DLACZEGO (niektóre) KOBIETY NIENAWIDZĄ KOBIET? 

Po całym dniu walki udało mi się ocenzurować wideo na tyle aby nie denerwować YouTubowych bogów.🙏 Czy podobaja się Wam takie analizy socjologiczne? Jaki Wy macie stosunek do kobiet? Dajcie mi znać! ❤❤❤

Mężczyźni też często uważają, że są lepsi od kobiet z automatu. W pracy miałam przypadek, że podczas szkolenia z mocno technicznych rzeczy pan szkoleniowiec na początku zapytał tylko meżczyzn "Czy coś panowie potraficie już z tym narzędziem?". Oczywiście wszyscy eksperci... Do kobiet poleciał tylko tekstem, że nie musimy jakoś nadążać za chłopakami bo wiadomo "dzień wolny w pracy to on też by szedł na szkolenie". Ostatecznie okazało się, że faceci skłamali, że coś potrafią, najprostszych rzeczy nie ogarniali, a ja o dziwo kobieta umiałam na wysokim poziomie, bo to jest w kręgu moich zainteresowań i dużo nad tym pracowałam. Na szczęscie na koniec szkolenia prowadzący przeprosił mnie i inne dziewczyny oficjalnie na środku. Powiedział, że jestem bardzo dobra w tym i mnie przeprasza za takie kategoryzowanie od razu, bo ostatecznie to tylko ja zasługuje na ten dyplom. Nie raz spotkałam się w pracy z takim myśleniem, że jak coś technicznego to facet umie z automatu lepiej niż kobieta. I nikt nie wierzył, żeby kobieta sama potrafiła, wiadomo że na pewno facet pomógł albo zrobił sam całe. Jesteśmy często traktowane jak te głupsze. I takie traktowanie odbija się również na innych dziewczynach, które myślą później, że faceci są lepsi, co jest im wmawiane na każdym kroku.

a mnie najbardziej jest przykro, że po którejkolwiek stronie barykady by się nie stało, to to nadal jest wspieranie gry w dziewczyny kontra chłopcy. a ja bym tak chciała wspólnie, ręka w rękę

Ostatnio modne jest deklarowanie przez feministki, że wspierają inne kobiety. Niezależnie od tego, co robią. Sorry, również jestem feministką i nie obchodzi mnie płeć tego, kogo zamierzam wspierać. Kieruję się jego kompetencjami, lojalnością, stosunkiem do mnie, rzetelnością, pracowitością oraz własnym interesem.

Ten kanał to odkrycie roku :D

Odniosę się do szefowania przez kobiety. Myślę, że są krytykowane, bo kobiety ostrzej oceniamy. Zwłaszcza w rolach przypisywanych typowo mężczyznom. Miałam za szefów obie płcie. I faceci też są rywalizacyjni (ale nazywani ambitnymi choć także grają nieczysto często), humorzaści, upierdliwi i perfekcjonistyczni (ale nazywani wymagającymi lub konsekwentnymi lub znów ambitnymi). Obie płcie mobbingują w pracy... W przypadku mężczyzn już chyba po prostu jesteśmy opatrzeni. Przebojowy, nawet trudny we współpracy facet, częściej dostanie łatkę takiego lwa w korporacji, przedsiębiorczego i ambitnego, trudnego "no, ale taki jest biznes, branża itd". Kobieta - zimnej su** z korpo, zołzy, chorobliwej perfekcjonistki itd.

