10 rzeczy, które robią TOKSYCZNI RODZICE 

Najgorsi rodzice zdecydowanie nie słuchają mojego podcastu, który znajdziesz w playliście tutaj: bit.ly/podcastDZ

W skrócie: 1. Nie okazywanie miłości 2. Nie słuchanie 3. Umniejszanie problemów dziecka 4. Zazdrość lepszych czasów. 5. Brak szacunku do granic dziecka 6. Nieprzewidywalność i chaotyczność rodziców 7. Zadanie specjalnego traktowania przez rodziców. 8. Zarzucanie odpowiedzialnością dzieci nie adekwatne do wieku. 9. Nie wspieranie ambicji, zainteresowań dziecka. 10. Przemoc, agresja

Moja mama była wojennym dzieckiem, wychowanym w jednej izbie gdzie spało 10 ludzi. Babcia zajęta utrzymaniem rodziny nie poświęcała czasu dzieciom. Wydawała tylko polecenia. Moja mamusia postanowiła, że własne dzieci wychowa inaczej i słowa dotrzymała. Jednak w końcowej fazie jej życia bardzo dało znać o sobie to zaniedbane dziecko. Wręcz żebrała o atencję. Gdybym wiedziała wtedy z czego się to bierze uniknęłybyśmy obie wielu gorzkich słów. Udostępniam, bo to złoto. Dzięki Leszek.

Całe moje dzieciństwo to pole minowe. W zasadzie wszystkie punkty się pojawiły.. Obecne, bardzo dużo siły muszę wkładać w to, żeby moje codzienne funkcjonowanie było spokojne. Dzieciństwo to fundamenty życia. Dzięki za kolejny świetny film :)

Moja córcia wczoraj w szkole została poproszona o narysowanie tego, co najbardziej kocha. Inne dzieci narysowały np. dinozaura czy księżniczkę a ona swoją rodzinę. Aż mnie zatkało ze wzruszenia. Ci z nas, którzy starają się być świadomymi rodzicami powinni oglądać takie filmiki jak ten. Łatwo zboczyć z dobrej ścieżki i coś zepsuć. Dzięki za dobry materiał.

Moja mama wypełniła wszystkie te punkty w moim wychowaniu. I dziś ja ponoszę tego dalsze konsekwencje... Zaburzenia, terapię, leki...Wszystko po to, bym ja nie ciągnęła tego łańcuszka dalej wychowując moja Córkę. To w tym wszystkim boli mnie najbardziej, że to nie toksyczny rodzic ponosi tego konsekwencje...

Mnie nikt nigdy nie słuchał, uciszał, ryby i dzieci głosu nie mają! Dorośli rozmawiają! Cicho bądź!

Wyjechalem za granicę mieszkam tu ponad 16 lat ... kontakt z rodzicami zerwałem. Jestem na terapii . Mam 40 lat zycie startuje na nowo stety niestety . Pozdrawiam

Mój sposób na krzyk u Mojego dziecka to przytulenie ....wiem że sobie nie radzi z emocjami wtedy pytam chcesz się przytulić? Odpowiada że tak ....i w ten sposób rozładowują się jej złe emocje...Bycie rodzicem to orka po ogorze i od nas zależy co wyrośnie ❤️

Nie sztuką jest "zrobić" dziecko. Sztuką jest je dobrze wychować.

Jestem w połowie filmiku,a miałam wszystkie sytuacje które opisałeś.Przez to moje życie zaczęło się dopiero w 35 roku życia.I przez te trzy lata zrobiłam więcej niż do tego wieku,właśnie dlatego że się obudziłam i zaczęłam pracować nad całym bagażem otrzymanym od rodziców. Potrzebny filmik.Dzięki.

Kiedy zaczynasz rozumieć, że lepiej jest zadbać o siebie i samą siebie pokochać niż zabiegać o tą miłość od rodziców. Czasem to już dziecku chodzi nie o miłość, ale o podstawowy szacunek, którego brak. Mimo tego, że wiemy że oni też potrzebują miłości, bo są niby okropni ale w środku zranieni przez naszych dziadków, to jednak gdy nic się nie da zrobić warto odejść, odciąć się i postawić jasno granicę.

Dlatego zawsze będę powtarzać, że nie każdy nadaje się na bycie rodzicem Jak widać niektórzy absolutnie nie powinni nimi być

Jest jedna prawda jeżeli chodzi o uczucia dzieci, miłość dostaje się za darmo,na niechęć trzeba zapracować.

Aż mam ochotę wysłać ten filmik moim rodzicom, ale mam obawy, że tego nie zrozumieją, bo oni też byli tak traktowani.

Dziękuję za ten film.Wlasnie leczę depresje i stany lękowe.Nie chce kontaktu z rodzicami. Każdego dnia jest coraz lepiej.

