Czy Polska jest teraz domem dla Rosjanina? Co się zmieniło? 

Dzięki za oglądanie! Wesprzyj kanał: patronite.pl/Nieznajomi

Szukał pan cegiełek i znalazł pan mur swojej polskości. Życzę Wam wszystkiego najlepszego w Polsce.

Wzruszyłam się słuchając Twojej opowieści. Losy milionów Polaków zatarły się w niepamięci historii. Dlatego cieszy gdy choć odrobina ich się odsłania przed potomnymi.

Sasza, jesteście niesamowici! Zobaczycie, pożyjecie jeszcze z 5 lat i znajdziecie swoich kuzynów tutaj. Czego wam życzę.

Cieszę się że dobrze wam się żyje w Polsce masz Sasza Polskie korzenie możesz być z siebie dumny że jesteś Polakiem to fajnie życzę wam wszystkiego najlepszego w Polsce Powodzenia i Pozdrawiam Lenę.😊♥

To piękne co robisz dla siebie. Cieszę się Twoją radością, że poszukiwanie swoich przodków zaprowadziło Cię do Krakowa i coraz bardziej Twoje serce bije wypełnione znalezioną tożsamością. Życzę Tobie i Lenie samych najlepszych chwil. Piszcie swoją historię z lekkością, uśmiechem i szczęściem❤

Cieszę się, że jesteś naszym rodakiem.

Cieszę się razem z tobą i miło mi że mogłem pomóc. Nie spodziewałem, że chodzi o krakowski pomnik, ale to nawet lepiej bo dodaje to smaczku do całej opowieści. Można rzec że w pewnym sensie historia zatoczyła koło🙂

Polacy są gościnni dla wszystkich którzy chcą pracować uczciwie żyć i mieszkać w Polsce . Pozdrawiam i życzę szczęścia

Twoi przodkowie są z Ciebie dumni. Niezwykle wzruszające jest to odkrywanie śladów ich życia przez Ciebie. Tak, uczyłam się o A. Puszkinie, poznawałam jego poezję. A nawet teraz jego wersja "Bajki o rybaku i rybce" jest nawet lekturą obowiązkową dla uczniów klas czwartych szkoły podstawowej.

Cieszę się że, dobrze Wam w Polsce .Powodzenia ;-)

W moich czasach, kiedy język rosyjski był językiem obowiązkowym, przerabialiśmy literaturę rosyjską w szkole średniej. Do dziś pamiętam po rosyjsku pierwsze 2 zwrotki z "Wieczoru zimowego" Puszkina. Przerabialiśmy Rewizora" Gogola, czytaliśmy"Wojnę i pokój". Sasza, widzę, że nasze korzenie znajdują się blisko siebie, bo moja mama też pochodzi z pogranicza Białorusi i Litwy. Niestety cmentarz na którym pochowani byli moi dziadkowie Związek Radziecki zaorał jeszcze w latach pięćdziesiątych, a pole po cmentarzu zostało przydzielone kołchozowi.

Czy Wy to słyszeliście ! Przeczytał "Pana Tadeusza" z własnej inicjatywy, jako dorosły człowiek. Boszsz, jak On mi zaimponował. Ale gość! Szacun!

Należy powiedzieć, że przeprowadziłes się do Krakowa, czyli do siebie. Jesteś Krakus z dziada, pradziada!

No Sasza, teraz możesz przestać mówić, że jesteś Rosjaninem. Wzruszająca historia. Pozdrów żonę❤

STARY MASZ MOCNE POLSKIE KORZENIE ...MOŻESZ BYĆ DUMNY ŻE JESTEŚ POLAKIEM

Fajnie, że jesteście z nami👍

Cieszę się razem z panem, panie Aleksandrze. To niesamowita historia. Jest też coś niesamowitego, że ze wszystkich miast w Polsce, wybrali państwo Kraków, że tu właśnie stoi pomnik Mickiewicza, na którego pomnik pański pradziadek dołożył swojego rubla. W ten sposób pomnik będzie dla pana bliski, bo pana pradziadek chciał, żeby on tu stał, właśnie w Krakowie. Apropo literatury rosyjskiej, to znam ją dość dobrze i bardzo lubię. Znam również rosyjską poezję i poetów. Jewgienija Oniegina znam na pamięć. Bardzo lubię Lermontowa i Jesienina. Pozdrawiam Was serdecznie z naszego wspólnego miasta ❣️

