جناب بدیع، چی زیبا خوانده یید، هر چی است ، این کلبه یی ویران ماست. کلبه یی ویران من، برایی من ، جنت منست. ۴۰ سال در فراقش ، در رنجش، در دردش، و در بم و باروتش ،. سوختم و آتش گرفتم، ۴۰ سال ، به خیال بازگشت و دیدار خاک پاکس امیدوار گریه کردم و منتظر ماندم . 😢
چی شعر و آهنگ و چی هنرمندی دوست داشتنی❤👍💯✅️💯❤️ .بلاخره این آهنگ را مکمل دیدم و شنیدم . تحسین و هزاران respect به احساس والایت اسد جان با این شعرت 🙏🫶💯✅️💯.
