DEĞERSİZLİK DUYGUSUNUN 6 SEBEBİ 

Videolarımızı beğenmeniz, kanalımıza abone olmanız, yorumlarınız ve "katıl" aboneliğiniz videolarımızın devamı için çok değerlidir. Desteğiniz için şimdiden teşekkür ederiz. 😊 KATIL ABONELİĞİ İÇİN: ru-vid.com/show-UCJIIjEjQDnhrwzpVhzpNLOQjoin

3 kurtajdan sonra doğmuşum, Annem korunduğu halde ben olmusum beni 3 kere aldırmaya gitmişler, Erkek cocugu olmadigim icin babam 3 ay yüzümü görmemiş, Evde 3 erkek var biz 3 kiz kardeş olarak onların hizmetçisiydik, Annem kızlarını kendi annesi olarak görürdü, Babam çok eleştirel ve dayakciydi, Annem babamdan, dolayısıyla biz de kardeşler babamdan çok korkardık, Annem çok misafirperverdi ama akrabalarıyla ilgilendiği kadar bizimle ilgilenmezdi, Okula gidip geldiğimde bir kere olsun yemek önüme konmamıştır, Misafire denk geldiğimizde onlardan geriye kalanlarla karnımızı doyururduk, Evin en akıllı çocuğu olmak bana kalmıştı ben de o oldum. (EN hamaratlisi ablam, en uysal diğer ablam, en beyfendi byk abi, en haylaz ortnc abi, en faydalı kck abi... ben de kendimi ifade edebilmek için evin okuyanı oldum) Mecbur okudum ki babam beni aşağılayamasın. Kardeşlerimi evlendiklerinde bile tokatlardı... .... .... Ya hocam bizim kök aile buydu... Tahmin edin nasıl bir eşle evlendim.... Supriz babam gibi... 21 yıl hakaretlerini, degersizlestirmelerini, aldatmalarini normal birşeymiş gibi yaşadım... Inanın 3 yıl önce sizin ve diger uzman kisilerin videolarınızı izleyerek NE OLUYORUZ, BEN KIMIM, NE YAŞIYORUM? Sorularını sormaya başladım ki kendim bile isteye boşanma davası açtım. Şükür annem babam hayatta değildi. Yoksa beni sıkıştırıp buna engel olurlardı. Evlatlarimla yeni bir hayat kuruyorum. Hayatımda ilk kez O NE DÜŞÜNÜR BU NE DER demeden KENDIM ICIN BIR KARAR VERIYORUM... BU BILE BENI ÇOK RAHATLATIYOR...

1- İstenmeyen çocuk olmak 2-Bir kayıptan sonra dünyaya gelmek 3-Ailenin erkek çocuk düşkünlüğü 4-Diger çocuklarla Kıyaslanmak 5-Çocukken hakarete ve şiddete uğramak 6-Sürekli eleştiriye maruz kalmak

Ailenin engelli utanılacak çocuğuyum...bende var olmak için çok çalıştım çok direndim...Basarirak intikam almaya yeminliydim...ve yaptım...banada hayat 40 sonra intahar girişimimle başladı...Hayatım altüst oldu resmen...şu an 4 sene gibi bı zaman diliminde tekrar zirvedeyim...Bambaşka bi ben olarak...Haaa bide toplum baskısı vardı ki akıllara zarar... Hala var....Diyeceklerim bu kadar hocam...Saygıyla...

Bir de elalem ne der , kimse duymasın lafları var ki. Yaptığın her şey yanlış ve diğerleri benden daha önemli hissi yaratıyor. Ben şahsen uzun yıllar annem hep başkalarının düşüncesini önemsiyor benim ne hissettiğimle ilgilenmiyor diye düşünmüşümdür.

İstediğim kişi olmama izin verilmemesi,kısıtlama,sindirilme,fikir özgürlüğümün kısıtlanmış olması…Ben kimim ki benim fikrim olsun ben kimim ki istediklerim olsun düşüncesi oluşturur ve beraberinde maalesef ki değersizlik hissi,onu tetikleyen özgüvensizlik ve kronik mutsuzluk.

Değerden bahsetmişken ürettiğiniz içerikler ülkemiz için o kadar büyük bir değer ki.. Bir psikolog olarak çok severek takip ediyorum sizi..

73 doğumluyum, babam ben doğduğumda erkek çocuk beklediği için hastanede odaya çıkıp beni görmemiş. Şifalandırmaya çalıştığım değersizlik duygumun bundan kaynaklandığını düşünüyorum. Fakat sevgilerinden hiçbir zaman şüphe etmedim. Annem 17 yaşında evlenmiş, 18 yaşında beni doğurmuş. İkisi de zor zamanlardan, yokluk zamanlarından gelmişler, bilgileri, görgüleri, gördükleri, öğrendikleri kadarıyla yapabileceklerinin en iyisini yapmışlar. Şimdi onları çok daha iyi anlıyorum.

Çok doğru annem ve babam sürekli elestirdiklerinden herkes bana bakıyor gibi geliyor

Çok beğendim açıklamayı. Benim daha çok yaşadığım şey ergenliğimden beri kariyer edinme konusunda eksik, yetersiz ve değersiz hissettirilmem. Yapamadığım veya yapmayacağım için değil; sürekli bir rekabet hali, öne geçen kişinin diğerlerini ezmesi, aile tarafından yarış atı gibi kullanılmak, ailenin kendi çevresine övünmek için akademik başarının kullanılması ve rezil olmayalım diye beni istemediğim şekilde, irademe uymayan şekilde despotça kullanmaları. Hayatımı mahvettiler, faturası da bana kaldı.

