aynı duyguları hissediyoruz. aynı yaştayız. ama bunu yapabilmek, bunu düşünebilmek bile diğer insanlardan farklı ve ilerde olduğumuzu gösteriyor. bütün ömrü boyunca bu duyguları hissedip konuşamayan, tanımlayamayan insanlar hayattan göç ediyor. insanlar bir şeyler üretmeden ve belki de böyle bir kaygıları olmadan ölüyorlar. her gün yaşadığım üretme zorunluluğu bana çok stres yaşatıyor ve hiçbir şey yapasım gelmiyor bir döngü bu sanırım. mutsuzum mutlu olmak için spor yapıyorum mutsuzluğum devam ettikçe yemeğe saldırıyorum ve mutsuzluğum artıyor. hiçbir şeyi kendim için iyi bir niyetle yapamıyorum, kendimi sürekli yoruyor ve kandırıyorum. zor bir süreç ama zamanla üstesinden gelicez sanırım :)
Mimarsinanda öğrenciydim geçmişteki kaygılarım sebebiyle okulu bırakıp marmarada resim öğretmenliği okumuştum hayata hemen atılayım diyerek pişman olduğum oldu olmadığım oldu üretme baskısından kurtulmak için çok çabaladım bu yüksek bir anksiyete yarattı şu an 39 yaşındayım kaygılarımdan yeni yeni kurtuluyorum ve diyorum ki halen daha o olgunluk tam olmadı ama vazgeçmemek gerekiyor vazgeçmek depresyon getiriyor deneyip deneyip olmaması da önemli değil yolun sonunda kendimi şuna ikna ettim ‘ Hayatın bile bir sonu var sonu olmayan ne var ki ‘ düşüncelerimiz bizim öngöremediğimiz şekilde devam evrim geçiriyor umutlu olmak güzel bir çözüm her an olmasa bile bazen iki yıl çizemiyorum sonra tekrar başlıyorum her şey çok iyi olmak zorunda değil ben öğrencilerimle birlikte bu işi hobi gibi algılamak için uğraştım bana bir nebze iyi geldi
Ben küçükken çevremde yirmililerinin başındaki insanlar sanki doğal bir refleksmiş gibi bu genç yetişkin hayatına o kadar kolay adapte oluyorlardı ki , kendim için de öyle olması gerektiğini düşündüm .Ayağıma taş değmeden ,zorluk çekmeden çok da inanılmaz bir çaba harcamadan istediğim hedeflere ulaşacak ve mutlu olacaktım. Kendim için önemli hedeflerim ve isteklerim vardı ve bu hayalleri kurarken "Başıma en fazla ne gelebilir ya?" dediğim her şeyin sonunda daha da yıpranacağım bir yola soktum kendimi. Daha yirmilerime girmeden pek çok insan ve pek çok hayalimden vazgeçmem gerekti. Üç senedir psikolojik destek alıyorum .Şimdi 20 yaşındayım ,Çok yorgunum ve sonuca o kadar odaklanmıştım ki yoldan keyif almayı bırak doğru yolda olup olmadığımdan bile emin değildim. Yani videonun başlığı benim için bir video başlığından çok çağrı .20 yaşındayım, çok yorgunum ve ruhumun kalığından emin bile değilim. Ülke gündemi , insanların kötülüğü ve kendi kafamdakiler yüzünden çok mutsuz hissettiğim zamanlar oluyor ama bunları bu topluluktaki herkes hissediyordur diye düşünüyorum. Ben iyileşmeye çalışıyorum Tanya.Senin yaptığın gibi. Bu süreçte senin her şeye baştan başlamanı, kendin için doğru olanı yapma cesaretini ve iyileşmek için verdiğin çabayı farklı mecralardan senin paylaştığın kadarıyla takip ettim,şahit oldum.Farklı yerlerden aynı yolda yürüyen pek çok insanız ,yıprandığımız yerler çiçek açıp bahara döndü zaman zaman. Şahsen ben sende o gücü görüyorum.Akışa bırak düşüncesi sağlıklı insanlar için doğru olabilir ama bizim ilerlemek için çok çok daha fazla efor sarfetmemiz gerekiyor. "Akışta olan ve sürüklenen balık ölüdür,canlı olan ilerler " diye güzel bir söz var.Bu kanalda umarım çok çok çok mutlu olduğun videoları da izlerim .Seni çok takdir ediyorum .Keep swiming girlie
