15 gier RPG, które NIGDY się nie znudzą 

EDIT: Na podstawie Waszych komentarzy i sugestii powstała cz. 2 tego zestawienia ► ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-A9dfgebzc8A.html Mili, czekam na Wasze propozycje najlepszych gier RPG i oczywiście łojenie mnie za to, że na liście nie ma GOTHIC, kultowej polskiej gry XD I proszę Was: SŁUCHAJCIE UWAŻNIE. Natrafiam w komentarzach na "a dlaczego X tak nisko?". W pierwszej minucie mówię wyraźnie, że miejsca nie mają znaczenia poza 1 i 2. A tu kilka wspomnianych w filmie materiałów: 🔥Dyskusja o najważniejszych grach RPG ► ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-Rf6bScBq9qg.html 🔥Lista 25 gier, które zmieniły moje życie ► ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-4TiiBGB0Wg8.html 🔥Gry jak dom, czyli o eskapizmie ► ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-NdlouZXDwyg.html 🔥Recenzja Disco Elysium ► ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-Fj9jarom9h0.htmlsi=-KBUAjTre3UfHR93

To w jaki sposób opowiadasz o grach, z jaka pasją, z jaką miłością - to rzadkość - pierwszy raz widzę coś takiego, aż dziw, że wcześniej nie trafiłem na ten kanał i że nie jest bardziej popularny. Mistrzostwo świata - tak trzymać - brakuje takich youtuberów.

Ale nostalgłem w pewnych momentach, rany boskie. Całe moje dzieciństwo, nastoletnie życie i dorosłość w jednym materiale wideo. Dzięki, Fifi.

Muszę przyznać, że bardzo rzadko piszę komentarze, właściwie zdarzyło mi się tylko kilka razy w moim trzydziestoletnim życiu. Twoje materiały oglądam już od jakiegoś czasu, streamowe, jak i nagrywane na RU-vid. Postanowiłem wreszcie wyrazić to, co zawsze siedzi we mnie, gdy Cię słucham i oglądam. Jesteś kapitalnym twórcą, to w jaki sposób opowiadasz na temat gier, seriali, filmów, jakiego języku używasz jest bezbłędne. Bardzo umilasz mi czas podczas pracy, sprzątania, spacerów z psem, czy nawet zakupów, a każdy nowy materiał przesłuchuję jak tylko się pojawi. Życzę Ci powodzenia w mediach społecznościowych, świetnych widzów i słuchaczy i jak najwięcej sukcesów. Dzięki, że jesteś stary! :)

Brak Gothica na liście to policzek dla polskiego społeczeństwa.

Akurat Mass Effect 2 jest duuuuuzo lepsze od MS1. A MS3 ma kapitalne momenty, filmowe prowadzenie kamery, świetną muzykę ("Leaving the Earth" i "And Once And For All") , niezwykle angazujace misje, chyba najlepsze DLC w historii gier ("The Citadel"). A zakonczenie, owszem, wtedy fatalne, zostalo poprawione i jest znosne. Żadna gra nie targała moimi emocjami jak ME3. I nie były to tanie emocje. Trylogia ma specjalne miejsce w moim sercu (szczególnie 2 i 3). Dla mnie dwie ostatnie czesci to zdecydowanie najlepsze opowiesci w trylogii. Ograniczono elementy rpg w doborze i kalibracji ekwipunku w stosunku do jedynki, skupiono się na erpegowosci w dialogach. I to wyszlo moim zdaniem fenomenalnie.

Kingdom Come: Deliverance - nie znam bardziej wciągającego w świat i angażującego w opowiadaną historię i postać RPGa.

Moim ulubionym RPGiem jest zdecydowanie Kingdom Come Deliverance, najbardziej imersyjny świat, realizm posunięty dalej niż w jakiejkolwiek innej grze rpg (pokazuje że można w miodny sposób zrobic sensowny system uzbrojenia, bez absurdów i "growizmów" jak w wiedźminie gdzie miecz na 10 poziomie nagle staje się 100 razy lepszy niż ten na poziomie 3, a tego na poziomie 30 urodzony z mieczem w ręku Wiedźmin zabójca potworów nie umie nawet użyć) , olbrzymia wolność, jak z gier bethesdy - jednak nie przyćmiewająca fabuły. Gra oczywiście była niedopracowana i miała masę wad, ale zalety tak olbrzymie ze na minusy nie zwracało się uwagi. Rewelacyjna rzecz, i tylko żal że jeszcze nie doczekaliśmy się drugiej częsci.

Zarażasz pasją do gier, zawsze po zobaczeniu twojego materiału, mam wielką ochotę na sięgnięcie po tytuły, o których opowiadasz, dziękuję za to :)

tl;dr Nie ma Gothic'a chłopaki więc ranking do kosza. Chłopaki wychodzimy!

Tak! Arcanum, jak ja się cieszę że ktoś jeszcze docenia tą wspaniałą grę. Pamiętam jak jako gówniarz jechałem do empiku po BG2 ale było tylko Arcanum. Wróciłem z nim rozczarowany do domu a potem.. wsiąkłem na tygodnie. Dzięki za przypomnienie tego wspaniałego tytułu.

Mój faworyt jest jeden, Morrowind. Klimat i atmosfera kiedy grałem w to w gimnazjum była tak gęsta, że to dzisiaj jak widzę główne menu czuję zapach swojego pokoju. To była moja pierwsza gra RPG, wziąłem na początku klasę skrytobójcy, bo to fajnie brzmiało, a potem chodziłem w ciężkiej zbroi, z dwuręcznym mieczem i dziwiłem się, że nie mogę nikogo zabić. :D Kompletnie nie ogarniałem tej kuwety. Nie miałem wtedy jescze internetu, więc kiedy potrzebowałem jakichś informacji musiałem biec do Gminnego Ośrodka Kultury i czytać stronę Adamantytowa Wieża. Pamiętam, kiedy pierwszy raz trafiłem na wampiry w deadrycznych ruinach i zaraziłem się wampiryzmem. Musiałem dosłownie w prawdziwym życiu iść do biblioteki w GOKu i szukać informacji jak się z tego wyleczyć, przekopywać archiwa jak jakiś Gandalf w Drużynie Pierścienia XD O swoich przygodach w tej grze mógłbym opowiadać dniami i nocami. Jak pierwszy raz znalazłem deadryczne ruiny, i uciekając w panice się w nich zgubiłem. Jak pierwszy raz okradłem skarbiec rodu Hlaalu. Aż się łezka w oku kręci Do dzisiaj żadna gra się nie zbliżyła do tego poziomu takiego... Nieopisanego mistycyzmu i poczucia obcowania z czymś nieznanym.

