W ogóle Natalia super jest to że Ty się inspirujesz innymi ale jednocześnie ogrywasz pomysł na film pod siebie, swoje możliwości, wprowadzając tym samym coś nowego. Widać że przygotowujesz się do filmów i "chce Ci się chcieć". Jednocześnie Twoje treści zachowują lekkość przekazu
Pomysł na film o najlepszych opiniach o najmniej ulubionych książkach jest świetny wiec koniecznie go nagraj, to z pewnością będzie jeszcze bardziej zabawne. Ten obecny też był świetny. Czytałem "Chłopów" bo to była lektura, a wcześniej obejrzałem chyba jakiś stary serial. O tej książce i serialu to mogę powiedzieć tyle, że "mój umysł się dosłownie prześliznął po treści i poleciał dalej, daleko, daleko w siną dal". Wydaje się to dziwne bo czytałem też "Nad Niemnem" i tu jakoś bardziej potrafiłem się skupić. Dumę i uprzedzenie znam wyłącznie z serialu, ale oceniam bardzo dobrze bo był tam taki fajny klimat angielskiej prowincji i specyficzny angielki humor oraz podejście do życia. "Przeminęło z wiatrem" też widziałem tylko film lub serial, nawet nie pamiętam. Była tam wojna, jakiś rozgrywki miłosne, kto kogo kocha z kim chce się ożenić, dlaczego, kto komu i za ile, czego żałuje co się udało a co nie. A i jeszcze chyba jakaś czarnoskóra służąca genialnie zagrana. To wszystko. "Na wschód od Edenu nie znam".
Mi twórczość Jane Austen odczarowała właśnie Duma i uprzedzenie, którą przeczytałam w zeszłym roku i trafiła do mojej ścisłej topki ♥. Znakomicie się bawiłam czytając tę pozycję, byłam ogromnie zaangażowana w fabułę, bawił mnie ogromnie humor. Odkryłam też że mi jest bardziej po drodze z Austen kiedy czytam tekst - akurat to były e booki - niż kiedy słucham audiobooków Na pewno jeszcze kiedyś do Dumy i uprzedzenia wrócę
Popieram Twoje opinie na temat książek "Przeminęło z wiatrem" oraz " Na wschód od Edenu". Obydwie książ przeczytałam z przyjemnością, oceniam najwyżej i podziwiam umiejętne wykreowanie bohaterów, literatura najwyższych lotów .
Wszystkie powieści, które tu wymieniłaś bardzo szanuję, ale "Dumę i uprzedzenie" uważam za lekko nudną faktycznie ;-) Może dlatego, że czytałam ją będąc około 30 letnią kobietą, więc poziom zdrowego rozsądku przeważał już mocno u mnie nad akceptowalną dozą romantyczności ;-) Zresztą, żeby być sprawiedliwą, nie pamiętam, ale może byłam już pod wpływem brytyjskiego serialu z Colinem Firthem, który bardzo mi się podobał. Z powieści czytanych za późno, tak to nazywam, bo będąc młodszą miałabym więcej serca dla nich to "Hrabia Monte Christo", niezła, w mojej ocenie 6/10, w zasadzie najbardziej za pierwszą część, czyli do momentu opuszczenia twierdzy IF, ten wątek był naprawdę wciągający. A druga taka przeterminowana u mnie, przez co trąci myszką to "Zły" Tyrmanda. Niedawno odświeżyłam "Lalkę" po wielu latach i jeszcze bardziej ją doceniam niż w liceum, wspaniała proza!
Świetny odcinek. Bardzo smutne jest to, że często autorzy takich opinii nie zdają sobie sprawy z tego, że problem tkwi w nich, a nie w książkach. Ignorancja, brak dotrzegania niuansów, pobieżne czytanie w poszukiwaniu akcji, porównywanie treści do współczesnych standardów życia to jeden z grzechów głównych osób, które tak oceniają książki wielowymiarowe. A opinii, które pisane są bez 'doczytania' do końca, omijam i bezczelnie lekceważę ; ) Nie musimy lubić tych samych książek, ale wstrzymajmy się przed komentowaniem tego, czego nie rozumiemy. Serdeczności.