Ben de kıyaslanma ve eleştiri sebebiyle değersiz hissedenlerdenim. Ama objektif olarak baktığımda çok değerli ve kendinne yatırım yapmmış bir bireyolduğumu biliyorum. Özellikle diğer insanlarla ilişkilerimde hep bir kendimi baskılama çabasına giriyorum. Bu ne istediğini bilen baskın insanlar yoruyor beni, ben demesini bilen insanların yanında var olamıyorum ne kadar ironik o olmaya çabalıyor içimden bir kısım sonra da bunu fark ettiğimde yok olduğumu hissedip uzaklaşıyorum tüm sosyal ilişkilerden.

7.Kız çocuğuna sevgi göstermek gereği duymamak;çocuğun bir kenarda yanlız, mutsuz hissederek büyümesi.

1. babanın görevinin manipilasyonla kız çocuğunun üzerine giydirilmesi. 2.eril enerjideki annenin kontrolünde bulunma onun yörüngesinden çıkma isteğinde, suçluluk hissetme. 3. kendi yoluna gitme isyeğinde. ' eeee ben şimdi ne yapacağım' boşluğu. 4.evdeki rolü fark ettiğimde öfke patlamaları. ( kız çocuğun evin geçimini sağlayıp ona herkez bunu yapıyor denmesi gibi.) 5. bu sebeple dişil enerjide olamama.

Ah kıyaslanmak var ya :) Annem de babam da hala yapar.Çocukken derslerim hep iyi,notlarım hep yüksek olmasına rağmen yetemiyordum.Şimdi anne-babama ihtiyac duymadan kendi-kendimi kıyaslıyorum diğerleriyle.Videonun tamamını izledikten sonra hepsinin bizim ailede var olduğunu gördüm.😐Umarım doğru zamanda şifalanırım bu konuda🙏

Hocam eleştiriye bağlı değersizlik duygusunun olduğunu fark ettim. Babamın yetiştirme tarzı böyleydi. Sürekli onay arıyorum. Hep kaygılı ve gerginim

Kıyaslanmak, çocukken hakarete ve şiddete uğramak ve sürekli eleştiriye maruz kalmak cahil anne babadan gına geldi artık cidden sürekli kendimde sağlıklı bir insanda olmaması gereken davranışlardan kurtulmaya çalışırken buluyorum bu o kadar yordu ki ruhani olarak beni artık bedenim bile eski sağlığında değil ve ben elimden bir şey gelmeden çırpınışlarımı izliyorum keşke şu yaşımda normal olan gibi sadece erkek peşinde kossaydim tek derdim bunlar olsaydı erken olgunlaşmak zorunda kalmak çok kötü gerçekten

intikam aşaması hakkında video gelmeli

Değersizlik nedenleri; 1. İstenmeyen çocuk 2. Bir kayıptan sonra dünyaya gelmek (kürtaj,ölü doğum vb ...) 3. Ailenin erkek çocuk düşkünlüğü 4. Başkaları ile kıyaslanmak 5. Bebek/ Çocukken hakarete ve fiziksel şiddete uğramak 6. Sürekli eleştiriye maruz kalmak

Yoğun Hakaret, şiddet, kıyaslama 28 yaşındayım evlendim iki çocuğum var hala yapılmaya devam ediliyor…. Babamı bırak görmek, sesini duymak istemiyorum mecburen konuşuyorum onda bile 2 gün kendime gelemiyorum o negatiflikten çıkamıyorum nefret ediyorum bu durumdan ama artık bişeyler yapmaya çalışıyorum deniyorum videolarınızla kitaplarla farkındalık kazanmaya başladım çok şükür ama alışkanlıkları değiştirmek zaman alıyor sabredip okuyup dinlediklerimi uygulamaya çalışıyorum.

Bir sonraki videonuzda Kaygılı bağlanma konusunu ele alır mısınız ?

Hayatımızın belli dönemlerinde çok fazla roller içinde buluyoruz kendimizi anne, eş, arkadaş, çalışan kadın/erkek , kardeş... Ve bu rollerden bir ya da bir kaçında bir kayıp yaşanıyorsa iş hayatının sona ermesi ya da erdirilmesi, boşanma, arkadaş ya da kardeşlerden istenmeden hoş olmayan ayrılma ya da bırakma gibi durumlarda yaşanan olumsuzluklarda kişi kendine dönmeye ve istemeden de olsa kendini suçlamaya başlıyor ve iyi bir eş, iyi bir arkadaş , iyi bir anne değil miyim demeye. İşte o noktada eğer diğer insanlar yapabiliyor ise bunu bile beceremeyen kişi adlediyoruz kendimizi. Değersiz hissediyoruz. Yaşamımda edindiğim ve kendimde yaşadığım süreçler doğrultusundaki bunları yaşanmışlıklarla deneyimledim. Şükür ki ilk sizin yayınlarınızı izledim ve söylediğiniz kitapları, verdiğiniz bakış açılarımı sizlerle değiştirmeye çalışıyorum. Yeni açılacak kuantum drama eğitiminizi almayı dört gözle bekliyorum. İlk açılacak grupta yer almaya can atıyorum. Bu arada bende 6. Çocuk ve düşürülmeye çok çabalandığı halde hayata inatla gelen bir kişiyim ☺️

çok doğru bi yerdeyim bi kere daha anladım canım hocam

Bana dedemin genç yaşta ölen ilk eşinin ismi verilmiş (Bahire) Yani nüfus cüzdanımdaki isim bu. Ama ailem bana hep, ben doğmadan 1 sene önce 5,5 yaşındayken vefat eden ablamın ismi ile hitap etti (Bahriye) ve büyüyüne kadar da hep onunla kıyaslandım. Onun o yaştayken bile yapabildiklerini dinledim. Ömrüm kendimi beceriksiz işe yaramaz hissederek geçti.

