mmmm nie ma to jak wypowiadać się nie mając zielonego pojęcia jak jest na uczelni i wydziale na którym wykłada Profesor. Są zarówno ludzie pro i anty rządowi, z lewa i prawa. Uniwersytet jest tyglem w którym mieszają się poglądy wszelakie. Czego za to nie ma, to chamstwo którym się tu wykazujesz.
Porównanie poborcy podatkowego do bandysty z rewolwerem jest faktycznie niezasadne. Co innego jednak, mafia pobierająca regularny haracz, w zamian za usługę "ochrony", która przecież jest uzasadnialna - żaden przypadkowy zbir nie ruszy biznesu, na którym siedzi mafia. Tutaj mamy już zbliżony zakres działania do fiskusa - jest żądanie, jest sankcja i jest możliwość racjonalizcji.
Wybitny wykład. Przeraża mnie sytuacja w Polsce, tego kraju nie da się kochać skoro ciągle daje mi, za przeproszeniem, w ryj. To ostatni dzwonek, by wyjechać.
Korwin nie jest przeciw podatkom w ogóle. On jest przeciw PIT, którego roczne wpływy wynoszą tyle co rozdawnictwo - łapownictwo wyborcze. Jest to podatek zbędny, a potrzebny tylko politykom, aby mogli kupować ludzi za ich własne pieniądze.
Cześć, wydaję mi się, że chodzi o zdanie odrębne dotyczące wyroku TK ws. Aborcji, które jest dostępne na stronie TK. Poniżej link do w/w: ipo.trybunal.gov.pl/ipo/view/zdanieOdrebne.xhtml?zdanieOdrebne=3161&cid=1
A może chodzi,w tym temacie jak i w innych o odebranie ludziom ich praw! Mianowicie:system będzie kontrolował aborcję i gdy zaczniemy walczyć o swoje prawa,właśnie z tym systemem,wyjmie on ten oręż i nas ukaże za aborcję,jednocześnie dyskredytując tego człowieka??? Przez takie złe prawo,można w konsekwencji zabrać nam nasze prawa przyrodzone...
akurat prawo o ruchu drogowym, to idealny przykład absurdu i odejścia od Prawa Bożego, gdzie nieoglądanie się na znaki ostrzegawcze powoduje karanie za zło, którego się nie wyrządziło. Dlatego Polak Katolik słusznie czuje się szykanowany przez pretorian państwa opresyjnego odzianych w niebieskie mundury i czarne togi
Problemem przy definiowaniu życia także gdy jest to robione w ustawach, jest to, że robią to nadal politcy, zazwyczaj dodatkowo kierujący się religią. Problemem jest czy to w prawonaturaliźmie czy to w pozytywizmie brak pewnej merytorycznej kontroli prawa. Wszędzie rządzą emocje, wierzenia i inne subiektywne wartości. Czemu sędziowie TK w swoich uzasadnieniach choćby na boku i poza merytoryką odwołują się do swoich dogmatycznie przyjętych wartości a nie np tego jak zdefiniowałby życie biolog? Czemu nie słyszymy w dyskursie dotyczącym aborcji ciągłe przeżycanie się tym kiedy człowiek posiada "duszę" a kiedy nie, a nie zastanawiamy się kiedy płód zaczyna odczuwać ból i jaką w związku z tym ustanowić grqnicę dopuszczalności aborcji, jak w niektórych państwach zachodnich dopuszczających aborcję? Wydaje mi się, że problemem jest oderwanie części prawa i niektórych sędziów właśnie nie od wartości (bo wartości ludzie mają różne) ale właśnie od fizycznej rzeczywistości. A gdy już zabieramy się za wartości np wyrażone w Konstytucji, to przyjmujemy je znowu jedynie dogmatycznie bez wykładni celowościowej? Bo chyba w ochronie życia nie chodzi o jakoś przyjęte aprori bez powodu dogmaty a o ochronę życia CZŁOWIEKA. Nie chodzi chyba o jak największą ilość bijących serc homo sapiensa a ochronę ludzi. A jak widać dogmatyczne trzymanie się wartości nawet wydawałoby się tak prostych do zrozumienia i podstawowych jak życie, może prowadzić do takich kuriozalnych korzeczeń jak to o aborcji.
