Wat een chemie, wat een tekst, wat een geweldige combinatie, wat een genieën. Hoewel Jan er helaas niet meer is, blijft dit één van de mooie herinneringen.
Wat een adembenemend duet. Een van de beste op elkaar afgeztemde artiesten die naadloos elkaar aanvullen. Kippenvel en ik kan het ieder moment van de dag luisteren. En dan heb ik het niet over 1 keer!!
Ik luister elke dag naar dit prachtige lied. Jan Rot en Boudewijn zijn pracht mensen. Ik zing het lied altijd luidkeels mee en zo 2 keer achter elkaar....haha zullen de buren leuk vinden....ik vind t héél erg dat Jan Rot gisteren is overleden. Ik wens zijn gezin enorm veel sterkte toe. Veel te jong...had nog zoveel moois kunnen maken. We houden van je Jan en denken met n glimlach aan je terug...grote sterke man.
Van dit lied krijg ik nooit genoeg, van de combinatie Jan Rot met Boudewijn! Hoorde in een van de laatste interviews met Jan dat hij dit ook geweldige ervaring vond. Prachtig, dit blijft altijd Jan! Ook al ben jij er niet meer bij...
Dit is echt een heel mooi duet. Volgens mij een pittig nummer om samen te zingen. Je kunt makkelijk de mist in gaan. Maar samen met het orkest brengen ze het nummer met de woorden van Lennaert Nijgh op een nog hoger niveau dan dat het al lag. Eens in de zoveel tijd kijk ik dit fragment weer terug. Geweldig.
Heerlijk, ik ben lang op zoek geweest naar deze video maar kon het nooit vinden. Af en toe keek ik even of ik het ergens zag, nu zag ik op tv, noorderlslag in teken BdG, weer zoeken en ja hoor. EINDELIJK gevonden. Prachtig, die blikken, de sfeer tussen de 2 zangers. Alsof er spanning in de lucht hangt.
Hier was ik bij, met mijn eerste liefde, mijn allerliefste, die te vroeg op 33 jaar een epileptische aanval niet overleefde, 11-1998! Ik mis hem nog steeds! Dank je Boudewijn de Groot en Jan Rot 11-5-2021
Heerlijk! Ik geniet er elke dag van top Duo jammer van Jan Rot hij was een kunstenaar! Maar dit blijft voor eeuwig bestaan lieve mensen geniet hiervan! Gr gerben
Mijn vriendin heet Tamara. Ik herken ook háár manier van ademhalen. Ik ken elk plekje van haar lichaam. Wat een heerlijke plaat is dit. Prachtig gezongen door beide heren. Dank u voor uploaden, en groetjes.
Jan Rot wilde een keer met Boudewijn dit lied zingen en liet een briefje met die vraag bij Boudewijn de Groot op zijn kleedkamer liggen, dit is het resultaat.
Nee, ik heb nog niets begrepen van je woorden, Heb mijn moed nog lang niet bij elkaar geraapt, Ik weet zeker nu, dat ik jou huilen hoorde, Je ligt naast me en je doet als of je slaapt, En ik weet dat jij als ik je aan wil raken, Kribbig afweert alsof ik een vreemde ben, Ik ben bang voor jou gezicht als we ontwaken, Ik ben bang dat ik je dan niet eens meer ken, En ik kan jou lichaam in het donker naast me bijna zien, Ik ken er ieder plekje van, Misschien zie ik je nu nooit meer en het verbaast me, Dat ik nu zo kalm en helder denken kan, Ik herken zelfs jou manier van ademhalen, In het donker van ons harde smalle bed, En ik voel de warmte van je lichaam stralen, Al heb je mij dan ook in de kou gezet, Ik weet nog goed de eerste nacht dat wij hier waren, Was winter en je had de trein gemist, In mijn bed lag jij wat voor je uit te staren, Omdat jij er nog niet al te veel van wist, En ik wilde wel heel graag ervaren lijken maar ik wist Er ook niet veel meer van dan jij, Morgens durfden wij elkaar niet aan te kijken, Had er spijt van en was toch wel heel erg blij, T is weer ochtend en de zon is al gaan schijnen, Door mijn wimpers zie ik je in de kamer staan, In het zachte licht, dat valt door de gordijnen, En je schaamt je nu voor mij je kleed je aan, Ik hoop dat ik nooit zo'n nacht meer zal beleven, En het geeft niet of ik mijn gevoel verdruk, Maar je hebt met bij het afscheid iets gegeven, De herinnering aan liefde en geluk, En ik spring uit bed en gooi de ramen open Mensen zwermen op het plein, de lucht is blauw, Ik wil zonder doel en zonder wegen lopen, En gelukkig zijn al is het niet met jou, Wil naar zee toe om te rijden op de golven, Ik wil vliegen als een vogel in de lucht, In de wolken zijn of onder schuim bedolven, Is voorbij en ik ben vrij en met een zucht, Met een lach en met een traan ben ik door straten Van de stad waar nu lente is gegaan, En ik heb de winter achter me gelaten, Onze liefde kan niet langer meer bestaan, Maar al ga ik hier vandaan toch blijf ik zingen Heb altijd nog een lied en gitaar Ik blijf dromen van precies dezelfde dingen, Zal je weerzien en we blijven bij elkaar.
