Idziesz na rezonans głowy, bo diagnozujesz migrenę. Od pani przeprowadzającej badanie słyszysz, że nie jest pewna czy stół wytrzyma (stół wg info ma wytrzymać 200 kg, a ty nie ważysz nawet 100). Idziesz do ginekologa - endokrynologa, bo obawiasz się, że twoja tarczyca znowu odmawia posłuszeństwa. Lekarz po twoim wywodzie i prośbie o pomoc mówi, że ma jedną radę: mniej żreć, więcej się ruszać. Wychodzisz stamtąd od razu, dopiero, gdy jesteś przy drzwiach typ informuje cię, że wypisze ci skierowanie na wszelkie badania, ale ty już mu nie ufasz, będziesz szukać innego. Idziesz w niedzielę rano na świąteczną pomoc, bo masz taką migrenę, że leki, które masz w domu nie działają. Lekarka, która widzi cię pierwszy raz mówi, że powinnaś iść na operację zmniejszenia żołądka, skoro nie potrafisz przestać jeść. Jesteś dzieckiem, masz 9 lat. Rodzice szukają odpowiedzi na pytanie dlaczego tak wcześnie zaczęłaś pokwitanie i co się dzieje. Biorą cię na badanie do endokrynologa dziecięcego, który robiąc USG tarczycy pyta twoją mamę "czy te cycki zawsze miałaś takie duże", a badanie u ginekologa dziecięcego odbywa się przy ciągle otwierających się drzwiach na poczekalnię pełną ludzi, bo pielęgniarka chodzi w tę i z powrotem. I teraz niech mi ktoś powie, jak człowiek, który zamiast pomocy spotyka się z pogardą, ma regularnie chodzić na badania profilaktyczne?
Mam dokładnie takie same odczucia, a mam lat 17. U KAŻDEGO lekarza zawsze słyszę, że mam po prostu mniej jeść i zacząć się ruszać. Mam depresję i ciężko mi się zmotywować do aktywności fizycznej. Ostatnio dostałam skierowanie na leczenie otyłości, bo mam otyłość 1szego stopnia.
Ja będąc pierwszy raz u ginekologa mając lat 16 zostałam zbadana jak normalna pacjentka bo stara lekarka nie uwierzyła, że jestem dziewicą. W ogóle była opryskliwa i nie powiedziała słowa co będzie mi robić i na czym to polega. Przypominam to była moja pierwsza wizyta u ginekologa.
@@Katanagattari okropność! A potem zdziwienie, że kobiety nie chodzą regularnie do ginekologa, a lekarze z zagranicy przyjeżdżają, żeby zobaczyć na własne oczy zaawansowane nowotwory jajnika czy szyjki macicy.
Znowu się strasznie zestresowałam ta rozmową. Nawet dla chorych na raka jest jakaś szansa wyzrowienia, a tu rozmowa jest taka jakby albo operacja żołądka albo mogiła 😔 mam otyłość 1 stopnia. Od marca schudłam z 92 do 80. Powoli wszystko spada a ja się uczę jeść. Mam gorsze dni ale wracam na dobre tory. Po obejrzeniu tego odcinka mam ochotę jebnac tym wszystkim bo po co,.. jak i tak to wróci dopóki nie wytnę żołądka. Brak szansy, brak perspektyw ( oprócz operacji żołądka której nie mogę przeprowadzić) wynikający z tego odcinka jest jak uderzenie czymś bardzo ciezkim w brzuch. Siedzę i płacze i zastanawiam się co ze mną będzie. Doceniam profesjonalizm ale to kolejny odcinek który sprowadza otyłość do choroby bez wyjścia ( pierwszy był po rozmowie z psychodietetykiem) jak tu się zmotywować po czymś takim. Rozumiem że choroba jest poważna, rozumiem jak jest ciężko ale dajcie ludziom choć trochę nadziei że z tego wyjdą 😔. Apdejt. Dziś ważę 72 deficytem kalorycznym zeszłam z otyłości II stopnia w nadwagę. Nie poddałam się choć cały czas się boję że kiedyś mogę się potknąć i waga wróci. Jeszcze 10 kg do wagi w normie, więc walczę dalej 🙂 nie zdemotywowalam się na tyle tą rozmowa żeby przestać ( a było blisko)...
Jeżeli zmiana nawyków żywieniowych i ruch u Ciebie pomagają, a widać, że waga idzie ładnie w dół, to chyba nie masz się czym martwić. Może otyłość nie ma u Ciebie (jeszcze) postaci choroby. Tu chyba chodzi o osoby, które mają rozregulowane pewne mechanizmy i po prostu ograniczenie liczby kalorii u nich nie działa.
To mnie rozczarowuje, bez zaskoczenia, w tej rozmowie. Chirurdzy mają taki zwyczaj, żeby sobie wyobrażać, że wycięcie czegoś to jest leczenie. Pan skrupulatnie pomija refleksję nad tym, co jest nie tak, że popularne diety czy normy żywienia nie są pomocne w takich przypadkach. Przyjrzyj się historiom na playliście "jesteś inspiracją" na kanale Bracia Rodzeń i zastanów się, czy coś w tym jest.
Waga startowa 130 kg. Planowałam operacje bariatryczną. Zostałam zakwalifikowana na operację. Musiałam schudnąć do niej 7 kg. Schudłam i jak się okazało byłam w stanie schudnąć jeszcze 40 kg. Z operacji zrezygnowałam, ciagle chudnę, wyszłam z otyłości 3 stopnia sama. Nikomu nie odbieram prawa do wykonania na sobie operacji bariatrycznej i korzystania z jej efektów, ale mówienie, ze operacja, to jedyny sposób dla osób chorujących na otyłość, jest nie na miejscu. Operacja to narzędzie, które usprawnia proces odchudzania, ale można osiągnąć równie rewelacyjne efekty bez operacji. Termin „mniej żreć” brzmi bardzo krzywdząco, ale z operacją czy bez niej do tego właśnie sprowadza się odchudzanie, do spożywania poniżej swojego zapotrzebowania energetycznego.
@@OxygeneLady profesor nauk medycznych też może być niedoedukowany, może nawet - wiem, szokujące - nie mieć na względzie dobra pacjenta, tylko własny portfel.
Czasami się da, czasami się nie da. Czasami mamy środki, warunki, a także zaplecze psychologiczne, by schudnąć bez operacji, a czasami to jedyna droga. I tyle. Twoje doświadczenia nie są jedynymi prawidłowymi
@@meduzka1338 wszystko w moim przypadku wskazywało na to, że mi się nie powiedzie - szalejąca insulinooporność, ekstremalne rozstrojenie hormonalne po raku tarczycy, brak tego kluczowego organu, stymulacja hormonalna, która blokowała wszystko. Nie uważam, że czasem się da, a czasem się nie da, bo z operacją czy bez niej, wszystko sprowadza się do tego samego.
Ja jestem rok po operacji bariatrycznej i przy każdym badaniu mówię o tym, że jestem po, ostatnio u lekarza POZ u którego byłam pierwszy raz usłyszałam z pogardą, że zrobiłam to dla wyglądu a nie zdrowia… nie ma niestety akceptacji tego tematu…
Trafiłaś na jakiegoś palanta. Ja to zrobiłam głównie dla wyglądu.....nie mogłam patrzeć a siebie, cała szafa ubran a ja na okrągło w tym samym, w co się jeszcze miescilam. Poszłam do specjalisty a tu się okazuje że grozi mi cukrzycą, kostki opuchnięte, depresja, leki na depresję.....16 dni po operacji ja nie mam opuchlizny a kostkach, schudłam już 12 kg (łącznie z dietą przedoperacyjna). Czuje się na tyle zadowolona, że i leki antydepresyjne odstawiłam.
Ja jestem zdrowa, a marzę o takiej operacji właśnie dla wyglądu. Też chcialabym byc eleganka i seksowna . Teraz czuję się strasznie. Wygląd jest bardzo ważny dla mnie. Nie bierz sobie do serca co złośliwi ludzie mówią. Na pewno czujesz się lepiej i wyglądasz lepiej, to najważniejsze. Wszystko co robisz, rób dla siebie, a ludzi zosliwych jest pełno wokół nas. To tak jak z dieta keto, czy kiedys tak zwaną dieta dr Kwasniewskiego. Wszyscy wiedzą , że stan zdrowia się bardzo poprawia jedzac male ilości weglowodanow, a wiecej tluszczy, ale ludzie nie chcą się przyznawać w gronie najbliższych, bo od razu im każdy mowi jak bardzo jest szkodliwa dla nich, choć sami tego nie sprawdzili. Ciesz się życiem.
Reklamy reklamami ale dziś trzeba włożyć spory wysiłek by nasz posiłek był zdrowy zbilansowany i nakarmić całą rodzinę.Nie jedz tego tamtego ja byłam na dietach różnych.Teraz mam mętlik w głowie. Jestem nimi zmęczona. A zacznijmy od tego ,że otyłość to też choroba naszej głowy , emocji.Świetny wywiad.Pzdrawiam serdecznie Otyła od zawsze.
Właśnie miałam operację 12 lipca, usunięto mi 80% żołądka. Miałam dość diet, tabletek (nie raz bardzo mocnych, od lekarzy) zastrzyków...waga spadała, za jakiś czas wracała. Mieszkam w USA, wszędzie samochodem, bardzo szybki tryb życia. Otyłość powodowała u mnie depresję, brak energii, stan przedcukrzycowy......dość walki z wiadomym wynikiem. Już ponad tydzień po operacji, ja do przodu, waga do tyłu. Polecam.