Mam tak bardzo inne doświadczenia! Od podstawówki najwięcej krzywdy doświadczyłam ze strony kolegów, a nie koleżanek. Od dziewczyn co najwyżej usłyszałam, ze głupio się ubrałam lub pomalowałam. Od chłopaków słyszałam, że jestem paskudna, że mam małe cycki, że jestem za chuda, pokraczna itd. Ciągnie się to aż do teraz. Nigdy w pracy nie spotkała mnie jakaś nieprofesjonalna i zahaczająca o zbyt prywatne elementy sytuacja, za to ze strony mężczyzn czy to na studiach czy w pracy już tak. Dodam, ze pracuję w towarzystwie praktycznie samych mężczyzn, kobiet w moim otoczeniu jest teraz bardzo mało. Słyszałam od dorosłych mężczyzn (często 30 letnich), że jestem za brzydka by coś komentować, że jestem za głupia, że pewnie na egzaminie obciągałam dlatego dostałam wyższą od nich ocenę. Kiedy w czymś trzeba było mi pomóc bo to była dla mnie nowość w pracy często musiałam wysłuchiwać jaka jestem niekompetentna i znowu głupia. NIGDY czegoś takiego nie usłyszałam od żadnej kobiety. Każda, która mi w czymś pomagała zawsze była życzliwa i wyrozumiała. Żadna też nie krytykowała mojego wyglądu. Za to mężczyźni często potrafili obgadywać nieobecnych tak agresywnie, że nigdy się z tym wcześniej nie spotkałam. A tyle się mówi, ze kobiety plotkują. Mężczyźni robią to tak samo lub gorzej ale jakoś obrywa się tylko kobietom. Mam wrażenie, że większość kobiet, która krytykuje inne kobiety w pracy i twierdzi, że pracuje się z nimi gorzej sama jest po prostu prowodyrką tych sytuacji i jest zwyczajnie złośliwa. Wtedy nie dziwi, że inne koleżanki też dla niej takie są. Albo nigdy nie pracowała z samymi mężczyznami. Mi najlepiej pracuje się w mieszanym towarzystwie, gdzie ilość kobiet i mężczyzn jest wyrównana. Wtedy prymitywne instynkty z żadnej ze stron nie biorą góry.

Jak ja się cieszę, że zawsze czułam się w 100% kobieca i nie miałam żadnych tożsamościowych wątpliwości, a jednocześnie bez skrępowania robiłam rzeczy, które mogłyby być uważane za męskie zachowania i postawy. W ciężkim szoku byłam, jak kolega słysząc o moim chodzeniu po drzewach nazwał mnie chłopaczarą😅 Kiedy jestem w pracy mocno asertywna, mimo że spotyka się to ze złością, zwłaszcza facetów, nigdy nie myślę, że jako kobieta powinnam być bardziej uległa. Lubię ludzi, a kobiety zwłaszcza, myślę, że dużo bardziej niż facetów ( oprócz mojego ideału 😊), bo relacje z facetami są zawsze podszyte seksualnością, więc nigdy nie mogę przejść do pewnego poziomu szczerości. Słyszałam od nich kilka razy, że nie mogą się ze mną przyjaźnić. Uważam, że faceci są przereklamowani, te cechy przypisywane kobietom jak plotkowanie, zawiść, intrygi to z moich obserwacji popisowe zachowania facetów. Kobiety są bardziej czułe i empatyczne. Mój dział w czasach 100 % kobiet to najlepszy czas🤗 Wsparcie, empatia, sympatia, otwartość. To przełożeni faceci pozwalali sobie na niefajne zagrywki finansowe, kobiety szefowe zawsze starały się dbać o zarobki. Czytałam wywiad z profesorem psychologii, który wprost napisał, że kobiety są lepszymi ludźmi, że więcej zła pochodzi od mężczyzn. Statystycznie oczywiście😉

Prawie trzy lata temu zaczęłam nową pracę, świeżo po studiach. Zawód taki, że dominują kobiety. Jednak mamy styczność z mężczyznami, którzy z nami współpracują, z innej firmy. U nas facet jest tylko jeden. Po jakimś tygodniu usłyszałam przypadkiem rozmowę mojej współpracownicy z kierowniczką. Rozmawiały o tym, jak sobie radzę. I wszyscy byli bardzo zadowoleni, dziwili się, że umiem tak wiele rzeczy będąc prosto po studiach. Minęło trochę czasu, wieść o tym, że pracuję się rozeszła. I pojawiło się mnóstwo komplementów od wspomnianych mężczyzn. I wtedy się zaczęło. Ciągle słyszałam za plecami komentarze na temat mojego ubioru, czy generalnie wyglądu. I o dziwo też na temat mojej pracy. Od tej samej osoby, która była mną tak zachwycona. Kiedyś usłyszałam też, jak pyta tego faceta od nas z firmy, czy mu się podobam... Jakiejś obsesji dostała na moim punkcie. Bardzo mnie to bolało, ale w końcu przywykłam a wszyscy już też się tematem znudzili i jak coś komentuje, to nikt nie zwraca na to uwagi. Jednak czasem założę spódnicę do pracy, to widzę jak jej się ciśnienie podnosi. Teraz bardziej mnie to bawi, że wzbudzam w niej takie emocje :D