Nie sądzę, aby kiedykolwiek powstał lepszy scenariusz w grach cRPG niż Planescape: Torment. Dla mnie to cały czas numer 1, a zagrałem w Tormenta po raz pierwszy w 2000 roku. Już nawet nie pamiętam, ile razy przechodziłem tę grę. Do tej listy dodałbym jeszcze dwie obowiązkowe pozycje - Pathfinder: Kingmaker oraz Pathfinder: Wrath of the Righteous. Obie te gry mają bardzo dobrze napisane scenariusze, a przecież ciekawy scenariusz to podstawa gier cRPG. Baldur 2 oraz Dragon Age 1 to również klasyki. Bardzo lubię scenariusz Dragon Age: Origin. Cała seria Mass Effect jest świetna, ale Mass Effect 2 zdecydowanie jest najlepszy. Co ciekawe, po wydaniu Edycji Legendarnej Mass Effect bardzo zyskała Jedynka, która za pierwszym razem wydała mi się trochę toporna. Ale teraz w Edycji Legendarnej w ME 1 gra się bardzo przyjemnie.

Oh, tych instrukcji to mi strasznie brakuje w dzisiejszych czasach. Wiadomo, że cyfra teraz jest dużo wygodniejsza ale nic nie odda uczucia czytania instrukcji podczas instalacji gierki. :D

Fajnie się dzielisz emocjami z tych wszystkich starych gier :). Nowych już nie znam, bo mój komputer wciąż działa, ale już Wieśka III nie pociągnął. Gothic II forever!!!

Ale że najsłynniejszego polskiego RPGa - Gothic- nie ma na liście a jakieś niemieckie wiedźminy są?

Skoro tyle już o Gothicu w komentarzach to zapytam, będziesz grał w Gothic Remake? I jeszcze jedno, może i oryginalny Gothic to nie rewolucja w świecie gamingu, ale Kroniki Myrtany to rewolucja w świecie moddingu. Rzekłem.

widzę że ktoś tu nie umiał wchodzić po drabinie w gothicu xd

Z Falloutem 1 kojarzą mi się sceny z dzieciństwa, kiedy to do mojej siostry przyjeżdżał chłopak z laptopem. Brał go na wszelki wypadek, gdyby się na niego obraziła, co następowało za każdym razem ponieważ wpadała w gniew widząc laptopa. Wtedy szedł do mnie do pokoju, grał w Fallouta a ja mogłam patrzeć :D Dla mnie jednym z ważniejszych RPG była Persona 5. Muzyka, scenariusz, styl graficzny, ahh cudowna sprawa. Powtórzyłabym, ale niestety nie mam dwustu godzin na zbyciu. Uwielbiam jak ludzie mówią z pasją o grach. W sumie to jak mówią z pasją o czymkolwiek. Ale o grach wyjątkowo.

Dragon Age Origins z dodatkiem Przebudzenie to jedyna gra do której kupiłam wszystkie DLC, i ma specjalne miejsce w moim serduszku❤

Nie ma Gothica, ale dzięki za wszystkie zajebiste recenzje i inspiracje do grania, oglądania i słuchania 😅

Co do towarzyszy w grach: najlepiej zrobionych towarzyszy w grach ma Planescape: Torment oraz seria Mass Effect. Trzeba przyznać, że z postaciami w serii ME też się zżywamy na długo - Garrus, Wrex, Tali, Joker, Ashley, Liara, Miranda, Thane...

Świetnie się słucha Twojego "rozkminiania" a gust? cóż, każdy ma nieco inny - ale Twoje argumenty mają sens.

Planescape Torment - najlepsze dzieło, w jakie grałem. Pamiętam jak stojąc w kolejce w Epiku z moim box’em nie mogłem doczekać się, żeby przemierzać wieloświat z Bezimiennym, Niesławą, Morte, Anną i resztą wspaniałych kompanów. Niesamowita przygoda, która nawet obecnie, może sprawić dużo frajdy, o ile da się jej szansę i przymknie oczy na aspekty wizualne. Doskonała polska wersja językowa i cudowne wydanie (4CD, instrukcja, plakat i koszulka) - już nie robi się tak gier. Dziękuję za ten materiał :)

Torment - to jest to. Z tej listy nie grałem w Disco i w Arcanum. OD Arcanum odstraszała mnie izomeryczna grafika w prostokąty. Chyba jednak w końcu się przemogę, bo ta niechęć pochodzi z jakichś dawnych czasów. Ze swojej strony polecam Divinity Eco Draconis - gra, która była zabugowana na starcie, ale Lariani ją spatchowali po kilku latach i dopiero wtedy po nią sięgnąłem pod nazwą Dragon Knight Saga. W ostatecznej formie gra jest miodna między innymi dzięki niesamowitej muzyce. Dodałbym Neverwinter Nights 2, która jest naprawdę bardzo dobrą grą. Świetnie bawiłem się w Drakensang 1 i 2. No i powiem, że Tyranny od Obsidianów jest mało znaną a zaskakująco dobrą grą. W tej grze nie ma dobrych wyborów, każda decyzja ponosi za sobą jakąś konsekwencję.

Soundtrack z Mass Effect 3 - "Leaving Earth" powinien być uznawany przez przyszłe pokolenia jako z jeden najważniejszych utworów muzycznych w historii :)

Wspaniały materiał uczta dla uszu, pamięci i serca. Moja lista gier, całkowicie subiektywna: 1. Najlepsza opowieść jaką przeżyłem czyli Planescape - cudne postaci, filozofia, postacie. Długo czekałem na coś podobnie dobrego aż zagrałem w 2. Disco Elizjum czyli jak dla mnie opowieść o ludziach potłuczonych, zagubionych, niesamowicie piękna, smutna ale i niekiedy - pełna ciepła. 3. Final fantasy 7, ogrywana niedawno, ale ta staruteńka - opowieść epicka, mądra, z genialnymi postaciami, summonami, światem. Gra gdzie przez godziny trenuje się ptaki - 10 na 10. 4. Gothic 1 i 2, dla mnie genialny design świata, trudny początek i powolne wejście w zupełnie inny, niegościnny świat i poznanie kilku wspaniałych towarzyszy, 5 Mass Effecty dla mnie wszystkie świetne ale gdybym miał wybrać to 2 i 3 najbardziej mi się podobała, 6. Fallouty z 2 na czele za świetny klimat, muzykę 7. Skyrimy, Morrowindy i Obliviony w tej kolejności za eksplorację, świat, klimat i otwartość, 8. Deus Exy zarówno ten stary jak i nowiutkie, wspaniała kolorystyka, opowieść, dbałość o detale 9. Baldur i neverwinter ale ten drugi bardziej mi się podobał, ach ta paladynka10. Spellforce niby miks z RTS ale dla mnie wspaniała opowieść 11Jade Empire czyli gra mocno niedoceniona i zapomniana. 12 drewniane gry od spidersów, z Marsem i Gredfallem na czele, 13 Riseny. Lista inna niż u Ciebie, ale słuchało mi się jej naprawdę miło. A i jeśli nowsze Assasyny to RPGto dodałbym Originsy😆

Fallout 2 to jedna z najlepszych gier ever. Młodzi już nie poczują takiej immersyjności tej gry, bo i technologia się mocna zmieniła. Ale wtedy gra niesamowicie skutecznie przywiązywała do ekranów monitorów. To dzięki niej zacząłem się uczyć angielskiego pod koniec lat 90. Gdybym miał przedstawić swoje top 10, to byloby: 1. Fallout 2 2. Mass Effect trylogia 3. Fallout New Vegas 4. Planescape Torment 5. Disco Elysium 6. Pillars of Eternity 1 i 2 7. Wiedźmin 3 8. Baldurs Gate 2 9. Icewind Dale 1 i 2 10. Skyrim.