Znalazłam moich przodków na dzisiejszej Ukrainie. Wszyscy byli Polakami, i wielu ich na Sybirze dokonało żywota. Jak dobrze, że czuje Pan łączność z nami.

Cóż za zbieg okoliczności, że właśnie w Krakowie cząstka pomnika Mickiewicza "należy" do Waszej rodziny, bo jego pomniki są w wielu miastach Polski (może nawet wszystkich) a także w Wilnie i kilku miastach Białorusi. Gratuluję Panu pasji odkrywania korzeni swojej rodziny. Pozdrawiam.

W latach 90. w liceum, na języku polskim, jak była mowa o romantyzmie, to oczywiście uczyliśmy się o Puszkinie

Jestes Polakiem ze wspanialymi korzeniami gratuluje Pozdrowienia z Filipin 👏👏👏👏👏👏👏

"Aleksander Puszkin wielkim poetą był" oczywiście, tłumaczył go również na język polski Adam Mickiewicz. Jednak okazał się być wiernym poddanym cara i stał się wrogiem Polaków. Utyskiwał, że Rosja nie rozprawia się z powstaniem listopadowym (1830/31), że tłumi je zbyt wolno i za mało krwawo. Imperialna filozofia prowadząca do poczucia wyższości, wiele państw sprowadziła na manowce. Tę filozofię uprawia teraz Putin i jego wyznawcy.

Super, że dotarłeś do tej informacji. Dla mnie też korzenie są ważne, kiedyś trafiłam na zbiór wspomnień ludzi, którzy walczyli o powrót Śląska do Polski i było tam wspomnienie mojego pradziadka. Super uczucie.

Też nie wiem dlaczego tak mocno chcesz wiedzieć o tak dalekiej przeszłości swojej, ale podziwiam zaangażowania. Moja wiedza kończy się na 2WW i tylko tyle się dowiedziałem co babcia uciekła do lasu /miała wtedy 17lat/ a resztę wioski rozstrzelali Niemcy za pomoc AK i nikt więcej z rodziny nie ostał się. Od strony dziadka to został aresztowany przez NKWD na zamku w Lublinie i słuch po nim zaginął... Więc dlatego podziwiam Twój upór w poszukiwaniach...

To wszystko jest naprawdę niesamowite. Czuwa nad tobą opatrzność a twoi przodkowie są z ciebie dumni i szczęśliwi. Będzie ci się wiodło w życiu, życzę ci tego z całego serca. Wzruszyłam się. Jesteś pięknym człowiekiem. Niech Bóg ma cię w swojej opiece. Przesyłam czułości dla ciebie i twojej pięknej żony.

Z rosyjskiej literatury wolę prozę. Ostatnio czytałem ,,Moskwa Pietuszki" Jerofiejewa Wieniedikta. Rzeczpospolita zarówno I jak i II była międzynarodowa. A to czy Polska jest państwa domem to zależy od Was. Pozdrawiam

Mam 60 parę lat, i gdy byłam w liceum, uwielbiałam Wojnę i pokój Tołstoja, miałam tę książkę własną, podobnie jak Mistrza i Małgorzatę Bułhakowa. Kocham Eugeniusza Oniegina, znam w doskonałym polskim przekładzie, ale i po rosyjsku, chyba w oryginale i dziś byłabym w stanie fragment odtworzyć z pamięci. Jest sporo świetnych przekładów po polsku rosyjskich pisarzy, i sporo tego Polacy dawniej czytali. A kto w Polsce starszego pokolenia nie zna Okudżawy czy Wysockiego? Jakoś odróżnialiśmy reżim od kultury.

