Subscribe: bit.ly/1UZjezo
Παρουσίαση, στίχοι, παραγωγή, μίξη: B.D.Foxmoor
studio: 8κτάρι
Talkback 2024
Γείτονες, περαστικοί ή απλά συγκαιρινοί μου
Σας μιλάω με τη φωνή που τρόχισα στον πόνο.
Βρήκα βήμα αγιαστικό, το ζουν οι κοντινοί μου.
Χωρίς του ονείρου το προζύμι ζυμώνω.
Μα θέλει χρόνο τέτοιες μέρες προφητεμένες,
στενάζουν οι ανθοί στη λαύρα του μεσημεριού.
Γενιές ολάκερες διψούν, στέκουν κουρασμένες
στην άκρη του λασπωμένου μιντεριού.
Τίποτα δε ξέρεις, ούτε υποπτεύεσαι για μένα
αν μπήκες στο λεφούσι σε κουρσεμό κι αντάρα.
Αντίκρυσες λόγια, άθλιας γέννας ξεβρασμένα,
προσφάγια για το διάβολο δεμένα σε κατάρα.
Καμιά φορά τα λόγια μου, στροβιλισμός αέρα
Φτάνουν σ’ άλλους, αρχαίου θρύλου αντήχηση.
«θεριό που αγάπη τρέφεται, ξερνάει έχθρα».
Τι ηλίθιο να ζητάς απ’ τη βροντή εξήγηση.
Κάποιες φορές φτιαγμένο από δάκρυα λιβάνι
ή σβηστό κλεφτοφάναρο πλώρα.
Νανούρα από μάγισσα, ομίχλη στην πλάνη.
Σ’ όσους λυπάται η Κίρκη δε δίνω γνώρα.
Απ’ τον Ιχώρα των πληγών μου, βάλσαμο στάλα.
Χουγιαχτό κι αντίφλογο σ’ αναίτια θέαση.
Ξεσφράγισα, λυτρώθηκα, εξού κι η πιλάλα.
Βουλώστε το ρε πια , ξέρω την έκβαση.
Νοιώθω το χάιδεμα του απείρου στη ψυχή μου
κι ότι εκεί έξω υπάρχει ένα άστρο που με ξέρει.
Νοιώθω ανέμους να φωλιάζουν στη φωνή μου.
Παίρνω μεταλαβιά απ’ του βυθού το χέρι.
Καίω ολάκερος σαν φως από λιοπύρι,
Κάθε αυγή και κάθε δύση με προσμένει.
Είμαι Αλίβας, άδειος τάφος σε κοιμητήρι
Έχω πατρίδα μου όλη την Οικουμένη.
Τώρα που μόνοιασε μέσα μου η φωτιά με το νερό
κι έφαγα τόσα χρόνια ιχνογραφώντας θλίψη,
των δειλών φευγάτων ακούω το τρεχιό
κι ευτυχώς τίποτα απ’ αυτούς δε θα μου λείψει.
Απ’ αυτούς που έπαψαν στιγμές να γυρίζουν στ’ αστέρια
με τη ψευτιά τη μεγαλόστομη στο στόμα,
που ‘χουν ουρές σκορπιού κι ανθρώπου χέρια .
Σ’ αυτούς που στράγγιξε η ψυχή κι αποκαλύφθηκε το σώμα.
Απορώ καμιά φορά, δίπλα τους πως ξεδιψούσα;
Άβρετα τα σπουδαία ήταν εντός τους.
Το διάλογο με τη σκιά τους δεν παρατούσα.
Δε ρωτούσα, γνώριζα, ως άλλος εαυτός τους,
Κάθε μοίχειο μυστικό τους ζηλιάρα μοίρα
Μαυρονεφάλη τους το σκέπαζες, σπαγμούς λαγνείας
Ε κι εγώ ανακάτευα τα σημεία στη σπείρα
κι έφτιαχνα αντίδωρο από ρετάλια μαγείας.
Έτσι δε με λαβώσανε οι ξωθιές από τα γύρω μου,
Για την ακρίβεια, στ’ αχαμνά μου μεταξόμαλο.
ήθελαν να τραβήξω τελευταίος τον κλήρο μου
και να ξαναγίνω πάλι παιδί γλυκόλαλο.
Είδαν όμως τα βαριοκαμπανάρια μου,
ενατένιση του κόσμου από χάμω όλο σαγήνη.
Εύχομαι λοιπόν στα σφαχτάρια μου:
Βάσανα να ‘χουν να τρυγούν, όσα ο πόνος δίνει.
Follow Active Member :
Instagram: / active_member_official
Facebook: / activememberofficial
Spotify: open.spotify.c...
Follow B.D.Foxmoor :
Instagram: / b.d.foxmoor
Spotify: spoti.fi/36zFMai
Apple Music: apple.co/2F2c0Qd
Google Play: bit.ly/2Gj3k8R
Deezer: bit.ly/33wligD
Follow lesakaramon :
Instagram: / lesakaramon
Facebook: / lesakaramon
Spotify: spoti.fi/3czzLdS
Talkback
3 окт 2024
