Cassatievlog  

Hoge Raad 24 mei 2024 (Stichting Renaissance Zorg / Gemeente Helmond)
ECLI:NL:HR:2024:742
Dit arrest gaat over de vraag of een gemeente in het kader van de uitvoering van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 langs privaatrechtelijke weg nakoming mag vorderen van de contractuele verplichting van een zorgaanbieder om mee te werken aan administratieve controle door de gemeente. De Hoge Raad beantwoordt die vraag bevestigend. Hidde Volberda bespreekt het arrest.
Ga naar cassatieblog.nl en schrijf je in voor onze wekelijkse nieuwsbrief. Zo ben je altijd op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op het gebied van de civiele cassatierechtspraak in Nederland.
Hoge Raad 24 mei 2024 (Stichting Renaissance Zorg / Gemeente Helmond)
ECLI:NL:HR:2024:742:
deeplink.recht...
Artikel 6.1 Wet maatschappelijke ondersteuning 2015:
wetten.overhei...
---------------------------
Welkom, mijn naam is Hidde Volberda, en ik ben advocaat bij de sectie cassatie van Pels Rijcken.
Vandaag bespreek ik een arrest over de vraag of een gemeente, in het kader van de uitvoering van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning, privaatrechtelijk nakoming mag vorderen van de contractuele verplichting van een zorgaanbieder om mee te werken aan een administratieve controle.
De achtergrond van het geschil is als volgt. De gemeente Helmond heeft een overeenkomst gesloten met Stichting Renaissance Zorg op basis waarvan zorgbehoevenden die vallen onder de WMO zorg kunnen afnemen bij die Stichting.
In het contract is onder meer bepaald dat de Stichting verplicht is om mee te werken aan een verscherpte interne controle van haar administratie. Na verloop van tijd rezen bij de gemeente vragen over de financiële verantwoording door de Stichting, maar de Stichting weigerde mee te werken aan een interne controle.
De gemeente vorderde in kort geding de Stichting te bevelen om die medewerking te verlenen. Voorzieningenrechter en hof hebben de vordering toegewezen.
De Stichting stelt cassatieberoep in. Zij voert aan dat de door de gemeente gevolgde privaatrechtelijke weg om haar financiële administratie te controleren een onaanvaardbare doorkruising vormt van het in art. 6.1 WMO geregelde bestuursrechtelijke toezicht op de naleving van die wet.
De Hoge Raad stelt voorop dat een gemeente voor de behartiging van publieke belangen gebruik mag maken van privaatrechtelijke bevoegdheden. Dat is slechts anders als de wet het gebruik van die bevoegdheden uitsluit of als dat gebruik het publiekrechtelijke toezicht op onaanvaardbare wijze doorkruist.
De Hoge Raad wijst erop dat de wetgever ervan uit is gegaan dat gemeentes in het kader van de uitvoering WMO overeenkomsten zullen sluiten met een zorgaanbieder. Een gemeente zal bij het aangaan van zo’n overeenkomst moeten toetsen of de zorgaanbieder voldoet aan de wettelijke kwaliteitseisen. Om dat te waarborgen kunnen in de overeenkomst eventueel nadere afspraken worden opgenomen.
De gemeente dient er op grond van art. 6.1 WMO voor te zorgen dat toezicht wordt gehouden op hetgeen bij of krachtens de WMO is bepaald. Uit de wetsgeschiedenis blijkt dat die formulering niet enkel ziet de regels uit die wet, maar eveneens de voorwaarden omvat die de gemeente in een overeenkomst met een zorgaanbieder heeft neergelegd ter voldoening aan de wettelijke regels.
Aldus blijkt noch uit de WMO noch uit de wetsgeschiedenis dat de wetgever heeft willen uitsluiten dat een gemeente langs privaatrechtelijke weg nakoming vordert van een overeenkomst met een zorgaanbieder. Het vorderen van nakoming leidt evenmin tot een onaanvaardbare doorkruising van art. 6.1 WMO. De Hoge Raad verwerpt het beroep.