İsmet Özel - Münacaat 

Ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi... Ve son dize. Artık muğlaklığın getirdiği yılgınlıktan hakikaten bir yakarış, bir münacaat hâli... Sanatın tüm gerekliliklerini ıspatı. Kişiye soru sorduruyor, başka pencere aralıyor, duygularını devindiriyor, yanıtlar sunuyor, ne yapsın ki daha? Harikulâde

Nedendir bilmiyorum ama bunu İsmet özel hayranı şiirlerini hep dinleyen biri olarak yazmak istedim. Ben Şanlıurfa’da yaşayan köyünde bir engelli bireyim. Yürüyemiyorum Ben ilk okuldan başlayarak hep Allahım ilk okul bitmesin eğer biterse eğitim hayatım biter diye hep 8.sınıf gelmesin diye hep dua ederdim yürüyemiyorum ya nasıl gideceğim ki biterse liseye. Geldi çattı 8. Sınıf bir baktım Allah yol açtı liseyi örgün olarak okudum her sabah servise biner giderdim. Okula. Bu sefer Allahım lise bitmesin. Diye dua ederdim yoksa Üniversiteye nasıl gideceğim. 4 geldi geçti bu sefer üniversiteye hazırlık için hazırlanıyorum. Etrafımdakiler bazıları oku bak üniversiteye git oku kimseyi dinleme derlerdi ne acı ki akarabalar hep gidemezsin engellisin gurbette tek başına yapamazsın diye hepsi söyleniyordu. Doğru ya ilk okulda 1.sınıfta annem sırtında götürürdü okula beni tekerlekli sandalyem yok. Sırtında götürürken sözde dayı. Denen şahsiyet anneme ya bu engelli oturt evde başına vali mi olacak. Diye sayıklardı. Doğru ya amcası kim dayı denen kişinin ben doğarken engelliyim ya annemin amcası engelliyse çöpe atsın demiş. Ne beklesin ki amcası böyleyken dayi ne olsun. Neyse. Üniversite zamanı geldi ve Trabzon’da okul kazandım gittim Şanlıurfa’dan tek başıma. O ilk günü hiç unutmam tek başıma gidince bak Hasan basardın dedim kimseyi dinlemedin engelin sana engel olmadı dedim okudum gezdim. Şimdide atanmak için KPSS çalışıyorum gittikten sonra kimse edemezsin yapamazsın demedi. Bunu neden yazdım bilmiyorum umarım okursunuz. Kimseye kulak asmayın. Siz yola bakın Allah yolunuzu açar 😊😊

sınav senemde seni tanımak bana pahalıya patladı sayın ismet özel. hangi sabah derse kalksam burada buluyorum kendimi istemsizce. kattığın bütün farkındalıklar ve bu harika eser için çok teşekkürler. seni bulduğum için çok şanslıyım.

Buraya yorum yazan insanları toplum içinde nasıl bulabilirim?Nerede bu naif insanlar?Nerede bu güzel duyguları hala böylesine çirkin bir dünyada taşıyabilenler?Eminim her biriniz benim gibi naif görünmekten çekinen,belki de hiç tahmin edilmeyen kişilersiniz,bu yüzden bulamıyoruz birbirimizi,ama sizi buralarda görmekte güzel,seviyorum hepinizi ve iyi ki varsınız,belki gözünüzün içine bakarak söylemediğim bu cümleyi ama siz öyle bilin,iyi ki varsınız ve iyi ki oldunuz...

Burada bir hatıram olsun; burada bir zamanlar hayat içine battığı zaman kendini bulurdu desinler, burada yaşadıkları yalnızca burayla onun arasındaydı...