"Wszędzie rządzą emocje, wierzenia i inne subiektywne wartości". Nie wiem dlaczego zakłada Pan tutaj istnienie absolutnych norm moralnych. Każda cywilizacja/kultura ukształtowała swój własny kanon moralny. Zakładając, że urodził się Pan i wychował w Polsce jest Pan ugruntowany na bazie europejskich wartości mających swe korzenie w chrześcijańskiej moralności. Czy z tego powodu uważa Pan świadomie bądź nieświadomie, że te normy/prawa są istotnie prawdziwe/dobre? Przecież wystarczy spojrzeć na kwestie kary śmierci z perspektywy różnych cywilizacji/kultur żeby zrozumieć, że prawda nie stoi po niczyjej stronie. Pańskie racje, które stara się Pan zaklasyfikować jako obiektywne są od samego początku zakorzenione na subiektywnych wartościach powstałych na bazie kultury europejskiej. Metodologia naukowa, która miałaby za zadanie znaleźć idealistyczne rozwiązanie jest wysoce nieefektywna w tym wypadku, ponieważ nie jesteśmy w stanie pozbyć się kilkutysięcznego bagażu naszego (europejskiego) rozumienia moralności - metodologia naukowa jest predefiniowana. Na marginesie - nauka sama w sobie nie mówi nic o "świecie". Nauka tworzy modele świata, które są światem samym w sobie. "[...]odwołują się do swoich dogmatycznie przyjętych wartości a nie np tego jak zdefiniowałby życie biolog? Nie jestem scjentystą, ale skoro uważa Pan, że problem leży po stronie religii odwołam się do argumentów naukowych. Życie zaczyna się od poczęcia (Campbell Biology). Niech Pan zwróci uwagę na znaczenie tego zdania, ponieważ jest to najistotniejsze zdanie w całym moim komentarzu z którego można wysunąć dalece idące konsekwencje. Ale nie zamierzam rozpisywać się bardziej niż to konieczne. Ostatecznie nie może nikt z rzeczy wysłyszeć więcej niż wie. Druga bardzo ważna myśl sformułowana tym razem przez Nietzschego, uzasadniające dlaczego nie rozwijam pierwszej myśli. Dodatkowo (nie ma to nic wspólnego z moją argumentacją) dodaję link do pracy doktorskiej w której między innymi autor zapytał 5,577 biologów czy uważają, że życie rozpoczyna się z chwilą zapłodnienia (96% było zgodnych): knowledge.uchicago.edu/record/1883#record-files-collapse-header "Czemu nie słyszymy w dyskursie dotyczącym aborcji ciągłe przeżycanie się tym kiedy człowiek posiada "duszę"[...]" Nie wiem czy Pan zdaje sobie sprawę z tego, że pojęcie duszy w kontekście religii chrześcijańskiej zaowocowało powstaniem praw człowieka. Mianowicie według chrześcijaństwa każda osoba ma duszę. To daje jej wyjątkową relację z Bogiem i tym samym nadaje jednostce wyjątkową wartość. Ponieważ dusza nie zależy od indywidualnych predyspozycji jednostki czy też jej przynależności do określonej społeczności, możemy spojrzeć na człowieka jako abstrakcyjny byt równy względem każdego innego takiego bytu, ponieważ dzieli z nim tę samą esencję - duszę. Z tego, że dusza jest uniwersalna i nieśmiertelna, możemy rozpatrywać abstrakcyjne ludzkie istnienie pod kątem czasu i przestrzeni, niezależnie od funkcji jaką pełni w świecie. Jeśli moralność jest nieodłącznym elementem porządku rzeczy, Bóg nie jest wszechmocny, gdyż podlega tym prawom. Stąd prawo moralne nie może być postrzegane jako nieodłączny element porządku rzeczy, ale coś co wynika z woli Boga. Znaczenie tego porządku zastępuje wolna wola. Identyfikując wolę Boga łatwo można powiązać ją z wolą każdej indywidualnej jednostki. Rezultatem tego jest moralność oparta na abstrakcyjnych prawach, które są emanacją woli każdego człowieka na bazie wspólnej wyabstrahowanej istoty ludzkiej. Dodam, że nie jestem chrześcijaninem. Ateistą (materialistyczno-redukcyjnym) też nie