Doksanlarda çocuk olmuş herkesin birşeyler bulabilecegi bir klip oldu... videoyu begendiyseniz kanalıma abone olursanız sevinirim... diger video linkim: • mecidiye (meriç) köprü...
Biz seksenler ve doksanlar kuşagı hayal gücümüzle elimizde ne imkan varsa kullanır ve oyunların içinde kaybolurduk Bizim similasyonumuz sokak, oyuncaklarımız ve kurgu oyunlarımız hayal gücümüzdü ,şimdikiler yolun üst başından alt başına kadar yüz küsür misketi dizip çok uzaktan elindeki misketle baş vurup hepsini almaya çalışmanın heyecenını asla bilemez...😊👍🏻
Bu videoları görünce ister istemez gözlerim doluyor. O saf temiz çocukluk yıllarımız geliyor aklıma. Sokaklarda oynayan son nesillerdik biz. Annemize “anne para at dondurma alcam” sokakta bağırdığımız yıllardı. Zaman çabuk geçti büyüdük koca insanlar olduk şimdi görüyorum çocukluk arkadaşlarımı kiminin saçı sakalı beyazlamış kiminin çocuğu olmuş konuşuyoruz eski günleri “ hatırlıyomusun şurda erik ağacı vardı tırmanır yerdik” diyoruz. Küçükken büyümek için çok imrenirdik şimdi 30 yaşındayım ve diyorum ki keşke çocukluğuma geri dönsem. Belki şimdi z kuşağı kadar imkanımız yoktu ama futbol topumuz vardı, misketlerimiz vardı, tasolarımız vardı,topaçlarımız vardı çok mutluyduk çok mutluyduk. Paylaşmayı bilirdik. Birşeyler aldığın zaman bakkaldan arkadaşın sana baktığı zaman onada verirdin. Zaman çabuk geçiyor özellikle 18 yaşından sonra seviniyoruz “18 yaşına girdim özgürüm diye” sonra bir bakmışsın 30 40 50 hayat bitmiş. Kısacası en güzel zamanlarda çocuk olduk iyiki 90’lar çocuğu olmuşum.
Gecenin bu saatinde bu video izleniyorsa hayat tat vermiyor eskileri ozletiyor demektir çocukluğumun bir gününü yaşayabilmek için 5 senemden vazgeçerdim
HER YAŞIN AYRI BİR GÜZELLİĞİ VAR HAYATTA ÖNEMLİ OLAN GÜZEL BAKABİLMEK AMA ÇOCUKLUK YILLARI BAŞKAYDI MASUM VE SAFTIK, BEN EN ÇOK O MASUMLUĞU ÖZLÜYORUM...
2000 sonrası kuşak çok şanssız. Herşeyin tükendiği bir zamanda dünyaya geldiler : Sanat, müzik, sinema, tevazu, nezaket, samimiyet, mutluluk, sokak oyunları, emek ve doğallık... Bitti hepsi
2007 senesi dün gibi aklımda 2010 dan sonra hiç bir şey eskisi gibi olmayacakti ama gurur duyuyorum ne değerli bir nesilmisiz mutluluğu bilen sokaklarda nefesin tükenene kadar koşturmak koca bir ahhh geçiyor işte ama sadece geçiyor ..
2002 doğumluyum 2010 yılı öncesini çok özlüyorum. 80 90 lar da bulunan çoğu eşya, oyun vs olsun çocuğunu gördüm. Ayrıca hâlâ tetrisim ve atarimi saklıyorum.