Ja słyszałam : uczysz się dla siebie nie dla mnie... No ale jak przyniosłam 1 albo 2 do domu to było zdenerwowanie i krzyk. Jakby wcześniejsze słowa nie istnialy

Nie ze wszystkim się zgadzam. Ogrom miłości, ale jak ona ma się wyrażać? Głaskaniem? Pobłażaniem? Sprawianiem cały czas przyjemności ? Tak, trzeba okazywać miłość, ale trzeba też wymagać od dziecka, a to już takie przyjemne nie jest. Dziecko uczy się jak coś widzi i coś robi. A zadaniem rodziców jest przygotować je do samodzielnego życia. Dziecko nieporadne nie będzie szczęśliwe. Oczywiście wymogi muszą być dostosowane do wieku i możliwości dziecka. Dzieci mają też przeróżne pomysły i rodzice nie mogą być naiwni i myśleć, że to taka niewinna, głupiutka istotka i ojtam wyrośnie z tego. Dzieci nawet popełniają przestępstwa i to nie tylko te z patologicznych rodzin, ale i z tych, gdzie nagminnie rozwiązuje się za nich problemy. Wtedy im się wydaje, że cokolwiek zrobią, to i tak rodzice to załatwią. A więc obowiązuje czujność co do tego, czy to moje dziecko jest ofiarą, czy może właśnie agresorem. - Poszanowanie granic. Obiektywnie biorąc, to dziecko ciągle narusza granice rodziców 😜 bo większość rzeczy robi źle, albo nic nie robi. Oczywiście do rodzica obowiązków należy cierpliwość, która przecież i tak ma granice. - Dzieci się nie prosiły....No nikt się nie prosił. Tak już jest, ale cudzą pracę trzeba szanować. Rodzic, to też nie jest jakiś Bóg wszystkowiedzący i doskonały. Większość ludzi może mieć dzieci, co wcale nie oznacza, że będą potrafili nauczyć je tego co trzeba, dać im tyle miłości ile potrzebują i nie urazić przy tym ich ego. Oni też mają swoją historię, swoje uwarunkowania i są jacy są. Życie nie jest sprawiedliwe i niestety dzieci dzielą uwarunkowania i los rodziców, przynajmniej do momentu dorosłości. To do jakiej rodziny trafimy, to loteria i musimy pracować takimi narzędziami jakie mamy na stanie. A różnych patologii, chorób psychicznych, czy po prostu braku wiedzy jest więcej niż nam się wydaje. I tu akurat się zgadzam, że jedyna rada to uświadamianie ludzi i ich praca nad sobą, aby stać się lepszym człowiekiem, ale na pewno, nie maszyną, która sama swoich uczuć nie ma i ma mniej energii od siedmiolatka biegającego cały dzień za piłką. Rodzic jest odpowiedzialny za dziecko i bez niego ono nie przeżyje, więc obydwie strony nie mogą przekraczać swoich granic. Nie można z dziecka też zrobić Piotrusia Pana. Tak jak przejście po linie jest trudne, tak zachowanie równowagi, pomiędzy miłością i wymaganiami jest trudniejsze niż popadanie w skrajności. Za biciem oczywiście nie jestem, ale widzę, że są ludzie, którzy jak się nie boją, to nic dobrego nie zrobią. Trudno mi jest powiedzieć, czy wynika to z ich charakteru, czy z wychowania. Geny również mają duży wpływ na osobowość i mogą się aktywować nawet te z kilku pokoleń wstecz. Tak, że róbmy to co możemy i najlepiej jak potrafimy, pomimo tego, że może się to okazać niewystarczające

Świetny wykład. Każdy rodzic powinien tego wysłuchać.

Łał. Widziałam wiele, bardzo wiele filmów z toksycznymi rodzicami ale żaden jednak nie opowiadał i nie uwzględniał tak wiele istotnych rzeczy . Podczas oglądania tego filmu czułam się jakby ktoś opisywał moje dzieciństwo i wychowanie mojej mamy (a także jej mamy, mojej babci). Nadal jestem osobą nieletnią i wiele słyszałam poruszonych kwestii z tego filmu od mojej rodziny. Chciałabym także pokazać film mojej mamie, ale w tym rzecz że ona pewnie nie będzie wstanie zrozumieć lub nie będzie chcieć to zrozumieć . Przez to może wyniknąć kolejna niepotrzebna kłótnia , a w tej "rozmowie" jakiekolwiek racjonalne argumenty nie przechodzą i pewnie mogłabym usłyszeć od rodzica że się "wymądrzam" lub po prostu "pyskuje".