1. Divinity Original Sin 2, bo pokazało mi do czego zdolne mogą być gry RPG 2. Wiedzmin 3, bo udowodnił mi, że filmowość może iść w parze z wolnością wyboru i eksploracji 3. Skyrim, bo pokazał mi, że nie w każdej grze trzeba skupiac sie na glownym watku, żeby bawić sie dobrze 4. Fallout, bo dzięki niemu zacząłem zwracać uwagę na to, co się do mnie mówi w dialogach 5. Dragon Age Origins, bo w okresie kiedy nie miałem przyjacioł mogłem zawsze uciec do Alistaira, Leliany i Morrigan 6. Gothic, bo to był moj pierwszy kontakt z gatunkirm 7. Pillars of Eternity, bo to był piękny hołd do złotego okresu gier RPG, który teraz nadrabiam 8. KOTOR, bo pokazał, ze gra na licencji może byc wybitna 9. Mass Effect, bo stworzył świat sci-fi, którego w moich oczach nie doścignęło dotąd żadne dzieło kultury 10. Final Fantasy 16, bo przekonał mnie do japońskiej gałęzi gatunku Przy Finalu chciałbym się zatrzymać, bo niesamowitym jest jak różni ludzie mogą podchodzić do tej samej gry w zupełnie inny sposób. Ja osobiście do samego końca nie mogłem się od tej gry oderwać, a na bez zycia widzialem, ze przerwałeś w około 60% gry. Szkoda, że najwyraźniej Ci nie podeszła, ale liczę, że w takim razie inne gry w tym roku bardziej trafią w Twój gust. Przy okazji materiał super jak zawsze

O chłopie,jak ja Cię szanuje za umieszczenie tutaj Arcanum ❤️

Rewelacyjna Topka, choć można ją rozszerzyć do 20 i dorzucić : Divinity Original Sin 2, Diablo 2, Elden Ring, Gothic i może Oblivion. Pozdrawiam :)

Pamiętam jak kupiłem pudełkową wersje Gothica 2 i zdzierałem folie z pudełka. Niezapomniane przeżycie..

Pierwszy raz widzę kanał, na którym ktoś z tak widoczną pasją mówi o grach. Like, sub i już wiem, że tu zostanę

To jak prowadzący jest oddany grom i jak zaangażowany jest w tym filmie, to prawdziwe złoto ❤😅

To ja podrzucę Jrpg, ponieważ jestem przeciwieństwem Twoim. Ja w tym miesiącu siadłem pierwszy raz do Baldura, wiedźmina zaczynam jak skończę czytać sagę. Z Jrpg obowiązkowo Xenogears, Suikoden II, finał fantasy 9, parasite EVE. Dodatkowo pierwszy front mission że SNES . Z pozycji nowszych może nie typowy Jrpg ale Nier Aitomata to jest cudo

Wydanie BG2 mam do teraz. Jest to mój święty Graal.

Fallout. Wybitna seria. Z naciskiem na klasyczne tytuły. Zupełnie mnie nie dziwi ich umiejscowienie na liście. Wróciłem sobie niedawno do tych części, zmodowanych, ponaprawianych przez community, dopasowanych do wyższych rozdzielczości. Nic się te gry nie zestarzały, jak dla mnie. Realnie to była jedna z ostatnich, bardzo niegrzecznych i prawdziwie kontrowersyjnych gier. Do dziś pamiętam zdanie bodajże z Secret Service na temat dwójki: poważna gra o poważnych problemach w świecie, w którym honor, godność i sprawiedliwość dla wielu straciły znaczenie. Fani klasyków mają dziś urodzaj powrotu do tego świata dzięki społeczności moderskiej. Mamy trzy ogromne fanowskie części, będące de facto nowi grami w uniwersum. Fallout 1.5 Resurrection, Fallout Nevada oraz Fallout Sonora. Każdą z nich bardzo polecam.

Urzekło mnie to, jak mówisz o Mass Effect, aż się łezka w oku kręci. Żadna gra mnie tak nie zmasakrowała, jak zakończenie trzeciej części. Pamiętam, że nie mogłam uwierzyć, że można było to aż tak zaorać. To było jak wyrwanie serca, zmiażdżenie i jeszcze przydeptanie na koniec. Trzy promienie i durne scenki. A ja tak bardzo chciałam, zobaczyć tę scenę, gdy opadnie bitewny kurz. Zabrakło dokładnie takiego zakończenia jak we Władcy Pierścieni, tego momentu "zrobiliśmy to". Bolało mnie to tego stopnia, że w głowie stworzyłam alternatywę i moje własne zakończenie Mass Effect, a oryginał wyparłam z pamięci. A jakby hańby było mało, to jeszcze wydali Andromedę. A Wiedźmina 3 czasami włączałam tylko po to, żeby pogalopować Płotką po bezdrożach.

100% murem za tą listą. Nie każdą z tych gier miałem okazję ukończyć, a Disco Elysium nadal mam tylko w planach, ale wiem, że cała ta lista to absolutne sztosy. Miałem ochotę zlinczować Cię za to, że wspomniałeś o nowych Falloutach, a 1 i 2 zostały całkiem pominięte; na szczęście udało mi się dotrwać do końca materiału! 😂 Ale największą przyjemność zrobiło mi to, że wspomniałeś mojego ukochanego, zapomnianego już Morrowinda, oraz kompletnie niedoceniane Arcanum. Dzięki 😉

Świetny film, chyba przekonałeś mnie do ogrania Kotora w końcu ❤ Ale jednak no brakuje tego Gothica na liście xD Wiele można o tej grze mówić, ale klimat świata, setting i progresję bohatera zrobili lepiej niz większość gier dotychczas.

tworzysz listę dla polskiego widza a nie uwzględniasz Gothica (całej serii, choć na czoło wysuwa się 2:NK)? Sam fakt, że mija 20 lat od wydania, a wydany został fanowski dodatek wielkości osobnej gry (technicznie to mod) udowadnia, że ta gra się nie starzeje i będzie wiecznie żywa

Soundtrack Skyrima jest obłędny- puszczasz o dowolnej porze dnia i przenosisz się do innego świata ❤

Super kanal, od pewnego czasu ogladam systematycznie Twoje filmy… jestem w szoku jak malo masz wyswietlen! Robisz super robote, dobrze sie slucha… co bym nie obejrzal, czy to historia blooborne, czy hejt na death stranding, konczac o tym jak dorznieto zywe trupy… Jestem pewien, ze coraz wiecej osob bedzie odkrywax Twoj kanal, bo watch time na pewni masz wysoki. Pozdrowienia i czekam na wiecej!