4:08 Birkaç saat önce yirmi bir yaşına girdim.. gidiyorum; yaş yirmi bir; yolun neresi? Rahman'dan başkası bilemez.. Bundan yirmi iki yıl önce kadar bir suydum, Rahman beni yarattı ve bayağı bir meniden insan haline geldim.. Sadece bir suydum.. Şimdi 21 yaşında bilinci olan, varlık alemindeki bir mahlukatım.. Üniversite'yi 2.5 seneye bitiriyorum inşallah.. Ne zaman derdim ki Aziz 21 yaşına girecek.. 18-19-20-21.. Geldi, gidiyor.. Rahman izin verirse bu 21-22-23-33-43-53-63 diye gider; ben henüz gözlerimi açmamışken.. Açtığımda ise belki yolun sonunda olacağım.. Şu geçici dünya hayatında bana hidayet veren Rahman'a hamd olsun. Bu yorumu sadece ileride görüp cevaplamak için yazdım. Belki 30'lu yaşlarda okurum.. Ey Aziz'im.. Var olan hiçbir şey, Rahman'ın rızasından daha önemli değil; hepsi bayağı ve birkaç yıllık eğlence.. başka hiçbir şey değil.. Bak; var olan gençliğimiz kendini ihtiyarlığa teslim ediyor yavaştan.. Gördüğümüz tüm insanlar o toprağın altına giriyor.. Yalnızca sarıldıkları beyaz bir örtüyle.. Bizim gibi var olan tüm insanlar toprak oldu gitti.. Milyarlarca insan.. Bundan bir asır önce yirmi bir yaşında olan insan; belki de çok sevdiği o bedenini toprağa teslim etti.. Bize olacağı gibi tıpkı. Şu anda nefes alan, varlığı tadan insanlar, yüz sene sonra yok olacak. Yok olacak Aziz'im.. Yok.. Ne için yaşıyoruz? Nereden geldik, nereye gidiyoruz? Hidayet ve dini yolunda sayısızca delil gönderen ve bu cevapsız sorulara en tutarlı cevapları vermemizi sağlayan Rahman'a'dır Hamd.. Görüşmek üzere Aziz'im..

“şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi! taşınacak suyu göster, kırılacak odunu. kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde. bileyim hangi suyun sakasıyım, ya rabbelalemin! tütmesi gereken ocak nerde?” kelimeler diyorum. ancak bu kadar güzel dizilebilirdi yanyana.

Hata yapmak fırsatını ademe veren sendin....

Bilmem kaçıncı kez hangi anda hangi duygularla dinliyorum. Diyemedik dilimizin ucuna gelen her neyse. Bizde açtık İsmet Özel dinledik..

Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana ya Rabbim, taşınacak suyu göster kırılacak odunu..

aslında ismet özel sadece dinletmiyor düşündürüyor her insanın hayatından bir kesit yorumluyor. yalnız hisseden her insan evladına ben burdayım bende arıyorum arayış içerisindeyim sizin gibi diyor. şiirler, herkeste çok farklı bir etki farklı bir hissiyat bırakır fakat yaşamda hissettiklerini duygularını anlamlandırma aşamasında ismet özel şahane bir rehber. buradan bu devirde aynı hissiyatı paylaştığımız durduğumuz düşündüğümüz naif kalpli ince ruhlu insan evlatlarına selam olsun diyorum selametle.