Genelde en büyük darbeyi aileden alıyoruz, ne acı

Çok hayati bir konu. Çok faydalı bir İş yine 🙏🙌. Toplumsal travma . “Sen benim kim olduğumu biliyor musun” lafının kaynağı ve değersizlik duygusunun en net dışa vurumu. Travmalı bireylerden oluşan hasta toplum. Nesiller alacak iyileşmemiz.

Tun hocam.ben hep derdim beni doruran dourtan sadece cismimi dourdu.Şahsımı kendimi 30 yaşımda buldum sevdim.içimdeki boşluklar yaralar gecmedi sadece kapatdım .ane babalı öksüzlük .kendimden buyuk 4 abla +anne baba.hep şunu isitim .adamın yureyi böyle isder adam böyle oluyor dediyimde.Kahkaha cekib guluyorlardı.Sende adammısın diye.33 yaşım var hiç birini ömrümün sonuna kadar aff edeməm.bən etdim fakat içimdeki o yaralı çocu taşıyirum.nədən böyle düsüncesiz oldular bana karşı bilmiyorum .bende çoçukdum konuşkandım .bir azda sakardım.ne olucakdıki buyyunce hepsi kecicekdi.amma onlar gecmesine izin vermezdiler ki.amma hocam çirkin ördek yavrusu oldumu biliyordum o zamandan.ilakide bir buyuk iş becermem herekmiyorki.benim buyuk kalbim var her kesi seven.onlarla aram iyi hem bu dakir halimle beni en cok yaralayan ablalarıma daha cok can yanlrlrlm.taranmak icin deyilde işde öyle durumıar oluyorki birisi çıkıb bir şey etmek zorunda.hocam beni deli olduguma inandiran ablamı hastabelere piskoloklara göturmek bana kaldı.kimse onu anlamadı .ben çocukken ona bet dua etdiyimo hatirladım bir gun.hep derdim .insallah öyle bir deli olursunki hastane hastene hezersin sana care bulunmaz diye.zatən olmaz diyede dusunyordum.bəndən cok akıllı zekiya.her işin iyisi onun kötusu benimdi.bed duama inanmıyordum fakat çoçuk yureyimle dua ederdim.simdi keşke etçeseydim diyorum.10 yil oldu şimdilerde iyileşdi.okulu unversitüsi hepsi ziyan oldu gitdi.aylarxa bende kaldı.buyuk ablam da ayni beni cok incitdi.simdi çocukları bende kalıyor hakini nasil öderim diyor.ben tesekkur için göze girmek için etməmki.nede ablam oldugu icin.ben kim olsa yapardım zatən.vilmiyorlarki onların elme ya kendi ablam olmalarinin benim kalbimde hic bir farkı yok.ne etdiysem kücücükde olsa helal hoşları .elimden gelse daha fazlasını yapardım.ben bunu anladım hayatda beni benden baska kimse sevmez.bide çocuklarım.ben kendimden önce buldum çoçuklarımı.sonra kendimi .öyründiyim şu.Anne olmak icin anneni sevmek icin illhide kendin dogurmana .onun karnından cıkmana gerek yokhep sunu derim çocuklarına.bir gun derlerseki bana doum zamanı hastanede evlatlarından biri karışdı aslında başkasının çocugunu buyutdun.benim için fark etmez .sizi kendim dogurdum diye deyil.sizin siz oldunuz icin seviyorum.kimden dogdunuzun benim icin bir anlamı yok .anlamlı olan sizsiniz.hocam ger şeyi gecmisim atlatmışım fakat bazən kiminse hatırasıba bile insan sarılıb alamak isderya annenin babanin sevgisini hatirlarsın o olsaydı böyle derdi sarılırdı diye yok işde .bizom içimiz bom boş.annem hayatda fakat dedimya benim icin farkı yok konşudan elden .Bir gün ben" kendime bir saç kurulama çakinesi alıyım gerek"dediyimde kendisi bile fark etmeden "sen mesin fön nedir.benim kızım unversitede fensiz pna bir fön almam gerek "dedi.Hocam ben bunu unuta bilirmiyim.oysa benim annemi het kes iyi birbiliyirkən her kese sevgi kaygı şefkat gösderen biri gibi taniyorkən.şimdi gelinini övmekden dili azina sigmaz.benise bizise hep küçültur .bende döyle diyorum .o senen kizin fiyil ya o yuzden deyerli.becerikli.Bənsr senin kızınım.napyim.işde böyle.dedimya bən insanları dünyayı hayvanları çoçukları het seyi seviyorum her birinide ayri ayri sevmeye gucum enerjim yetər.onlarda bu dunyanin içinde.çokmu kindarim katdarım bilmiyirum.Amma iyiyim etrafına işik sacan pozitif ismim gibi bir Güneşim. Hocam.cok uzun yaxiyorum belki amma sizinle konusuyorçus gibi oluyorum..siz böyle hikayeler çok dinlefimoşsiniz .belkife okumazsınız amma ben yenefe rahatlıyorum.ve sizi çok seviyorum

Benı değersiz olduğumu hıssettıren herkesle iletesımımı kestim çok da rahatım bunu görüşmeyi kestıgımde anladım.ben çok degerlıyım başka bır ben yok 😉sevıyorum sızı 🥰sevgiyle 🙋🏻‍♀️

Unutmayayim diye acar acmaz begendim 😄 harika bir video olacagindan eminim, emeklerinize saglik 🙏🏻🙏🏻🙏🏻

