Czytamy naturę #65 | Munch i mandryle - Błony i bariony 

Ja tak samo...

No właśnie dlatego. Zobacz ile wyświetleń mają filmiki jakiegoś żółtka, który gra na gumowym kurczaku. lol

Ja tam się nie przejmuję. Wszystko toczy się dokładnie tak, jak powinno. Aksjomat. ;)

Bo jest za dużo reklam

@@LukaszLamza Mam tylko nadzieję, że skromna ilość oglądających nie zniechęci Cię do dalszej pracy. W końcy te kilka tysięcy autentycznie zainteresowanych to nie w kij dmuchał.

Wyśmiali, wyśmiali, a mi już drugi patrol pod okno zajeżdża...

Otóż to. Pozdrawiam!

To by był jakiś, kurczę, wzrost wykładniczy. Spokojnie. Za tydzień będzie 4,25.

@@LukaszLamza Ja bym proponował 4,5 i dam więcej :)

Jest bardzo ważna. Gdyby niebo o Muncha było bledsze, świat byłby innym miejscem.

Brawa dla Przemka. Tak, mi też się podoba. :)

Też lubię Nauka To Lubię! :)

Pozdro 600!

Niezmiernie miło mi to słyszeć.

Tam mój dom. Pozdro

Odpowiedź dla przyjemności! :)

Oj, jeżeli wyizolowałeś z mojego jestestwa perwersyjny pociąg go wykresów, to zdecydowanie troszkę mnie znasz. :) Człowieku, żebyś ty widział, co ja potrafię zrobić z czarnym cienkopisem i pustką kartką A4. :D

No raczej. ;)

Doceniam wytrwałość. Naprawdę. Ale następnym razem proszę chociaż dodać jakąś liczbę naturalną z przedziału 3709-4709 - kto wie, może to będzie początek jakiejś pięknej przyjaźni?

@@LukaszLamza Panie Łukaszu na tyle na ile w danej chwili czas pozwala zawsze staram się słuchać mądrych i inteligętnych ludzi którzy z pasją opowiadają o ciekawych rzeczach. Zawsze mnie cieszy taki koncentrat informacji o nowinkach w nauce dlatego miło mi przynajmniej w ten skromny sposób wykazać i wyrazić moje poparcie. Przez zgiełk jaki ogarnia mój dzień w pracy komentarz co prawda nie jest górno lotnie rozbudowany Ale bardzo szczery 😁 trzymam kciuki za rozwój kanału i tej serii. Pozdraiwam serdecznie Adam Bogusławski

Tak! Ba, długo dawałem się wkręcić w stary mit, że "wszyscy Chińczycy wyglądają tak samo", dopóki nie wyjechałem do Chin i spędziłem z nimi trochę czasu, poznając konkretne osoby. Nagle się okazało, że to raczej kwestia tego, jak się patrzy, a nie jak się wygląda. Pozdrawiam!

Albo barwnik, albo barwa tzw. strukturalna, tzn. jakiegoś rodzaju bezbarwne włókienka/warstewki, które są akurat tej grubości, żeby odpowiednio rozpraszać światło i dawać barwę niebieską. Do googlowania i meldować o wynikach!

Pijam tylko kawę ferromagnetyczną. Kubek ma metaliczne dno. Ale cśśś.

green sreen w tle, a w programie podmienia się tło już przy obróbce video

Elon Musk jest jednym z moich wieloletnich fanów.

Nie, to jednorazowy, przedwczesny prezent na dzień frajera. Nie ma za co.

Jednorazowa fantazja. Trzy to dobra liczba.

M I Ł O Ś Ć

Oho, klasyką zajechało. Kurczę, całe życie marzę, żeby natrafić na naprawdę natchnioną księgę, ale jeszcze mi się nie poszczęściło. A co do elektronów - nie tyle absurdalna, co niepotrzebna. Fizycy są pragmatyczni i to dzięki temu tak często mają rację. ;)

Ale procedura obliczania numerycznego jest właśnie taka...

Trochę szkoda, bo to w sumie dość prosta rzecz. I bardzo fajnie pokazuje, o co chodzi w fizyce, w matematycznym sposobie patrzenia na świat.