Nieprawda że dziecko roszczeniowe to takie które ma brak miłości. Moja córka cały dzień kręci się wokół swojego syna od jego urodzenia do dzisiaj. Trwa to już 5 lat. Karmiła go piersią do 4 roku życia bo on tak chciał. Wieczorami jest tak zmęczona uleganiem mu i bezustannym kręceniem się wokół niego, że czasami płacze, kiedy jest bardzo zmęczona jego pragnieniami wyssanymi z palca. A on ciągle coś wymyśla i wymyśla i wymyśla, aby tylko być w centrum zainteresowania wszystkich domowników. Do tego stopnia że jak ja ich odwiedzam i próbuję porozmawiać z córką lub zięciem, to wnuk zaczyna coś wymyślać, aby tylko mówić, i mówić coraz głośniej i głośniej, abyśmy nie mogli siebie słyszeć, ze sobą porozmawiając, i aby on był zawsze na piedestale w centrum i najważniejszy. A jak rozmawiam z córką przez telefon, to słyszę jak wnuk zaczyna coś mówić w tym momencie i coraz głośniej, aby przeszkadzać i odwrócić uwagę córki od rozmowy ze mną. A najlepiej gdyby się rozłączyła. A kiedy widzi że to nie przerywa naszej rozmowy, to zaczyna głośno coś śpiewać, aby córka jak najszybciej zakończyła rozmowę przez telefon. Pomimo że on i tak nie pptrzebuje w tym momencie nic dla siebie bo jest zajęty budowaniem z klocków. Ja rozumiem że każdy człowiek jest egoistą, ale ja moim dzieciom zwracałem uwagę na ich egoizm w podobnych ich zachowaniach, kiedy były w wieku mojego wnuka. Dlatego nie zgadzam się z tą pana teorią o tym że dziecko jest mało kochane kiedy jest roszczeniowe. Bo mali i dorośli egoiści zawsze są roszczeniowi. Widzimy to w cały naszym życiu w relacjach. Uważam że powinniśmy tak wychowywać dzieci, aby rozumiały że szacunek dla innych ludzi należy okazywać nawet wtedy kiedy jest się np 4 latkiem, a nie tylko wtedy gdy jesteśmy bardzo dorośli. Któryś niemiecki filozof powiedział, że wolność jednego człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka i o tym pownniśmy mówić już np 4 latkom, i uczyć ich szacunku.

trudny temat, przypuszczam, że jeszcze powrócę do ponownego odsłuchania. cieszę się, że na Pana trafiłam

Nigdy nie chcialam byc rodzicem, ale tak sie przydarzyło :p postanowilam jednak zakasać rękawy i uczynic mojemu dziecku 1000 razy lepsze dziecinstwo, niz sama mialam, pod wzgledem psychicznym. moja mama popelniala chyba wszystkie mozliwe bledy wychowawcze, ale najgorsze to bylo: bicie, przelewanie na mnie wlasnych lęków, traktowanie jako powiernicę, kompletna niestabilnosc emocjonalna, traktowanie toksycznych wzorcow jako słuszną normę. Cale szczescie ogarnelam sie, poszlam na terapie, postawilam na rozwoj osobisty i postanowilam, ze przenigdy nie zrobie tego samego wlasnemu dziecku, co robila moja mama. Chce, zeby mialo zdrowe, fajne dziecinstwo. Po prostu wyciagnelam wnioski z tej bardzo trudnej nauki i teraz jestem z siebie naprawde dumna, bo wszyscy znajomi mowia, ze jestem swietną mamą i mam super fajne dzieko 😊

To smutne, jeszcze istotne jest jak rodzice traktują siebie wzajemnie, jak wpływa to na dziecko i jego przyszłe relacje z ludźmi. Kiedyś myślałam, że miałam szczęśliwe dzieciństwo i w pewnym stopniu na pewno tak było, ale nie dostrzegałam tego, że wiele zachowań nie jest normą. Ja i moje rodzeństwo jesteśmy zaburzeni psychicznie-jako tako wyszłam "najlepiej" z tego wychowania jeśli można tak powiedzieć. Ale chaotyczność i nieprzewidywalność rodziców jest czymś naprawdę niszczącym. Parentyfikacja u mnie wiązała się z obciążaniem historiami, których chyba nie powinnam słyszeć jako dziecko. Jeśli miałabym ocenić to nieprzewidywalność i nagłe wybuchy agresji były najgorsze.

Bicie i krzyki to nie są metody wychowawcze ale odreagowanie złych emocji bezradnych rodziców 😥

Jak ja ci dziękuję za ten film. To ja bylam i jestem postrzegana przez pewną osobę za toksyczńego rodzica bo np. rozpieszczalam dzieci, podczas gdy ta osoba spełnia chyba wszystkie warunki bycia toksycznym rodzicem. Widzialam to wszystko i nie było sily, aby to skorygować 😔, tzn ja mialam i nadal mam, ale z drugiej strony był mur..Sama miałam toksyczych rodziców, a przynajmniej jednego. Teraz moje dzieci są już dorosłe, jedno nadal szuka uwagi ojca, drugie już niestety dawno zrezygnowało 😢. Dodała bym jeszcze do tej całej listy, że toksyczny rodzic nigdy nie przyzna się do swoich błędów.

Wielu przemocowców ma problem z autorefleksją, odbijają piłeczkę, nie znoszą zmiany swojego zachowania. Chcą zmieniać innych. Zieją lękiem, wstydem i poczuciem winy. Penamentne wyparcia i zaprzeczenia! Nie łączą często faktu własnych ataków gniewu i furii z tym że to powoduje u lęk u dziecka.