Tuna Tuner Hoca sorularıma cevap vermeyince kendimi çok değersiz hissediyorum😜😁 Şaka bir yana sizden bir ricam olacak. Geçen hafta tesadüfen 2-3 dakikalık bir video izledim yalnızlıkla ilgili. Fatma Turgut'un bir videosu ,çok yalnız kaldım iyiki de kaldmısım videosu. Oraya 13 17 yaşında çocuklar ergenler yazmış kimse benimle arkadaş olmuyor, hic arkadaşım olmadı beni bırakıp gidiyorlar yalnız başıma, sıraya başıma koyuyorum uyuyor muşum gibi yapıyorum vakitte hiç geçmiyor türünden bir şeyler yazmışlar ,içim parçalandı .Bu çocuklara bu ergenlere bu konuda bir video yapar mısınız .Çok teşekkür ederim🙋🏼‍♀️💐

Annem ve babam hep haklıydı . Düşündükleri tek ve en doğru. Yaptıkları çok gerekli ve haklı idi hep. Zerre eleştiri kabul etmezlerdi . Sürekli beceremeyen , uyamayan , başaramayan biz olurduk. Düşüncelerimize de duygularımıza da hep kendi istedikleri şekli vermemizi istediler yapamayan elenir

Yoga, meditasyon, holotropik nefesler, oto hipnoz, eft, aile dizimi, atalarla ilgili calismalar, hatirlayamadigim turlu cesit yontem denedim, bunlari deneyip de birakmadim, calistim, calismaya da devam ediyorum. Mesela mali durumumu duzeltebildim ancak bu degersizlik duygusunun ustesinden gelme konusunda cok da yol kat edemedigimi hissediyorum.

Hocam o kadar acı ki bütün maddeleri kardeşlerimle beraber yaşadık erkek kardesim hariç sanki bizim aileyi analiz etmişsiniz emeğinize sağlık sizi dinlemek çok iyi geliyor

6 maddeden 5i maalesef bende olmuş çocukluğumda 😔 bir şekilde baş etmeyi başarmışim gençliğimde taa ki evlenip ilgisiz ve alakasız bir eş bütün duygularımı kartopu gibi büyümesine sebebi oldu. Ve şu an ayakta durabilmek için dediğin gibi sanki intikam peşindeyim. Benden birsey istediklerinde bana böyle davranmasaydiniz gibi cevaplar veriyorum. Canımı öyle yakmışlar ki maalesef böyle cevap vermek artık elimde değil

1- Ölen bir çocuktan sonra doğdum. 2- Hep tek başına bırakıldım. (liseden sonra ilk şehirdışına tek başına gönderildim ve üç beş kuruş para verildi ne yapacağımı bilmiyorumdum ki kardeşim ve abimde tüm aile gitmiş ben kalmıştım evde.) 3- 34 yaşımda evlilik yaptım 9 ay sürdü 6 ay önce boşandım. Hiçbişey demedim çıktım gittim cebimde 5 kuruş para yokken. Eski eşim ben senden üstünüm uzman oluyorum deyip gitt. ( Asistan doktordu) 4- Zam istemem lazım isteyemiyorum bile ki Türkiye de yaptığım işi yapabilen sayılı insanlar arasındayım üç beş kuruşa çalışıyorum. Mühendisim. 5- Daha fazla bilgi veririm ama özele girer.

İnsanlara anlayış gösterdiğim için 2 plana atıldığımı düşünüyorum yeteri kadar değer görmüyorum verdiğim değerin karşılığında bana da değer verilmiyor bu olaydan kurtulmak istiyorum ama bundan hiç kurtulamadım

Değersizlik konusunda yüksek analiz ve sentez kabiliyeti ( damdan düşmüşlük)

Son üç maddeyi çocukluğumda ve şimdide yaşadığımdan dolayı uzun bir süredir değersizlik duygusunu içimden nedense atamıyorum. Bir de ne yaparsak yapalım yaptıklarımızın beğenilmemesi ve ailemizin mükemmellik arayışı biz de değersizlik duygusunu törpülemekle birlikte yetersizlik ve eksiklik hissi de yaratıyor. Bu konudaki çözüm önerilerinizi de bekliyoruz Tuna Hocam... Herşey için çok teşekkürler... İyi ki varsınız! Sevgiler ve saygılar sunuyorum... Dış ses olan bayana da sevgiler saygılar ve selamlar...(İsmini öğrenirsek harika olur:))

Engelli kardeşimin olması, onunla doğal olarak daha fazla ilgilenilmesi de (çünkü be de küçüğüm ve algılayamıyorum sebepleri) sanki daha az seviliyormuşum sevgiyi o hakediyor ben değil izlenimi oluşturabiliyor. Dikkat ediyorum da bu tür çalışmalarda nedense hiç ailede engelli bireylerin olmasıyla ailedeki diğer abla-abi-kardeşlerin yaşayabileceği duygusal yaralardan hiç bahsedilmiyor. Biraz bu konulara da değinirseniz çok memnun olurum. Bakın bu bile değersizlik duygusu yaratabiliyor: yani bu konuya yer verilmemesi bile. Tesekkür ederim.

Hocam merheba .1 gün geç kaldım af edersiniz.❤

Emeğinize sağlık merakla bekliyorum devamını 👏🏻🌸

✨♥️✨ emeğiniz için teşekkür ederim.

Çok değerli paylaşımlar yaptınız. Teşekkürler ❤😊

Tüm maddeler varmış hiç şaşırmadım. Tuna hocam çok iyi niyetlisiniz okullarda şiddetin bittiğini düşünerek. Suriyelilerin çok olduğu bir bölgedeyiz. Suriyeli çocuklara mı üzüleyim. Yoksa hem onlardan hem öğretmenlerinden şiddet gören çocuklarımıza mı bilemedim. Heryer böyle mi bilmiyorum okullar karakol gibi okul çıkışı 4 5 bekçi okulda devamlı polis güvenlik. Veliler okula yanaşamıyor. Veliden çekinirdi öğretmenler şimdi çocuklara istediklerini yapıyorlar

İyki varsınız hocam teşekkür ederiz emeğinize sağlık🌸👏

Seriyi heyecanla bekliyorum 😊

O kadar net analiz ve anlatım olmuş ki.💛📌 Emeğinize teşşekkür ederim.