Ja miałam tak samo- youtube, odrobina czasu i da się nadrobić, wbrew pozorom jest to względnie proste :)

Kłaniam się. :)

A ja bym chętnie zobaczył, jak to wyjdzie z brutalnej analizy ilościowej. Czasem - czasem! - to daje fajną perspektywę na Człowieka.

"7 różnic między kobietami i mężczyznami. Numer 5 cię zaskoczy!" OK, zapisałem sugestię na małym kawałku papieru. ;>

Ale o to właśnie chodzi, że nie wiadomo! Jeżeli masz do mnie zaufanie, to i tak obejrzysz. ;)

@@LukaszLamza Też uważam, że ma to ogromny urok, inaczej zapewne bym np to o 'Krzyku' olała a temat fascynujący

Hm, ja od lat korzystam z internetu z "blokowaczem reklam", więc nie zauważyłem, ale dopytam kolegów zarządzającym kanałem, czy coś rzeczywiście mogło ulec zmianie w tym temacie. Cóż, kokosów to chyba ze mnie nie ma. ;) Pozdrawiam Panią jak zawsze serdecznie.

@@LukaszLamza Ja od dłuższego czasu nie blokuję reklam na youtube i dbam o kondycje, bo mała gimnastyka na reklamach czyni cuda a ulubieni twórcy coś tam zarobią ;)

Może Pan tego nie zauważył, ale to jest kanał o wybranych artykułach w Nature a nie o historii sztuki.

11...Na4

@@andrzejwitkowski1613 Źródłem do części poświęconej obrazowi Muncha jest, jak podaje dr Lamża, artykuł z Science Advances; Nature tylko bardzo pobieżnie omawia problematykę zaniku farb. A zatem nie jest mowa w programie o artykule z Nature jak Pan mnie poucza. Artykuł z Nature, który prawdopodobnie pan Lamża czytał, koncentruje się na sprawie właściwej konserwacji obrazu w celu uniknięcia uszkodzeń i tak samo wątek ten jest podkreślany w nieanglojęzycznych artykułach, równie naukowych jak Nature. Główne lekcje zatem płynące z badań nad obrazem to zwrócenie uwagi, że nie ekspozycja na światło, lecz nadmierna wilgotność jest powodem omawianych zmian i zalecenie by przechowywać obraz w pomieszczeniu, którego wilgotność nie będzie większa od 45%. Fragment wykładu poświęcona norweskiemu malarzowi to specyficzna wersja "Much Ado About Nothing" autorstwa wykładowcy. Uwagi, będące prywatnym popisem na temat Constable'a czy Sisley'a, są delikatnie mówiąc śmieszne. Dobrze, że powstrzymał się pan doktor od dodania Turnera do artystów, którzy według jego opinii nie umywają się, jak poprzednio wymienieni, do Muncha; byłaby to całkowita kompromitacja. Zamieściłem w moim komentarzu wagę o ogólnej kulturze, której widocznie brak doktorowi Lamży. Wiedza o naukowych inspiracjach impresjonistów nie jest wyłączną domeną historyków sztuki. Ma Pan racę, kanał jest o wybranych artykułach; nie zwalnia to recenzenta od dodania czegoś inteligentnego od siebie. Jako filozof przyrody powinien zdawać sobie sprawę doktor Lamża, że korzystanie tylko z literatury naukowej anglojęzycznej przyczynia się do skandalicznego pomijania dorobku naukowców nie piszących w tym języku. Polskę opuściłem, gdy wbijano nam do głów język rosyjski, który był lingua franca obozu najszczęśliwszych ludzi na świecie. Obserwując z daleka co się dzieje w kraju nad Wisłą, widzę że nastąpiła zmiana polegająca na zastąpieniu jednego totalnego języka innym, o czego opłakanych skutkach starałem się poinformować uczestników tego kanału. Popijanie kawki podczas wykładu jest oznaką dziwnych manier, wpisujących się doskonale w dominujący w Polsce kulturowy l'air du temps.

Hola, hola. Mierzony jest stopień dyspersji. Wiele cech źródła jest na to nieczułych. Strukturę i proporcje typów ośrodków, przez które przechodziły, mamy omówione, i to dość przekonująco. Autorzy podają słupki błędu i oszacowanie błędów systematycznych. To by trzeba jednak nieco konkretniej skrytykować, drogi Ziemianinie...