Cudownie, że zrobiłeś na temat film. To jest bardzo ważny temat, który sprawia, że dzieci pozbawione potrzeb w dzieciństwie zachowują się tak, jak się zachowują w dorosłym życiu. 😀😍

Tak matka mi zadała bulu ze słowo mama nie przechodziło mi przez gardło ,dotyk mnie parzył, zniszczyła wszystko od malutkiego zostawiając mnie a później biorąc do siebie i traktować na każdym kroku jak obcą osobę ,przy wchodzeniu do kuchni mówiła że wchodzi szpieg ,nie dbała żeby moje włosy były czyste ,żeby się umuc ,żeby mi złożyć czyste rzeczy ,żeby było mi ciepło w domu ,łóżko moje było zapleśniałe, zatechnieta poduszka ,nikt nie mógł do mnie przyjść bo wstyd mi było, herbata zrobiona dzień wcześniej jak gnojówka i tyle do picia, wszystko źle, ciągła krytyka ,kłamstwa, obwinianie za wszystko oczywiście nie słuszne i do końca trwanie uparcie przy swoim.Tez udało mi się wytrwać przy swoim bo jak już zdechla to obietnicy potrafiłam dotrzymać i mnie tam nie było i mam nadzieję że w jednej setnej zazna tam mojego bulu który mi wyrządziła.Byla najgorsza szmata .Nie będę opisywać więcej bo po co ,za dużo tego złego było i zalety by to kilometry tekstu. Jeden się podniesie i mimo wszystko osiągnie dużo w moim przypadku było inaczej ,jakby mi ręce odcięli i z głowy mózg mi wyparował przez ciągle łzy.

Ja podczas mojego dzieciństwa nigdy, absolutnie nigdy nie mogłem liczyć na ojca, w zasadzie do dziś nie mogę na niego liczyć, nie miałem ogólnie łatwego dzieciństwa, nie było usłane różami. Pewnie dlatego do dziś mój kontakt z ojcem jest w zasadzie żaden, a to wszystko z powodu nadużywania przez niego alkoholu, ja nie chcę popełnić tego samego błędu.

Nie słuchanie dziecka to też przemoc, długa nieobecność z powodu pracy to też przemoc.

Najgorsze dzieciństwo i młodość jest sprawione przez narcystyczną matkę, której cień rzuca się na całe życie nawet po jej śmierci. 😢

Im więcej lat tym więcej daje cierpienie nieszczęśliwe dzieciństwo, bo niby rodzina choć rozwiedzioną to normalna, matka nie miała czasu dla mnie bo pracowała, a kochała , bo moja starsza siostra dostawała zawsze o co prosiła , brat również a ja dostawałam lanie bo byłam zawsze nie grzeczna. Nigdy nie usłyszałam kocham cie, a kiedy wchodzilam w dorosłe życie to jak taki ślepiec, wszystkiego ucząc się na własnych błędach. Staram się być szczęśliwa , ale nie jest łatwo. Dziękuję 🌷 dzięki tym filmików zaczynam rozumieć moje problemy .

Ja rozumiem ze 'bicie' odnosi sie tez do przesladowania psychicznego, vertbalnego. Moja matka mnie nie bila kiedy bylam dzieckiem, tylko sie nade mna znecala psychologicznie, Nawet sie chwalia ze ona mne nigdy nie uderzyla. Ja juz wtedy bylam gotowa blagac o szybkie bicie zamiast wielu godzin przesladowania verbalnego, ktore nie zostawialo sincow widocznych dla sasiadow.

Świetnie uświadamiasz te sprawy. Często ludzie nie zastanawiają się nad tym o czym mówisz. Z pokolenia na pokolenie przekazują pewne wzorce. Miejmy nadzieję że te wykłady trafią do wielu powodując refleksje. 🍒

Robi Pan kawał dobrej roboty !!SUPER ,ZE PAN POTRAFI TAK POMAGAC LUDZIOM I BYC TAK OTWARYM NA NIELATWE PROBLEMY.Z całego serca dziękujemy Panu za mądrość i otwartość wypowiedzi .

Bardzo fajny i dobry materiał, dziękuję Ci za niego. Powiedziałeś dużo wartościowych rzeczy. Doświadczenia naszych relacji (to jest Twoich i moich) wskazują, że nie zawsze się ze sobą zgadzamy (jakieś tam grupy na Facebooku), niemniej jednak robisz dobrą robotę. Dobrego dnia :)

To wszystko prawda. Zastanawia mnie to że nasi rodzice stosując te wszystkie manipulacje w ogóle było świadomi. Na ile zdawali sobie sprawę jak przenoszą własne mechanizmy na nas. Dziś poddaje się osądowi dosłownie wszystko. Ja sama byłam ofiarą nieudolności mojej matki, miałam żal o to. Sama na wlasne dzieci też przeniosłam wile błędów. Dziś będąc po gruntownej terapii, otworzyły mi się oczy i ukazał się wielopokoleniowy obraz patologicznego , zrozpaczonego i zagubionego świata. To bardzo smutne. Trudna przeszłość uczy że należy brać za siebie odpowiedzialnośc i szukania szczęścia w sobie . Czego życzę wszystkim

Kiedy bylam dzieckiem, moji rodzice, szczegolnie matka, unikali takich rzeczy jak usciski, calusy, a na pewno slowa 'kocham'. Pamietam lubilam chodzic w niedziele do kosciola, bo ksiadz prefekt zawsze nas malych poglaskal po glowie przechodzac obok. Kiedy mialam ponad 18 lat, bylam znana jako 'podpuszczalska' bo chcialam te usciski i calusy ktorych nie mialam jako dziecko, ale nic wiecej, natomiast chlopcy tego nie rozumieli.