Saygı değer Tuna Bey, Bu video saydıklarınız hepsıne katlandım savaştım hiçbiri annemin sevgisizliği kadar beni derin yaralamadı

Cok tesekkurler guzel paylasiminiz icin. Malesef saydiklarinizin hepsi mevcut benim cocuklugumda. Ikinci kiz cocugu olarak dogulmak istenmeyen cocuk olmak kitlik bilinciyle buyutulmek savas donemi cocugu olmak hep eksiklikleri yuzune vurulan hicbir basarisi onaylanmayan ve ss lerle dolu bir cocukluk ergenlik ve yetiskinlik

Değersiz hissettirenlerin ( şimdi bu ölürse kime değersiz hissettirmek için onca mesaiyi yapacağız kaygısıyla) devreye girdiği başarısız (?) seyahat girişimleri

Kürtaj sonrası “kaza kurşunu”na ek erkek beklenen tekne kazıntısı olarak hayatta yerimi almış bulunmaktayım☝🏻🙈

Hocam siz çok değerlisiniz maşaallah

Muhteşem birisiniz iyi ki bu video sayesinde tanıştık Tuna Bey .

Merhaba Tuna Hocam, saydığınız nedenlerden birçoğunun bende etkisi olduğunu farkettim. İstenmeyen , beklenmeyen çocuk olmak , benden önce kardeşimin aldırılması, kuzenimle karşılaştırılmak , ailede erkek çocuğunu üstün görmeleri, anne tarafından sürekli olumsuz şekilde eleştirilmek. Ve bu yüzden topluma ayak uydurmak için başkalarının istediklerini yapmak ve fedakar olmak. Bunları hiç değersiz hissetmemin nedeni açısından düşünmemiştim. Sanıyordum ki ben iyi bi insanım ve sürekli iyilik fedakarlık yapıyorum. Bu durumdan çok sıkıldım ve çok yoruldum. Artık kendimi değerli biri gibi hissetmek istiyorum ve en kısa zamanda sizin videolarınızı bekliyorum. Böyle bir konuya değindiğiniz için teşekkürler Tuna Hocam 🙏

Ancak görüşlerimin her bir cümlesini bir yorum şeklinde paylaşarak RU-vid algoritmalarında (kendimce de olsa ) harcadığım bu enerji ile dizin bana verdiğiniz değere mukabil elimden geleni yapıyorum

Çok teşekkürler paylaşımınız için. Benim daha çok yaşadığım kıyaslanmak ve her durum ve koşulda eleştirilmek.

Hocam söylediklerinizin çoğunu çocukluğumda yaşadım. Kendimi değersiz de hissetmişim yıllarca. Ancak çocukken bildiğini okuyan inandığını yapan biri olmam nedeniyle hiç boyun eğmedim. Aykırı karakterdim biraz. Kafamın dikine gitmiş oldum ancak iyi ki öyle yapmışım, pasifize edilmeme müsaade etmedim. İlerleyen yıllarda ise kendimi ve ilişkilerimi gözlemleyerek oldukça iyi yol katettim. Farkındalık ve cesaret çok önemli kavramlar. Günümüzde bu tip videolar ise insanın daha kolayca farkındalık edinmesini sağlıyor. O nedenle size de çok teşekkür etmek isterim. Emeğinize, yüreğinize sağlık

Tesekkurler

can hocam, muhteşem anlatmışsın, her zamanki gibi 🤍

Bu videoyu 31 yaşındaki oğlum (disleksi) için izledim. Şahsen böyle bir problemim yok. Nerede hata yaptığımı görmek ve mümkünse düzeltmek istedim ama ipucu bulamadım. Belki kendimde hata bulmak zoruma gitti. İlkokuldayken öğretmen değisikliği olduğunda ve öğretmeni ziyarete gittiğimde, konuşma ilerlediğinde yada sonraki görüşmelerde, beni sevgisiz ve ilgisiz hayal ettiklerini söyleyip özür diliyorlardı. Sütten çıkmış ak kaşık olmadığım kesin. Evin hem annesi hem babasıyken, maddi problemlerle boğuşurken onunla oynamak için vakit ayırdığımı söyleyemem ama sevgi ve ilgide eksiklik yaptığımı da düşünmüyorum. Hatta iddia edebilirim ki benim tek çocuğa harcadığım enerji ile kalabalık ailede 2-3 çocuk çıkar aradan. Disleksi tanısı olmayan bir çocuğa (bireye) ayırdığınız zamanın, sevginin, tanılı çocuğa yetmediğini düşünüyorum. Bir günah çıkarasım varmış değerli vaktinizi çaldım. Konuyla ilgili yeni videolarınızı bekliyorum. Sayenizde hayatı, kendimi sorguluyorum. Teşekkür ederim.

