเพื่อนคนนั้นแล้วทิ้งเราไว้เป็น หมา หัว เน่า.นี่เหรอเพื่อนสนิท แอบนอนร้องไห้มาบ่อยมาก

ใช่อยากตาย อยู่ไปสิ่งที่ได้มันคืออะไรหรอ อยู่เพื่อครอบครัวหรอ อยู่เพื่อที่จะโดนกลั่นเเกล้ง ใส่ร้าย นินทา เปรียบเทียบ อยู่เพื่อที่จะต้องคอยมาเป็นห่วงความรู้สึกคนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเอง ทำดีเท่าไหร่มันก็เหมือนเดิมเเล้วเราจะไปเพื่ออะไรตายไปก็ไม่มีใครมาคอยร้องไห้ไห้เราหรอก ใช่เเล้วเราจะอยู่ไปทำไม มันทั้งเบื่อ เหนื่อย เครียด กดดัน เเทบไม่มีคำว่าความสุขเลยสักครั้ง เหมือนตอนที่เรากับน้องโดนรกยนต์เฉี่ยวตอนเราสลบเราไม่รู้ว่ามีคนมาเฝ้าเรารึป่าวเเต่รู้ตอนที่เราฟื้นเราไม่เจอใครเลยนอกจากหมอ มันเจ็บมากเลยล่ะ เล่าไห้เพื่อนฟังมันบอกเเค่คิดไปเอง มันใช่หรอวะ มันใช่หรอ

ฟังเเล้วน้ำตาคลอ เหมือนชีวิตเราตอนนี้เลย พึ่งอายุ11ปีเอง อยากจะตายเเล้ว...คอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ☺

บางทีมันก็เหนื่อย เหนื่อยที่ต้องซ่อนอะไรแบบนี้ คือรู้ทั้งรู้อะ ความจริงมันอาจจะไม่ใช่แบบนั้น เราคิดไปเองหรือเปล่า จุดเริ่มต้นของความคิดสุดท้ายก็มาจากคนรอบตัวไม่ใช่หรอ เป็นคนมองโลกในแง่ลบตลอด เหนื่อยกับตัวเองเหมือนกันโดนครอบครัวเอาไปเปรียบเทียบกับคนอื่น เราคิดมาตลอดอะ ต้องดีขนาดไหน? ครูเองก็เคยบอก ให้มองคนที่เขาลำบากกว่าเรา แล้วใครลำบากที่สุด? เราอยากพูดแทนใจของตัวเองนะ '' ยังมีเพื่อนคอยบอกให้สู้ ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ไหว แล้วต้องสู้ไปอีกกี่วันกี่เดือนกี่ปี เมื่อไหร่จะหยุด รู้ว่าเหนื่อย รู้ว่าทนไม่ไหว สุดท้ายก็มีแค่เราที่สู้คนเดียว เพื่อนมีหน้าที่คอยให้กำลังใจ ไม่ใช่สู้ไปกับเรา แล้วไอ้คนที่ไม่มีเพื่อนแบบเราจะให้เอาอะไรไปสู้ " ฟังกันหน่อยนะ

เนื้อเพลง เอาไว้ดูเองงับ [ผมเอาตามที่พี่ร้องนะครับ ไม่ได้ตามตัว lyric ใน vdo อาจผิดพลาดบ้าง ขอโทษ ณ ที่นี้ครับ] . เธอจะตาย ? ยัง เธอยังอยู่ ห้ามพูดว่าจะตายเธอนั้นยังต้องอยู่ บทเพลงที่เคยได้ฟังเขียนเอาไว้เอง ตลกดีที่มันก็ถูก จากใจ แม้ว่าจะตายฉันก็ไม่แคร์ แต่ว่าคนรอบตัวมาตาย ฉันก็คงต้องแคร์ คืออัตตาที่ไม่ลืมเลยนะว่ามีอยู่ แค่เพียงไม่ชอบมันเอง แคร์ทำไมกับคนจากคนจากไปหรือว่ายังคงอยู่ ? ชิงชังใครจากตัวเราก็เป็นเพียงแค่ FASHION หนึ่ง ลองคิดดูดีๆว่าหากมีชีวิตสันติ...คือเรื่องที่วิเศษน่าดู จอทีวียังเอาแต่ฉายผู้คนที่สิ้นไป คลอด้วยเพลงบรรเลงที่พอได้ฟังแล้วฉันก็เศร้าใจ เพียงลำพัง ยังมีเด็กน้อยคอยนั่งดูอยู่ *คว้ามีดขึ้นมา เริ่มเลียนแบบตาม* ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ถูกผลักดันคุณค่าที่มีจนมันไม่เหลืออะไร และบทเพลงที่ยังมัวร้องอะไรกันอยู่อย่างนั้น บอกฉันรวมถึงเธอว่าเราต้อง"ฆ่า"ใคร ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว หยุดได้แล้วที่พูดว่า "ตายไปซะก็คงดี" และหากลองจ้องมองดีๆจริงๆก็คงได้รู้ พวกเรากำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่ เงินไม่มีสักแดง ฉันก็ยังต้องอยู่ ขับกล่อมเพลงกันไปเช่นนี้ให้ตัวเองนั้นได้อยู่ ใช้ชีวิตต่อไปแม้ความหมายยังไม่รู้ แม้พระเจ้าเปิดทางมันก็ยังคงไร้ประโยชน์ แผลในใจมัน อธิบายยังไง คงจะไม่ชัดเจนกว่าว่า "ฉันต้องทนเพียงเดียวดาย" ยังดึงดันทั้งไม่มีอะไร คืนนี้ฉันก็ยังต้องเข้านอนลำพัง ความเยาว์วัยโดนบังคับก่อนเวลา ตื่นขึ้นมาในวันนี้เราต้องโตเป็นผู้ใหญ่ สักวันนึงไม่นานก็ถึงเวลาที่ต้องร่วงโรยรา เหมือนเช่นดังใบไม้ที่มันเหี่ยวเฉาพวกเราก็รู้ ไม่มีใครจดจำว่าชีวิตเราเป็นอย่างไง คิดว่าถ้าหากฉันไม่ตายก็คงจะดีพิลึก รู้นะ ว่าเป็นได้แค่เพียงเพ้อฝันกลางวัน ความจริง จะตาย ก็แบบเดิม ฉันก็ยังไม่แคร์ แต่ในใจจริงๆยังอยากมีชีวิตเพื่อคนที่แคร์ มีชีวิตบนความขัดคอที่มันยังไม่หายไป มีเพียงแค่ฉันถูกโห่ตะโกน "อะไรที่มันดี" ก็ปล่อยไว้ให้มันยังคง "ดี" "ไม่ต้องการจะตาย ก็ถูกแล้ว ใช้ชีวิตที่มี" มันก็ไม่เป็นไรถึงเรากลายมาเป็นเช่นนี้ *ก็แค่หัวเราะไปคนเดียวตลอดกาล* ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ไม่รู้เลยถึงความหมายแท้จริงของความสุข ต่างเกลียดชังชีวิตที่เหมือนว่าใครกำหนดมา และฉันรวมถึงเธอถูกสาปไว้ง่ายดาย ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว "ลาก่อนนะ" ที่พูดออกมาโดยไม่ได้คิดอะไร ไม่เคยรู้ว่าการจากลามันเป็นอย่างไร คือพวกเรากำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่ ความสุขใจ การจากลา หรือความรัก สายสัมพันธ์ เหล่านั้นฉันเคยคิดและเคยวาดฝันเอาไว้ เป็นของที่จะหาซื้อมาได้ด้วยเงิน ในความจริงพรุ่งนี้ฉันอาจแค่ต้องตายไป จะอะไรก็ล้วนถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรอวันตาย ทั้งอรุณ ทั้งสายันห์ วันผลิใบ หรือร่วงโรย ต่างล้วนคือช่วงเวลาที่ต้องมีใครสักคนต้องไป อนาคต ความฝันเรา ฉันต้องการไปทำไม ขอแค่เธอมีชีวิตเรื่อยไป ฉันต้องการเพียงเท่านี้ นั่นแหละ บทเพลงนี้ *เล่าเรื่องราวออกมาจากใจแล้ว* โดนชีวิตชิงชังมันก็พอแล้ว สักวันพวกเราก็ต้องตาย มันก็ทั้งเธอและก็ตัวฉัน เราก็ต่าง.... ไม่มีทางจะยื้อให้ตัวเองได้อยู่ แต่ถึงเป็นอย่างนั้นยังพยายามจะมีชีวิต แบกรับเอาชีวิตนี้มันไว้ด้วยตัวเอง จะฆ่ามัน จะไม่ยอม หัวเราะมัน จะไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย จะไม่ยอม..... "พยายามเต็มกันที่แล้ว อย่าลืมพักผ่อนกันนะ

i'm Japanese 🇯🇵!! thank you for singing 命に嫌われている hated by life itself in Thailand🇹🇭!! your voice is very beautiful!! i moved your voice so i feel sad.

ชีวิตที่ว่างเปล่า...นั้นแหละคือชีวิตของเรา เคยไหม? ที่มีคนถามว่ารักพ่อหรือแม่รึเปล่า? แล้วความรู้สึกตอนนั้นมันว่างอ่ะ มันว่างเปล่ามาก มันเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย แต่ปากก็บอกว่ารัก...

