Co weterani mówili o "pepeszy"? 

Dodam od siebie jako pasjonata, głównie odnośnie wspomniec o zacinających/samowypalających PPSh-41: Sam PM działa na zasadzie zamka otwartego, więc jako taki jest "nie do zepsucia". Główne problemy powodowały 3 elementy. Po kolei, magazynek bębnowy, spust i sprężyna powrotna. Po kolei: Magazynek: Jako taki był najbardziej skomplikowaną częścią pmu. Magazynki były robione "na raz" z PMem w zestawie. Przez tragiczną, lub w ogóle brak, kontroli jakości, powszechnym zjawiskiem było że bęben pasował tylko i wyłącznie do pistoletu z którym został wytworzony. W przeciwnym wypadku konieczne mogło być szlifowanie gniazd zamka. Żołnierze mieli często zakaz odrzucania magazynków bębnowych, głównie przez ich "unikalność" Spust: Spust w PPSh-41 działa w specyficzny sposób. Jest to nie tyle mechanizm "uruchamiający" broń, czyli startujący proces strzału, co zatrzymujący go. Jest to dosłownie bolec, który zatrzymuje suwadło i iglicę przed dalszym ruchem wywołanym cały czas napiętą sprężyną zamka. Jeśli bolec ten sie wyrobił, złamał, był brudny etc. mogło dojśc do sytuacji gdzie nie zatrzymywał on poruszającego się zamka, w efekcie czego dochodziło do samo-odpalenia kolejnych naboi w magazynku. W takim wypadku pozostawało czekać na A) skończenie się naboi w magazynku, B)Zacięcie się magazynka. Sprężyna: Podobnie jak ze spustem. Jeśli sprężyna była za słaba, wyrobiona, źle skręcona w fabryce etc. Mogło dojść do sytuacji gdzie suwadło nie dolatywało do bolca spustu-przerywacza. Wtedy nawet bez palca na spuście suwadło wracało, pobierało nabój, iglica uderzała w spłonkę, strzał, powtórka. Sytuacja jak ze spustem, pozostaje czekać na opróżnienie lub zacięcie magazynka.

2:54 aż mi się przypomniał pewien żart: Rabinowicz pracował w zakładzie produkcji wózków dziecięcych. Ponieważ żona spodziewała się dziecka, postanowił wynosić części z zakładu, aż z czasem uskłada się cały wózek. Wynosił Rabinowicz, wynosił... Ale jak przyszło do składania, z której by strony nie zaczynał, zawsze mu wychodził karabin maszynowy... :D

W pierwszej chwili myślałem że to nowy odcinek Irytującego historyka

Co za tempo. Nie obejrzałem jeszcze poprzedniego filmiku a tu już nowy! Tak trzymać!

Wielkie dzięki za zarekomendowanie strony Я помню. Lubię czasami poczytać po rosyjsku, ale nie byłem zadowolony z tego na co trafiałem. Tu mam kopalnię. Pozdrawiam

Marcinie! Bardzo lubię Twoje opowieści Podobnie jak Ciebie fascynuje mnie wschód. W swoim czasie prowadziłem grupę rekonstrukcyjną odtwarzającą Armię Czerwoną 1943-1945. O broni coś tam wiem zwłaszcza o radzieckiej/rosyjskiej - bo ja uwielbiam i aktywnie jej używam na strzelnicach. Dyski do PPSz faktycznie pasują tylko do sztuki z którą wyszły z fabryki - oczywiście zdarzają się chlubne wyjątki - ale niezbyt często przez moje ręce przeszło ponad 30 różnych sztuk tych peemów - i żaden magazynek bębnowy nie był wzajemnie wymienny gdy działał w jednym pistolecie - we wszystkich innych zacinał się nie podawał lub przekaszał naboje - oczywiście użycie na strzelnicy i w warunkach frontowych to dwie różne sprawy,. Poza tym ładowanie dysku jest strasznie upierdliwe w zimowych rękawicach przy - 40-tu stopniach jest bardzo trudne- choć oczywiście wykonalne - łukowe magazynki na 32 szt nabojów są pod tym względem dużo łatwiejsze w obsłudze , lżejsze a co najważniejsze są wzajemnie wymienne . Zasadą było , że żołnierz miał bęben podpięty do broni a po kieszeniach w ładownicy czy w wieszczmieszokie miał poupychane tyle magazynków łukowych ile zdołał sobie zorganizowaći ... unieść i tak , żeby jeszcze na trofiej i coś do jedzenia starczyło miejsca

10:40 - Miałem okazję korzystać w wielu egzemplarzy drugowojennych pistoletów PPSz wraz z magazynkami bębenkowymi. Rozbieżność między rozmiarami nawet jednego producenta (iżewsk) była na tyle duża, że jedne nie mieściły się do gniazda w pistolecie a inne miały spory luz, który w trakcie użytkowania pistoletu powodował zacięcia.