4:08 - 4:27 arası defalarca dinleyebilirim.... hiç sıkılmadan

Artık bu yaşa erdirdin beni, anladım

Beyaz rüyalar gördüm, Kaçıncı yıkılışı bu satraplığımın bilmiyorum. Kandan örülmüş kalem içeride, Beni kıylıyor dışa doğru.. Durmuyor ve aldırmıyor ataletime. Sormuyorum ona daha ne kadar, Ne kadar suya kanı karışın.. Bilemedim bu vefayı kim kurdu içimde, Tanrı dediler, diyenler; Tanrı seni yanlız komadı.. Diyenler, Sahi bize bu sekineyi haber verenler, Kalpleri kanarken, dişleri kırık, Yürüyenler ile yan yana ezilenler.. Sizleri sakin kılan vakarınız var Ve; Bizim dizginsiz enûma elişlerimiz.. Biz çürüttük basit bir Ûr sohbetinde hepsini.. Çarpıştı gözümüzde göksel onca rana.. Bunları biz yedik ve şimdi karnımız şiş.. Ey diyenler, Dilinizden dökülenler, Ulu ve vakarlı, Tanrı'dan haber getirenler.. Bakın ben ölüyorum, ölümü çağırıyorum.. Şimdi beni kurtaracak çağrı elinizde tuttuğunuz, Mahir sofralarınızda çengilerinize geçirdiğiniz. O saifeler, Yeminler, Eğilmeler, kalkmalar, oturmalar.. Ağladığınız o sizsiz anılar.. Beni ölümün güzünden kurtaracak dediğiniz, O her şey, Aklımla erindiğim, ben bu yüzyılın bekçisiyim, Dediğim her oluş içimde, İken; Şimdi inan ve yaklaş desin diye Tanrı bana, Ona mı koşayım, size mi..

bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin tütmesi gereken ocak nerde?

Bir anda kendimi ismet özel dinlerken buluyorum, herkese nasip olmaz

İçinde o kadar çok söz varki herkesin kendiliğine , hikayesine ışık tutacak olan .❤

Ah ki ne ah...

Acıya gülmek de hayata dairdi..

Keşke atları hiç farketmeseydik.. Ne mutlular baksana, girdik dünyalarına, mahvettik onları..

seviyorum, yaşamayı bilmeyenleri, bildiğini iddia edenlre..

iyi ki doğdun üstad ne mutlu seni tanımak.

Şiirde mükemmel müzikde emeklerine sağlık üstat

Gençtim ben ve neden hata payi yok diyordum hayatimda

Nereye gitsin insan? Dünya baştan sona bir sürgün iken!

.. Halbuki aşk, başka ne olsundu hayatın mazereti.. ..

Kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde

Çeşme var, kurnası murdar yazgım kendi avcumda seyretmek kırgın aksimi....

Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık

Alttaki müziği nerden bulabilirim? Tam olarak bu şiirin altındaki fon müziğini

Gençtim ALMADIN CANIMI 💐

Gece çok uzundu Ademde sormadı

Genctim ya ne farkeder deyip gecerdim…bilmeden farkı istemişim

Taşınacak suyu göster, kırılacak odunu

Gençtim ya, ne farkeder deyip geçerdim nehrin uğultusu da olur, dalların hışırtısı da gözyaşı, çiğ tanesi, gizli dert veya verem ne fark eder demişim bilmeden farkı istemişim.

Ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende

Dünyanın ve İsmet Özel'in en iyi şiiri. Beğenin de bildirim geldikçe dinleyeyim

İsmet Özel'i dinleyenler başka bı alemde hayat sürer sonra mecburiyetler arasında koşuşturduğumuz dünyaya döner maskemizi takar nefes almaya devam ederiz...

30 Haziran 2024 Soykırım devam ediyor Dün bir babanın kucağında açlıktan bir avuç kalmış kız çocuğu gördüm Gazze'de. Can çekişiyor ve babası ağlıyordu Ama saçını güzelce bağlamışlar elbise giydirmişler Ne acı bir dünya "Kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde"

“Çiğ tanesi sanmak ne cüret! Gözyaşıymış İnsanın, insana raptolduğu cevher.”

İleride aynı yastığa baş koyacağım insanla burada karşılaşmayı öyle dilerdim ki .

İsmet Özel'i dinleyen net bu çağın insanı olamaz olmamalı

Tekrar tekrar dinlediğiniz zaman altında yatan asıl anlamına vakıf oluyorsunuz. Her İsmet Özel şiiri gibi.

