سلام.خدا قوت شما خیلی بزرگوارید.مث شما به اندازه انگشتای دستم پیدا نمیشه.شما به کارتون عشق می ورزید بخاطر همین خسته نمی شید.اگه5ساعتم بشه صحبت می کنید خدا حفظتون کنه کاش ما زودتر شمارو پیدا کرده بودیم .❤❤❤
سلام بانوی فرهیخته و خانم دکتر عزیز ضمن تشکر و قدردانی خیلی زیاد از شما بابت زمانی که برای ساخت محتواهای این چنینی، به عنوان یکی از مخاطبانتون، یه نقد یا شاید بهتر باشه بگم یه پیشنهاد دارم؛ اینکه: زیاد معمول به نظر نمیاد که یه پزشک و متخصص از عبارت "خدا ما رو چنین آفریده" استفاده کنه. من باورهای شما که بر اساس دین‌های ابراهیمی که مضمونش اینکه آدمو هوا یهو آفریده شدن رو درک میکنم ، اما وقتی صحبت علمیه فکر میکنم باید با حساسیت بیشتری عبارتا انتخاب بشه. زن و مرد این طور تکامل پیدا کردند به دلیل شرایطی که تا امروز، زیستشون باهاش مواجه بود و یه چرخه از تأثیرات تجربه و تکامل رو ساخت. از اونجایی که تجربه‌های امروز از محیط و زیست داره تغییر میکنه و این طیف و کران تغییر هم مثه هر تغییر دیگه‌ای تو دنیای امروز با سرعت خیلی زیاد و پیش نشده ست ، تکامل آهسته‌ی انسان از تغییرات و تجربه‌های محیطیش کمی عقب‌تره. شناختِ روند تکامل مغز زن و مرد و عملکردش، کمک بزرگی برای درک بهتره شرایط و دلایل رفتارای امروز همدیگه‌ست. اما نمیشه توقع داشت تو دنیایی که تغییرات داره با بیشترین سرعت در تاریخ اتفاق میفته، نحوه‌ی برخورد و تجربه و نتیجه‌ی تکاملی که این تجربه‌ها داره رقم میزنه رو ندیده گرفت. ما باید بشناسیم که تکامل ما به عنوان زن و مرد از گونه‌ی انسان چه تاریخ و عقبه‌ای رو گذرونده اما نمیتونیم تو زندگی واقعی امروز، دلخوش به ابن شناخت بود،. زن ها دوباره نمیتونم برگردن تو خونه هاشون و مردها دیگه نمیتونن مثه مردای گذشته که از شکار میومدن احساس تایید بگیرن و این رَوَندیه که فکر میکنم شناخت و فهموندن و راه‌کار پیدا کردن براش به عهده‌ی متخصصین آکادمیه. بازم جا داره تشکر و ارادتمو خدمتتون برسونم❤
ایا درست است بدنی که کورتیزول بسیار پایینی دارد خطر مرگ را در بر دارد ؟ ایا بیماری ماربوس ادیسون با خوردن کورتیزول باعث خطر بیشتری برای بدن نمی‌شود ؟ ممنون از شما
دوست خوب و گرامی ، نرون های عصبی زن یا مرد فرقی ندارند . به زعم فروید ، آدمی بخشی هورمون زنانه و بخشی هورمون مردانه دارد . هورمون ها هم متاثر از حیات نفسانی ست . درود بر شما ❤️
کاش این زن نادان من حرفها شما رو گوش میداد بعد سالها فراری شدم از خانه از بس کار کردم زندگی راحت براشون ساختم فقط سرم داد زدن توهین منم تو دهه ۶۰ زندگی. ول کردم جونی ام هم رفت هیچی به هیچی هنوزم خرج زندگی با منه من یک شماره کارتم