Tanya seni severek takip ediyorum. Yaşadığın şeyleri o kadar iyi anlıyorum ki. Ama bu noktada bile kendimi kıyaslamaya başlıyorum. Ben de 20 yaşındayım ama hiçbir yeteneğim yok müzik resim spor vs aynı şekilde hata yapmaktan her zaman çok korktum bu yüzden sürekli kaçtım bir şeylerden. Depresyondayım anksiyetem var kendimle asla iyi geçinemiyorum yetersiz beceriksiz boş hissediyorum. Asla evden çıkmıyorum çok yalnız mutsuz depresif hissediyorum. Hakkımı yiyemem arada deniyorum çabalıyorum. belki ilerleme de kaydediyorumdur. Ama bir şeyler hiç değişmiyor 3 4 sene önce de böyleydim sadece çok daha ağır bir depresyon yaşıyordum. Sosyal anksiyetem yüzünden korkmaktan kaçmaktan hayatı yaşamıyorum. Fiziksel ve mental sağlığım iyi değil. Hiç geçmicek gibi hayatım düzelmicek gibi. 80 yaşındaki bir beden ve ruha sahip gibiyim. Hiç enerjim de yok her zaman çok yorgunum. En büyük engel benim bu yüzden hayatı yaşayamıyorum. En basitinden bi yürüyüşe bile çıkamıyorum evde kaldıkça depresyonum şiddetleniyo dışarı çıkınca da anksiyetem tavan yapıyo geriliyorum. Sürekli aynı sorunlardan yakınmaktan da bıktım çok az arkadaşım var onlara da aynı şeyleri anlatıp durmak istemiyorum yargılarlar uzaklaşırlar diye. Yani ben de böyle birini istemezdim asla mutlu olamayan sürekli şikayet eden ama elimde değil geçmiyor bu durum. Bazen sadece sessizce yok olup gitmek istiyorum.
Küçüklüğümden beri mutsuzum ve yalnız hissediyorum.Hiçbir şeyden memnun olamıyorum ve istediğim şeyleri yapamıyorum motivasyonum yok olsa da 1 gün falan sürüyo. Umarım aşarız taniii seni bayadır takip ediyorum ve destekçinim. mutlu olmayı hak eden çok tatlış sanatçı bir kadınsın
en son okuduğum ve beni etkileyen bi kitaptan bazı alıntılar bırakmak istedim bu videoya: -Dans eden bir yıldız doğurabilmesi için insanın içinde kaos olmalıdır. -Güçlenmek için köklerini önce hiçliğin derinlerine salmalı ve en yalnız halinle, yalnızlığınla baş başa kalmayı öğrenmelisin. -Bunalım,öz farkındalığın bedelidir.Hayatınıza yeterince derinden bakacak olursanız çaresizliği her yerde bulursunuz.
aynı duygular ve aynı yaş bazen böyle düşündüğüm için diğer insanlardan farklıyım birşeylerin farkındayım çünkü zannederdim ama biraz da fazla kafa yorduğumu farkettim küçüklüğümden beri aynı düşünceler aynı kaygılar ya kötü olursa yapamazsam korkularıyla dolu olup birşeyler başaramamış olmak bunlara da sebep oldu nasıl bu stresten ya da kaygılardan kurtuluruz bilmiyorum ama önemli olan inanç bunu anladım bu yaşımda ve inancımı yeni yeni buluyorum ve mutlu gibi hissediyorum sanırım zamanla olucak şeyler bence ve hayatın hep güzelliklerle dolu olsun ❤
ben normalde videoların altına yorum yazmam ama nedense buraya senin için kısa bir şey yazmak istedim,benimde modumun sıfırlarda olduğu çok oluyor, o ruh halimden kurtulmak istediğimde dua ediyorum, akşamleyin ,herkes uymuşken, sadece dua ediyorum; herşeyin daha güzel olması için,yolumu görebilmek için ve kendimle barışık yaşamak için.nasıl bir inanç anlayışın var bilmiyorum ama emin ol bunu yapmak beni çok iyi hissettiriyor belkide sanada faydası dokunur:)))
normalde ben kimseye anlatmam ama burada içimi dökmek istiyorum, çünkü bu video bana çok iyi hissettirdi. haftaya lgsye gireceğim ve hedefim olan yere yerleşip yerleşemeyeceğim konusunda çok endişeliyim. halbuki deneme netim de çok iyi gelmesine rağmen hatta istediğim okulun puanından yüksek puanlar da alıyorum. ama bazen matemetiği yavaş çözüyorum. matematiği hızlı çözmek istiyorum ve daha çok kendimi geliştirmek istiyorum o derste. bu sene sınav için kolay olacak deniliyor ama bunun iyi bir şey olacağında şüpheliyim çünkü HERKES YAPABİLECEK. okulların puanı ve yüzdeliği yükselecek, bu nedenle istediğim okula girmek için daha çok çabalamam gerekecek. 