Dziękuję że w końcu otworzyłam oczy. Jestem chora. Dziękuję Panu u tobie Justyna. Nie znam lepszej osoby która by mnie przekonała do leczenia Się. Dziękuję
Ludzie jak nie zmienicie nawyķów żywieniowych i nie poukładacie sobie w głowie to mozecie próbować do śmierci. Mowie to ja osoba która schudla 51 kg. Mialam problemy z tarczycą, zaburzoną przemiane materii ale schudłam i jestem w wadze 64 od 7 lat. Po drodze była ciąża. Również sie trzymam. Moja koleżanka bo bariatri. Wyniki rewelka chudła ale wróciło. Po trzech latach.Bo mentalnie była gruba, bo chciala jesc dużo. Obżerała sie bo topiła tak smutki. Też tam byłam. Wszystko jest w głowie. Dieta nie tylko pozwoliła mi chudnąć. Moje wyniki są top. Moja tarczyca mi dziękuję ze nie poszłam w tabletki. I tak, lekarz mi nie wierzył. Mowił że mam małe szanse. Operacja i leki na tarczyce do końca życia. Tymczasem nie musiałam tak kończyć. Teraz dla mnie jedzenie to paliwo. Ma mnie nasycić i dać wartości odżywcze. Nie szukam w nim ukojenia. Jem bo chce byc zdrowa, szczęscia szukam w hobby którego kiedyś nie miałam. Jestem jak alkoholik. Mam wyzwalacze które powodują u mnie ciąg. Nie jem ich bo mi nie służą. Nie chodzi o to że jeden batonik mnie zabije, chodzi o to że ja nie umiem w jeden. Wiem że będzie napad i będe żreć jabym nic nie jedła w życiu ale to dotyczy tylko grupy produktów. Rybą i brokułem sie nie przejem. Zjem ile trzeba i koniec. Dwa lata zajeła mi zmiana myślenia i nawyķów. Czy się zoperujesz czy nie, też Cię to czeka więc przygotuj głowe i mental. Musisz się nauczyć co to głód bo ja nie wiedziałam długo. Jadłam pod korek i ta satysfakcja. Okazuje się jednak że każdy kolejny kęs smakuje tak samo. Ja wyzrzuciłam emocje z tej czynności. Jem bo czuje głód. Nie jem po kłótni, bo ciężkim dniu, dla relaksu przed tv. Za to maluje, biegam idę na spacer. To jest najtrudniejsze. Uzyskać spokój w głowie.
Pan Profesor super mądra osoba. "Nieetyczne jest emitowanie w tv reklam produktów, które wiemy, że szkodzą", Wreszcie ktoś to powiedział głośno. Szlag mnie trafia jak czytam te durne artykuły: to jest niezdrowe, tamto jest niezdrowe, w zasadzie wszystko jest niezdrowe. Tylko że innej żywności w sklepach nie ma. Jesteśmy skazani na trucizny i ciągle się nas strofuje "tego nie jedz, tamtego nie jedz". Co mam jeść? Czerwone mięso - tłuszcze nasycone, kurczaki - antybiotyki, warzywa - pestycydy, ryby - metale ciężkie. To tylko rządy mogą zrobić, tylko rządy mają odpowiednie narzędzia, aby to zmienić, aby wprowadzić odpowiednie regulacje i po prostu wyeliminować niezdrową żywność.
Justynko, dziekuje za dyskusje I zaproszenie Goscia. I badzmy szczerzy Panie Profesorze, z niektorymi stwierdzeniami mozna polemizowac, poniewaz kazdy pacjent jest inny. Badania naukowe maja pewien procent niezgodnosci. Pozdrawiam.
Pan Profesor takim gadaniem wyrządza niestety bardzo dużo szkody ludziom, którzy chcą się odchudzać, przy okazji niektóre tematy wyolbrzymia i demonizuje, inne spłyca i bagatelizuje, na część pytań ostatecznie nie odpowiedział. Jak ktoś ma młotek, to każdy problem traktuje, jakby był gwoździem. Młotkiem pana profesora jest operacja bariatryczna. 1. Nie podoba mu się używanie określenia "efekt jojo", bo jest zwolennikiem posługiwania się terminologią medyczną, jednocześnie słowo dieta spłyca do popkulturowego rozumienia tego słowa, gdzie zawęża się jego znaczenie do rygorystycznych diet. Każdy jest na jakiejś diecie, bo dieta to zwyczajnie sposób odżywiania się. Można być na diecie zbilansowanej - jeśli stosujesz się do zasad piramidy żywieniowej. Diecie redukcyjnej - jeśli Twoim celem jest redukcja masy ciała. Diecie wykluczeniowej - jeśli z jakiś wykluczasz pewne pokarmy, albo grupy pokarmów. Np z powodu alergii lub nietolerancji pokarmowych (gluten, laktoza...), przekonań (wegetarianizm), albo dlatego, że ktoś Ci nagadał bzdur, że dieta kapuściana to świetny sposób na odchudzanie. Na diecie śmieciowej - jeśli jesz wysokoprzetworzone produkty... Dieta może też służyć zwiększeniu masy ciała itd. Więc nie jest tak, że przejdziesz na dietę tylko wtedy, kiedy chcesz się odchudzać, jesteś na jakiejś diecie, nawet jeśli zupełnie nie zwracasz uwagi na to, co jesz. 2. Jak zaczniesz się odchudzać, to skazujesz się na wieczne odchudzanie i otyłość. Ludzie od marchewek i fikołków, jak to z pogardą nazwał to, czym zajmują się dietetycy i trenerzy, od lat, codziennie pomagają wielu osobom skutecznie się odchudzić. Na poparcie swojej tezy pan profesor ma JEDNO badanie, którego szczegółów nie opisał. Wiadome jest, że restrykcyjne diety nie służą. Dlatego żaden szanujący siebie i zdrowie swoich podopiecznych trener czy dietetyck, nie będzie nikogo odchudzał dietą restrykcyjną. Od 10 lat pomagam ludziom odchudzać się raz, a dobrze. A że nie mogą wrócić do starych nawyków, które doprowadziły ich do złego stanu zdrowia, to jest oczywiste. Po operacji żołądka też nie mogą jeść co popadnie i ile dusza zapragnie. Jeśli chcesz, żeby efekt się utrzymał, pewne zmiany musisz wprowadzić na stałe. To tak samo jak z bólem kręgosłupa, bólem zębów, czy zbyt częstym wymienianiem sprzęgła w aucie. Boli Cię kręgosłup? Najpierw idź na diagnozę, potem naucz się dobrze ruszać, potem zacznij się ruszać więcej, potem intensywniej - zadziała w zdecydowanej większości przypadków. Jednak jeśli znowu usiądziesz na tyłku, albo zaczniesz ruszać się źle, to problem wróci. Nawet, jeśli kręgosłup był operowany. Bolą Cię zęby? Wylecz je, a potem dbaj o to, żeby kolejne się nie psuły. Przecież jak nie zaczniesz ich myć, to problem wróci. Jasne, część osób będzie miała problem pomimo ich mycia... ale ile to jest osób? Za często jeździsz do mechanika? Zobacz jak jeździsz. Naucz się zdejmować nogę ze sprzęgła w trakcie jazdy, naucz się poprawnie zmieniać biegi... inaczej problem będzie wracał. Tak samo z odchudzaniem. Naucz się ile możesz zjeść i czego, co Ci służy, a co nie, zacznij się ruszać, najpierw lepiej, potem więcej, następnie intensywniej. Potem rób to całe życie, inaczej problem wróci. Nawet po operacji żołądka. 3. Rak w przeciwieństwie do otyłości tak zaawansowanej, że konieczna jest operacja, bo nie mamy czasu na normalne odchudzanie, w zdrowym tempie, pojawia się nagle. Otyłość pojawia się stopniowo. 4. Nadciśnienie i insulinooporność w pierwszej kolejności zwalcza się wprowadzeniem zmian w żywieniu i aktywnością fizyczną, a nie tabletkami. 5. Jasne, że jak zjesz 100 kcal dziennie za dużo, to w perspektywie kilku lat da to sporo kilogramów za dużo. Podobnie, kiedy będziesz jeść 100 kcal mniej niż potrzebujesz, w perspektywie kilku miesięcy, da to kilka kilogramów mniej. Ale wiesz co? Nie musisz tego liczyć co do jednej kalorii. Chodzi o to, żeby średnia tygodniowa się zgadzała. I to nie jest prawdą, że to nie jest do skontrolowania. Sam jestem człowiekiem, który musi kontrolować to ile je i bez problemu sam schudłem 12kg. Nie więcej, bo więcej nie potrzebowałem. Teraz trzymam swoją masę ciała w miejscu i mam mniejsze wachania masy ( nie wagi, jak już pan profesor tak bardzo chce trzymać się pojęć, to pojęcie waga dotyczy urządzenia pomiarowego, człowiek ma masę) niż pan profesor. Jak to możliwe? Podam Ci na przykładzie kobiety, lat 40, 156cm wzrostu, 90kg, praca siedząca, brak aktywności fizycznej. Zapotrzebowanie kaloryczne można wyliczyć ze wzoru, który nie daje 100% dokładności, ale jest świetnym punktem wyjścia. Jej podstawowa przemiana materii to około 1500kcal - czyli tyle potrzebuje, kiedy nie robi nic, tylko leży. Za to całkowite zapotrzebowanie (praca, chodzenie, trawienie...) to w jej przypadku około 300kcal, czyli całkowite zapotrzebiowanie na kalorie to 1800. Jeśli chce ona schudnąć, w zdrowym tempie, warto, aby miała wyraźnie ujemny bilans kaloryczny, ale nie na poziomie "nic nie jem", tylko na poziomie 300-500kcal. W ten sposób, zawsze będzie na minusie, niezależnie, czy jednego dnia dosypie jedną łyżeczkę cukru więcej do herbaty, bo się zapomni, czy zje pasek czekolady, czy akurat ktoś dał jej psa do opieki i zrobiła trzy spacery po godzinie, czy przeleżała cały dzień w łóżku, bo miała dzień "netlfix and chill". Bardziej optymalnym sposobem byłoby wprowadzenie aktywności fizycznej, i nie mówię tutaj o wylewaniu siódmych potów, bieganiu maratonów i uprawianiu crossfitu. Już stosowanie się do zaleceń WHO w sprawie aktywności fizycznej podbiło by jej całkowite zapotrzbowanie kaloryczne do 2300... w związku z czym, mogłaby jeść 1800 kcal i dalej chudnąć w tempie około 0.5 kg na tydzień, co w rok doprowadziłoby ją do masy ciała 56kg. Czy liczenie zapotrzebowania kalorycznego jest trudne? Nie. Wystarczy matematyka na poziomie podstawówki, ale nawet nie to jest potrzebne, teraz wystarczy umieć obsłużyć wyszukiwarke internetową. Czy liczenie spożytych kalorii jest trudne? 10 lat temu było, teraz są aplikacje w telefonie i wymaga to odrobiny dyscypliny. Czy aktywność fizyczna to musi być sport wyczynowy? Nie! Nawet nie powinno to tak wyglądać. Co zrobić, jeśli to nie działa? Po pierwsze - upewnić się, że się sami nie oszukujemy. Po drugie - zweryfikować wyliczenia: Tyjesz, utnij 500kcal. Stoisz w miejscu, a chcesz schudnąć? - Utnij 300kcal. Chudniesz, ale czujesz ogromną ochotę na podjadanie i brakuje Ci energii? Dodaj 200kcal. Potem obserwuj co się dzieje. Po trzecie - zbadaj hormony tarczycy, jeśli trzeba to je ureguluj.
