Szkolenie „„11 błędów wychowawczych rujnujących ROZWÓJ EMOCJONALNY dziecka”" odbędzie się w poniedziałek 2 września 2024 o godzinie 20:30. Oto link do rejestracji: event.webinarj... Kurs Histeria Dziecka: akademiawychow...
Chce się podzielić moja refleksją. Dla mnie kluczem do dogadywanie się z moim kilkuletnim dzieckiem jest szczere postrzeganie go jako istoty która przychodzi na ten świat dobra i z dobrymi intencjami. Nawet jeśli my jako rodzice widzimy to inaczej (np. jako bunt, manipulacje rodzicem). Jeśli dziecko jest "niegrzeczne" to znaczy że nie umie w tej chwili inaczej bo np. przerasta go sytuacja lub nikt go nie nauczył postąpić inaczej. Do tej pory sprawdza się u mnie też zasada "dziecko źle się zachowuje jak źle się czuje". Zawsze jest jakaś przyczyna np. niezaspokojona potrzeba, trudne niewyrażone emocje. Więc zawsze najpierw staram się "poprawić relacje zanim naprawie sytuację" :) dzieci są piękne i cudowne choć bycie rodzicem jest najtrudniejszym zadaniem świata i mamy prawo do błędów! Jeśli my zadbamy o siebie i o swoje wewnętrzne dziecko oraz będziemy sami siebie postrzegać z miłością i wyrozumiałością to dokładnie to samo będziemy w stanie dać swoim dzieciom. Zacznijmy więc od siebie a reszta przyjdzie nam dużo łatwiej i naturalniej :) Tak to widzę na te chwilę i to sprawdza się u mnie. Chociaz z pokorą patrzę w przyszłość i nie wiem jak będzie później... :)
Bardzo podobał mi się ten materiał z reszta jak wiele innych. Słuchając tych materiałów stwierdzam ze jestem lekko zagubionym rodzicem ale z dzieckiem które ma potencjał tylko próbuje co mu wolno. Wdrażam Pana rady i są efekty. Kolokwialnie mówiąc zaczyna nudzić mu się jęczenie. Jest tego mniej i dużo krócej. Dziękuje i pozdrawiam. 👋
Pytanie Michale świetny i pomocny materiał! Lubię słuchać Pana nagrań i wprowadzać je w życie. Myślę, że dla wielu Pana słuchaczy wyzwaniem jest przekonanie drugiego rodzica do zaakceptowania tego, co mówisz. Zastanawiam się, co można w tym kierunku zrobić. Pozdrawiam serdecznie! Życzę zapełnionego grafiku!
To moje dzieci to będą niezłe kozaki 💪💪 są takie dni że dogadujemy się bardzo dobrze a czasami to jakby mi ktoś diabły w nocy pod drzwi postawił. No ale ja też taka jestem 😁
Michal dzieki za filmik. Aczkolwiek filmik jest glownie o postawie jaka przyjac jako rodzic aby dziecko sluchalo. I czy to jest klucz do grzecznego dziecka? Czyli wychodzimy z zalozenia ze dzieci z reguly sa grzeczne.
Jeśli rozumiesz psychologię dziecka, stosujesz tą wiedzę i masz motywację do tego, by nieustannie pogłębiać więź z dzieckiem, to z absolutni każdym będziesz mieć rewelacyjne życie
Michale ja mam tez taka propozycje kolejnego tematu do omuwienia a mianowicie blokady dzieci do przelamywania strachu, barier aby nie naciskac za mocno ale aby jednak uczyc czy zachecac dziecko do bycia odwaznym, podejmowania nowych wyzwan czy zdan. Moj syn na wakacjach nie chcial zjechac slizgawka/zjerzdzalnia dla dzieci do plytkiego baseniku. Ma prawie 4 lata i to sa nasze pierwsze wakacje od Covid. Nawet obserwujac mlodsze dzieci zjerzdzajace do wody nie mogl sie przelamac. Ze mna na kolanach tez nie. Czy nie naciskac bo na kazdego przyjdzie moment czy jednak wziac na kolana i zjechac troche wbrew dziecku aby pokazac ze jest to lek do przelamania i ze zjerzdzanie do wody jest fajne? Dziekuje z gory i pozdrawiam cieplo!!! 😘
A ja aktualnie mam przeprawę z 2.5 latkiem. W domu jest ok, bawi się, słucha, jest energicznym, normalnym chłopcem. Problem jest kiedy idzie do żłobka, mieszkamy w Holandii i chca wyrzucić go ze żłobka bo krzyczy, jest wszędzie, zabiera zabawki I bije dzieci. Ja w domu nie mam jak go nauczyć integracji z dziećmi bo syn starszy ma 11 lat.
A ja mam pytanie i jednocześnie propozycję na kolejne nagranie - co robić, i czy mam się tym martwić - że dziecko przy jakiejkolwiek nowej, tj innej niż rodzic (sąsiad, rodzina) osobie totalnie ignoruje i "olewa" polecenia rodziców? Do tego lgnie do tych osób, zwłaszcza gdy się z nim bawią lub częstują słodyczami. Jest do tych osób niesamowicie nachalne i czasem wręcz wymusza zabawę. Dotyczy dziewczynki 3/4 lata.
A powiedz jak wygląda z rocznym dzieckiem ? Jak go pokierować, bo takie dziecko wszystkiego nie rozumie, jak z nim postępować jak się złości, udawać że nie robi na mnie wrażenia ?
Córka ma 4lata i niestety nauczyła się niektórych niekoniecznie dobrych słów od rodzica. Rodzic teraz już się pilnuje i przy córce nie mówi tych słów. Czy to wystarczy aby dziecko zapomniało? Co zrobić aby tak się nie wyrażało? Poza tym nauczyła się krzyczeć na rodziców, jak tego oduczyć?
Czasami zwykły rozsądek wystarczy. Zauważyłam, że im bardziej się stosuje człowiek do wszelkich rad z książek ciężko jest wszystko zastosować w rzeczywistości i się tego trzymać, bo zaraz usłyszysz/ przeczytasz coś innego/ inną radę. Kieruj się miłością i zdrowym rozsądkiem bez wyzywania, oceniania.
dobra a co jeśli mam synka (3) a on ma brata ciotecznego (mój siostrzeniec - 5) i ten brat wprost pała nienawiścią przy każdej okazji do niego... w sensie ze nie idę do niego, nie siedzę koło niego, nie dam mu tego, "on jest gupi", "specjalnie przebiłem swój balon żeby on się nie mógł nim bawić", bije wyrywa mu zabawki, nie chce z nim przebywać w jednym pomieszczeniu itp. natomiast synek go lubi i bardzo go do niego ciągnie, wręcz jest zafascynowany i jest mu smutno jak on go tak odpycha.... totalnie nie wiem jak pomóc siostrzeńcowi... no chyba że to wina synka..