Co do mass effectów które uważam za jedne z najważniejszych jeśli nie najważniejsze gry w moim życiu, stwierdzę że nie zgodzę się że trójka była zbyt nadęta i przewidywalna. Może i nie ograłem tyle gier co Filip, ale z mojej perspektywy trójka była jedną z najlepszych kontynuacji jakie się dało zrobić (też pamiętajmy o tym że EA dało morderczo krótki czas na zrobienie gry więc tymbardziej to co powstało jest godne pochwały). Jedynka wprowadza klimat i świat, dwójka odstawia nas odrobinę na bok i poszerza naszą więź z światem i kompanami, trójka przywraca nas do świadomości w jakim stanie jest galaktyka i pali ją na naszych oczach, przedstawiając taką atmosferę wojny i poczucia "już po nas" jakiej wiele filmów i gier nie bylo w stanie wytworzyć. Może trochę to za mocno odbieram, ale argument że trójka jest zbyt patetyczna mija się z tym o co w niej chodzi. Poprzednie gry nas wprowadzają w świat i wiążą z nim, ale trójka wprowadzając zagrożenie dla wszystkiego co znamy sprawia że zaczynamy się martwić i przejmować. Zgodzę się że zakończenie było niedopasowane (dla mnie ma sens, poza tym że nagle z emocjonalnego momentu przechodzimy w bardzo racjonalne rozważania), ale wszystko inne w mojej opinii było rozegrane niemal perfekcyjnie, i cieszę się z tak poważnego i emocjonalnego pożegnania z trylogią, nawet jeśli zabolało, nie każda gra musi się słodko kończyć.

Bardzo dobre tytuły. Sam pamietam niezapomniana przygodę jaka miałem ze Skyrimem, Dragon Age czy Mass Effect. Ostatnio słyszałem o pewnej grze w która jeszcze nie zagrałem - Enderal, ma świetne opinie i ciekawie skonstruowany skonstruowany świat. Każdy kto ma Skyrima na steam może ja pobrać.

Bardzo dziękuje za wspomnienie Dragon Age Origins, oj ile razy ja przechodziłem te gre! Z chęcią zobaczyłbym u Ciebie albo u Krzysztofa na streamie :)

Mass Effect, gra mojej młodości. Niezapomniane chwile.

O człowieku, ale zafundowałeś mi wycieczkę we wspomnienia. Mamy na 95% podobne doświadczenia i gust jeśli chodzi o cRPG. Tyle wspomnień, tyle wspaniałych chwil. Dzięki!

Nareszcie ktoś poprawnie powiedział „gry wideo” a nie jak inni czyli „gry komputerowe” 👏

W 90% zgadzam się z Twoją opinią. Ja jestem dzieckiem lat 80. Wczesnych 80tych :). W technikum zacząłem czytać Forgotten Realms. Do dziś przeczytałem łącznie ponad 70 książek z tego świata które są w moim posiadania, a jeszcze mi do kolekcji polskojęzycznej z 15. Dlatego nie zgodzę się, że Baldur' Gate 1 był nudny. Dla mnie absolutnie nie. Wystarczy powiedzieć że moim magiem który miał 3 pkt charyzmy dobiłem do 25. Wszystkie statystyki dobiłem do 25 wielokrotnie przechodząc grę. Fakt pod koniec to był grind, ale miałem idealną postać do eksportu do BG2. Brak mi też Icewind Dale. To oczywiście moja subiektywna opinia bo tak byłem zżyty z tym światem, że każda minuta była dla mnie cenna na wagę złota. Fajnie znaleźć się w świecie o którym tyle wiesz z książek i mieć na niego wpływ. ID 1 muzyka w Kuldahar mnie uspokajała. Jak siedzę przy pisaniu jakiegoś programu to do dziś ambient z Kuldahar leci w tle. Nie wiem czy słyszałeś o czymś takim jak "World of Baldur's Gate"... Polecam... Mega PAKA którą ostatnio ukończyłem po drugim podejściu. Baaaardzo długa rozgrywka:). Następnym wielkim dziełem faktycznie był Mass Effect. Spędziłem tam setki godzin. Pamiętam, że jakoś nie mogłem się wdrożyć w jedynkę na samym początku. Na urodziny dostałem część drugą i to od niej rozpocząłem przygodę z Shepardem. Zakochałem się. Od razu wróciłem do jedynki. Przeszedłem obie z 5-6 razy do dnia premiery ME3. I faktycznie jest odrobinę mniej głęboka, ale relacje między bohaterami były kontynuowane, piękne. Także nie mogłem uwierzyć w zakończenie i byłem ogromnie WKURWIONY. Rzadko grywam w multiplayer. W ME 3 jednak tak nawalałem, że dorobiłem się rangi lonely wolf. Samą serię przeszedłem chyba z 12-13 razy, zgubiłem rachubę. Zawsze traktowałem to jako odwiedziny starych przyjaciół. Nie ma to jak pogadać z Tali czy Garrusem. Ostatnio nawet na urodziny zażyczyłem sobie ME legendary edition i też ją ukończyłem z prawie wszystkimi dodatkami. PRAWIE bo nie ma tam dodatku do ME1 który miałem gdy gra była osobno, poza pakietem. Dodatek o ile pamiętam sprzedawany był jako płytka w jakieś gazecie. Zawsze chciałem, żeby powstał film ME na miarę Lord of the rings, ale po ostatnim serialu Wiedźmin, może lepiej niech nikt nie kręci filmu, bo jeszcze spierdolą całe universum. Co do Skyrim to muza faktycznie super, ale mnie jeszcze bardziej urzekła muza w Wiedźminie. Co do Fallouta 1,2 też był super, ale nigdy do nigdy nie wróciłem po ukończeniu. Nawet w Fallout Tactic grałem ale to już nie to samo. I oczywiście Arcanum. Piękna gra. Ukończyłem lataaaaa temu dwukrotnie, oczywiście magiem. Mam słabość do tej klasy. Jakiś czas temu kupiłem sobie znowu tę grę i pewnie w okolicach grudnia do niej znów zasiądę. Muza świetna ale mnie dołowała trochę. Faktem jednak jest, że klimat trzymała. KOTOR też mnie zachwycił. Śmiać mi się chciało jak powiedziałeś, że nie znałeś angielskiego i się męczyłeś. Ja w czasach KOTOR 1 byłem dokładnie na takim samym etapie. Pamiętam jak ze słownikiem, taką grubą cegłą na kolanach tłumaczyłem sobie dialogi :D:D:D. Nooo z łezką w oku to wspominam. Aktualnie gram w BG3 i jestem oczarowany :). OK... Wygadałem się :). Świetny materiał zrobiłeś. Pozdrawiam i oczywiście łapa w górę.