Po latach uświadomiłam sobie, że moja niechęć do innych kobiet brała się głównie z kompleksów. Po prostu zazdrościłam, cholernie zazdrościłam... Bo koleżanki były ładne, szczupłe, urocze. Były chwalone za urodę, za grację, za bycie kobiecymi. Chłopcy z nimi rozmawiali, zapraszali na randki. Ja w szkole byłam klasyczną szarą myszką, która udawała, że niby ma gdzieś te "kobiece durnoty" jak makijaż, moda czy umawianie się z chłopcami. Ale w głębi serca MARZYŁAM, by być najładniejszą dziewczyną w szkole. A u mnie tak się złożyło, ze te najładniejsze były nie tylko najładniejsze, ale też mocno charyzmatyczne, przy czym w większości przypadków też wredne dla takich jak ja, gardzące takimi jak ja. Wtedy myślałam, że po prostu śmieję się z pustaków, bo na to zasłużyły. Dziś wiem, ze to była zwykła zawiść i zazdrość. Zwykłe kompleksy. Myślę, ze wiele niesnasek i nieporozumien między kobietami wynika wyłącznie z wyglądu. Naprawdę, przerażające jest to, ile kobiet się nienawidzi za to, że ta jest ładniejsza, ta ma lepsze nogi, a ta zaś jest grubsza, czyli "gorsza". Od dziecka nam się wmawia, ze wygląd to nasz główny atut, to i potem tak się zachowujemy...

Pracuje w zawodzie zdominowanym przez kobiety i dla kobiet (jestem położna) i dla mnie to co mówisz jest niesamowicie trudne do zrozumienia, bo uwielbiam pracować z kobietami i dla kobiet. Mam super szefową. I w sumie mam w drugą stronę, nie wyobrażam sobie pracować z mężczyznami 😂😂

Jakie to jest dobre @Ania Gemma! Zazwyczaj nie komentuję na YT, ale to jest tak ważne, żebyśmy zrozumiały, że nie jesteśmy konkurentkami w tym patriarchalnym konkursie, tylko siostrami w walce o lepsze jutro ❤️ Która z nas nie wybierała dłuższej drogi po zmroku? Która nie została zmacana? Która nie czuła niesmaku po niestosownym żarcie? Czy mamy pana pielęgniarkę? Pana sekretarkę, czy z miejsca panowie dostają swoje, męski nazwy sfeminizowanych zawodów. Ile byłoby noblistek, gdyby nie efekt Matyldy, gdyby to partnerzy obsługiwali naukowczynie. Ile byłoby noblistów, gdyby kobiety nie zajmowały się ich sprawami? Gdyby musieli wyprać gacie, zrobić zakupy i obiad?

Aniu, dziękuję ci, że robisz takie filmy. Mam 26 lat i gdybym lata temu, jakoś w 2013, nie natknęła się na tumblrze na dyskusję o tym czym jest zinternalizowany mizoginizm i jak rujnuje kobietom życie nie byłabym dziś tak szczęśliwa jak jestem. Miałam możliwość trafić na taki dyskurs w sieci tylko i wyłącznie ze względu na swoją znajomość angielskiego i pamiętam jak się głowiłam, dlaczego w polskim internercie nie ma takich treści. W tamtych czasach w Polsce dyskurs feministyczny był na poziomie kłócenia się o to, czy całować "drogie panie" w rękę czy nie całować. Jak próbowałam rozmawiać o nienawiści kobiet do innych kobiet z koleżankami, to one w ogóle tego nie czaiły. Nie miały odwagi się przyznać, że z ich zachowaniem jest coś nie tak. Za kazdym razem kiedy trafiam na taki kanał jak twój to trochę wraca mi wiara w to, że w tym kraju kiedyś będzie żyło się kobietom lepiej. Kiedy już przestaniemy walczyć ze sobą nawzajem zamiast wspólnie z patriarchatem :) Naprawdę nie ma nic złego w przyznaniu się przed samą sobą, że nasze opinie o innych kobietach nie są tak obiektywne jak chciałybyśmy wierzyć. I bynajmniej nie jest to nasza wina niestety, dlatego trzeba walczyć o to by się pewnych schematów myślowych oduczyć.