Oczywiście puszkina czytałem w szkole, ale tak nienawidziłem rosyjskiego że nic z tego nie pamietam.

Bardzo lubię Wasz kanał, a o Puszkinie i jego twórczości miałem wylosowany temat do omówienia w ramach mojego egzaminu maturalnego. To był egzamin z języka rosyjskiego. 😊😊😊

Już odpowiadam! Oczywiście czytałam Puszkina, ale powiem szczerze, nie z własnej woli. Jestem ... no dojrzałą kobietą i uczyłam się rosyjskiego w szkole (to nie była kwestia wybory). Tak więc na lekcjach uczyłam się piosenki o Krokodylu Gieni, czytałam Konsomolską Prawdę, a w którejś z wyższych klas przyszła pora na Eugeniusza Oniegina w oryginale i jego wiersze. Do dziś kołacze mi się w głowie wiersz o zasuszonym kwiatku znalezionym w książce - nie pamiętam tytułu. Nigdy później jednak nie wróciłam do Puszkina, ani żadnej innej poezji rosyjskiej, a jeśli czytałam coś z prozy to w tłumaczeniu. Jednak zakurzony rosyjski przydał się teraz. Umysł jest dziwną rzeczą. Rosyjski, schowany gdzieś głęboko, zaczął przypływać do mnie w miarę słuchania. Życzę Wam powodzenia! Cześć i do następnego razu.

Wspaniała sprawa z tym wycinkiem z gazety! Czyli nie ma żadnego zbiegu okolicznosci w tym, że zamieszkaliście w Krakowie :) Myślę, że w Polsce wiele osób zajmuje się badaniem historii swoich rodzin, ale to pewnie dopiero po osiągnięciu bardziej dojrzałego wieku. Przyczyny trudnych relacji polsko-rosyjskich? Popatrz na historię swojej własnej rodziny, wydaje mi się, że to bardzo dobra ilustracja problemu.

Bardzo ciekawa historia twojej rodziny. Cieszę się, że znalazłeś jakieś ślady… powodzenia w dalszym tropieniu swoich przodków. Pozdrowienia dla Ciebie i Leny. ✅💚🍀

wielki podziw dla Ciebie i szacunek....Pozdrawiam Was

Jestem pełen szacunku do Ciebie, z jaką troską szukasz to co odebrano Twej rodzinie przemocą.Widzę jak Rosjanie i Polacy z Rosji doceniają Polskę i pragną się wtopić w nasze społeczeństwo,czego nie mogę powiedzieć o ukraincach bo tylko żądają od nas czegoś co im się nie należy.Mam ich pełną d......!!! niech jadą do siebie i walczą o co chcą.

Macie wieksze związki z Polską niż Wam się chyba wydaje.Już sam fakt że mogliście odnaleźć grób pra,pra,pra dziadka to coś niesamowitego! Po tych wszystkich wojenno-historycznych katastrofach nie każdy ma tyle szczęścia...tak czy owak ,jesteście u siebie.Wszystkiego dobrego.

Kochani, Sasza historia przez pokolenia zatoczyła koło. Ten rubel na pomnik może was przyciągnął. Mamy wielu wspaniałych poetów.

łoj....łza się w oku kręci! witamy, jesteśmy z Tobą i Twoją Rodziną!

Pamiętajcie że wtedy Słuck był w Imperium a Kraków w Cesarstwie Austro - Węgierskim.

I wish you and your Family all the best in Poland. 🇵🇱

Fajni z was ludzie, takie osoby są u nas zawsze mile widziane. Oby się wam wiodło! Gratuluje odnalezienia grobu przodka, wiem ile to znaczy.

Powodzenia...