jestem, ponieważ jest to w moim odczuciu najpaskudniejsza forma religii, wyjątkowo skrajna (jako będąca zawsze w opozycji do istniejącej religii) i prymitywna (scjentyzm). "[...]zastanawiamy się kiedy płód zaczyna odczuwać ból i jaką w związku z tym ustanowić grqnicę dopuszczalności aborcji" Jest Pan utylitarystą? Ból ma być wyznacznikiem dla tej metryki? Prawa człowieka w tym samoposiadanie nie powinny wynikać z wieku. Jeśli życie CZŁOWIEKA zaczyna się od poczęcia wtedy taka granica nie istnieje. Napisałem 'człowieka' majuskułą, ponieważ jest to istotna zmiana dla pierwszego najważniejszego zdania w tym komentarzu. Mam nadzieję, że domyśla się Pan do czego zmierzam. Nauka nie może definiować człowieka w tym kontekście o jakim dyskutujemy. Język polski niestety nie pozwala oddać złożoności tej postaci. Być może łac. humanus i łac. homo oddają istotę rzeczy (jak Pan widzi nawet nasz język jest predefiniowany). "[...]jak w niektórych państwach zachodnich dopuszczających aborcję?" To ma być wyznacznik? Zdanie ludzi nie jest żadnym dowodem. Smuci zarazem fakt nieodłącznej polskiej cechy, którą Mickiewicz w Panu Tadeuszu określił zamiłowaniem do francuszczyzny. "[...]ale właśnie od fizycznej rzeczywistości" zapoznania
@Anonim Mors 1. Nie zakładam istnienia absolutnych norm moralnych, jedynie obiektywne. Obiektywnie bowiem istnieją uregulowania które są w stanie zaprowadzić nad do określonego celu (albo jak najbliżej tego celu się da). Sam cel ludzie jednak muszą sobie zdefiniować. Ten cel jednak nie jest całkowicie zrelatywizowany- ponieważ obiektywnie istnieje także system normatywny w którym ludziom żałoby się najlepiej-czyli przy najmniejszej ilości cierpienia i największej ilości szczęścia, także szeroko pojętych. Oczywiście to olbrzymie uporszczenie i dlatego tak nam trudno ów system znaleźć. Jednak szukać warto. Bo nie jest to też całkowicie niemierzalny wskaźnik. I dlatego nie obiektywizuje moich wartości, a jedynie staram się jak najlepiej przygotować własną metodologię poznawania świata i używając tej wiedzy tworzenie własnych norm moralnych. Oczywiście będąc świadomym tego że każdy w jakimś stopniu internalizuje wartości swojego otoczenia. Jednak zdając sobie z tego sprawę, oraz poddając własne przekonania krtytcznemu badaniu- czyli nie utrzymując dogmatu tylko z powodu bycia dogmatem, bo o tym głównie był mój wywód- jestem w stanie tworzyć mój własny (chociaż jeszcze raz powtórzę, nie całkowicie oderwany od otoczenia-bo to jest jak Pan zauważył niemożliwe) system moralny. 2. Oczywiście zgodze się, że życie zaczyna się od poczęcia. Mój problem z brakiem definiowania jest raczej skierowany do polityków którzy w dyskursie nie zadają sobie tego pytania wcale. Pytanie powstaje jednak jaki jest cel normy prawnej która odwołuje się do życia człowieka. Dla Pana jako nie-scientysty powinna znaczyć chyba więcej celowościowa a nie literalna wykładnia. A uważam że wykładnia "chroniąca" przed aborcją płody z mózgiem poza czaszką nie jest zgodna z celem tej normy. Jedynie przyspaża cierpienia kobiecie oraz dziecku które albo rodzi się martwe albo umiera zaraz po porodzie. O wszystkich innych "konfiguracjach" aborcji można dyskutować. Oczywiście nie w kom. na YT ale można. Ale przy tak rażąco niespełniającej celu normy interpretacji upierać się można jedynie dogmatycznie. To że tutaj dogmat jest religijny nie ma znaczenia. Znam libertarianina z którym pewne dyskusje nie maja sesu ze względu na jego dogmatyczne spojżenie na pewne wolności, bez znaczenia dla konsekfencji. Mimo więc mojego antyteizmu nie chodzi w tej rozmowie o samą religię a o bezrefleksyjny dogmatyzm. 