ตอนนี้ไม่มีใครเห็นเม้นนี่หรอตั่ง3ปีเเต่เรายากไปอยู่ใน อนิเมะหรือที่น้าสนใจมัน เเบบอะทิบายอะไรไม่ถูกพูดมาพูดไม่ถูกเเต่ในใจกับรู้ทุกอย่างเวลาเราฟังเพลงเศร้าที่ไรเรารู้สึกกับที่จะยากตุยในบางครั่งยากไปมีเเบบคายๆในอะนิเมะเราเป็นคนที่จินตนาการ สูงบางครั่งเรายังไม่รู้เลยว่าอันในของจริงหรือเเค่คิดเองเออเอง😔🥲

ในค่ำคืนแห่งความเงียบเสียงสายลมพัดผ่านเสียงสะอื้นดังก้องไปทั่วห้องสีเหลี่ยมสีฟ้าแต่ในสายตาคือห้องสีดำที่ว่างเปล่าผ้านวมเปียกน้ำตาเด็กสาวอายุเพียงน้อยนิดกลับโดนคำพูดเหยียดหยามความฝันในความคิดของฉันตอนนี้มีแต่คำพูดของผู้คนที่ขึ้นชื่อว่า"ครอบครัว"ดูถูกน้ำตานั้นไหล่เป็นสายน้ำกอดผ้าห่มเสียงร้องไม่ที่ไม่มีเสียงแต่ภายในใจกรีดร้องจนแทบจะหมดเสียง

เธอจะตาย? ยัง เธอยังต้องอยู่” “ห้ามพูดว่าจะตาย เธอนั้นยังต้องอยู่” บทเพลงที่เคยได้ฟังเขียนเอาไว้เอง ตลกดีที่มันก็ถูก จากใจ แม้ว่าจะตายฉันก็ไม่แคร์ แต่ว่าคนรอบตัวมาตาย ฉันก็คงต้องแคร์ คืออัตตาที่ไม่ลืมเลยนะว่ามีอยู่ แค่เพียงไม่ชอบมันเอง แคร์ทำไมกับคนจากไปหรือว่ายังคงอยู่? ชิงชังใครจากตัวเราก็เป็นแค่ Fashion หนึ่ง ลองคิดดูดี ๆ ว่าหากมีชีวิตสันติ คือเรื่องที่แสนวิเศษน่าดู จอทีวียังเอาแต่ฉายผู้คนที่สิ้นไป คลอด้วยเพลงบรรเลงที่ลองได้ฟังแล้วฉันก็เศร้าใจ และเพียงลำพัง ยังมีเด็กน้อยนั่งดูอยู่ คว้ามีดขึ้นมา เริ่มเลียนแบบตาม ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ถูกผลักดันคุณค่าที่มีจนมันไม่เหลืออะไร และบทเพลงยังมัวแต่ร้องอะไรกันอยู่อย่างนั้น บอกฉันรวมถึงเธอว่าเราต้องฆ่าใคร ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว หยุดได้แล้วที่พูดว่า ตายไปซะก็คงดี และหากลองจ้องมองดี ๆ จริง ๆ ก็คงได้รู้ ว่าพวกเรากำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่ เงินไม่มีสักแดง ฉันก็ยังต้องอยู่ ขับกล่อมเพลงกันไปเช่นนี้ให้ตัวเองได้อยู่ ใช้ชีวิตต่อไปแม้ความหมายยังไม่รู้ แม้พระเจ้าเปิดทางมันก็ยังคงไร้ประโยชน์ แผลในใจมันอธิบายยังไง คงจะไม่ชัดเจนกว่าว่า “ฉันต้องทนเพียงเดียวดาย” ยังดึงดันทั้งไม่มีอะไร คืนนี้ฉันก็ยังต้องเข้านอนลำพัง ความเยาว์วัยโดนบังคับก่อนเวลา ตื่นขึ้นมาในวันนี้เราต้องโตเป็นผู้ใหญ่ สักวันหนึ่งไม่นานก็ถึงเวลาที่ต้องร่วงโรยรา เหมือนเช่นดังใบไม้ที่มันเหี่ยวเฉาพวกเราก็รู้ ไม่มีใครจดจำว่าชีวิตเราเป็นยังไง คิดว่าถ้าหากฉันไม่ตายก็คงจะดีพิลึก รู้น่า ว่าเป็นได้แค่เพียงเพ้อฝันกลางวัน ความจริง จะตาย ก็แบบเดิม ฉันยังคงไม่แคร์ แต่ในใจจริง ๆ ยังอยากมีชีวิตเพื่อคนที่แคร์ มีชีวิตบนความขัดคอที่มันยังไม่หายไป มีเพียงแค่ฉันถูกโห่ตะโกน “อะไรที่มันดี” ก็ปล่อยไว้ให้มันยังคง “ดี” “ไม่ต้องการจะตาย ก็ถูกแล้ว ใช้ชีวิตที่มี” มันก็ไม่เป็นไรถึงเรากลายมาเป็นเช่นนี้ ก็แค่หัวเราะไปคนเดียวตลอดกาล ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ไม่รู้เลยถึงความหมายแท้จริงของความสุข ต่างเกลียดชังชีวิตที่เหมือนว่าใครกำหนดมา และฉันรวมถึงเธอถูกสาปไว้ง่ายดาย ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว “ลาก่อนนะ” ที่พูดออกมาโดยไม่ได้คิดอะไร ไม่เคยรู้ว่าการจากลามันเป็นอย่างไร คือพวกเรากำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่ ความสุขใจ การจากลา หรือ ความรัก สายสัมพันธ์ เหล่านั้นฉันเคยคิดและเคยวาดฝันเอาไว้ เป็นของที่จะหาซื้อมาได้ด้วยเงิน ในความจริงพรุ่งนี้ฉันอาจแค่ต้องตายไป จะอะไรก็ล้วนถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรอวันตาย ทั้งอรุณ ทั้งสายันห์ วันผลิใบ หรือร่วงโรย ต่างล้วนคือช่วงเวลาที่ต้องมีใครสักคนต้อง ไป อนาคต ความฝันเรา ฉันต้องการไปทำไม แค่ขอเธอมีชีวิตเรื่อยไป ฉันต้องการเพียงเท่านี้ นั่นล่ะ บทเพลงนี้ เล่าเรื่องราวออกมาจากใจแล้ว โดนชีวิตชิงชังมันก็พอแล้ว สักวันพวกเราก็ต้องตาย มันก็ทั้งเธอและก็ตัวฉัน เราก็ต่างไม่มีทางจะยื้อให้ตัวเองได้อยู่ แต่ถึงเป็นอย่างนั้นยังพยายามจะมีชีวิต แบกรับเอาชีวิตนี้มันไว้ด้วยตัวเอง จะฆ่ามัน จะไม่ยอม หัวเราะมัน ต้องไม่ตาย จะไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย จะไม่ยอม

"คว้ามีดขึ้นมาเริ่มเลียนเเบบตาม" งั้นหรอ ความเศร้า ความเสียใจ ความกดดัน ความรู้สึกเกลียดทุกคนเกลียดตัวเองเกลียดใบนี้ มันทำให้อยากฆ่าใครสักคนเพื่อตอบสนองสิ่งที่โลกนำมาให้เรามากกว่า.

เพลงนี้ช่วยชีวิเราเป็นรอบที่2แล้ว ขอบคุณ

ผมนับเป็นหนึ่งคนที่ผมคิดว่าโชคดีที่ ทั้งชีวิตที่ผ่านมาก ไม่มีเรื่อง่ที่ทำให้ถึงขั้น อยากจะจากไป เพลงนี้ทำให้ผมร้องไห้ครั้งแรกที่ฟัง สำหรับใครที่ท่อ มีสิ่งต่างๆทำให้ทุกข์ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนสู้ต่อไปครับ ขอบคุณ Beariss Beam ที่ Cover เพลงนี้มากครับร้องได้ถึงอารมร์มากผมชอบมากครับทำต่อไปเรื่อยๆนะครับ :)

//กลับมาดูตัวเอง ร้องไห้ เจ็บปวด ทรมาณ โดนบลูลี่ มีปม แต่ต้องฝืนยิ้มให้คนอื่นไม่เป็นห่วงหรือล้อ ทุกคืนๆนอนมองมือตัวเองแล้วก็คิดว่าอยากจะหลุดพ้นจากความเจ็บปวดนี่

ถามตัวเองพันรอบว่าเรามีชีวิตอยู่ทำไมวะในเมื่อโลกมันเหี้ยขนาดนี้อ่ะอยากหนีความรักไปที่ดาวอังคารอยากเผาการเรียนทิ้งอยากตายเเต่ก็ไม่กล้ามีชีวิตอยู่ไปทำไมเเต่ตอนนี้หนูรู้เเล้วค่ะถึงเเม้เราจะตายก็ไม่เป็นไรเเต่ขอเเค่อยุ่เพื่อคนที่เค้ารักเราเค้าเเคร์เรา..ก็พอ

