Rozpuszczalność jest ściśle powiązana z dysocjacją. Jeśli coś jest rozpuszczalne to dysocjacje w całości, a więc jest mocną zasadą. Jeśli coś jest słabo rozpuszczalne lub praktycznie nierozpuszczalne, to nie dysocjuje w całości, więc nie można określić tej substancji mocną zasadą, ponieważ nie dysocjuje w całości
@@luzchemia nieprawda. "Jeśli coś jest rozpuszczalne to dysocjacje w całości, a więc jest mocną zasadą. " - czy w takim razie cukier jest mocnym elektrolitem?
Rozpuszczalność i zdolność do dysocjacji to kluczowe czynniki przy określaniu mocy zasady. Mocne zasady to takie, które całkowicie dysocjują w wodzie, co jest możliwe tylko wtedy, gdy są dobrze rozpuszczalne. Ca(OH)2 i Mg(OH)2 mają ograniczoną rozpuszczalność, co oznacza, że w praktyce nie dysocjują całkowicie, dlatego są uważane za słabe zasady. Przykład z cukrem jest nietrafiony, ponieważ cukier, choć rozpuszczalny, nie dysocjuje na jony, dlatego nie jest elektrolitem. Mocne zasady, takie jak NaOH i KOH, są w pełni rozpuszczalne i dysocjują całkowicie, co czyni je mocnymi zasadami. Moc zasady nie jest oceniana tylko na podstawie dysocjacji, ale także na podstawie jej rozpuszczalności, ponieważ dysocjacja jest możliwa tylko wtedy, gdy związek jest rozpuszczalny.