Bir Ağustos gecesi evde tek başıma çamaşırları asarken başladım dinlemeye sabah olmadı kelimeler de değil marifet bu adamın derdi çok büyük hissiyat geçmiş satırlarına tarifi yok bende ne anlatiyorsam..

Gaziantep de 6 subat 2023 saat 04:19 deprem esnasinda hep bu şiirin sözleri cınladi kulagımda sairin dedigi gibi ; Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi taşınacak suyu göster,kırılacak odunu kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin tütmesi gereken ocak nerde?

Pişmanlık ve çaresizlik, Allah’a haykırış, Allah’a yönelme, Allah’tan yardım istemek, insan olmak, insani duygular içerisinde kıvranmak, kaderi kabullenmek, aslını bilmek ve sorgulamak… Sanatın vücut bulmuş halisin sen, münacaat; hissettirdiklerin için teşekkürler!

Bu yıl felsefe bölümünü kazandım. Neden biliyor musunuz ? Bu şiir üzerine felsefe alanında tez yazmak için. Bitirme tezimde bu şiirde olacak inşallah.

Ben İsmet Özel değilim Bir Eylül günü kesmedim bilek damarlarımı Celladıma gülümsemedim Güllerin bin yıllık mezarı da bende değil Ama benim de yerim kavganın göbeği Öyle küçük bir kavga ki kendi içinden çıkamadı daha Buluşamadı büyük muştularla Ben İsmet Özel değilim Ama evet, isyan!

"Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi taşınacak suyu göster, kırılacak odunu kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin tütmesi gereken ocak nerde?" İsmet özel

"tütmesi gereken ocak nerede ?" dizesi, "Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak" dizesine göndermedir. Şimdi son tüten ocak ise İsmet Özel'in kurduğu "İstiklal Marşı Derneği"dir..

"yazgım kendi avcumda seyretmek kırgın aksimi." sadece bu cümle için İsmet Özel büyük bir şair sayılır.

Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine arastadan ırmaklara çark ettiren dargınlık...

Her kelimesi içime bir kor gibi düşer ... Unutturmayin ..

Eğer dinlersen, vehme kapılma, kalbine karalar çalacak bu şiir korkma sakın, korkma her kelimenin kalbine sapladığı hançerden korkma eger gelmissen buraya kadar arıyorsun beni, korkma çünkü ben seviyorum seni

Rabbim beni doğru yollara muktedir kıl. Hatayı seçecek olsam bile o yolların kıyısından yürüt. Yürüt ki, gerçeğe ve öze varma fırsatına erebileyim. Aramak günahını da, bulmak sevabını da veren sensin. Biz senin, cevapsızlığa ve arafa hapsolmuş kullarınız. Bu teslimiyeti kabul eyle.

