Czym tak naprawdę była BUKA? 

Kiedy byłam dzieckiem bałam się Buki, ale póżniej jako nastolatka i osoba dorosła czułam wobec niej współczucie i smutek. Buka wydaje się uosobieniem depresji w znaczeniu prawdziwej choroby psychicznej. Cierpiący na tę chorobę z jednej strony, jak każdy pragną ciepła i miłości, ale z drugiej strony nie mają energii na spotkania towarzyskie i często trzymają się z boku i izolują od reszty społeczeństwa. Co buduje obraz osoby zimnej albo dziwnej a czasem wzbudzającej brak zaufania.

Jak na początku odcinka tłumaczyłeś czym była wieczorynka, to poczułam się niesamowicie staro XD

Buka to zmora dzieciństwa! Ale zawsze było mi jej szkoda, bo wydawała się właśnie bardzo samotna 🥺

Dlatego tak uwielbiam tą animacje, bo była ona bardziej tajemnicza niż na przykład Smerfy. Postać Buki mimo, że jest przerażająca to i tak jest moją ulubioną

Dziękuję ci algorytmie jutuba że o drugiej w nocy postanowiłeś przypomnieć mi Buce XD

Jedną z teorii dotyczącą serii książek jest też to, że Buka stanowi tu alegorię śmierci. Co jest dość ciekawą interpretacją. Całe książkowe Muminki mają wiele ukrytych egzystencjalnych treści.

Muminki to zdecydowanie moja ulubiona bajka, wracam do niej mimo upływu lat i z tęsknotą wspomniam właśnie przerażenie jakie budziła owa Buka. Nie zgodzę się ze stwierdzeniem, że Buka nigdy się nie odzywała bo kiedy przyszła po swoją własność w postaci klejnotu, który ukradli jej Topik i Topcia ale została wtedy przepędzona przez rodzinę Muminków, którzy wstawili się za co by nie było winnymi złodziejami, Buka odchodząc krzyknęła przeraźliwym głosem: "ja wrócę....!!" Moment ten mroził krew w żyłach młodych widzów, czekających cały tydzień z utęsknieniem na kolejne przygody w Dolinie Muminków. Kiedyś to było... A teraz jest lepiej bo wszystkie odcinki mam w internecie 😎

Buka jak Buka, ale te psychodeliczne hatifnaty to mnie przerażały.

Będąc dzieckiem bałam się starszej wersji Buki, tej, gdzie postacie nie ruszały ustami i oczami, zawsze przerażały mnie właśnie jej oczy, takie puste i mętne

jestem z rocznika 03 i oglądałam długi czas wieczorynki na TVP1. muminki to bajka nie tylko z lat 90

Zawsze bałem się buki, ale już się nie boję :) mam 30 lat ale od czasu do czasu w smętne dni kiedy jestem przygnębiony wracam do muminków i zawsze przyjemnie mi się to ogląda. (Oczywiście starą wersję).

Bez kitu, ciarki z dzieciństwa wróciły jak zacząłem to oglądać xd

Aż mnie zastanowiło ile postaci za dziecka się baliśmy, by później im współczuć?

Raz wypowiedziała jedną kwestię: "ja wrócę" w odcinku topik i topcia czy jakoś tak

Hej, a czy ktoś z was bał się tej królowy śniegu? Bo ja tak. Wyglądała dosyć przerażająco ( jak dla mnie ), nic nie mówiła tylko coś tam śpiewała i to jej "wpatrywanie się" było mega creepy. Ja oglądając to w wieku 11 lat nadal miałam ciarki i bałam się patrzeć na Buke. Wydawała mi się przerażająca ze względu na to, że nic nie mówiła, pojawiała się z nikąd ( najczęściej z jakiejś czarnej przestrzeni ), wydawała z siebie dziwnie tajemnicze dźwięki, miała wręcz przerażający wygląd i postawe, no i właśnie nie wiedziałam jakie miała zamiary. Z czasem zrozumiałam, że tylko chciała odnaleźć kogoś, kto dałby jej miłość. Czuła tylko samotność, smutek i zimno. Chciała poczuć ciepło. Chciała być kochana, akceptowana, ale każdy się jej bał, przez co była smutna.. No i żal mi się jej zrobiło..