3. Oczywiście można snuć piękne wywody jak to dogmat duszy stworzył prawa człowieka etc. Otóż same prawa podiotowe zostały stworzone bez Boga, proszę się spytać Grocjusza. Tak, dogmaty religijne często były używane przy uzasadnianiu PCz. Oraz przeciwko nim. Wystarczy spojrzeć na niewolnictwo, emancypacje kobiet etc etc. Owe wieczne normy można wykorzystać jak się tylko chce aby uzasadnić stanowisko jakie się tylko chce. O aborcji np Pwt 28:18-53. Więc skoro interpretować można jak się chce bo widać jak na przestrzeni wieków wykorzystywano Biblię itp zarówno dla uzasadniania jak i dla sprzeciwu wobec PCz, to słaby punkt odniesienia. Wartoby więc poszukać innej metodologi ich uzasadniania nie? Fascynująca jest Pana (re)definicja ateizmu. Ateizm mie jest bowiem religią a jedynie brakiem wiary (przekonania o istnieniu) w Boga/ów czyli teizmu. "A" z przodu to zaprzeczenie. Nie zaprzeczenie istnienia boga bo teizm to nie isnienie tylko wiara w istnienie. Zaprzeczeniem wiary w istnieje jest brak wiary w istnienie. Ateizm nie jest żadnym zbiorem zasad, żadnym światopoglądem. Może być co najwyżej częścią światopoglądu. A z definicji oznacza on jedynie brak aktywnej wiary w Boga. Dlatego np zdecydowana większość ludzi będących i nazywjących się agnostykami jest także ateistami- brak tu pozytywnego stwierdzenia ze według nich bóg istnieje. Co do scientyzmu to trudno komentować. Puki nauka (szeroko pojęta science) jest jedynym metodologicznie spójnym sposobem na poznawanie i opisywanie rzeczywistości doputy z braku konkurencji powinniśmy jej używać do opisywania świata a także do formowania naszych poglądów. Kiedy Pan juz dostanie Nobla za odkrycie jakiejkolwiek innej skuteczniejszej metodologii to możemy kontynuować dyskusję na ten temat. Przed tym odkryciem uznawanie chodzących twardo po ziemi materialistów za "wyznających prymitywną religję" jest nieuzasadnione i celowo obraźliwe. Bo jak się nie ma argumentu dla zakładania czegoś dla czego nie ma się żadnych powodów do zakładania to najlepiej pojechać z ad personam że to ci co nie zakładają tego co ja zakładam bez żadnych przekonujących dowodów są "prymitywni". 4 Nauka ma bardzo dużo do powiedzenia tutaj. Nie widzę powodów dla których nic jeszcze nie odczuwający płód miałby mieć prawa w tym do samoposiadania. Płód jest homo sapiensem ale nie widzę powodów do nazwania go człowiekiem do pewnego momentu rozwoju. Dlatego tak jak mówiłem warto się zastanowić czego właściwie bronimy. Oczywiscie moze Pan wyjść z mitycznym samoposiadaniem dla połodu. I te filozoficzne nieoparte na faktycznym i fizycznym świecie rozmyślania będą dorpowadzac do ludzkich tragedii. Bo czasem lepiej żeby CZŁOWIEK nie powstał niż żeby miał umrzeć zaraz po porodzie, wieść marne i pełne cierpienia krótkie życie, a przy okazji sprawić mnóstwo bulu kobiecie i jej otoczeniu. Dlatego terminuje się niektóre płody. Jak już mówiłem nie uznaję płodu za człowieka w śesie w jakim mówimy o nim przy prawach człowieka, ponieważ taka wykładnia byłaby niecelowościiwa.
@@anonimmors1925 świetny komentarz i odpowiedź, chciałbym mieć takiego partnera do merytorycznej dyskusji. Polecam zapoznać się z filmem "Foton" na netflix. Film jest popularno naukowy a życie w nim jest sprowadzone do nici DNA, które się samoreplikują, a którymi de facto jesteśmy. Ciężko na tym poziomie odmówić im cechy życia skoro późniejsze gatunki biorą swój początek od tego typu pierwotnych organizmów. Śmiem nawet twierdzić że płód sam w sobie jest już bardzo zaawansowaną formą takich nici. Pozdrawiam Pana jak i przedmówcę.
