Dlaczego gry nie dają już radości. 

PRZEPRASZAM ZA TO MIGANIE ŚWIATŁA, NIE MAM POJĘCIA CZEMU TAK SIĘ DZIEJE ANI JAK TO NAPRAWIĆ - JAK KTOŚ WIE TO PROSZE O POMOC

Dlatego życie od kilku miesięcy straciło dla mnie sens, jedynie co robie to ide do szkoly wracam siedze na kompie do 20 ide jesc myc sie i do spania i tak 5 razy w tygodniu. Ogladam yt skroluje byle co..., Świat wirtualny staję się dla mnie coraz głupszą rzeczą bo nie mam co w niej robić. Wnet w sumie zaczyna sie wiosna chcialbym pobijac swoje rekordy na rowerze mieć z czegoś satyfakcje i motywacje nie co teraz... Pozdro haha

Film idealnie wyświetlił mi się na karcie jak jestem na etapie kryzysu gejmingowego. Jestem z tych graczy którzy mieli na tapecie StarCrafta, WarCrafta 3, Diablo, CSA, jakieś tam mniej lub bardziej znane MMOrpg. Głownie grałem w gry gdzie była rywalizacja i chęć progresowania żeby być tym pierwszym w tabeli. Mam teraz 30 lat, ogrywałem większość gier które są obecnie najpopularniejsze, lola, Warzone, Apexa, Valoranta. Gry od Riotu skradły najbardziej moje serce, poświęciłem im najwięcej czasu, nawet z dość dobrymi wynikami, tylko z czasem zauważyłem, że te gry nie sprawiały mi przyjemności, grałem bo "musiałem" zacząłem popadać w irytacje ponieważ czas na granie był mocno ograniczony przez życie codzienne, obowiązki, prace itd, do tego dochodziła ogromna toksyczność, nawet nie skierowana ode mnie do kogoś, tylko ogólny hejt za najmniejsze pomyłki w trakcie gry i frustracja graczy na voice chat. Powiedziałem sobie, że to koniec i na dzień dzisiejszy zawiesiłem myszkę na kołek i powiedziałem sobie pass. Na koniec tego długiego komentarza dodam, że po odstawieniu kompa, naglę znalazłem czas na inne zainteresowania, czytam więcej książek, wróciłem do aktywności fizycznej, zainteresowałem się malowaniem figurek RPG i w końcu nie mam ciśnienia na sobie, że musze grać. Pozdrawiam :)

Świetny film, dokładnie bardziej chyba tęsknimy za czasami w których graliśmy niż za samym graniem w gry.

Super filmik. Doświadczam dokładnie tego samego jeśli chodzi o granie w gry.

Dobrze że ktoś ten temat porusza... dzięki👍 akurat mam ten problem trwa to już chyba z półtora roku

Dobrze wiedzieć, że nie jestem jedynym, który zmaga się z podobnymi problemami, u mnie to wygląda tak, że od dłuższego czasu nie jestem pewien, czy gram w gry (w zasadzie to próbuje grać w gry) dlatego, że faktycznie je lubię i sprawiają mi radość, czy gram w nie z przyzwyczajenia i dlatego, że nigdy wcześniej nie miałem innego hobby, które by mnie pochłonęło. Obecnie jestem na etapie, że nawet wiążę swoją przyszłość z grami (dokładniej gamedevem) nie wiem czy dlatego, że to lubię czy dlatego, że nie widzę dla siebie innych perspektyw. Trochę to przykre, że przez tyle czasu nie potrafię sobie tego uświadomić i błądzę w tym wszystkim zmagając się z brakiem motywacji i jednocześnie ogromną chęcią i niechęcią do grania w gry lub nauki ich robienia.

To niestety prawda. Sam łapię się na tym, że regularnie co kilka lat wracam do starych gier, w które grałem po raz pierwszy np. 20 lat temu wcale nie dlatego, że były takie dobre, a dlatego że mam z nimi jakieś fajne wspomnienia z dzieciństwa. I prawdopodobnie gdybym miał teraz 12 lat i grał w gry które aktualnie się ukazują, to za 20 lat uważałbym je za cudowne i super. Puenta taka sama jak w filmie. Nie tęskni się za starymi grami tylko za starymi czasami.

