De docu moest gaan over haar herstel, of hoe je aan Anorexia kunt overlijden -mocht Emma het niet halen. Het werd helaas het laatste. Bekijk de hele documentaire hier: www.npo3.nl/anorexia-special/...
Ik weet echt niet hoe ik bij deze video terecht ben, maar ik heb m helemaal bekeken en een beetje gekeken naar de comments.. Ik ben zelf Turks, een man van 31 en ik heb gewoom zitten huilen voor dat meisje. Hoe kunnen sommige zo dom, zo met haat, zo respectloos reageren.. Boys jullie zijn stoer met opmerkingen maar een man worden jullie zeker niet. Daarvoor heb je niet alleen ballen nodig maar ook een hart. Zielig, echt waar zonde van alle energie die jullie ouders hebben ingestoken.
Ay het echt niet gedacht dat je zou reageren.. hahaha ik weet niet eens hoe RU-vid werkt oylesine yorum ariyom bazen vallah Allah kimseye hastalikla sinamasin
Vaak begint het bij een vertekend zelfbeeld en dat word gecreerd door de media vind ik, kijk naar alle celebs die maar wat graag hun "lijf"willen showen..Om maar mooi gevonden te worden door wat instagram volgers :/ Zie laatst Catherina Jones www.flaironline.nl/celebs/zien-catherina-zeta-jones-neemt-wraak-op-paparazzi-foto/ Ze was zo verbeten door een verkeerd fototje van zichzelf dat ze er perse 1 op internet moet zetten, waarom die bevestiging? Ik snap het niet meer in ieder geval :/
Helemaal met je eens dat je je zelf(beeld) niet moet laten beïnvloeden door de media; maar toch is en blijft het lastig. Na de primaire levensbehoeften is erkenning en waardering de belangrijke stap om tot de "ultiem gelukkige ik" te komen. In de huidige wereld hangt een groot onderdeel van die erkenning af van uiterlijk. Als het uiterlijk 'goed' is; wordt er naar innerlijk gekeken. Jammergenoeg kunnen we hier niets tegen doen (ongemerkt doen we er zelf ook aan mee). Overigens is deze waarschuwing niet alleen voor meiden hoor! Er zijn ook zeker jongens met anorexia, ook al behoort het grootste deel bij het vrouwelijk geslacht.
Het verbaasd me nog altijd hoe mensen kunnen reageren. Als je niks van anorexia af weet, oordeel dan niet!! Heb deze documentaire gekeken en het is hartverscheurend..wat me nog het meest pijn doet zijn sommige reacties..onbegrijpelijk. Lieve Emma, rust zacht.
Mijn ex wilde dat ik een anorexia -lichaam zou krijgen. Hij valt op extreem slanke vrouwen en had een gruwelijke hekel aan menstruerende vrouwen. Dat was ook een reden dat hij wilde dat ik extreem zou gaan vermageren. Gelukkig was ik snel van hem af.
Ik moest huilen. Geen enkele woorden hiervoor. Dit is een emotioneel verhaal. En kinderen maken hier grappen over. Als jij 1 daarvan bent ga ik je niet uitschelden maar damn wat ben jij een respectloos kind. Dit meisje heeft moeten vechten voor haar leven door een rot ziekte. Als jullie een wens zouden krijgen zouden jullie een telefoon of whatever wensen. Maar dit meisje zou gewenst hebben dat ze beter zou worden, dat ze normaal kan zijn. Respect voor haar. Lieve Emma rust zacht en ik hoop dat je een fijn hiernamaals hebt💪
de comments... wat is er mis met jullie?! Ze had een serieuze ziekte en is daardoor overleden en jullie zitten maar een beetje te lachen en grappen maken.
Kazimierz Garshin ik denk dat je dan de documentaire even moet gaan kijken. daarin wordt duidelijk dat zij heel graag wilde eten maar het niet lukte, ze had dit zelf niet in de hand.
En daar geloof ik dus helemaal niets van. Dat is onze maatschappij: overal een probleem van maken en niet je nuchtere verstand gebruiken. Of beter nog: in de slachtofferrol kruipen: ik kan niet eten want dan voel ik mij slecht *huilie, huilie*. En iedereen doet daar aan mee: ouders, artsen, psychiatrie, de hele ratteplan. Niemand die zegt: je houdt op met die flauwekul of je gaat dood. Wat wil je? Zo simpel is het! Dus nogmaals: een egoistisch verwend nest. She got what she deserved. En tov van al die mensen die graag willen leven, maar doordat ze op de verkeerde plek zijn geboren, echt honger hebben of andere elende meemaken, moet je je diep schamen als je voor Emma en consorten begrip hebt.
