Niedawno znalazłam u pewnego zakonnika taki wpis na jego profilu: Boże, chroń mnie od pierwszych odruchów. Dochodzę do wniosku, że tym wołaniem powinnam zaczynać każdy dzień🙂Gdybym wiedziała, jak wielką konfuzję sprawię Ci komentarzem o "W pustyni i w puszczy", to zapewne bym go nie napisała. Zrobiłam to, ponieważ Twoja opinia mnie również w jakiś sposób dotknęła, a że ja jestem skrajnym ekstrawertykiem (potwierdzone) a moim żywiołem jest walka;-) , to oczywiście "musiałam" się odezwać. Ekstrawertyków nikt nie lubi, zwłaszcza takich skrajnych i mało kto rozumie (lub wierzy), że ja lubię, gdy ktoś ma inną opinię niż ja, bo wreszcie jest pole do wymiany myśli i konfrontacji. Większość ludzi tego nie lubi i unika, ale nie ja, za co często dostaję od życia baty. Mało kto rozumie, że wolę różne opinie, uwielbiam, gdy ktoś się ze mną nie zgadza światopoglądowo lub ma inny gust - ja nie uważam takich ludzi za głupszych od siebie, ale tak to jest często odbierane w świecie, gdzie króluje polityczna, chora według mnie, poprawność. Najważniejszy jest szacunek i nieużywanie argumentów ad personam. To staram się zawsze zachowywać. No, ale tyle o tym, ja swojej opinii o książce również nie zmieniłam🙂co zupełnie nie przeszkadza mi uważać Twojego kanału za jeden z lepszych, ciekawszych i profesjonalnych. Robisz dobrą robotę i to jest najważniejsze i całe szczęście, że nie muszę się z Tobą we wszystkim zgadzać i czytać i uwielbiać te same książki. Byłoby to dla mnie skrajnie nudne życie i w ogóle by mnie tu nie było. Podsumowanie bardzo dobre, interesujące dla mnie, ale już podchodzę z dystansem, bo po ostatnim bookhaulu u Magdeuke wydałam sporo kasy na kolejne książki, więc muszę sie bardziej pilnować. Będę chiała przyłączyć się do klubu polskiej książki jak będziecie czytać Trylogię, bo chciałam sobie odświeżyć i przekonać się czy Skrzetuski nadal jest dla mnie tak irytujący. Co do "Potopu" to nigdy go nie czytałam, bo film uwielbiam ponad wszystko i nie chciałam sobie psuć tego nastroju uwielbienia pierwowzorem książkowym. Tak, wiem, że to idiotyczne, wiec skoro już dorosłam, czas na lekturę.
Bożeno, ja się absolutnie nie obrażam na odmienne niż moja opinie - po to mam kanał, żeby dyskutować. Natomiast mój kanał jest na tyle mały, że oczywiście biorę sobie do serca różne głosy. A z ciekawostek ja jestem skrajnym introwertykiem 😊 dziękuję Ci za wymianę poglądów i mam nadzieję, że jeszcze nie raz sobie o książkach podyskutujemy🩵
A może Bożeny tak mają. Ja też uwielbiam żywe, czasami nawet ostre dyskusje, różnice w poglądach. Dopiero wtedy jest ciekawie, a nie gdy wszyscy piją sobie z dzióbków, są dla siebie milusi, a swoje prawdziwe poglądy ukrywają. Też niejednokrotnie z tego powodu spotykają mnie zarzuty, ale szczerze powiedziawszy nic sobie z tego nie robię. W kwestii w Pustyni i w puszczy w pełni zgadzam się z Natalią. Pozdrawiam
Nagrywa się z jednej strony lepiej - nie waham się już co myślę, o książkach, moje opinie się przleżały. A z drugiej przy słabych książkach często zapominam fabułę 😄
Jeśli chciałabyś pogłębić temat Afryki to polecam Matka dzieci przeklętych. O dzieciach oskarżonych o czary w Nigerii. Fakt jest to przeplatane historią autorki, ale warto. Pozdrawiam
Sen o okapi - trochę jak baśń. O niczym wielkim ani zaskakującym. Ot, życie niewielkiej społeczności Z jej obawami, lękami, miłościami zazwyczaj niespełnionymi. Przepłynęła przeze mnie jak dość urokliwa rzeczka i zniknęła. Zostawiła mnie bez emocji, bez wzruszeń, ale też bez złości, że zmarnowałam czas. Taka książka, którą się zaczyna z zainteresowaniem i kończy bez żalu. Czyli troszkę się różnimy w odbiorze😉 Cały czas boję się zabrać za Krwawy Południk właśnie z racji tej ilości przemocy. W pełni zgadzam się z Tobą o potrzebie rozmowy o śmierci. I to nie tylko ze starszymi osobami. Taki banał, ale prawdziwy - w życiu pewne są tylko dwa wydarzenia: to, że się urodziliśmy i to, że umrzemy. Mój kwiecień to przede wszystkim reportaże nominowane do Nagrody Kapuścińskiego i polskie kryminały do nagrody Wielkiego Kalibru.