Dajesz dowody na to że w twoich żyłach płynie polska krew. Dziękuję za film.❤❤❤

Dziękuję za Twoją opowieść :)

pewnie że znamy Puszkina , Czechowa , Michałkowa , Szołochowa i wielu innych rosyjskich autorów książek , cieszę się , że chętnie poznajesz książki , dzieła naszych najbardziej znanych pisarzy , pozdrawiam

Rubel łaczący Was z Krakowem ale świetna historia😊. Puszkin by tego nie wymyślił😊.

Tak, uczyliśmy się w szkole o Puszkinie. Jestem starszą osobą i nie pamiętam co to było, ale to jest pewne - Puszkin był obecny na lekcjach. Podkreślane było, że Mickiewicz i Puszkin znali się osobiście i podobno przyjaźnili się.

Witamy z powrotem

Cześć. Śledzę wasz kanał i podziwiam za chęć odnalezienia przodków. Mogę spróbować pomóc, bo sam szukałem i mam trochę doświadczenia, ale potrzeba więcej danych oprócz nazwisk, choćby orientacyjne daty urodzenia lub zgonu. Pozdrawiam Tomasz.

30 tysięcy pękło ! :) Zasłużone gratulacje ! - pozdrawiam ! :) //A.A.

Wzruszajaca historia . Życzę powodzenia w poszukiwaniu swoich korzeni . Życzę rowniez radosci w byciu Polakiem .❤️

Tak oczywiście w liceum byłam w klasie humanistycznej i wiele dzieł Puszkina czytaliśmy i studiowalismy np."Rusłan i Ludmiła, "Eugeniusz Oniegin",""Borys Godunow"

Fajnie się Ciebie słucha. Pozdrawiam serdecznie:)

👍👍👍 Super historia!

Oczywiście, że czytaliśmy Puszkina. Kiedyś od 5 klasy szkoły podstawowej aż do końca edukacji język rosyjski był obowiązkowy. Byliśmy zmuszani do nauki tego języka. Trzeba było prenumerować „Wesiołyje kartinki” i inne gazety np. „Sputnik”. Zapisywano nas bez naszej zgody do Towarzystwa Przyjaźni Polsko- Radzieckiej….

Piękne!!!!

I wish you find descendants of your family in 🇵🇱 Poland. Greetings from 🇨🇦 Toronto, Canada.

W tak dużym kraju jak ZSRR czuł się człowiek tak mały, że nic nie warty, w tak małym kraju jak Polska czuje się człowiek wielki ale nie pyszny! i że Bóg wie kim jest! Właśnie , każdy włos na głowie jest policzony- to można odczuć tutaj! życzę wytrwałości w poszukiwaniu swej tożsamości.

Witam,do tej pory pamiętam Я помню чудное мгновенье Puszkina choć bardziej przemawiały do mnie liryki Bułata Okudżawy albo Wysockiego, nie bardzo lubiłem Majakowskiego.

Sasza, poznając historię swoich przodków, wracasz do macierzy. A co do Puszkina, pamiętam, że w szkole podstawowej przerabialiśmy jakiś jego wiersz. I to nawet na języku polskim, ale to były lata osiemdziesiąte ubiegłego wieku, komuna. Pozdrawiam 👍