Tylko skąd te dane? Voyager 1 oddalił się od słońca zaledwie o około 147au i tylko z tej sondy mamy dane z nie tak odległego kawałka kosmosu. Co jest dalej to są tzw szacunki, modele... wróżby z fusów. Weźmy dyspersję fal elektromagnetycznych, która zależy od gęstości ośrodka przez które fala przechodzi - kiedy na ziemi obserwujemy błysk to tak na prawdę nie wiemy kiedy ta fala została wy emitowana, przez jakie ośrodki przechodziła (niech ktoś mi udowodni że kosmos jest izotropowy), i najważniejsze jakie było spectrum emisji (skąd wiemy że odbierane przez nas częstotliwości nie zostały przesunięte w fazie)?? My (ludzkość) obserwujemy kosmos tak na prawdę przez chwilę. A jak się słyszy wypowiedzi astronomów to można mieć wrażenie że już wszystko o nim wiemy. Jakiś dziwny strach przed przyznaniem się do niewiedzy w jakimś temacie. Kosmos trzeba badać ale z głową. Takie rozważania o ciemnej materii kojarzy mi się z szacowaniem ilości ryb w jeziorze na podstawie zdjęcia tafli tego jeziora - jakie dane takie wnioski.

​@@patrykwozniak7800 "Co jest dalej" podlega najzwyklejszej w świecie obserwacji. To, że czegoś nie "dotknęliśmy", nie oznacza, że nic na ten temat nie wiemy. Gęstość i skład ośrodka międzygwiazdowego jest znana całkiem nieźle. A co do pozostałych kwestii - łatwiej rzucić w powietrze niż wykazać. Przykładowo, "skąd wiemy, że częstotliwości nie zostały przesunięte" ["w fazie" litościwie pomijam]? Można by w prosty sposób odbić: dlaczego by miały być? Nie można tak sobie po prostu zmyślić zjawiska fizycznego. Proszę zaproponować konkretny mechanizm, który mógłby doprowadzić do przesunięcia, wykazać jego realność w warunkach przestrzeni kosmicznej i jeszcze zaproponować jego weryfikację obserwacyjną. Tego typu krytyka nie ma sensu, dopóki ogranicza się do "a może wszystko jest inaczej". Dla każdego, kto się zajmuje nauką, jest jasne, że wszędzie mogą kryć się nowe zjawiska. Ale żeby krytyka była sensowna, musi być konkretna. W przeciwnym razie to jest tylko "takie sobie gadanie", którym można równie dobrze skrytykować każdy artykuł naukowy na dowolny temat. Pozdr!

