Józef Fiedor z Beskidu Sądeckiego jest ostatnim kołodziejem w okolicy. Naprawia i buduje drewniane koła, choć sam przyznaje, że dziś to zawód niepotrzebny nikomu.
Co jest najfajniejsze w waszych odcinkach ze starszymi osobami? To że nam pokazując ich ,,fach" zauważyłem, ze sprawiacie im ogrom radości tym, że mogą się podzielić tą swoją wiedzą. Przypomina mi to czasy kiedy mój pradziadek, będąc całe życie tokarzem zabierał mnie do warsztatu i pokazywał co i jak działa, jak cos zrobić. W momencie kiedy odpalał tokarke widząc, że ma słuchacza, świat dla niego przestawał istnieć, nigdzie więcej nie widzialem go tak radosnego jak tam w tym momencie.
Miałem napisać bardzo podobny komentarz Jak widzę tego pana, który opowiada i tłumaczy jak to robi to tak jakbym dosłownie słyszał mojego dziadziusia, który mnie tak właśnie uczył wszystkiego - jak naprawiać rzeczy między innymi Dzięki temu sam dzisiaj mam zawód w którym wykorzystuje ta wiedzę :)
@@Pasjonaci Coś pięknego, ta iskra w oku i radość, że ktoś słucha rzemieślnika i chce poznać jego wiedzę zdobytą nie w szkole, tylko z doświadczenia. Pasjonat pełną gębą
Piękny Człowiek. Nadchodzą czasy, że możemy jeszcze wrócic do pierwotnych zajęć na pierwotnych urządzeniach...Pozdrawiam Pana z serca całego i życzę Zdrowia Szczęścia i Pomyślności❤
Sądzę, że to spojrzenie na "lepsze czasy" z perspektywy własnej młodości. Dzisiaj wielu 60-70 latków tęskni za "komuną", pamiętają czasy kiedy mieli więcej siły, pracowali i spotykali się z rówieśnikami mającymi te same problemy, miłostki i oczekiwania... teraz przyszła starość, samotność, choroby i brak pieniędzy. Pan Józef sam twierdzi w 5:20, że była to ciężka, fizyczna praca... Także, jak napisałem we wstępie, to kwestia perspektywy
miałem kiedyś tekiego tokarza starej daty, robił mi pewne prace do terenówki, uwielbiałem patrzeć jak ustawia maszyne, jak podczas toczenia trzyma papierosa w ustach a w jednej ręce pędzelek i oczyszcza tokarke z wiór, na koniec pracy mówił "weź to diabelstwo ode mnie", to była magia, on nie traktował tokarki jako maszyny, bardziej jako partnerkę. dziś, niestety już nie żyje ale będę to pamiętał na zawsze.
Wspaniały, widać bardzo dobry człowiek, z zaciekawieniem się go słucha, jego pasji, jak to było kiedyś... mało zostało takich ludzi którzy pomagają za darmo. Super reportaż !
Świetny materiał. Słuchając Pana Józefa jak opowiada o dawnych czasach to tak samo jakbym mojego tatę słuchał - ta radość z dnia codziennego, bez jakichś wygód czy udogodnień w tamtych czasach. Tyle, że mojego tatę "kręciły" nie koła, a mechanizacja , traktory :) Pozdrawiam
Serdecznie Pana pozdrawiam .Nigdy takiego ,,imadła,, nie widziałem.Fajny kawałek pracy.Sam jako elektryk lubię popracować w drewnie.Nie wiedziałem,że za pomocą tak prostych narzędzi można było sobie tak świetnie radzić.Do tego jeszcze ten papier ścierny w postaci szyby.Dawne profesje są zapominane Myślę,że pomimo rozwoju techniki zapominając o sprawdzonych prostych i starych rozwiązaniach się cofamy w rozwoju.Dużo zdrowia ,dzięki za podzielenie się swoją cząstką życia.
Wspaniały fachowiec jak i cudowny człowiek. Wesoły, radosny, patrząc na jego ręce widać że każdy ruch jest perfekcyjny a nie przypadkowy. To naprawdę nie jest łatwa praca. Dziękuję Wam za wasze filmy. Pozdrawiam serdecznie
Piękna sprawa! Ale i miejsce w jakim ten Pan pracuje to jakiś drewniany stary dom,belki na suficie piękne... Chciałbym mieć taką parę w łapach co ten Pan w jego wieku. Szacuneczek !