Kizim yuksek lisans yapiyor ama degerli hissetmek icin esine ucuncu bebisi verdi. Saglamlastirdi gibi. Toplum boyle. Istiyor gibi. Borc alip islerini yurutuyorlar ama boyle degerli hissediyorlar. Para ile egitim ile bebekler ile toplumda degerli oluyorlar. Saygi varmi buyuklere karsi yok. Mesafeli iceri karismasin dan ziyade. Insan sevmiyorlar oyle diyorlar. Mutluluklar diyorum bende...destek olmak insanin temel gorevi. AMA artik bitti. Kendimi dusunuyorum bende. Annem erkek evlatlara tapardi. Ben oyle seyler sevmiyorum ..ayrim yapmamak icin. Cok cabaluyorum ..kocamanlar..hayat onlarin...karisilmiyor zaten ..,

Harika 🥰

Gelir gelmez beğendik😄

Haklısınız harikasiniz

Ağzınıza sağlık Tuna Bey,39 yaşında bir kadın olarak ben 1.madde olarak şunu söyleyebilirim, kendi sevebilecekleri bir çocuk olursaniz eğer onlar için değerli oluyorsunuz,özünde koşullu seviliyor ve deger görüyorsunuz,bu bana maalesef hayatıma giren sevgili olan adamlarda tekrar etti,ve bi kadın olarak acı ama,kız çocuğu için baba figürü 1.neden.

Sebebi belirlenemeyen değersizlik hissi daha sonra özgüveni zorluyor ❤️

Sayın hocam seni gerçekten çok beğeniyorum ve takip ediyorum bu anlattıklarınızın daha fazlasını yaşadım ve etkisinden kurtulamıyorum 😭

Emeğine sağlık

Çook ama çok verimli bilgiler bunlar temelde yatan her zaman birinin hayatını bir diyerinin kasbetmesi yeterli donanıma sâhip olamamak kısa ve öz söylenmesi gerekirse se maddelerle açtiğiniž için çok yerinde olmuş emeğinize yureğinize sağlık teşekkürler

Hocam hepsi mevcut .Çok teşekkür ederim.

Zilin sesi ile hop hemen burdayım 😁😆

Birinci sebep ömür billah uğraşıp başedemediğim bir şey. erkek isteyen ailenin üçüncü kızı olmak üç sıfır yenik başlamak hayata

Şahit olduğum ne varsa söylemişsiniz ilişkilerde değerli hissetmek yada değerli olmak için neler olur /olmaz konusunda da bizleri aydınlatırsanız çok mutlu oluruz Siz iyi ki varsınız Tuna Bey ❤

Eleştiriye maruz kalmak ve sürekli kuzen/komşularla kıyaslanmak.

Ağzınıza yüreğinize sağlık hocam teşekkürler bu video için 🌹 Toplumumuzda ne yazıkkı bu maddelerin hepsinde kendini bulan cok insan var ben de bunlardan biriyim ama cok şükür kendimce iyileşme yolundayım Anne babadan hatta daha önceki atalarımızdan miras kalan bir duygu değersizlik Bir de maddiyat da insanı kendini değersiz hissettiren konulardan birisi Bana şimdiye kadar öğrendiğim bir cok kaynaktan en iyi gelen değerli hissetme konusunda bizi yaradanın bize ne kadar değer verdiğini bilmek oldu ❤️ hepimiz ayrı ayrı yaradan için cok değerliyiz İyi çalışmalar 🍀 Allah yolunuzu açık etsin ömrünüz bereketli olsun inşallah 🌹

hocam 18 yaşındayım ve maalesef hepsine de maruz kaldım.Babam kız çocuklarını sevmez hep kendimi sevdirmek için ne dediyse yaptım kusursuz evlat olmaya çalıştım ama hep daha fazlasını istedi.Bizi terk etti şuan kafam rahat ama bu defa da çevremdeki diğer insanlara vermeye başladım sevilmek için bunun beni yıprattığını farkettim artık kurtulmaya çalışıyorum.Videolarınız sayesinde çok şey öğrendim teşekkür ederim.

Bir Atrolog olarak katkıda bulunmak isterim, doğum haritasında ki Güneş'in ve Ay'ın konumu, güney ay düğümü kavuşumları, kiron'un konumu gibi bir çok etken de doğuştan değersizlik duygusuna ve bu değersizlik duygusunu destekleyecek olayların gelişmesine sebep oluyor. Ha bir de Neptün var ki balık burcu ile birlikte kişiyi kurban bilincine çekmeye hizmet eder. Çok kısaca değindim, bayağı derin bir konu.

Hocam kolay gelsin her videonuzu RU-vid'da ve Instagram'da her videonuzu ikişer defa 3'er defa dinliyorum benim hayatıma o kadar çok dokunuyorsunuz ki bu kadar Cömert olduğunuz için çok çok teşekkür ediyorum Ben daha sizin katıl kanalınızdaki videoları aklım almıyor ne kadar Cömert olduğunuzu inşallah hedefinde katıl videolarımıza da inşallah katılacağım ama size çok çok teşekkür ediyorum İyi ki varsınız iyi ki sizi tanımışım iyi ki bu hayat bu kadar Cömert ve sizi bizimle tanıştırdı

3,4,5,6 ve dolaylı olarak 1 (Ailenin boşanması ve her iki taraftan ayrı kalmak, ortalık malı olmak). Temel ihtiyaçların karşılanmaması. Başkalarının yanında azarlanma, dövülme, aşağılanma, utandırılma. Minnet etmek, borçlu olmak/hissetmek. Çocukluktan itibaren yediğin lokmayı hak etmek için karşılığında bir iş yapmak. Fakirlik veya kıtlık bilinci ve eşyaya insandan daha fazla önem verilmesi (Bulaşık yıkarken, bir iş başında, bardağın kırılması ve kırılan eşya için azarlanmak, kesilen bir yerin var mı diye bakılmadan, önemsenmeden.) Zevklerinin, tercihlerinin aşağılanması (o giyilir miymiş, hayvan sevilir miymiş,...)