1 haftam var ve şu an istediğim, bütün meb sorularını ve çıkmış soruları çözmek. ders çalışmayı sürekli erteliyorum ve hatta bazı günler adam akıllı soru bile çözmüyorum. dershane olduğu için her gün denemeye giriyorum ancak evde asla verimli çalışamıyorum. ve çalışmamamın bir sebebi de senin düşündüklerin gibi düşünceler oluyor. ben yeterli ve başarılı olduğumu düşünüyorum ancak disiplinli değilim, verimli çalışamıyorum ve diğer rakiplerim kadar kaynak kitap bitirmedim belki de. ama hemen hemen onlar gibi yapıyorum deneme netlerimi. burada kendimi övmüyorum sadece bunun iyi mi kötü mü olduğunu çözemiyorum. senin de dediğin gibi bazı günler 14 yaşında gibi uyanıyorum güne, bazen 20 yaşında, bazen 5 yaşında, bazen 40 yaşında gibi. bu nedenle her gün farklı hissediyorum ve her gün derslerimden aynı verimi alamıyorum. ve... galiba biraz sınavdan korkuyorum. her ne kadar bu düşündüklerimi bastırmak istemesem de bazen bastırmak zorunda kalıyorum çünkü ders çalışmam gerekiyor, sorumluluklarım oluyor. içimde hiçbir şeyi bastırmak istemiyorum, kendime her şeyi açıklamak istiyorum çünkü şu an bu yaşta bastırırsam ileride çok daha kötü şekilde ortaya çıkıp patlayabilir bu bastırdıklarım. hiçbirimizin hayatı süper değil hiçbirimiz mükemmel değiliz çünkü evet biz insanız ve hisseden varlıklarız. böyle şeyler hissetmemiz çok normal. sadece açıklayamadığımız için daha fazla kötü hissediyoruz ve ayrıca görevlerimiz ve sorumluluklarımızdan dolayı bazı duyguları içimize atıyoruz. ve dediğim gibi hal böyle olunca çok daha yoğun hissediyoruz bazı şeyleri. bu nedenle içimizdeki gürültüleri dinleyip bunu kendi zihnimizde bir sese çevirmeliyiz ve yaşadıklarımızı kabullenip ders çıkardıktan sonra umudumuzu asla yitirmemeliyiz. umuyorum ki haftaya istediğim sonucu alacağım.
Tanya kendine izin ver esas ihtiyacın olan tek şey 6 yaşındaki halinin de gelecekteki 25 yaşındaki halinin de şuan ki sana güvenmesi geçmişteki ve gelecekteki ortak bağın şuan ki halin arada sıkışmış hissetme anda kalmak anı yaşamak sen izin vermedikçe sana zarar veremez eminim bunların da bir yolunu bulacaksın bunlarda geçecek
Resmin de sohbetin de çok güzeldi ben de teşekkür ederim keyif aldım böyle benim gibi derin düşünen birini görünce Tani bence bunlar hayatını en güzel şekilde yaşamak isteyen,kendinin en iyi versiyonu olmak isteyen,normal akıllı 20li yaşlar düşünceleri kendimizi yeni yeni buluyoruz yetişkin kendimizi asıl hayatı yeni öyreniyoruz eminim ki asıl hayatımız çok güzel olucak çünki hayallerimizi izliyoruz bende de üniversite yıllırında böyle hissetmeler çok oluyordu artık bitiyor ve bana pozitiflik gelmeye başladı bile 🥳 sen de alışınca zor kısmı geçince çok daha iyi hissediceksin eminim💙
Aslında çabalıyorsun ama bir yere varmadığını düşünüyorsun ya aslında ilerliyorsun mesleğinde olsun hayatında olsun...Bi şekilde bir şeyler gelişiyor... Yater ki pes etme!!! (Bence) ❤ Bende mimar Sinan istiyorum ya inşallah olurrrr!!! 🎉🎉❤❤
Selam videonun başlangıcındaki müzik çok güzeldi öncelikle. Umarım bende senin gibi Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesinin yetenek sınavını kazanabilirim. Güzel bir video.😊👍
dün hesabına bakmıstım video atmıs mısın diye galiba beni hissetmissin ve videoyu atmıssın tabi ben baktıgımda yeni video yoktu o yüzden simdi izliyorum
kanka cok zor biliyorum ama galiba secim gibi seylere artik kendimizi kapamamiz , onumuze bakmamiz lazim. Sonucta secimi kazansak da kaybetsek de hayatimiz biz cabalamadikca degismeyecek
@@glaubmirichweissnicht canım benim ergenlikle Alakası yok kız kendi içini döküyo ve sen çok cringe diyosun bence insanların duygularına karışman iyi birşey değil senin bunları demen bile ergenlik belirtisi . Ha birde ergenlik kötü birşey değil kaç yaşındasın bilmiyorum ama sende ergen oldun hatırlatırım🙂