Jako dziecko bardziej bałam się hatifnatów 😨 To dopiero straszydła. Dalej czuję wobec nich dyskomfort kiedy zdaży mi się oglądać Muminki.

nigdy nie posiadałam telewizji ale za to miałam masę płyt DVD z muminkami i wszystkie książki. Osobiście bardzo lubiłam Bukę i było mi jej żal. W pamięci zwłaszcza umknęła mi jedna scena z jej udziałem w której przechodząc przez dolinę przypadkowo zamroziła wiewiórkę, uświadomiłam sobie w tedy jak duże ryzyko przynoszą jej zdolności i jak ciężko musi żyć będąc sobą. Muminki to moja ulubiona bajka dzieciństwa, więc sprawia mi radość, że ktoś robi o nich filmy😊

Bardzo dobry film. Cieszę się że są takie kanały jak ten tym bardziej że osobiście miałem to szczęście że mogłem oglądać takie bajki jak właśnie Muminki, Reksio, Gumisie i tym podobne. Stare bajki z morałem które naprawdę czegoś uczyły.

A kto myśli że buka była zła? Chyba tylko małe dzieci. Przecież już w drugim odcinku w którym się pojawia, widać że jest tylko samotna.

Jedna scena tysiące nieprzespanych nocy

Jedno z pierwszych postaci, których naprawdę się bałam. Buka. Nawet do dzisiaj dostaje dreszczy. Ogólnie cieszę się, że robisz filmy dotyczące postaci z różnych mediów. Nie wiem czy znasz jakiś polski kanał dotyczący gier, bo przydałby się taki kanał, bo jestem na przykład ciekawa kim jest Terminer z gry Drake Hollow.

Dziękuję w imieniu Buki i swoim, bo zawsze była moją ulubioną postacią i nigdy nie rozumiałam czemu ludzie się jej boją (wychowałam się na tej bajce)

O tak. Bajka mojego dzieciństwa

Stary, dobrze, że to wyjaśniłeś. Do teraz (a mam już ze 40 lat) czasami mam koszmary o Buce.

Naprawdę ciekawe materiały, leci subik 🙂

masz idealny głos do takich filmów

Buka to według mnie zespół ograniczeń umysłowych bo nikt nie wie czym naprawdę jest ale wywołuje strach samym istnieniem mimo że tak naprawdę pewnie jest tylko imaginacją wszystkich bohaterów Muminków

2 momenty w których można się bać Buki po dzieciństwie Czarna, mroczna, straszniejsza Japońska Wersja TEN moment w którym Po raz pierwszy NA PRAWDĘ ją widzimy czekaj jest jeszcze trzeci moment KOSZMAR MUMINKA Chwila... Czarna Buka to nie Japońska... Japońska to ta jaśniejsza

Ja zawsze myślałem, że ona wcale nie jest zła - nawet za dzieciaka a mam już 36 lat.

To uczucie kiedy słuchasz opisu buki i idealnie do ciebie pasuje

Dla mnie Buka to jedna z najbardziej pozytywnych postaci z Muminków. I moja ulubiona.

otworzyłeś mi oczy. ciekawa postać.

W końcu yt jest przydatny z proponowanymi

Po 38 latach w końcu przestanę się moczyć we śnie przez Bukę 🥳🥳🥳dzięki ziomus za rozkmine jej skomplikowanej postaci 😁😁😁😁

Ja tam w dzieciństwie nigdy nie bałem się Buki bo szybko przestałem oglądać Muminki przez strach przed Muminkami więc Buki nie poznałem. Pamiętam jak raz w teatrze byłem na Muminkach to cały spektakl spędziłem siędząc zasłonięty krzeszłem tak żebym nic nie widział

Warto przeczytać Muminki

Ja: czytam tytuł filmiku Moje myśli: twój stary

Buka to legenda. Siostra się jej bała w dzieciństwie, bo babcia jej mówiła że jak będzie niegrzeczna to Buka ją zabierze. A mówiła że jest grzeczna. Buka pewnie uważała inaczej. Ale teraz ją lubi, ma kubek z nią nawet. Gdzieś czytałam że ona jest bazowana na jakimś fińskim demonie co symbolizował śmierć. Ale ciekawi mnie czemu ona się boi Lodowej Pani, jak jej nic nie zrobi. Chciałabym żebyś zrobił też o Hatifnatach. Bo mnie ciekawi dokąd płynęli. One też są dobre, bo kiedyś uratowały Muminkowi życie, bo on wcześniej wyciągnął jednego ze studni. O Bobku też mógłbyś coś powiedzieć. On raczej nie jest zły, tylko psotny.