Dzień Dobry Panie Leszku. Dzień Dobry słuchaczom pańskiego podkastu. Chciałem szczerze Panu podziękować za pańska pracę włożoną w przygotowanie tego materiału i nie tylko, oczywiście inne podkasty widziałem i przesłuchałem . Chętnie wracam do nich co jakiś czas. Wielkie BRAWA za przypominanie prawdziwych zasad którymi powinno kierować się w życiu i paradygmatów z których się one wywodzą. 👏👏👏

Niektórzy rodzice nie powinni zastać rodzicami.

Dla mnie za późno, ale córke jyz inaczej wychowuje niż mnie wychowywano. Jest pewna siebie, ale też nauczona patrzenia z innej perspektywy, czyli szanuje innych. Żaden nauczyciel nie ma prawa podnieść na nią głosu i to zakomunikowałam już w podstawówce. Na spokojnie. Od tej pory wie, że trzymam jej stronę, ale ona też ma być w porządku. Mnie gnebiono i w domu i w szkole. Bo byłam najstarsza z rodzeństwa, więc mnie olano. Dlatego mieszkam od rodziny daleko. W dalszym ciągu jestem na końcu hierarchii, choć od czasu do czasu zrobią gest na odległość.

Dzięki za materiał. Zapewne nieraz odsłucham. aż mam flashbacki z dzieciństwa.

Świetny filmik. Dziękuje za nagranie go. Dzięki tobie będę mogła uniknąć albo chociaż ograniczyć wiele błędów w wychowaniu dziecka

Bycie rodzicem jest trudne. Ciężko nie przekroczyć granicy i to we wszystkim. Mój sposób na bycie rodzicem to traktować mój dziecko tak jak sama chce być traktowana, a jeśli po czasie zorientuję się że popełniłam błąd, przepraszam swoje dziecko. Chyba jest to dość dobry sposób bo nie raz już słyszałam że....Nie jesteś taką złą mamą...

Niektórzy ludzie powinni mieć roboty a nie dzieci.

Leszku, jako świeżo upieczony ojciec i Twój widz od początków kanału bardzo proszę o jak najwięcej treściwych filmów związanych z Praktycznym Rodzicielstwem.

Super! Słuchać,myśleć I wdrażać. Bardzo dziękuję za porcję, która zdecydowanie zmienia jakość życia. Pozdrawiam, wszystkiego dobrego.

Bardzo mądry film i ważny temat który dotyka większości dzieci w mniejszym lub większym stopniu. Na 10 sytuacji o których mówisz ja doświadczyłem 10 i mogę tylko potwierdzić że wywołują takie skutki jak przedstawiłeś.

Rewelacyjny materiał, dziekuje ogromnie bo naprawde mi pomogło w uswiadomieniu sobie jak lepiej wychowywac moje dziecko 🙏

Dziękuję za film czego nie robić. Możesz też zrobić film co robić,typy najleoszych rodziców. Wiem że częściowo o tym mówisz w tym filmie. Ale zawsze dodasz coś extra.

Kolega dobrze mówi w natłoku spraw rodzice dają laptop i phone do zabawy i myslą ze to wystarczy,mam dwie córki jedna 20 lat i druga 13 lat całe zycie staram sie pytac o ich sprawy ich przyjaciół ich problemy poswiecilemim całe zycie ,jeazdy quadem rowerem wspólne wyjscia,wycieczki itp zeby jak najmniej czasu spedzały przed kopmpem i tv,starsza córka powiedziała mi kiedys Tato dziekuje Ci ze nas tak wychowałes,robi sie miło czlowiekowi.

Kiedyś to jadłeś kartofle z lasu sadzone dla dzika. Wyparłes to wspomnienie? 😁 Super materiał! Zawsze można coś poprawić w relacjach z dziećmi.

Serdecznie Ci dziekuje, otworzylo mi to oczy, niestety ale wszystko przede mna jako matka. Wiele mi to wyjasnilo. Jeszcze raz dziekuje ❤️😋

szczerze myślałem do tego czasu, że sobie wymyślam te wszystkie złe nawyki rodziców. lecze sie psychiatrycznie, jest ciezko.

Dziękuję za ten materiał. Najlepsze co w życiu usłyszałam. Przemyślałam wiele. A tak na marginesie to ma Pan bardzo ładny, uspakajający głos. Pozdrawiam

Dziękuję za bardzo wartościowy materiał. Jestem aktualnie w ciąży i często myślę o tym jak poradzę sobie z trudami wychowania. Dzięki temu odcinkowi wiem, jakich błędów unikać. Oczywiście sama doświadczyłam kilku punktów w dzieciństwie. Chcą nie chcą, pewnie powielałabym w wychowaniu własnego dziecka. Dlatego samorozwój jest niezwykle ważny. Jeszcze raz dziękuję.

