Bana da ortaokulda komik gelirdi özellikle de "Benim mi Allahım bu çizgili yüz? " kısmı. Senin yüzün tabi kimin yüzü olacak diyordum ve neden yaş almanın bu kadar üzücü olabileceğini pek anlamıyordum. Şimdi lisede efkarlanıyorum
Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder. Dante gibi ortasındayız ömrün. Delikanlı çağımızdaki cevher, Yalvarmak, yakarmak nafile bugün, Gözünün yaşına bakmadan gider. Şakaklarıma kar mı yağdı ne var? Benim mi Allahım bu çizgili yüz? Ya gözler altındaki mor halkalar? Neden böyle düşman görünürsünüz; Yıllar yılı dost bildiğim aynalar? Zamanla nasıl değişiyor insan! Hangi resmime baksam ben değilim: Nerde o günler, o şevk, o heyecan? Bu güler yüzlü adam ben değilim Yalandır kaygısız olduğum yalan. Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız; Hatırası bile yabancı gelir. Hayata beraber başladığımız Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; Gittikçe artıyor yalnızlığımız. Gökyüzünün başka rengi de varmış! Geç farkettim taşın sert olduğunu. Su insanı boğar, ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu, İnsan bu yaşa gelince anlarmış. Ayva sarı nar kırmızı sonbahar! Her yıl biraz daha benimsediğim. Ne dönüp duruyor havada kuşlar? Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim? Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar. N'eylersin ölüm herkesin başında. Uyudun uyanamadın olacak Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında? Bir namazlık saltanatın olacak. Taht misali o musalla taşında.
Yıllar geçtikçe insanın tarzı değişiyor. 19-20 yaşlarındayken divan edebiyatı severdim. Sonra serbest şiirleri sevdim. Orhan Seyfi Orhon okurdum. Kimi zaman Tanpınar. Sonraları Sezai Karakoç okumaya başladım. Şimdi 32 oldu yaşım. Bu tarza doğru gittiğimi fark ediyorum. Gerçekten asansörün aynasından kendime bakıp ağaran saçlarıma şaşıyorum. Gözlerimin etrafı sarılmış çizgiler ile ve de feri gitmiş. Nerede 20 li yaşlarımda kurduğum hayaller nerede damarda durmayan deli kan… nerede göğsüme sığdıramadığım o gökyüzü sırtımı çimlere verip izlediğim uçak izleri.
10 gün önce yorum yazmışım. Allah’ım sana şükürler olsun yaşıyorum. Gaziantep’te yaşıyorum ve de depremi yaşadım. Allah’ım neredeyse ölüyordum. 35 yaşına bile gelemeyecektim… 😔 Allah’ım sen sağlıklı uzun hayırlı ömürler ver. 🙏🏻
Geçmiş olsun evet tuhaf bir tesadüf yaşamışsınız belki yeniden doğmuş gibi hissetmişsinizdir kendi dünyanızda aynı zamanda bu acıya dayanma gücü ve sabır versin Yaradan o coğrafyada yaşayanlara..
@@jjrur6873 çok teşekkür ederim. Evet eşim de ben de Allah’ın bize ikinci bir hayat verdiğine inanıyoruz. Çünkü o binadan çıktığımıza inanamıyoruz. Allah bize ömür verecekmiş çok şükür 🙏🏻
@@evona5882 çok şükür yıkılmadı. Ama biz deprem anında kabullendik ölümü çünkü bitmek bilmedi. Eskiden yaşlı insanları gördüğümde nasıl olur da ölümü kabullenirler derdim. İnsan kabulleniyormuş. Eşimle sarılıp Allah deyip bekledik. Canımız dahil hiçbir şeyin sahibi biz değilmiş anladık. 😔 Rabbim bir daha yaşatmasın.
Yaş otuzbeşi göremeden yolu yarıladık. Ne kadar anlamlı, derin, zarif şiir olmuş. Ölüm, yalnızlık, mutsuzluk ne güzel işlemiş ilmek ilmek. Her doğan günün dert olduğunu insan bu yaşa gelince anlarmış... Çok derin çok...
dün gibi hatırlıyorum lise yıllarında hocamız ezberletmeye çalışıyordu gençliğin verdiği enerjiyle kulak asmıyorduk. Ve bugün yolun yarısına geldi işte
Lisede 15 yaşımdaydım edebiyat dersinde gördüm bu şiiri ve çok duygulanmıştım 20 yıl vardı 35 e ama biliyordum bir gün geleceğini çok kötü olmuştum şimdi 32 oldum az kaldı
Cahit sıtkı tarancı şairler hep şiirleriyle yaşıyor hemde nezaket ve ince düşünceleriyle ❤❤ “Kim bilir nerde ,nasıl kaç yaşında Bir namazlık saltanatın olacak taht misali o musalla taşında” 😢
İnsanın dostu yoktur , Saadetin dostu vardır .. her şey yolunda iken herkes herkesle beraber olur , mühim olan zor gününde yanında olabilecek dostu, sevgiliyi bulabilmek.., İnsanın rengi karanlıkta belli olur..