Yıllar yıllar. Şu yıllara dönmek için neler vermezdim ki. Özledim çocukluğumu, özledim kirli ellerimi, özledim ekmeğime sürülmüş salçayı, top oynamak için mahalle mahalle gezmeyi, kalemimi açma bahanesiyle çöp kutusunun önünde fısıldaşmayı, tuvalete gitmem için izin istemeyi bile. o kantinin önündeki kalabalığı, tahta da ismimi gördüğümdeki korkuyu telaşı hepsini herşeyi. Ya erken kalkıp izlediğim çizgi filmleri, sıcacık sobanın üstündeki ellerimi yakan kestaneye ne demeli, üzerine dizdiğim portakal kabuklarını. Özledim insanlığı özledim insanları…
hiç oyuncak bebeğim olmadi, çok isterdim ama asla dile getirmezdim . babam alamaz belki parası yoktur diye düşünürdüm. ama yinede çok mutluydum . şimdi kızıma aldığımız bebeklere elbise dikip ,bazende oynuyorum . çocukluk iste,gitmiyor kalıyor hep bir yerlerde . o günlere dönmek mümkün olsa keşke....
Güzel yorumunuz için öncelikle teşekkürler, evet o günler geri gelmez herşey zamanında güzel ve her güzel şey gibi çocukluk günleride zamana yenik düşüyor ve büyüyoruz yaşlanıyoruz, ben kendi adıma çocuklugunu doya doya yaşamış biri olarak sizin yazdıgınıza üzüldüm,keşke bebeklerinizle doya doya yaşasaydınız çocuklugunuzu inanın çok isterdim...
Öncelikle bu güzel yorumunuz için teşekkürler, evet imkanlar çok azdı evet yokluk vardı parasızlık vardı ama biz seksenler ve doksanlar kuşagı hayal gücümüzle elimizde ne imkan varsa kullanır ve oyunların içinde kaybolurduk Bizim similasyonumuz sokak, oyuncaklarımız ve kurgu oyunlarımız hayal gücümüzdü ,şimdikiler yolun üst başından alt başına kadar yüz küsür misketi dizip çok uzaktan elindeki misketle baş vurup hepsini almaya çalışmanın heyecenını asla bilemez...😊👍🏻
Ne güzeldi !! Bakkaldan reçeli tabakla, helvayı gazete arasında, çekirdeği bardak hesabıyla aldığımız günler... Yarısını yolda döke döke götürdüğümüz yoğurtlar... Teneke kutularda buram buram kokan bisküvi, gofret... Paranın satın alamayacağı kendi el yapımı oyuncaklarımız... Çayı, şekeri, yağı komşudan ödünç istemekten utanmadığımız günler... Misafirliğin ve kalabalık sofraların olduğu günler... Dört beş kardeşin aynı tabaktan yemek yiyip kolay kolay hastalanmadığımız günler... Akrabanın komşunun evine rahatlıkla girip çıktığımız bireysellikten uzak günler... Saygının, sevginin, umudun heyecanın, vefanın gönüllerin bir olduğu günler......
Ahh ahh... gelmiyor geri o günlerin huzuru rahatlığı yokluk çoktu imkanlar azdı ama huzur mutluluk dostluk herşey gerçekti insanlar birbirini severdi sayardı sahte değildi içtendi. Her gün anar mı insan çocukluğu eski yilları. Hüznüm özlemim sırdaşım şu videolar.