Ja dorosła kobieta mająca prawie 30 lat dopiero teraz dostrzegam jak toksyczni są moi rodzice . Przez lata godziłam się na obrażanie mnie , śmianie z mojej wagi ( mam sporą nadwagę ) . Zawsze było dobrze dopóki robiłam to co moja matka uważała za słuszne , a jak robiłam coś na przeciw albo po swojemu to słyszałam, że ja jej nie słucham , jestem chora i powinnam się leczyć , nie tak mnie wychowała itp. Nawet faceta chciała mi wybierać . Nie rozumie że ten, z którym jestem jest mi dobrze. Najgorsze jest to, że nie rozumie swojego problemu . Ona zawsze jest najlepsza, guru , jej zdanie musi być na wierzchu.

Dziękuję, uwielbiam ten kanał! 🙂👍

Toksyczni rodzice przekazują swoim dzieciom pewne wzorce, które potem ujawniają się po latach…

Czy Ty też jesteś rodzicem? Jeśli tak, to czy odtwarzacz podświadomie ich wzorce? Myślę, że tak, bo te wzorce są wpisane w ścieżki neuronowe. Ja odtwarzałam i gdy to do mnie dotarło , to przeprosiłam swoje dzieci.

Mam 23 lata i na każdą moją próbę zwierzenia się z rzeczy, z którymi sobie nie radzę słyszę od mojej matki✨a co Ty możesz mieć za problemy?! W tym wieku? Takie problemy to nie problemy ✨

popłakałam się w którymś momencie filmu, bo słuchając tego zaczęłam przypominać sobie jak wielki żal mam do moich rodziców. niesamowite że tylko 12 lat mieszkania z jakimś człowiekiem może doprowadzić cię do traumy, depresji i ptsd.

Wszystkie podpunkty odhaczone u mnie. Mogliby mi przynajmniej teraz zwrócić za terapię.

Słuchałem z pewnym smutkiem - tak wiele rzeczy się zgadza (a może nawet wszystko) i do tego dochodzi jeszcze mieszkanie z rodzicami i młodszą siostrą w pokoju raczej nie większym na oko niż 12m kw. - tak do pełnoletności. Aż nawet nie chce mi się rozpisywać, jak ogromne niestety ma to przełożenie na jakość mojego dorosłego życia. I niestety takich ludzi jest całkiem sporo, a niektórzy mają jeszcze gorzej.

Pozdrawiamy serdecznie z Bielska! Mamy już wypisane z mężem top 10. W pół godziny ująłeś to, co jest fundamentem szczęśliwego dzieciństwa. Ja raczej nie mam dobrych wzorców wychowawczych, dlatego tak bardzo jestem zdeterminowana w ich poszukiwaniu. Tu jest esencja-to można wdrażać natychmiast, to tylko 10 pkt. Przeczytałam pare książek i polubiłam kilka kanałów na yt w temacie rodzicielstwa, to jednak powodowało, że nie umiałam później wykorzystać wiedzy "przyswojonej" w takich ilosciach. To jest dekalog dobrego rodzica.

Świetny odcinek, dziękuje!

Słucham z przyjemnością ale i smutkiem! To co pan mówi, to takie prawdziwe. Tyle błędów zrobiłam i robię. Nie powinnam być rodzicem, wiem to odkad móje pierwsze dziecko się urodzilo. Czas choć trochę to naprawić👍👍👍

Może nie chodzi o dojrzałość , ale o odpowiedzialność . Różnie to bywa w różnych rodzinach , żeby dawać sobie radę same w różnych sytuacjach . Bo wiele rodziców robi wszystko za dzieci i pomaga w każdej sytuacji , a potem w dorosłym życiu wiele osób nie radzi sobie z małymi problemami .

Klarowne punkty 👍 Zapewne nikt nie lubi być nazwanym lub utożsamiać się z "toksycznym rodzicem". Przecież wszystko robi się dla "dobra" dziecka. Nasze pokolenie cały czas się uczy. Nie mieliśmy zbyt dobrych przykładów w dzieciństwie, co niestety ma znaczący wpływ na wielu. Cieszę się, że jednak coraz więcej dorosłych poszukuje nowych rozwiązań i ma większą świadomość, a tym samym zaczyna traktować dzieci jak ludzi.

o! Dużo lepiej mi się Ciebie słucha, jak Cię widzę :) Nie lubiłam tego rysowania. Subskrybuję ;-)

Bardzo ważny poruszony temat. DZIĘKUJEMY ❤️

Zmiana zdania na temat klapsów i swojego postępowania wbrew pozorom kosztuje bardzo dużo - wyjście poza swoje ego

Dzięki, dużo mi to daje do myślenia.