Edebiyatın, şiirlerin bu kokuşmuş dünyada nefes alabilmek ya da ne bileyim hayatı anlamak için olduğunu yani gerçekten insana huzur verdiğini yeni yeni farkediyorum. Geç farketmem çok acı...
Eskiden yazılan şiirler ne kadar da anlam bakımından içi dolu , tespitler o kadar nokta atışı ki hiçbiri bir raslantı ya da zorla yazılmış değil . Her kelimenin içinde herkesin kendine göre çok fazla şey buluyor olması da ayrı bir harikalık katıyor .
Ne zaman dinlesem bu siiri icimde kocaman kocaman aglama hissi birikir suan 35 i gectim ama 20 yasimda dinlerken ustadi anlayabilecek hayat gorusum varmis kendimde yaziyorum kaleme alinan siirlerin yasanmislik oldugunu biliyorum belkide ondan bu siirde dogum ve yolculuk gibi acikca soyluyor zaten . Ilahi bi ilham gelmiste hayati ozetlemis gibi
Herkes bu şiirin ilk 1-2 cümlesini dile getirir ve bilir fakat son cümle olan "bir namazlık saltanatın olacak taht misali o musalla taşında" cümlesi çok ağır ve gerçekçi bir cümle, asıl fikir bu cümlede saklı
Nice nice değerlerimiz hayattaken ne yazık ki kıymeti bilimez ne zaman anlaşırlar... ancak göçüp gittiklerinde geride kalan sadece binlerce ölümsüz eserleri
Gökyüzünün başka rengide varmış "Gec farkettim taşın sert olduğunu Su insani boğar, ates yakarmış Her doğan günün bir dert olduğunu İnsan bu yaşa gelince anlarmış" Daha otuzbes yasima girmeden anladim bazi seylerin bogaz yakan gerçekliğini
Şiirlerimde bu karanfilli güzel siiri yazacağımida iki yaprak arasinda açan bir gülun sararip dokuleceğinide görmem bi mucizeydi.. Anlıyor ve yasıyorum CAHİT bey şimdı ..
Antalya lisesi edebiyat hocamız Cahit Çakçıl sevdirmiştir bana ve arkadaşlarıma şiiri sizi saygıyla selamlıyorum değerli hocam iyiki sizin gibi değerli kişilerle anılar biriktirmişiz hiç tedavülden kalkmayan
@@mehmetbeleda5674 Doğru belki siz de o yönden haklısınız ancak ben pozitif bir insanım üzülmenin anlamı yok gibi geliyor ablam 23 yaşında o da üzülüyor şuanlık anlayamıyorum onu.
Dost'a. Varlık dünyası ile buluştuğum andan bugüne çok zaman geçmedi. Dünyanın yaşına bakınca çok çok küçük kalır bu zaman dilimi. Lakin içimde birden fazla dünyadan daha fazla yaşamış bir ruh var. Bedenimden genç, dünyadan yaşlı bu ruhum Biliyor musun hey Dost. Dünya dediğime bakma. Karanlıklar ülkesi gibi, yağmur arındırmıyor. Güneş ısıtmıyor. Bir dilemma sultası aldı başını gidiyor. Birkaç banknotun yaşam kalitesine, statüne Ne denli katkısı var bir bilsen Dost. İyi ki bilmiyorsun. Tenekeden çıkan sesi nağme sanıyorlar. Bülbülü dinlemeyenin durumu gibi bizimki, Karga bize bülbül gibi geliyor. Bize terennümdür bu diyorlar. Doğru mu diyorlar sence? Doğru ise kötü bir çığırtkanlık nedir? Yok eğer bir terennüm değil ise terennümün sahibi nerededir?
ezberlediğim bütün şiirlerin büyüsü bozuldu ismet özel tekrar büyülüyor her defasında Nerden çıktı bu cenaze ölen kim bu kaçıncı bahçe tarumar neylersin ölüm herkesin başında uyudum uyanamadım olacak
Lisedeyken 35 yaş adlı şiir kitabı vardı Cahit Sıtkı bende şimdi 10 Mayıs 2023' te 35' e girecem...gerçekten hayat hayal meyal ve dostlarla yollar ayrıldı bir bir...her doğan gün bir dertmis...
Deli gibi çağrıyor yolun diğer yarısı. İkinci yarısı her şeyi unutturacakmış gibi ama beyhude. İnsan yalnızca ölünce anlam bulacak hayatın tek gerçeğine eriştiği için.