Kalorie nie liczę Odkladam lub nie jem weglowodanòw Schudłam 35kg bez glodowki. Trzeba nauczyc organizm pobierac Energie z tłuszczòw. Przeważnie jedząc cukry i węglowodany masz częszczy głód.
Ciekawa rozmowa :) aczkolwiek zdziwiła mnie teza pana doktora że nie możemy się powstrzymać od jedzenia jak jesteśmy głodni i że po tym zastrzyku wszyscy by pobiegli żreć. Ja bym zaryzykowała stwierdzenie że człowiek może się powstrzymać wbrew swojemu organizmowi, przykładem są strajki głodowe chociażby :P
Pani Magdo, jako skutek uboczny leków wystąpiło u mnie nieopanowane łaknienie. W 3 tygodnie przybyło mi 30 kg bo że względu na specyfikę leku nie mogłam odstawić go z dnia na dzień. Ja po prostu nie mogłam powstrzymać się od jedzenia... płakałam i błagałam rodzinę żeby mnie powstrzymali, obojętne w jaki sposób... to było najgorsze doświadczenie w moim życiu... jak zamknęłam się w samochodzie żeby nie mieć dostępu do pokarmu to zjadałam chusteczki higieniczne... Było to po przerażające. Było mi totalnie obojętne co jem, byleby wrzucać coś do żołądka. Byłam pewna że ja wariuje, że wyląduję na oddziale zamkniętym... kompletny brak kontroli pomimo tego że z całych sił próbowałam coś wymyślić żeby przestać... zgłosiłam to do mojego specjalisty (neurochirurga), podano mi protokół zejścia z leku. W momencie odstawienia leku ta potrzeba jedzenia skończyła się jak ręką odjął i nigdy nie wróciła. Moja przychodnia zgłosiła ten skutek uboczny do producenta leku. Po 3 miesiącach zostałam zaproszona na spotkanie. Okazało się, że nie byłam jedyna osobą którą dotknął ten skutek uboczny. Jestem pod stałą kontrolą ze strony zespołu badawczego, ponieważ mimo że w chwili obecnej mogę z powodzeniem nie jeść przez kilka dni, po stosowaniu różnorakich diet, pod opieką dietetyków nie wróciłam do swojej wagi. Mój metabolizm jest tak spowolniony że po 5 dobach głodówki (próba w szpitalu pod opieką lekarzy) nie zgubiłam nawet pół kg. I nie wiadomo czy kiedykolwiek to się zmieni. Ćwiczenia u mnie nie wchodzą w grę bo jestem niepełnosprawną osobą na wózku (byłam już niepełnosprawna w momencie kiedy przepisano mi leki o nazwie Lyrica). Stygmatyzacja ze względu na otyłość jest okropna. Nawet wśród lekarzy. Zwłaszcza takich którym nie chce się czytać historii choroby pacjenta... Tak więc droga Pani Magdo, wierzę że można u człowieka wywołać łaknienie nie do powstrzymania. Pozdrawiam Panią serdecznie i życzę wszystkiego dobrego. Aga
Oczywiście, że można się powstrzymać od jedzenia, jeżeli hormony w naszym organizmie prawidłowo działają. Zdrowi ludzie z powodzeniem stosują głodówki lecznicze. Podanie zastrzyku z hormonu spowodowałoby zaburzenie działania naturalnych mechanizmów i atak głodu niemożliwy do opanowania. Istnieje choroba genetyczna polegająca na niedoborze leptyny. Dzieci takie już w pierwszym roku życia mają wagę dziecka kilkuletniego. Nigdy nie przestają odczuwać głodu i zajadają się na śmierć. Potrafią zrobić wszystko aby zdobyć jedzenie, kraść, oszukiwać, nawet stosować przemoc. Chęć zaspokojenia głodu staje się nadrzędnym celem w życiu.
Oczywiscie, nie kazdy moze sie powstrzymac. Ale ile jest przypadkow, ze ludzie sa wiecznie glodni i nie maja na to wplywu? Jak i ile jest ludzi, ktorzy potrzebuja seksu kilka razy dziennie? Raczej niewiele. W wiekszosci to jednak lenistwo i ignorancja. Lub inne problemy, jak zajadanie problemow, wypadek, choroba, ciaza. A jak juz sie przytyje, to zapewne, bardzo ciezko schudnac.
Marchewka, ogórek i fikołki to oczywisty absurd, ale konkretna edukacja dietetyczna oraz dotycząca stylu życia i radzenia sobie z emocjami bez 'zajadania' ich ma sens... W przypadku nadciśnienia bardzo często medycyna stylu życia to lepsza opcja niż leki choć fakt faktem bardziej wymagająca.
Na mnie działa okno żywieniowe.W ciągu 4 miesięcy schudłam 7 kilo.Do 10 rano pije wodę lub herbatę zieloną czy inną lub czarną kawę.Miedzy 10 rano a 18 jem co chcę a po 18 wracam do picia wody lub herbaty.Naprawde działa chociaż należę do osób które lubią jeść.Trzymam się tej zasady i chudnę. Dla mnie to cud bo próbowałam już wszystkiego.
Cudowny materiał. Szczerze i otwarcie o problemie. Bo bez watpienia w mojej opinii otylosc jest ogromnym problemem w naszym społeczeństwie. Dlatego tym bardziej powinno sie podkreslac, ze otylosc moze byc przyczyna wielu innych problemów zdrowotnych. A rozwiazan nie brakuje. I nie chodzi tylko o farmakologie. Bo jak sie okazuje w szpitalu mediocver zajmuja sie profesjonalnym leczeniem otylosci wieloma metodami w tym np. operacją bariatryczną
Bardzo ciekawy wywiad ,pan profesor to wspaniały człowiek,zastanawiam się czy ta operacja daje możliwość wyleczenia w 100 procentach czy otyłość może z czasem powrócić
Może powrócić. To wszystko zależy od danego przypadku, od przygotowania pacjenta, jego nastawienia i starań. Czasami jedna operacja to za mało i robi się drugą, dlatego zazwyczaj za pierwszym razem wybiera się mniej skomplikowana metodę. Ale to wszystko jest indywidualne 😊
Może powrócić i powraca.Ten lekarz to małpa z brzytwa. A są starego wyparte metody utraty wagi tanie i proste.Sprzed wieku i dłużej. I to działa wyśmienicie, powoli i NA TRWALE.
Nie jestem lekarzem ani zadnym medycznym specjalista ale wypowiem sie z perspeektywy osoby ktora zrzucila 20kg+ hormony i wiedza napewno maja jakis wplyw na otylosc (sama przez20lat wierzylam ze jestem genetycznie obciazona i nigdy nie schudne) wg mnie slaba silna wola to najwieksza przyczna! Slaba silna wola, wymowki, stres, siedzacy tryb zycia ot glowne przyczyny otylosci…. Nie hormony, nie brak wiedzy….. ja zmienilam diete, wykluczylam slodycze, zle tluszcze, zaczelam szybko chodzic przez godzine (po 3 mcach zamienilam chodzenie na trucht a pozniej bieg) tylko raz w tyg pozwolilam sobie na przyjemnosc. Na dzien dzisiejszy minelo 21 lat od schudniecia i nigdy nie przytylam, nigdy te kg nie wrocily. Jem zdrowo a sport stal sie czescia mojego zycia. Rozumie jednak ze nie kazda osoba z nadwaga ma w sobie sile i motywacje aby poradzic sobie z problemem. Pozdrawiam Justyna i powodzenia po zabiegu ❤️ btw tesknie za podcastami kryminalnymi 😊
Byłam ostatnio u ginekologa na potwierdzeniu ciazy - mówię do pielęgniarki, że jestem pod opieką dietetyka- dieta 1600 kcal, a ona "No ale widzi pani że waga jest jaka jest" (86 kg przy wzroscie 162)...I jak ma się człowiek czuć...
Jako pielęgniarka napiszę, że bardzo mi wstyd za niektóre osoby z mojej grupy zawodowej i Panią przepraszam za taką postawę pielęgniarki, taki komentarz nie powinien mieć miejsca.
A może to było ich szczęściem?. Gościu potrafi TYLKO wycinać część żołądka Trosche taka" małpa z brzytwa". Ponieważ nie potrafi leczyć i pomagać inaczej.
@@elat.2675 ta operacja to jedna z wielu opcji na która wcale się nie trzeba decydować a i żeby dostać się na nią, musisz przejść przez inne etapy walki z otyłością. Nikt Cię nie zakwalifikuje z biegu do wykonania takiej operacji… ani nikt u którego działają inne metody się na nią nie decyduje
@@nataliamalcharek3339 Bardzo możliwe. Nie przecze. Ten lekarz niemniej tu żadnych INNYCH nie przedstawił. A przedstawione przeze mnie usunięto" No więc parcie na OP Jest tu całkiem masywne i dominuje cala długa i nieciekawa rozmowe.Nie zająknął się o ODKWASZANIU i ODZYWIANIU !!!. To nie wiem jak on chce osiągnąć jakiekolwiek sukcesy innymi metodami. A ODZYWIANIE BEZSLUZOWE wg Arnolda Ehreta jest to naprawdę bezpieczne z pewna utrata wagi.
Świetny wywiad. Sama mam problemy z wagą od kilku lat, pomimo tego, że większość życia byłam szczupła. Obala wiele mitów. Powodzenia w dalszym leczeniu, super robota.
Pan Profesor mnie operował 15.06 w szpitalu czerniakowskim. Wspaniały, troskliwy człowiek! jestem wdzięczna za to, że rozumie nas, chorych na otyłość jak nikt inny!!! wspaniały wywiad!!!