Münacaat Bu yaşa erdirdin beni, gençtim almadın canımı ölmedim genç olarak, ölmedim beni leylak büklümlerinin içten ve dışardan sarmaladığı günlerde bir zamandı heves ettim gölgemi enginde yatan o berrak sayfada gezindirsem diye ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende. Vakti vardıysa aşkın, onu beklemeliydi genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek için halbuki aşk, başka ne olsundu hayatın mazereti demedim dilimin ucuna gelen her ne ise vay ki gençtim ölümle paslanmış buldum sesimi.Hata yapmak fırsatını Adem’e veren sendin bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana gençtim ben ve neden hata payı yok diyordum hayatımda gergin bedenim toprağa binlerce fışkını saplar idi haykırınca çeviklik katardım gökyüzüne bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini tanıdım Ademoğlu kimin nesiymiş ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi.Çeşme var, kurnası murdar yazgım kendi avcumda seyretmek kırgın aksimi.Gençtim ya, ne farkeder deyip geçerdim nehrin uğultusu da olur, dalların hışırtısı da gözyaşı, çiğ tanesi, gizli dert veya verem ne fark eder demişim bilmeden farkı istemişim. Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık! Yola madem çöllerdeki satrabı yalvartmak için çıkmıştım hava bozar, yüzüm eğik giderdim yine yaza doğru en kuduzuyla sürüngenlerin sabahlar yola devam ederdim.Gençtim işte şehrin o yatık raksından incinen yine bendim gelip bana çatardı o ruh tutuşturucu yalgın onunla ben hep sevişecek gibi baktık birbirimize. bir kez öpüşebilseydik dünyayı solduracaktık.Oysa bu sürgün yeri,bu pıtraklı diyar ne kadar korkulu yankı bulagelmiş gizlerimizde hani yok burda yanlışı yoklayacak hiç aralık bütün vadilere indik bir kez öpüşmek için kalmadı hiç bir tepe çıkılmadık eriyeydik nesteren köklerine sindiğimizce alıcı kuş pençesiyle uçarak arınaydık ah, bir olaydı diyorduk vakar da yoksanaydı doğruydu böyle kan telef olmasın diye çabalamamız ama kendi çeperlerimizi böyle kana buladık gönendi dünya bundan istifade dünya bayındırladı: Bir yakış, bir yanış tasarımı beride öte yakada bir benî adem her gün küsülü kaldık.Bunca yıl bu gücenik macera beni tutuklu kılan artık bu yaşa erdirdin beni,anladım gençken almadın canımı, bilmedim demek gökten ağsa bile tohum yürekten düşecekmiş çünkü hataya bağışık büyük hatadan beri nezaret yer çiğ tanesi sanmak ne cüret, gözyaşıymış insanın insana raptolduğu cevher.Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi taşınacak suyu göster, kırılacak odunu kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin tütmesi gereken ocak nerde?

"Ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende."

Muhakkak bir başkadır seni beklemek , o bile bir nimettir . Seni beklemek acıyla karışık sevmektir. Senin tarafından sevilmek kim bilir nasıl ne iledir !

"Ne fark eder demisim Bilmeden farki istemisim" umarsizlikla beraber gelen bos vermislik, hiçbir seyin umrunda olmamasinin getirdiği "fark etmez"lik, yasamayi kaniksamislik ve bunlarin normal olmadığını bildigimiz icin gelen "bazi şeyler umrumda olmali" dusuncesi ve farkı istemek.

Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarrabi taşınıcak suyu göster, kırılacak odunu kaldı silinmez yaşamak sucu üzerimde bileyim hangi suyun saksıyım ya raballemin tütmesi gereken ocak nerede?

Her gecenin son şiiri, o kadar güzel müzik o kadar güzel sözler. Bu şiirden sonra RU-vid kapanıyor başka bir şey açmak saygısızlık olur..

Keşke yılkı atı koymasaydınız video olarak. hem ismet özel dinliyoruz. hem aklımıza nietszche geliyor.

"Çeşme var,kurnası murdar yazgım kendi avcumda seyretmek kırgın aksimi.❤️‍🩹"

... bileyim hangi suyun sakasıyım ya Rabbelalemin 🍂

psikologa gittim reçeteme bunu yazdılar teşekkürler ismet özel...

Hata yapmak fırsatını Ademe veren sendin , bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana …

hayatinizda ismet özel seven, okuyan, dinleyen insanlarin olmasi dilegiyle..

Ya alsın beni ölüm, Ya da salsın beni. Yaşayabileyim doyunca Sanki ölüm beni affetmiş gibi

Kaçıncıya dinliyorum? Bilmiyorum, kaç kere okudum ? Bilmiyorum. Bu sefer ağlattı. Vay ki gençtim..

33 yaşındayım. Koskoca 33 yıl. Ve bu münacat benim için daha da anlamlandi. Yıllar hızla akıyor...

500 kez dinlediğim, okuduğum şiirlerin 4 satırını dahi ezberleyemiyorum. Bu durum sadece İsmet Özel şiirleri için geçerli.

Ne fark eder demişim! Bilmeden farkı istemişim... Hayatın bütün iniltisi burada saklı sanki.