9.sınıfım edebiyat dersinde Tecahül ü Arif sanatında gördüm bu şiiri daha öncede biliyordum zaten Şakaklarıma kar mı yağdı ne var Benim mi ALLAH ım bu çizgili yüz yaşlandığını sanki bilmiyormuş gibi bilmezden geldiği için Tecahül ü Arif sanatı olmuş çok güzel şiir anlamlı her anın değerini bilmeli
Lisedeyken edebiyat hocamız bize ezberletmişti o zamanlar sırf hoca sözlü notu vericek diye ezberlemiş derste sırayla okumuştuk belki ezberlemek için 30 40 kere okumuştum okurken hiçbir anlamı yoktu benim için okurken de bi anlam veremiyordum ama şimdi yaşım 25. Videonun altında şiiri tekrar okudum ne çok anlam buldum bir kere okuyarak.
Şiiri yazan şair Cahit Sıtkı Tarancı 46 yaşında öldü hiç birimiz bilemeyiz kalan ömrümüzün ne kadar kaldığını onun için yaşadığınız her günü önce kendiniz için yaşayın kimin ne dediğinden ne düşünüyor olmasına bakmadan
Yaş 21... Çocukluk masalımı yeni bitirdim, Kitabı Adem 'in ise başlarındayım daha... Öyle şiir yazacak kadar çileli bir hayatım olmadı benim. Cenabı Hak hep Cemal sıfatı ile tanıştırdı beni. Kaybedilmiş bir zaferin arefesinde doğdum ben. Gözümü açtığımda o meşhur okçular tepesinde yalnızca bir kaç yiğit kalmıştı. Masallarıyla büyüdüğüm o yiğitleri aradım ben hep... Fakat nafile; renk renk, çeşit çeşit maske giymişlerdi hep... Zaferden önce maskeliler şehre alınmaz, taşlanırlarmış. Ne gariptir ki zaferden sonra maskeliler taşlanır olmuş... Benim babam sefere katılamamış, olamamış yiğitlerden. Bilmezmiş o zaman bu kavgaları... Maskesiz bir babam vardı o yüzden, Giyemedim o çeşit çeşit, renk renk maskelerden... ibnchemistry (23.02.2023)
@@Beyzaaa63 Teşekkür ederim efendim. Eserde bir güzellik bulduysanız muhtemelen o güzellikte en az eser kadar sizin de bir payınız vardır. Elbette seslendirebilirsiniz. Hatta program umuma paylaşılacaksa heyecanla kaydı da dinlemek isterim. Selamlar, hürmetler...
@@ibnchemistry Güzellemeniz ve kibarılığınız için teşekkürlerimi sunuyorum. Temmuz sonu gibi yaşadığım şehirde amatör şairlerce bir program planlıyoruz Hakk nasip ederse orada seslendirmeyi düşünüyorum. Bir neticeye vardırırsak heyecanla beklediğim programı size mail yoluyla ulaştırmaya çalışırım. Hayırla ve sevgiyle kalın efendim.
Daha on yedi yaşındayım dinlerken öyle triplere girdim ki... Otuz beş yaşıma geldiğimde kim bilir ne hale geleceğim. Sahiden, insan zamanla ne çok değişiyor.
Bana öyle geliyor ki şu an 35 yaşındaki halimi görsem tanıyamam peki 70 yaşındaki halim? O yaşa kadar yaşayabilir miyim, kendime zarar verir miyim acaba. Kim bilir neler olacak yıllar sonra hiç istemiyorum aslında öğrenmeyi. Şu an her şey bitebilir mesela çünkü ne bileyim... Çalış çalış nereye kadar. Yaşamaya çalış, ders çalış, insanlarla iyi anlaşmaya çalış, bunlar güya en güzel yıllarımmış. Özel matematik dersi almak için gittiğim bir bina var öğretmenimin dersliği de o binada. (üstüne üstlük matematiğim çok kötü) Binanın koridorunda bir pencere var, yanından geçerken kendimi atabilirim şu an diyorum kendimi atmak istiyorum oradan kendimi attığım düşler geliyor gözümün önüne ama bunu yapamam yurttan izin alıp derse gidiyorum o izni alabilmek için canım çıktı bir de kendimi öldürürsem yurttaki hiç kimse ne dershaneye ne özel derse gidebilir benim intiharım bahane olur ailemle aram harika değil ama öyle ya da böyle bir aileyiz üzülürler elbet kardeşim zaten çok küçük benim öldüğümü algılayamaz ona anlatmaya çalışırken çok zorlanırlar zaten artık doğduysam yaşamam lazım istesem de istemesem de hayatımı kazanmam lazım Edit:bakmayın böyle konuştuğuma kendimi öldüremem ben
Lise'de iken ezberlemistim ve beni en cok etkileyen siirdi.ALLAHcc rahmet eylesin Cahit SitkiTARANCI'nin insani etkileyen bir siiri ve cocuklarim lise 'yi okurken onlarada ezberletmistim!! Neden derseniz.; Derimki hayata yon vermenin,yon tayin etmenin uyarici bir yoludur...