Nie zgadzam się z podejściem do osób palących papierosy. Nikotynizm jest tolerowany na oddziałach psychiatrycznych leczących uzależnienia alkoholowe, bo nie można choremu zabrać wszystkiego. Coś jest nie tak z tym tłumaczeniem. Natomiast z chorobą otyłości zgadzam się w całości i cieszę się że jest nadzieja dla osób borykających się z nadwagą.
A co z palącymi osobami otyłymi ? Leczyć bo są otyłe ale osoby bez otyłości niech same płacą bo palą? Pan nie wie że palenie to również uzależnienie i wiele osób pali z nerwów nie potrafiąc sobie poradzić z życiem.
Na dziesięciu nadwagowców, to góra trzy osoby są chore, a reszta to złe nawyki żywieniowe i mało aktywny tryb życia. Takie jest moje zdanie i żadne doktory nie przekonają mnie, że jest inaczej. Choć istotnie pewne osoby mają tendencje do tycia, a po innych jakby jedzenie spływało jak po kaczce :-)
Coś tu jest nie tak. Chciałam zrzucić 10 kg i ograniczyłam dostarczanie energii. Wiedząc że mój organizm może błędnie odczytywać swoje potrzeby ustalam je na podstawie dokładnych wyliczeń w aplikacji (kcal, węgle, tłuszcze, białka). Rezultaty są bardzo zadowalające. A po tym wywiadzie mam wrażenie, że powinnam zamiast ograniczać jedzenie zmniejszyć sobie żołądek, bo każde ograniczanie posiłków czyli dieta nic zdaniem profesora nie da.
Myślę, że wszystko zależy od tego czy: - jesteś zdrowa - stosowałaś diety w przeszłości i jak wiele razy - im mniej, im rzadziej - tym lepsze efekty uzyskasz - masz świadomość żywieniową (wiesz, że np. kurczak nasyci cię dłużej niż drożdżówka) - masz odpowiedni tryb życia i poziom ruchu, nie masz żadnych chorób wpływających na spadek energii, awitaminozy itd. Zmniejszanie żołądka jest tylko dla osób w zaawansowanym stadium choroby - dla otyłych. Jeśli nie masz nadwagi czy otyłości to odpowiednie nawyki żywieniowe, odpowiednia dawka ruchu i po prostu "pilnowanie się" pomoże ci utrzymać zdrową sylwetkę. Doktor mówi o otyłości - to jest zaawansowane stadium choroby. Oczywiście nikt nikt Ci nie zrobi tego typu operacji jak masz wagę w normie, a chcesz schudnąć 5-10 kg.
Im dluzej slucham tym bardziej watpie w tego Pana.. Po pierwsze bardzo generalizuje. Bylam osoba otyla w dziecinstwie i wyszlam z tego sama.. Oczywiscie sa osoby chore ktorym trzeba pomoc, ale to jest tylko czesc osob otylych, a nie wszystkie.. 2. Oznaczenia jedzenia juz sa. W Meksyku z tego co pamietem jest to uregulowanie prawnie. Skala jest 5 stopniowa. Dodatkowo sa informacje z ostrzezeniem o duzej ilosci cukru, itp. W Polsce widzialam cos takiego chyba na jakis opakowaniach w Biedronce. Ekspert, a o takich rzeczach nie wie..
Nie tyje się od konkretnego produktu ale od nadmiaru kalorii, a takie "etykietyzowanie" jedzenia na żółty, zielony i czerwony może tylko wywołać niezdrową relacje z jedzeniem.
Wg mojej wiedzy nie tyje się od nadmiaru kalorii. Tylko od wysokiej insuliny. Problemem są hormony. W ogóle co to znaczy nadmiar. Skąd wiadomo kiedy jest za dużo. A może akurat ta nadwyżkę wykorzysta na ogrzanie organizmu. Jeżeli się redukuje kalorie to metabolizm tez zwalnia. I powoli się wyłącza żeby przetrwać. Prawda jest taka ze nie da rady walczyć z grelina. Hormony wygrają. Jak zjesz 3 tys kalorii z masła to wątpię ze przytyjesz. Z cukru myśle ze bardziej bo insulina wysoka. Takie moje przemyślenia. Warto mądrze jeść.
22:00 jak ja nie lubię takiego podejścia. Sam sobie zaszkodziłeś, to teraz cierp, albo umieraj, bo tu pieniądze idą Z NASZYCH PODATKÓW. Widzę tu jednak jakiś brak empatii. Poza tym, nałogi, to też nie jest coś, z czego możemy tak łatwo zrezygnować.
Zgadzam się. Równie dobrze moglibyśmy powiedzieć to samo Małyszowi jakby złamał nogę podczas telemarku. Po cholere skakał, niech teraz sam płaci za rehabilitację.
@@muffinsinthechair4501 u kazdego zaczyna sie w innym czasie , szacuje sie sie , ze pomiedzy 18 godzina glodowki a 4 dniem. Wszystko zalezy od insuliny, glukagonu i insulinoopornosci. Ja lacze glodowki z keto i nie mam problemu z otyloscia. Troche brakuje tu profesjonalizmu
Aż wcisnęłam pauzę, żeby wyrazić swoje oburzenie! 😂 Panie Doktorze, jeśli Pan myśli, że to nie moja chemia w mózgu, a sama samoświadomość decyduje o tym czy zapalę papierosa, czy też nie.. to no cóż, może nie ja powinnam się do edukować 😉 To jest tak samo trudne jak odmówienie sobie ciasteczka.
no własnie, a przecież też jedzenie ciastek i czipsów nie jest niezbędne do życia, więc ten argument, że ci co jedzą, nie moga tak po prostu przestać, bo to choroba, a ci co palą, to mogą, bo przeciez palenie nie jest niezbedne do życia i nalezy ich jeszcze za to karać nieleczeniem raków, to była gruba :D i jednostronna manipulacja :D
Z całym szacunkiem do Pana doktora i Pani Justyno ale rozczarowało mnie mocno podejście Pana doktora. Osobiście odebrałem to jako "promocje" bariatri, która w moim przekonaniu jest ostatecznością. Nie rozumiem dlaczego tak bardzo zbagatelizował Pan wpływ ruchu, diety w leczeniu otyłości. Czy nie warto spojrzeć np.na kraje skandynawskie gdzie jest bardzo dużą rolę odgrywa tam edukacja (od najmłodszych lat) żywieniowa i nacisk na aktywność sportową. Tej otyłości tam tak nie widać. Ja osobiście staram się walczyć z tą chorobą w ten sposób i bardzo wierzę w skuteczność takiej metody a niestety rozwiązanie farmakologiczne i bariatrię uważam za drogę również bardzo skuteczna (jak zapewnia Pan doktor) ale niejako na skróty, bo ta metoda w moim przekonaniu niesie za sobą bardzo wiele nieodwracalnych zmian i jest zbyt radykalna dla mnie. Szkoda, że nie rozwinął Pan tematu "nieetycznych" reklam żywności bo to również jest mocno kontrowersyjny temat. Bardzo podobala mi się niejako druga część rozmowy w której Pan mocno podkreślił, że otyłość sprzyja rozwojowi szeregu innych chorób i to bardzo często one są objawem otyłości a nie odwrotnie. Szkoda, że bardzo wiele rodzinnych lekarzy to bagatelizuje, nie edukuje swoich pacjentów przepisując coraz to nowe pigułki. Dziękuję, że zostało to podkreślone w tej rozmowie. Jak również dziekuje Pani i Panu, że taka rozmowa pojawiła się na tym kanale.
Mój krytyczny wpis usunięto. Uważam tego typa za szkodnika a program za promocje metody operacyjnej w przypadku otyłości A TO BLAD. Opisałam metodę odżywiania BEZSLUZOWEGO Arnolda Ehreta która ZAWSZE dziala. Jest tania, prosta i BEZPIECZNA. TO POST PRZERYWANY + odżywianie bezsluzowe i ruch. Stara medycyna sprzed wieku doskonale sprawdzona. I WYPARTA !!!.A gościu to małpa z brzytwa. Okropieństwo i 2 godz duraczenia rodaków.
Oczywiscie ze tak ,ta operacja nie leczy powoduje ze twoj zoladek jest tak many ze nie mozes,sie obrzerac,efekty sa bardzo,bardzo szybko widoczne,w stosunku do tradycyjnej metody gdzie jeszcze trzeba sie niestety ruszac , Problem jest Taki ze ok 75% pacjentow powraca do swojej olbrzymiej nadwagi a nawet ja pr ekracza
Ja uważam,że jednak otyłość jest głównie choroba psychiczną... Wiadomo, są wpływy które to ułatwiają i utrudniają ( np. insulinoopornosc, choroby hormonalne itp.), ale nie jest tak,że przy uporzd i żelaznej determinacji mimo tych chorób nie da się schudnąć...da się tylko kosztuje o więcej pracy, więcej czasu i marniejsze/ wolniejsze widzi efekty, ale DA się. Tak samo, aby zrobić operację żołądka trzeba schudnąć, czyli da się to zrobić już przed operacją. Po prostu dla kogoś kto ma 50kg nadwagi łatwiej jest wytrzymać pierwsze 10 kg z myślą,że kolejne 40kg straci już o wiele łatwiej, mając żołądek o 2/3 mniejszy. Walka o kilogramy jest trudna ( sama mam +15kg od kilku lat) i brakuje mi silnej woli, nie zwalam tego na karb nerwicy i stresu. Nie objadam się bo mam nerwicę, objadam się bo przy napadzie nerwicy/ stresu nie potrafię odreagować łatwiej i skuteczniej niż zjadając tabliczkę czekolady. To ja ją wkładam do ust, nie choroba. Gdybym miała nerwicę na wyspie, gdzie są tylko warzywa i owoce, skutkiem nerwicy nie byłoby nadprogramowe 15kg, czyli nie jest to kwestia choroby, choroba jest pośrednim czynnikiem.
Przy insulinooporności czy zaburzeniach hormonalnych bardzo dużo osób bierze leki, dzięki którym dopiero udało im się schudnąć. Bez nich u niektórych się da schudnąć u innych nie, to jest bardzo indywidualna kwestia. Główny problem polega na tym, że nie wystarczy tylko mniej jeść, ale trzeba wiedzieć co i jak jeść.