Son kez cekirdek çitleyip kolalarımızı içtik mahallemizin kaldiriminda son kez bakistik karsi kaldirimda oturan hoşlandigimiz kizla son kez ciktik mahalle macina son bir el attik counter da ve son kez ayrildik bir kere daha bulusmamak uzere o yillardan samimiyetten merhametten saflikdan dogallikdan
Vay be 1988 doğumluyum ben tv nin telefonun olmadığı zamanları gördüm bir salata yaparlardı rahmetlik babaannem öteki odaya salata domates kokusu gelirdi herşey doğaldı belki tv cep telefonu yoktu sürekli elektirikler giderdi ama biz gaz lambası ile otururduk muhabbet ederdik anam babam dedem babaannem.babaannem ile eskiler.cok güzeldi be yeni.nesil sevgi vardi bir kere karnımız acıkırdı anamız evde yok bahçeden çamaşır ipine bağlanmış bir sepet aşağıya salça ekmekle inerdi onu yerdik karnımız doyardı sonra yine oyun oynamaya devam ederdik ama akşam ezanı okunduğu zaman evde olmayan da babasından sopayı yerdi He gidi hey Keşke o günler geri gelse
Çok özlüyorum o masum günleri o zaman herşey gerçekti oyunlarımız dostlarımız arkadaşlarimiz. Muhabetimiz yardimlasmamiz vardı çok arıyorum eskiyi. Akşam olduğunda sokakta saklambaç oynardık. Bulması gerçekten zevk verirdi. Tahta masalarimiz vardi tahtadan arabalarimiz sapanlarimiz herşey çok sadeydi ama bu gün den herşey den daha güzel. Çocuk olmak çocuklugu 80 90 larda yaşamak bir farklılıktı. 😢😢
1991 doğumluyum kardeş efsane video olmuş tüm oyucakların hepsini yaşadım oynadım bu videoda ne varsa gözlerimden yaş geldi izlerken saygıyla hepsini birer birer hatırladım…
Hatırlıyorum o zamanları. Küçükken 6-8 yaşlarında hayattaki en ufak şeyle bile sevinen masum küçük çocuklar. Elimizdeki o tasolar ile oyun oynardık, okul denen birşey yoktu. Her sabah yeni bir şey öğreniyorduk her gün eğleniyor,gülüyor yarının neşesi oluyorduk. Şimdi hiçbir zevki yok bunların işte o yüzden 1990'ları severdik ya. Hayatımızın cennet gibi olduğu zamanlar. Şuan ise bitkiniz, güçsüzüz. Elimizdeki kalan son çayda bitiyor.. O anın tadı hâla damağımda. Keşke hala o eski cennet bahçesinde arkadaşlarımla mutlu olduğum, ve eğlendiğim zamanlara geri dönebilsem. Çocukluğunuzun kıymetini bilin. Her şey o kadar güzeldi ki..
Eygidi günler küçükken ne çok oyunlar oynardık, fol, gülle, futbol kağıdı, beştaş, saklambaç, taso, gazoz kapağı, mendil kapmaca,yalsatarım bal satarım,üçgen daha neler neler insan eski günlerini çocukluğunu özlüyor keske ogünlere küçüklüğümüze geri dönebilsek 😢😢
Eskiden herşey ne kadar güzeldi değil mi ? Pokemon tasolarımız vardı, çoğumuzun banyoları sobalıydı, sobalı olmayan banyolara da pazar günleri elektrikli soba koyardık öyle yıkarlardı bizi, ya da içerde leğende yıkanırdık... Kar yağardı, karla oynamanın heyecanı çok farklıydı ellerimiz üşürdü eldivenimiz yoksa çorap geçirirdik ellerimize yine oynardık. Sanırım yeni jenerasyon böyle şeylerin lezzetine asla varamayacak. 90'ların çocuğu olmak farklıydı, kendimi bu konuda şanslı hissediyorum... Evlerimizde radyolarımız vardı, yollarımızı topraktı... Sonra biraz büyüdük sevdiğimiz kızlar oldu, hiçbirini kolumuza takamadık çünkü konuşurken bile utanırdık yıllar yine geçti ve işte bugündeyiz... İz bırakmak istedim, geçmiş olsun millet geçmiş olsun. BÜYÜDÜK :(:(
Ah şu huzur kokan o huzurlu 90 larda geçen günler ah ulan keşke ogünlere geri dönsek herşeyin en iyi olduğu o dönemler, insanlığın olduğu, dertlerin az olduğu, herşeyim ucuz olduğu, sokakta oyun oynamakla geçirdiğimiz o günler, dertlerin olmadığı, iyiki o dönemlerde çocuk olmuşum yine olsam yine o yıllara dönerdim hep yine eskiler be kral duygulandım bir an gözüm yaşardı....