Powodzenia w dalszych poszukiwaniach :D

Do czasu wybuchu obecnego konfliktu Rosji z Ukrainą w Polsce czytano bardzo wielu klasyków literatury rosyjskiej. Potem nastąpił pewien odwrót od tego, na zasadzie bojkotu, ale nie tyle tej literatury co obecnej polityki Rosji opartej o rozstrzyganie konfliktów na drodze bezpośredniej konfrontacji zbrojnej, a nie na drodze dyplomacji. W Polsce i w Europie bardzo długo wierzono, że Rosja wejdzie do grona państw ceniących demokratyczne metody, w tym także demokratycnze metody rozstryzgania sporów międzynarodowych, ale niestety tak się nie stało. I stąd obecna niechęć do takiej literatury też jako obawa przed podsycaniem poparcia dla dotychczasowego imperialistyczneog myślenia Rosji i Rosjan o innych narodach, któe np. kiedyś były podporządkowane Rosji w ramach ZSRR, a obencie tworzą już niezależne państwa narodowe i nadal chciałyby nimi być i chciałyby móc mieć pokojowe i udane stosunki gospodarcze, kulturalne i międzynarodowe z Rosją, ale bez wyrzekania się swojej niezależności i odmienności od Rosji. Generalnie także w Polsce do czasu obecnej sytuacji z Ukrainą ceniono i wymianę gospodarczą i sport czy kulturę, ale niestety wprowadzenie wojska na terytoria uznawane przed 2022 rokiem przez prawo międzynarodowe za część terytorium współczesnej Ukrainy wszystko to zmieniło w złym kierunku. Polska i Polacy nadal mają nadzieję, że Rosja mimo wszystko powróci do dyplomatycznych metod rozstrzygania sporów. Do tego czasu Polska i Polacy zapewne będzie z pewną dozą nieufności przypatrywać się Rosji nie dlatego, że Polska jest krajem rusofobicznym, ale dlatego, że Polska już kiedyś doświadczyła tego do czego prowadzą postawy imperialistyczne Rosji połączone z jej gootwością do użycia siły militarnej na terytorium innych państw. Niestety obecna polityka Rosji bardzo utrudnia stosunki Polski i Rosji mimo tego, że taki stan rzeczy jak obecny nigdy nie był tym do czego sama Polska świadomie dążyła. W Polsce inaczej niż w Rosji szacunek zdobywa się nie strachem, ale umiejętnością zachowania pokoju i trwałęj współpracy. I tu Rosja nie rozumie Polski bo Polak nigdy nie bedzie nikogo szanował ze strachu. Polacy wobliczu strachu zawsze jednoczą się obronie i stawianiu oporu wobec strachu. Polska szanuje kraje promujące porozumienie, harmonię i kooperację. I np. stąd szacuenk w Polsce dla bardzo pacyfistycznej, a jednocześnie przesiąkniętej pracowitością i duchem przedsiębiorczości kultury powojennej Japonii. Sama Rosja powinna zrozumieć, że strachem i terrorem to może mozna złamać Niemcy co kiedyś zrobiło STASI, ale nigdy Polaków. Strachem się jedynie polaków jednoczy i motywuje do solidarnej samoobrony i obrony innych. A co do pomnika Mickiewicza- jest ważny bo pomysł zastraszenia Polaków jego usunięciem miały hitlerowskie Niemcy. I jak widzisz i Polska nadal stoi i Kraków stoi i pomnik stoi tam gdzie stał. I to właśnie pokazuje czym jest Polska. I dla Polaków tak Mickiewicz jest wielkim poetą, ale też bardzie Litwinem niż Polakiem, ale ceniony jest za wkład w polską poezję. I to też pokazuje czym jest Polska. Bo Polska nie jest wcale taka rasistowska jak się w Rosji opowiada. My pamiętamy, że ktoś był np. Litwinem czy Ukraińcem, ale jeśli tworzył w Polsce i w języku polskim to dla nas jest i tym Litiwinem czy Ukraińcem, ale i wielkim polskim pisarzem.

Podziwiam wytrwałość w szukaniu korzeni, jest pan jak prawdziwy historyk. Ja doszedłem tylko do dziadków w poszukiwaniach (koniec XIX początek XX wieku). Trzeba by jeździć po archiwach kościelnych. Klasyczna literaturę rosyjską znam. Poezję rosyjską cenię, bo dla mnie jest piękna.

jak to starannie musieli Polacy ukrywać , że są Polakami , aby chronić swoją kochaną rodzinę i nie dać się ruskiemu miru....

Z dzieciństwa pamiętam bajki Puszkina, w szkole średniej lekturą był Eugeniusz Oniegin. Później na historii literatury też pojawił się Puszkin.

Sprawa jest prosta, jesteś Polakiem i zależy Ci na tym aby nim pozostać. To tyle i aż tyle.