Lyrics "เธอจะตาย? ยัง เธอยังต้องอยู่” “ห้ามพูดว่าจะตาย เธอนั้นยังต้องอยู่” บทเพลงที่เคยได้ฟังเขียนเอาไว้เอง ตลกดีที่มันก็ถูก จากใจ แม้ว่าจะตายฉันก็ไม่แคร์ แต่ว่าคนรอบตัวมาตาย ฉันก็คงต้องแคร์ คืออัตตาที่ไม่ลืมเลยนะว่ามีอยู่ แค่เพียงไม่ชอบมันเอง แคร์ทำไมกับคนจากไปหรือว่ายังคงอยู่? ชิงชังใครจากตัวเรา มันก็เป็นแค่ Fashion หนึ่ง ลองคิดดูดี ๆ ว่าหากมีชีวิตสันติ คือเรื่องที่แสนวิเศษน่าดู จอทีวียังเอาแต่ฉายผู้คนที่สิ้นไป คลอด้วยเพลงบรรเลง ที่ลองได้ฟังแล้วฉันก็เศร้าใจ และเพียงลำพัง ยังมีเด็กน้อยนั่งดูอยู่ คว้ามีดขึ้นมา เริ่มเลียนแบบตาม ถูกเกลียดชัง ด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ถูกผลักดันคุณค่าที่มีจนมันไม่เหลืออะไร และบทเพลง ยังมัวแต่ร้องอะไรกันอยู่อย่างนั้น บอกฉันรวมถึงเธอว่าเราต้องฆ่าใคร ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว หยุดได้แล้วที่พูดว่า ตายไปซะก็คงดี และหากลองจ้องมองดี ๆ จริง ๆ ก็คงได้รู้ ว่าพวกเรากำลังโดนเกลียดชัง โดยชีวิตเราอยู่ เงินไม่มีสักแดง ฉันก็ยังต้องอยู่ ขับกล่อมเพลงกันไปเช่นนี้ให้ตัวเองได้อยู่ ใช้ชีวิตต่อไปแม้ความหมายยังไม่รู้ แม้พระเจ้าเปิดทางมันก็ยังคงไร้ประโยชน์ แผลในใจมันอธิบายยังไง คงจะไม่ชัดเจนกว่าว่า “ฉันต้องทนเพียงเดียวดาย” ยังดึงดันทั้งไม่มีอะไร คืนนี้ฉันก็ยังต้องเข้านอนลำพัง ความเยาว์วัยโดนบังคับก่อนเวลา ตื่นขึ้นมาในวันนี้เราต้องโตเป็นผู้ใหญ่ สักวันหนึ่งไม่นาน ก็ถึงเวลาที่ต้องร่วงโรยรา เหมือนเช่นดังใบไม้ที่มันเหี่ยวเฉา พวกเราก็รู้ ไม่มีใครจดจำว่าชีวิตเราเป็นยังไง คิดว่าถ้าหากฉันไม่ตายก็คงจะดีพิลึก รู้น่า ว่าเป็นได้แค่เพียงเพ้อฝันกลางวัน ความจริงจะตาย ก็แบบเดิม ฉันยังคงไม่แคร์ แต่ในใจจริงๆยังอยากมีชีวิตเพื่อคนที่แคร์ มีชีวิตบนความขัดคอที่มันยังไม่หายไป มีเพียงแค่ฉันถูกโห่ตะโกน “อะไรที่มันดี” ก็ปล่อยไว้ให้มันยังคง “ดี” “ไม่ต้องการจะตาย ก็ถูกแล้ว ใช้ชีวิตที่มี” มันก็ไม่เป็นไรถึงเรากลายมาเป็นเช่นนี้ ก็แค่หัวเราะไปคนเดียวตลอดกาล ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ไม่รู้เลยถึงความหมายแท้จริงของความสุข ต่างเกลียดชังชีวิตที่เหมือนว่าใครกำหนดมา และฉันรวมถึงเธอถูกสาปไว้ง่ายดาย ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว “ลาก่อนนะ” ที่พูดออกมาโดยไม่ได้คิดอะไร ไม่เคยรู้ว่าการจากลามันเป็นอย่างไร คือพวกเรา กำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่ ความสุขใจ การจากลา หรือความรัก สายสัมพันธ์ สิ่งเหล่านั้นฉันเคยคิด และเคยวาดฝันเอาไว้ เป็นของที่จะหาซื้อมาได้ด้วยเงิน ในความจริงพรุ่งนี้ฉันอาจแค่ต้องตายไป จะอะไรก็ล้วนถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรอวันตาย ทั้งอรุณ ทั้งสายันห์ วันผลิใบ หรือร่วงโรย ต่างล้วนคือช่วงเวลา ที่ต้องมีใครสักคนต้องไป อนาคต ความฝันเรา ฉันต้องการไปทำไม แค่ขอเธอมีชีวิตเรื่อยไป ฉันต้องการเพียงเท่านี้ นั่นล่ะ บทเพลงนี้ เล่าเรื่องราวออกมาจากใจแล้ว โดนชีวิตชิงชังมันก็พอแล้ว สักวันพวกเราก็ต้องตาย มันก็ทั้งเธอและก็ตัวฉัน เราก็ต่างไม่มีทางจะยื้อให้ตัวเองได้อยู่ แต่ถึงเป็นอย่างนั้นยังพยายามจะมีชีวิต แบกรับเอาชีวิตนี้มันไว้ด้วยตัวเอง จะฆ่ามัน จะไม่ยอม หัวเราะมัน ต้องไม่ตาย จะไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย จะไม่ยอม

" นี่ " . " เธอนั้นเเหละ " . " รู้น่ะ!กำลังอ่านอยู่..เเฮร่ " . " เธอกำลังเศร้าอยู่ใช่มั้ย☹︎ " . " ไม่เอาไม่เศร้าน่ะ!♡︎ " . " พวกเราจะต้องสู้ไปด้วยกันน่ะ! " . " ไม่เอาอย่ายอมเเพ้น่ะ! เธอต้องสู้ไปกับเราน่ะ! ไม่งั้นเราต้องเศร้าเเน่ๆ... " . " มาอดทนไปด้วยกันน่ะ เราจะจับมือเเละก้าวหน้าไปพร้อมกัน " . " ผ่านเรื่องราวเลวร้ายเเละสนุกๆไปพร้อมกัน! " . " เอ๊ะ!...ไม่มีคนปลอบเหรอ " . " ไม่เอาน่า...ฉันจะคอยปลอบเธอเสมอ!^^ " . " ไม่ทำร้ายตัวเองน่ะ! " . " โอ๋ๆไม่ร้องไห้น่ะ! " . " เธอเป็นคนเก่งมากจริงๆ ผ่านเรื่องเลวร้าย เเบบนั้นมาได้! " . " อดทนมาขนาดนี้เเล้ว ต้องสู้ต่อสิ! " . " ป่ะไปกันเถอะ! อนาคตเเละความสุขรอเราอยู่น่ะ! " ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ เป็นกำลังใจให้คนที่เป็นโรคซึมเศร้านะคะ! สุ้ตายไปด้วยกันเถอะค่ะ//จับมือ

ไม่ได้อยากตาย แค่อยากหายไปปล่อยทุกสิ่งทีรั้งเราให้อยู่ (นั่นคือสิ่งที่ขอมาตลอด แต่ก็ไม่ได้555)

"ขอโทษที่ผมไม่สามารถช่วยอะไรได้นะครับ^^" "เเต่คุณจะผ่านมันไปได้นะ✨" "เเม้คุณจะไม่เหลือใคร..ผม..ผมจะอยู่ข้างคุณเอง" "เพราะฉะนั้น ยิ้มเอาไว้นะครับ^^" "อย่ายิ้มด้วยการฟืนยิ้มให้มีชีวิตต่อนะครับ" "คุณต้องยิ้มจากใจจริงสิ💗" "ผมจะทำให้คุณยิ้มให้ได้เลยครับ✨" "ผมสัญญา.."

เธอจะตายยัง เธอยังต้องอยู่ ห้ามพูดว่าจะตาย เธอนั้นยังต้องอยู่ บทเพลงที่เคยได้ฟัง เขียนเอาไว้เอง ตลกดีที่มันก็ถูก จากใจแม้ว่าจะตาย ฉันก็ไม่แคร์ แต่ว่าคนรอบตัวมาตาย ฉันก็คงต้องแคร์ คืออัตตาที่ไม่ลืมเลยนะว่ามีอยู่ แค่เพียงไม่ชอบมันเอง แคร์ทำไม กับคนจากไปหรือว่ายังคงอยู่ ชิงชังใครจากตัวเรา ก็เป็นแค่แฟร์ชั่นหนึ่ง ลองคิดดูดีๆ ว่าหากมีชีวิตสันติ คือเรื่อง ที่แสน วิเศษ น่าดู จอทีวี ยังเอาแต่ฉายผู้คนที่สิ้นไป คอลด้วยเพลงบรรเลงที่ลองได้ฟังแล้วฉันก็เศร้าใจ เพียงลำพัง ยังมีเด็กน้อยคอยนั่งดูอยู่ คว้ามีดขึ้นมา เริ่มเรียนแบบตาม ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ถูกผลักดันคุณค่าที่มีจนมันไม่เหลืออะไร และบทเพลงที่มัวแต่ร้องอะไรกันอยู่อย่างนั้น บอกฉันรวมถึงเธอว่าเราต้องฆ่าใคร ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว หยุดได้แล้วที่พูดว่า ตายไปซะ ก็คงดี และหากลอง จ้องมอง ดีๆ จริงๆ ก็คงได้รู้ ว่าพวกเรากำลังโดนเกลียดชังในชีวิตเราอยู่ เงินไม่มีสักแดง ฉันก็ยังต้องอยู่ ขับกล่อมเพลงกันไปเช่นนี้ ให้ตัวเอง นั้นได้อยู่ ใช้ชีวิตต่อไป แม้ความหมาย ยังไม่รู้ แม้พระเจ้าเปิดทาง มันก็ยังคงไร้ประโยชน์ แผลในใจมันอธิบายยังไง คงจะไม่ชัดเจนกว่าว่า ฉันต้องทนเพียงเดียวดาย ยังดึงดันทั้งไม่มีอะไร คืนนี้ ฉันก็ยัง ต้องเข้านอนลำพัง ความเยาว์วัยโดนบังคับก่อนเวลา ตื่นขึ้นมาในวันนี้ เราต้องโตเป็นผู้ใหญ่ สักวันหนึ่งไม่นานก็ถึงเวลาที่ต้องร่วงโรยรา เหมือนเช่นดังใบไม้ที่มันเหี่ยวเฉาพวกเราก็รู้ ไม่มีใครจดจำว่าชีวิตเราเป็นยังไง คิดว่าถ้าหากฉันไม่ตายก็คงจะดีพิลึก รู้น่า ว่าเป็นได้แค่เพียง เพ้อฝันกลางวัน ความจริง จะตาย ก็แบบเดิม ฉันก็ยังไม่แคร์ แต่ในใจจริงๆ ยังอยากมีชีวิตเพื่อคนที่แคร์ มีชีวิตบนความขัดคอที่มันยังไม่หายไป มีเพียงแค่ฉัน ถูกโห่ตะโกน อะไรที่มันดี ก็ปล่อยไว้ให้มันยังคงดี ไม่ต้องการจะตาย ก็ถูกแล้ว ใช้ชีวิตที่มี มันก็ไม่เป็นไร ที่เรากลายมาเป็นเช่นนี้ ก็แค่หัวเราะไปคนเดียวตลอดกาล ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ไม่รู้เลยถึงความหมายแท้จริงของความสุข ต่างเกลียดชังชีวิตที่เหมือนว่าใครกำหนดมา และฉันรวมถึงเธอ ถูกสาปไว้ง่ายดาย ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ลาก่อนนะ ที่พูดออกมาด้วยไม่ได้คิดอะไร ไม่เคยรู้ว่า การจากลามันเป็นอย่างไร คือพวกเรากำลังโดนเกลียดชังในชีวิตเราอยู่ ความสุขใจ การจากลา หรือความรัก สายสัมพันธ์ เหล่านั้นฉันเคยคิดและวาดฝันเอาไว้ เป็นของที่จะหาซื้อมาได้ด้วยเงิน ในความจริงพรุ่งนี้ฉันอาจแค่ต้องตายไป จะอะไรก็ล้วนถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรอวันตาย ทั้งอารุณ ทั้งสายันห์ วันผลิใบ และร่วงโรง ต่างล้วนคือช่วงเวลาที่ต้องมีใครสักคนต้องไป อนาคต ความฝันเรา ฉันต้องการไปทำไม แค่ขอเธอมีชีวิตเรื่อยไป ฉันต้องการเพียงเท่านี้ นั่นล่ะ บทเพลงนี้ เล่าเรื่องราวออกมาจากใจแล้ว โดนชีวิตชิงชังมันก็พอแล้ว สักวันพวกเราก็ต้องตาย มันก็ทั้งเธอ แล้วก็ตัวฉัน เราก็ต่าง ไม่มีใครจะยื้อให้ตัวเองได้อยู่ แต่ถึงเป็นอย่างนั้นยังพยายาม จะมีชีวิต แบกรับเอาชีวิตนี้มันไว้ด้วยตัวเอง จะฆ่ามัน จะไม่ยอม หัวเราะมัน จะไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย จะไม่ยอม