Ciężko nie przyznać racji, w szkole w 90% przypadków dziewczyny mnie gnębiły. A potem w dorosłym życiu nie raz byłam świadkiem wyrywania sobie z rąk facetów w desperacki sposób, jakby to było jakieś trofeum...

Znam ten temat aż zbyt dobrze. Swego czasu w gimnazjum byłam typowym przykładem " not like other girls " i " pick me girl ". Oj głupia byłam, ale z drugiej strony wpływ miało na to wychowanie przez rodziców, czy ogólnie zachowania kulturowe oraz sam fakt tego jak negatywnie odbierane są niektóre "typowo kobiece" zachowania albo nawet generalizowanie i określanie kierunków studiów czy danej pracy jako "typowo kobiece".

Wieje wiatr dobrych zmian :) Ostatnio nieznajoma kobieta powiedziała mi, że podoba jej się moja uroda. Zamieszałam się nie wiedzieć czemu, na co uslyszałam: „kobieta kobiecie rzadko powie komplement, bo my z natury zazdrościmy urody, tym bardziej szczerze mowię to, co mowię”.

Super, że poruszasz takie tematy. Bądźmy dumne z tego, że jesteśmy kobietami i z naszej kobiecości takiej jaka ona jest. Nie takiej jakiej chcą od nas mężczyźni. Nie dajmy sobie wmówić, że jest z nami coś nie tak.

Super film i bardzo potrzebny, sama kiedyś myślałam w ten sposób, że każde cechy kobiece są gorsze od męskich i uważałam mężczyzn za ciekawszych i lepszych, wmówiłam to sobie i postrzegałam świat według tego skupiając się na rzeczach, które utwierdzały mnie w przekonaniu że to prawda, na szczęście wystarczyło tylko trochę się postarać spojrzeć na to inaczej i się okazuje że wcale tak nie jest i takie myślenie właśnie bierze się z naszej nadinterpretacji rzeczywistości, a że wiele z nas tak robi to tworzy się błędne koło i niestety dużo kobiet nadal ma taki stosunek do innych, nie róbmy sobie tego :(

Niedawno na spotkaniu z siostrą i kuzynką wypłynął temat kobiet i ze zdumieniem usłyszałam jak surowo i bezwzględnie oceniały niektóre kobiety pod względem stroju, makijażu, zachowania. I to wszystko (w ich mniemaniu) miało na celu ochronę jakiejś wyimaginowanej, jedynej słusznej kobiecości. Delikatnie i żartobliwie zapytałam czy znają pojęcie "zbrojnego ramienia patriarchatu" i że nie dając nam, kobietom, prawa do bycia jakimi nam się podoba (a dając to prawo facetom), strzelają nam wszystkim w kolano. Oj dało im to do myślenia:)

A ja mam inne doświadczenia...Jakoś nie za bardzo się spotykałam z tą mityczną zazdrością kobiet. Może to kwestia szczęścia a może podejścia. Sama nigdy nie lubiłam plotkowania, tematów typu "co ona na siebie założyła" i konserwatywnego myślenia. I chyba po prostu nie przyciągałam do siebie takich ludzi. Ale czasami patrząc na komentarze na necie - to może być prawda. Takie kobiety ograniczają same siebie przez takie myślenie według schematu (i oczywiście patriarchalna kultura to wspiera).

Kolejny ciekawy materiał od Ciebie Aniu, jesteś wspaniała

Ja odkąd zaczęłam pracę, taką bardzo biurową, w administracji, odkryłam, że moje założenia na temat kobiet (plotkują, są wredne, wiecznie narzekają i czują się czymś urażone/dotknięte/zniesmaczone, nie można im ufać) są tak samo prawdziwe w stosunku do mężczyzn 😅. Oraz że wśród osób obu płci są też osoby, które zupełnie tych cech i zachowań nie przejawiają. Mam też przełożoną, która jest bardzo w porządku, bardzo konkretna i nie robi żadnych gierek. Można powiedzieć, że moje obecne miejsce pracy oduczyło mnie trochę tych stereotypów, które miałam w głowie, już w każdym razie na pewno nie widzę mężczyzn jako tych zawsze profesjonalnych, konkretnych i nie potrzbujących narzekać i plotkować 😂