Nic tak nie cieszy jak seria z pepeszy! (No i nowy odcinek u Marcina :D )

Pepesza pozwala rozwiązać jakieś 1000 problemów na minute

Z tymi magazynkami to prawda . Broń była robiona robiona na czas , i nikt nie przykładał wagi do tego, by była ona wykonana idealnie .Liczyła się NORMA wykonanych egzemplarzy , a nie jakość .

Miniaturka taka że myślałem że irytujący historyk dodał film ale wydawało się za wcześnie xD

Może nagra Pan odcinek o mało znanym temacie jak Głód w Kazachstanie z lat 1931-1933 ?

Ja do jakieiejś nogi od stołu przybiłem wieczko od wiaderka od marmolady. I miałem "Talerzówkę".

kurde, po miniaturce myślałem że to Irytujący Hisotryk wrzucił

Drobna poprawka Na ilustracji w 1:11 naboje 9x19 i .32 są podpisane na odwrót. Na lewo od 7.62x25 jest .32 ACP, a po prawej 9x19 Parabellum

Ja gdzieś przeczytałem z PPEsza wytwarzana była w tylu zakładach ze często części z jednej nie pasowały do innej. Produkowały ja manufakturki niemające przed wojna nic wspólnego z rusznikarstwem, dco tego dochodziła niska kultura techniczna i ilość nie jakość. Dlatego na temat jakości usłyszymy tak wiele opinii.

Miałem możliwość strzelania z "pepeszy" z magazynkiem dyskowym. Ciężki, to fakt... ale nie ma tragedii. Parę zacięć, co na tak wysłużony egzemplarz nikogo nie dziwi. Strasznie niewygodne jest trzymanie i celowanie... ale karabinem wyborowym nigdy być nie miała. Legenda i tyle... mimo wszystkich minusów.

To zmuszony byłem z tego strzelać , to było bardzo daleko od Polski! Mażyłe wracaćdo Polski przez Alaske. Teraz wracam na te ślady, w smutku spominam. To przykre 1953-1956 bardzo smutne!

Tak duża ilość zakładów ją produkowała, że często części z pistoletów z różnych fabryk były niewymienne, a nie tylko bębny. Także opinie mogą być skrajnie różne, ale raczej nie brały się znikąd. Tak, czy siak, następca - czyli PPS - był bronią jeszcze ciekawszą i poręczniejszą.

Niemieccy piechociarze mieli ogólnie całkiem dobre zdanie o pepeszach. Wielu z nich wręcz ich używało. Czytałem wspomnienia żołnierzy Wehrmachtu. Chwalili szybkostrzelność pepesz, która w połączeniu z pojemnym magazynkiem dyskowym pozwalała przycisnąć wroga do ziemi.

Broń sama w sobie była bardzo prosta ale dzięki temu dobra i skuteczna. Problemem było tylko wykonanie, które w zależności od fabryki było albo świetne (jak ktoś miał pojęcie co robić) albo beznadziejne. Brak odpowiednich kadr, zapotrzebowanie liczone w dziesiątkach tysięcy, trudności materiałowe, przepracowanie i wszystko składa się na różne oceny poszczególnych żołnierzy.

To o pasowaniu magazynków to prawda, nie dało się podmienić magazynków z pepesz z różnych fabryk, dlatego pepesze i magazynki do nich miały swe numery seryjne.

"Nic tak nie cieszy jak seria z pepeszy Nic tak nie wzruszy jak salwa z Katiuszy"

Ja jestem z pokolenia, dla którego każdy rozwidlony patyk w parku był SZMAJSEREM (MP40). Wtedy nie wiedziałem, że Schmeisser to nie była poprawna nazwa, gdyż jego zakłady produkowały tylko magazynki. KAŻDY Z NAS MIAŁ INNE DZIECIŃSTWO, INNE GENY, ORAZ INNE OTOCZENIE KULTUROWE ;)

Dziękuję I pozdrawiam

Super odcinek, z przyjemnością się go słuchało 👌 dzięki!