ผมอะอยากเห็นแก่ตัวอยากที่จะไม่ต้องแคร์ใคหรือความรู้สึกใครอยากเป็นคนที่ไม่ต้องสงสารใคร สักครั้ง..แต่ก็ทำไม่ได้เพราะมันติดเป็นนิสัย การเป็นคนดีมันยากนะที่ต้องทนรับความคาดหวัง รับฟังความรู้สึกใครต่อใครรับฟังความเศร้าของใครหลายๆคน จนเกือบลืมไปว่า เราก็เป็นคนที่มีหัวใจมีความรู้สึกเหมือนกัน😂 พูดละเศร้า ดันป้อมดีกว่า (เสียงน่ารักมากครับ)อารมณ์เหมือนกำลังเต้นรำกับคนที่รักที่สุดในที่ที่ล้อมรอบด้วยกุหลาบและพื้นที่มีแต่คมมีดกับเหล็กเเหลมที่ยิ่งขยับยิ่งเจ็บปวดแต่ก็อยากที่จะเต้นต่อไป

ตามเนื้อเพลง และเสียงของพี่บีม ผมว่าพี่สื่อความหมายผ่านเสียงได้ดีนะครับ เหมือนตบหน้าคนที่ท้อแท้ได้ดี

ทุกคนคือว่าเราตอนประมาณป.4เราหน้าดูเอ๋อมากเราโดนล้อถึงจะเป็นเเค่คำว่า"เอ๋อ"สำหรับบางคนมันเป็นเรื่องตลกๆอ่ะเเต่คือเราโดนล้อทั้งห้องเลยจ้าา ครูประจำชั้นเเม่มเป็นคนนำอ่ะครูคนนี้อ่ะเวลาเรียนไม่สอนเเล้วให้ทุกคนในห้องเล่นกันอ่ะเเต่เขาให้ทุกคนในห้องมาเรียนพิเศษที่บ้านของเขาอ่ะใครไม่เรียนก็จะไม่รู้เรื่องพอเวลาเขาสอนในห้องเขาก็จะเเบบบทนี้ทุกคนน่าจะรู้กันหมดเเล้วเนอะ เอ่อคือตอนเเรกอ่ะเราจะถ้าครูเขาว่าหนูไม่รู้ค่ะเเต่เพื่อนมันไม่ให้บอกคือมันขู่ด้วยสายตาอ่ะเเล้วก็ทำปากประมาณว่า "มึงอย่าพูดนะไอเอ๋อ"คือเเบบเราก็ไม่กล้าอ่ะพอพ่อเราเห็นม่านตาเราดูหน้ากลัวเเละเหมือนคนจะร้องไห้ไปทุกๆวันพ่อเราก็ให้เราไปตรวจสุขภาพจิต สรุปว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า หลังจากนั้นเราก็เริ่มเปลี่ยนตัวเอง ทาครีมบำรุงหน้า อ่านหนังสือทึกวัน ออกกำลังกาย กินนม โหนบา โดดเชือก พอเปิดเทอมมาป.4เทอม2 เรากลายเป็นคนที่เรียนเก่งมากๆผิวเริ่มดีขึ้นจาก คลำ้ๆกลายเป็นขาว จากที่อวบก็กลายเป็นคนผอม จากทรงผมเละๆยุ่งเหมือนไม่เคยหวี กลายเป็นผมยาวเงา พอเราไปร.ร. ทุกคนคิดว่าเราเป็นเด็กใหม่เเต่เราบอกว่าเราไงโฟมเองจำไม่ได้กันเหรอ? ตอนเราปิดเทอมเราก็ได้ไปเล่นเมโลเดียนจากเล่นห่วยมากเพื่อนล้ออีกตอนนี้ก็กลายเป็นหัวหน้าฝ่ายเมโลเดียนเเล้วค่ะ เเต่เรื่องเกี่ยวครอบครัวเราก็..ไม่เป็นไรค่ะ😓😥

พ่อแม่ก็คือยาพิษดีดีนี้แหละ บอกพูดด้วยได้ทุกเรื่อง สุดท้ายก็โดนลงเอยโดยการโดนด่าว่า บ้า อืม

เธอจ๋า เธออย่าร้องให้สิ เธอเก่งมากเลยนะที่ยังฝืนยิ้มได้อยู่ ถ้าหากเเสงสว่างในชีวิตเธอมันไม่มีเหลือเเล้ว ให้เราได้เข้าไปช่วยเธอเถอะนะ ไม่เป็นไรนะ อย่าร้องให้นะ เราอยู่ตรงนี้เเล้ว เราจะสร้างรอยยิ้มให้เธอเอง! ถ้าหากไม่รู้จะอยู่เพื่อใคร ก็คิดว่าอยู่เพื่อเราเเล้วกันนะ!

เป็นแค่เราหรือเปล่า? เมื่อก่อนเราไปโรงเรียน โดนแกล้ง โดนเหยีด โดนดูถูก หลังเลิกเรียน จะไปร้องไห้ระบายในห้องน้ำคนเดียว สักพัก เช็ดน้ำตาล้างหน้า พอออกจากห้องน้ำ เจอคน ก็ยิ้มให้เหมือนปกติ ทั้งที่ในใจโคตรเจ็บอ่ะ.. ก็..ทุกวันนี้ก็ยังเป็นเหมือนเดิม พยายามที่จะบอกกับตนเอง ว่า " ไม่เป็นไรนะ เข้มแข็งไว้นะ อดทนไว้ เราเก่งมากเลยนะที่อยู่จนทุกวันนี้ได้..> < "

ขนลุกเลยครับ uwu

อยากหายไปจากโลกใบนี้แต่มีความรู้สึกว่า"มันมีบางสิ่งบางอย่างรอเราอยู่"แต่ไม่รู้ว่าอะไรรอเราอยู่...

ในฐานะที่ค่อนข้างมีปัญหาทางจิตที่ต้องประเชิญ โดยที่มีสัญญาที่ทำไว้กับเพื่อนคนหนึ่งที่เสียไปแล้วไว้เป็นเสาค้ำยันสุดท้าย คือ เพลงนี้มันได้บอกทุกอย่างที่อยากระบายออกมาจนเกิบจะหมด แต่ในเรื่องความรู้สึกที่ต้องเผชิญเนี่ยนะครับคือมันสื่อออกมาหมดเลย ก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ เพราะคุณไม่จำเป็นต้องเจ็บปวดเพียงลำพัง

"สวัสดีนะ" "ทุกคนเข้มแข็งไว้นะ" "คุณอยากได้อะไรมั้ย?" "ได้เลย" "มานั่งดื่มชากับผมสิ" "ผมจะไปส่งที่ห้องนอนนะครับ" "ถึงแม้ผมจะไม่มีตัวตนอยู่จริงๆบนโลกนี้" "เข้มแข็งเข้าไว้นะ" ''อย่าคิดแบบนั้นสิครับ" "พวกคุณทุกคนมีค่ามากกว่าผมนะ" "เพราะฉะนั้นอย่าร้องให้นะ" "อย่ายอมแพ้นะครับพวกคุณเก่งที่สุด'' "สิ่งเหล่านี้มันอาจจะเป็นบทเรียนให้กับทุกคนนะ" "ลาก่อนนะครับทุกคน"

ฟังเพลงนี้เเล้วร้องไห้หลายรอบมากอยากตายเเต่ก็มีคนที่เราเเคร์เเต่ก็อยากตายอยุ่ดีคิดอยู่วนอยู่เเล้วนี้จนปันจุบันใช้ชีวิตแบบไร้จุดหมาย

อิจฉาคนอื่นๆจัง😔ที่มีครอบครัวที่อบอุ่น😔ได้อยู่กับพ่อแม่มีเรื่องอะไรก็สามารถปรึกษาคนในครอบครัวได้😔แต่สำหรับเรา ถึงจะมาอยู่กับญาติพี่น้องแท้ๆของตัวเองก็โดนญาติพี่น้องดูถูก แค่เป็นเด็กเกิดก่อนกำหนด น้องของแม่ก็บอกว่าเป็นเด็กไม่เต็ม แม่ของแม่ก็ชอบบ่นทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลย😔เวลามีเรื่องอะไรก็บอกหรือปรึกษาไม่ได้เวลาปรึกษาแม่ของแม่ก็จะไม่ฟังอะไรและบอกปัดไปเหมือนไม่อยากรับฟัง😔น้องของแม่เวลาปรึกษาหรือมีเรื่องอะไรก็จะหาว่าผิดอยู่ฝ่ายเดียว😔ไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากญาติพี่น้องเลย😔โดนบังคับ ต้องอยู่แต่ในกรอบที่วางไว้ ไม่เคยได้รับอิสระเลย😔 ได้แต่โทรไประบายให้แม่รับฟังแต่ก็ไม่ได้หมดเพราะเค้าเป็นแม่ของแม่(ยาย)และน้องของแม่(น้า)ได้แต่เอาไปเก็บไว้คนเดียว😔 อยากจะรู้จังนะว่าความอบอุ่นของครอบครัวมันเป็นยังไง🙃😊

เป็นครั้งแรกเลยคะที่ฟังเพลงนี้แล้วมีความสุข เพราะที่ผ่านมาฟังเพลงนี้ในช่วงเวลาที่เจอเรื่องแย่ๆมาตลอด แต่ในวันนี้ได้เรียนจบปริญญาตรี มันกลับรู้สึกดีที่เราผ้านมันมาได้จนถึงวันที่เราประสบความสำเร็จอีก1ก้าว ❤❤

พี่!! พี่รู้มั้ย!!! ตอนเห็นเพลงนี้ขึ้นอ่ะ หนูน่ะนะ!! วิ่งรอบบ้านเลยนะ!! กรี๊ดลั่นบ้านจนแม่ด่า อ๊าาาาาาาาาาา พี่!! เพลงโปรดหนู!!