Szkoda, że 13 z tych 15 gier, to albo tytuły kosmiczne / post-apo, albo gry już mocno stare, w które bardzo ciężko się wczuć pograwszy w dużo gier na ostatnich silnikach graficznych 😢 Nowe, porządne gry wychodzą zdecydowanie za rzadko Ale jeśli chodzi o gry RPG, to zawsze wracałem do Gothica 1 i 2. Te polskie dialogi, napięte relacje między frakcjami, ten moment gdy Twoja postać zaczyna grę trzymając miecz jak cep, a na koniec gry robi cięcia od dołu z wykrokiem. Nic nie zastąpi tego uczucia beznadziejności, biedy a jednocześnie realizmu w Starym Obozie. Postacie się tam zapamiętywało na lata. Albo ten klimat w drugiej części, gdzie zostajesz nowicjuszem i możesz wejść do klasztoru, gdzie nikim innym byś nie mógł tam wejść w tej fazie gry. To poczucie bezpieczeństwa w jego murach, te lekcje tworzenia run, ale także lekcje pokory i kombinowania gdy w grze dostajesz za zadanie wysprzątać dziedziniec. Ahhh to były czasy 🙂

Świetne zestawienie, ale jak powiedziałeś że polecasz dwie pozycje zbliżone do Baldura 3 i że pierwsze to Pillarsy, to byłem pewien że druga to będzie Divinity 2 od Larian, a tu nawet w rankingu się nie znalazło. Szok!

Disco Elysium zmieniło mnie jako człowieka. Kocham te grę.

To był świetny materiał, nie zapomnę go nigdy. Zostałem zmotywowany, żeby zagrać w w końcu pozycje, w które akurat nie grałem. Nie zdawałem sobie sprawy, że ścieżką dźwiękowa do Disco Elysium jest tak dobra. Aczkolwiek zabrakło mi dodatku do Neverwinter Nights 2 : Maska Zdrajcy. Rewelacja, grałeś w to Filipie?

oglądałem dużo tego typu podsumowańa Ty masz chyba najbardziej zbieżny gust ze mną, poza tym profesjonalizm materiałów na najwyższym poziomie, oby tak dalej.

To jak jesteśmy przy wspominaniu starego bioware to przypomnę tylko Jade Empire. To może i nie jest najwybitniejsza gra tego studia, może pozostałe mają lepsze fabuły, questy, towarzyszy, ale ten plot twist... Kiedy już myślisz, że gra już właściwie się kończy, nagle następuje Wielki Zwrot, Big Reveal i okazuje się, że masz przed sobą kolejne kilka godzin. Powiem to: KOTOR przy tym się chowa A jako że mimo wszystko jestem Polakiem i mam obowiązki polskie, to dodałbym do listy polski soulslike Gothicka

pillars of eternity 1 - super mroczna historia ,petarda! zaraz odpalam dwójkę :)

Oj za takie wyróżnienie tormenta miłuje Cię całym moim serduszkiem

Gothic 1 i 2...dla mnie best RPG ever. Brak Gorhica na liscie bardzo zaskakuje...

Uwielbiam jak opowiadasz o grach, ale... BG3 nie ma startu do jedynie prawdziwej serii BG. BG1 i BG2 z dodatkami to mistrzostwo :) BG3 to świetna gra - należy się to twórcom, ale nie ma tego czegoś co miały pierwsze części. Black Isle Studios to było wspaniałe. Czekam na Twój esej / podsumowanie BG3 w kontekście także pierwotnej serii.

Król rpg jest tylko jeden - Planescape Torment :)

Po wysypie tegorocznych premier mam plan ograć w końcu PoE 1 i 2, Planescape brzmi bardzo intrygująco, ale nie wiem czy starczy mi sił na ogranie tego tytułu, bo jego wygląd trochę mnie już odrzuca, podobnie z Falloutem 1 i 2. Miałem kiedyś podejście do KOTORa, ale się odbiłem dość wcześnie, informacja o remake'u mnie bardzo ucieszyła, ale data premiery jeszcze dość odległa. Skyrima kocham, niesamowite jest jak wykreowano tak immersyjny świat przy tak drewnianych animacjach, muzyka na pewno odegrała w tym niebagatelną rolę, do dziś słucham tego OST, bo jest po prostu nieziemski. Czekam bardzo na Skybliviona i Skywinda, żeby móc zgłębić historie z tamtych części w znośnej formie. O Wiedźminie 3 zostało już chyba powiedziane wszystko, ograłem raz, ale było to doświadczenie z kategorii ultimate, niesamowite emocje, fabuła i soundtrack. Boję się, że gdybym teraz tam wrócił, to jednak powtarzalność walki stanowiłaby dla mnie problem. New Vegas stoi wspaniałą fabułą, nawet pomimo toporności gameplayu zajmuje u mnie topowe miejsce na liście najlepszych RPGów. Jestem też wdzięczny legendarnej edycji Mass Effecta, bo przygody Sheparda i spółki, a może raczej powinienem powiedzieć spółki i Sheparda śledziło się z zapartym tchem. Jedynka to było bardzo przyjemne wprowadzenie do świata, choć rozgrywka szybko stawała się nużąca. Dwójka to moja ulubiona część, zbieranie ekipy, masa przeciekawych postaci z charakterem - miodzio. Co do trójki nie mam tak złych odczuć jak większość fanów, po części rozumiem zarzuty dot. zakończenia, ale muszę powiedzieć, że sporo questów, jak na przykład ten z Mordinem czy wątek Liary, miało naprawdę bardzo dobre finały. Tym smutniej przyjąłem niedawnego newsa, że kolejna część ME jest nadal w preprodukcji... Disco Elysium było dla mnie pewnym zaskoczeniem, bo raczej nie grywałem w przeszłości w przygodówki point & click, a ten tytuł, choć jest to pełnoprawny RPG, a nie "przygodówka" zmiótł mnie z planszy. Byłem pod ogromnym wrażeniem wyobraźni i erudycji pisarzy, ale rozwiązania gameplayowe, o których wspominasz nie odstawały pomysłowością - must play dla każdego fana RPG. Czekam na dyskusję z gośćmi! @BezSchematu grałeś w Pentiment może?

