मेरे भगवान, इतनी ठूंठ हो गई। इस कन्नै उसी प्यास लगी जंदा ऐ। ओह् बी चाह्दिा ऐ जे हत्थै च कोई चीज होऐ, जरूरी नेईं जे ओह् गिलास बी होऐ। दूई बक्खी जेकर तुस कुसै चीजै गी पकड़े दे ओ तां... ओह् अपने बेज रंग दे कोट दा बटन खोलदी ऐ ते अपने आप गी सफलतापूर्वक मना करदी ऐ जे इस चाल्ली दे त्योहार दे दिन शराब दे गिलास आस्तै कदें बी जल्दी नेईं होंदा, जिसलै ज़ोरदार शोर घट्ट होई जंदा ऐ। पुरुषें दे समूह सीढ़ियें दी बक्खी चली जंदे न। दाएं पासे मुड़दी ऐ। मैदान च कुछ चलदा ऐ। हरे ते सफेद जैकेट च इक आदमी पानी दी बोतल दी थैली लेइयै डगआउट च दौड़दा ऐ। इक सब्स्टिच्यूट कुछ गेंदें कन्नै पिच्छें दौड़दा ऐ। ओह् कैंटीन दे आगंतुकें गी सीढ़ियें तगर निचोड़दी ऐ, सूक्ष्मता कन्नै दुए गी धक्की दिंदी ऐ ते कटदी ऐ, फुसफुसांदी रौंह्दी ऐ जे 'माफ करना' जां 'क्या मैं इक पल बी पाई सकना ऐ' - शालीनता कन्नै अग्गें बधदी ऐ। नतीजे दे नाल। बाकी भीड़ कोला अग्गें, लिज़ ग्रोएन ठंडी हवा च निकलदी ऐ ते तेज रोशनी दे खिलाफ अपनी अक्खीं चकनाचूर करदी ऐ।%0D%0A%0D%0Aस्टैंडें पर ओह् त्रीए पंक्ति च, केंद्र रेखा दे चारों पास्सै, बैठी जंदी ऐ। दोनों पासे कोई पड़ोसी नहीं। ओह् अपने ऊनी कोट दा कॉलर उप्पर खींचदी ऐ। मुख्य इमारत दे बाएं पास्से इक दरवाजा खुलदा ऐ। बिल्डिंग च कुछ थूकदा ऐ
Mój Boże, jak tu duszno. Chce jej się pić. Chce też mieć coś w dłoni, niekoniecznie musi to być szklanka. Z drugiej strony, jeśli i tak trzymasz coś.... Rozpina swój beżowy płaszcz i właśnie z powodzeniem przekonuje samą siebie, że w taki świąteczny dzień nigdy nie jest za wcześnie na kieliszek wina, gdy zgiełk cichnie. Grupa mężczyzn zmierza w kierunku schodów. Odwraca się w prawo. Na boisku coś się porusza. Mężczyzna w zielono-białej kurtce idzie w kierunku wybiegu z torbą na butelkę wody. Zawodnik rezerwowy biegnie za nim z kilkoma piłkami. Wije się między stołówkowiczami w kierunku schodów, subtelnie popycha i odcina innych, wciąż szepcząc "przepraszam" lub "mogę na chwilę" - grzecznie popychając do przodu. Ze skutkiem. Przed resztą tłumu Lize Groen wychodzi na chłodne powietrze i zaciska oczy przed jasnym światłem.%0D%0A%0D%0A Na trybunach zajmuje miejsce w trzecim rzędzie, mniej więcej w połowie linii. Żadnych sąsiadów po obu stronach. Podciąga kołnierz wełnianego płaszcza. Na lewo od głównego budynku otwierają się drzwi. Budynek wypluwa kilka