Hue, oglądałem Ciebie jak miałem 10/11 lat i dzisiaj wędrując pamięcią po starych dobrych czasach TF2 przypomniałem sobie o Tobie. Pozwolę się udzielić w temacie - obecnie jako 22 letni student nie tyle co nie mam w co grać, co po prostu nie chce mi się. I mam takie 3 główne powody. Pierwszym jest samotne granie - za dzieciaka potrafiłem się cieszyć grą samemu, grindując setkii tysiące godzin w różnych tytułach, całkiem dobrze się przy tym bawiąc. Obecnie do każdego tytułu w jaki gram wolę mieć kompana, z kimś z kim można porozmawiać, pomóc sobie nawzajem i miło spędzić. A z tym jest problem, bo różni ludzie w różnych godzinach mają wolny czas i nie wszyscy grają w ten sam tytuł. Druga rzecz to nostalgia i takie boomerskie pierdolenie, że kiedyś to było lepiej. I tutaj się nieco różnie od Ciebie, bo Ty się odwołujesz do gier, które wychodzą, a mi bardziej chodzi o starsze wersje tych samych gier, które żyją do dziś. Spędziłem w World of Tanks plus minus 10 tysięcy godzin, gdzie konto stworzyłem w 2011 roku. Gra na przestrzeni ponad 10 lat zmieniła się diametralnie i jej obecna forma absolutnie mi nie podchodzi. Mam grę, w której zainwestowałem kupę czasu i pieniędzy, a która nie daje mi żadnej frajdy, na którą nawet nie mogę patrzeć, bo mi się niedobrze robi. I ostatni powód, który niestety zrozumiałem dość późno - nie czuję się dobrze, gdy moim jedynym hobby są gry komputerowe. Nie ma w tym nic złego i każdy spędza czas tak jak mu wygodnie, ale ja po prostu do tych gier wolałbym mieć coś jeszcze, jakąś alternatywę. W moim przypadku to modelarstwo i zbieranie miniatur pojazdów tudzież figurek. I mimo dość sporego kapitału, który już przeznaczyłem na wirtualne dobra, to nadal się czuje dość nieswojo, jak wydaje ~100 plnów na skórkę do gry, gdy za te same pieniądze mógłbym mieć coś nieco ciekawszego, coś fizycznego.

Kurcze... Jakie to prawdziwe... Zgadzam się, każdy gracz to kiedyś przechodził lub dopiero przejdzie! 😏 Pamiętam jak u mnie problemem był właśnie przykład z "czasem"... "Mam tylko godzinę, dwie"... A interesowały mnie wtedy produkcję, które nie miały (maminej) 'pauzy', więc uznawałem, że nie będę zaczynał rozgrywki bo co jeśli nie zdążę jej skończyć! 🧐 Pozdrawiam! 👍😀

Zauważyłem to u siebie, zdarza się to rzadko ale jak się zdarza to tak jak mówisz. Wracasz masz godzinkę czasu i se myślisz w co pograć, ale w co tu pograć jak masz tylko godzinę? Nie wybierasz nic i kończysz na oglądaniu darthiana przez 40 minut...

Z tym pragnieniem nowych mechanik masz rację. Co włączę grę to taka jakaś jest bez szału. Nie zabija to frajdy całkowicie, potrafię cieszyć się imersją w Cyberpunku, koopem w Abiotic Factor itp ale... ale potrzebuję tych uderzających nowych wrażeń, więc: Kupiłem VR żeby znowu poczuć ten świeży powiew czegoś nowego. Trochę z tą technologią jest kłopotu ale zagranie w Half Life 2 VR to skok w przyszłość i przeszłość jednocześnie - zajebiste.

Musisz mieć cel w graniu. Od kiedy stwierdziłem, że będę 100%ować gry na steamie to konsekwentnie to robię i sprawia mi to przyjemność

Ostatnio w sumie zdałem sobie sprawę, że najwięcej radości sprawiają mi poszczególne, małe czynności w graniu i mam trochę renesans. Wskoczenie na pół godzinki, żeby podbić ze 2 levele i dostarczyć jaszczurzemu mózgowi troche dopaminy polecam mocno.

ja ostatnio chrzan wpierdalam

6:31 Ty ale w souls likach to naturalne że jak podchodzisz do pierwszej gry tego typu robisz bosa w 7H, z czasem dopiero się orientujesz czy bijąc się z kolejnym bosem zadajesz odpowiednie obrażania jeśli nie to musisz podlevelować broń/postać. Po przejściu już tak jednej gry to już możliwe że będziesz umiał pokonywać bosów do 5 podejść!!! Poprostu trzeba przyswoić ten system walki ;/

Czas z zabawek dla dzieci przejść na zabawki dla dorosłych. Na przykład kupić używany skuter i go wyremontować.

a ja w sumie wiem o czym mówisz, ale się z tym nie utożsamiam, bo całe życie gram w gry esportowe, sporo fify, dużo csa, teraz wymieszanego z valorantem i mimo tego, że praktycznie każda rozgrywka jest w pewien sposób powtarzalna to zawsze mam tę zajawkę i wracam do tych gier, więc w sumie ciekawe, że to o czym mówisz dotyczy osób czysto gamingowych, które nie mają dodatkowego bodźca w postaci chęci progresu i rywalizacji z innymi graczami oraz osiągnięciem wymarzonych przez siebie celów