Ik heb de hele documentaire zelf niet gezien, maar hoezo neem je zomaar aan dat ze zelf verantwoordelijk is voor haar dood? Mij lijkt het best logisch dat wanneer je leidt aan anorexia en je lichaam erg zwak is dat het vrijwel onmogelijk is om een gezonde hoeveelheid per dag te kunnen eten. Als ik met griep thuis zit heb ik soms al moeite om iets weg te krijgen. En alleen omdat jij wel 'gezond' bent is het nog niet nodig om zo over iemand te praten. Ik bedoel, "She got what she deserved"? Totaal irrelevant gewoon. Je had je punt allang gemaakt, blijf dan op zijn minst respectvol.
The translation of this trailer: Emma talking to herself: "After six months, Emma is on her bike again, and I can still do it." Emma talking to herself one year later: "Life is not always a bed of roses." Emma's father speaking: "Emma would have been nineteen at this time." Emma's friend speaking: "Emma really had a great perseverance." Emma's therapist in Portugal speaking: "From far away, I could see a girl sitting in a wheelchair. Her mother was with her. Two of our therapists had flown with them. And there was nothing in that wheelchair, no hope at all." Another friend of Emma speaking: "At that moment she said to me: Guus (the girl's name), this will probably be the last time we see each other." Emma talking to herself: "Now you are all part of a piece of special history. World scoop." Emma talking to herself a year later: "This is again the continuation of Emma's recovery, or not. But anyway we'll have a nice memory, right guys?" Emma's therapist speaking: "The fact that Emma chose to live, was decisive. It would have been okay if she had said that she wanted to die there or had been like 'I can't do this anymore', but she really wanted to live. You just can't ignore that."
Instead of "no hope at all", the correct translation would be "a 'bunch' of nothing, there was nothing at all in that wheelchair". ("Een hoopje niets, er zat niets in die rolstoel")
Heel knap van haar ouders en famillie+ vrienden om dit zo te durven delen. Waar ik vooral van schrok is het stukje dat iemand zegt dat er geen weg terug en dat er geen tijd is voor ander eten want ze gaat dood. En dat dat haar helemaal niet bang lijkt te maken als dat eten wat smaakt als een zandbak maar niet meer te eten krijgt. Jammer dat Emma haar leven zo moest verlopen sterkte aan haar nabestaanden
echt vreselijk dat er zoveel jonge meiden anorexia krijgen en sommigen er aan overlijden. Rust in vrede Emma,je blijft altijd bij onze gedachten. Je word nooit vergeten😚
respect voor dit meisje💕. En echt sommige mensen zijn zo onrespectvol. Er is een meisje overleden aan deze vreselijke ziekte en mensen lachen er om en zeggen dat ze alleen aan zichzelf denkt? Echt waar zit je verstand. Ga eerst maar eens meer opzoeken over anorexia en dan vraag ik me af of je nog het zelfde zegt.
Ik snap de comments ook echt niet, ik vond het zo erg dat ik er een video over heb gemaakt, hoop dat mensen beetje bij hun verstand komen. Dit is niet hoe we met elkaar om horen te gaan!
Ik heb zelf ook anorexia gehad en ik was even dun als haar toen. Maar ik heb het overleefd en nu ben ik weer helemaal gezond. Vaak werd ik niet serieus genomen mensen zeiden ‘eet gewoon raar kind’ maar dit maakt alles juist erger. Je moet eten leren te zien als een redding wat je nodig hebt in het leven net als water bij een bloem. Als het bloemetje geen water krijgt valt het neer en zo werkt het ook bij de mens. Ik wilde leven en het is mij gelukt om mijn dromen te volgen en JIJ KAN DIT OOK!!💕
Vreselijke ziekte, is anorexia. Heb het zelf ook gehad, maar gelukkig genezen. Alhoewel je er nooit echt helemaal van geneest. Dat stemmetje dat ik moet afvallen blijft altijd in mijn hoofd. Wat een positieve meid was Emma. Zo ontzettend spijtig dat ze deze strijd heeft verloren. Hopelijk ben je nu op plek waarin je die rot stem in je hoofd niet meer hoeft te horen.❤❤
Here y'all go. I hope this comment's not too late... Emma talking to herself: "After six months, Emma is on her bike again, and I can still do it." Emma talking to herself one year later: "Life is not always a bed of roses." Emma's father speaking: "Emma would have been nineteen at this time." Emma's friend speaking: "Emma really had a great perseverance." Emma's therapist in Portugal speaking: "From far away, I could see a girl sitting in a wheelchair. Her mother was with her. Two of our therapists had flown with them. And there was nothing in that wheelchair, no hope at all." Another friend of Emma speaking: "At that moment she said to me: Guus (the girl's name), this will probably be the last time we see each other." Emma talking to herself: "Now you are all part of a piece of special history. World scoop." Emma talking to herself a year later: "This is again the continuation of Emma's recovery, or not. But anyway we'll have a nice memory, right guys?" Emma's therapist speaking: "The fact that Emma chose to live, was decisive. It would have been okay if she had said that she wanted to die there or had been like 'I can't do this anymore', but she really wanted to live. You just can't ignore that."