เคยอยากตายหลายๆครั้ง เคยคิดว่า ถ้าไม่มีเราอยู่ทุกคนคงรู้สึกดีกว่านี้ คงไม่ถูกล่ามไว้ด้วยความรับผิดชอบเพราะเรา แต่ทุกครั้งที่อยากจะตายก็นึกถึงคนๆนึงขึ้นมา คือ แม่และพี่ชาย ทำให้คิดออกว่าถ้าไม่มีเราพวกเค้าจะเสียใจแค่ไหน เราเคยบอกแม่ว่า “แม่รู้มั้ย ถ้าแม่ไม่อยู่ (แม่ทะเลาะกับพ่อเลยจะไปอยู่ที่อื่น) แม่อาจจะไม่ได้เห็นลูกแล้วล่ะ” แต่ประโยคนึงที่ฉุดเราขึ้นมา เป็นประโยคจากพี่ชายของเรา “ถ้าไม่ไหวบอกพี่นะ พี่จะไปรับเอง” พี่เราเป็นคนซึนไม่ค่อยจะโอ๋น้อง จนทำให้บางครั้งเราน้อยใจว่า ทำไมไม่ใจดีเหมือนที่ทำกับลูกพี่ลูกน้องเราบ้าง คิดว่าพี่คงไม่รักเรามั้ง แต่พอได้ยินประโยคนี่ เราน้ำตาไหลร้องไห้หนักมาก ตอนนั้นเหมือนจะยินแม่พูดว่าพี่พูดกับน้าว่า ทิ้งเราไม่ได้หรอก ยังไงนั่นก็น้องผม น้องใครใครก็รัก มันทำให้เรามีกำลังใจในชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง โดนมีความเชื่อมั่นว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะมีพี่ชายเราอยู่เสมอ #ทั้งนี้ เราขอให้ทุกคนที่มีปัญหา ค้นหากำลังใจในขีวิตตัวเองเจอนะคะ หาคนที่จะคอยเคียงข้างเวลาเรามีปัญหา คนที่จะไม่ทิ้งเราไปไหน คนที่เห็นว่าเราสำคัญ มันต้องมีแน่นอนค่ะ เราเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะ อย่าร้องไห้นะ ยิ้มให้ตัวเองบ้าง ชมตัวเองบ้าง ให้รางวัลตัวเอง อย่าเก็บคำพูดของคนอื่นมากดดันตัวเอง บางครั้งการเมินเฉยก็เป็นการปกป้องตัวเองอย่างนึงนะ ฉะนั้น สู้ๆนะทุกคน เราจะสู้ไปด้วยกัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ‘อย่าตายนะ’

ผมชอบเพลงนี้งับเพราะให้กำลังใจให้มีชีวิตต่องับ ใครที่เจออะไรเเย่ๆ มาผมให้กำลังใจนะงับ : ) 🤍

อ่า...นี่คือเพลงที่เราจะฟังเวลาอยากตายล่ะ การร้องไห้ ตอนนี้มันเหมือนกิจวัตรประจำวะนที่ต้องทำก่อนนอน ใช่สิเรามันก็ได้แค่นี้แหละ เป็นแค่กาฝากเกาะกินเงินของครอบครัวไปเรื่อยๆ สั่งเสียการเรียนให้เรา เราแค่คิดว่ามันดีที่สุดเมื่ออยู่กลางวันแต่เมื่อหัวแนบลงยังพสุธากลับนึกถึงเรื่องดีๆที่เกิดขึ้นไม่ออกสักนิด เหลือเพียงเหตุการณ์แย่ๆที่ตราตรึงอยู่ในความทรงจำ น้ำตาก็ไหลริน ดั่งทั้งโลกคงไม่มีใครเข้าใจ เราไม่ควรกินอาหาร เพราะมันสิ้นเปลือง ไม่ควรหายใจ ออกซิเจนมีให้แค่คนที่จำเป็นเท่านั้น ไม่ควรมีตัวตนอยู่บนโลกนี้ตั้งแต่แรก การที่เราเกิดมามันเป็นตราบาปที่ถูกสลักไว้ไม่อาจลบเลือน พ่อเอาแต่บอกบอกว่าเรามันไม่ได้เรื่อง เป็นคนไร้ประโยชน์ แม่ก็เอาแต่เข้าข้างพ่อ เพื่อนที่ไม่เคยเห็นหัวเรา ครูที่ด่าทอไปทุกคาบ ต่อให้จะแก้ยังไง ดีขึ้นยังไง ลายมือสวย วาดรูปเก่ง เรียนดี แต่เรา...ไม่มีความสุขเลย ต่อให้ดียังไงช่วยแค่ไหนเราก็ยังเป็นได้แค่สวะเหรอ? เราควรที่จะออกเสียงไปให้คนอื่นได้ยินในสิ่งที่คิด แต่ต่อให้ทำยังไงเขาก็ไม่เคยสน เราแค่อายุ12ย่าง13 พูดอย่างไรเล่าคนเขาจึงจะเข้าใจ ราวกับว่าคนทั้งโลกหันหลังให้เรา... แม้ตอนที่ไม่เศร้าก็ยังคิดที่จะตาย แต่ก็ยังมีความสุข..แต่...นี่ไม่ใช่โลกของเรา เป็นเพียงโลกปลอมๆที่สร้างขึ้นมาเพื่อปลอบใจตัวเองจากโลกข้างนอกที่แสนมืดมนเท่านั้น ความสุขน่ะ...มีอยู่จริงรึเปล่า? เห็นคนเขาพูดกันมีความสุขคือเวลาที่ยิ้มใช่มั้ย? แล้วมันตั้งแต่ตอนไหนล่ะ... ที่เราหยุดยิ้มไป...

พอมาฟังเพลงนี้รู้สึกเห็ยภาพสะท้อนของตัวเองมากเลยค่ะ คงมีหลายคนที่มีความรู้สึกแบบนี้ มีชีวิตอยู่ไปทำไม?? ทั้งที่เราทำอะไรดีๆไม่เคยมีใครเห็นมีเคยมีใครรู้ ถ้าตายไปก็คงดี แต่ถ้าเราตายไปชาติหน้าละ? จะได้เป็นมนุษย์หรืออะไร? มีโอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์แล้วไม่ว่ายังไงก็ควรใช้ชีวิตให้คุ้มค่าที่เกิดมาเป็นมนุษย์ ชีวิตก็เหมือนกับการทดลอง

ชีวิตคนเราน่ะ มันไม่มีความหมายตายตัวหรอกนะ มันไม่มีคำนิยามในความหมายของมัน มันก็เหมือนกับสมุดเล่มหนึ่งที่เฝ้ารอเจ้าของของมันจรดปากกาลงไปและเริ่มเขียนเรื่องราว เธอคิดว่าคนเราเกิดมาเพื่ออะไรล่ะ มีการงานที่ดีเหรอ? มีความสามมารถที่หลากหลาย? มีความเฉลียวฉลาด? มีความงดงาม? มีความสุข? หรือเกิดมาเพื่อให้ชีวิตชิงชังล่ะ? พวกเรากำหนดเองได้หนิ ก็นี่มันชีวิตของเรานี่นะ พยายามเข้าล่ะเธอทำได้ คนเก่ง เธอน่ะเก่งกว่าที่เธอคิดเอาไว้นะ♡

โลกนี่มันน่าเบื่อตื่นมาก็เจอแต่เรื่องเดิมๆถึงเพื่อนจะคอยให้กำลังใจแต่มันก็ไม่พอกับการที่เจ็บปวดขนาดนั้นหรอก. .อยากหายไปในโลกนี้ตลอดการเลยแหะ

ผมได้ฟังเพลงนี้นานมาแล้วนะแต่ผมตอนนั้นไมคิดอะไรเพราะแค่9ขวบเนาะแต่ผ่านมา4กว่าปีผมเรื่อมเข้าใจแล้วครับขอบคุณนะครับที่ให้ผมได้มองตัวเองแต่ถึงอย่างนั้นผมว่าน่าจะมีผู้คนมากมายที่เจ็บปวดมากกว่าผมนะครับ ขอบคุณมากๆครับ

เเค่ต้องการกำลังใจ เพื่อน ความสุข ความปราถนา .......เเค่นี้ เเต่ก็ไม่ได้รับ

อึ้งมากค่ะ เคยฟังช่องนี้ครั้งแรก ตกหลุมรักเลยฮือ55555 งานดีมากค่ะ ขอให้สู้ๆนะคะ เราจะขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ค่ะ♡