Ja mam wrażenie, że generalnie dużym problemem są teraz relacje międzyludzkie. Często obklejamy się łatkami, a w rzeczywistości wystarczyłaby nam tylko... wzajemna życzliwość. I uważam, że nierzadko są przypisywane nam intencje, których w rzeczywistości nie mieliśmy. Czy złośliwość koleżanki to skutek seksizmu? A może kwestia kultury osobistej/ złego dnia/ subiektywnego poczucia estetyki? Bo często tworzą się sytuację, że nie można skrytykować filmu z określonymi treściami, żeby nie zostać nazwanym "...istką/...fobem/...olem". Dlatego osobiście uważam, że zamiast "łatkowania" innych wszystkimi -izmami i -fobami potrzeba nam więcej miłości. Ideal-IZM, a jakże!

Moim zdaniem kobiety i mężczyźni, którzy nie są dorośli emocjonalnie (bo nie wynieśli tego z domu) są bardziej konfliktowi i idą w skrajności. Potrafią zachowywać się niemalże bestialsko wobec drugiego człowieka gdy tylko chcą coś osiągnąć. Tak samo gdy ich samoocena jest niska, chcą ją sobie podbudować kosztem innych.

Jeszcze ponad 10 lat temu zgodziłabym się z Tobą w 100procentach i namawiała do zmiany stosunku do innych kobiet, dawania im szans, wykazania dobrej woli, łamania stereotypów ze tylko facet to dobry szef, dążenia do pracy w zespołach z kobieta jako przełożony niższego i wyższego stopnia, bycia optymistycznym w tym aspekcie, doceniania, ze skoro są babki którym się udało zajść wysoko to będą one wspierać swoje pracownice jako dobre szefowe, przykład do nasladowania. I chociaż jestem otoczona wspaniałymi kobietami i naprawde gdybym nie była sobą sama sobie bym zazdrościła relacji z mama, przyjaciółkami, zespołami w których trzymana była „babska sztama”, niepisanym porozumieniem między wspolpracowniczkami to niestety trafiłam na niemalze same kiepskie szefowe. Jako podwładna miałam przyjemność (i nieprzyjemność) pracować z 5 menadżerami płci męskiej i 5 płci żeńskiej. Plus jedna mentorka.W jednej Organizacji. W Firmie w której udział kobiet w kadrze kierowniczej to 51 procent!!! Wiec nie jest to kwestia jakis zaszłości czy dyskryminacji przy awansach. Z czego tylko jedna moja szefowa była po prostu ludzką dobrą szefową. Jednej babki nie jestem w stanie ocenić bo nie była moja szefowa sensu stricte,a raczej merytorycznym wsparciem przy projekcie. Nie odpowiadałam przed nią tylko przed sama sobą i klientem. I było okay. Pozostałe 4 panie to dla mnie zaprzeczenie dobrego szefa. Rozliczanie z każdej minuty pracy, odnotowywanie kilku minut spóźnienia z przerwy w pracy i tłumaczenie się z tego, brak wsparcia w rozwoju, brak szkolen, równanie w dół, podkopywanie poczucia wartości, niereagowanie na skargi związane z niefajnym zachowaniem jednego faceta w biurze, obarczanie większa ilością pracy dziewczyn z zespołu przy jednoczesnym faworyzowaniu facetów, włażenie z butami w życie prywatne a potem rozsiewanie tych informacji, plotkowanie także o wrażliwych informacjach między sobą i z innymi pracownikami traktowanie młodych kobiet zachodzących w ciąże - no tak zaraz nam „znikniesz” Amy cię wdrazalysmy do pracy, robienie problemów przy wcześniejszym zwalnianiu się z pracy czy na badania, komentowanie l4 ciążowych w niewybredny sposób, seksistowskie żarty wypowiadane także przez kobiety szefowe (!) i tolerowanie ich w zespołach . Wszystko w myśl „ja miałam kiepsko wiec i Wy nie będziecie miały lepiej”. W tej samej organizacji gdy przenosilam się do biura i zespolow zarządzanych przez mężczyzn nagle atmosfera stawała się normalna, nie było faworyzowania związanego z płcią, wyjście wcześniej, zwolenienie, jakaś niedyspozycja traktowane są jako oczywistość. Ciąża czy praca z domu/zwolnienie na dziecko traktowane są jako oczywistości. Jakikolwiek przejaw dyskryminacji w zespole czy seksistowski zart to natychmiastowa reakcja przełożonego. Nie ma plotek z informacji wyjawionych poufnie szefowi, nie ma włażenia w portfel, uzasadniania odmowy podwyżki tym, ze mi kasy nie brakuje skoro spędzam wakacje na Kanarach czy mam partnera wykonującego dobrze płatny zawód/ coś nowego drogiego itd. Nie wspominając już o tym, ze jestem wspierana w rozwoju, szefowie mnie doceniają, potrafią wesprzeć dobrym słowem, są dla mnie szkolenia opłacane i nieobce im słowa „dziękuje” czy „dobra robota”. Są tez bardziej obiektywni. Można powiedzieć wyjątek ale moja praca od jakiegoś czasu polega między innymi właśnie na kontakcie z szefami i szefowymi w innych jednostkach dużej firmy albo firm z którymi współpracuje. Nigdy nie miałam jazd czy problemów z facetami - odpowiadali na e-maile lub nie, oddzwaniali lub nie i trzeba było się przypominać w sprawach. Nigdy jednak nie miałam jazdy czy afery ze strony mężczyzn. Zawsze kulturka. Najwyżej szła informacja zwierza, ze coś jest niemożliwe, czegoś nie zrobią. Ze strony kobiet niestety dużo emocji, chybotliwości w codziennej współpracy . O to jakim prawem, po co, dlaczego, nie taki termin, czy ktoś z nimi coś ustalał itd. :/ Co ciekawe już w przypadku kobiet nie na kierowniczych stanowiskach ta współpraca przebiega normalnie, bardzo dobrze wrecz! Niestety babeczki szefowe jakby próbowały pokazać władze, zmuszały do tłumaczenia się, nie doceniały innej kobiety, nie pozwalały rozwinąć skrzydeł, nie wspierały. Sodówka? Ego? Niestety nie zaznałam dobrej szefowej w Polsce przez 10 lat pracy. Jedyne dobre normalne czyli szefowa i mentorka to doświadczenia zagraniczne. A szkoda. Mam bardzo złe doświadczenia j w PL nie spróbuje już pracy z szefową. Najzwyczajniej w świecie boje się i bardziej cenie swój spokój psychiczny i życie w dobrostanie.