Potwierdzam. W 1975 roku na wyposażeniu niektórych szkół podoficerskich były jeszcze karabiny o skróconej nazwie PM. W zasadzie była to "odchudzona" Pepesza. Przypadłością tego karabinka było to, że w dalszym ciągu jeśli karabin nie był zabezpieczony można było przeładować go poprzez uderzenie kolbą w ziemię ( czasami upadku broni ). Winę za to ponosił ciężki zamek i stosunkowo miękka sprężyna utrzymująca go w położeniu przednim. Broń była pomyślana do walk w środowisku miejskim, więc na strzelnicy strzelało się krótkimi seriami ( od 3 do 5 pocisków ). Zaliczane były trafienia w sylwetkę, nie zaś punkty w tarczy. Strzelanie rozpoczynało się od odległości 25 metrów. potem 50 i 100. Sto, to górna granica sprawdzenia celności broni. Z reguły pierwsze pociski z serii trafiały najlepiej w cel. Następne były coraz bardziej niecelne. W walkach miejskich w trakcie II Wojny Światowej zupełnie to wystarczało. Na wyposażeniu były karabinki z kolbą drewnianą ( stosunkowo ciężkie ) i rozkładaną kolbą metalową. Te pierwsze z reguły dla oddziałów piechoty ( walka wręcz kolbą ), te drugie dla wojska "technicznych".

Jak zwykle super odcinek ;)

Moj dziadek, oficer LWP, mial dostep do pepeszek z ostatniej, koncowej wojennej produkcji. Opowiadal nam ze byly bardzo fajne w obsludze, ale jakosc lufy byla tak kiepska, ze po strzelaniu przez pewien czas pociski zaczynaly ladowac coraz blizej, bo lufa sie rozszerzala od ciepla.

Nie, no! Pan Marcin nas rozpieszcza niesamowicie - dzień za dniem odcinek.

Panie Marcinie, świetny materiał, a strona którą w tej chwili przeglądam rewelacja. Dodam, że dobrze system tłumaczy. Pozdrawiam i dziekuję

Złośliwi twierdzili, że Sowieci skopiowali fiński p.m. Suomi. A skopiowano jedynie magazynek

Bardzo fajny odcinek. Nagrywaj więcej o broni :)

W Czechach ta broń jest znana po prostu jako Szpagin (w ich pisowni Špagin).

Magazynek na 71 nabojów był skopiowany z fińskiego Suomi. Dopiero po ciężkich batach które sowieci dostali w wojnie zimowej,zrozumieli o sile ognia PM-u.

Wolałbym ją trzymać niż, przeciw niej walczyć.

"Nic tak nie cieszy jak seria z pepeszy" Nieznany Żołnierz ;D

Z własnych doświadczeń: 1. Bardzo celna względem innych PM, 2. Kapitalna balistyka naboju 7,62x25, 3. POTĘŻNA siła ognia, 4. Bardzo ciężka, 5. Jakość wykonania taka, że trudno uwierzyć że w ogóle działa, 6. Ad. 5 w zużytej PPSZ szkielet wygina się w łuk i magazynki same wypadają, 7. Szacun dla żołnierzy którzy w warunkach polowych ładowali bębny - trudne zadanie, łukowe są zdecydowanie łatwiejsze w obsłudze. Ogólnie bardzo dobra broń, ale czuć wschodni rodowód.

co do spasowania magazynków - miałem w rękach autentyk z IIWŚ (przeleżał w beczce z olejem) i faktycznie numer jest nabity taki sam na PPSz jak i na magazynku, do drugiego egzemplarza podobno pasuje, ale się zacina ;p A muszkę i szczerbinkę ma tak krzywo przyspawane że celujesz mniej więcej w danym kierunku ;)

Nic tak nie cieszy jak seria z pepeszy! Pod względem nowych filmów to Marcin ma większą szybkostrzelność od dzisiejszej bohaterki ;)

Pepesza z dyskiem była świetną bronią szturmową. Kilku żołnierzy z pepeszami wpadających do budynku potrafiło postawić tzw ścianę z ołowiu. Przygnieść przeciwnika ilością oddanych strzałów. Do dziś można ją spotkać w różnych zakątkach świata. Widziałem współczesne zdjęcie z Afganistanu, gdzie do pepeszy zamontowano kolimator.

Jak zwykle super temat oraz tresc odcinka

Jaka rozległość tematów, chylę czoło i pozdrawiam!!!

