Κάτι βραδιά σαν και αυτό, που το κρασί μου έρχεται περισσότερο. Κάθομαι και νοσταλγώ τις παλιές μέρες, που η ζωή ήταν απλότερη και ομορφότερη. Ζήστε την ζωή σας στο μέγιστο, γιατί τα χρόνια περνάνε και μένουν μόνο οι αναμνήσεις!
ποιο μεγιστο? ειμαστε ολοι εθισμενοι με την αρνητικοτητα,το κουτσομπολιο, το να χαμε να λεγαμε, και το να φαμε ο ενασ τον αλλον. Δεν ειναι μεγιστο αυτο. Και οχι η ζωη παντα ηταν ειναι και θα ειναι ομορφη. Ειμαστε δηλητηριασμενοι ομως και νωθουμε ο ενας τον αλλον.
Μανιακός Που καταλήγω όταν, χάνω τον δρόμο μου να δω το φώς μα πάντα μέσα μου κρυβόταν εγώ τι ρόλο παίζω, έναν εγκέφαλο ν' ανακατεύω κάποιες σκέψεις, γίνανε τόσο μοχθηρές, δεν τις ελέγχω για πιο θεό μιλάς, εγω πιστεύω σ'ότι βλέπω και βλέπω μόνο χάος, κοιταξέ το Δεκαπενταύγουστο, όλοι μονομάχοι για μια θέση στον παράδεισο γίνατε πόρνες, συχνότητες που βγαίνουν απ' οθόνες, τοποθετούν κανόνες υποδυνείδητα μέσα απ' εικόνες, είναι κάτι φορές πριν κοιμηθώ που όσα θυμάμαι με πονάνε, οι μπάτσοι με τραβάνε, γιατί δεν πιάνει η μούρη που πουλάνε σε με και είναι άσχημη, γιατ' η προσωπικοτητά τους μένει στάσιμη και φαίνονται όλα τοσο αρρωστημένα, πνίγω τους συμμαθητές μου ένα-ένα και εξαφανίζω στοιχεία, εξασφαλίζω, μένω στην εστία, πόσο έχουμε σήμερα και την χρονολογία, ναι, λέγομαι Μάνι, κρατώ το λόγο όμηρο ανάμνηση για ότι ζωντανό εχει πεθάνει, σταμάτα τον οδηγό, βγές απ το αμάξι, είσαι περικυκλωμένος το στόμα σου, τη μάζα που μιλάς πολύ, μα τώρα κάπως βρέθηκες μπλεγμένος δεν δίνω μια, δεχτείτε με μοιράζω πένθος.. Αλήτες, θαμώνες που στα πάρκα καταλήγουνε τις νύχτες και ζούνε γιαυτές Είναι δικό σας... Πολίτες, σας μάθανε να κρύβεστε καλά μα βαδίζετε με μάτια κλειστά Μοιάζω εχθρός σας... Και αν πίνετε φυσή συχνά Είναι δικό σας... Αμα μιλάτε αληθινά Είναι δικό σας... Αν βλέπετε ότι συμβαίνει, όχι ότι φένεται κινούμαι στις ίδιες συχνότητες Είναι δικό σας... Μείναμε(?) πίσω σου τα πάντα σκοτεινιάζουν σα λεπίδα όταν αγκαλιάζει την καρωτίδα, το στ.. της μητέρας σου κορνίζα σύριγγες σ' όλο σου το σώμα, ρουφάω την ενέργεια απ' την ρίζα Η αστυνομία στην πόρτα μου, όμως δεν μασώ τα λόγια μου, χαμογελώ παίζουν στο κόλπο μου.. μπαίνω στο σπίτι των γειτόνων μ' ένα tazer και παίζω με τα volt απλά σπαταλώ τον χρόνο μου... Πιστεύω πως της εποχής μας το συναίσθημα είναι ο φόβος και λίγοι μένουν πιστοί προς τις απόψεις τους, φένεται σαν άδικος κόπος σ' ένα καμένο τόπο, ο Μάνι απο την χώρα των θαυμάτων πήγα στην κόλαση και γύρισα πίσω, είχα το θάρρος να μιλήσω όταν το' νιωσα, ζήσε για μένα λίγο και αφησέ με για σένα να ζήσω για να μην τρελαθούμε μες το γρκίζο, επιβάλλεται.. Σκοντάφτω, βιάζομαι, δεν βιάζομαι, βάφω την πόλη κόκκινη και χάνομαι μέσα σ' αυτή φαντάζουμε ψυχασθενείς βρέθηκα την λάθος στιγμή στο λάθος μέρος, συνειδητά γιατι είχε ενδιαφέρον.. είμαι το παιδί της γης και διαφέρω δεν νομίζω, το ξέρω, δεν δοκιμάζω λέξεις που δεν μπορώ να προφέρω μιλώ και φτύνω και πέρασα τα πάντα ώστε να το φέρω.. Δικό σας... Αλήτες, θαμώνες που στα πάρκα καταλήγουνε τις νύχτες και ζούνε γιαυτές Είναι δικό σας... Πολίτες, σας μάθανε να κρύβεστε καλά μα βαδίζετε με μάτια κλειστά Μοιάζω εχθρός σας... Και αν πίνετε φυσή συχνά Είναι δικό σας... Αμα μιλάτε αληθινά Είναι δικό σας... Αν βλέπετε ότι συμβαίνει, όχι ότι φένεται κινούμαι στις ίδιες συχνότητες