Mutluyken de buradayım üzgünken de, bu bir şefkattır şiire yavru şefkati, ey benim gönül yerlisi olduğum dehşetli güzel tüm satırlarım senden sana...

Bu şiiri çok seven kişiler için mahalle inşa edeceğim Sadece bu şiire dair kendini kanıtlayanların mahallesi olacak Tamamen dünyadan uzak Ama dünyanın merkezinde

"Kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde..."

Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme ya Rabbi...

İsmet Özel dinlemeden uyuyamayanlar burda anlaşılan

Yazgım kendi avcumda seyretmek kendimi' |26.2.24|

içinde yaşamın kendisi olan şiir.

youtube.com/@sinem412?feature=shared Bu kanal da İsmet Özel'in şiirlerini paylaşıyor ve hepsi çok güzel.❤

Bu yaşa erdirdin beni, gençtim almadın canımı ölmedim genç olarak, ölmedim beni leylak büklümlerinin içten ve dışardan sarmaladığı günlerde bir zamandı heves ettim gölgemi enginde yatan o berrak sayfada gezindirsem diye ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende. Vakti vardıysa aşkın, onu beklemeliydi genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek için halbuki aşk, başka ne olsundu hayatın mazereti demedim dilimin ucuna gelen her ne ise vay ki gençtim ölümle paslanmış buldum sesimi.Hata yapmak fırsatını Adem’e veren sendin bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana gençtim ben ve neden hata payı yok diyordum hayatımda gergin bedenim toprağa binlerce fışkını saplar idi haykırınca çeviklik katardım gökyüzüne bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini tanıdım Ademoğlu kimin nesiymiş ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi.

"Gençtim almadın canımı" derken, belki bir hastalıktan, belki bir kazadan belki bir düşmanın pençesinden ve belki de bir intiharın eşiğinden dönüşün kastedilişiydi ve mısralara dökülüşüydü.

Kaçtı Kuşun ağzındaki nimet Geriye kalan kaldı bir dil yarası...

22.03.2023 02:11 Soğumuş kahve, köşesi yırtık masa örtüsü, üşüyen ayaklarım üşüyen içim, çaydanlıktan yansıyan bedenim ama ben orda değilim

Bu yaşa erdirdin beni, gençtim almadın canımı ölmedim genç olarak, ölmedim beni leylak büklümlerinin içten ve dışardan sarmaladığı günlerde bir zamandı heves ettim gölgemi enginde yatan o berrak sayfada gezindirsem diye ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende. Vakti vardıysa aşkın, onu beklemeliydi genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek için halbuki aşk, başka ne olsundu hayatın mazereti demedim dilimin ucuna gelen her ne ise vay ki gençtim ölümle paslanmış buldum sesimi. Hata yapmak fırsatını Adem’e veren sendin bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana gençtim ben ve neden hata payı yok diyordum hayatımda gergin bedenim toprağa binlerce fışkını saplar idi haykırınca çeviklik katardım gökyüzüne bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini tanıdım Ademoğlu kimin nesiymiş ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi. Çeşme var, kurnası murdar yazgım kendi avcumda seyretmek kırgın aksimi. Gençtim ya, ne farkeder deyip geçerdim nehrin uğultusu da olur, dalların hışırtısı da gözyaşı, çiğ tanesi, gizli dert veya verem ne fark eder demişim bilmeden farkı istemişim. Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık! Yola madem çöllerdeki satrabı yalvartmak için çıkmıştım hava bozar, yüzüm eğik giderdim yine yaza doğru en kuduzuyla sürüngenlerin sabahlar yola devam ederdim. Gençtim işte şehrin o yatık raksından incinen yine bendim gelip bana çatardı o ruh tutuşturucu yalgın onunla ben hep sevişecek gibi baktık birbirimize. bir kez öpüşebilseydik dünyayı solduracaktık. Oysa bu sürgün yeri,bu pıtraklı diyar ne kadar korkulu yankı bulagelmiş gizlerimizde hani yok burda yanlışı yoklayacak hiç aralık bütün vadilere indik bir kez öpüşmek için kalmadı hiç bir tepe çıkılmadık eriyeydik nesteren köklerine sindiğimizce alıcı kuş pençesiyle uçarak arınaydık ah, bir olaydı diyorduk vakar da yoksanaydı doğruydu böyle kan telef olmasın diye çabalamamız ama kendi çeperlerimizi böyle kana buladık gönendi dünya bundan istifade dünya bayındırladı: Bir yakış, bir yanış tasarımı beride öte yakada bir benî adem her gün küsülü kaldık. Bunca yıl bu gücenik macera beni tutuklu kılan artık bu yaşa erdirdin beni,anladım gençken almadın canımı, bilmedim demek gökten ağsa bile tohum yürekten düşecekmiş çünkü hataya bağışık büyük hatadan beri nezaret yer çiğ tanesi sanmak ne cüret, gözyaşıymış insanın insana raptolduğu cevher. Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi taşınacak suyu göster, kırılacak odunu kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin tütmesi gereken ocak nerde

