Wykład Urszuli Król zorganizowany jako część programu edukacyjnego towarzyszącego wystawie „Aleksander Gierymski 1850 - 1901”, Muzeum Narodowe w Warszawie, 30 marca 2014 r. [57min]
wszechnica.org...
Wykład towarzyszący wystawie w Muzeum Narodowym w Warszawie przybliżył biografię i artystyczne poszukiwania młodszego z braci Gierymskich - Aleksandra. Pani Urszula Król opowiedziała o początkach twórczości Aleksandra Gierymskiego, o jego studiach na Akademii Sztuki w Monachium, podróżach i wielkiej fascynacji Heleną Modrzejewską.
Urszula Król - historyk sztuki, edukator, wykładowca współpracujący z Działem Edukacji MNW.
Aleksander Gierymski to jeden z najwybitniejszych malarzy polskich. Tworzył w drugiej połowie XIX wieku, a swą realistyczną sztukę podporządkował zgłębianiu problematyki światła i koloru. Należał do pokolenia artystów, którzy świadomie zerwali z ustanowionym przez Jana Matejkę prymatem malarstwa historycznego, uznanego za domenę jednoczącą naród w kraju podzielonym między trzech zaborców. Różnorodna, bogata w wątki tematyczne twórczość Gierymskiego kształtowała się pod wpływem profesorów Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, a także w kręgu działającej tam polskiej kolonii artystycznej, której głównymi przedstawicielami byli Maksymilian Gierymski (starszy, przedwcześnie zmarły brat artysty), Józef Brandt, Adam Chmielowski (Brat Albert), Alfred Wierusz-Kowalski czy Władysław Czachórski. Aleksander Gierymski bardzo szybko wyzwolił się jednak z dominujących w malarstwie szkoły monachijskiej konwencji tematycznych i stylistycznych. Od wczesnej młodości wyróżniała go bezkompromisowa postawa eksperymentatora, narażonego na momenty zwątpienia zarówno w swoje umiejętności, jak i w słuszność obranej drogi twórczej, jednak wytrwale poszukującego własnych rozwiązań, uwrażliwionego na przemiany zachodzące w tym czasie w sztuce europejskiej. Gierymski jest uważany za jednego z najbardziej świadomych prekursorów realizmu w malarstwie polskim. Prowadzone przez niego eksperymenty w dziedzinie obserwacji zjawisk optycznych i ich rejestracji na płótnie, zwłaszcza w okresie pracy nad cyklem dzieł z kręgu Altany, zbliżyły go do poszukiwań impresjonistów. Natomiast pod koniec życia artysta w sposób intuicyjny nawiązał do problematyki symbolizmu, realizując takie dzieła, jak Morze, Wnętrze Bazyliki św. Marka w Wenecji czy Jezioro po zachodzie słońca.
Wystawa Aleksander Gierymski 1850-1901 (20 marca - 10 sierpnia 2014 r.)
Wystawą dzieł jednego z najwybitniejszych malarzy polskich drugiej połowy XIX wieku Muzeum Narodowe w Warszawie powraca do tradycji prezentacji twórczości artystów ze środowiska warszawskiego. Jest to pierwszy po 76 latach tak wszechstronny i kompletny pokaz dorobku artystycznego malarza, który był bohaterem wystawy inaugurującej w 1938 roku działalność Muzeum w nowym gmachu w Alejach Jerozolimskich.
Na wystawie prezentowana jest niemal cała dostępna spuścizna Aleksandra Gierymskiego - ok. 120 obrazów i szkiców olejnych, ok. 70 rysunków, jeden szkicownik, a także blisko 110 drzeworytów wykonanych według rysunków Gierymskiego oraz zespół fotografii modeli pozujących artyście. Większość prac pochodzi ze zbiorów MNW, pozostałe wypożyczono z osiemnastu muzeów polskich, dwóch instytucji zagranicznych oraz z wielu kolekcji prywatnych. Jest to pierwszy po 76 latach tak wszechstronny i kompletny pokaz dorobku artystycznego malarza.
Wokół słynnych dzieł - takich jak: Sjesta włoska, W altanie, Żydówka z pomarańczami (obraz odzyskany w 2011 r. dzięki staraniom MKiDN oraz funduszom przekazanym przez Fundację PZU), Święto Trąbek, Wieczór nad Sekwaną czy Wnętrze bazyliki św. Marka w Wenecji - zebrane zostały szkice przygotowawcze i studia plenerowe, a także inne prace o zbliżonej tematyce. Na wystawie, obok powszechnie znanych obrazów, znajdują się również dzieła pokazane publicznie po raz pierwszy od końca XIX wieku.
Znajdź nas:
/ wszechnicafww
/ wszechnicafww1
anchor.fm/wsze...
anchor.fm/wsze...
wszechnica.org...
#muzeumnarodowe #gierymski #malarstwo #sztuka #obrazy #malarz
3 окт 2024
