Czy naprawdę wiesz do czego służą SKALE? #1 

Bardzo mnie to cieszy i polecam się na przyszłość :)

+Dominik Chłopek dziękuję. Kolejna część już w najbliższy poniedziałek :)

+Maciek Zofinski to mnie cieszy najbardziej, powodzenia! :)

+bchniga Dziękuję. Kolejna część już w najbliższy poniedziałek :)

Hej, dzięki za komentarz i świetne pytania. Trafiłeś mocno w moje przemyślenia. Przez wiele lata sądziłem, że trzeba uczyć się "stylów", albo chociaż elementów charakterystycznych dla każdego z nich. Dziś patrzę na to zupełnie odwrotnie. Innowacja i postęp muzyczny to często kwestia eksperymentów. Z kolei nasza autentyczność, jako twórców, bierze się z dobierania poszczególnych elementów wedle własnego uznania i gustu. Zatem jeśli miałbym Ci cokolwiek radzić to bądź otwarty i składaj swoje podkłady tak, jak Ci się podoba. Nie bój się eksperymentów, bo tylko wtedy możesz stworzyć coś, czym będziesz się wyróżniał. Posłuchaj takiego gitarzysty - Plini. Gość dla mnie jest pierwszym gitarzystą od wielu, wielu lat, który gra instrumentalną muzyką rockową/progresywną na świeżo. Właśnie przez to ile stylistyk zgrabnie i w charakterystyczny dla siebie sposób łączy. Dzięki za sugestie co do materiałów, na pewno z nich skorzystam, kiedy tylko będę miał chwilę, aby znów na poważnie zabrać się za bloga :) Powodzenia!

Ja patrzę na to w ten sposób: po kilku/kilkunastu latach grania pojawia się syndrom wypalenia zawiosłowego ;D Nasz mózg jest tak skonstruowany że proces uczenia odbywa się tylko chwilę :) tzn dopóki próbujemy zapamiętać kształt skali dopóty się uczymy a kiedy skala już nam się zapisze w pamięci,proces uczenia się kończy,jest tylko odtwarzanie danych z pliku pt pamięć krótkotrwała. Paradoksalnie im częściej coś zapomnimy tym szybciej się tego nauczymy :) ponieważ za każdym razem będziemy musieli się uczyć na nowo a to z kolei skutkuje zapisaniem się danych w pamięci długotrwałej,czyli krótko mówiąc mamy pliki na dysku twardym a nie w folderze z plikami tymczasowymi :) Tak czy owak proces uczenia zatrzymuje się w chwili opanowania danego zagadnienia,potem tworzy się nawyk a z nawyku płynnie przechodzimy w stagnację i syndrom wypalenia. Dlatego dobrze jest czasem zaskoczyć swój mózg i zmusić go do robienia czegoś nieznanego co przełamie schemat,zniszczy nawyk. Grać to co się czuje bez żadnych zasad jest banalnie prosto :) wystarczy nie myśleć tylko grać :D ALE granie w pewnych ramach stylistycznych już wzmaga pracę mózgu :) czyli pojawia się proces uczenia. To tak jak w sporcie,gdyby nie ramy/zasady,gra była by pozbawiona sensu ,każdy kopałby piłkę jak chciał,łapał w ręce ,chował pod koszulkę itp :D cała sztuka polega właśnie na ograniu przeciwnika zgodnie z zasadami. Pliniego kojarzę :) jako instrumentalista nie jest zły ale nie jestem pewien czy poradziłby sobie np ze ścieżką dźwiękową do filmu gdzie musiałby robić/grać nie to co mu się podoba tylko to co trzeba. Raz muzyka klasyczna,raz jazzowa,potem funky,później country itd itp To jest wyzwanie bo to jest dokładnie tak jak z różnymi językami. Każdy język ma inne brzmienie,inny akcent ,słowa,gramatykę etc i w stylach muzycznych też to jest obecne * Nawet w obrębie jednego języka mamy różne dialekty i gwary. Ja bym właśnie bardzo chciał ogarnąć "gwary/slangi/dialekty" muzyczne czyli stylowe frazowanie w ramach danego stylu po to by znów zmusić mózg do nauki i żeby zastąpić stare nudne nawyki jakimiś nowymi :) "nasza autentyczność, jako twórców, bierze się z dobierania poszczególnych elementów wedle własnego uznania i gustu. " Dokładnie,tylko że z pustego nawet Sulejman nie naleje :D Trzeba mieć bazę z której można czerpać,ktoś nas musi nauczyć alfabetu,słówek a potem synonimów ,pokazać poezję i wtedy można coś robić a moim zdaniem przygoda z gitarą jest jak nauka języka w przedszkolu. Dostajemy kredkę,papier i alfabet a później staramy się ułożyć z tego esej. Kreślimy jakieś szlaczki ,składamy sylaby bez większego sensu a potem następuje wielkie objawienie,ktoś nam daje spis przypadków!!! Mianownik- kto? co? (jest, są) (skala jońska ;D ) Dopełniacz- kogo? czego? (nie ma) (dorycka) Celownik- komu? czemu? (się przyglądam) (frygijska) Biernik- kogo? co? (widzę) (lidyjska) Narzędnik- z kim? z czym? (idę) (miksolidyjska) Miejscownik- o kim? o czym? (mówię) (eolska) Wołacz- o! (witaj! witajcie!) (lokrycka) i tutaj kończy się nauka języka :) w 90% przypadków. Tu gdzie powinna się zacząć,następuje koniec. Potem już jest klepanie alfabetu(skal) na wyrywki zamiast nauki słówek i zdań (czyli frazowania) Rozwija się technika,możemy powtórzyć prawie wszystko po kimś ale nie jesteśmy w stanie powiedzieć nic od siebie Kompozycja - 0,aranżacja - 0,frazowanie - 0000 :) Najgorsze jest to że jako samouk z małej zapomnianej przez bogów wsi sam się zaliczam do grona muzycznych analfabetów grafomanów :) Mogę zagrać cokolwiek,ale żeby coś konkretnie to niestety nie :p * (albo nieobecne i wtedy to jest progresiw :D bo każdy gra co chce,zaczyna mówić po chińsku ,potem kontynuuje w sanskrycie a kończy myśl w tagalskim albo staro-cerkiewno-antarktydzkim = free jazz awangarda ;D )