Biologia jest w tym temacie zgodna, wystarczy zapoznać się z badaniami... Skoro istota żyje, ma rączki, nóżki serce, mózg to kim jest? Nie może jeszcze żyć samodzielnie, ale dzieci w Inkubatorach również, to może je też zabijmy? Lewacka moralność mnie nie przestaje mnie zadziwiać...
Nie przekonał mnie Pan zbytnio tymi argumentami, że "czujemy powód moralny płacenia podatków" a w przypadku bandyty który nas okrada takiego powodu nie ma. Są przecież ludzie, którzy po prostu w to nie wierzą. Po za tym, nie sądzę, żeby korelacja pomiędzy tym czy w jakiś sposób usprawiedliwiamy nie dwustronnie dobrowolną transakcje cokolwiek zmieniała. Państwo przecież nie daje nam do wyboru: Płać składkę zdrowia to będziesz miał dostęp do NFZ. Nie. Państwo mówi: MUSISZ zapłacić, a może będziesz miał dostęp. Działa jak bandyta, a nasza moralność jest drugorzędna. Podatki nie różnią się zbytnio od kradzieży bandyty. To oczywiście nie oznacza, że jestem anarchistą. Niektóre podatki są potrzebne a państwo ma jakieś funkcje. Jednak to nie jest jeszcze powód, żeby nie widzieć w tym znamion kradzieży - czyli braku dobrowolności oraz tego że sam fakt przeznaczania przez państwo tych pieniędzy na nas nie sprawia, że przestaje być złodziej em. Jeżeli złodziej kupi nam książkę, to nie sprawia magicznie to że nie jest złodziejem
Czyli wg Ciebie odpowiedzią społeczeństwa na istnienie i obowiązywanie prawa jest dalsze jego rozwijanie, poprawianie oraz przestrzeganie. A jest to nic innego jak wielowiekowy masowy syndrom sztokholmski, gdzie ofiarami są wszyscy obywatele, którzy do swojego oprawcy (władzy/prawa) nie tylko się przyzwyczaili, ale zaczęli mu pomagać?
@@wojszjm nie rozwijanie, a powrót do prawa naturalnego bo prawem morskim my daleko nie doplyniemy. Podstępem i groźbą na rodzicach wymusili wpisanie mnie do systemu. W podstawówce było nam postawione pytanie czy prawo narzucone może być prawem? Tylko jak się na nie zgodzisz. A ludzie owszem mają syndrom sztokholmski nie widzą nic dziwnego w tym, że władza ciągnie za smycz. A widziałeś może na karcie do głosowania namiar na ciebie, że to twój głos?
Czyli chciałbyś powrotu do jaskiń i bicia się na dzidy między wioskami? Odpowiedzią na zbyt dużą hierarchizację nie jest chaos, a taniec między dwoma tymi konceptami. Po to wymyślamy prawo i struktury by bronić się przed "cierpieniem" życia. Ale zbyt mocne zaufanie strukturom prowadzi do wytworów jak III rzesza.
@@cranter7289 najlepiej by było, patrząc na aktualny stan to prawo i pieniądze stoją za tymi nietykalnymi. Wszelkie twory oparte na koncepcie oddawania władzy innym skończy się tym samym, zawsze ktoś będzie nad kimś. W prawie naturalnym każdy jest równy.