Moim zdaniem zabrakło zapomnianej perełki. Jade Empire! Który RPG pozwala wcielić się w postać z dobrego filmu Kung Fu, mieć mistrza i walczyć z postaciami z chińskich legend? A do tego ma całkiem mocną końcówkę kiedy gramy po całkiem traumatycznym wydarzeniu. Moim zdaniem to też była pierwsza gra, którą uczciwie można było nazwać rpg akcji. Mass Effect zawdzięcza wiele KoTORowi? Jade Empire zawdzięcza jeszcze więcej - całą filmowość i swobodę akcji - w sensie, że to my sterowaliśmy postacią w walce, a nie klikaliśmy tylko kolejne polecenia. Nie zapominajmy o Jade Empire!

lubię listy top RPGów, tym bardziej jak zawsze w głowie rodzi mi się taka myśl "a może to jednak coś z Tobą jest nie tak? a może spróbujesz tych rzeczy które Cię nie zajarały albo których w ogóle nie próbowałeś?". połowa tej listy mi nie podeszła, a komputerowe RPGi są jedyną rzeczą (oprócz Football Managera i jego wcześniejszych odsłon) które mi towarzyszą od prawie 30 lat grania w gry wideo. Baldur's Gate 1 i 2 mam permanentnie zainstalowane od 20 lat, to pierwsza rzecz po sterownikach która ląduje na świeżym systemie, dwójka to moja gra życia (wciąż, obok Football Managera). PT był dla mnie doświadczeniem metafizycznym jak kupiłem go po premierze, do tej pory w sumie żałuję że zapodziały mi się instrukcje i słowniczek pojęć i nowomowy sigilskiej. KotORy wznieciły nieco przygasły ogień entuzjazmu w stosunku do Star Wars po Jar Jarze. Wreszcie Dragon Age Origins (i dwójka, pomimo jej wad, Inquisition jest marnym cieniem dawnej glorii Bioware) na nowo wzbudziło mój entuzjazm do gier po latach w liceum i na studiach kiedy gry były dla mnie czasami drugoplanowe i rozrywką jedną z wielu. Doceniam też Fallouty, choć nigdy nie przylgnąłem do nich jak do BG, klimat post-apokaliptyczny mnie skutecznie zniechęca, to nie moja bajka. Natomiast wszystkie Elder Scrollsy mnie odrzucają, dla mnie są światem z fabułą która jest tylko pretekstem do robienia... rzeczy. Nigdy nie czułem takiej więzi z bohaterem, nie było tego natychmiastowego połączenia, tej motywacji do zapoznania głównego antagonisty z jesienią średniowiecza na kanwie jego tylnej części ciała jak daje dla przykładu Jon Irenicus w BG2.

Już trochę czasu oglądam twój kanał z reguły suba daje po kilku materiałach i tym top 15 właśnie sobie na niego zapracowałeś, super robota oby tak dalej! 😊😊😊

Zacząłem oglądać i czekałem kiedy będzie KOTOR, długo czekać nie musiałem bo to dopiero 9. minuta filmiku. Ja rocznik 90' Kotora 1 przeszedłem xdziesiąt razy na każdej możliwej platofrmie i tu się przyznam, aż wstyd, że nigdy nie grałem w drugą część (!). Ale pomijając to, słuchając Ciebie drogi twórco, gdy opowiadasz o KOTORZE 2 i "jak ciekawsze były by gwiezdne wojny" to bardzo wpłynęło to na moją wyobraźnię, w sensie Gwiezdne wojny feat. Wiedźmin. Rycerz Jedi, o ile można go nazwać rycerzem, który nie wybiera, sam walczy ze swoimi moralnymi wyborami albo woli nie wybierać wcale. Nie grając w KOTOR 2 domyślam się, że to musi tak brzmieć i dziękuję, że zainspirowałeś mnie dziś, żeby w to zagrać. Teraz wiem, dlaczego moją ulubioną postacią z jedynki był Jolee Bindo. Grey Jedi, pozdrawiam i jeszcze raz dziękuję.

Tęsknię za HK-47... "Negative. I just don't like organic meatbags. Except for the Master, of course."

Wyjście z krypty na otwarta przestrzeń w Fallout 3 robiło wrażenie. Podobnie się czułem w Subnautica i Breathedge.

Warto by kiedyś zrobić ranking najlepszych kompozytorów muzyki do gier RPG. Na pewno Jeremy Soule za poszczególne części Elder Scrollsów i za piękną muzykę w Guild Wars 2. Trevor Morris za Dragon Age: Inkwizycja. Nie wiem, kto jest autorem muzyki w Mass Effect 2, ale muzyka w ostatniej misji ("Misji Samobójczej") to arcydzieło. Oba Pathfindery też mają świetną muzykę. Divinity Orginal Sin 2 - także.

Witam. Szanowny Panie Bartoszu. Mam tyle obowiązku na głowie. Muszę swój czas poświęcać rzeczą nie nie do końca przyjemnym. Niestety albo stety, po tym filmie chciałbym rzucić wszystko w cholerę i wrócić do tych gier. Genialnie opowiadasz o grach ale muszę przez to zrezygnować z yt.😂 pozdrawiam.

The Elder Scrolls 3 Morrowind, moja ulubiona gra wszechczasów. Fabuła, Grafika, Cudowna muzyka Jeremy'ego Soula, Kompleksowość świata, gdzie główny wątek to drobny wycinek całości, Mitologia świat przedstawionego, Niesamowity rozwój bohatera od zera do półboga., Ksiązki wewnątrz gry, który wzbogacały świat o historie z innych epok i obszarów Tamriel czy Akaviru. Aedry i Daedry, Legendarne Artefakty, WZAJEMNIE WYKLUCZĄCE SIĘ WĄTKI. W zależności od postaci mamy do czynienia z inną interpetacją wydarzeń (kwestia zniknięcia krasnoludów, czy zdrady Dagotha), Architektura, Fauna i Flora, Brak prowadzenia za rączkę, obszarów podzielonych na poziom trudności, znaczników, etc, etc, ect. Jedynym minusem był wątpienia system walki, zwlaszcza w kontekście magii, ale nie stanowił nawet ułamka geniuszu zawartego w samej grze. Z calym szacunkiem do Icewind Dale 2 czy Neverwinter Nights, ale dalej się dziwię jak Morrowind mógł dostać w CD ACTION notę 9,5, gdzie ww. gry dostały dziesiątki.

Baldur's Gate 2, Planescape: Torment, Diablo 2 - Lord of Destruction, Divinity Original Sin 2, Mass Effect 2, Dragonage Origins, Wiedźmin 3. No i druga seria to gry "fpp" czyli Eye of Beholder, Might and Magic 7, Morrowind, Skyrim. I na koniec gry niejasne czy to rpg czy to przygodówki czyli Disco Elysium, Quest for Glory. Gdybym mial wybrac jedną z nich to chyba bym się poddał. Nie byloby by mnie tu gdzie jestem, i tkiego jakim jestem gdyby nie te gry, swiaty które w nich odkryłem i wybory, których dokonałem. I żadnego nie żałuję.