Przeminęło z wiatrem i Na wschód od Edenu jeszcze przede mną. Obie bardzo chcę kiedyś przeczytać. Idealnie pasowałoby by pod Twoją czytelniczą akcję we wrześniu skoro będą Stany Zjednoczone ale to są knigi wielkie a ja już mam i tak bogate plany w tym Grona gniewu chociażby że obawiam się że nie dam rady we wrześniu zabrać się za te pozycje
Świetny odcinek 🙂 Ja mam bardzo lajtowy stosunek do negatywnych opinii tych książek, zwłaszcza tych, które uważam za swoje ulubione. I to jest bardzo ciekawe, jak inaczej postrzegamy książki. To jest fascynujące, ta różnica w gustach czytelniczych. To, co dla jednych będzie ciekawe, intrygujące lub emocjonujące, dla innych będzie nudne. Są takie książki, które u mnie będą wywoływały złość, frustrację, których fenomenu nie rozumiem, gdzie uważam, że np. bohaterowie są głupi, a ktoś inny zupełnie inaczej na to spojrzy. Są takie książki, nad którymi zachwytów absolutnie nie rozumiem i nigdy nie zrozumiem, a ktoś inny będzie się zachwycał.
Ten odcinek jest tak ciekawy że o ile masz ochotę - a propos frustracji i irytacji - możesz kiedyś nagrać odcinek nr 2, np z innymi Twoimi ulubionymi książkami. Na odcinek odwrotny - bardzo dobre opinie o nielubianych przez Ciebie książkach też czekam
Ja generalnie to lubię negatywne opinie. Często jest sporo emocji i ekspresji w nich Lubię jeśli się komuś nie podobała książka to że mówi to dosadnie bez jakiegoś owijania bułkę przez bibułkę. Tyle tylko żeby w tym była przestrzeń jakaś na szacunek dla kogoś kto ma zgoła odmienną opinię i argumenty a nie rzucenie tekstu że coś jest g.... I zasługuje na piekło
Chłopi Reymonta to dla mnie też książka życia, literacki majstersztyk, arcydzieło. Rozumiem jednak że można nawet nie mieć ochoty tego czytać. Na pewno nie powinno się zmuszać do czytania w liceum nawet jeśli jest to tylko Jesień. Jak już to omówione fragmenty z nauczycielem na lekcji. Myślę że to byłoby z pożytkiem i dla książki i dla uczniów
Generalnie powiedziałabym że nie denerwują mnie jakoś bardzo krytyczne opinie o moich ulubionych książkach ale na przykładzie tej drugiej opinii o Chłopach to jednak ciężko pozostać obojętnym. Porażająco zamknięty umysł osoby która to napisała
Fajny odcinek. Zgadzam się, że skrytykować też trzeba umieć. Muszę sobie wreszcie przypomnieć Chłopów oraz Przeminęło z wiatrem (czytałam w liceum, czyli ponad 20 lat temu). Do niektórych książek trzeba dorosnąć. Sama kilka lat temu zaczęłam Dumę i uprzedzenie i się strasznie odbiłam. Spróbowałam w zeszłym roku i wyciągnęłam na 3 razy 😀. Na wschód od Edenu zaczęłam podczas maratonu północnoamerykańskiego u Ciebie i do tej pory jej nie skończyłam. Bardzo mi się podobała ale przerwałam, ponieważ nie był to mój najlepszy czas na czytanie i obawiałam się, że nie coś z tej lektury stracę, czy jej nie docenie. Musi poczekać na lepszy czas 😀
Bardzo interesujący materiał! Przy "Dumie i uprzedzeniu" nie ukrywam - serce trochę bolało, gdy usłyszałam tak bardzo negatywne opinie 😅 Pozdrawiam Cię serdecznie 🥰
Ciekawe. Oczywiście w zupełności zgadzam się z Tobą, Na Wschód od Edenu to po prostu arcydzieło, które bardzo płynnie sie czyta i wciąga jak bagno. Do tego cos zmienia i porusza w duszy. Resztę lektur muszę jeszcze przeczytać * Chłopów juz nie pamiętam -czytane dawno
W ogóle nie czytam i nie biorę pod uwagę komentarzy, których autorzy przyznają, że nie przeczytali / obejrzeli omawianej pozycji do końca. Nie uważam też za wartościową krytykę stwierdzenia, że ,,Coś mi się nie podoba, bo mi się nie podoba, lub ,,To coś nie powinno było powstać, bo jest szkodliwe". Styl drugiego komentarza mnie nie szokuje, natomiast lekko irytująca jest ignorancja autorki, która zdaje się oceniać realia dziewiętnastowiecznej wsi pod zaborem rosyjskim ze współczesnej perspektywy. Oburzenie, że bohaterom zależy na dobrostanie i seksie mnie rozbawiło. Po pierwsze, jak mówisz, mieszkańcom Lipiec nie chodziło o bogactwo w najprostszym rozumieniu tego słowa, a o przetrwanie. Po drugie - chyba od zawsze wszystkim ludziom chodzi o zaspokojenie tych podstawowych, koniecznych do życia potrzeb. :) Rozśmieszyła mnie też dziewczyna rozczarowana, że ludzie w dziewiętnastym wieku byli ludźmi takimi jak my, współcześni, a nie sztywnymi postaciami z obrazów i pomników. Nie rozumiem, jak można oceniać źle książkę tylko dlatego, że zachowanie jej protagonistów nam się nie podoba. Mam świadomość, że ludzie przyjmują różne kryteria oceny, ale to wydaje mi się bardzo cudaczne i infantylne. To jakby stwierdzić, że nie lubi się życia, bo inni nie postępują i nie rozumują według naszych oczekiwań. Jak ktoś się naogląda amerykańskich strzelanin, mordobić, albo głupiego SI-FI (nie, nie piszę, że ten gatunek jest głupi!), to zwykłe życie, choćby w najbardziej fascynujący sposób opisane, wydaje mu się nudne! Spodobał mi się ten format. Chętnie obejrzałabym kolejny odcinek, w którym odnosisz się do opinii z portali książkowych. Pozdrawiam Cię serdecznie!