เราก็เป็นอยากกรีดแขนตัวมาก... แต่ทำไม่ได้เพราะแม่จะบอกว่า"เป็นบ้าหรอ?" แม่ก็บอกพี่ดีไปหมด//ร้องไห้ ตอนนนี้กำลังพิมพ์​และร้องไห้อยู่😭 เราอยากแม้แต่ไปเรียนเพราะเพื่อนไม่ชอบเราเลยเราไม่เคยมีเพื่อนสนิทเลย...ทำหน้ารังเกลียด...แค่คุยด้วยก็ด่าแล้ว... ฉันยังรักแต่มันไม่รักเพื่อนที่รักก็ไม่มีเลย... กูอยู่ไปเพื่อไร... อยู่ไปก็ไม่มีใครรัก... ไม่มีใครห่วงใย😔คำที่อยากบอกกับเพื่อนที่เกลียดเราว่า"พวกแกจะเศร้าทำไมเขาไงที่ระบายแก😊ไม่กันมากไงด่ามาดิด่าให้กูตายเลยสิกูจะได้ไม่ต้องอยู่บนโลกนี้กูอยู่ไปก็ไร้ค่า"#คงเคยกันใช่มั้ย คนที่ดูคอมเมนท์​นี้อยู่และไม่เศร้่าก็ยินดีด้วยนะแข็งเกรงมากเลย... ยินด้วยนะที่มีเพื่อนรักแกอะ😊😔" คนที่เป็นโรคซึมเศร้าก็สู้ๆนะคะแม้จะมีคนเกลียดมากเพียงใดเราต้องลุกขึ้นสู้​ เราก็สู้ไม่ไหวแล้ว..... 😔🖤💔

โหเราคิดว่าตัวเองโดนหนักเเล้วคนในเม้นโดนหนักกว่าอีกอยากจะบอกทุกคนในเท้นว่า"สู้ๆนะ" "อย่าพึ่งตาย" "ถึงเธอจะไม่มีใคร" "เเต่รู้ไว้มีเราเป็นกำลังใจเสมอ" "ถึงจะไม่มีใครอยู่ข้างๆเธอ" "เเต่มีเราเสมอนะ" "อย่าพึ่งคิดสั้นล่ะ" "สัญญากันนะ" "ว่าเธอจะใช้ชีวิตต่อไป" ❤️💐💌

私は日本人です。とても美しく切ない曲だと思いました。あなたの歌い方がとても好きです💕

ฟังเพลงนี้เเล้วมันเเบบเหมือนชีวิตเรา เราเคยคิดว่าถ้าเราตายไปก็คงจะดีอีกความคิดก็คิดว่าถ้าคนที่รักเราไม่มีเราเเล้วเขาจะอยู่อย่างไรเคยอยากลองว่าตายไปเเล้วจะเป็นยังไงเเต่พอคิดขึ้นมาว่าชีวิตเรามีเเค่1ชีวิตเลยพยายามปลอบตัวเองว่าไม่เป็นไร

"เหนื่อยแล้ว" "ทนมาเยอะแล้ว" "เบื่อแล้ว" "มันว่างเปล่า มันไม่มีอะไรแล้ว" "ใครสักคนขอแค่ใครสักคนเท่านั้น" แค่ใครสักคนเท่านั้น . . . ใครก็ได้ที่เข้าใจฉัน!!ขอร้องแค่คนเดียวเท่านั้น!!การที่ฉันอยากตายเพื่อให้เรื่องที่ทำให้ฉันปวดหัวเคลียดจบลง.... . . ฉันไม่ได้อยากตายแค่อยากหายไปเท่านั้นโดยไม่ต้องรับรู้เรื่องอะไรอีก...

ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วครับ ผมไม่อยากตาย ผมอยากอยู่ ผมอยากดูความเป็นไปได้ของทุกย่างผมจะดิ้นรนให้รอด ผมต้องมีชีวิต

เอาจริงนะรู้สึกว่าแค่ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ แบบว่ามันน่าเบื่อมาก สำหรับเรา จริงค่ะที่โชคดีที่เกิดมาเป็นคน อยู่ในประเทศที่ดี(แต่ผู้นำควาย)แต่เราไม่อยากเกิดมาเลยค่ะ อยากให้คนดีๆเกิดแทนมากเลย อยู่ไปก็ไร้ประโยชน์ ยังไงเดี๋ยวเราก็ต้องตายกันทุกคน ...

เราชอบเล่นเกมส์กับเพื่อนมากๆนะ เรื่องผ่านมาหลายปีเเล้ว เราเล่นเกมส์เพื่อนเพื่อนก็ชอบประชดที่เราเล่นไม่ได้เล่นไม่เก่ง การตัดสินของเราในเกมส์ในชีวิตจริง มันทำให้คนอื่นไม่ชอบเกลียดเรา โกรธเรา เกลียดเรา เราเสียความมั่นใจ เราเกลียดที่มีเราอยู่ เราเกลียดที่เราต้องเกิดมายืนอยู่ตรงนี้ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย ทำไมเราต้องมาเจออะไรเเบบนี้ เราก็คิดได้เเค่ว่า มีคนหลายคนก็เคยเจอเเบบเรา เราต้องสู้ผ่านไปได้สิ ตอนนี้เราดีขึ้นมากโขเพราะเราเล่นเกมส์ไปเจอคนดีๆในเกมส์ เปลี่ยนเเง่คิดทางลบของเรา กลับมาเล่นเกมส์ที่ได้ตามปรกติ เเต่ไม่บ่อยมาก ตอนนี้เราก็ยังไม่กล้่าติดสินใจอะไร เรากลัวเเละกังวล เราออกมาอยู่คนเดียว เวลาอยู่กับคนอื่นเราก็ออกห่างไม่ค่อยคุยเพราะกลัวเสียเรื่อง ทุกๆอย่างรอบตัว เราคิดว่า เราไม่ควรยุ่งไม่ควรเเตะไม่ควรอะไรทั้งนั้น กลัวมันเสียเรื่อง5555ทำไงก็ไม่หาย

คนที่ผ่านมาเห็น แล้วมีความคิดที่ไม่อยากอยู่ต่ออีกไป ผมอยากจะบอกให้ว่า “อยู่ต่อไปเถอะครับ คุณอาจจะคิดว่าไม่มีใครต้องการคุณอีกแล้ว แต่คุณเชื่อผมสิ ว่ายังมีคนที่ต้องการคุณและรอคอยคุณอยู่ หนึ่งในนั้นก็ผมนี่ไง เพราะชนั้นแล้ว ก็จงมีชีวิตอยู่ต่อไปเถอะครับ ผมรักคุณนะ💖”

'คิดสั้น' นั่นเป็นคำแรกที่ผุดขึ้นมาตอนเห็นคนรอบตัวฆ่าตัวตาย แต่ที่จริงแล้วร่างกายมีกลไกที่ปกป้องตัวเองทำให้รู้ว่ากว่าคนๆหนึ่งจะฆ่าตัวได้เขาคิดมาดีแล้ว คิดมาตลอด มันไม่ใช่การคิดสั้นสักนิด

น่าเสียใจจังเลยนะคะ...... เราโดนเปรียบเทียบกับพี่ โดนบอกว่าโง่ ฉลาด น้อย ควาย และคำด่าอีกมากมาย หยิบคัตเตอร์มากรีดแขนตัวเอง.. น้ำตาก็ไหลเลย พอมีคนบอกให้ยิ้มสู้ แต่ทำไมเวลายิ้มแล้วมันไม่มีความสุข ทุกวันที่เราร่าเริงเรามีกจะโดนด่าว่าโง่อยู่เสมอ โดนแม่เอาเราไปเปรียบเทียบกับเพื่อน ตีเรา ด่าเรา พอเรากลั้นน้ำตาไม่ไหวก็โดนบอกว่าอ่อนแอ ไม่อดทน แม่ชอบซื้อของให้พี่ แต่เรากลับไม่ได้อะไรเลย พอไป บอกว่าแล้วหนูจะได้อะไร แม่ก็บอกให้พี่เขาก่อนพี่เขายังไม่ได้เลย เวลาพี่อยู่กับแม่พี่จะทำดีกับเราตลอด แต่พอแม่ไปข้างนอกพี่เราจะมองบนใส่เราใช้เราทำนู่นนี่ จิ๊ปากใส่เรา ป้าก็ชอบมาบ่นเราว่าเราไม่ยอมทำอะไรเลย แต่ป้าก็ได้แค่นอนทั้งวันเหมือนกัน เพื่อนก็มาบอกว่าเตี้ย เราเป็น ไม้กระดาน ไม่สวย หน้าเ*ี้ย ทุเรศบ้าง ฉีกกระดาษวาดรูปเรา เอาเครื่องเขียนเราไปซ่อน ตั้งแต่เราเด็กเราก็มีแค่ของเล่นเป็นเพื่อนที่อยู่กับเรามาตลอด(ตอนนี้เราอายุ11ปีแล้วยังไม่เลิกเล่นของเล่นเลย) #ใครเป็นแบบนี้บ้างมั้ยคะ😔 คนอื่นที่กำลังเจ็บใจเหมือนเราก็สู้ๆนะ..✌🙂😁🌹

ต้องสู้แม้ว่า จะเสียใจ หรือแรงพลักดันไม่มีสิ่งค้ำจุนไม่มี สู้ คิดสะว่าครั้งนึง ได้เกิดมา เสียใจโศกเศร้า ทุกข์ทน ไม่ว่าจะขมขื่นเท่าไหร่ก็ต้อง เดินหน้าต่อ อาจะเขียนออกมาไม่หมดนะ เพราะมันจะยาวกว่าคนอื่นมากกก