Hocam iyiki varsınız birsonraki videonuzu özlemle bekliyoruz

Merhabalar vede teşekkürler bende kıyaslanma vesürekli özellikle baba tarafından eleştirilme ve küçümsenme vardı 30 yaşında iki çocuk annesiyken evimi taşııdığım sırada işleri tekbaşıma hallettim diye babamın gözünde değer kazanmış olmak “bizim kız adam olmuş “ cümlesi canımı çok yakmıştı şimdi 51 yaşındayım her ne kadar birçoğunu halledebildiğimi düşünsemde o izler çok derin bişekilde hiç ummadığım anlarda ummadığım yerlerden çıkıyolar ezcümle sanırım bu duyguyu dönüştürüp temizleyemiyorum birtürlü ama umutluyum sizin videolarınız sayesinde belkide şifa bulurum 🙂

Çözümleri bekliyoruz 🙏

Aidiyet duygusunun insanı adaletsizliğe ittiğini düşünüyorum Aidiyet duygusuda savaş anında insanda vücut buluyor Bu da insanı adaletsizliğe mahkum ediyor aksi halde dışlanma ve var olamama durumunun üstesinden gelmek kolay değil 😔 Evrensel bilince sahip biri olarak bunun üstesinden gelemiyorsam telefonunu çıkar diyen birinin yapacaklarıni düşünemiyorum bile Sevgi ve saygılarımla 💙

Sürekli başka çocuklarla ve kuzenlerinmle kıyasladılar beni.Hele ki iki ailenin de en büyük çocuğu benim, ve hem benden iyi örnek olmam istendi...ben ise bir çok belâ ya soktum hepimizi 😄 Ve tabi ki eleştiri bügün de canımı çok yakıyor, daha kötüsü ben de sık sık eleştiriyorum çoğu durumları ve kişileri.Bazen kendimi durdurabiliyorum ve utanıyorum.. En kötüsü ise içimdeki öfke, çok yakıcı ve kötü bir duygu , söyleyemiyorum da kızdığım kişiye, bazen otorite biri oluyor iyice içimde büyüyor öfkem ve ardından gelen intikam duygusu tam bir zehir gibi... Devamını bekliyor ve sizi saygıyla ve sevgiyle selamlıyorum ❤️

6. Çinko tenkit varlığını değiştirmek üzerine and içmiş ebeveynlere neredeyse yarım asır boyunca maruz kalmışlık

Merhabalar degerli hocam Ben ,duygusal gelişimini tamamlayamadan büyütülmüş biriyim. Çocuklarımla problemler yasamaya basladiktan hemen sonra kendimi gelistirmek adına hem uzmanlardan yardım aldim,cok kitaplar okudum ve okumaya arastirmaya da devam ediyorum, hem de siz gibi degerli hocaları takip ederek yetişkin olmaya çalışıyorum. Cocukken başkalarıyla kıyaslanır, evimize gelen misafir yani öteki insanlar bizden daha kıymetli tutulur, elestirilir, yaptığım hicbir sey kıymet bilinmezdi. Ayrıca fiziksel siddeti de ergenlik donemi de dahil yasadım. Universite kazanıp da aileden ayrıldığım zaman siddet bitti. Yaşadığım bu degersizlik,yetersizlik,takdir görememe, onaylanmama ihtiyaçlar serisi tüm hayatıma kabus gibi çöktü ve o kadar yanlislar yaptım ki! 4 evllilik yaptım. Yanlıs insanları hayatıma cekerek icimdeki o bosluklari tamamlamak ve özlemini duyduğum o sıcacık yuvayı kurmak istedim. Oysa tamir edilmesi gereken o kadar parcalarim varken yolu güvenle seyir etmem imkansızmış. Yolda döküldüm. 4.evlilkten sonra nedenlerin arayışına girdim. Elimden tutan, bana manevı destek olabilecek bir ailem olmadığı icin hayatımı düşe kalka geçirdim.Cunku zaten yaşadıklarımın temel sebebi, ailemden alamadigim varolussal ihtiyaçlarımdi.Sevgi boslukları diyorum ben buna.Çünkü bir yudum sevgi icin insanlarin pesinden sürüklendim .( Aileme kızgın degilim,onları anlayabiliyorum artik.Cünku onlar da kendilerini yetistirenlerden alamamislar ki göstersinler. Bem onları öyle kabul ettim. Tabii bunu kabul etmem epey sonra oldu. Dedim ya,nedenleri araştırıp derinlere inince gercekleri tüm çıplaklığıyla görebildim . Bu yolculukta dizlerim çok kanadı.Ama yaralarımı sarmayı başardım. Simdilerde yetiskin bilinciyle hareket etmeye çalışıyorum. Ama itiraf edeyim,sevgi boşluklarım halâ var ve zaman zaman cok derin bir yerlerden hissediyorum; ortada üzülecek bir sey yokken sebepsiz ıc sıkıntıları yaşıyorum, kendimi bazen cok yalniz hissediyorum . Ailede siddet gördüğüm icin ilk evliligimde fiziksel siddet,psikolojik siddeti yasadim. 4.evlilikte psikolojik siddet ,asagilama,hakaret,güvensizlik cok fazlaydi. 2 ve 3 evlendigim insanlar bağımlı insanlardı ve beni yoracakları icin ben ayrilmayı istedim.Ve en son narsist kisilik bozukluğu olduğunu tahmin ettigim bir iliskimi henüz başındayken bıraktım. Bu iliskiden de kendime dait cok dersler çıkardım ve farkındalığım bir tık daha gelisti. Sizlerle tanıştım. Sağlıklı bir toplum,sağlıklı bireylerden oluşur .Bu anlamda sizlerin topluma katkınız, kuru bir teşekkürle geçiştirilecek kadar basit olmadığı kanaatindeyim. Ama ben kendi adıma teşekkür etmeden de geçemiyeceğim. Katkılarınız takdire şayan. Bizlerin gelisimine katki sağlayıp yetiskin birer birey olmamızı sağladığınız icin sizlere ve ekibinize çok teşekkür ediyorum. Bu bilgilerin küçük yaşlardan itibaren kademe kademe okullarda ders olarak okutulması, egitimin müfredatına girmesi gerekiyor.Psikoloji bilimi, insanın hayatını önemseyen,etkileyen bir bilim dali. Bu nedenle matematik,fizik, edebiyat gibi psikolojinin de öğretimin her aşamasında olmali gerektigi kanaatini taşıyorum. Saglik ve esenlik diliyorum...