Przy takich opiniach, jakie przytoczyłaś, zawsze mnie ciekawi, jaki to faktycznie człowiek za nią stoi. Czy gdyby tak porozmawiać spokojnie, w realu, zachęcić do głębszej refleksji, przedstawić swoje argumenty, byłaby szansa na jakąkolwiek merytoryczną dyskusję. Obawiam się jednak, że byłoby to dość karkołomne przedsięwzięcie. Chłopi, Przeminęło z wiatrem, Na wschód od Edenu - wspaniała literatura. Mniej mnie zachwyca Jane Austin, ale doceniam nakreślone przez nią tło społeczne.
Myślę, że twarzą w twarz w rozmowie na żywo te osoby mogłyby nie być aż tak zacietrzewione w swoich opiniach. Łatwo jest napisać coś w Internecie i tak to zostawić, "gorzej" kiedy jest przed Tobą inny czytelnik/czytelniczka i jest jakiś przepływ myśli, który każe rozważyć kontrargumenty i inaczej przeprowadzić własną argumentację
To również moje ulubione książki więc z negatywnymi opiniami się nie zgadzam ale najbardziej zdziwiły mnie opinie o Scarlett bo sama nigdy nie odebrałam jej jako negatywnej postaci i raczej rozumiałam jej wybory i postępowanie . ❤
5:26 oj, ktoś tu chyba dostał jedynkę z treściówki w liceum i musiał odreagować xD 15:37 może ja dziwna jestem, ale dla mnie język Austen był taki lekki i odświeżający, że czytałam jej książki między męczeniem "Krzyżaków" i innych gimnazjalnych lektur.
Niestety nie czytałam tych książek,ale co zabawne to film Przeminęło z wiatrem, byl moim ukochanym do momentu ekranizacji Dumy i uprzedzenia z Keira Knightley. Teraz to mój najwspanialszy ❤❤❤ Btw to ja Scarlet uwielbiam 🙈🫣
Co do pierwszej opinii o Chłopach to rozumiem tę barierę jaką stanowi język. On jest trudny i nie każdy będzie chciał się z nim mierzyć. Jedynie mała poprawka że to nie jest język staropolski. Staropolski to są dzieła np Jana Kochanowskiego Chłopi nie powinni być lekturą w liceum bo potem są skutki w postaci takich opinii ;)
Z tą ostatnią opinia o na wschód od edenu troche się zgadzam, fabuła była bardzo przewidywalna i jeszcze wątki symboliczne były dodatkowo wykładane i podkreślane w treści, więc ja tylko czekałam aż postaci dojdą do czegoś co już bylo widać na horyzoncie od 100 stron. Zgadzam sie z nia tez co do cathy w pewnym sensie (ale nie caleba, no bo znowu przeslanie ksiazki jest odwrotne). Cathy bylaby dla mnie spoko postacią gdyby nie symbolika biblijna, która z pojedynczej osoby psychopatki robi archetyp szatana. Troche dla mnie to sie kloci wlasnie z przeslaniem ksiazki, bo wszyscy inni ludzie maja w sobie niuans, potencjal do wszystkiego, a cathy jest zla i juz
Bardzo mnie zirytowało prostactwo i tępota autora 2.opinii o "Chłopach".To samo dotyczy 3.wypowiedzi, której autor to ignorant i powinien wsydzić się swojego nieuctwa.Ja zachwycam się dziełem Reymonta i mam wielki szacunek dla tego Noblisty,który utrwalił obraz polskiej wsi i pokazał uniwersalne ludzkie losy.