เหมือนกับว่าเกิดมา ได้สัมผัสกับความสุขและครอบครัวที่อบอุ่นได้แค่แปปเดียวเท่านั้น จู่ๆก็มีคนมาพรากรอยยิ้มนั้นไปจากฉัน กลายเป็นน้ำตาและความเจ็บปวดเค้าพรากทุกอย่างไปพรากความรักของทุกคนพรากรอยยิ้มพรากความสุขไปพรากทุกอย่างในชีวิตและทำให้ฉันเจ็บปวด เพื่อนก็ไม่คบญาติพี่น้องก็ไม่ต้องการ ทำให้ฉันต้องทุกทรมานมาจนถึงทุกวันนี้ไม่มีอะไรเจ็บปวดได้เท่าปัญหาครอบครัวละมั้งแต่ก็นะ ทุกคนก็คงจะมีปัญหาแตกต่างกันคุณเองก็คงจะเจ็บปวดมาเหมือนกันสินะ เป็นกำลังใจให้นะคะ:) ตอนนี้กำลังจะเป็นโรคซึมเศร้ามันออกอาการเป็นบางเวลาแต่ฉันจะสู้ค่ะ

คนบนโลกมี2ประเภท 1.:ซึมเศร้าจริง 2.เบียวซึมเศร้า คนเป็นโรคซึมเศร้ามันไม่เที่ยวไปบอกใครให้มาสงสารเพราะว่าเป็นโรคซึมเศร้าหรอก พวกหอยหลอดนี่มันกรีดแขนเรียกยอดไลค์ไปวันๆ ส่วนมากยังไม่ 20 ล่ะนะ

“เข้มแข็งไว้นะ" น้ำตาไหลเลย เสียงเข้าถึงมากค่ะ

อันนี้คือพิมไว้ร้องเอง55💜🌆 บางทีคำมันไม่ตรงกันเลยสับสนเลยพิมใหม่🌌 . . เธอจะตายยัง เธอ ยังต้องอยู่ ห้ามพูดว่าจะตาย เธอนั้นยังต้องอยู่ บทเพลงที่เคยได้ฟังเขียนเอาไว้เอง ตลกดีที่มันก็ถูก จากใจ แม้ว่าจะตายฉันก็ไม่แคร์ แต่ว่าคนรอบตัวมาตาย ฉันก็คงต้องแคร์ คืออัตตาที่ไม่ลืมเลยนะว่ามีอยู่ แค่เพียงไม่ชอบมันเอง แคร์ทำไมกับคนจากไปหรือว่ายังคงอยู่? ชิงชังใครจากตัวเราก็เป็นแค่ Fashion หนึ่ง ลองคิดดูดีๆ ว่าหากมีชีวิตสันติ คือเรื่องที่แสนวิเศษน่าดู จอทีวียังเอาแต่ฉายผู้คนที่สิ้นไป คลอด้วยเพลงบรรเลงที่พอได้ฟังแล้วฉันก็เศร้าใจ เพียงลำพัง ยังมีเด็กน้อยคอยนั่งดูอยู่ คว้ามีดขึ้นมา เริ่มเลียนแบบตาม ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ถูกผลักดันคุณค่าที่มีจนมันไม่เหลืออะไร และบทเพลงจะยังมัวร้องอะไรกันอยู่อย่างนั้น บอกฉันรวมถึงเธอว่าเราต้องฆ่าใคร ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว หยุดได้แล้วที่พูดว่า ตายไปซะก็คงดี และหากลองจ้องมองดีๆ จริงๆ ก็คงได้รุ้ ว่าพวกเรากำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่ เงินไม่มีสักแดง ฉันก็ยังต้องอยู่ ขับกล่อมเพลงกันไปเช่นนี้ให้ตัวเองนั้นได้อยู่ ใช้ชีวิตต่อไปแม้ความหมายยังไม่รุ้ แม้พระเจ้าเปิดทางมันก็ยังคงไร้ประโยชน์ แผลในใจมัน อธิบายยังไง คงจะไม่ชัดเจนกว่าว่า ฉันต้องทนเพียงเดียวดาย ยังดึงดันทั้งไม่มีอะไร คืนนี้ฉันก็ยังต้องเข้านอนลำพัง ความเยาว์วัยโดนบังคับก่อนเวลา ตื่นขึ้นมาในวันนี้เราต้องโตเป็นผู้ใหญ่ สักวันหนึ่งไม่นานก็ถึงเวลาที่ต้องร่วงโรยรา เหมือนเช่นดังใบไม้ที่มันเหี่ยวเฉาพวกเราก็รุ้ ไม่มีใครจดจำว่าชีวิตเราเป็นยังไง คิดว่าถ้าหากฉันไม่ตายคงดีพิลึก รู้น่า ว่าเป็น ได้แค่เพียง เพ้อฝันกลางวัน ความจริง จะตาย ก็แบบเดิม ฉันก็ยังไม่แคร์ แต่ในใจจริงๆ ยังอยากมีชีวิตเพื่อคนที่แคร์ มีชีวิตบนความขัดคอที่มันยังไม่หายไป มีเพียงแค่ฉันถูกโห่ตะโกน อะไรที่มันดี ก็ปล่อยไว้ ให้มันยังคงดี ไม่ต้องการจะตาย ก็ถูกแล้วใช้ชีวิตที่มี มันก็ไม่เป็นไรถึงเรากลายมาเป็นเช่นนี้ ก็แค่หัวเราะไปคนเดียวตลอดกาล ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ไม่รุ้ เลยถึงความหมายแท้จริงของความสุข ต่างเกลียดชังชีวิตที่เหมือนว่าใครกำหนดมา และฉันรวมถึงเธอถูกสาปไว้ง่ายดาย ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ลาก่อนนะ ที่พูดออกมาโดยไม่ได้คิดอะไร ไม่เคยรุ้ว่าการจากลามันเป็นอย่างไร คือพวกเรากำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่ . เข้มแข็งไว้นะ . เธออย่ายอมแพ้นะ ตกลงไหม? ความสุขใจ การจากลา หรือความรัก สายสัมพันธ์ เหล่านั้นฉันเคยคิดและวาดฝันเอาไว้ เป็นของที่จะหาซื้อมาได้ด้วยเงิน ในความจริงพรุ่งนี้ฉัน อาจแค่ต้องตายไป จะอะไรก็ล้วนถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรอวันตาย ทั้งอรุณ ทั้งสายันห์ วันผลิใบ หรือร่วงโรย ต่างล้วนคือช่วงเวลาที่ต้องมีใครสักคนต้องไป อนาคต ความฝันเรา ฉันต้องการไปทำไม ขอแค่เธอมีชีวิตเรื่อยไป ฉันต้องการเพียงเท่านี้ นั่นล่ะ บทเพลงนี้ เล่าเรื่องราวออกมาจากใจแล้ว โดนชีวิตชิงชังมันก็พอแล้ว สักวันพวกเราก็ต้องตาย มันก็ทั้งเธอ และก็ตัวฉัน เราก็ต่าง ืไม่มีทางจะยื้อให้ตัวเองได้อยู่ แต่ถึงเป็นอย่างนั้นยังพยายามจะมีชีวิต แบกรับเอาชีวิตนี้มันไว้ด้วยตัวเอง จะฆ่ามัน จะไม่ยอม หัวเราะมัน จะไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย จะไม่ยอม

ลองเดินไปที่กระจกสิ เห็นใครบางคนไหมนะ ไม่ใช่เรานะ คนที่อยุ่ในกระจกอ่ะ สู้มามากเลยนะ เพราะฉนั้นอย่าหยุดสู้ล่ะ เหนื่อยไหม ปล่อยมันมาเลยสิ ร้องออกมาเลย ไม่มีใครรับฟังอย่างน้อยก็เราคนนึงน่ะ

ยังดีนะ สุดท้ายแล้วเขาก็ยังคงสู้ แต่ผม..ยอมแพ้ไปแล้ว มีชีวิตอยู่ เพื่อรอวันตาย ..ก็เท่านั้น

ขอบคุณนะคับที่ทำเพลงนี้ออกมา มันกินใจมากเลย ฟังทีไรก้ร้องไห้ตลอด มันเปนเพลงที่มีพลังมาก ทำให้เราอยากมีชีวิตอยู่ ขอบคุณจริงๆคับ

ดูดริบนี้แล้วไปดูคริบ แม้บางครั้งหัวใจของเราสองจะหยุดเต้น [One shot] ถึงกับนังรองไห้เลย

การฆ่าตัวตายไม่ใช่ทางเลือกที่ผิด แต่มันคือทางเลือกสุดท้ายที่เขาเหลือแล้ว//แต่บางคนก็ไม่ทันคิดถี่ถ้วนจริงๆนั้นแหละ อยากให้การฆ่าตัวตายเป็นตัวเลือกสุดท้ายจริงๆ คิดให้ถี่ถ้วนว่า ถ้าตายไปจะเสียใจมั้ย จะเสียดายอะไรมั้ย จะไม่เศร้าใจหรืออะไรแน่ๆใช่มั้ย ถ้าคุณกลัว ก็หมายความว่าคุณยังไม่อยากตาย คุณยังอยากมีชีวิตอยู่ มีสิ่งที่อยากทำอยู่ ถ้าไม่รู้ว่าต้องการจะทำอะไร ก็ค่อยๆค้นหาไปเรื่อยๆก็ได้ เพราะการค้นหาสิ่งที่เราต้องการ คือเครื่องหมายว่าเรายังมีชีวิตอยู่ ให้มันเป็นตัวเลือกสุดท้ายที่จะเลือกเถอะนะการฆ่าตัวตายน่ะ

เราโดนเกลียดมาทั้งชีวิตนะรู้มั้ย แค่มองหน้าเราเค้าก็เกลียดแล้ว เราขอบคุณตัวเองมากๆเลยที่ไม่เกลียดตัวเอง ขอบคุณนะ.