@@kursywa Bardzo podobają mi się kryminały Julii Łapińskiej i jej cykl z Kubą Krallem. Niestety, nie dostała nagrody, a szkoda Dobrze bawiłam się na Wiszącej małpie Machulskiego i doceniam Półmistrza Czubaja. Nagrodę dostał Czarny poniedziałek - to raczej książka poruszająca problemy społeczne, mniej kryminał. Ale może być.
Jesli Cie interesuje tematyka śmierci, to mogą Cie zainteresowac ksiazki Caitlin Doughty. Ona pisze o róznym postrzeganiu smierci w róznych kulturach, różnych rytuałach pogrzebowych, a ma też taka autobiograficzną książkę Dym wciska się do oczu, ktora jest o tym, jak zaczęła pracowac w krematorium, bo nie umiala się pogodzic ze smiercia
Apropos lubianego przez Ciebie wątku śmierci i chorób oraz tego, że niekoniecznie ludzie lubią o tym rozmawiać, to wydaje mi się, że spodoba Ci się powieść graficzna "Porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym". Opowiada właśnie o rodzicach, którzy nigdy nie chcieli rozmawiać na tego typu tematy aż stało się za późno i trudnej relacji z nimi z perspektywy córki. Czytałam kilka lat temu i nie mogłam się oderwać, przy lekturze doświadczyłam całego przekroju emocji :)
W pustyni i w puszczy mam w planach bo to rzeczywiście lektura w klasie 6. Myślę że dzisiejsze 12-13 latki są na tyle dojrzałe że przy mądrym omówieniu są w stanie dobre wnioski z tego tekstu wyciągnąć. Mam taką nadzieję :)
Ja się chyba nie polubię z Cormac'iem. Czytalam tę ostatnią ksiązkę "Pasażer"- strasznie zaciekawił mnie opis... i totalnie mnie zmęczyła, do tej pory nie wiem co o niej myśleć. Jeśli będziesz po nią sięgać to nie sugeruj się opisem z tyłu - jest zupełnie czym innym.
Muszę napisać o majtkach... Dvořáková nie używa tego w języku czeskim... to już kwestia polskiego tłumacza. Kalhotky to jedyna czeska forma, nie jest to zdrobnienie, więc majteczki...to złe tłumaczenie
W Pustyni i Puszczy podobnie zresztą jak wiele innych o podobnej tematyce, (albo innej jak np. opowieści o Tarzanie) zostało napisane w konkretnych czasach i stylu charakterystycznym dla tych czasów. Więc ocenianie jej odnośnie rasizmu z perspektywy dzisiejszych czasów i dzisiejszych standardów, jest trochę bez sensu. Można jedynie dyskutować czy powinna być lekturą szkolną, (nawet nie wiem czy jeszcze jest)? Jednak już przy omawianiu epok literackich, już powinna być uwzględniana jako przykład literatury pozytywistycznej i je sposobu widzenia świata po za Europą. Znajomość mód literackich i typów bohaterów w poszczególnych okresach literackich moim zdaniem jest ważna i konieczna do zrozumienia historii. Tak przy okazji w okresie Średniowiecza i trochę później była moda na sztukę zwaną "makabreską" z dzisiejszego punktu widzenia dość szokującą i gdyby ją oceniać to trzeba by chyba powiedzieć, iż jej twórcy "mieli coś nie tak z głową".
Tak, oczywiście to rozumiem. Ale dowiedziałam się, że ta książka jest omawiana jako lektura i przedstawiana jako pozycja przygodowa, o przyjaźni I pomija się komentarz o aspektach, o których wspominam, co dla mnie jest nie w porządku (oczywiście wielu nauczycieli wspomina o szerszym kontekśice). Poza tym o wartościach pozytywistycznych można poczytać w innych książkach, ta moim zdaniem pomijając już nawet wątki rasizmu, jest po prostu słaba i ma beznadziejne wykreowanych bohaterów.
