Er zijn een aantal karakter eigenschappen van het co dependentie die ik niet herken. Zoals eenzaamheid bv. Sterker nog, ik vond voor ik hem leerde kennen, en vind het heerlijk om alleen te zijn. Ik vermaak mij prima, en verveel me nooit. Onzekerheid, en moeilijk mijn grenzen aangeven herken ik wel. Ik herken mij meer in een hspersoon. De onzekerheid verergerde zich in de relatie, en voelde mij monddood gemaakt door zijn aantrekken/afstoten, controle, onvolwassen en buiten proportionele emoties hebben, mindgames, afbreuk doen aan mijn eigen waarde, weinig tot geen hulp op praktisch vlak, alcoholisme, En financieel onstabiel. Ik heb dus heel wat geld in hem gestoken. Feitelijk was ik hem aan het fixen. Hij hield mij kwa knuffelen op afstand, en sexueel heel direct op de daad, met geen voor of na spel. Toch was hij ook lief en zorgzaam. De aantrekking zat hem achteraf gezien wel naar het gevoelige jongetje in hem. Zijn excentrieke karakter. Gevoel voor muziek, en talenten. Aan het einde van deze relatie was ik mijzelf volledig kwijt. En doodop! En heb er begin augustus een punt achter gezet. (hij had het 2x eerder uitgemaakt, en altijd lag de schuld bij mij) Sinds augustus ben ik weer aan het opkrabbelen, met professionele hulp. Familie en vrienden. Ik ben ook sinds augustus in de ziektewet, en word door mijn teammaneger gezien en gehoord. En kan binnen het bedrijf toewerken naar een andere en gezondere functie. Ik ga hier soieso sterk uitkomen!
Ik heb een relatie met een codipendent hij weet dit zelf inmiddels ook en is bezig dit te doorbreken dit doet hij geweldig goed en voor mij gevoel is hij in een fase waar hij de ontwikkeling door gaat om te praten wat hij voelt, ik zou graag wat advies willen hoe ik hem in onze relatie kan helpen steunen Groeten Marjan PS...je geeft veel duidelijkheid over dit proces codipendent het is niet niks als je dit hebt Goede informatie dankjewel
Hallo Marjan, voor advies raad ik aan om een online consult te plannen zodat ik jouw situatie kan bespreken. Neem even contact met me op via info@marcuskrielen.nl
Maar wat nou als ik al van mezelf houd? Of ben ik dan opeens de arrogante narcist hahah. Er is echt overal wel wat op te zeggen binnen de psychologie. Ben je dit niet, dan ben je dat wel. Voor me gevoel ben ik echt wel een mens die kan leren en groeien en mezelf in bepaalde aspecten te accepteren, maar vind mezelf zeker niet onzeker of een gebrek hebben van zelfliefde. In tegendeel, vind mezelf een goed uitziende jongen met leuke eigenschappen en hobbys. Dat ik om de ander geef, en soms iets meer dan ik zou moeten is enerzijds ook hartstikke mooi.
A Pompel, er is niets mis mee om jezelf op nummer 1 te zetten. Graag zelfs, want hoe beter je voor jezelf zorgt, hoe meer je omgeving daar baat bij heeft. Zolang je een ander niet bewust schaadt, is daar niets mis mee.
Hallo Anneke, het is inderdaad in het begin heel moeilijk om te accepteren dat de codependente afhankelijk is van de narcist, vandaar co narcist. Dit is de eerste stap naar herstel.
@@MarcusKrielen mijn vader heeft narcistische persoonlijkheidsstoornis. En ik tref elke keer narcistische en egocentrische mannen. Keer op keer. Daardoor twijfel je of dat er echt iets heel mis met je is. Rationeel weet ik dat ik dat doe.. vallen op emotioneel niet beschikbare mannen.. Ik weet ook waarom ik het doe want dat voelt vertrouwd en herken ik onbewust. Ik heb laatst geprobeerd om op een "gezonde man" te vallen. Maar dat werkte al helemaal niet. Het is net alsof je gevangen zit. Je wil het niet maar je wordt er naar toe gezogen ofzo.
Dat is inderdaad heel moeilijk te doorbreken Anneke. En dat heeft zeker met jouw vader te maken. Je valt op partners die je een 'vertrouwd' gevoel geven. Uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat het patroon wel degelijk doorbroken kan worden. Hou vol en ga toch voor die gezonde, stabiele partner. Heel veel succes met jouw herstel!
@@MarcusKrielen dank je voor je reactie. Maar hoe doe je dat doorbreken? Ik heb bijna elke therapie op deze aardbol gehad en blijf het doen. En die immense pijn voelen van afwijzing van ouder.
Je praat altijd of narcisme en persoonlijke heidsstoornisen slechte mensen z'n en de andere niets fout kunnen doen. Ieder mens heeft een label als het erop aan komt . Zelfs degene die spreekt
Hallo Rick, het zijn zeker geen slechte mensen. Maar door onverwerkt trauma handelen ze vaak vanuit pijn. En dat kan niet alleen schadelijk voor zichzelf, maar ook voor de omgeving zijn.