ผมเคยฟังเพลงนี้นะคับแต่เป็นภาษาญี่ปุ่น แต่พอมาฟังคำแปลก็เข้าใจความหมายของเพลงคับสนุกมากๆคับ👍

言葉はわかりませんが、とても綺麗な声ですね🥰

ถึงทุกคนที่เห็นเมนต์นี้เเล้วพึ่งเจอเรื่องร้ายๆมานะคะ "ไม่ต้องร้องไห้นะ ไม่ว่าจะผ่านเรื่องอะไรมาเรารู้ตัวเองดีที่สุดว่าเราทำถูกหรือผิดไม่ต้องสนใจคนที่เค้าทำร้ายเราเลยนะ ยังไงคุณก็ยังมีเราอยู่ตรงนี้ อย่ายอมแพ้ หละเธอยังจะต้องอยู่ต่อ เรามาพยายามไปด้วยกันนะ" เป็นกำลังใจให้คนที่กำลังเจอเรื่องร้ายๆให้ผ่านมันไปได้นะคะ^^

ᓚᘏᗢ LYRICS เนื้อเพลงโดนชีวิตเกลียดชัง(⌐■_■) ปล.แกะคำจากการฟัง เธอจะตาย ยัง เธอยังต้องอยู่ ห้ามพูดว่าจะตาย เธอนั้นยังต้องอยู่ บทเพลงที่เคยได้ฟังเขียนเอาไว้เอง ตลกดีที่มันก็ถูก จากใจ แม้ว่าจะตายฉันก็ไม่แคร์ แต่ว่าคนรอบตัวมาตาย ฉันก็คงต้องแคร์ คืออัตตาที่ไม่ลืมเลยนะว่ามีอยู่ แค่เพียงไม่ชอบมันเอง แคร์ทำไมกับคนจากไปหรือว่ายังคงอยู่? ชิงชังใครจากตัวเราก็เป็นแค่ Fashion หนึ่ง ลองคิดดูดี ๆ ว่าหากมีชีวิตสันติ คือเรื่องที่แสนวิเศษน่าดู จอทีวียังเอาแต่ฉายผู้คนที่สิ้นไป คลอด้วยเพลงบรรเลงที่ลองได้ฟังแล้วฉันก็เศร้าใจ เพียงลำพัง ยังมีเด็กน้อยนั่งดูอยู่ “คว้ามีดขึ้นมา เริ่มเลียนแบบตาม” *********************************************************************************** **ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว** ถูกผลักดันคุณค่าที่มีจนมันไม่เหลืออะไร และบทเพลงที่ยังมัวแต่ร้องอะไรกันอยู่อย่างนั้น บอกฉันรวมถึงเธอว่าเราต้องฆ่าใคร ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว หยุดได้แล้วที่พูดว่า ตายไปซะก็คงดี และหากลองจ้องมองดี ๆ จริง ๆ ก็คงได้รู้ ว่าพวกเรากำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่ *********************************************************************************** เงินไม่มีสักแดง ฉันก็ยังต้องอยู่ ขับกล่อมเพลงกันไปเช่นนี้ให้ตัวเองนั้นได้อยู่ ใช้ชีวิตต่อไปแม้ความหมายยังไม่รู้ แม้พระเจ้าเปิดทางมันก็ยังคงไร้ประโยชน์ แผลในใจมันอธิบายยังไง คงจะไม่ชัดเจนกว่าว่า ฉันต้องทนเพียงเดียวดาย ยังดึงดันทั้งไม่มีอะไร คืนนี้ฉันก็ยังต้องเข้านอนลำพัง ความเยาว์วัยโดนบังคับก่อนเวลา ตื่นขึ้นมาในวันนี้เราต้องโตเป็นผู้ใหญ่ สักวันหนึ่งไม่นานก็ถึงเวลาที่ต้องร่วงโรยรา เหมือนเช่นดังใบไม้ที่มันเหี่ยวเฉาพวกเราก็รู้ ไม่มีใครจดจำว่าชีวิตเราเป็นยังไง คิดว่าถ้าหากฉันไม่ตายก็คงจะดีพิลึก รู้น่า ว่าเป็นได้แค่เพียงเพ้อฝันกลางวัน ความจริง จะตาย ก็แบบเดิม ฉันยังคงไม่แคร์ แต่ในใจจริง ๆ ยังอยากมีชีวิตเพื่อคนที่แคร์ มีชีวิตบนความขัดคอที่มันยังไม่หายไป มีเพียงแค่ฉันถูกโห่ตะโกน อะไรที่มันดี ก็ปล่อยไว้ให้มันยังคง ดี ไม่ต้องการจะตาย ก็ถูกแล้ว ใช้ชีวิตที่มี มันก็ไม่เป็นไรถึงเรากลายมาเป็นเช่นนี้ “ก็แค่หัวเราะไปคนเดียวตลอดกาล” *********************************************************************************** **ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว** ไม่รู้เลยถึงความหมายแท้จริงของความสุข ต่างเกลียดชังชีวิตที่เหมือนว่าใครกำหนดมา และฉันรวมถึงเธอถูกสาปไว้ง่ายดาย ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว ลาก่อนนะ ที่พูดออกมาโดยไม่ได้คิดอะไร ไม่เคยรู้ว่าการจากลามันเป็นอย่างไร คือพวกเรากำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่ *********************************************************************************** ความสุขใจ การจากลา หรือ ความรัก สายสัมพันธ์ เหล่านั้นฉันเคยคิดและเคยวาดฝันเอาไว้ เป็นของที่จะหาซื้อมาได้ด้วยเงิน ในความจริงพรุ่งนี้ฉันอาจแค่ต้องตายไป จะอะไรก็ล้วนถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรอวันตาย ทั้งอรุณ ทั้งสายันห์ วันผลิใบ หรือร่วงโรย ต่างล้วนคือช่วงเวลาที่ต้องมีใครสักคนต้องไป อนาคต ความฝันเรา ฉันต้องการไปทำไม แค่ขอเธอมีชีวิตเรื่อยไป ฉันต้องการเพียงเท่านี้ นั่นล่ะ บทเพลงนี้ เล่าเรื่องราวออกมาจากใจแล้ว **โดนชีวิตชิงชังมันก็พอแล้ว** สักวันพวกเราก็ต้องตาย มันก็ทั้งเธอและก็ตัวฉัน เราก็ต่างไม่มีทางจะยื้อให้ตัวเองได้อยู่ แต่ถึงเป็นอย่างนั้นยังพยายามจะมีชีวิต แบกรับเอาชีวิตนี้มันไว้ด้วยตัวเอง จะฆ่ามัน จะไม่ยอม หัวเราะมัน จะไม่ตาย จะไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย จะไม่ยอมมมม~

"ขอบคุณนะ"

กูจะบอกเลยประสบการณ์ส่วนตัว คำว่าสู้ๆนะเธอทำได้ ไม่ต้องห่วง คำๆนี้แหละ กูถึงเสียมึงไป เพื่อนกูไม่รู้หรอกนะแต่กูคิดถึงมึง

หนูคือ โดนเเกล้งน โดนบลูลี้ นินทา ต่างๆ เยอะเเยะไปหมด จนเหมือนอยากอยู่คนเดียว ไม่อยากอยู่กับใคร ด้วยความที่ ต้องการรอให้ตัวเองตายอย่างเดียว เเต่หลังๆคิดไปคิดมาก็ไม่อยากตาย อยากอยู่ต่อดูคนที่เคยเเกล้งเรา มันจะอยู่ยังจะ หนูจะพยายามรอดู ความร่มจมของมันคะ

ถ้าเราจะตายนะ เราไม่อยากให้ใครรู้ อยากไปแบบเงียบไป แบบไม่มีใครรู้ เราร้องไห้เพราะครอบครัวและโดนเพื่อนไปที่ ร.ร แกล้งบ่อยมาก แต่เราไม่เคยบอกครอบครัวเราเลย เราโดนครอบด่าว่า ไปเถอะอยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์เรา ร้องไห้ออกมาตรงนั้นเลย เรารู้สึกแย่มาก ที่เราต้องมาทนอะไรมากมายแบบนี้🖤🥀

แค่ได้ฟังไปรอบเดียวเท่านั้นแหละ อีก30กว่ารอบก็ตามมา เพราะมากครับชอบมากๆเลย

ฮึก...ฟังแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ;-----;; ได้กำลังใจดีมากๆตรง "เข้มแข็งไว้นะ เธออย่ายอมแพ้นะ ตกลงไหม?" ฮื่ออออออ ขอบคุณที่Coverเพลงนี้ออกมาค่ะ ขอบคุณมากจริงๆ ชอบเสียงมากเลยค่ะ ละมุนสุดๆ

เราเคยคิดนะว่า ถ้าเราตายไปแล้วคนในครอบครัวจะคิดยังไงเพื่อนที่ทะเลาะกันจะคิดยัง ในความคิดตอนนั้นมันมืดมนต์มาก เคยจะกระโดดลงมาจากชั้น4ของอาคารโรงเรียนแต่ไม่อยู่ว่าอะไรบังคับไม่ให้กระโดด ที่จะกระโดดลงมาเพราะเพื่อนชอบบอกว่าทำไมไม่กระโดดอาคารล่ะ แล้วก็บอกว่าเราฉลาดน้อย เออบาง ควายบาง ไม่มีสมองบาง อยากจะหายไปจากโลกใบนี้อยู่กับตนเองในสถานที่ที่เราต้องการคือสถานที่ที่เงียบและสาบสูญ #ถึงคนที่เป็นเหมือนกัน เราไม่ต้องฟังใครฟังหัวใจตนเองก็พอ ถึงมันจะแตกสลายหรือมันจะเป็นสีดำไปแล้วก็ตาม คนเขียนคนนี้เป็นคนที่หัวใจกำลังจะแตกแล้วหัวใจเป็นสีดำไปแล้วไร้ความรู้สึกไปแล้ว

ชีวิตตอนนี้คือรู้สึกโดดเดียวมาก...ที่รู้สึกคือ...ถ้าตายไปอ่ะ ทุกคนน่าจะรักเรามากขึ้น เราอยากมีตัวตน เราอยากให้คนสนใจเรา..เราอยากให้เขาดูแลเรา ถึงเราจะไม่ได้รู้สึกแล้วว่าเค้ากำลังคิดถึงเราอยู่รึเปล่า แต่เราก็อยากที่จะหายไป เพื่อที่ทุกคนจะได้คิดถึงเรา ถ้าเราอยู่ทุกคนก็ไม่เห็นเราในสายตาอยู่ดีอ่ะ...สู้หายไปจริงๆแล้วให้เขานึกถึงเราจากความทรงจำดีกว่า;--;;