Świetne nagranie ❤ słuszne uwagi które warto sobie wziąć do serca, dziękuję za to video

Słuszny odcinek i bardzo potrzebny👍

Trafna argumentacja na temat transferu przemocy i jej toksycznego wpływy , nie tylko na dzieci , bo wpływa ona toksycznie według mnie także na dorosłych. Ale zastanawiam się , jak wyznaczyć granicę i pozostać głową rodziny jednocześnie nie zaburzając nietykalności dzieci nawet werbalnie. Krótko mówiąc , dzieci bywają niesforne i czasem testują , ile uda im się "ugrać" z rodzicami. Tę strategię czasem zbliżają je , nie tylko do niekomfortowego poczucia samych rodziców , ale również do rzeczywistych strat materialnych. Czasem nawet doprowadzić mogą do sytuacji rzeczywistego zagrożenia zdrowia i / lub życia. Zabrakło mi w tej klasyfikacji przykładów , jak postawić takie granice bez tych środków. Rzeczywiście w domu jak i w życiu , czasem musimy się podporządkować i robić rzeczy (bądź ich nie robić) ponieważ są nieakceptowane , niedozwolone lub np. niebezpieczne. Krótko mówiąc , zwłaszcza starsze dzieci od czasu do czasu trzeba zmuszać np. żeby poszły do szkoły, pomimo tego , że nie mają na to ochoty , lub wstania wcześniej niz mają na to ochotę . Czasem musimy nasze dzieci (nawet wbrew naszej woli zmuszać do robienia rzeczy na które nie mają ochoty ). Skoro , strach odpada jak uniknąć poczucia bezkarności i pokusy przekroczenia wszelkich granic w poszukiwaniu tego co można , a czego należy unikać ? W końcu wszyscy jesteśmy też ofiarami strachu i przemocy np. ze strony władzy czy nawet naszych przełożonych w pracy. Nie zawsze da się wszystko przedyskutować. Mało kto zapewne dobrowolnie płaci mandaty albo podatki. Płacimy , bo napędza nas strach , przed konsekwencjami niepłacenia. Czy w związku z tym dzieci nie powinniśmy też wychowywać uświadamiając im, że jednak czasem jesteśmy zmuszeni się podporządkować nawet wbrew sobie i naszym emocjom ?🤔 Jak przekonać kogoś do zmiany bez propozycji lepszej alternatywy narzędzi wychowawczych. Wiele te kilka stwierdzeń , zostawia wiele pytań bez odpowiedzi. Co oczywiście nie zmienia faktu, że "...dzieci , po to są , żeby kochać je..." Więc choć zgadzam się z odpowiedziami , chętnie usłyszałbym co w zamian w sytuacjach, kiedy rodzic nie ma wyboru i zwyczajnie musi narzucić swoją wolę dziecku , tak jak jemu są narzucane pewne rzeczy.

Dziękuję Ci bardzo za ten film. Pozdrawiam

Moi rodzice? Porażka wychowawcza! Dziwne ze wyszłam na ludzi.

Mądrego aż miło posłuchać śle wiele błogosławieństw za to co robisz dla ludzkości :)

Bardzo wartościowy wykład. Żałuję, że wcześniej nie potrafiłam pojąć takich oczywistości.

Świetny materiał. Dobrze jest zobaczyć inna perspektywę. Edukuje się w tym temacie. Polecam książkę Alfie Kohn - Wychowanie bez nagród i kar. Rodzicielstwo bezwarunkowe.

Pkt. 3. Całą szkołę podstawową przechodziłam nie powiedziawszy rodzicom o problemach z rówieśnikami w szkole chociaz trwały latami. Były to poważne ataki agresji w moja stronę. Nauczyciele tez im chyba nie powiedzieli - albo powiedzieli ale rodzicie to olali.

Nie planuje dzieci, ale jestem wdzięczna za twoje materiały, bo dzięki nim uzdrawiam swoje dziecko wewnątrzne, przez co bardziej się rozumiem, dziękuję!

Ale mocny material. Bardzo sie utozsamiam z 1-10 i dalabym wszystko, zeby moja matka chcialaby tego posluchac, ale ona uwaza ze zrobila najlepiej jak umiala i skupia sie przede wszsytkim na sobie w tym moim zalu.. Zabraklo mi 11 - wieczne krytykowanie, ze szklanka zle stoi, ze zle oddycham, ze inne dzieci ladniejsze, madrzejsze... a jak kujon klasowy. W te swieta zerwalam kontakt z matka, a mam 43 lata. Podrawiam noworocznie. Wysle podcast znajomym 👌🏻🙏🏻🚀🚀

Dziekuje za bardzo mądry, mocny i jasny przekaz uwypuklający błędy rodziców.Poruszyly mnie pańskie słowa,spostrzegawczość i dokładną analiza błędów zlych rodziców.Mam dorosłego już syna,mądrego i samodzielnego bardzo.Dziwi mnie to, gdyż popełniłam wiele błędów o których Pan mówi. Sama syna wychowywałam,lekko nie było. Podjęłam trud ponad swe siły, mimo tego wyrósł na dobrego, szlachetnego człowieka.Patrzac z perspektywy czasu na swe metody wychowawcze (oparte na radach z Biblii), oceniam je nie najlepiej. Były też dobre strony wychowania. No cóż, przyznawałam się do błędów i przepraszałam syna, nawet malutkiego za swe zle zachowanie.Om mi wybaczył szybko a ja się katowałam wyrzutami sumienia i poczuciem winy.Dawno zostawiliśmy za sobą gorzkie żale i mamy wspaniałe, kumpelskie czasem relacje. Śmiech,dowcip, radość z obcowania że sobą raz, dwa razy w roku daje nam wiele zadowolenia i szczęścia. Mamy codzienny kontakt internetowy pisemny,tez czasem na video. Szanujemy się nawzajem i nie wtrącamy się w swe spawy osobiste, znamy granice. Syn bardziej mnie,, magluje"pod wzgl. zdrowotnym, leczenia i wizyt lekarskich. Daje lub przesyła madre rady w mych sprawach życiowych, wspiera, mobilizuje, ponagla, przypomina, pilotuje p. rachunki. Mam sporo lat i słaba pamięć bieżącą, więc pilnuje np. terminów itp. Aż za dużo bierze na swe barki, lecz to jego decyzja i wybór, gdyż ma tylko mnie jako rodzica.Ma szczęśliwy związek, udane życie, dobrą pracę, więc i ja przez to jestem szczęśliwa. Będę od dziś sluchac Pana wykładów, gdyż są bardzo madre, praktyczne i cenne. Bardzo serdecznie i z całego serca Panu za nie DZIEKUJE ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Dziekuje bardzo Panu 🥰