Kırk yaşını devirmiş biri olarak şu videoyu izleyip ağlamak mümkün mü 9 yaşında çocuğum ile izledim ne oldu baba geçmişini çokmu özledin dedi bana özlemek ne içim parçalandı
bir zamanların sefalet olarak gördüğü o yıllar herkesin yaşadığı altın çağlardır herkesin birbirine saygı duyduğu yardımlaştığı kin haset nefret olmadığı komşuluk sevgisi anne baba saygısı ve korkusu ama oyunlar sosyal aktifiteler ahh lan ağlıyacam :) şimdi ise yaşamak için yaşa
Ben 33 yaşındayım açıkcası yolda yardıma ihtiyaç birisi görsem özellikle iç anadolu ve karadeniz gibi bölgelerde kafamı başka yere çevirip Allah yardım etsin der ilerlerim. Beni bu hale 21 yıllık yönetim getirdi. Ama eskiden canımla beraber yardım ederdim.
@@karahan617 ee reis sonuç'ta sen hallerine acır yardım edersin onlar bir kuru soğana reisimiz çok yaşa reise bakıyorsun kendi şahsi konağında emine Erdoğan çekim yaptı musluk altın aga gözüme inanmadım altın klozet skandalı çıktı yalanladılar onu gördükten sonra onada inanırım herşeyleri en pahalı yatlar katlar gemiler yazlık saray kışlık sarayları ayrı ee hükumet böyle lüks yaşamda halk kuru soğana talim ama böyle istediler sende suç değil ha ben gene bazen içimin kalbimin vermezsem olmaz dediğine veririm vermem değil ama gözüm tutmazsa yardım etmem aga çünkü halka müstahak
Sabah saat 10'a alarm kurmuş gibi sokakta buluşur,aksam ezaniyla eve girerdik. Videodaki hemen hemen herseye o kadar tanıdığım,alışığım ve o kadar cok kaybetmişim ki şimdi daha iyi anladım. Bazen eşimle sokakta yürürken anlatıyorum her kaldırım taşında,her ağacın dalında, her evin kapısının önünde anılarımız vardı. Meğer son kez evlere dağılmış, son kez internet cafelerde oyun oynamış ve son kez sabah 10'da buluşmuşuz haberimiz yokmuş.Ne acı...
HELÂL OLSUN SİZE BU VİDEOYU İZLEYİNCE ÇOK DUYGULANDIM ÇOCUKLUĞUM GELDİ BİR ANDA AKLIMA NE GÜZEL GÜNLERDİ O GÜNLER HEY GİDİ HEY HALİME ŞÜKÜRETMEYİ BİR KEZ DAHA ÖĞRENDİM AYNI ZAMANDA
Yaşandı ve bitti o güzelim yıllar. O yıllar ki hem geçmişin geleneklerini örf ve adetlerini hemde geleceğin az ama sadece ihtiyaç gideren teknolojisini içinde barındıran, saygının hiç eksilmediği, sevginin en samimi olduğu yıllarken maalesef süratle yozlaşan dünyaya yenilip gitti. 90'lar masumiyetin, içtenliğin, samimiyetin, gerçek dostlukların, en son kalesi idi bu yozlaşan dünyaya karşı. Selam olsun cocukluğumu dibine kadar bana musmutlu yaşatan o yıllara..