Ten Pan mieszka w Łomnicy Zdrój.. koło Piwnicznej.Ten zawód był bardzo popularny bo wszyscy mieli konie wozy .W górach koń był prawie w każdym gospodarstwie..bo nie było traktorów zresztą koniem wyjedzie się na każdą górę.Tatuś też miał taki sprzęt robił usługi dla ludzi.Prywatnie ten Pan to mojej kuzynki mąż..byłam druhną na ich weselu . Pozdrawiam serdecznie ♥️👍
To cudownie że ma Pani w rodzinie tak Wspaniałego człowieka Nie zazdroszczę Pani,ale jestem wdzięczna że podzieliła się Pani tą wiedzą. Ja miałam tatusia o podobnym charakterze, był rolnikiem i miał taki wóz,ale z czasem przeszedł na ,,gumowke,,. Miał 8 h ziemi i gospodarzył 45 lat .To był cudowny człowiek.Pieknie że jaszcze się tacy uchowali jak ten Pan . Chciałabym żeby mieć w swoim otoczeniu takichrze rzetelnych ludzi. Dziękuję i serdeczności Życzę
Po obejrzeniu tego filmu przypomniało mi się , jak bardzo brakuje mi dziadka. Pan z materiału , widać człowiek z pasją ! Dobrze byłoby z nim usiąść , napić się herbaty i podyskutować :)
@@radliniok2 gdyby nie ta UE i jej np. wolny rynek wielu Polaków zdychało by nadal w 20% bezrobociu jak przed akcesją do UE. Rozumiesz to? Czy masz za krótką pamięć? Nie było by tych autostrad i dróg ekspresowych, oczyszczalni ścieków i wielu innych inwestycji z pomysłem na ten kraj wraz z wolnym wyborem miejsca gdzie chcesz pracować czy żyć w każdym kraju w Unii do którego pojedziesz . A teraz ty mi odpowiedz na kogo głosujesz i dlaczego tak nie lubisz wolności?
@@ttmalaga2323 Tak mogę się zgodzić, ale przyznaj sam, że polityka UE bardzo się zmienia, niestety teraz na dużo gorsze. To co zaczyna się dziać, wcale nie idzie w kierunku wolności. Pierwotne założenia UE to była współpraca gospodarcza i przepływ towarów, a nie wtrącanie się do polityki państw. UE zaczyna wprowadzać coraz więcej zakazów w imię bezsensowego zielonego ładu. tak chcą uratować planetę - co za kpina. Tak powstały drogi czyszczalnie itp. ale ile też zlikwidowano i sprzedano
@@radliniok2 Nie widzę tego żeby źle się działo, jest dobrze w UE, od momentu wstąpienia Polski do UE z roku na rok widzę poprawę, ciągle, teraz tylko tego nie zepsuć. Źle się natomiast dzieje na świecie choćby wojna wywołana przez ruska na Ukrainie które skutki są też odczuwane w Polsce ale te pretensję trzeba kierować do małpy z Kremla a nie do UE. Zielony ład ma być np. alternatywą dla kupowania ruskiej ropy, żeby nie finansować już ruskich wojen, żeby ci tu nie weszli nie zaczęli gwałcić mordować żony, matki, dzieci tak jak to robią na Ukrainie. Co zostało zlikwidowane i sprzedane? to co zostało po PRLu i ruskiej okupacji? te nierentowane i nie wydajne firmy? to chciałbyś ratować? Czasem nie ma idealnych rozwiązań i trzeba coś poświęcić żeby było lepiej później. A co do Wolności to dawno nie miałeś jej tyle i tak dużo w Polce, z tyloma możliwościami w UE. Zobacz co mają na wschodzie na Białorusi czy u ruskich tam nawet nie zakwiczysz, to są kraje zamordyzmu, biedy i dziadostwa jak ktoś tu narzeka na wolność moim zdaniem powinien wyjechać tam dla otrzeźwienia na wschód... o ile wróci żywy.
