Anna Jantar 1. Siedemdziesiąty czwarty rok Dwudziestego wieku, Rozpoczął pracę w sercu mym, Nadał duszy echo! Nadał kierunek moim dniom, Drodze do barw świata! Abym mógł wspólnie, razem z nią, Z motylami latać! Ref. Anna Jantar, Do dzisiaj ze mną gra! Anna Jantar, Imię piosenki ma! Anna Jantar, Natchnienie daje mi! Anna Jantar, Przez wszystkie moje dni! 2. Życie ucieka, serce gra, Woła swe wspomnienia. Na scenie bursztynowa mgła, Nuty rozprzestrzenia, Blask reflektorów sceny lśni, W rytmie Jej piosenki, Nie pierwszą lepszą jesteś mi! I Twe przepiękne dźwięki. Ref. Anna Jantar, Do dzisiaj ze mną gra! Anna Jantar, Imię piosenki ma! Anna Jantar, Natchnienie daje mi! Anna Jantar, Przez wszystkie moje dni! 3. Odwiedzić kolorowy świat, Zagłębić się w marzeniach, Wędrować, gdzie muzyka gra, Gdzie Anna jest na scenie! Przepiękny głos Jej budził mnie, W rytm serce moje biło, Aż przyszedł nagle taki dzień, Że wszystko się...(HUK ROZBIJAJĄCEGO SIĘ SAMOLOTU!!!!!!) Ref. Anna Jantar, Do dzisiaj ze mną gra! Anna Jantar, Imię piosenki ma! Anna Jantar, Natchnienie daje mi! Anna Jantar, Przez wszystkie moje dni! 21.08.2020 Roman Kręplewicz
Jak się słucha wywiadu z J.Kukulskim to do tej pory taka bezpośrednia relacja z lotniska robi wrażenie. Jak bardzo musiał sobie wyrzucać Kukulski tę oschłą i krótką, ostatnią rozmowę z żoną. Wiemy, że relacje między nimi były napięte. Chce wierzyć, że do ich rozwodu nigdy by nie doszło,
Aneczka leciała do Polski ratować swoje małżeństwo i wreszcie wziąć w ramiona swoją kochaną Natalkę... Tuż przed przylotem, bliscy i znajomi czekali na Anię... Tak niewiele brakowało do szczęśliwego wylądowania; wszyscy pasażerowie stęsknieni i uradowani tym, że już tylko chwile dzielą ich od spotkania z bliskimi - nagle to wszystko zostało im odebrane. W zamian dostali brutalną śmierć, która porozrzucała szczątki ich ciał w chaosie tragedii. Oto jak okrutna potrafi być ironia losu. Kukulski znalazł pocieszenie w ramionach Moniki Borys, tak też narodził się słynny Pikej. Jakże inaczej to wszystko mogłoby się potoczyć, gdyby Anna żyła...
Anna Jantar nie wracała ratować swojego małżeństwa, bo ono było trwałym substytutem, po prostu wracała z tournee do rodziny, za którą tęskniła. Śmierć Artystki była ogromnym ciosem dla Jej bliskich i Jarosław Kukulski wiedział, że stracił ukochaną Żonę i Matkę ich jedynego dziecka. A pocieszenia w ramionach Moniki Borys nie znalazł, bo to małżeństwo od początku było nieporozumieniem. A Piotrek narodził się z tego związku i był bardzo ważny dla swojego ojca. A to jaki jest teraz Piotrek Kukulski, to powoduje, że ręce opadają ...Temu chłopakowi woda sodowa uderzyła do głowy i to straszne, jak piętnuje spuściznę po ojcu ... Wszak oddałabym wszystko, by cofnąć czas i by nie doszło do tego, aby Anna Jantar leciała tym samolotem ...
Polecam Ci książkę Rafała Podrazy, w której przedstawia on ostatni wywiad z autorem tekstów, Januszem Kondratowiczem- a prywatnie bliskim przyjacielem Kukulskich. Ujawnia on szokujące kulisy ich małżeństwa, według jego wersji Anna i Jarosław wcale nie byli zgodni, wręcz przeciwnie; Ona przez wiele lat znosiła jego skoki w bok ze względu na dziecko. W okresie, gdy zaczęła sama decydować o swojej twórczości i doborze kompozytorów, podjęła radykalne zmiany- obcięła włosy, jasno stawiała własne warunki. Wcześniej była bardzo uległa, wspomina Kondratowicz, a o wszystkim decydował Jarosław. Pozycja zawiera też wątki o Krzysztofie Klenczonie, Irenie Jarockiej, dlaczego Władysław Szpilman nie znosił Wiery Gran itd. Oczywiście sama Natalia Kukulska twierdzi, że książka zawiera sprzeczne informacje, tłumacząc że będzie broniła dobrego imienia rodziców. Z tymże wyjątkiem, że autor wspomnień pod żadnym pozorem nikogo nie obraża- zachwala Annę Jantar pod każdym względem, mniej pochlebnie pisze o Jarosławie Kukulskim. Jednak zaznacza także, że kompozytor był mu niezmiernie bliski i pozostał jednym z jego najwierniejszych przyjaciół. To tylko część wspomnień, kontynuacji niestety nie będzie, bo Janusz Kondratowicz niespodziewanie zmarł ponad rok temu. W każdym razie książka jest kontrowersyjna z dwóch stron- burzy mit o cudownej i wielkiej miłości Kukulskich i jednocześnie stawia w ocenie Janusza Kondratowicza, który jako bliski przyjaciel zdecydował się ujawnić te fakty. Nasuwa się wtedy pytanie : czy powinien tak zrobić ? Uważam, że odpowiedź na to najlepiej postawi sobie sam czytelnik.
