De sneeuw glanst zacht in het maanlicht vannacht Van een voetstap geen blijk Dit lege verlaten land is vanaf nu mijn koninkrijk Van de storm die in mij woedt had tot nu toe niemand weet Het werd mij teveel hoe ik mijn best ook deed. Laat niemand toe spreek niemand aan Wees gehoorzaam en ga hier niet vandaan Voel niets doe niets dat iets verraadt Das nu te laat Laat het los laat het gaan Het roer moet om ja dat moet Laat het los laat het gaan Sluit de deuren nu voorgoed Wat men daar over mij beweert Raakt me hier niet meer En kou heeft me sowieso nooit gedeerd Het is grappig dat wat afstand zo snel meer inzicht gaf Want de vrees die mij steeds voort joeg glijdt nu al van mij af Ik ga op zoek naar wie ik ben Verleg de grenzen die ik ken Geen goed of fout geldt hier voor mij Ik ben vrij Laat het los laat het gaan Voorbij is de storm in mij Laat het los laat het gaan Geen tranen meer voor mij Hier begint mijn nieuw bestaan Onbevreesd en vrij M’n kracht neemt toe en schept een zuilenrij van steen Mijn ziel bouwt een kasteel van ijskristallen om me heen In elk kristal weerklinkt de echo van mijn geest Ga nooit nee nooit meer terug het verleden is geweest. Laat het los, laat het gaan, ja ik rijs uit de kilte op. Laat het los, laat het gaan Op deze hoge top Hier begint nu mijn leven weer Vrij en onbevreesd Kou is voor mij nooit een punt geweest.