Zapomniałeś dodać że to polityka UE zaprasza wspaniałych imigrantów, i i widzisz co się dzieje na zachodzie z nimi. Ciekawe co zrobisz gdy coś zrobią Tobie czy twojej żonie. Też powiesz że wszystko ok? Co do zielonego ładu to wierzysz, że chodzi tylko o ropę z Rosji? Nie no... Wgłęb się w temat bo jest tego sporo. Co do likwidacji zakładów, większość było rentownych, sporo zamknęli przed przystąpieniem do UE z winy naszych złodziejskich władz po prl, z oficjalnym przesłaniem że się nie opłacało, żeby zrobić miejsce zagranicznym rynkom . Kopalnie też chcieli zamykać żeby zrobić miejsce na import. Szczęście że jeszcze mamy parę kopalń ale UE chce je wygasić z naszym patorządem. Albo nasza stocznia - rentowna do końca, ale nie podobała się zachodowi bo konkurencyjna... . Tak więc wierz w tą UE i w tą całą Urszulę Von der Peter. Było by tego więcej do omówienia.... Ten program doprowadzi wkońcu UE do samozagłady. Jak wielki Rzym , ZSRR, III Rzesza, tak samo jak ziarnko po ziarnku posypie się tą całą UE :)
Piękna sprawa! Pozdrawiam serdecznie Pana fachowca! Dużo zdrowia i żeby zawsze ten fach był potrzebny :) Jakie to smutne, że takich ludzi jest tak niewielu. Dobrze też widzieć, gdy młodzi zbierają wiedzę na temat rzemiosła od takich fachowców, i chociaż jako pasja kontynuują tradycję :) Niestety świat zmierza w kierunku debilizmu, tik toków, Instagramów i innego gówna, niepotrzebnego i nieprzyczyniającego się do niczego dobrego.
Podziwiam tych ludzi tzw. starszej daty, którzy mieli zawody związane z rzemiosłem i rękodziełem, gdzie większość prac i napraw wykonywane były ręcznie lub jeszcze za pomocą prostych (nie elektrycznych) narzędzi, które wymagały nieraz ogromnej wiedzy, umiejętności, zręczności, siły itp. I wzruszyły mnie troszkę słowa pana Józefa o tym, że właśnie kiedyś było niby trudniej, biedniej... ale o wiele weselej i lepiej. Taki paradoks tych czasów, że niby mamy taką nowoczesność, pełne lodówki, pełne półki w sklepach, prawie nieograniczoną komunikację, niesamowite technologie.. a ludzie chyba nieszczęśliwi jak nigdy wcześniej w historii świata. I chyba to jasno pokazuje, że to nie przedmioty dają radość i szczęście, ale piękne i dobre relacje z ludźmi. Wspomniana również przez pana Józefa pomoc sąsiedzka i wsparcie, pokazujące zależność ludzi, która wspomagała te relacje głównie w społecznościach wiejskich, rodziło zaufanie,poczucie wspólnoty i świadomość, że nie można myśleć tylko o sobie, ale trzeba także pomagać sąsiadom, bo raz oni coś pomogą i dadzą, a raz ja... I to budowało zazwyczaj dobre stosunki, przyjazne relacje albo przynajmniej zdrowe podejście do barterowych usług w tamtych czasach. W tamtych czasach (jak opowiadała moja mama) nie zamykało się drzwi, bo wszystkich się znało i sąsiedzi byli jak rodzina. Obecnie, chyba coraz częściej nawet bliscy ludzie, rodzina, bywają lub stają się obcy, bo brakuje wspólnie spędzanego czasu, brakuje więzów i głębszych relacji... Dziś jesteśmy programowani na egoizm, materializm i konsumpcjonizm pod każdym względem. Toniemy w przedmiotach i tzw. "dobrach", zatapiając się jednocześnie w morzu smutku, nieszczęść, depresji, lęków itd. Widać to już nawet po młodzieży i dzieciach... :/ Ale z drugiej strony coraz więcej ludzi zaczyna to wszystko dostrzegać, otrząsać się z tego marazmu i na nowo szuka i uczy się żyć, na nowo odkrywając mądrość i sposób życia ludzi z poprzednich pokoleń. Odzywa się w nas ten zew, pokazujący ze człowiek musi żyć w zgodzie z naturą, że musi budować piękne i zdrowe relacje oparte na miłości i trosce, a także tworzyć i spełniać się w rolach zapisanych w naszych sercach i duszach, a nie robić z siebie bezdusznego, bezuczuciowego robota...