@@LukaszLamza Konkretny mechanizm - proszę bardzo - może nie jest to najlepsze odwołanie ale skorzystam z tego co opisuje nam Wikipedia: Na początek z definiujmy sobie trzy rzeczy: źródło - miejsce w którym powstał rozbłysk; obserwator - nasza mała kula ziemska i jeszcze mniejszy teleskop odbierający fale elektromagnetyczne sygnał - fala elektromagnetyczna powstała u źródła, którą odbiera obserwator i interpretuje jako rozbłysk. Przesunięcie ku czerwieni (lub fioletowi ) to zjawisko przesunięcia spectrum fali. Może być wywołane kilkoma przyczynami: 1. efekt Dopplera - poruszające się źródło, poruszający się obserwator. 2. Rozszerzanie się wszechświata 3. Grawitacja. i teraz po kolei: Ad1. Czy znamy wektor prędkości źródła rozbłysku? Czy znamy nasz wektor prędkości w stosunku do wektora czoła fali sygnału? Mała dygresja - fala świetlna rozchodzi się w przestrzeni w sposób kulisty, czym dalej od źródła (większy promień) tym ta sfera lokalnie przypomina płaszczyznę. Czy obserwator poruszający się nie prostopadle do tej płaszczyzny "dozna" efektu Dopplera i jaki wpływ będzie miało nachylenie wektorów i wypadkowa prędkość fali? Ad2. Ile czasu potrzebował sygnał od źródła do obserwatora o tyle efekt przesunięcia będzie mocniejszy. Czy rozszerzanie się wszechświata jest stałe, liniowe, nieliniowe, harmoniczne? Ad3. Mamy tu dwa parametry i trzy możliwości i nieskończenie dużo wyników :). Parametry to całka pól grawitacji od strony źródła oraz od strony obserwatora. znajdźmy teraz punkt na drodze sygnału, w którym te całki są sobie równe. I jak wspomniałem mamy 3 możliwości: a) jest równo w połowie, b) przesunięty w kierunku źródła, c) przesunięty w kierunku obserwatora. Więc efekt przesunięcia zależy od wyniku, od tego jak bardzo punkt równości jest przesunięty od środka drogi oraz oczywiście od całkowitej odległości. Tak, że czynników o, których wiemy jest już sporo. Do tego dochodzę te o których nie wiemy. Oraz niestety nieznane parametry. Szacować możemy coś co znamy. Coś co poznaliśmy. Jesteśmy punkcikiem w kosmosie i jedynie czym dysponujemy to informacje, które do nas docierają - których nie jesteśmy w żaden sposób zweryfikować. Nie możemy wysłać sygnału i sprawdzić jak zostanie zniekształcony kiedy do nas wróci. Nie mamy referencji. Posłużę się analogią - bierzemy pręt o nieznanej strukturze, nieznanej długości i przekroju. Wiemy tylko że jego długość jest nie mniejsza niż kilkaset metrów. Na jednym mm2 tego pręta przyczepiamy szereg tensometrów i zaczynamy obserwacje. Nie znając wymiarów, sił działających na pręt oraz jego właściwości mechanicznych próbujemy na podstawie samych tylko odczytów odpowiedzieć na pytanie jakie są naprężenia na końcu tego pręta.) Odpowiedź "7" jest równie dobra jak każda inna. Jeśli na orbitach wszystkich planetach układu słonecznego umieścimy teleskopy typu Hubble’a to wtedy nasz obszar obserwacji naszego pręta rozszerzy się do cm2. I proszę nie zrozumieć mnie źle, badać trzeba i teraz na tym mm2 i za 200 lat na tym cm2. Tylko dawanie odpowiedzi typu "7" czy "44" jest w tej chwili nieporozumieniem. Ale, żeby dodać jeszcze dziegciu na temat tego co wiemy o kosmosie :). Odnośnie czarnych dziur: Dla uproszczenia: - przyjmijmy średnicę jednego nukleonu równą d_n = 1 fm. - przyjmijmy masę jednego nukleonu m_n= 1u. Korzystając ze wzoru na Promień Schwarzschilda policzmy jaką masę musiał by mieć nukleon aby być czarną dziurą w przybliżeniu: MN = 2 * 10^38 u Dużo co? Liczba jak liczba można powiedzić, wszyscy wiedzą że czarne dziury są ciężkie. Ale po drążmy dalej i dokonajmy pewnej interdyscyplinarnej interpretacji. Zanim powstanie wyliczona czarna dziura będziemy musieli zbliżyć tą horrendalnie wielką liczbą nukleonów do siebie. W układzie okresowym znajdziemy najcięższy pierwiastek o masie 294 u. Jest on wysoce niestabilny. Niestabilność związana jest energią wiązania. Znajdźmy na wikipedi wykres energii wiązania: obejmuje on wartości od 1 do około 240 nukleonów. To ja się zapytam gdzie pozostały Sekstylion wyników? I mówimy tu tylko na razie o cząstce której jądro składało by się z 2*10^38 nukleonów. I teraz trzeba to wszystko spakować do obszaru 1 nukleonu! Na podstawie powyższych danych szacuję, że pewność obliczeń Astrofizycznych związanych z czarnymi dziurami na 1 * 10^(-38)%. No a czarne dziury * czarna materia * niepewność wyników = czarna magia. Ale może jest jakiś błąd w moim rozumowaniu? Może czegoś nie wiem? Kiedyś szukałem obliczeń Chandrasekhara związanych z "Granica Chandrasekhara" aby zweryfikować moją niewiedzę - ale niestety nie znalazłem (ktoś/coś?). Jestem otwarty na merytoryczną dyskusję.

Hm, dowiem się, o co cho.