A ja się boję kobiet :( Że będą próbowały wciągnąć mnie w jakąś dziwną nieuzasadnioną rywalizację albo będą chciały poczuć się przy mnie kruche i delikatne ze względu na moją trochę silniejszą osobowość. O ile to drugie to już sprawa dużo bardziej indywidualna, to bardzo drazni mnie ta pierwsza cecha. Przez to trudno jest mi być sobą wśród kobiet, które dbają o siebie i bardzo utożsamiają się ze swoją płcią. Bije od nich chęć dominacji i niestety często okazują pasywną agresję :( Przepraszam za moje gorzkie żale, ale chciałam przez to tylko powiedzieć, że powinniśmy się wspierać i dopingować w byciu lepszymi ludźmi, niezależnie od naszej płci czy jakichś innych kontekstów społecznych, przez takie zachowania tracimy potencjał bardzo atrakcyjnych znajomości.

Ja tylko chciałabym cos dorzucić od siebie i powiem, że przez ten film bardziej dołożę starań do tego, aby każdy w moim otoczeniu czuł się równie dobrze. :))

Jak ja się cieszę, że trafiłam na Twój kanał. Robisz fantastyczną robotę, dziękuję ❤️

Zauważyłam taką ciekawą rzecz odnośnie silnych kobiet w kinie te filmy zazwyczaj nudzą mężczyzn. Zaobserwowałam to na np. przykładzie filmu Frida, który jest świetny a większość facetów twierdziło, że jest nudny. To samo było z Jackie Brown...