Znam literaturę rosyjską dość dobrze i bardzo ją lubię .Byłam w Rzymie na sztuce Czechowa " Trzy siostry" i moi znajomi z Włoch byli zaskoczeni, że przed spektaklem opowiedziałam im treść przedstawienia i biografię autora,Jestem z czasów komuny i rosyjski był na wysokim poziomie na szczęście bardzo go lubiłam

Świetna historia.

Trzymajcie się drodzy rodacy.

Kuzyn kiedyś szukał. Najstarsza wzmianka z jakiejś wsi pod Radomskiem, o pracowniku folwarku, przynoszącym do chrztu kolejne dziewczynki o imieniu Tekla, co 1-3 lata. Czyli nie dożywały roku życia. Gdy miałem coś 10 lat, przedstawiono mnie Tekli, mojej pra-pra babce, znaczy siostrze mojego pra-pra dziadka. Nie wiem jak się nazywa ten stopień pokrewieństwa. Miała wtedy około setki. Rok czy dwa później zmarła.

Bardzo się cieszę że jesteście w Polsce bo to co dzieje się teraz w Rosji to prawdziwa tragedia szczególnie dla młodych ludzi

Oczywiście, że czytamy Puszkina. Już od dzieciństwa. Jego bajki i baśnie (moją ulubioną był konik Garbusek), Rusłana i Ludmiłę, Oniegina, Damę pikową, .......

Puszkina studiowaliśmy i w tłumaczeniu, i w oryginale. Na maturze z rosyjskiego obszerne fragmenty Eugeniusza Oniegina trzeba było znać na pamięć. Negatywny stosunek Puszkina do Polaków też znaliśmy...

Ja miałem w szkole na literaturze poemat Puszkina Eugeniusz Oniegin: powieść wierszem pisana (Евгений Онегин: Роман в стихах ). Nauczycielka mówiła nam, że dla Rosjan Eugeniusz Oniegin Puszkina znaczy to samo, co dla nas Polaków Pan Tadeusz Mickiewicza

Czujecie się w Krakowie swojsko , miasto było mieszanką kultur od wieków. Ja np ponoć jestem potomkiem osadników z Włoch XVI w kiedy to na Wawel przybyła królowa Bona Sforza. Świadczy o tym moje nazwisko i pochodzenie pradziadków z miejsca gdzie włoscy osadnicy zostali sprowadzeni.

15-10 lat temu z rosyjskiej literatury czytaliśmy jedynie Zbrodnię i Karę jako powieść wielkiego realizmu. Nic o Puszkinie, może tylko był wymieniony jako rosyjski poeta z XIX w.

wzruszyłem się

ciekawe........

Może pogadamy u mnie :) ?

Ja szukałem swoich korzeni. Znalazłem je od strony ojca 17-to wiecznej Holandii.

Szukając swoich przodków doznałem szoku.W aktach urodzin z 1787 pisanych jeszcze po łacinie moi przodkowie urodzeni przed 1800r. nazywali się całkiem inaczej niż obecnie cała gałąź rodzinna. W aktach zgonu z 1819 i z 1858 (ojciec i syn) przodkowie zostali zapisani tak jak obecnie nazywa się cała gałąź rodzinna😊Nazwisko nie było jakieś brzydkie bo Wasek ale ksiądz je spolonizował na ......wicz.Tak, że lektura akt jest ciekawa ponieważ chyba do roku ok 1860 pisano nawet jaki zawód wykonywał lub czym się zajmował ,ale niektóre akta są czasem bardzo smutne szczególnie te zgonu

Ja badałem swoje drzewo genealogiczne i się okazało, że jestem synem dwóch chłopów i dzika, i tu mi się ślad urywa.

Tak, w polskiej szkole studiowaliśmy wiersze Puszkina, Lermontowa, Jesenina, Majakowskiego. Ja chodziłem do liceum i nam zadawano nauczenie ich wierszy na pamięć. To było ciekawe do świadczenie poznawać piękno języka rosyjskiego. Każdy musiał opanować wstęp do "Oniegina", kto nie znał tego na pamięć, ten nie przeszedł do następnej klasy. "Oniegin dobryj moj prijatiel rodiłsia na briegach Niewy, gdie możet byt rodilis Wy....