Dlaczego dzieciaki bały się Buki? Nie rozumiem tego serio. Ona była samotna.

Buka na tarasie - nie wiem czy kiedykolwiek później bardziej się wystraszyłem.

O Chryste Panie... Pamiętam... Koszmar mojego dzieciństwa, nigdy nie patrzyłem zimą w okno żeby czasami jej nie zobaczyć...

Czy tylko ja bałem się ogólnie muminków (całej bajki)? Ta bajka zawsze mnie kiedyś straszyła 😕

Ciekawostk: mimo iż polskie imię "Buka" najpewniej pochodzi od czasownika "buczeć", podobnie do angielskiego "Groke" (od "to growl" - "warczeć") i szwedzkiego "Mårra" (od "morra" - "buczeć", "warczeć"), to jednak w języku rosyjskim istnieje słowo "бука", również wymawiane [buka], które to oznacza "potwora" lub "straszydło", zwłaszcza takie, którym straszy się niegrzeczne dzieci (podobnie jak np. angielski "boogeyman"), ew. osobę gburowatą i nieprzyjemną. Nie wiadomo jednak, czy polska Buka ma etymologicznie cokolwiek wspólnego z owym rosyjskim słowem, chociażby dlatego, że w samej Rosji postać Buki nazywa się "Морра" [morra] lub "Мурра" [murra], co jest najpewniej po prostu transkrypcją nazwy szwedzkiej pozbawionej końcówki "-n" będącej rodzajnikiem określonym). Z drugiej jedna strony w wersji fińskiej (ale to jednak wersja szwedzka jest oryginalną) Buka nazywa się "Mörkö", co również oznacza "straszydło".

Przed obejrzenie tego odcinka oglądałam odcinek o sherku z wyjaśnieniem dlaczego był samotny.Bardzo mi się to skojarzyło .

Tęsknię za tymi momentami jak siadałam wieczorem i oglądałam wieczorynki jako mały bąbel 🥺

Fajnie, że robisz takie filmy. Starasz sie używać poprawnego języka itd. Ale zabolało mnie, że nie prawidłowo wypowiadasz nazwy potworów jak "Ha-ti-fna-to-wie" a nie "Ha-FI-na-to-wie", podzieliłem na sylaby w celu łatwiejszego zrozumienia.

ja sie tak balem tej postaci , ze jak noc zapadala to nawet do okna sie balem podejsc zobaczyc co sie dzieje na zewnatrz

Kurde, tylko ja się nie bałem Buki? Zawsze mnie intrygowała.

Jak byłem dzieckiem to Buka była moim nocnym potworem i powodem dla którego bałem się ciemności. Ale też zauważyłem że nie była ona zła ale samotna i niezrozumiana. Nie sądzę że była nieszczęśliwa ale na pewno samotna. Dla mnie Buka była ucieleśnieniem mroku i chłodu, czyli rzeczy których biologicznie się boimy. To naturalne bodźce sprawiały że jest przerażająca.

Poprawka Muminki owszem zostały zdjęte z anteny na wiele lat ale wszystkie ich odcinki wcześniej zostały wyemitowane.

Jak zwykle super odcinek

Buka-zmora mojego dzieciństwa. Zobaczyłam ją tylko w jednym odcinku i od tamtej pory do dziś nie oglądałam Muminków tylko czasami czytałam o nich książki :O

Upřímně řečeno, miluju Mumínky ale Buka byla vážně na posrání, když to člověk sledoval jako dítě :D Video super... Cześć

Zawsze marzyłam o tym żeby przytulić buke - utożsamiam się z nią

Tak się jej bałam, że się chowałam jak przychodziła xD

Nic nie wyjasniles.

Ok, czyli wiadomo, że nie była zła, ale czym tak naprawdę jest to nadal nie wiadomo. Skąd pochodzi? Czy jest jedynym przedstawicielem swojego gatunku? Ile ma lat?

Takie filmy lubię, proste i na temat. A nie tak jak większość robi wstęp 3 minutowy

Wieczorynki były jeszcze na TVP2 (krótko ale jednak) oraz na Polonii, dla dzieci zagranicą

Nigdy nie bałm się Buki, bardzo jej współczułam. Dla mnie była ucieleśnieniem samotności i odrzucenia. Roztaczane przez nią zimno zabijało wszystko w jej otoczeniu, stworzenia bały się jej, a jedyne czego szukała to towarzystwo i ciepło.

