-Όταν δεν έχεις τίποτα δεν έχεις και τίποτα να χάσεις ! - Από τα αστερία μουσική δεν κράτησε πολύ το ταξίδι πάνω στην γη Από τα αστερία μουσική δεν κράτησε πολύ το ταξίδι πάνω στην γη MASTIGO Έγινες δόλωμα η φοβίες που ζεις Αν κρατηθείς θα αγαπήσεις όμως δεν θα αγαπηθείς Απέτυχα στον έρωτα ένα βράδυ Κυριακής Κοιτούσανε πολλοί δεν μίλαγε κανείς Όταν με δεις μην ρωτήσεις τι κοιτάω Τα αστέρια παίζουν μουσική στους δρόμους που πατάω Αυτό τον στίχο δεν τον έγραψα για εσένα Δεν ένιωσα έχω τα μάτια μου δεμένα Έχω τρυπήσει το μυαλό μου με βελόνες Έχω χιλιάδες σκοτεινούς νεκρούς νευρώνες Έχω καρκίνο από τον δρόμο Από μια μήτρα που γεννάει μόνο πόνο Έχω προβλέψει τον θάνατο μου κάτω Τσιγγάνα που γέννησε την κόρη της Σαββάτο Τι τρέχει στο μυαλό μου δεν με αναγνωρίζω Γυρνάω πίσω τα κάνω πουτάνα και γυρίζω Είναι στοές που άμα βαδίσεις θα χαθείς Από την Gotham όταν θα γυρίσω θα με δεις Σ'αυτό το παιχνίδι δεν θα υπάρξει νικητής Κλέβω τα όνειρα σου μέχρι το σκοτάδι να δεχθείς { Από τα αστέρια μουσική τι ήχο βγάζουν μέσα από τα αστέρια οι μουσικοί δεν κράτησε πολύ το ταξίδι πάνω στην γη στην γη πετάμε πάνω από την πόλη μαζί Από τα αστέρια μουσική τι ήχο βγάζουν μέσα από τα αστέρια οι μουσικοί δεν κράτησε πολύ το ταξίδι πάνω στην γη στην γη πετάμε πάνω από την πόλη μαζί } RIO Χαμένος κάτω από τα φώτα της νύχτας σε κάποια μνήμη μου Σε κάποια σελήνη μου σε κάθε ταξίδι μου Σε παίρνω μαζί μου αλήτη μου Σε βάζω στο σπίτι μου όλα γυρίζουνε στον πλανήτη μου Παραπατώ και όμως στέκομαι οδηγό μα δεν σκέφτομαι Στέκομαι στην άκρη του βράχου και σαγηνεύομαι Οτι αγαπάω πεθαίνει αργά Συμβαίνει πάντα και πάντα πονάει όπως η πρώτη φορά Μέσα μου τέρατα σε περιμένω να δεις Από τα αστερία μουσική φτιαγμένη για να χαθείς Για να χαθείς και εσύ μαζί μου να'ρθεις Για να χαθείς μέσα στα μέρη που ζουν η ΦΒΣ Ενώ το αστέρι μας φώτιζε για να βρεις Τον δρόμο να μαγευτείς μονο Όχι να χαθείς στον δρόμο χωρίς να δεις Σε αυτό το ταξίδι είμαστε μαζί Ανάσα σου η ανάσα μου μόνο Για να σωθείς πρέπει να χωθείς όλο και πιο βαθιά Όλο και πιο βαθιά Όλο και πιο βαθιά Όλο και πιο βαθιά MANI Πιστεύεις πως με νίκησες πριν απτό τέλος του αγώνα Κανείς δεν πάει ταξίδι πριν το τέλος του χειμώνα Ανοίγεις στόμα ανάμεσα στους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας Μια νύχτα με πανσέληνο χώμα γίνονται όλα Για δες με μάνα νεκρό και καμάρωσε με τώρα Ψυχή και σώμα Υπόλοιποι ξένοι να να μάθετε κάποιοι φίλος σημαίνει Να βγάζετε ένα γάρο γαμημένοι Νυχτώνει πάντα νωρίς σε εκείνα τα μέρη Ο λόγος σου περνάει όσο το δεξί σου χέρι Πάνω στη ράμπα κύκλος ισορροπίας Από κάτω θάνατος κάνει κουμάντα Τι νόμιζες αυτά θα έγραφα άμα είχα φράγκα Φλώρε τι να γαμήσεις με τη συμπεριφορά Διονύση Δάγκα Πολύ μιλάς όμως το πλάνο σου είναι αμφίβολο Δεν δίνεις τέλος στη ζωή Θεού με νεροπίστολο { Από τα αστέρια μουσική τι ήχο βγάζουν μέσα από τα αστέρια οι μουσικοί δεν κράτησε πολύ το ταξίδι πάνω στην γη στην γη πετάμε πάνω από την πόλη μαζί (χ4) }
To ίδιο αίσθημα νιώθω από την πρώτη φορά που το άκουσα μέχρι σήμερα... Ανατριχίλα, αληθινές περιστάσεις μια ψυχοπαθητικη εικόνα από ένα άρρωστο beat χάνετε στο μυαλό μου δημιουργούντας εικόνες συνδυάζοντας αναμνήσεις.. Μια ζωή Bong 👊
Παραπατώ κι ομως στέκομαι..Οδηγώ να δεν σκέφτομαι, Στέκομαι στην άκρη του βράχου και σαγηνεύομαι.. Ο,τι αγαπαω πεθαινει αργα! Συμβαίνει ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΟΝΑΕΙ ΟΠΩΣ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ!ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΕΡΑΤΑ!... Μπραβο αγορινα,καταπληκτικός👏💯
χαμενος κατω απο τα φωτα της νυχτας μου σε καποια μνημη μου σε καποια σεληνη μου σε καθε ταξιδι μου σε παιρνω μαζι μου αλητη μου σε βαζω σπιτι μου ολα γυριζουν στον πλανητη μου παραπατω και ομως στεκομαι οδηγω μα δεν σκεφτομαι στεκομαι στην ακρη του βραχου και σαγινευομαι οτι αγαπω πεθαινει αργα