Otyłość jest objawem pewnych zaburzeń psychicznych, np kompulsywnego jedzenia, napadów obżarstwa, braku odczuwania sytości, wszystkim tym steruje psychika i hormony. I ze wszystkim tym można sobie poradzić bez operacji bariatrycznej.
@@paulinagladysz Taka operacja może uratować życie i polepszyć jego jakość w wielu przypadkach, gdy inne metody zawiodą! Jednak narracja w stylu porównań do raka, że jakoby należy każdego grubasa położyć jak najszybciej na stół operacyjny, żeby nie było za późno, to gruba przesada :-)
@@daria_kasztalska słuchałam. Doktor powiedział, że nie zna osoby, która trwale i skutecznie schudłaby za pomocą diety i ćwiczeń. A przecież jest takich osób mnóstwo.
Taka pogarda do palaczy przy jednoczesnym braku pogardy do alkoholu jest dość... niemiła i hipokrytyczna. Umówmy się, jeżeli chodzi o małe dawki, jedynie lampka czerwonego wytrawnego wina ma jakiekolwiek właściwości prozdrowotne. Jakoś nie widzę, żeby ludzie pili wyłącznie to, wyłącznie w takiej ilości. Zawał serca wskutek picia piwa jest lepszy niż wskutek palenia papierosów? Robimy wiele rzeczy, które nam szkodzą w tym nagrywanie i słuchanie tego podcastu. Jesteśmy ludźmi i niezależnie od tego czy ktoś pali papierosy, pije alkohol czy mierzy się z problemami ujętymi w materiale, każdy z nas zasługuje na pomoc medyczną, jeżeli będzie jej potrzebować.
@@olala137 Trochę gubisz mój argument, ale niech będzie. Idąc Twoją logiką nie powinno się leczyć otyłości ani niczego innego u osób, które piją napoje typu coca-cola, pepsi czy fanta? One też nie mają ŻADNYCH właściwości zdrowotnych. A skoro ja ich nigdy, przenigdy nie piłam, bo mnie brzydzą, więc, mam prawo czuć moralną wyższość nad 99% ludzi, tak? Zupełnie pozbawione to współczucia i jakiegoś humanizmu.
dokładnie. tym bardziej, że wszyscy za tą opiekę zdrowotną płacimy składki, więc dlaczego miałoby się komuś odmawiać pomocy? że z własnej głupoty? wypadki drogowe i inne też często są z "własnej głupoty". i co? nie pomagać ofiarom takich wypadków?
Pani Justynko wygląda pani pięknie ❤️ ja też się nadaje na tą operację całe życie walczę z otyłościa już jestem po 50 roku życia .boje się tego operacji był w Wejherowie umarła kobieta
Moja mama ma 59 lat, w tym roku poddała się operacji :) Rozumiem lęk przed śmiercią i powikłaniami, ale zapewne pani w Wejherowie nie stanowi nawet procenta spośród wszystkich zoperowanych. Powikłania, nawet te bardzo groźne, mogą się zdarzyć nawet od wyrwania zęba, czy od botoksu w zastrzyku. Nie ma sensu myśleć o tym, co może pójść nie tak,
@@JustynaMazur nie wiem jak to wygląda w Polsce, choć znam dwie osoby, które przeszły ten zabieg. Natomiast, tu w USA to na prawdę nic strasznego. Porównywalne do operacji usunięcia woreczka żółciowego. Operacje miałam we wtorek o 12:15, ok 4 po południu już chodziłam po swoim pokoju. Wiadome lekki ból brzucha po nacięciach i samym wyjęciu żołądka. W środę wróciłam do domu i ani razu nie brałam leków przeciwbólowych. Otyłość mnie ograniczała, choć jeszcze nie jestem strasznie gruba, jestem wysoka 172cm. Waga 100. Ale depresja, brak energii, ciągle nie miałam siły robić czegokolwiek z moimi dziećmi, na granicy z cukrzycą, palpitacje serca,ciągły płacz przed imprezami, bo czego bym nie zmierzyła wyglądałam jak słoń. Wydałam mnóstwo kasy na pożal się Boże specjalistów od odchudzania, tabletki , zastrzyki, aloesy, siłownię, trenerzy, napoje, posiłki zastępcze -szejki proteinowe. Jakbym to podliczyła to pewnie bym się załamała. Tymczasem moje ubezpieczenie pokryło całość kosztów, pewnie dostanę rachunek ok. $1000 (deductable). Ale to nic w porównaniu do męki z nadwagą. Nie dacie do pierwszego lepszego lekarza. Poczytajcie, zróbcie dobry research, ale traktujcie to jak zwykły zabieg, który daje nowe życie. A ci mądrzy, co to wam mówią zwyczajnie mniej jedz, więcej się ruszaj po prostu nigdy nie zmagali się z nadwagą, myślą że problem tkwi tylko w jedzeniu, a tu trzeba pogrzebać głębiej.
@@eaglefly90 Justyna poprawia się gdy zdarza jej się użyć słowa przytyć zastępując je zwiększyć masę ciała. Zauważyłam to już wcześniej w innych wywiadach. Choroba otyłościowa zamiast otyłość... To tak jakby od dziś mówić choroba cukrzycowa zamiast cukrzyca, a cukrzycę uważać za coś niestosownego, obraźliwego.
tyjemy z braku ruchu, nadmiaru kalorii, ale chudnięcie od deficytu kalorii "to jakaś bzdur, dowodzą temu badania naukowe". Badania naukowe będą wprost proporcjonalne do tego, w jakiej dzidzinie można zarobić! A czym jest opercja bariatryczna , jak nie zmniejszeniem żołądka na skutek czego do organizmu dociera mniejsza ilość pokarmu,a co za tym idzie jest to to deficyt kalorii! Jeszcze kilkadziesiąt lat temu, gdzie na półkach w sklepach było "NIC" społeczeństwo było od szczupłych po chudych. Teraz otyłość nazywamy chorobą tłumacząc się przed samym sobą, ze słabości do objadania się, lenistwa i niechęci do jakiejkolwiek aktywności ruchowej. A przeceiż nie liczy się perfekcjonizm tylko progres! Najlepiej promować skalpel i garść prochów nabijając kieszenie branży medycznej! Oczywiście są sytuacje ratujące życie, ale ja mówię nie w przypadku drogi na skróty! Opercja nic nie zmieni jeśli w mentalności osoby łakomej nie nastąpi zmiana. Wcześniej czy później żołądek znów będzie zorepchany i temat walki powróci.
Jestem w szoku. Podejście pana profesora jest dla mnie nie do pojęcia. Nawet nie wiem, od czego zacząć… Mam wrażenie, że pan Wyleżoł lubuje się w radykalnych rozwiązaniach, dla niego nie istnieje nic pomiędzy. Taki zabieg to powinna być ostateczność, a nie to, co proponuje się masowo osobom z otyłością. To jest operacja, a nie zabieg u kosmetyczki. Jeżeli kogoś boli noga, to najpierw się ją leczy innymi sposobami, niż amputacja. To, co pan profesor tutaj mówi, jest szkodliwe, bo ile osób to teraz ogląda i pomyśli - „Nooo, widzisz mamo/mężu/żono, nie ma sensu, bym się starał, ćwiczył, dbał o swoją dietę, bo to nic nie da, ja mam chorobę, więc powinnam/powinienem się zoperować, nie ma innej drogi!” Jak brzmi przekaz słów pana profesora? Nie idź na dietę, bo to ci nic nie da, nie ma sensu się starać, chodź pod nóż. Narracja godna potępienia. Stwierdzenie, że łatwo jest posłodzić np. 5 łyżeczek cukru więcej, bo coś nas rozproszy; bo większa łyżka… Naprawdę? I tak 5 razy dziennie przez rok? I ktoś się nie zorientuje wcześniej, niż po roku, że przytył? Wystarczy się regularnie ważyć, nie codziennie, ale chociażby co 2-3 tygodnie, żeby wiedzieć, że zaczynamy tyć. Nie trzeba obudzić się po 2 latach z +10 kg i z pytaniem „jak to się stało?”. Nie rozumiem też co to za pytanie: „o ile?” w odpowiedzi na „mniej jedz”. Chyba każdy człowiek wie mniej więcej, jakie zjada porcje. Skoro ma problemy z nadwagą, to jeżeli nałoży sobie zamiast zwyczajowych 3 parówek - 2 parówki, zamiast jajecznicy z 3 jajek i 2 kromek chleba, zrobi z 2 jajek i do tego 1 kromka, to już będzie wiedział, że spożywa mniej, prawda? Jeżeli zamiast 2 łyżeczek cukru posłodzi 1 łyżeczkę, przestawi się z chleba pszennego na żytni, itd. Pan profesor zachowuje się tak, jakby nie istniała żadna racjonalna dieta odchudzająca. Zgadzam się z tym, że diety w stylu: 2 tygodnie na liściu sałaty i jajku możemy wyrzucić do kosza. Ale czy naprawdę nie ma innej opcji, tylko albo jedzenie wszystkiego, na co mamy ochotę, albo głodówka? Straszne skrajności tutaj nam profesor zapodaje. I co złego jest w wyrażeniu: „efekt jojo”? To jest bardzo trafny opis zjawiska, które następuje po powrocie z głodówki do wcześniejszego sposobu żywienia. Szybko „spadło”, jeszcze szybciej „wróciło”. Krytykuje Pan wyrażenie: „efekt jojo” przy jednoczesnym prześmiewczym spłycaniu zdrowego trybu życia do „ogórek, marchewka, fikołek”… Żenada. I naprawdę nie zna Pan profesor nikogo, kto po zrzuceniu wagi już nie przytył? No to chętnie się z Panem zapoznam, zrzuciłam 13 kg dwanaście lat temu. I nie przytyłam przez te dwanaście lat, więc może mnie Pan profesor umieścić na jednej półce z jednorożcem. Proszę mi też wyjaśnić, dlaczego tak Pan gardzi paleniem, ale jedzeniem śmieciowego jedzenia, tony