No ciekawie o tej "Dumie i uprzedzeniu" - sama nie jestem fanką książki, wymęczyłam ją (ale jeszcze chce spróbować z "Emmą"), choć te opinie jakieś takie dziwne🙈
Co do drugiej opinii o Chłopach, wg mnie w ogóle jako opinia o jakiejkolwiek książce za mocna i wręcz prostacka. Pomijając fakt, że to Chłopi (nie jestem team Reymont 😉) to jednak za mocno ktoś poleciał, bez jakiegokolwiek zrozumienia czegokolwiek i takich opinii absolutnie nie szanuję. Tak naprawdę, autor/ autorka wylała swoją frustrację, nie zważając na to chyba, kiedy i w jakich czasach Chłopi byli pisani (kwestia języka i dialektu) i nie podając konkretnych argumentów. Uważam, że krytykować też trzeba umieć.
Krytyka literacka rozumiana tak jak niegdys czy krytyka literacka jako mieszanie z blotem dziel, ktore sie danej osobie nie spodobaly, oto jest pytanie, bo niestety sporo tego drugiego w naszych czasach. Ogolnie zgadzam sie z tym, co powiedzialas, dopoki ktos wyraza swoja opinie zartobliwie i/lub z dobrym smakiem, to wszystko w porzadku. PS. Poniewaz mowilas, ze to chyba Twoj najwiekszy zawod roku jak dotad, licze na "Kosiarzy" w odwrotnej wersji filmu :)
Wiadomo, że podobają nam się różne książki, lubimy różne rzeczy ale osoba, która napisała drugą opinię o Chłopach nie przedstawiła w niej tak naprawdę recenzji książki tylko swój stosunek do ludzi. Dla mnie to wypowiedź jakiegoś socjopaty. Zauważyłam natomiast, że ludzie generalnie nie znają historii, szczególnie realiów społecznych, dlatego ciężko im przebrnąć przez klasykę. Mnie też ciężko jest zaakceptować "sielsko-anielską" wizję niewolnictwa w Przeminęło z wiatrem i wolę się koncentrować na fabule. Natomiast klasyka literatury to dla mnie też skarbnica wiedzy o mentalności dawnych społeczeństw. Niepowtarzalny wgląd w przeszłość. Bardzo fajny pomysł na film.
Dla mnie argument, że jakaś książka jest słaba, bo główny bohater jest antypatyczny i irytujący, to żaden argument. Kto powiedział, że główny bohater ma być zawsze miły i wzbudzać pozytywne uczucia? Taka denerwująca postać może rzeczywiście zniechęcić do czytania, ale ocenianie na tej podstawie całej książki jako negatywnej jest wg mnie nieporozumieniem. A "Przeminęło z wiatrem" to najlepsza książka, jaką w życiu czytałam, jest to powieść idealna, dla mnie nie ma ona absolutnie żadnych wad. Scarlett to postać, której momentami nienawidziłam, tylko po to, żeby kilka stron dalej podziwiać ją za jej siłę, odwagę i zaradność. Co do negatywnych opinii o moich ulubionych książkach: każdy ma do nich prawo, o ile potrafi je rzeczowo uargumentować. Ty, Natalio, akurat dość często krytykujesz książki, które mi się podobają i odwrotnie - zachwycasz się tymi, które mi w ogóle nie przypadły do gustu, ale z chęcią słucham Twoich opinii, bo zawsze popierasz je ciekawymi argumentami.
Coś tu się gryzie. Skoro twierdzisz przy "Chłopach", że osoba nie przeczytała książki w całości i nie ma prawa wydawać końcowej opinii o całokształcie książki, a ty mówisz w filmie za kilka sekund później, że wystwiłaś ocenę książki tylko ją kartkując to coś tu się ewidentnie gryzie 🤷♀️
Natalia wyjaśnia, że jest dla Niej różnica między ocenianiem klasyki bez przeczytania całości oceną książek tzw lekkich, rozrywkowych, bez doczytania ich do końca
@@sylwiasiemek6589 Credence to erotyk, 90% książki to sceny erotyczne, których nie czytałam, bo parował mi mózg. Chłopi to perła polskiej literatury i książka wybitna, wielowątkowa. W filmie tłumaczę, że mam inne podejście do literatury rozrywkowej, zwłaszcza tej najniższego sortu, jak Credence (nie mam nic do erotyków, ale to było poniżej krytyki) I dosłownie to jest jedyny przypadek w tym roku, kiedy oceniłam książkę, pomimo że nie przeczytałam książki w całości. Natomiast znalazłam taki wyjątek w swoim ocenianiu i o nim wspomniałam. Wszystko tłumaczę w filmie, więc moje pytanie brzmi: co tu się gryzie?
Haha ja nie uwazam, ze trzeba przeczytac ksiazke w calosci zeby miec zdecydowana opinie na jej temat, ale problem z ta opinia jest taki, ze jest glupia. Szczegolnie, ze ta osoba nie krytykuje ksiazki, tylko postaci. A postaci moga sie zmienic