"Co weterani mówili o pepeszy ? " - A to zależy po której stronie lufy stali :D A często mówili "Towarzyszu nie strzelajcie !" :D

Ależ to jest dobry kanał

Ciekawy materiał. Pomysł na krótki wstęp historyczny i relacje weteranów to dobry pomysł. Może kolejne odcinki z wykorzystaniem relacji z tego portalu:)?

Jesteś Mistrzem super przekazujacym wiedze i przygotowujacym material. Będę reklamował wśrod znajomych kanał !

Znakomity środek łagodnej perswazji. A - swoją drogą - najlepiej o pepeszy świadczą liczne zdjęcia i filmy z żołnierzami Wehrmachtu i SS z tą własnie bronią na polu walki.

Pieknie,interesująco, zdrowia zycze

bardzo ciekawy materiał

Spotkałem się z pewnym rekonstruktorem, który opowiedział, że z bębnem do PPSz to było tak, ż często nie ładowało się do pełnych 71 tylko niewiele ponad 60, bo inaczej zatrzask magazynka mógł puścić. Dlatego ulgą były łukowe 35, choć przy szybkostrzelności pepeszy za szybko "wysychały".

Będąc w wojsku w latach 70 tych nie miałem kałacha tylko mutację pepeszy o nazwie Pm 43. Miał magazynek podłużny z 35 nabojami 7,62. Prosty w obsłudze i utrzymaniu. Ubrudzony na poligonie umyty w gorącej wodzie i konserwowany specjalnym olejem działał niezawodnie ,choć strzelanie na dłuższe dystanse nie wchodziło w rachubę. Te które mieliśmy dziwnym trafem miały sygnaturę zakładów Cegielskkiego

Mam dwa pistolety PPSz. Pierwszy, kupiony w Zimbabwe za 200$ okazał się być... made in Poland, rocznik 1955 wykonany w Fabryce Broni "Łucznik" w Radomiu (w Polsce mama miała tej marki maszynę do szycia. Ta pepeszka jest fantastyczna, naboje łatwo kupić i fajnie się z niej strzela. Druga to rocznik 1942, zdobyta przez Niemców i "zgermaninowana" poprzez przekalibrowanie z 7,62 na 9,00 mm. Ma fabrycznie zamontowany wlot do magazynka od MP-40. Też wali pierwszorzędnie. Fakt, że okrągłe magazynki ładuje się opornie, łukowych nie mam (jeszcze). Niemiecka jest super łatwa w obsłudze, cena 2000 $ to darmocha (też z Afryki) - nie mam pojęcia ile ich jest "w obiegu". Niemcy zwłaszcza SS lubili pepeszki, wydano nawet instrukcję: "Jak strzelać z PPSz przy użyciu amunicji 9.00mm!" Chodzi oczywiście o broń nieprzekalibrowaną!. Na razie nie próbowałem tego eksperymentu na mojej 7,62, ale korci czasami,żeby spróbować. Szkoda, że w komantarzach na YT nie można dodać fotki, "wrzuciłbym obie na pokaz".

Ostatnio skończyłem ulepszać pepesze na najwyższy poziom w CALL of DUTY. Świetnie się nią grało, ale opinie widzę różne na temat z perspektywy osób, które nimi walczyły. Jedni chwalą niezawodność jak u kałaszka, a inni mówią, że jakość kiepska co mogło być prawdą. Teraz jeszcze aby odcienie o kałasznikowu i główny aresenał piechoty byłby omówiony. Dziękuję za ten świetny odcinek

Zrób odcinek o tych "pancerzach" z 7;37 , wiele jest z nimi zdjęć , ale filmów wyjaśniających kto ich używał , na jaką skale to w ogóle nie ma :(

Ktoś tam w tle nagrania coś psznie spożywa?

Historia aż ciarki przechodzą!