Rodzice szanujcie swoje dzieci, oraz wychowujcie je z głową i miłością, nic cenniejszego w życiu nie osiągniecie jak wasze dzieci, pozdrawiam

Dobry materiał. Znamy już kij. Teraz pokaż marchewkę. Jak wychować właściwie. C tli co jest dobre. Bo zwykle wszędzie piszą/mówią co jest złe i niewłaściwe. Ale mało kto potrafi wyjaśnić jak zrobić to dobrze.

Dzięki za ten film. Chyba wychodzi na to że wydawało mi się że jestem wzorem rodzica a tu dużo rzeczy robię bardzo źle.

10:00 nie zgodzę się w pełni nie zawsze przyczyną nie zwracania się w pierwszej kolejności do rodzica z problemem jest nie ufność wywołana ignorancją lecz również rodzic może mieć odmienny pogląd na daną sprawę i nie widzieć drugiej strony bądź w ogóle ją źle zinterpretować w takiej sytuacji młodzi ludzie po prostu nie chcą się zwracać do rodzica z problemem bo boją się niezrozumienia i to co właśnie tutaj pisze to nie są jakieś bzdury tylko informacje z pierwszej ręki czyli najbardziej rzetelna opinia na temat tego powszechnego zamknięcia u dzieci.

Hej. Znam taki toksyczny "przypadek" i zastanawiam sie jak toksyczny rodzic ma zrozumiec ze jest toksyczny, bo prawda w twarz nie przynosi rezultatu

Pięknie to opowiedziałeś. Warto wyciągać wnioski.

Tego typu rzeczy powinno się puszczać obowiązkowo każdej osobie spodziewającej się dziecka oraz planującej zakładanie rodziny. Osobiście mnie to już raczej nie wyratuje, bo po własnych przeżyciach z dzieciństwa nie zamierzam wcale zakładać rodziny, a tym bardziej mieć dzieci, żeby przypadkiem nie stać sie dla nich dokładnie takim rodzicem, jakich sama miałam, ale kto wie, może ten materiał pomoże mi być lepszą ciocią~

Bardzo dobry materiał. Poproszę o film dla dzieci/młodzieży, jak mogą sobie radzić z toksycznymi rodzicami w trakcie procesu wychowawczego. Znam 13 letnie dziecko, które ma jednego rodzica bardzo toksycznego. Drugi rodzic nie reaguje. Dziecko ma olbrzymie problemy. Jak pomóc?

Wymieniasz klaps jako przemoc? Chciałabym dostawać od matki tylko klapsy. Dostawałam kablem, łapką na muchy albo pasem. Często też pięścią. To jest dopiero przemoc i ból. Gdy wiedziałam że za chwilę dostanę bo źle odpowiedziałam lub powiedziałam coś nie tak i już z automatu się oslanialam bo wiedziałam że za chwilę dostanę i oczywiście się nie myliłam. Nie uważam siebie za złego człowieka przez to że ja i moje rodzeństwo doświadczyło dużej przemocy w dzieciństwie ale fakt jest taki że będę miała problemy do końca życia ze sobą. Choćby takie że nienawidzę ludzi, nie chcę mieć z nimi nic wspólnego ani przebywać z nimi. Staram się też nie pomagać i nie odczuwać empatii wobec nich bo ich nienawidzę. Nienawidzę każdej osoby która oddycha. I tak pewnie już zostanie dlatego nie chce mieć dzieci bo wiem że sama lepszą matką nie będę niż była moja matka. Staram się żyć w taki sposób by nie być odpowiedzialną za kogoś słabszego, zdala od dram i skupisk ludzi.

Brakowało mi tego. Dziękuję

Świetny materiał !!!! bardzo dziękuję.

Moja matka w pigułce, dosłownie.Juz jako ojciec robię wszystko żeby nie spieprzyć dorosłości mojej córeczce.

Idealny świat i idealni rodzice, gdy tego słucham myślę, że nikt z nas nie powinien zostać rodzicem, nie skończyliśmy szkoły dla rodziców, tylko paskudne życie nas wychowało i trzyma za kark .