Koszmar mego dzieciństwa. Zawsze jak widziałem Bukę w Muminkach to bez mamy obok i kocyka ani rusz. I mimo tego że jestem już nastolatkiem i poznałem jej historię to i tak dalej mnie kurewsko przeraża. Nie które postacie takie jak wspomniany Klaun mnie bardziej rozśmieszają niż przerażają za sprawą internetowych przeróbek, a Buka... Mógłbym ją nazwać uosobieniem strachu.

Ciekawy filmik. Chętnie posłuchałbym teorii na temat innych bohaterów, np Włóczykija, albo Małej Mi. Interesująca jest też postać Latarnika, jego samotności i dlaczego opuścił wyspę a potem wrócił. Albo Bobek - dlaczego tak rozrabiał?

Przydałaby się analiza wszystkich bohaterów :)

THX ZA WYJAŚNIENIE BO JA DO TEJ PORY BAŁEM SIĘ BUKI!!!

Hafinatowie w jednym odcinku, który pamiętam też chcą odzyskać skradziony przez Paszczka barometr, który jest im potrzebny, bo w jakiś sposób ich biologia jest związana z burzami. W tym odcinku to ewidentnie Paszczak popełnił zło, a nie oni. Wiele z tego ,co pamiętam z muminków jest takie. Rodzina i przyjaciele głównego bohatera nie są źli ani dobrzy. Po prostu są centralnymi postaciami, więc się z nimi identyfikujemy. I to w starszym wieku jest lepsze niż idiotyczna schizma świata na zadeklarowane zło i dobro jak np u Tolkiena. Jego złe postacie różnią się od dobrych przede wszystkim tym, że są ładne z wyglądu. Przynajmniej u muminków łatwo zdać sobie z tego sprawę.

Bałem się jej jak cholera, pamiętam że gdy byłem na studiach i zaczęły być popularne media społecznościowe były całe grupy zrzeszające ludzi straumatyzowanych buką, jedna grupa nawet zbudowała w zimę wielkiego buka - bałwana i ceremonialnie go zniszczyła :D W animacji którą polskie dzieciaki lat 90 znają najlepiej nigdy nie wyjaśniono buki, wiedzieliśmy tylko że wszyscy sie jej boją, jest dziwna/ straszna/ niepokojaca - i możesz zginąć podchodząc za blisko - jakby tego było mało wersja animacji która była wyświetlana w polsce była Fińską wersją - gdzie legendarny już odcinek gdzie rodzina muminków barykaduje się w domu był o wiele mroczniejszy, dosłownie - wszystko było przyciemnione, co spowodowało np że Ryjrk zamiast zobaczyć fioletowego dziwnie wyglądającego stwora na werandzie i uciekać bo jest tchórzem - zobaczył przerażające ślepia w górującym nad nim zarysie potężnej sylwetki i uciekał atując życie - dla dziecięcej psychiki to na prawde wielka różnica - o tym jak wielka niech świadczy fakt że JAPOŃCZYCY - którzy to słyną z bardzo dorosłych i śtrasznych animacji postanowili edytować tą scenę by była mniej straszna :)

Moja nauczycielka miała przezwisko Buka.. Również przez posturę. Ale ja bardzo ja lubiłem.

pamiętam dokładnie tą bajkię, to jedna z moich ulubionych

O jak dawno nie widziałem wieczorynek

Ja gdy miałam 3 do 7 lat bardzo bałam się buki i zawsze gdy były odcinki z buką i sie zjawiała to chowałam twarz w poduszkę żeby nie wiedzieć jej...Mój starszy brat który w tych latach miał od 11 do 15lat nawet kupił sobie koszulke z buką żeby straszyć mnie nią

Warto też pamiętać o tym, że przecież Buka zjadała niektóre osoby. Dowodzi temu np; opowieść Joka (pamiętniki Tatusia Muminka) o swojim bratanku którego zjadła Buka

Aj dziecinstwo mi się przypomniało 😢😊. Fakt Buka na początku mnie straszyła pózniej trochę przywkłem . Dawaj więcej takich materiałów! Jeszcze Gumisie i Brygada RR ! Ach te dzecinstwo ...😢😊

Ja się chowałem za łóżko jak szła i delikatnie wychylałem oczy.