Zajebisty film jak zawsze

Technologia produkcji pistoletu maszynowego Szpagina została uproszczona do tego stopnia by poszczególne podzespoły mogły być wykonywane w niewielkich warsztatach rozsianych po całym kraju bez użycia ciężkich pras. Zaprojektowany był dobrze tylko, w tych zakładach nie trzymano się ściśle norm i wymiarów. Dotyczyło to właśnie zarówno samych broni jaki magazynków. Stąd wynikało właśnie zjawisko, że magazynek najczęściej pasował do konkretnego egzemplarza broni. Działo się to jednak w początkowym okresie produkcji. Później uporano się z tym ogromnym problemem. O jej świetności świadczy przede wszystkim fakt iż nawet żołnierze niemieccy woleli jej używać bardziej niż swoich mp, które przez to, że były wykonane z większą precyzją częściej się zacinały od niewielkich zabrudzeń, a poza tym dawała nieporównywalnie większą siłę ognia choć faktycznie po dłuższym strzelaniu ogniem ciągłym, ostatnie pociski można było łapać w czapkę. Ta broń prawdopodobnie jeszcze do dziś terkocze w jakiś lokalnych konfliktach. Część z nich prawdopodobnie wyprodukowana w Polsce po wojnie i z dużą precyzją. P. S. Czekam na odcinek dotyczący legend rosyjskiej muzyki rockowej. Wiem, ze to temat rozległy, ale myślę, że wart wspomnienia. Jest tyle zespołów grających świetną muzykę, a praktycznie żaden nie jest u nas znany, nawet DDT, które koncertowało w Polsce 2 razy. Dziękuję za kolejny fajny materiał i pozdrawiam

Jestem tutaj pierwszy raz i widzę ze super gościu z ciebie, podoba mi się twój styl mówienia i fajnie tłumaczysz pozdrawiam, łapka i subik pozostawione 😁

broń kultowa na wschodzie jak Thompson na zachodzie , później nastała epoka AK 47 która aż do dziś funkcjonuje w różnych wariantach ale wciąż na bazie tej samej konstrukcji , najciekawsze projekty jednak powstawały na przełomie lat 80 z modelami dla jednostek specjalnych VSS Witronez i AS Val , licze że kiedyś będzie okazja żeby powstał o tym materiał =) Były też inne ciekawe radzieckie projekty nie bazujące na budowie AK np karabin snajperski - antymateriałowy NTW 20 (obecnie na wyposażeniu wojsk RPA) który chyba do dziś jest największą bronią tego typu.

Na terenach zajętych przez Sowietów po inwazji 17 września 1940 roku, ustalono przelicznik 1 złoty = 1 rubel (oczywiście kurs z księzyca). W Rosji brygadzista w przemysle mógł zarobić 500 rubli, profesor uniwersytetu nawet 1500 rubli. Piwo w "dobrej restauracji" 1 rubel.

Marcin, dobry bait z tą miniaturką do filmu. Wchodząc myślałem, że to Irytujący Historyk zrobił nowy film a tu bam, Marcin 😀ale fajna odmiana

Nic tak serca żołnierza nie cieszy jak seria z pepeszy :)

Dobry material.

Mi się strzelało z tego zajebiście. Wyjątkowo mały odrzut, wyjątkowo wygodne celowanie, strzały też nie bolały po uszach.

Bardzo ciekawy film

Świetny materiał.

Podobał się na maxa

kapitalna ta stronka!

dziękuję

Nic tak nie cieszy jak seria z pepeszy 😁

Mój pradziadek gdy miał tylko możliwość to swoją ppsh'e wymienił na mp40. Podobno po wystrzeleniu 3 magazynków z ppsh'y można było łapać pociski do czapki z 50m

Z pewnością jakość wykonanych PPSz była różna stąd tak rozbieżne oceny niezawodności. Ponoć szczególnie wadliwe były sztuki wytworzone w pierwszym roku wojny z Niemcami, po przeniesieniu zakładów przemysłowych na wschód. Miał za to odpowiadać bałagan organizacyjny z tym związany oraz niepełne lub żadne doświadczenie nowych pracowników. Co do magazynków, to tutaj podejrzewam, że oceny są raczej subiektywne.

My w Kłejku 2 na Edżu strzelaliśmy na multi z pepeszki, tak ten karabin nazywaliśmy....haha takie czasy :) pozdro Marcinie :p

Strona ktora podales ( iremember ) jest super. Dzieki. Szanowanie.

W latach wczesnych 80' z kolegami na wysypisku /złomowisku pod Wrocławiem znalezliśmy pepeszę ,a raczej zdekompletowany szkielet bez kolby ,magazynka i zamka .Oddalismy do szkoły ,gdzie podoobno jeszcze znajduje sie jako eksponat.

Fajny film, jak zawsze :) A w tle słychać, że żona obiad szykuje... Sam zgłodniałem... ;)

Super odcinek i super wiedza, Panie Marcinie . Ciekawi mnie czy dałby Pan radę nakręcić film o radzieckich podwodniakach lub okrętach podwodnych ? Pozdrawiam

Niektórzy żartowali że magazynek bębnowy do pepeszy był bardziej skomplikowany niż sam pistolet.