Echt schokkend dit zo erg , somige mensen begrijpen echt niet hoe het is om anorexia te hebben en denken dat het aanstellen is en aandacht is en gaan oordelen als je niet weet wat het in houd hou liever je mond AUB!! Ik weet het wel mijn vriendin heeft het ik kon van dichtbij zien hoe de anorexia haar over nam en tot de dag vandaag is heeft ze al 2 jaar anorexia en weegt ze rond de 30 kilo dus ik weet het is omdat ze bijna is overleden en dat doet pijn. vergelijking : als jij aan iemand met anorexia zegt eet lekker denkt zij loop een brandend huis in .
EMMA opeens dacht ik weer aan je en was ik weer heel verdrietig! EMMA wat was je sterk en knap en zoo hard je best gedaan ben echt zoo trots op je hoe hard je toch nog had gevochten tot het einde! We kennen elkaar niet eens maar vandaag dacht ik opeens weer aan je! Met een lach en een traan gaik weer opnieuw na je documentaire kijken ✨
Ik vind het echt tof en stoer dat ze zo door zette het is een sterke meid . Ja ze is en ze zal dat altijd blijven ! R.I.P Emma Ps je bent iemand heel sterk en stoer ! 💪👍💖
Wat vreselijk, ik heb zelf tegen anorexia aangezeten toen ik nog erg jong was dus ik kan enigzins begrijpen hoe het is. Ik heb het gelukkig zelf kunnen overwinnen maar dat is ontzettend lastig. Vreselijk dat deze lieverd het niet heeft gehaald.
Vergelijk het even met het hebben van bijvoorbeeld diabetes. Daarbij is de reactie van het lichaam op suiker verstoord geraakt. Emoties en stemming zoals een heftige stresssituatie kan daar direct op van invloed zijn. Een reactie als 'egoisme' is echt ongepast en misplaatst, juist bij Anorexia. Anorexia is geen keuze, maar een verstoring van het lichaam. Misschien in een beginfase uitgelokt door gedrag (zoals sommige diabetes door een ongezond eetpatroon) maar al snel geen vrijwillige keuze meer. Vreselijke ziekte.
tjeulink Als je brein een bloedvernauwing krijgt of het alzheimer heeft dan is het een fysiek probleem. Mentaal is echt wat je met je breincellen doet. Diabetes is oncontroleerbaar en dat gebeurt niet omdat ik iets doe (of niet doe), anorexia wel. Dus is anorexia (soort van) stuurbaar. Therapie is bij anorexia mogelijk. Mensen met diabetes hebben gewoon jammer genoeg pech en zitten aan de insuline vast. Dit lijkt mij een aardig groot verschil tussen Diabetes en Anorexia en waarom je ze niet met elkaar kan vergelijken.
Derk Beemer en zijn je breincellen dan niet een fysiek iets? als jou breincellen niet goed werken hoe is dat dan niet een fysieke ziekte? hoe kom je ooit bij de conclusie dat anorexia een soort van stuurbaar is? een robot kan een auto ook sturen en dat maakt de auto stuur baar maar er is toch duidelijk niemand die een vrije keuze maakt?
Ik werkte in de gezondheidszorg, voor het eerst zag ik een patiënt met anorexia, hoe ene collega over die patiënte sprak was echt walgelijk, ze zegt dat zij die patiënte op de fiets zag op straat en zegt dat zij eng is. Ik kon op dat moment niets zeggen, maar werd kwaad op haar. Gezondheidszorg is mens werk, wijn zijn om mensen te helpen die met gezondheidsklachten hebben niet om hun te verlagen. Gelukkig zag ik die collega nooit meer. Trouwens mensen met anorexia zijn helemaal niet eng, het is hoe je kijkt.