Polecę Ci cos teraz, w kwestii RPGów. Ja wiem, że staroć (staroć straszny), że trąci myszką graficznie. Might&Magic. Nie wiem, czy grałeś, ale przypuszczam, że nie, bo imho któraś z gier z serii (VI-VIII, wcześniejsze chyba już nie pójdą na nowych windowsach) mogłaby się tu znaleźć. Świat będzie raczej znajomy, bo to ten sam Might&Magic co Herosy 3, ale RPGi... to tan pierwszy raz spotkałem się z zarządzaniem drużyną i z niełatwymi decyzjami fabularnymi. I z ogromnym, jak na tamte czasy, światem pełnym zagadek. Klimat i świat - to chyba dwa filary tej gry. I muzyka - serio, zgodze się, że Skyrim ma najlepszą ścieżkę muzyczną w grach RPG (na równi z Morrowindem jak dla mnie), ale twórczość Paula Romero, odpowiedzialnego również za znaną wszystkim muzykę z Herosów, zapada w pamięć na długo. Polecam gorąco, nawet w 2023 roku, chociaż trzeba sie pewnie przyzwyczaić do bardzo retro grafiki :D

Brakuje Gothiców i ich systemowości (polecam filmik pt. Gothic 1+2: Masterpieces of Immersive Design). Fallout 3... no niech będzie, ale reszta (może trochę poza W3) też dal mnie w punkt.

To będzie świetny materiał, podobnie jak ostatni materiał o serialach.

Kocham klasyczne izometryki RPG, wychowałem się na nich. Na Pillarsy bardzo czekałem, ale odbiłem się... Mam tam ponad 50h, kilkukrotnie pochodziłem do tej gry (wręcz zmuszając się bo na papierze to jest idealna gra pode mnie), ale za każdym razem w pewnym momencie wyłączałem grę i już nie miałem ochoty wracać. Dlatego też nawet nie ruszam 2, bo 1 już mnie odrzuciła. Ale ciągle słyszę, że ta 2 jest lepsza, więc może kiedyś spróbuje. Za to w tym roku odpaliłem Pathfinder Kingmaker, które jest dokładnie tym co chciałem dostać w Pillarsach. Mam ponad 120h gry, dalej nie skończyłem, bo to duży kolos. I kocham w tej grze wszystko od bohaterów, system walki po zarządzenie królestwem. I duży plus za podział fabuły na akty, gdzie każda jest osobną historią, z małymi powiązaniami, dzięki czemu nie jesteśmy wrzucani od razu w głęboką wodę ale powoli wprowadzani w świat. Bardzo przyjemnie się w to gra. Wasteland 2 bardzo mi się podobał, 3 już czeka na dysku. Jak przejdę aktualnie ogrywane The Outer Worlds to w końcu wezmę się za niego.

Świetna lista, bardzo ciekawy materiał. Oglądałem/ słuchałem z zapartym tchem.

Wiedźmin 3 i Elden Ring, to moje #1 w ogólnej klasyfikacji gier.☺

Kocham twój kanał za to jak go prowadzisz jak omawiasz dla mnie najważniejsze gry wideo. Pokazujesz swoją miłość i pasje do nich za to wielki szacunek dla ciebie :D każdy twój film mógłbym oglądać kilka razy! Mam nadzieje że to przeczytasz. Miłego dnia ci życzę :)

Dla mnie też Wiedźmin 3 jest domem, do którego ciągle wracam, choć na chwilę (po ponad 2100 h). Grając w kolejne gry widzę coraz więcej wad - poza walką także tropienie, które nie wymaga od nas wysiłku i myślenia, czy brak realnego progresu postaci - nasz poziom rośnie proporcjonalnie do przeciwników, tylko Geralt fajniej mieczem macha. Ale i tak kocham.

Wiedźmin 3. Co z niego za wiedźmin co dostaje baty od byle krawężnika w miastach. Krew mnie zalewała jak po zabiciu stada wilków, wilkołaka czy innej maszkary wracałem do miasta i byle strażnik mnie rozwalał jak chciał. W Wieśku powinni zostawić system walki z 1, może trochę go doszlifować. W Wieśku 1 walka wygląda po prostu pięknie. Ten taniec na bagnach wśród 20 utopców i Bloedzuigerów :) Fallout 3 był tragiczną pomyłką. Do tej pory pamiętam jak musiałem "wybierać" między mną a jakąś laską kto wejdzie do napromieniowanej kabiny (i umrze) a w drużynie miałem supermutanta. Fallout 1- muzyka do tej pory mam ciary na plecach. No i gram właśnie teraz :)

12:25 Faktycznie, wtedy bym nie wiedział, jak bardzo drewniane dialogi akceptowane są w grach.

40:25 czy to będzie dyskusja z Ryslawem i Marcinem Gielzakiem ?

Super lista. Wspomnienia wracają, ciepło na sercu. Choć osobiście podmieniłbym 2 pozycje. Ale to Twoja lista :). I faktycznie niektórzy chyba nie oglądają filmiku, tylko patrzą na opis filmu, skoro chcą zmieniać miejsca na liście 😉

Baldursy! Miłość totalna i absolutny numer jeden!

Od siebie dodam Gothica - oczywisty wybór, z którym jedni się zgodzą, inni powiedzą, że to tylko kwestia nostalgii, ale ja ograłem ten tytuł (a w zasadzie obie części - trójka dla mnie nie istnieje, nie mówimy o tym) dopiero w technikum, czyli 10 lat temu (Kyrie, jak to szybko leci...). Mimo początkowego wkurzania się na system sterowania i toporność, postanowiłem dać szansę tej grze i...wsiąknąłem. Niedoróbki techniczne, drewniane animacje czy kanciasta grafika, paradoksalnie, doskonale do siebie pasowały i pomagały jeszcze bardziej wkupić się w świat brutalnej kolonii karnej, w której jedynymi zasadami są zasada siły oraz wpływów. Nigdy nie zapomnę strachu, jaki mi towarzyszył podczas eksploracji lasów (w nocy, ale także za dnia, gdy trafiałem na grupę wilków albo cieniostwora, który wylazł na mnie nie wiadomo skąd). Nigdy nie zapomną jak wieczorami chodziłem po obozie, wsłuchując się w obozowe życie, gdy ludzie zbierali się wokół ognisk. Nigdy nie zapomnę moich nocnych wypraw, żeby okraść ich w nocy, gdy spali. Nie zapomnę wieeeelu postaci pobocznych (Diego, Gorn, Milten, Lester, Lee, Lares, Snaf, Mordrag, WRZÓD...). Ta gra wprost kipiała świetnym klimatem, a to, co kulało w jedynce, dopieszczono w dwójce, która może tego klimatu miała mniej, ale gdy już wchodziło się np. na teren Górniczej Doliny albo do Jarkendaru, po mojej skórze przechodziły ciarki. I właśnie tak, w wielkiej bitwie między Gothickiem a Morrowindem, staję zawsze po stronie niemieckiej produkcji. Morrowind mnie odrzucił po kilku próbach, nie mogłem nigdy znieść systemu rzutów kością w walce w czasie rzeczywistym. To mnie za każdą próbą irytowało gdy machałem mieczem i nawet nie mogłem trafić głupiego szczura - jak jeszcze to rozumiem w walce turowej, tak tu mi to zaburzało immersję. Morrek więc poszedł w odstawkę.