W szkole omawialiśmy także poetów zagranicznych, w tym Puszkina. Pamiętam "Pomnik". Puszkin przyjaźnił się z Mickiewiczem i obaj nawzajem tłumaczyli swoje utwory

Mam 56 lat, musiałem uczyć się rosyjskiego w szkole i jak to jest z tym, że coś „musisz” tak się uczyłem, chociaż mało brakowało, a nie zdawałbym matury z rosyjskiego ( dodatkowy ), ostatecznie wybrałem matematykę. Oczywiście uczyliśmy się o rosyjskich pisarzach, poetach i Puszkin nie jest mi obcy, ale teraz już tylko z nazwiska, najbardziej znany jest chyba Tołstoj. Puszkin zapadł mi w pamięci, bo miałem w szkole średniej nauczycielkę języka rosyjskiego, która 5 lat mieszkałem w Rosji i miała bardzo fajnego psiaka, którego nazwała „Puszkin”. Bardzo nas to bawiło, jak go wołała. Wydaje mi się, że to nie było nic złośliwego, ona miała bardzo pozytywny stosunek do rosyjskiej literatury, to raczej było coś takiego przewrotnego, na pewno nie złośliwego. To były czasy, że nikt by sobie nie pozwolił na taki szyderczy czyn.

Masz moc ziom!

Do dziś mam w domu przepiękne wydanie Eugeniusza Oniegina z lat 60. Puszkin jest znany w Polsce, pytanie tylko, czy jego poezja również? Mickiewicz jest uznany jako jeden z trzech polskich wieszczów ale ja osobiście nie przepadam za jego romantyczną wizją Polski i polskości, chociaż lubie jego niektóre wiersze. Pochodzenie - to trudne poszukiwania, moich przodków musiałabym szukać w różnych kresowych krajach - wiem, ze rodzina się tym zajmuje, mnie jednak wystarcza wiedza do trzeciego pokolenia wstecz.

Mam bajki Aleksandra Puszkina, czytałem w młodości i bardzo mi się podobały.

Mam wrażenie, że modne jest teraz wykonywanie testów genetycznych pokazujących pochodzenie etniczne. Oferują je różne firmy za niewysoką cenę, ale nie wiem, na ile są one wiarygodne. W szkole nie przerabialiśmy twórczości Puszkina. Z jego wierszy znam tylko "Oszczercom Rosji", który sprawia, że nie mam ochoty zapoznawać się z resztą jego dzieł, nieważne jak byłyby wybitne.

Pamiętam początek "Oniegina" - Onjegin dobryj moj prijatel radiłsia na bieregach Niewy, gdie możet byt' radilis wy - jakoś tak to szło... Starsze pokolenie uczyło się rosyjskiego w szkole, czytaliśmy wiersze rosyjskich romantycznych poetów, ale też Dostojewskiego, Czechowa, nawet jakąś literaturę propagandową, jak np. "Opowieść o prawdziwym człowieku" Polewoja, choć dzisiaj czytałbym tę książkę raczej jako zapis indywidualnych zmagań człowieka z kalectwem, by wrócić do pełni sprawności...Ale już "Jak hartowała się stal Ostrowskiego" nic dziś raczej nie obroni :) Moja żona lubiła Lermontowa i do dziś zna ze dwa jego wiersze na pamięć. W dramacie Mickiewicza "Dziady czIII", w jego ostatniej części pod tytułem "Ustęp", gdzie znajdują się tylko wiersze - w dwóch utworach pojawia się, choć nieprzywołany z nazwiska, Puszkin. Jeden wiersz to "Pomnik Piotra Wielkiego", a drugi to "Do przyjaciół Moskali"... Dzisiaj w polskich szkołach rosyjskiej literatury raczej się nie czyta, jeśli już to tylko "Zbrodnię i karę" FD i czasami "Mistrza i Małgorzatę", choć w latach 90 XX czytało się jeszcze i Sołżenicyna, i Mandelsztama, i Cwietajewą a przede wszystkim Szałamowa.