Mój dziadek który miał okazje postrzelać z ppshy którą pożyczył mu pijany krasnoarmijca miał zdanie o niej że nie dość ze była bardzo nieporęczna to jeszcze z każdym strzałem dystans naboju się skracał a z każdą dłuższą serią lufa robiła się coraz mniej zdatna do użycia

Ładne, podoba mi się

Z PPSz jest tak jak z T-34. Był fantastyczny ale jak pojawiał się Sherman z Lend Lease to jakoś sowieccy pancernaicy woleli Shermanem wojować. Gdy pojawił się automat Sudajewa to szczęśliwi użytkownicy Pepeszy byli znacznie szczęśliwsi. A jak zdobyli sobie MP-42 to już wogóle.

Wady: 1. magazynku po ciemku nie dało się załadować, 2. wzorowany co prawda na magazynku do Suomi ale nie do końca bo ten od PPSzy nie nadawał się dla zwiadowców - w czasie marszu grzechotał solidnie a ten od Suomi - nie 3. podczas zdobywania Berlina około 1.500 żołnierzy sowieckich poległo na skutek obsunięcia się zamka podczas zeskakiwania z podwyższenia - czołg, samochód, schody itp zabijał właściciela, 4. nabój fatalny bo przy tej samej mniej więcej energii co 9x19 czyli Para miał około dwukrotnie mniejszą moc obalającą przykład - 2 trafienia 9 Para równoważyło od 4 do 6 trafień z PPSzy 5. magazynek, ten duży starczał na niecałe 4 sekundy strzelania - miał co najmniej dwa razy za dużą szybkostrzelność

Fajny odcinek. Fala w rosyjskiej armi, temat warty zainteresowania.

Miniaturka bardzo podobna do tych od Irytującego Historyka. Niezły mindfuck mi zrobiłeś. :P

Serdecznie pozdrawiam wszystkich:)

Myślałem że pepeszę skonstruował Pepesznikow, a tu taka niespodzianka.

Panie Marcinie. Generuje Pan filmy tak szybko, jak pepesza strzelała. Dziękujemy. Niezależnie, książka "Transmisja" jest superaśna. Mógłby Pan coś może napisać sci-fi na następne wakacje

Wiadomo, że nic tak nie cieszy jak seria z pepeszy😊

👍🏻

"Mama w sklepie, tata w barze, Syn z pepeszy tnie, aż gra, Na pionierskiej chuście marzeń Gwiazdę ma" Tak mi się skojarzyło 😁

Broń ta w Polsce znana pod nazwą PM(pistolet maszynowy) była na wyposażeniu WP do końca lat 80-tych.To nie AKM(Kałasznikow) ale broń o ogniu zaporowym-skutecznośc do 300 metrów i ustępująca broni niemieckiej

Miałem okazję dołączać niepasujący magazynek bębnowy do Pepeszy. Jej właściciel dał mu następującą instrukcję : częściowo wpiąć magazynek do peemu (na tyle, na ile wejdzie bez użycia istotnej siły), a następnie trzasnąć magazynkiem o stół.

2:30 jeśli cenę porównać do zarobków w tym czasie ( kierowca traktoru w kołchozie 300 Rb./mies., kołchoźnica 60 Rb./mies. ) to raczej wychodzi drogo. T-34 = 538 PPsh . Dla porównania MP40 to ok 60 RM, a skromny Panzer II to 50000 RM. ( PzII = 833 MP40 )

Ponoć magazynka w pepeszy nie dawało się załadować do pełna, załadowanie pełnych 71 sztuk często powodowało zacięcia, zazwyczaj ładowano po kilka naboi mniej, taki sam feler był też w Suomi który miał podobny magazynek jak pepesza

*Gwoli ścisłości. Magazynki pasowały do wszystkich ppsh, dobierało się natomiast magazynki pod kątem niezawodności z konkretnym egzemplarzem broni.

Wierszyna Polska wieś na Syberii,Polacy na Kamczatce ciekawe tematy.Pozdro dobrą robotę robisz.👍

Nic tak nie cieszy ,jak seria z pepeszy ;]

Nic tak nie cieszy jak seria z Pepeszy :-))) Dla piechociarza broń idealna. On nie jest strzelcem wyborowym, nie ma oddawać pojedynczych precyzyjnych strzałów tylko walić ogniem zaporowym i siać spustoszenie na bliskich odległościach. Na trudne czasy, apokalipsę zombie itd. to obok Kałacha moja weapon of choice :-)