No trafileś w punkt. Wszystko straciło smak...już nie mam apetytu, jak sprobowalem Bety Diablo 4 - wszytko co po tym straciło sens... Czekam z niecierpliwością na D4, a w między czasie gra, w Doom-y (2016, Ethernal) no i zacząlem w The Callisto Protocol...- i też czekalem za tą grą , nawet kupilem ją w dniu premiery ...żeby odpalić ją dopiero 08.01.23 :D :D :D aż tak mnie wszystko nudzi albo już stary się robię ...? i nic nie jest w stanie już zaspokoić mojego intelektualnego mózgu? niue wiem ale z Tym materialem trafiłeś w 10/10. I po obejrzeniu Twojego materiału o The Callisto Protocol wsztymalem się graniem :D :D :D alke spokojnie wroce żeby zobaczyć co jest z tą grą...napewno to juz nie jest to co kiedyś Dead Space. Pozdrawiam

Ja gram w rozne gatunki ale glownie i fpsy a i tak czasami granie mnie nudzi ale ostatnio wjechala promka na abo od ea i kryzys gamingowy zazegnany dzieki sw jedi survivor oraz dead space remake

Fajny materiał i trafiłem go od tak przypadkiem, więc z ciekawości wszedłem obejrzeć. Mam 30 lat i dla mnie wypalenie gejmingowe nie istnieje, ale mam pewien problem z dzisiejszymi grami, że nie są już takie super i wogóle przełomowe jak to było kiedyś. Dzisiaj to już oczekiwanie, że gra będzie w 100% sprawna to jest niedorzeczne i nieprawdopodobne. Dla mnie pewien okres świetności gier minął, ale chciałbym się mylić i żeby wrócił na lepsze tory niż to było kilka/kilkanaście lat temu.

Koks film, tylko kto Ci te flashe rzucał

Ja aktualnie jestem w momencie że zagram moze że 2/3 razy na rok i to tak już od 2/3 lat :/ nie daje mi radości granie tak jak kiedyś i po prostu nie chce mi się grać miewałem nawet tak, że zanim gra się odpaliła to odechciewało mi się grać i wyłączyłem grę :p. Kiedyś to kazda chwilę spędzałem na graniu ale cóż :/

To prawda co mówisz, heroes 3 nie są dla każdego, ale masz spróbuj może ci zasmakuje :D

Hmm myślę że niektóre gry miały w sobie to coś ja np. Po latach ograłem sobie ulubione gierki z dzieciństwa takie jak rayman 3, gothic od 1 do 3, tzar i bawiłem się przy tych gierkach super poprostu fajna gra jest fajną grą dzisiaj twórcy robią takie gry nudne byle kase wyciągnąć zdarzają się fajne gry ale jest to rzadkość. Ostatnia gra przy której bawiłem się jak za dzieciaka grając z bratem to ,, it take two,, no tam twórcy to się postarali.

Dodam jeszcze że tych gier jest za dużo i nam się p.i.e.r.d.o.l.i. w głowach od tego wszystkiego, za duży napływ informacji, za dużo gier do wyboru. Kiedyś był tylko Unreal (1998 rok) i Quake no i Diablo 1 i dalej przepaść ...dlugo długo nic.......a teraz? Masakra...ja mam dokladnie to samo co Ty ... siedze i ogladam yt chce w coś zagrać i nic.... wylączam kompa po paru godzinach znuzony i sfrustrowany i nara kończe i ide spac o 1:00 w nocy, a moja kobieta przytulona do poduszki zamiast do mnie :D , a mało tego zacząłem coś tworzyć z tych gier na yt filmy i coś mi chyba nie idzie bo jestem kurw...a znużony. Pozdrawiam :D

Zbadajcie sie moi drodzy bo może to byc ukryta depresja sam nie wiem czy mam byłem u psychiatry dał mi leki działały przez 2 miesiące potem przestały niestety czeka mnie kolejne testowanie leków aż pomogą mi przyjaciółka kolegi się wyleczyła dopiero po 4 leku

fajnie, nowy film z gothic

Fajny film pozdrawiam z rodzinkom

Masz Gotham Knight na steamie? Po co?

spoko ziut

dlatego dalej gram tylko w dark souls pierwsze i diabloo drugie

No to co gothic 2 poraz miliardowy.

Konkluzja z wideo: Grajcie w szachy nie ma updatów co tydzień, rozwijacie umysł i przyjemność jest giga, a rage po podwaleniu hetmana również jest potrzebny.

pierwszy

Prostaku naucz sie kultury osobistej