Myślę, że kochał Ją na swój sposób- staram się podchodzić do tego ogólnie. Nikt nie jest idealny, jednak to, że zdradzał Annę notorycznie, bardzo źle o nim świadczy. Wydaje mi się, że był typowym Narcyzem- o silnie wyobrażeniu własnego geniuszu, na pewno uważał się za mega przystojnego. Jednorazowy skok w bok można wybaczyć, ale jeśli to ktoś robi, "bo mu tak wygodnie", prędzej czy później osoba, która to znosi przez długie lata w milczeniu, wybuchnie i się wycofa z tego toksycznego układu. Uważam, że gdyby to AJ zdradzała, nie byłoby w tym nic dziwnego- była naprawdę piękna, a do tego miała podobno w sobie coś takiego, co od razu zjednywało do Niej drugą osobę. Piszę "podobno", bo bazujemy na wspomnieniach osób bliskich Ani , w tym rodziny, więc to wszystko musi potwierdzać ich słowa. Nawet tzw. znajomi Ani wyrażali się jednogłośnie, jakim była wspaniałym człowiekiem. Choć zapewne też miała swoje wewnętrzne konflikty, złe dni. Jak każdy, choć w tym wszystkim dobre jest to, że jeśli coś nas trapi, następnego dnia odchodzi. I mimo, że może być do kitu, wszystko, ale to absolutnie wszystko, to jednak mamy w sobie tę cząstkę woli życia i chęć spełniania własnych marzeń. Myślę, że to kierowało Anną. Dostrzegła szansę dla siebie, gdy zaczęła stawiać na swoim. Powoli spychała kontrolę Jarka w nicość, aż sama zaczęła mieć wpływ na swoje życie. Jarosław w wywiadach powtarzał, że kochał Annę i było na pewno w tym ziarnko prawdy, a to że nie wspomniał nigdy o zdradach czy konfliktach - może jest tak, jak piszesz, że bał się linczu a lub po prostu wstydził się tego ? W końcu nie był anonimowy dla siebie, był znaną osobistością i ludzie mogliby się rzucić na niego. Tym bardziej, że poszkodowana, czyli Anna, zginęła drastycznie. Myślę, że gdyby żyła, nacisk ze strony drugiej strony byłby znacznie mniejszy. Ale zawsze jest tak, że osoby, które zginęły bardzo młodo, przywodzą na myśl tzw. "męczenników", którzy za życia i po śmieci niosą tzw. "krzyż". To wszystko oczywiście w przenośni, , bo Jarosław pewnie nie brał tego do siebie, gdy AJ żyła. Po Jej tragicznym odejściu to wszystko wróciło i bolało ze zdwojoną siłą - ale nie tylko śmierć Żony, ale przede wszystkim wyrzuty sumienia. Myślę, że to co było później - jak najlepsze wychowanie Natalii, zastąpienie jej matki i jak najlepsze dbanie o pamięć o Piosenkarce wynikało z jakiejś tam rekompensaty. Mimo, że Jarosław lubił skoki w bok, nie można wieszać na nim psów - piszę, że nikt nie jest święty, a na pewno nie idealny. On też swoje w życiu przeżył , a to , że szukał drugiej AJ w swoim życiu, znaczyło, że kochał Ją. Mimo tego, co zniszczyło ten związek. Możemy tylko gdybać, a na pewno nie osądzać ludzi, tym bardziej, że Pan Jarek i Anna już nie żyją. Jednak, jak na ironię wypadków , które teraz ujrzały światło dzienne, oboje leżą obok siebie. Życie układa różne scenariusze, jednak myślę, że warto pamiętać, to, co po sobie zostawili- czasu nie cofniemy, a tym bardziej ich życia. i zawsze uważałam, że Jarosław nie grzeszył atrakcyjnością, wyglądał jak tzw. "chłopak z sąsiedztwa", nie zachwycał fizycznie. Myślę jednak, że jego pasja w muzyce, talent i charyzma dopełniały tego wszystkiego i dlatego ujął sobą Anię.
Tak, w tej kwestii masz zdecydowaną rację - Jarosław obarczał żonę za kryzys w ich związku, przypisując Jej romans z Morawskim. Tyle że nim zdążył on ewoluować na dobre, Ania niestety zginęła. Łatwiej było zrzucić winę na osobę, która już nie żyła. Poza tym Natalia na pewno czytała wypowiedzi ojca, jednak nigdy nie zrobiła jakiejś aluzji w obronie pamięci matki. Poza tym, gdy teraz "czarne chmury" zawisły nad reputacją Kukulskiego, jaki jawi się we wspomnieniach Pana Janusza, Natalia przystąpiła do kontrataku. Szkoda, że nie była taka aktywna, gdy parę lat wcześniej jej ojciec psuł moralną pamięć Anny. Skoro on zdradzał tyle lat i na każdym kroku, Ona także mogła zażyć w swym krótkim życiu choć trochę szczęścia.
A ja nie napisałam, że tę piosenkę śpiewa Anna Jantar- wykorzystałam ten utwór jako tło muzyczne (tzw. background) i tytuł piosenki w adnotacji, by podkreślić niezwykłą miłość Anny Jantar do Jej rodziny. Ta piosenka Eleni jest piękna, przejmująca i od lat ją uwielbiam. Poza tym wspaniale wyraża najgłębsze uczucia, poprzedzone tęsknotą za zmarłą, bliską osobą ... Pozdrawiam