Ah çocukluğum benim o temiz güzel ruhlu çocuklardır ne kadar özlemişim seni bunu her izlediğimde göğsümde Bir sıkışma oluyor içim daralıyor o günleri mi çok özlüyorum.yaşım (30) olmuş kelimeler yetmiyor gerçekten anlatmaya.sadece ( ahğ ahğ)
Şimdi ki çocuklara bunları göstersen gel oynayalım desek tapletten bilgisayardan telefondan kafalarını kaldırıpta gelmez kazala gelseler bile bunlar ne işe yarayacak die sormaya gider oyuncakların yüzüne bakmıyorlar bile ne güzel çocukluğumuz vardı be hayel dünyamız gelişmiş dışarı da toz çamur içinde bulutların altında oh mis gibiydi şimdiyse teknoloji cağı
Yaşlandık artık surdaki çocuklar gibi günler geride kaldı vay be bu kadar çabuk mu geçti zaman ah çocukluğum ahhh içim buruk şimdi bakıyorum oğlum dahil sokağa çıkarmaya korkar olduk nerde zamanımızın çocukluğu bı oyuncağı yoktan var ederdik hayal gücümüzle olmayan biseyi oldururduk vay be dunya
Okadar duygulandımki 84 doğumluyum saf temiz yıllardı hayatta unutulmaz 90 lı yıllar ne alsak sevinci haftalarca sürerdi şimdi çok keyifsiz yapmacık sevinci heyecanı samimiyeti yok hiçbişeyin 😢
Cok güzel yillardi 93 doğumluyum mahalle ilkokul lise super gunlerim oldu yorumlari okudukça hepimizin ayni şeyler yaşadığını farkettim evlatlarimizda bugunlerine donmek isteyecek Allah evlatlarimiza uzun ömürler versin bizlerede keske o günlere donebilsek herkesin sahte olduğunu bilmiyorduk herkesi iyi sanıyorduk buyudukce insanların gercek yuzunu ogrendik keşke ogrenmeseydik hep cocuk safligimizla kalsaydik
Ağlıyorum... İçim acıdı. Ahh dedim, giden çocukluğuma. Nasil da güzel çocuklarmışız biz. İyi ki o altın devri yaşadım. İyi ki o dönemin son çocuklarından biri oldum...
İzlerken duygulanmamak elinde degil insanın ben bunu 2000 li yılların başında 13 14 yaşlarımda o cocuk halimle betonlaşma başladığında biteceğini anlamıştım şimdiki nesil bizi hiçbir zaman anlayamayacak
Dünyaya meyletmemek lazım önemli olan ahireti kazanmak dünya gelip geçici bir durak ama ben çocukluğu o zamanları çok özledim be daha dün diyordum 14 yaşıma girecem diye şimdi 30u devirdik ah ulan varsa aranızda o yaşlardan elbet düşer bu lafım sana kardeşim çok dediler bize bu yaşlarınızın bu zamanlarınızın kıymetini bilin diye şimdi ben size diyorum çok güzel kıymet bilin bu zamanlarınızın annenizi babanızı üzmeyin her anınızın tadını çıkartın en önemlisi de namazınızı kılın hayat uzun ömür kısa. Selametle
Biz hayallerimizi güzel gülüşlerimizi sokaklarda bırakmışız Farkına bile varmışız o zaman çok mutluyduk 1995 o zaman akıllı telefonumuz yoktu ama huzurlu uyduk
O zamanlar 5 yasindaki cocuk sokakta aksama kadar oynayabiliyordu simdi 15 yasindaki kardesimi hergun okula goturup getiriyoruz korkudan. Her yer multeci turk yok.
Ahh ne gunler neresinden tutarsan tut mutluluk diye birsey vardı sarayda bile yaşasan denk gelmez o gunlere sokaklarda oynadik buyuduk bir gün bile ne hirsiz ne katil bilmezdik durustlugun zirve yillari şimdi kendi cocuguma bakiyorum sanki dunya tersine donmus bir mutlu olamiyor cocuklar
Öncelikle bu güzel ve içten yorumunuz için çok teşekkür ederim , gerçektende bizim dönemin yani seksenler ve doksanların erkek ve kadınları şu zamanda, herşeyin çabucak tüketildiği duyguların hislerin paylaşmanın azaldıgı şu zamanda yaşayan gençlere kıyasla çok şanslıydı diye düşünüyorum...
O eski mavi önlükler var ya okul önlükleri çok çektirdi bana çok tam 18 sene oldu 18 sene Ne çabuk yıllar geçiyor Keşke çocuk olay dikte kalaydı keşke kaç koca adamlar oldu 😢😢😢😢😢😢😢
Abi hepsinden dedem de babamda da var.Ben de oynamıştım o oyuncakarla.Ben bile çooooooooook duygulandım kim bilir o zamanın çocukları nasıl duygulanmıştır.