cukru, już nie? Nie jestem palaczem, nigdy nie byłam, ale domyślam się, że osoby palące mogą się tu poczuć naprawdę niesprawiedliwie potraktowane. Bo są uzależnione, tak samo jak osoba otyła od jedzenia w magdonaldzie czy od czekolady. Bez palenia można żyć, a bez jedzenia nie? No z grubsza (hehe) tak, ale bez pizzy, coca-coli, batoników i chipsów też można żyć. Nikt nikomu hot dogów do buzi nie wpycha, tak samo jak papierosów. Uzależnienie jest w głowie, i tym powinniśmy się zająć, a nie kładzeniem otyłych na stół operacyjny, twierdząc, że to jedyne słuszne rozwiązanie. Winienie reklam? Też słabo. Od reklamy nikt nie przytył. Nie wierzę, że istnieje człowiek, który widząc w reklamie chipsy nie zdaje sobie sprawy, że ten produkt jest niezdrowy i że sprzyja tyciu, a jak się mu da czerwoną kropeczkę na opakowaniu, to już będzie wiedział. To na pewno byłoby szalenie skuteczne. Oczywiście jak zwykle - wszyscy są winni - reklamy, hormony, geny, tylko nie sam otyły. Proszę mi też wyjaśnić, dlaczego 30-40 lat temu praktycznie nie było ludzi otyłych? Dopiero teraz, w XXI w. ludziom się ten hormon w żołądku zaczął wydzielać? Czy może przez to, że teraz jest masa przetworzonego jedzenia, ludzie coraz mniej gotują sami, więcej produktów jest dostępnych w sklepach, ludzie mniej się ruszają, bo wszędzie samochody itd.? Bo ja bym tutaj dopatrywała się przyczyny. Będąc dzieckiem słodycze widziałam maksymalnie kilka razy w roku. Teraz? Dzieciaki na drugie śniadanie dostają rogaliki z czekoladą, chrupki, słodkie napoje. Kiedyś nie było tylu samochodów, chodziło się pieszo na zakupy, do kościoła, gdziekolwiek. Teraz 200 metrów wielu nie chce przejść na piechotę, bo przecież mamy samochód. Ja jestem osobą, która lubi sprawdzić różne rzeczy na sobie, dlatego eksperymentuję. Zrobiłam sobie kiedyś wyzwanie: rok bez słodyczy, i co się okazało? Że oczywiście jest to do zrobienia, pierwsze 2-4 tygodnie były trudne, baaardzo kusiło, a później mogłam iść w sklepie alejką ze słodyczami i mi to było zupełnie obojętne. Uzależnienie od cukru jest jak każde inne. Da się je przezwyciężyć, ale to się zaczyna w głowie, a nie na stole operacyjnym. „Leczmy” głowę, a nie wycinajmy żołądek. Byłam też 3,5 roku wegetarianką, z ciekawości. I tak jak mówię - dwanaście lat temu ważyłam kilkanaście kilogramów więcej, też mogłabym biadolić, że hormony, że nie da się na stałe schudnąć. Wolałam wziąć się za siebie, lepiej jeść i ćwiczyć. Ale nie na miesiąc, czy dwa, tylko zmiana trybu życia, na stałe. Jeżeli ktoś sobie poodmawia różnych produktów przez dwa tygodnie czy miesiąc, a później wraca do starych nawyków, to niech się nie dziwi, że wszystko wróciło, ze zdwojoną siłą. Dla mnie otyłość to nie choroba. To najzwyklejsze uzależnienie, mające swój początek w głowie. I nie wiem, co to za argument, że są otyli lekarze, dietetycy itd.? To tak, jakby psycholog nie mógł mieć np. depresji. Wiadomo, że co innego teoria, a co innego praktyka. Tak samo jak są lekarze onkolodzy, którzy palą papierosy. Nie znaczy to, że taki otyły dietetyk ma zaraz zaburzenia hormonalne, wystarczy, że sam nie wykorzystuje w praktyce wiedzy, którą posiada. Mam wrażenie, że pan profesor robi nagonkę na szkodliwe reklamy, a sam reklamuje poniekąd zabieg operacyjny, jako jedyną słuszną drogę… Jestem przerażona ile osób podąży tym tropem i zrezygnuje z dbania o dietę, o ruch, a zacznie rozważać zabieg. Ile osób pomyśli z radością: „to nie moja wina!”, więc sięgnie po kolejne pudełko ptasiego mleczka. Znam tylko jedną osobę, która poddała się operacji zmniejszenia żołądka. Waga poleciała ładnie w dół. Ale co się stało po kilku latach? Oczywiście osoba zaczęła znowu tyć, znowu jest otyła, na razie w mniejszym stopniu niż wcześniej, ale jest na „dobrej” drodze. I co? Co kilka lat zabieg? Tak Pan to widzi?... Miałam ostatnio przyjemność rozmawiać z otyłym, młodym mężczyzną, który ważył blisko 200 kg, ale schudł już do 148 kg. Zapytałam, czy poddał się zabiegowi zmniejszania żołądka, na co powiedział, że nie. Wziął się mocno za siebie, zmienił sposób żywienia, ćwiczy. Powiedział też, w sumie chyba to, co Pan, że miał problem z insulinoopornością, którą napędzała otyłość. Dobrze, że nie trafił na taki program, gdzie by mu wmówiono na starcie, że „mniej jedz, więcej się ruszaj” to brednie. Dobrze, że nie posłuchał takich „mądrych” rad. Ale ile osób w to uwierzy? I to jest właśnie dla mnie przerażające.
Dokładnie! W punkt! Mi również bardzo nie podoba się retoryka Profesora i choć szanuję jego tytuł naukowy i osiągnięcia, to zwyczajnie się z nim nie zgadzam. Rozważałam operację bariatryczną. Do operacji miałam schudnąć 7 kg. Schudłam. Moja druga wizyta została przełożona, bo chirurg wyjechał na urlop i CHWAŁA MU ZA TO. Nie poszłam na kolejną wizytę. Od tego czasu schudłam jeszcze 40 kilogramów. Bez super diet, bez leków, a przede wszystkim bez operacji. Jadłam racjonalnie i zwyczajnie mniej. Bardzo ciężko słucha mi się Profesora, który jawnie twierdzi, że taki scenariusz jest niemożliwy, a przecież ludzie to robią. Chudną i utrzymują wagę. Co więcej znam osobiście osobę, która po operacji bariatrycznej sleeve wróciła do starej wagi i to dość szybko, bo otyłość to tylko objaw, a problem leży w głowie - w zaburzeniach odżywiania. Ja takowe miałam, aktualnie się z nimi nie zmagam, ale dlatego, że się z nich wyleczyłam, a nie dlatego, że ktoś zmniejszył mi żołądek. Przerażają mnie też komentarze pod tym filmem. Dla większości osób jest to jak woda na młyn i wychodzą z założenia, że taka operacja to byłoby dla nich zbawienie, a niestety często jest to złudne wyobrażenie.
@@paulinagladysz Wielkie brawa i szacunek dla Ciebie! Godne podziwu! Jesteś żywym przykładem, że naprawdę można. Życzę Ci wszystkiego dobrego, pozdrawiam serdecznie :)
Pan profesor wiedze ma ogromna i szacunek, ale przebywa w innym środowisku. Jednakże nie 24h na dobę z daną osoba żeby stwierdzić czy je zgodnie z zapotrzebowaniem i czy się rusza. Ja sama bez liczenia kalorii tracę kontrole nad jedzeniem i wagą.
@@paulinagladysz brawo! Dokładnie tak jest jak mówisz. Słuchając wywiadu niestety kolejne osoby maja wymówkę. Nawet ja po przesłuchaniu wywiadu kilka razy złapałam się na tym, ze a może to moja natura taka i nie ma co dbać o linię. Lepiej nie odchudzać się bo potem otyłość mnie czeka…. Fatalnie ponownie jak cały ten cykl… osobiście nie znam ani jednej osoby, która ma piękną sylwetkę bez wysiłku. Znam osoby otyłe i też wiem jaki tryb życia prowadzą.
Minął rok od Twojego wpisu. I jak leczenie? Też mam nadwagę, chudnę, tyję na zmianę. Mam zamiar zabrać się za siebie i szukam jakiś wskazówek dla siebie.
Też bym chciała wiedzieć czy jest ok? Wiem że niektórym serio to pomaga a skutki uboczne są minimalne. Natomiast ja niestety spotykam głównie tych u których nie jest tak różowo...
@@joannajot9239 Skala skutków ubocznych taka że mimo wszystko branie tej substancji wychodzi/wyszło na plus czy jesteś kolejną osobą, która jest delikatnie rzecz biorąc poirytowana że przekonano ją że to dobry pomysł? Jakie skutki uboczne u Ciebie i na jakim etapie jesteś?
Operacja to jednak powinna być ostateczność, jak już inne metody zawiodą podobnie jak przy chorobach kręgosłupa. Pan doktor to chyba nie ma zbyt wysokiego mniemania o innych możliwościach poza operacją :-)
@@olajankowska2178 Nie słyszałem czegoś takiego, że przez farmakologie można rozwiązać problem. Wywiad trwa prawie godzinę czterdzieści, więc najlepiej podać dokładny czas, kiedy takowe stwierdzenie miało miejsce :-)
Jest system oczywiście ale powiedzmy sobie szczerze ile jest tych "zielonych" na półkach w markecie oprócz sałaty, jajek to chyba niewiele... Reszta to produkty wysoko przetworzone... Zdrowy człowiek może sobie pozwolić na "pomarańczowe" i czerwone od czasu do czasu. Ludzie z otyłością tylko jako, sałata do końca życia i liczenie kalorii... Każdy system ma swoje luki i ten też.
to jest po to zeby jedli niezdrowe jedzenie...demonizuja mieso i tluszcz...kaza zrec margaryne...ja bym wplynela na producentow tych wszystkich smieci co sa marketach..