Ik heb ook anorexia gehad in me pubertijd, gelukkig ben ik beter geworden en heb ik het kunnen overleven. En ben nu zelfs 67 kilo! Zonde van dit meisje, rust in vrede Emma 😢
BMW Ze heeft uiteindelijk niks gegeten, maar als je met vragen zit: bekijk de docu daar wordt over haar situatie uitleg gegeven en dus ook hoe ze er uiteindelijk als een soort skelet met alleen huid eroverheen naar Portugal gaat "om er weer bovenop te komen". Ik raad het je aan!
En ik maar altijd denken dat ik skinny was terwijl ik 14 jaar oud ben en 60kg weeg. Na het zien van dit begin ik trots te zijn op mn lichaam, en hoop dat ik ook zo zou blijven. Hoop dat zo iets bij niemand overkomt..:
Man als ik sommige comments lees.... dat je hier nog geen eens respect voor kan hebben vind ik echt, ik kan et niet in worden uitdrukken hoe boos ik hier van kan worden. Dit meisje wou zou graag leven alleen heeft de ziekte haar niet laten leven. Rust in vrede, ik kende je mischien niet persoonlijk maar je was heel speciaal.
+03koekje het is een ziekte die in de meeste gevallen onstaat door een negatief zelfbeeld en onzekerheid, vooral op gebied van fysieke uitstraling. Ondanks dat het geen "keuze" zou zijn is het weldegelijk iets dat jij jezelf aandoet. Geen virus, bacterie of mentale achterstand is hier schuldig aan. Enkel jij zelf. Ik heb ook een eetstoornis gehad en heb zelf opgemerkt hoeveel schade dit aan je lichaam toebrengt en ben uit eigen motivatie weer gaan eten omdat ik m'n grenzen had. Het is de grootste bullshit jezelf dit aan te doen en zo ben ik het er mee eens dat anorexia niet te begrijpen valt. Btw anorexia is een stoornis geen ziekte. Ook werd er nergens gezegd dat het een keuze was (wat het wel een klein beetje is ondanks het niet echt een bewuste keuze is)
hamada 13 je probeert iets wat niet werkt, je kan ook niet iemand genezen van kanker door te zeggen "je moet gewoon kiezen het niet te laten bestaan". dat dit nou een ziekte van het brein is betekend niet dat ze er voor koos. keuze is een fabeltje wat dat betreft, je bent een slaaf van de indrukken van buitenaf, de wetten van entropy en thermodynamica zijn daarin ook heel helder.
Dit is zo zo zo ongelofelijk sneu, mensen zeggen altijd wel van “eet gewoon” maar als je dit hebt KAN je dat gewoon niet, het is niet niet willen het is NIET KUNNEN. Zo erg 🙁 rust in vrede sterke Emma
Is er een goede reden waarom ze deze mensen, als ze zelf duidelijk zeggen dat ze willen leven, niet gewoon in het ziekenhuis kunnen opnemen en voedingstoffen kunnen geven op dezelfde manier als mensen in een coma? Als beginnen met eten zo lastig is, geef ze dan ten minste wat voedingstoffen zodat ze niet letterlijk uithongeren.
Als je de hele documentaire zou hebben bekeken, zou je weten dat ze dat meerdere keren heeft gehad. Zelfs vastgebonden in een ziekenhuisbed. Emma heeft meerdere goede periodes gehad, maar iemand kan niet eeuwig in een ziekenhuis sondevoeding toegediend krijgen, er komt een moment dat je het zelf weer moet gaan doen en dat is iets wat haar niet lukte
Romee Maron (Late reactie) maar dan vind ik alsnog dat ze dat gewoon hadden moeten doen. Want liever dat ze iets langer blijft leven en misschien doorkrijgt dat dit niet langer kan, dan dat xe doodgaat omdat ze niet effe als een normaal mens snel even kan ontbijten binnen 10-20min.
Xiomaira Medjo Dat zou theoretisch misschien wel kunnen, alleen omdat hij de vorige keer niet aansloeg bij haar (die behandeling) konden ze in het ziekenhuis niks meer voor haar doen. Ik zit zelf persoonlijk meer met hoe heeft het zo ver kunnen komen? Dat ze er zo uit zag, kon er niet veel eerder aan de bel worden getrokken, bij het verblijf op Ibiza, waar ze uiteindelijk is gestorven. Daar zit ik mee...