1990 yıllarda hayatın güzel olmasının nedeni insanlar çok cana yakındı insnalar biribiriyle kaynışıyordu ondan güzeldi islamiyeti çok konuştuk peygamber herkesin peygamberi dini konuları konuşmak gereksiz geldi hayatın güzelliştircek olanlar insanlar
Şimdi bakıyorum geriye çocukluğumuza şimdi imkanların hiç biri yokmuş babamızdan bişey istemeye çekinen utanan çocuklardık şimdiki çocuklara bakıyorum çok mutsuzlar herseyleri var ama çok mutsuzlar bizim leblebi tozuyla gazoz ile mutlu olan çocuklardık ah ne güzeldi o günler geri gelse keşke
Evet haklısınız teknoloji belki yoktu ama paylaşmak vardı komşuluk vardı arkadaşlık vardı sokakta oynamanın zevki vardı güzel günlerdi,şimdi insanlar herşeyi hemen tüketiyor duyguları özellikle
Aynen tabiki her dönemde oldugu gibi ama bizim bahsettiğimiz sadece insanlar degil devirdi yani dönem, o dönemde herşey kısıtlı teknoloji sıfır gibiydi belki ama insan ilişkileri paylaşmak arkadaşlık dostluk deger ve kıymet bilmek hoşgörü aile bagı ve sokakta oynanan oyunlarla aşılanan birlik ve beraberlik
Ne güzel günlerdi değilmi çok özlüyorum o günleri sokakta arkadaşlarımla oynamanın yerini Hiç birşey tutamaz şimdikiler malesef telefon tabletle çocukluk geçiriyorlar
İşte hayat dediğim böyle olur ama şimdi bütün dünyaya bu teklinojiler geldi her yerde kötü insanlar var eskiden çok iyi insanlar var di ama aynaya baktığında dersin ki keşke ben de görsem o yılda olsam dersin 🥀🥀🥀
Bir bisikletim olsun istemiştim o yillarda babam almadi 40 yaşindayim halen içimde uhte kaldi,bütün gün sokakta oynayip sanki hiç oynamamiş gibiydik,mahalle maçlari,saklambaçlar,istop yayla,yilbaşlarinda kart posterler,ilk okul siniftaki zilfti tahtalar,odun sobalari ve köselerde yaz kiş sohbahar ilkabahar resimleri,sevdalar gerçekti,mahallemizin ağir abileri vardir,herkez birbirini tanidirdi,ne oldu bize de biz bu durumlara geldik😢😢😢
Bu oyuncaklarla oynadigimdan cok şanslıyım keşke bu fotograflara bakarak deyilde simdiki nesil cocuklara bakarak eski zamanlar aklimiza gelse bazen buyuklerimizde bize katilirdi ah zaman ahhh
Neden büyürki çocuk hep küçük kalsaydık evimizin tam karşısında bir boş arsa vardı hep orda oyun oynardık en son gidip baktığımda 24 katlı hayvan gibi blok dikmişler işte o beton çocukluğumuzun üstüne atılmış olan betondu keşke geri dönsek ve orda kalsak
Bu güzel yorumunuz için öncelikle teşekkürler, evet bazen bende düşünüyorum bunu gözlerimi kapasam ve çocukluguma dönsem elimde misketler oyuncak tabancam hayallerde kaybolsam ama sonra heryaş ayrı bir güzel diyorum ve benim çocukluğum genel olarak sokakta geçti ve çocuklugumu yaşadım belkide bu yüzden çokta aramıyorum o günleri...👍🏻👍🏻
15 yaşındayım ve keşke o yıllarda doğsaydım diyorum içimden.. şimdiki gençlik telefon tablet pc bende oynuyorum güzel ama bunlari görünce duygulandım 😟
