Beni hiç anlamadın - Ahmet Çabuk 

Beni hiç anlamadın
Beni hiç anlamadın,
anlamayacaksın.
Aslında o kadar da farklı değildik,
Farklı bakıyoruz sadece,
farklı düşünüyoruz.
Senin sözde doğruların var;
benim kalpte yanlışlarım.
Senin gitmeyen korkuların var;
benim bitmeyen duygularım.
Senin uzun uzun kahvaltıların var;
benimse yetmeyen uykularım.
Sen, bir ömür sonrasında yaşıyorsun;
ben bir saat öncesinde.
Sen hayata koşuyorsun,
ben hayatın gölgesinde.
Öyle ki,
öyle ki bir adım mesafe
bazen gurbet oluyor işte...
Düşünüyorum da oluruna
bıraksam her şeyi,
bilmem ki başıma ne işler açacaksın?
Öyle bir yerdesin ki bende;
dokunsam yakacak, bıraksam kaçacaksın.
Bilmiyorum, sen söyle güzel gözlüm;
ne yapayım ben senle?
Dağları mı dizeyim önüne kal diye,
yoksa gidişini seyre mi durayım?
Derdini veren mi olayım,
derdinden verem mi ben? Söylesene..
kafam cok karışık.
Aklımda yüreğimde tuzaklar..
Bin mayın patlar içimde
bir hayalin sonunda.
Kadere düğüm atıp, kedere
düğün tutar kalbim
Ellerim başlı başına muamma,
dilim sığmaz ağzıma,
gözlerim bana yabancı, gönlüm
ise iflah olmaz bir yalancı...
Ben dürüstüm oysa, acınla
kıyaslamam hiç bir gülüşünü.
Mevsimini şaşırmış
soğuklar üşütmeseydi beni.
Bir sıcak bakışa çoktan
raam olurdum bende.
Dedim ya kafam karmakarışık.
Ama şunu bil ki bana bir
tek sen iyi geliyorsun.
Bir tek, senin yanında
unutuyorum zamanı,
bir tek seninleyken düşünmüyorum;
beni üzen sancıtan hiç bir şeyi...
Kimim var ki , senden başka,
kim anlar ki beni?
Bir de bu kadar çarpmasan yüzüme
gerçekleri, anlarsın aslında.
Cevap veremeyeceğim sorular yerine,
duymak istediklerini sorsan.
Onlara dokunup, kanatmak yerine,
yaralarımı sarsan; olmaz mı?
Hadi kal yanımda,
Hadi kal yanımda,
ben susuyormuş gibi yaparım,
sen dinliyormuş gibi
Ben sevmiyormuş gibi
yaparım, sen bilmiyormuş gibi
eyy güzel gözlüm
eyy sahipsiz yazilarimin
kimliksiz kahramani söylese ne yapim ben
seninle. icimden cenazeni kaldirip
göz yasimi döksem ardindan cik desem
aklimin caprazlarndan git artik
desem bit artik .ne olur bit desem
bitermi ? yada hayallerine düssem
tepe taklak, basimi carpsam dizlerine
ilik ilik aksa mutluluk icime
ve can versem gözlerininde yeter mi?
Beni hiç anlamadın,
anlamayacaksın.
Aslında o kadar da farklı değildik,
Farklı bakıyoruz sadece,
farklı düşünüyoruz.
Senin sözde doğruların var;
benim kalpte yanlışlarım.
Senin gitmeyen korkuların var;
benim bitmeyen duygularım.
Senin uzun kahvaltıların var;
benimse yetmeyen uykularım.
Sen, bir ömür sonrasında yaşıyorsun;
ben bir saat öncesinde.
Sen hayata koşuyorsun,
ben hayatın gölgesinde.
Öyle ki, bir adım mesafe
bazen gurbet oluyor işte...
Gurbet oluyor işte..
Şair: Ahmet Çabuk
Yorum: Ahmet Faruk Nalbantoğlu