Argument, że gdyby prawodawca chciał, to by zapisał jednoznacznie i wprost, żeby życie było chronione od poczęcia - jest chybiony po pierwsze dlatego, że jest argumentem obosiecznym, bo *równie dobrze można powiedzieć, że gdyby ustawodawca chciał, aby życie ludzkie, nie było chronione od poczęcia, to miał okazję to zapisać w Konstytucji (np. że jest chronione dopiero od narodzin!) a tego nie zrobił* zostawiając tu celowo swobodę* interpretacyjną a p drugie jest sprzeczne z doktryną żyjącego konstytucjonalizmu, tj. że prawo rozumie się wg kontekstu zasad społecznych i okoliczności istniejących w chwili dokonywania interpretacji, a nie tak, jak społeczeństwo interpretowałoby to prawo dawniej, gdy było uchwalane, jakie wówczas były intencje (oryginalizm**). * (o ile zgodzić się z tym, że można tu mówić o swobodzie interpretacyjnej, skoro przecież w Konstytucji mamy zapis ogólny o ochronie życia, w którym przecież logicznie zawiera się zapis "precyzyjniejszy" o ochronie życia od jego poczęcia) ** (który sam w sobie jest problematyczny, bo często fałszywie przypisuje komuś rzekome intencje, np. że skoro Kościół uważał kiedyś i wciąż uważa obecny zapis za niemoralny, to automatycznie ma to znaczyć, że sam go interpretował, że nie dotyczy on ochrony życia od poczęcia, a tak nie jest, bo Kościół jedynie chciał uniknąć ewentualnych późniejszych sporów aksjologicznych, by nikt nie miał żadnej swobody interpretacyjne (by nie mógł wskazać granicy innej niż poczęcie)j, a nie że Kościół go rozumiał, jako ograniczający ochronę życia, że nie obejmował rzekomo ochrony życia od poczęcia Oryginalizm sam w sobie napotyka też na problemy i sprzeczności, bo gdyby w czasie uchwalania Konstytucji pojawiły się *oba warianty, zarówno ten o ochronie życia od poczęcia jak i alternatywny o ochronie od narodzin - i żaden nie zostałby przyjęty* , pozostając jedynie ogólnie przy ochronie życia, wówczas oryginalizm byłby kompletnie bezradny, bo nie miałby żadnej bazy do wysnuwania swoich domysłów co do rzekomych intencji "prawodawcy", wg których należy rozumieć ową ochronę życia)
@@dariuszbursztynowski7332 Odnosiłem się tylko do argumentacji na nagraniu, a ten wątek w ogóle nie był poruszany, nie był przedmiotem wykładu. Tym nie mniej obecny wyrok TK nie uznał za niezgodne z konstytucją przepisów zezwalających kobiecie na aborcję gdy zagrożone jest jej zdrowie lub życie. Te przepisy są wciąż aktualne, Trybunał ich nigdy nie zakwestionował.
Ja jednak odnoszę się "swobody interpretacyjnej", która budzi moje duże zaniepokojenie. Choćby dlatego, że w Konstytucji mowa o ochronie życia "człowieka", a obecnie nie istnieje żadna powszechna zgoda co do definicji pojęcia "człowiek". Zwłaszcza w sytuacji istnienia zakazów czy ograniczeń stosowania środków już nawet zapobiegających ciąży. A także dlatego, że pojęcie TK jako sądu zostało przez PiS wyprane ze znaczenia.
@@dariuszbursztynowski7332 Skoro społeczeństwo jest niezdolne do narzucenia odgórnie definicji, od jakiej chwili należy mówić o człowieku, to Trybunałowi nie pozostało nic innego, jak doprecyzować to wg swojego większościowego przekonania. Trybunał musiał to uczynić, jeśli miał w tej sprawie coś orzec. Mógł równie dobrze stwierdzić, że ochrona życia ludzkiego zaczyna się dopiero po narodzinach. Coś zadecydować jednak musiał. Tym nie mniej Trybunał Konstytucyjny odwołał się do swojego poprzedniego orzecznictwa, które już odniosło się do tego, od kiedy należy mówić o człowieku, co miało miejsce w roku 1997*, na długo sprzed jak się wyraziłeś "wyprania" trybunału z jego znaczenia. Oznacza to tym samym, że Trybunał NIE ODSTĄPIŁ od swojego dotychczasowego orzecznictwa , zatem nie miał nawet obowiązku orzekać w pełnym składzie. * Orzeczenie Trybunału Konstytucjnego z 28 maja 1997 roku w sprawie K 26/96: "Jeżeli bowiem życie człowieka, w tym życie dziecka poczętego, stanowi wartość konstytucyjną, to ustawa zwykła nie może prowadzić do swoistej cenzury i zawieszenia obowiązywania norm konstytucyjnych. Zakaz naruszania życia ludzkiego, w tym życia dziecka poczętego wynika z norm o charakterze konstytucyjnym. W takiej sytuacji ustawodawca zwykły nie może więc być uprawniony do decydowania o warunkach obowiązywania takiego zakazu, czyniąc tym samym normy konstytucyjne normami o charakterze warunkowym."