Grałem w parę gier ale opowieści o twoich są tak ciekawe, że wybrał bym któryś tych tytułów

Neverwinter, Gothic 1 i 2 to tytuły zdecydowanie bardziej kultowe wśród moich rówiesników niż wszelakie Fallouty i Wastelandy. Ale i tak fajny materiał, zgodny z tytułem.

Dopiero niedawno dobrałem się do Westland 3, fantastyczna gra którą polecam :) Choć końcówka mnie rozczarowała. Rada ode mnie, jak juz masz tę grę i planujesz instalować, instaluj tylko na SSD bo ekrany wczytywania są czesto i są niestety zbyt długie.

Właśnie sobie przeskakuję soundtrack arcanum i już wiem, że będzie słuchane w trakcie tworzenia rzeczy :-) tak jak planet of lana... pozostałe posprawdzam z ciekawości w poszukiwaniu inspiracji... lubię mieć wiele źródeł klimatu do pracy twórczej więc dzięki za kolejne :-)

To już chyba 4 materiał, który u Ciebie oglądam... czas na subskrybcję! Genialny materiał. Pozdrawiam serdecznie.

Moje top wszechczasów: 1) Absolutne "numero uno: "Final Fantasy VII" - nigdy wcześniej, ani nigdy później nie płakałem jak bóbr z powodu fabuły (RDR2 był bardzo blisko, ale to nic w porównaniu ze śmiercią Aerith) Imho: najlepszy RPG ever i giera, która na zawsze pozostanie dla mnie nr.1 w historii całego gamingu. 2) "Fallout 2" 3) "Vagrant Story" 4) "Fallout 3" 5) "Fallout: New Vegas" 6) Breath of Fire III Lista jest dłuższa, ale nie chce mi się bardziej rozpisywać, bo wiele pokrywa się z RPG'ami przez Ciebie wymienionymi w tym vid'sie Byłem zdziwiony, czemu nie znalazł się na tutaj "Final Fantasy VII"... Fajnie, że wyjaśniłeś... Straszna padaka, że nie miałeś okazji nigdy zagrać. Nadrób to koniecznie, możliwie jak najszybciej w miarę możliwości. Ja ogrywałem tę grę na PS1 w '97 roku zaraz po jej premierze (japońskiej - zakupiony za grubą kasę na tamte czasy oryginał, który dotarł do mnie paczuchą z KKW), ale po kilku godzinach gry i przeskakiwania dialogów i eksperymentowania z item'ami opisanymi "krzaczkami", stwierdziłem, że tracę na tym zbyt wiele. Poczekałem na wydanie wersji english i to właśnie z tej gry szkoliłem się z języka angielskiego (jako 15 latek wtedy) i to głównie dzięki niej się go nauczyłem. Do dziś jest to gra, która miała, ma i już zawsze będzie mieć specjalne miejsce w moim serduchu. Do dziś posiadam oryginalne "Big Box'y" wersji na PS1 i kartę pamięci z save'ami. Licznik godzin spędzonych w niej wyzerowałem kilka razy podczas rozgrywki na PSX'ie (max 999h, później wskakiwało ponownie zero i godziny liczone były od nowa). Zdobyte wszystkie najlepsze Limity, bronie, materie ( z KotR/"King of the Round" na czele), etc. Ubite wszystkie Weapon'y z Emerald'em i Ruby włącznie (na zabicie tego drugiego zeszło mi grubo ponad 3 godziny) a najdłuższa sesja jaką zaliczyłem w tą gierę, trwała 13 godzin non-stop (co skończyło się zamknięciem pada do Play'a w sejfie, przez moją mamę). Ta gra, to dla mnie prawdziwe mistrzostwo galaktyki senso stricte. Pozdrawiam🙂👍

Za ten materiał, jego klimat, dykcję, głęboki głos leci subskrybcja i like. Pieknie zrobione, będę sprawdzał dalej kanał

Planescape:Torment przeszedłem chyba kilkanaście razy i jest dla mnie numerem jeden. W Tides of Numenera uderzyła mnie jedna rzecz. W fabule nie ma praktycznie żadnej tajemnicy, wszystko mamy od początku podane na tacy, a tajemnica to właśnie była największa siła Tormenta.

Morrowind należy się trochę więcej ciepłych słów. Poza wolnością i stołowym doświadczeniu o których wspominasz to ten elderek to też rozbudowana fabuła, wiele interesujących frakcji do których można dołączyć, mnóstwo znajdziek, rozbudowane lore, enchanting i alchemia, masa broni, dwa ciekawe dodatki, mody...

Ale, że żadna gra Larianów? :) No no no... Też tak mam ale ciekawość - a dlaczemu (jak mawiał Czesio)?

Hmmm. Ile ja bym dał za eliksir/czar zapomienia, by móc jeszcze raz, na nowo przeżyć te przygody, nie wiedząc co mnie czeka...

Torment tides of numenera. To genialna gra. Gra, która jeszcze więcej zyskuje przy powtórnym graniu zupełnie inaczej niż za pierwszym. A historie z retrospektorów to najlepsze co czytałem w grach w ogóle. Do tego jeszcze sam fakt, że odkrywając przeszłość mamy wpływ na przyszłość i teraźniejszość.

Świetny materiał i kupa nostalgii... Sam pewnie dołożyłbym do listy pewnie drugie tyle gier :D. Słuchając materiału mam wewnętrzny komentarz do prawie każdej gry bo praktycznie każdą znam ale w niewiele grałem, taki teoretykiem gier jestem który interesował się wszystkimi grami ale z braku czasu czy funduszy nie miałem okazji samodzielnie się z nimi zapoznać. Twój entuzjazm w opowiadaniu o każdym z tytułów tylko mnie utwierdza w tym, że wrócę do tych gier by sam je przeżyć. Dosłownie mam już pomysł i plan na mój "kryzys wieku średniego" :P Pozdrawiam i czekam na kolejne materiały.

U mnie jest ten problem, że ja lubię w grach gamepley, a nie tylko świetną fabułę i klimat oraz dobrze napisane postaci. Gra, która ma wszystko, a nie ma gamepleyu przyciągającego na wiele godzin, to jest jak wyrafinowana, inteligentna i piękna kobieta, z która łączy nas jedynie przyjaźń.