PS. Znasz takiego gitarzystę jak Nguyen Le? Moje niedawne odkrycie :) Five Senses feat. Nguyên Lê & Kristjan Randalu - "Magic Constant" Do obejrzenia na YT Spyro Gyra - Road Scholars (1998) na tej płycie po prostu roi się od interesujących fraz.Świetny materiał edukacyjny tylko żeby to teraz rozpisać :/...ja wymiękam. Vinnie Zummo - The Coyote (2016) Motoi Sakuraba - Gikyokuonson (1999) albo Passage,świetne albumy.

Dzięki serdeczne, na pewno ich sprawdzę, gdyż o żadnym nie słyszałem :)

Bunny Brunel - Invent Your Future (2015) ?

+ger alt Dziękuję :)

+maciuuable Bardzo mi miło :)

+MattismPL Kolejny już 21 grudnia :) W między czasie pojawi się też nowy artykuł!

Ciekawy temat, pomyślę o tym. Tymczasem możesz zapytać o to na forum naszej społeczności :) gitara.tv/dolacz

+Tomasz Mrowiec Dziękuję. Kolejna część już w najbliższy poniedziałek :)

+konrad wol wszak nie ma nic ważniejszego :)

Dzięki Kuba! :)

Moll harmoniczna :)

ok,dzięki za odpowiedź. Pozdrawiam.

Generalnie nie do końca zrozumiałem Twoje pytanie, ale spróbuję i tak. Akord to współbrzmienie co najmniej trzech dźwięków. Nie ma znaczenia w jakich oktawach je grasz. Nie wiem, co to znaczy "grane osobno", jeśli chodzi Ci o później wspomniane arpeggio to zależy jak na nie patrzeć. Możesz myśleć o nich w kategorii pojedynczych dźwięków, a możesz np. w kontekście ich relacji do harmonii w danym momencie (czyli właśnie np. czy są to dźwięki akordowe, itp.).

Gitara tv Dzięki, i przepraszam za niejasność pytania. Mam jednak pytanko uściślające, przepraszam za nadmiar ,,gościnności" ale jeśli nie chcesz- nie odpisuj. Chodzi mi oto, czy te akordy w arpeggiach MUSZĄ być wykorzystywane w graniu pojedynczych dźwięków między akordami czy zdarzają się (jak często) Dźwięki dobrane po prostu z tonacji? A poza tym jeszcze o tym budowaniu akordów- Czy w tym akordzie dźwięk główny, czyli np. w akordzie a dur, a, ,,a" musi być dźwiękiem najwyższym, a reszta musi być po kolei w triadzie?. Mam straszny dylemat od kiedy rozpisałem sobie stairways to heven, i tu patrę, pierwsze dźwięki: Akord a moll.

W muzyce nic nie musisz. Dźwięki można dobierać z i poza tonacji, kierując się melodią i ogólnym zamysłem. Podobnie z drugim pytaniem. Akordy występują w układach skupionych i rozległych. Jeśli chcesz - możesz poukładać je po kolei. Ale wcale nie musisz. Akurat w Stairway to Heaven masz przykład układu skupionego - w pierwszym akordzie dźwięki występują po kolei. Ale już w drugim akord zaczyna się nie od prymy, ale septymy wielkiej. Koniec końców teoria i wszystkie koncepty intelektualne mają otwierać nam głowę i pokazywać możliwości, których możemy nie słyszeć sami z siebie, jednak koniec końców chodzi o to, by instrumentem wyrażać to co słyszymy w głowie, a wtedy nie ma już znaczenia czy grasz pasaż po Am, czy się wyłamiesz jednym dźwiękiem :) Mam nadzieję, że to pomoże. Jeśli masz więcej pytań lub chcesz rozwinąć ten temat, wygodniej nam będzie to zrobić na naszym forum. www.gitara.tv/dolacz - zapraszamy!

Gitara tv Dzięki za wyczerpującą odpowiedź. :)

Dzięki :)

Wspaniała gitara marki Ufnal. Dobre i polskie ;)

Guitar Way zainteresowałem się