Είναι δικό σας... Στυλ μώ(Φονικός) Αντιλαμβάνομαι τα όσα πια σήμερα δεν γνωρίζω τι και αν δεν βλέπετε, δεν νιώθετε, δεν σκέφτεστε λόγια τυφλά, σε ώρες άδιες και βουβές επιμένετε απο εγωισμό βουλιάζετε, μ' ονόνατα μιλούμε πάντοτε κλείνουμε στόματα πελάτη, γίγαντες που δεν βλέπω στο χάρτη πουθενά και οι εχθροί μου πιο ποτέ κοντά πλησιάζουνε ανταγωνισμό στον καθένα.. Σε κάθε βήμα άμυνα, πάτημα, καθοδηγόντας όλη την πόλη τώρα μάλιστα, τελειώνει, ο λόγος σου μηδέν μπροστά σε μένα και σ' όλο το crew μου πιόνι δεν χάνω πίσω απο την πλάτη σου ποιος πληρώνει, ασύχαστοι πόθοι γινονται σκόνη καλύτερα το μάτι γιατι το όνομα λερώνει και τότε θά'ναι αργά για συγγνώμη συγκροτήματα, μάτια μυνήματα στη μουσική παγώσανε κεφάλι κανείς τους δεν λειτουργεί και είναι χάλι, όλοι τους ρουφιάνοι όποιος θέλει μάχη πες του με τον κώλο νά'ρθε..bong tha city αγκάθι, θέλουνε τα μυαλά μας στην κατάψυξη.. αυτο δεν γίνετε λέτε φράσεις με πίκρα γιατι ακόμα πονάτε.. περνέτε πίπα απ' την bdc μου κλίκα.. τελικά υποχώρηση ξένε άσυλο Arkham... εχθροί του (..) μώνοπόλιο μες την αθήνα τα cdς μας ακούς τζάμπα μαλάκα μια κίνηση εναντιά μου φτάνει για να σε πεθάνει.. τρίτο μάτι.. Αλήτες, θαμώνες που στα πάρκα καταλήγουνε τις νύχτες και ζούνε γιαυτές Είναι δικό σας... Πολίτες, σας μάθανε να κρύβεστε καλά μα βαδίζετε με μάτια κλειστά Μοιάζω εχθρός σας... Και αν πίνετε φυσή συχνά Είναι δικό σας... Αφού μιλάτε αληθινά Είναι δικό σας... Αν βλέπετε ότι συμβαίνει, όχι ότι φένεται κινούμαι στις ίδιες συχνότητες Είναι δικό σας...
Που καταλήγω όταν, χάνω τον δρόμο μου να δω το φώς μα πάντα μέσα μου κρυβόταν εγώ τι ρόλο παίζω, έναν εγκέφαλο ν' ανακατεύω κάποιες σκέψεις, γίνανε τόσο μοχθηρές, δεν τις ελέγχω για πιο θεό μιλάς, εγω πιστεύω σ'ότι βλέπω και βλέπω μόνο χάος!! (Y)
Τραγουδια σαν και αυτα δειχνουν τι εστι bdc,τι να πεις?για το beat?ειναι και γαμω και συναμα αρρωστο,για το ποσο καλο αποτελεσμα φερνουν μανι,στυλ μο και ποσο τελειο σου φενεται οταν τους νιωσεις..Αν το νιωσεις κολλησες
πήγα στην κόλαση και γύρισα πίσω, είχα το θάρρος να μιλήσω όταν το' νιωσα, ζήσε για μένα λίγο και αφησέ με για σένα να ζήσω για να μην τρελαθούμε μες το γρκίζο, επιβάλλεται!!.. Σκοντάφτω, βιάζομαι, ΔΕΝ βιάζομαι, βάφω την πόλη κόκκινη και χάνομαι μέσα σ' αυτή φαντάζουμε (ψυχασθενείς) βρέθηκα την λάθος στιγμή στο λάθος μέρος, συνειδητά γιατι είχε ενδιαφέρον.. #09
Mainstream είναι οι bong da city και ο Μάνι που έχω και εικόνα προφίλ, μου θυμίζεις τον εαυτό μου το 2012, το ίδιο ακριβώς πίστευα και όσο έψαχνα ανακάλυπτα αλλά διαμάντια της ραπ, παιδιά που έκαναν ραπ στη γειτονιά μου κλπ, είσαι μικρός ακόμα θα με καταλάβεις σε μερικά χρόνια
Και φαινονται ολα τοσο αρρωστημενα πνιγω τους συμμαθητες μου εναν-εναν και εξαφανιζω στοιχεια εξασφαλιζω μελλον στην εστια ποσο εχουμε σημερα και τι χρονολογια λεγομαι μανι κρατω το λογο ομηρο αναμνηση για οτι ζωντανο εχει πεθανει
Βρεθηκα την λαθος ωρα,στο λαθος μερος συνειδητα γιατι ειχε ενδιαφερον Ειμαι το παιδι της γης και διαφερω δεν το νομιζω,το ξερω δεν δοκιμαζω λεξεις που δεν μπορω να προφερω μιλω κα φτυνω και περασα τα παντα ωστε να το φερω. ΔΙΚΟ ΣΑΣ
Lan Ckals oi pink floyd exoun ena tragooudi pou legetai echoes kai to instrumental apto kommati twn bdc exei parei to sample apo thn arxh tou tragoudiou twn pink floyd
