İlk paylaştığınızda "umarım biri şiirin bütün sözlerini yazma zahmetinde bulunur" diye eklemiştıniz. Ben ise hep yazacağım dedim, bu şiirin bütün dizelerini yazacağım. Şimdi bakıyorum ilk paylaşmanın üzerinden 1 yıl geçmiş. Yaşamım çoğu zaman ertelemekler atlası.
bir şiire başlamadan önce nokta koymayı öğrendim; yeni başlanmış bir şeyi yitirilmiş görmeyi tufanlar da istemiyorum artık bir dünya kuruyorum kendime devinimsiz, duruk. aklımı da kovuyorum cennetlerimden yüreğimi de şimdi. gün ışığıdır beni kör eden yağmurlardır yaralayan ve eve döner gibi yapıp, kendime döndüğüm her akşam anladım, yüreğimde doldurulmamış uçurumlar olduğunu
Ahmet Erhan etkisi diyelim. Hem ne diyor. “Aklım her gün sorularla sorularla uğunmasa Belki de dünyayı bir anahtar deliğinden gözlemekle yetinecektim...” biraz da böyle..