👍👍👍

Jestes naprawde interesujacym mlodym czlowiekiem .Szukanie swoich polskich korzeni jest niesamowita przygoda tym bardziej poniewaz wychowales sie w srodowisku gdzie rosyjski byl twoim jezykiem .zycze owocnych badan nad swoja rodzina.oby Polska stala sie twoja druga ojczyzna.niestety nie mozemy wykreslic czasu przeszlego ze swojego zycia zawsze cos zostaje w nas po przezytym w danym miejscu kawalka naszego zycia ...chocby wspomnienia i roznorakie doswiadczenia .przyjemnego pobytu w Polsce choc ten czas obecny nie napawa nas optymizmem. Na marginesie musze powiedziecze zaczytywalam sie rosyjska literatura .dzis wszystko sie zmienilo .okrucienstwo i potwornosci wobec swoich sasiadow . Puszkin niestety byl nacjonalista.

Nie studiowałem, ale czytałem szereg pozycji z Puszkina, Lermontowa, Tołstoja, Bułghakowa i innych. Swego czasu próbowałem również lektury w języku rosyjskim. Ale to wszystko byjo dosyć dawno.

OCZYWISCIE w liceum uczyliśmy się w latach Polski Ludowej (dokładnie 1963-1967) języka rosyjskiego i w podręcznikach były wiersze poetów rosyjskich. Także fragmenty porozy. Pamiętam jakie wrażnie zrobiła na mnie powieść Aleksandra Puszkina "Córka kapitana" (Kapitańska doczka").😂 pozdrawiam serdecznie❤

Fajny kanał, będę oglądał, mam do Ciebie pytanie, tak jak zrobiłeś materiał o tym czemu Rosjanie idą na wojnę, mógłbym z Twojej perspektywy odnieść się do Pytania czemu Rosja że swoimi bogctwami nie może być jak np USA, czemu nie może być tak atrakcyjnym krajem dla turystów, kultury itp ok w USA też nie jest wszystko kolorowo, wiem widziałem na własne oczy, ale jednak możesz ten kraj bez problemu zwiedzić w miarę bezpiecznie. Czemu Rosja nie może być tak bogata, otwarta mieć swoją dolinę krzemową itp Przecież jest tam sporo wybitnych matematyków, fizyków, zasoby naturalne, o co chodzi?

Hej Sasza, oczywiście nadal opowiadaj o tym kogo z bliskich znalazłeś :) Pozdrawiam :)

👍

Poza szkołą czytało się książki Alexandra Sołżenicyna. Warto było poznać zarówno to co napisał Sołżenicyn jak również krytyczne zdanie o nim jego pierwszej żony Natalii Rieszetowskiej.

Witaj Lachu w Lechistanie

Oczywiście uczyliśmy się w szkole o pisarzach rosyjskich i utworach, które weszły do kanonu literatury światowej, zwłaszcza okresu romantyzmu i początku socrealizmu. Na lekacjach języka rosyjskiego i języka polskiego. Do kanonu światowego wchodzą prawie wyłącznie dzieła narodów licznych, za którymi stoją silne i bogate państwa np. rosyjskie amerykańskie, brytyjskie, francuskie, niemieckie. Dziełom lub twórcom z narodów małych lub nie mających własnego państwa trudno się przebić. Niektórzy twórcy dopiero po wyemigrowaniu do ekonomiczo-kulturalnego mocarstwa uzyskali światową sławę np. reżyserzy Miloš Forman i Roman Polański w USA, dramaturg Eugène Ionesco we Francji. Ja z mojej nauki rosyjskiego ponad pół wieku temu zapamiętałem zaledwie kilka słów wiersza Lermontowa (którego stawiam wyżej niż Puszkina) oraz wiersza o ... Leninie 🙂