Mi się wydaje że otyłość odpowiada za większość chorób ciała, natomiast za otyłość (poza kilkoma wyjątkami) odpowiadają rodzice i psychika człowieka. Kompulsywne objadanie się jest efektem braków emocjonalnych, które zastępujemy jedzeniem. Dziś otyłość ma jeszcze jedno podłoże. Opychanie się to jedno ale jakość tych potraw to drugie. Wiele osób myśli że ma uczulenie na gluten. To nie na gluten tylko dodatki piekarnicze. Już w czasie wzrostu zbóż dodaje się pewne "ulepszacze" by podnieść "jakość" mąki, czyli pożądane parametry. Pożądane dla piekarza nie konsumenta. Podobnie jest z mięsem czy mlekiem. Dlatego tak drogie jest mięso niektórych ras zwierząt. Nie da się ich "ulepszyć" bo umierają po pierwszym zastrzyku lub niewłaściwej paszy. Od kiedy zbliżyłem się do branży kosmetycznej i poznałem jej kilka drobnych tajemnic doszedłem do wniosku że nic nie dzieje się bez powodu. Taki łupież. Przed rokiem 90tym dotyczył kilku procent społeczeństwa a w 2000 ponad 70%. Przypadek? Moja druga żona miała na imię przypadek.
Otyłość, zaburzenia metaboliczne, cukrzyca, alergie etc to nie bez powodu choroby cywilizacyjne. Jedzenie jest przetworzone, pełne cukru. Poza tym względnie mało ruchu, siedzący tryb życia, wszędzie poruszanie się komunikacją miejską lub samochodami. A im później się zacznie dbać o to tym trudniej.
I taka jest k..... prawda. Osoby, ktore faktycznie nie maja zadnego wplywu na swoja wage, to wyjatki. Usprawiedliwianie zaniedban. I chyba rekrama swoich uslug. Wyciac cos, podac chemiczne srodki. Chciaz faktem jest, ze musi byc niezwykle trudno schudnac, komus, kogo rodzice utuczyli na mlodu.
Jezusie, uwielbiam ten wywiad. Ja jestem człowiekiem, który ewidentnie mógłby trafić na stół tego pana doktora. Mam insulinoopornosc stwierdzoną od lat. Zawsze miałam fioła na punkcie wagi, bo od tego jak byłam wszyscy mówili mi że jestem gruba. Nie wiem czemu, bo nie byłam, ale odchudzałam się. Głupie pomysły z internetu, jak i diety od ekspertów i co? Chudłam, ale czułam się jak kupa przez cały czas. Ludzie zakładali, że żrę niewiadomo co i ile. Teraz ludzie są w szoku, bo widzą, że jem zdrowiej niż większość z nich, ruszam się więcej niż oni, mam lepszą wydolność i elastyczność niż oni. I są w szoku. Bo jakoś zrobiłam wszystko i dalej jestem gruba i nawet tyję. W ogóle całkiem niedawno znalazłam wątek w internecie na temat leku Ozempic (to właśnie zamiennik GLP-1). I jacyś ludzie pisali, że lekarze idioci przepisują go grubasom i potem nie ma go dla osób z cukrzycą, "którym ratują zdrowie". A grubasy powinny się ruszać i mniej żreć. Rozbawiło mnie to xD
Sway Tree byc moze jest tak dlatego,ze nawet po zmianie jedzenia na zdrowsze i mniejsze ilosci,organizm taki sobie metabolizm zaprowadza-a organizmy sa nasze naprawde genialne-ze nawet jak mu jest mniej dostarczone to on wolniej to przepala jakby teraz,bo zauwazyl ok teraz jest mniej jedzenia to w zwiazku z tym on znajac wczesniejsze nawyki itd teraz spowolni caly proces,przez to moze byc mniej energii,mozesz czuc sie gorzej,ale efekt jest taki ze nie chudniesz i tak,bo zmienilo sie tak naprawde tylko to,ze organizm sobie spowolnil proces metabolizmu jedzenia a wczesniej bylo wiecej jedzenia,ale szybszy proces.Tutaj warto wytrwac i sie nie poddawac-zasada jest taka ABY MIEC ENERGIE TRZEBA WYDAC ENERGIE-choc to moze wydawac sie paradoksalne Ale tak to dziala,czyli musza byc formy ruchu jakiegokolwiek cwiczenia,basen,rower,spacery dluzsze i wtedy energia powinna wzrosnac ta witalna i wtedy samoistnie naprawde mniej mozemy jesc wtedy.Tez oczywiscie jesli chodzi o mozg chocby to w zaleznosci co jeszcze jemy I jak dodatkowo jest mniej ruchu-to tworzy sie taki efekt nieraz przymulenia taki foggy brain jakby i wtedy tez tym trudniej wyczuc co nasz organizm rzeczywiscie potrzebuje zjesc,nie ma takiej jasnosci umyslu jakby i wtedy tez moze byc tym gorzej.Pozdrawiam serdecznie hej
Insulinooporność współistnieje z innymi schorzeniami... Je też diagnizowalas/leczysz? Ja mam IO i cały pakiet współistniejący ale ćwiczę i zdrowo jem, nie mam problemów z wagą
To nie społeczeństwo jest chore na otyłość, to czasy sa chore, przepych żarcia w sklepach, reklamy, pokusy ,zapachy, przekąski. Nauczono nas ze nie jemy jak jestesmy głodni tylko wtedy kiedy cos posmyra nasze czułki zapachowe albo smakowe. My jestesmy chorzy na dziesiejszy system nie na otyłość. I tak...moglibysmy sami sie wyleczyc gdyby nie tyle pokus wkoło. Pan profesor oczywiscie ma swoją teorie bo by stracił pacjentów gdyby kazdy mógł sam wyjsc z nałogu obżarstwa. Cofnijmy sie 40 lat wstecz jak byly puste półki w sklepach..nikt nie był gruby.
Najważniejsze info o tym i wielu innych wywiadów z tym panem to sponsor 😅 Patrząc na jego aktywność obawiam się że pacjentów z powikłaniami po stosowaniu tych 'super' metod będzie coraz więcej, no, ale mówienie o tym co widzę w pracy i skali nadreprezentacji ludzi po ozempiku czy operacjach bariatrycznych to proszenie się o łatkę szura 🙄 Nie jestem totalnie im przeciwna, ale serio gdy wszelkie inne opcje zawiodły oraz przy prawdziwym wsparciu dietetyków i psychodietetyków oraz dostępie do trenerów znających problematykę...
Hmm... Nie da się sobie czegoś odmówić? Ciekawa teza z perspektywy kogoś kto dla eksperymentu sprawdzał co się będzie działo podczas tygodniowej głodówki normalnie pracując i zasiadając do obiadu z rodziną, robiąc zakupy... Łatwo nie było, ale się dało 😂😂😂 Oczywiście takie akcje wymagają przygotowania i rozsądnego wychodzenia z głodówki aby sobie nie rozwalić metabolizmu 😅
Większość pisze odstaw węglowodany, jedz tłuszcze i białko. To skoro to takie proste to skąd problem z otyłością? Skoro to wszystkie takie proste. A wątek psychiki-skoro to też takie proste to czemu tyle dzieci ma problemy właśnie z psychiką. Nie sądzę by 15%społeczeństwa uważało,że otyłość to choroba. Czytam komentarze pod spodem i myślę jak Pan profesor-to nie jest nawet 1%.
No właśnie jest to głównie choroba psychiczna, która ma wpływ na ciało. Np. Uzależnienie od narkotyków widać na ciele, widać uzależnienie od alkoholu i widać uzależnienie od jedzenia/niejedzenia.
Trzeba dążyć w życiu do tego, aby chorobę zwalczyć. Sama mam taki problem. Nie szukam usprawiedliwień, ale eliminuje problem. Kto mówi, że utrzymanie zdrowia a zwłaszcza w tych czasach jest łatwe. O to się. Wszystko rozchodzi. Jednym się chce a drugim nie :)
@@anetami4706 a co z tymi ,którzy co roku tyją mimo,że walczą? Dla ciebie otyłość to usprawiedliwienie? W filmie lekarz porusza temat dietetyków,których operował-skoro tyją dietetycy to chyba nie tak łatwo powiedzieć no zaniedbali się i tyle-tzn. wg ciebie usprawiedliwiali się. Nazwałabym cię prymitywką ale większość społeczeństwa myśli jak ty. Może to społeczna ignorancja ale na chamstwo jeszcze nie znaleziono leku.
Jest swietny podcast ale po angielsku 'Maintance Phase' gdzie wszystkie stereotypy sa obalane jak np detoxy na sokach z selera, szurniete diety czy produkty oferowane przez osoby szczuple z natury jakoby pomagajace wszystkum innym. Plus mega smieszne teksty leca:) Ja sama nie mam problemow z waga ale ten podcast pomogl mi zmienic swiatopoglad na mniej oceniajacy.
@@zaneczka2488 a kto mówi, ze tu coś jest proste? Temat złożony. Sama borykam się z takimi problemami i 30 lat zajęło dojście do przyczyny. Cieszę się z jednej strony, ze nie było kiedyś takich podcastów bo raczej mnie by to nie motywowało. Z drugiej stromy ważne jest uświadamianie. Nie podoba mi się wydźwięk po prostu i mam do tego prawi.
Znam te osoby, które kilka lat temu przeszły te operacje. Pozniej w polaczeniu z dieta i zmiana trybu zycia na bardziej aktywny faktycznie bardzo schudly, niestety tluszcz bardzo nieestetyczny pozostal, bo wiadomo, ze po duzej otylosci on sam z siebie nie zniknie. Niestety po kilku latach te osoby znow przytyly po kilkanascie kg wiec tak naprawde wrocily do punktu wyjscia.
W jaki sposób te osoby wróciły do punktu wyjścia jak operuje się osoby z BMI powyżej 35? Takie osoby chudną po 50 kg i więcej, nawet jak im wróci po kilku latach 20 kg to nadal jest różnica, zwłaszcza że bez operacji pewnie co roku dochodziłoby im kilka kilo. Nadmiar skóry można usunąć na NFZ.
@@ursaminor4592 Niestety po ok. 5 latach wygladaly juz jak przed operacja i niekorzystne zwyczaje żywieniowo-lifestylowe wróciły. Pewnie, że mozna usunac, ale na nfz sa dlugie kolejki i czas oczekiwania, szczegolnie poza stolicą jest bardzo długi. Oczywiscie nie musi sie to tyczyc wszystkich, na pewno jak ktos ma silna wole i chec zmiany to operacja to lepsze wyjscie niz nie zrobienie z tym nic.
niestety również znam osobiście przypadek osoby po operacji bariatrycznej (sleeve) , która wróciła do wagi sprzed operacji. Na grupie bariatrycznej na fb, na której jestem, bo zastanawiałam się nad operacją, również jest wiele osób zmagających się z powrotem starej wagi. Otyłość, w większości przypadków, jest objawem zaburzeń odżywiania, których nie da się wyleczyć operacyjnie.