Argumenty sędziego Kieresa są nieuzasadnione, gdyż cała nauka już dawno potwierdziła, że dziecko poczęte jest istotą żyjącą, skoro żyje, rośnie i rozwija się to podlega ochronie konstytucyjnej... Dla mnie zwykła logika... Może dziedziczyć, jeżeli urodzi się żywe, ale nie może żyć? Może pójdźmy dalej, jak pewna Pani dr hab. z Teorii i Filozofii Prawa, która twierdzi, że noworodki do 1 miesiąca nie są jeszcze istotami ludzkimi... To nawet nie jest kwestia Boga i wiary, po prostu moralności i przyzwoitości...Prawo powinno chronić wartości uniwersalne takie jak życie oraz powinno chronić jednostki najsłabsze, a dziecko w łonie matki jest jednostką najsłabszą i powinno podlegać szczególnej ochronie... Cytując klasyka "zauważyłem, że największymi zwolennikami aborcji są ci którzy zdążyli się już urodzić".
Definicja biologiczna dla prawnika może być jedynie pomocą, nie jest dla niego obowiązująca. Żargon prawników i biologów to są dwa różne rejestry językowe i nie mają na siebie wpływu. O ile prawnie nie stwierdzi się, że definicja życia ludzkiego będzie tożsama z biologiczną to tak nie będzie. Prawo może inaczej sobie definiować różne rzeczy i nie ma to wpływu na definicję tychże ani w języku potocznym, ani w fachowym żargonie. Każdy z tych rejestrów służy do czego innego i nie należy ich mieszać.
Jest Pan świetnym manipulatorem Panie Profesorze. W kwestii aborcji wielokrotnie wspomniał Pan o tym, że w Konstytucji jest mowa o ochronie życia ludzkiego, ale nie ma tam zapisu mówiącego o tym, że ochrona dotyczy życia od poczęcia, ale jak łatwo można zauważyć, ani słowem nie zostało w Konstytucji wspomniane, że życie zaczyna się dopiero od narodzin. Myślę, że jako wykładowca akademicki państwowego uniwersytetu, powinien Pan starać się być jak najbardziej obiektywny, a w tym przypadku wykazał się Pan skrajnym subiektywizmem. Po drugie, w negatywnym tonie wypowiedział się Pan Profesor o kolektywizmie w ramach narodu(bez chociażby sprecyzowania czym Pana zdaniem jest naród), a w tym samym wykładzie jest Pan zwolennikiem kolektywizmu jeśli chodzi o państwowe szkolnictwo, państwowe emerytury, itd. Nie sądzi Pan Profesor, że to lekka hipokryzja?
Czy wie Pan, że do naszej Konstytucji próbowano dwukrotnie wprowadzić doprecyzowanie art. 38, mówiącego, że RP zapewnia prawną ochronę życia, poprzez dopisanie do niego zdania "od chwili poczęcia do naturalnej śmierci". Dwukrotnie tę poprawkę suweren ODRZUCIŁ. Odrzucenie oznacza, że suweren jej nie chciał, a więc nie chciał, aby Konstytucja chroniła życie od poczęcia tak, jak chroni od urodzenia. Dlatego m.in. Kościół katolicki nie popierał tej Konstytucji, kiedy została uchwalona. Zanim zacznie się kogoś oskarżać o to, że jako nauczyciel akademicki nie dochowuje standardów rzetelności, warto się upewnić, czy samemu się ich dochowuje.
@@profesormatczak6129 Panie Profesorze, jeśli zdanie biologów na temat tego, kiedy zaczyna się życie ludzkie jest podzielone, to równocześnie ogólny zapis art. 38 pozwala na dwukierunkową jego interpretację. Równie dobrze można powiedzieć, że skoro suweren nie stwierdził jasno w Konstytucji, że życie ludzkie zaczyna się z chwilą narodzin, to znaczy, że suweren pozostawił możliwość w miarę swobodnej interpretacji. Jeśli już mowa o rzetelności, to proszę Panie Profesorze w swoich bardzo ciekawych i wysokiej jakości(nieironicznie) wykładach nie powtarzać nieprawdy na temat Pana Janusza Korwin-Mikkego, który nie jest zwolennikiem zlikwidowania wszystkich podatków, a zdecydowanej ich większości, by zostały tylko te na policję, wojsko, straż pożarną i podobne.