W końcu po ponad 15 latach wiem kim była BUKA🤔😁

Ta scena z Buka na zawsze pozostała w pamięci. Emocje grozy dla dziecka są nieśmiertelne. 😨😱

pokochałem Bukę

Niby nie bałam się Buki, moim największym strachem były Hatifnatowie...

byl taki obrazek " ch*j ci w dupe za wszytskie nie przespane noce ANTY BUKA" ❤❤❤❤

Szkoda, że zdjęli Muminki. ich zakończenie mogło być ciekawe. 😂

Super. Szkoda tylko, że nie rozwinąłeś historii tej muszelki w kształcie serca. Z tego co pamiętam, to właśnie jego szukała, a któraś z postaci chyba Mi, sobie je przywłaszczyła. Stąd ten konflikt. Mama Muminka dopiero zakończyła nachodzenie ich przez Bukę. Ale mogę źle pamietać.

Mnie za dziecka nie przerażała, w końcu nic złego nie robiła.

Jak się nigdy nie odzywała. Mówiła jak ją tata Muminka przepędził "ja wrócę, ja wrócę "

Kiedyś byłam na balu Helloweenowym w szkole przebrana za Bukę haha

Z Buką jest trochę jak z krainą grzybów. Wiele osób (w tym ja) przyznaje, że kraina grzybów wywołuje u nich większy niepokój niż jakikolwiek horror. I często ciężko wytłumaczyć dlaczego boimy się takiej krainy grzybów czy Buki. Ludzka psychika ma jakąś taką cudaczną własność, że bardziej boimy się czegoś co jest tajemnicze i trochę mroczne, a jednocześnie nie do końca wiadomo czy jest to coś złego czy nie - są co najwyżej jakieś subtelne sygnały, że to może być coś złego - niż takiego bardzo konkretnego i dobrze zdefiniowanego zła, gdzie doskonale wiemy co czyni daną rzecz niebezpieczną.

Zawsze współczułem Buce i się z nią utożsamiałem

Kim była? Bez wątpienia moją ulubioną postacią :)

Nawet w "Zimie w Dolinie Muminków" Totiki mówi, że jedyne czego chce Buka, to się ogrzać, lecz nie może bo gasi wszystko do czego się zbliży.

Teraz to ja dziękuję bardzo za wyjaśnienie :D Gdzie byłeś 30 lat temu? ;P

Bajki nie zdjęto z anteny. Nawet w Polsce, zostały wyemitowane wszystkie odcinki. Nawet słabszy, ostatni sezon.

W książkach Buka mówi, co prawda odpowiada lakonicznie, a jest wypowiedzi są zapisane WIELKIMI literami, ale dzięki temu jest nieco bardziej sympatyczna. ;)

W jednej ze starych bajek dokładnie było wyjaśnione że Buka bardzo chcę kogoś dotknąć bo wtedy również ta postać zamieni się w bułkę i będzie ona miała przyjaciele dlatego zawsze do wszystkich się zbliżała aby mieć przyjaciela

Mi zawsze było jej szkoda, bo chciała tylko przyjaźni😔😔

Ten kto nie bał się Buki, miał nerwy ze stali

Taka ciekawostka prosto z Finlandii, Buka ma swój pomnik w Oulu w postaci dużego kamienia :)

Wszyscy mnie straszyli Buką, zawsze strasznie płakałam z tego powodu :c

Ogólnie ta bajka była jakaś taka psychodeliczna i tajemnicza, coś jak Wyspa Niedźwiedzi. Obie nie były lekkie w odbiorze, pozostawiały swego rodzaju niepokój. To samo dotyczy Olmeków z "Tajemniczych złotych miast".

W filmie animowanym ,, Mumimki" dowiedzieliśmy się o niej trochę więcej.

Mnie nigdy buka nie przerażała a bardziej ciekawiła lubiłem ją najbardziej z tej bajki ☺️

Muminki to generalnie specyficzna bajka.

Ja osobiście w głównej mierze oglądałem "filcową" wersję Muminków. Więc śmiało mogę stwierdzić (przynajmniej na bazie wspomnień) że Buka rysowana, w porównaniu do Buki filcowej wygląda jak pierdoła, a nie straszydło.