Skora moze i nieestetyczna ale nie rujnuje zdrowia (mozna ja zreszta usunac) a tluszcz owszem. Ja tez znam osoby ktore schudly i potem przytyly. Tyle ze schudly 60kg a przytyly 10kg. I tak sa wciaz na plusie.
Profesor jakby trochę udaje, że nie wie, że inne hormony regulują greline. Robią to też niedobory innych pierwiastków, które u chorego na otyłość lub mającego nadwagę często występują bo taka osoba je rzeczy mało odżywcze. No ale o czym ja tu mówię jak diabetolodzy często jeszcze proponują skrobię oporna która nie działa - proszę sprawdzić u chorego organoleptycznie. Tylko ostrożnie żeby go nie zabić.
Nie dosluchalam jeszcze do końca, ale już nasuwają mi się pytania - dlaczego 40 lat temu, kiedy nie było reklam słodzonych napojow ani batoników pełnych węglowodanów - ludzie byli dużo szczuplejsi? Co, nie mieli tych chormonow głodu a teraz maja? Dobrze chociaż że lekarz występuje przeciwko reklamom niezdrowych produktów. Mimo to, skoro tak łatwo można uzyskać informację nt niezdrowego jedzenia, tylu ludzi objada się słodyczami? A poza tym 2 lekarzy, Braci Rodzen, którzy - w świetle najnowszych badań - dementuja przestarzały pogląd jakoby kalorie determinowały nasza wagę. Warto posłuchać ich wykładów.
Może potrafili się kontrolować? Teraz gotowe przetworzone produkty są już prawie w PL tak tanie jak w USA, a że ludzie są leniwi to idą na łatwiznę i to kupują. Ja mieszkam pod przedszkolem i absolutnie mnie przeraża wygląd dzieci w tych czasach. Srednio co 3 ma nadwagę, znajdą się też już otyłe 5 latki. Absolutnie przerażające. Te szczupłe biegają, wyglupiaja sie na placu zabaw. Te z nadwagą gł. spedzaja czas w piaskownicy oczywiscie na siedzaco. Po poludniu jak je rodzice odbierają to niestety od razu widać, kto jest rodzicem którego dziecka. Najcześciej zaniedbani rodzice potem wychowują zaniedbane dzieci.
@@kasiadar Bracia Rodzeń są🤯🤯ale mają charyzmę jak te odmładzania na surowo i cała reszta... Jeśli ktoś peroruje cz takim przekonaniem to zawsze znajdzie wierne grono
@@black.cake1 Tak, to prawda. Bardzo żal mi tych dzieci karmionych cukrem i innymi węgolwodanami. Kiedyś przeprowadzono badania, wprawdzie na szczurach, (ale czy my aż tak bardzo się od nich różnimy w tym względzie?). Badanie wykazały, ze cukier uzależnia nie mniej niż narkotyki... Osobiście tego nie rozumiem, bo nigdy nie lubiłam słodyczy, ale myślę, że skoro można rzucić papierosy, to można rzucić słodycze, bo doskonale wiadomo, że szkodzą prawie tak samo. Na szczęście coraz więcej mądrych lekarzy przekonuje pacjentów do znacznego ograniczania węglowodanów, cukrów.
Efektywność kosztowa w służbie zdrowia, o której Pan Profesor mowi jest b.ważna, dlatego lekarz POZ powinien móc zlecić badanie krzywej insulinowej i cukrowej w pakiecie, jako podstawowe narzędzie do diagnozy insulinoopornosci. Tak samo poziom kluczowych pierwiastków w organizmie np Wit.D, magnezu, potasu. Tymczasem czeka na znaczne pogorszenie zdrowia: otyłość, nadciśnienie, cukrzyca żeby skierować np do poradni chorób metabolicznych gdzie te badania (nadal nie wszystkie) wykonuje się jako podstawowe do diagnozy :(
Bardzo ciekawy odcinek, poruszany ważny temat, niestety często jest stygmatyzacja osób z otyłością i z drugiej strony osób z chorobami psychicznymi...takim osób się często nie współczuje, ale to może wynikać z braku wiedzy ludzi...nie ma przekazywanej tej wiedzy. Dodatkowo promowanie chudości, idealności itp.
Brak empatii ZAWSZE wynika z braku wiedzy, chyba że ktoś jest psychopatą, to ma organiczą niezdolność do empatyzowania, ale nawet ktoś taki może być chociaż uprzejmy.
Ja od ponad 2 lat nie jem słodyczy i nie mam z tym żadnego problemu. Nie jest wiec chyba tak, że człowiek nie może decydować co je i ile przyjmuje kalorii. Poza tym są przecież ludzie, którz zrzucili 100 kg i więcej.
Osoby z chorobą otyłości mają zaburzoną homeostazę energetyczną. W wielu przypadkach operacja to zapewne jedyne wyjście dla takich osób. Choć zawsze powinno wiązać się nieodłącznie ze zmianą stylu życia, żywienia i aktywności fizycznej. Jednak u osób zdrowej mówienie, że po powrocie z wakacji nie wolno się odchudzać, bo to prowadzi do choroby otyłościowej to jakiś absurd! Jak się przywiezie 3 czy 5 kg więcej z wakacji to się je mniej kalorii lub więcej rusza (lub jedno i drugie) i człowiek wraca do wagi sprzed. Magii tu nie ma - jest matematyka i fizyka. Jem mniej kcal niż potrzebuję mój organizm - chudnę (gdy nie mam choroby otyłościowej i na takie proste kroki jest już za późno). Nasz organizm nie wie też jakich mikroelementów nam brakuje, gdyby tak było przy obecnej dostępności żywności w sklepach, nikt nie miałby niedoborów, a przecież one występują powszechnie. Badania naukowe przeczą takim teoriom.
Jeżeli po takim wyjeździe zaaplikujesz sobie superrestrykcyjną dietę typu wymieniona przez Justynę kopenhaska, możesz nabawić się choroby otyłościowej.
@@eaglefly90 wszystkie restrykcyjne diety to pomyłka i są wymyślane, żeby oszukiwać ludzi, którzy nie rozumieją, że jedyne co się liczy to deficyt kaloryczny. Po wspomnianych wakacjach nie masz przejść na restrykcyjną dietę 1000 kcal, ale jeść mniej niż potrzebuje Twój organizm. Łatwo to obliczyć - kalkulatory do szacowania są łatwo dostępne. Aplikacje do liczenia kalorii też. A choroba otyłościowa wynika z wielu innych aspektów niż tylko stosowania restrykcyjnych (niemądrych) diet.
Nie zrozumiałaś profesora. Chodziło mu o to, że jeśli pojechałaś na urlop gdzie zapewne mniej sir ruszałaś a na allinclusive pewnie więcej jadłaś i w związku z tym wróciłaś cięższa o parę kilo to po powrocie nie musisz przechodzić na dietę i stosować żadnych restrykcji. Wystarczy, że wrócisz do swojego normalnego trybu życia, sprzed urlopu i Twoja waga sama wróci do normy w ciągu następnych kilkunastu tygodni. Nie trzeba tu diet. Wystarczy powrót do dawnego trybu życia. O to profesorowi chodziło.
Z tego wywiadu wywnioskowalam jedno. Leczenie bariatryczne sprowadza sie do tego ze jesz mniej. Leczenie farmakologiczne sprowadza sie do tego ze jesz mniej bo leki tzw analogi GLP1 powoduja szybsza sytosc i dłuższe zaleganie pokarmu w żołądku i jelitach także rzadziej i mniej powinno sie jeść. Dieta z restrykcją kaloryczną powodujesz ze mniej jesz. Więc wszystkie metody zrzucenia wagi sprowadzaja sie do tego samego! Mniej jedz. No i teraz co powoduje powrot do wagi sprzed takich kuracji? No ano to ze nie zmieniamy NAWYKOW ŻYWIENIOWYCH . Wracamy do tego jak jedlismy przed kuracją która spowodowala utrate wagi! Przy okazji nasz organizm zmagazynuje sobie parę kg na plusie i tak sie to kończy...wiem coś o tym bo tez tyłam i chudłam. Moze problem z tym ze je się tak jak wcześniej jest w glowie? Wiem że cukier uzależnia bardziej niż heroina...sa na to badania naukowe. Więc trzeba powalczyć z nim terapią. Wiele moich znajomych się oszukuje mowiac ze je sałatę. Tylko nieliczni przyznają ze maja problem z buleczkami batonami makaronami tzn. z cukrem. Zacznijmy odchudzanie z głową z terapią, inaczej nigdy sie nie uda...tak jak alkoholik mowi że dzisiaj nie pije, tak otyly powinien mówić ze dzisiaj nie je jedzenia od którego tyje i jest uzalezniony. Życzę wszystkim otylym aby doszli do tego wniosku ze tylko zmiana nawykow żywieniowych jest w stanie spowodować utratę wagi na stałe❤
W służbie zdrowia wystraczy czasem tylko być kulturalnym, albo być człowiekiem. Tu nie usprawiedliwia uskarżanie się na zbyt wielu pacjentów i przepracowanie. Czasem lepiej zamilczeć i nie robić grymasu twarzy, by wykazać swoją pogardę. Dotyczy to zarówno lekarzy jak i pozostałego personelu.
Czy dobrze zrozumiałam, że wycinając cześć żołądka, wycina się tkankę odpowiedzialną za produkcję hormonu głodu? Czy ta tkanka odrasta? Czy z powodu nieodpowiedniej diety jest ryzyko powrotu do punktu wyjścia?
odrasta lub w ogóle nie zostaje usunięta. Wiele osób bo operacjach bariatrycznych nadal odczuwa duży głód, bywają przypadki, że żołądek pęka lub się rozszczelnia, dodatkowo poziom greliny po około roku wraca do normy i część pacjentów wraca do wagi sprzed operacji
Psychika i fizjologia to dwie strony medalu zwanego uzależnieniem. Tak działa również uzależnienie od cukru (węglowodanów). Czego trzeba się wyrzec, żeby zerwać z nałogiem?