Altı maddenin hepsiniı yaşadım sevgiler sayqılar

Sevgiler

Tuna Bey naçizane bir istek; konu içerisinde geçen erkek evlat düşkünlüğü sonucu tek erkek olanlara ya da kıymetli bebek dediğimiz (tüp bebek, geç kavuşulan bebek olabilir) insanlara gebelikten itibaren aile ve çevrenin yüklediği misyonların onları nasıl bir bireye dönüştürülebileceği ve bununla başedebilme, çözümleme yolları ile ilgili de bir video olabilir mi? Teşekkürler. Sevgiyle 🌸💖💕

Bunların yanında videolarınızı paylaşıyoruz da 🌿 Bu da bil vesile biline 😎

Bence herkes herşeyi benden daha iyi biliyor,daha iyi yapıyor,daha güzel,daha becerikli,daha popüler...... Evet çevrenin olmamı istediği gibi oldum.Sırf yaranmak ve görülmek için. Hayatım boyunca ezik kalıcam... Ama sorun şu ki ben iyileşmek istemiyorum .ÇOK YORGUNUM.

Kişinin, ikili kişilerde reddedilmesi ve buna müteakip olanı olduğu gibi kabul edememe durumu sonucu kendini değersiz hissetmesi de sebeplerden biri sayılır sanırım hocam. Video için teşekkür eder, yenilerini merakla bekleriz. 😊🙏

Böylece yorum hedefimi tutturmuş oldum 😉

Çirkinlik,üçüncü çocuk olmam ,kız olmam , annemin beni aldırmak istemesi , sevgiyi hiçbir ebeveynim sesli olarak ifade etmedi yirmi bir yaşındayım biri seni seviyorum dediğinde bana tuhaf geliyor yeterlisin denmedi onaylanmadım hep başkalarının çocukları ve ben vardım hayalet gibiydim güzel değildim bana diyorlarki bu yaşta insan böyle olurmu ruhum o kadar yaşlıki..boşlukta süzülür gibi yaşıyorum burda bunu okuyan anne babalar z kuşağı bir çocuk olarak söylüyorum çocuklarınızı çok sevin ve yeterli olduklarını hep hissettirin çünkü bu yara çok zor iyileşiyor..

değersizlik hissiyle nasıl başa çıkabiliriz? Bunu nasıl yok edebiliriz? Böyle bir video gelirse Gerçekten çok mutlu oluruz🙏🏻

👏👏👏👏👏🌹🌹🙋‍♀️

Sohbetleriniz, anlatımınız ne güzel ne kadar keyifli. Değersizlik hissi yeme bozukluğu, tırnak yeme, tırnak kemirme vb yapar mı? Bildim bileli ruhum gerildikçe kendimi yiyorum. Bu davranışlarla ilgili video çekecek olursanız pürdikkat izlerim/dinlerim.

Çocuklukta ihmal. Görünmeyen istismar. Travma deyince akla en son gelen

sürekli eleştirilmek ve kıyaslanmak... hayatta bir çok şeyi başarmış biri olarak asla yeterli, doyumlu ve güvenli bir hayat süremiyorum.

Yok yok hocam 😅

Bana değersizlik duygusunu aşılayan temel iki madde: -Ailenin erkek çocuk düşkünlüğü -Sürekli eleştiriye maruz kalmak Kız çocuklarının babaları tarafından hizmetçi gibi kullanıldığı ve anneleri tarafından ileride kocaya hizmetçilik için küçücük yaştan zorla ev işi eğitimi verilmeye çalışıldığı ailelerden birinde büyüdüm. Evin en büyük ve kız çocuğu olarak o kadar çok savaştım o kadar çok yoruldum ki. Daha anasınıfında bulaşık yıkamayı öğreneyim diye lavaboya yetişmeyen küçük bedenimin altına sandalye koydu, yıkatmaya çalıştı annem. Zorla çeyiz yaptırmaya çalıştı. Zorla ev işi yaptırmaya çalıştı. Çocukluğumda rahat rahat çizgifilm izleyemedim hiç. TV açık, bir elim sobanın üstündeki güğümü tutar halde izlerdim. İçeriye girerse ben zaten bulaşık yıkamak için güğümü getiriyordum diyebilmek için. En büyük çocuk olduğum icin baskıyı en çok bana yaptı. Çok direndim, ileride kaynananla kocan bana kızarlar öğretmemiş diye, bu işleri eşek gibi yapacaksın dedi. Ben öyle biriyle evlenmem ki, hem işleri bolusuruz ileride kocamla evlenirsem dedim, bi taraflarıyla güldü bana. Öyle birini bul da göster bana hahaha dedi (buldum ;)). Annemi değiştirmeye çalıştım yıllarca ve ilginç olan şeyse bayağı bir değiştirdim. İleride evlendiğinde dediğinde ona çok kızıp "evlenirsen" de derdim hep. Yıllar sonra dedi ki 'Ben evlenirsem diye bir şeyi ilk defa senden duydum, benim hayatımda evlenmemek gibi bir seçenek bile yoktu' dedi. Annemi değiştirdim ama babam 0 gelişme.