*SÖZLER* *(26/04/2020 - **00:54** - Pazar)* *Sana bu mektubu anneannemlerden yazıyorum Saliha,* *Burada tane tane serilirdi ufacık ev makarnaları,* *Taşardı tülbentlerden.* *Ateşe tutulup yolunurdu köy tavukları,* *Sabunlu bezler yapıp koyardı anneannem dedemin rakı masasına,* *Her şey tamamsa şayet abdestini alır, dururdu akşam namazına.* *Gülerdi, söverdi dedem, şapka takardı,* *İlaçları vardı sevdiği,* *Ağladı mı, hiç görmedim.* *Her şey ya eskiyor, ya ölüyor.* *Ama sevdalar kaçıp gidiyor sanki,* *Ne ölüyor, ne eskiyor, kayboluveriyor.* *Anahtarlar, çakmaklar gibi değil üstelik,* *Okul dönüşü çocuklar gibi.* *Anneannem sızlanıyor,* *"Adam karanlığı severdi, hep arkamdan ışıkları kapardı, gitti bak karanlığa, ben şimdi hep ışıkları açık unutuyorum."* *Alışıyor insan,* *İnsan her şeye alışıyor Saliha, ne fena!* *Dualar okunuyor çatısız evde de, Burger King'de de* *Çaylar tatsız poşetlerde,* *Anılar hep megabayt.* *Anneannem diyor,* *"Hepimiz günâhkarız oğlum, dil boşta dönüyor. Arayan buluyor, inleyen ölüyor. Zaman bizi tanımaz, yıkıp geçecek hepimizi!"* *Özlüyorum seni,* *Özlüyorum ama bana yetiyor,* *Rüyalarıma giriyor saçların bile.* *Duvarlara çiviler çaktıydın,* *Onlar bile düşüyor birer birer.* *Saliha, sen ne güzeldin!* *Duvarlar bile durmuyor bıraktığın gibi.* *Bembeyaz bir eşyaydı bu kâğıt,* *Anneannemin derdine ortak olayım derken,* *Sen aklıma düşmeden biraz önce.* *Elindeki kağıt benimkinden farklı,* *Senin elindeki kâğıt;* *Katlandığı için kendisini üç eşit parçaya bölen çizgilere sahip,* *Bıraktığın izler de öyle bende.* *Ben ne kadar dolsun istersem bu kağıt o kadar dolacak.* *Gerçi sen buna kızacaksın, bozulacaksın yine benim istediğim oluyor diye.* *Yine de bu mektup, ikimizi zamanın dışında bir yerlerde birleştirecek.* *Hani bir yaz sözleşmiştik,* *Sen, Fethiye'den ayaklarını suya sokacaktın Temmuz'un birinde,* *Ben de Eminönü'nde iskeleden sarkacaktım,* *Güya ayağımda terlikle.* *Aynı evde ölmeyeceğiz ya biz,* *Sevdamız işte o zaman yarım kalacak.* *Hangi evlerde ölürsek,* *O evler yıkılacak bir gün,* *Ve hiçbir çocuk bizi hatırlamayacak.* *Bak bu gücüme gitti!* *Anneannem barbunya yapmış,* *Yemekle aran yok bilirim,* *Barbunyaya bir şeker atılır, tat versin diye.* *Bizimki şeker hastası ya, tatmadan yapıyor yemeği,* *Unutuyor da bir yandan, beş dakika önce attığı şekeri.* *Sesimi çıkarmıyorum, yiyorum.* *Kalanı da yanıma verecekmiş, kıyamam.* *Görmeyen gözleriyle hangi kabın kapağı hangisi diye on beş dakikadır arıyor,* *Filmin sonunu biliyorum, yine de sessizce izliyorum.* *Ali simitçi görmüş sizi sahilde o herifle el ele,* *Geldi anlattı işte böyle böyle.* *Sen mutlu olunca benim tadım kaçıyor nedense,* *Hadi çok şekerli barbunya neyse...* *Bu mektubu sana yollayamam artık, kendime yazıyorum.* *+Naber Nadir?* *-İyi.* *+Sen iyisin.* *-İyi.* *Buldu kapağı annelerin anası.* *Nadir oğlum,* *Öp anneannenin elini,* *Sarıl ona, bir güzel kokla,* *Sonra çık bu evden,* *Git hikâyeli bir kadın bul.* *Gözünü seveyim kapama ışıkları kendi arkandan!* *Otur yataklara, otur.* *Eve gelince ışıkları açık bul.*