Bir dinleyen bir de dinleten

İçimdeki tamam-devam debdebesini halletmeye çalışırken kendimi bulduğum yer yine münacaat...

Şiir bitene kadar eve gitmeyim az dolaşayım dedim, yaklaşık 1 saattir tekrar tekrar dinliyorum. Evden de bayağı uzaktayım. Ama olsun dönerken yine dinleyeceğim nasılsa :)

Keşke bu güzel şiire yorum yapan bu naif, duygusal, güzel insanlar ile tanışma şanşım olsaydı

Bir arkadaşım, çoğu arkadaşımın anlayamadığı şiir için böyle demişti; “Anlaşılmak zorunda değil. Bir şeyler anlatmak zorunda da değil. Her şey okuyucuyu tatmin etmek için hiç değil.” Bende cevaben ; "Hissedilmiş, sindirilmiş ve ne çok yaşanmışlık,yaşlanmışlık var bu söylenenlerde”demiştim. Vel hasıl çok derin, adam İsmet bey. Tüm derin insanlara, kardeşlerime güzelliği derinlerde görebilen herkese selam olsun 🥲

Her dinlediğimde başka bir mısrasında kendimi anlamlandırıyorum. Hüznümü başka bir cümleye gömüyorum. Bu sefer şu… YAZGIM KENDİ AVUCUMDA SEYRETMEK KIRGIN AKSİMİ

"Münacaat"ı iliklerime kadar hissedip yaşadığım günlerdeyim... 05.08.23

Ölmedim genç olarak …

"Halbuki aşk başka ne olsundu hayatın mazereti" Yaşamak için sebep arayanlara sebep.

Şiirden asalet akıyor. En sevdiğim, en çok sevdiğim!

Ölmedim genç olarak bir gençlik ölümü saklı kaldı bende . Bu kelime beni bitiriyor vayki gençtim ölümle paslanmış buldum sesimi

Çeşme var. Kurnası murdar.. İsmet Özel, Allah sana hayırlı ömür versin

İsmet Özel şu yorumları okusa şiir yazdığına pişman olur. "İsmet özel okuyan naif insanlar" İsmet özel okuyanlar çok ayrı insan falan. Yorumunuz tutsun diye şaklabanlık yapmaya gerek yok. Böyle yazanların çoğu İsmet Özel'in yazdıklarına bir anlam veremeyip sırf kulağa hoş geliyor diye dinliyorlar. Artistler.

İşe giderken serviste bir doz, Eve dönerken serviste bir doz daha, Hergün dinliyorum pencereden bakarken...

Benim kıyametim çoktan koptu, siz halen yaşıyormusunuz...