@@Pasjonaci Dziękuję 😊Bardzo mi miło🙂 I pozdrawiam serdecznie☺ (Wasz kanał jest wspaniały, bo właśnie pokazuje i przypomina o tym, co jest piękne i wartościowe w życiu i jak te czasem niepozorne pasje i zajęcia potrafią dawać radość, spełnienie, nadzieję, sens, kierunek i to ludzkie życie ubogacać i ubarwiać. Pięknie pokazujecie siłę pasji oraz związane z nimi historie wielu niesamowitych osób, które zechciały pokazać kawałeczek swojego świata i pasji. To wszystko nie raz wzruszy, nie raz rozbawi, ale w dużym stopniu napędza i motywuje, aby samemu o swoje pasje dbać albo ich niestrudzenie poszukiwać :) Ten kanał jest wręcz pełen pomysłów i inspiracji do tego, za co przy tej okazji z całego serca Wam dziękuję, bo robicie naprawdę kawał dobrej, wartościowej i pięknej roboty 🙂)
Smutno się robi jak zdamy sobie sprawę , że z takimi ludźmi odejdzie kunszt , wiedza i rzemiosło...i że młodzi nie chcą pielęgnować takich wspaniałych tradycji rzemieślniczych 😪 Pozdrowionka !
Nasze odcinki są dosyć luźną formą odwiedzin. Takie stawianie człowieka przed kamerą i kazanie mu mówić coś i robic często ich po prostu stresuje. Zazwyczaj Ci bardziej nieśmiali bohaterowie wolą gdy po prostu z nimi rozmawiamy, albo gdy pokazują czy tłumaczą cos nam a nie czarnej skrzynce z obiektywem :)
Kiedyś ludzie szanowali to co zrobili i naprawiało się to co się zepsuło, teraz łatwiej wyrzucić i kupić nowe... Dla takich ludzi trzeba mieć szacunek że chociaż możemy zobaczyć jak coś się kiedyś robiło 👏
to wynika z tego ze nie warto czesto czegos naprawiac bo juz jako nowe to nie jest dobrej jakosci ale kupuje sie bo jest tanie wiec jak wytrzyma 2 lata to i tak sie to opłaca. Wiele sprzetow dało by sie naprawic ale czesci składowe sa byle gownem, wiec pakowanie sie w czasochłonna naprawe podczas gdy reszta ma swoje lata juz, spowoduje ze zaraz rozsypie sie co innego. Czesto tez przy samym demontarzu łatwo cos połamac itd.
Świetny materiał. Pan Józef jest tak ciekawą osobą, że możnaby go było słuchać bez przerwy. Widać, że w swoją pracę wkłada całe serce i pasję, w dzisiejszych czasach to naprawdę rzadkość.
Nawet nie zdają sobie Państwo sprawy jak bardzo szanuje i korzystam z tego kanału. W lutym będę mieć 24 lata. Lubię historie i stare rzemiosła - szczególnie kiedy sam coś dłubie w drewnie i metalu. Bez was nie miałbym możliwości zobaczyć takich ludzi, posłuchać ich i zobaczyć jak pracują. Za to i całą resztę bardzo dziękuję. Pozdrawiam serdecznie
Po obejrzeniu tego filmu przypomniałem sobie mojego dziadka kowala. Kiedy brał rozgrzany metal i młotek jego oczy zmieniały się. Jako mały pędrak nie rozumiałem tego. Zapach zendry i drewna pamiętam jak wczoraj. Dzięki za film i pozdrowienia dla tego pana.
Mój Dziadek też ma do dziś takiego konika do drewna zawsze wszelkie narzędzia np grabie rękojeści sam robił z drewna a teraz wszystko w markecie badziewie
Niejeden by się chciał pobawić w takie struganie, czy choćby spróbować swoich sił w naprawie starego krzesła, półki. Ale mieszkając w bloku nie ma się możliwości na choćby najmniejszy warsztat.
