Witam. Piękne. Bardzo dziękuję. A jednak Język Polski może być taki; prosty, łatwy, wdzięczny, wyrażającym szacunek, mówiący prawdę, realny, swobodny, ujmujący, konkretny, wrażliwy, prawdziwy! I teraz nam tego potrzeba. Pozdrawiam.
Bardzo ciekawy wykład. Czytuję teraz częściej książki o dawnych czasach. Gdy Rzeczpospolita była pod rozbiorami do nieszczęśliwych Polaków dotarły wiersze podnoszące na duchu. Przysłał i Mickiewicz."Wałka o wolność gdy się raz zaczyna z ojca krwią spada dziedzictwem na syna, sto razy wrogów zachwiana potęgą, skończy zwycięstwem".(Byron, przekład Mickiewicz). Całe szczęście że wkrótce powróci Pan Jezus przyniesie tą wolność.B.dzialacz opozycji i autor zwalczanej twórczości literackiej min Wojny Duchów o Planetę czy pieśni Weź na odwagę i twórca Saloniku Literacko-Muzycznego opisywanego przez prasę.Pozdrawiam.
Po pierwsze należy czytać Barańczaka. Po drugie - kierując się przykładem wielkiego Barańczaka - należy tłumaczyć go na języki obce. A po trzecie, należy słuchać wykładów prof. Sliwińskiego! I fajnie jest oglądnąć materiał, który jest zapisem wykładu (a nie pogadanką do kamery laptopa, co od dawna preferuje UAM).
W czasie omawiania demonstracji studentów pokazywany były zdjęcia spędu partyjnego aktywu - łatwo to było stwierdzić, czytając treść transparentów. "Określona Epoka" została napisana w latach 70-tych, w latach 80-tych partyjna mowa stała się bardziej konkretna (co nie znaczy, że akceptowalna). Bełkotliwa nowomowa wróciła do Polski z Brukseli. "Chirurgiczna precyzja" jest rozliczeniem się z samym sobą, odcięciem się od minionej pogardy dla drobnomieszczaństwa.