@@nowymail życzę powodzenia byś znalazł takie miejsce gdzie mógłbyś uczyć się, próbować, rozwijać w sobie pasję. Sama jestem u progu i po 2 latach zdałam sobie sprawę jak trudne to zajęcie. Wiedzę, którą trzeba mieć jest ogromna. Mam nadzieję, iż wystarczy mi motywacji i nie zwątpię. Stojąc z boku, czy oglądając filmiki wszystko wydaje się w miarę proste.
Może wstyd się przyznać, ale nie wiedziałem, że kołodziej robi koła. WIele razy słyszałem o kołodziejach, ale jakoś nigdy nie zastanawiałem się kto to taki. Myślałem, że takie koła robi stolarz, a tu proszę. Bardzo sympatyczny Kołodziej, w dodatku zapewne silny jak Tur, bo ciosać takiego suchego jesiona to trzeba mieć krzepe. Aha, u mojej babci faktycznie były 3 wozy, na takich właśnie kołach :)
Dziadka kolega zajmował się okuwaniem kół zrobionych w takim warsztacie. Rozmiary były standardowe jakie wykonywał. Było to jego dodatkowe zajęcie. Obręcz była skuta z płaskownika tak, że nie dało się znaleźć miejsca łączenia. Z wykształcenia kowal ten był narzedziowcem. Robił szczypce, przecinaki, wybijaki, wiertła dla kamieniarzy, dłuta, cieślice, czy specjalne młotki do prac kamieniarskich. Podkuwanie koni, robienie siekier, podków, czy ozdób uważał, że to jest dla uczniaków i robił to tylko dla grona najbliższych, a resztę odsyłał do innych kowali. Potrafił hartować stał żeby uzyskać zaskakujące czasami efekty. Wykonany przez niego wybijak po zbyt mocnym uderzeniu tracił na czole cienką ,,łuskę" i dalej nadawał się do pracy. Przecinak do kucia w ścianach zrobiony z zwykłego pręta zjadł kilka młotków stracił z 15cm długości z tyłu, a ostrze było tylko sporadycznie ostrzone ( musiał je jakoś chyba nawęglić, bo samo hartowanie chyba nie dałoby takiego efektu) Szkoda, że nie miał ucznia który mógł przejac tą wiedzę
"żyło się fajnie bez problemów" ma Pan 100% racji a teraz otwierasz lodówke a tam urzędnik siedzi na każdym kupionym produkcie, ktory sie świeci od chemiii , podatków itd...a w tv pranie mózgów
Jak to zawód niepotrzebny nikomu? A może ja właśnie szukam kogoś takiego? I Takich kół do mojego wasążka? Gdzie znaleźć dokładnie tego Pana? Ostatnio po jakimś filmiku na YT z podobnego cyklu, znalzłem gościa co mi zrobił postronki pierwsza klasa?!!!! Pozdrawiam! i czekam na odpowiedź!!
Szkoda mi tych dawniejszych czasów, ze niestety odchodzą. Jeśli tych ludzi już zabraknie, pozostanie nam tylko powspominać na RU-vid lub przy pomocy książek. Jestem ze wsi, rolnik, i pomimo tego, ze mechanizacja jest nieporównywalna z tą dawniejszą to mi jakoś tęskno do przeszłości.
Wehikuł czasu chciałbym mieć w tamte czasy przenieść się gdzie ludzie życzliwi byli wszystkim z każdym się dzielili . Życie skromne lecz szczęśliwe było po mimo że w sklepach nic nie było . Teraz wszystko jest ale człowiek nieszczęśliwy jest .
Najlepiej słucha się ludzi którzy "zjedli zęby" w swojej pracy i po kilkudziesięciu latach opowiadają o tej pracy z zamiłowaniem i iskrą w oku. To chyba świadczy o tym, że byli szczęśliwi robiąc to co robili.
Super, ciekawe czy jeszcze sobie może Pan podłubać. Gwintownica super ale jestem ciekaw jak oni wtedy tam toczyli te piasty. A Pan wspomniał, że toczyli.