Sama jako makijażystka dostaje pod filmami komentarze oczerniające inne makijażystki typu Zmalowana czy Maxineczka, bo one wg moich widzów robią tapetę, a ja nie. Tylko tak czy siak i ja i one zajmujemy się makijażem czyli czymś totalnie powierzchownym. Fajnie by było jak byśmy nauczyły się po prostu nie komentować innych kobiet, ani wyglądu ani charakteru. Super film, fajnie, że takie tematy są coraz bardziej popularne może przestaniemy się nawzajem wiecznie krytykować :)

Świetny, merytoryczny film! Cieszę się, że na YT powstają tak wartościowe materiały

Aniu, właśnie dlatego lubię Twoje filmy zahaczające o tematy socjologiczne - rzucasz temat do refleksji, robisz fajny research, wyjaśniasz pewne mechanizmy, podajesz praktyczne przykłady. To stymuluje do zastanowienia się nad własnymi zachowaniami i osób nas otaczających, pomaga lepiej zrozumieć otaczającą nas rzeczywistość. Takich filmów potrzebuje Internet.

CU-DO-WNY materiał. skondensowana wiedza w stosunkowo krótkim filmie, co bardzo zawsze cenię u twórczyń i twórców. nic tylko pogratulować, naprawdę. Dziękuję za ten mały „wykład” - jest absolutnie potrzebny 💜

Dzięki ! Robisz naprawdę świetne filmy !

Ostatnio przez przypadek znalazłam Twój kanał i jestem zachwycona! Więcej, więcej, więcej materiałów poproszę. PS masz super głos (:

Aniu, pięknie wyglądasz, tak naturalnie, aż się przyjemnie ogląda. Treści nie komentuję, bo jak zwykle jest wyśmienita, dzięki za świetny odcinek! :)

Zawsze w rozmowach z mężczyznami uważałam by nie być za bardzo kobieca, bo zawsze było krępujące dla mnie jak mężczyźni traktują atrakcyjne kobiety. Jakby było im wolno wszystko powiedzieć i skrytykować.Teraz widzę że to był tylko sposób na przetrwanie w tym męskim społeczeństwie, i kobiecość to normalna rzecz, której nie powinnyśmy ukrywać by być pewne siebie, a na odwrót, bo to może dać siłę. Super filmik!!😊

Przez wiele lat jako mała dziewczynka a potem dojrzewająca dziewczyna oglądałam moją mamę która całe swoje życie i szczęście opierała na akceptacji mężczyzn dookoła uniżając wszystkim kobietom obok albo wszystkim wspólnym znajomym żeby wyglądała na najlepszą w towarzystwie. Oczywiście nie raz i mi się oberwało. Ta cała sytuacja pozwoliła mi nabrać grubej skóry i nie być właśnie taką. Często to mnie czy to w podstawówce czy gimnazjum atakowały koleżanki przy aprobacie kolegów bo byłam za pryszczata, za gruba itd. Zawsze był jakiś powód ale mimo wszystko nigdy nie uważałam dziewczyn i kobiet jako moich wrogów, ponieważ najwięcej wsparcia, miłości i otuchy dostałam właśnie od moich koleżanek i przyjaciółek. Sama również uwielbiałam przebywać w towarzystwie kobiet(tryb przeszły ponieważ wyprowadziłam się w trakcie zarazy bardzo daleko od domu co niesamowicie przeszkadza poznać nowe koleżanki) bo to w ich towarzystwie czuję się najlepiej. Mężczyzn traktuje tak samo ale kobiety które wychodzą przed schematy potrafią zbudować tak niesamowitą relacje między sobą że żaden mężczyzna nie jest w stanie wypełnić takiej pustki.

Super, że poruszasz ten temat!☺️

W wieku nastoletnim byłam mocno oceniana przez to jak "mało kobieca" bylam. Starałam się dostosować i wychodziło karykaturalnie. Ciotki nigdy mi nie oszczędzały komentarzy na temat tego jak wyglądam. Pamiętam jak wpiełam sobie spinkę we włosy i dla ciotki był to taki szok, że nie mogła się powstrzymać przed skomentowania tego przy całej rodzinie. Mam 30 lat wtedy mialam 15, dalej pamiętam uczucie skrępowania i wstydu. 😥🙃

Super odcinek ❤ uwielbiam takie materiały, które skłaniają do przemyśleń i skonfrontowania swojego postrzegania świata

Jak już mówimy o wyglądzie to taaak mega mi przypominasz z rysów twarzy aktorkę Mayę Rudolph ♥ uwielbiam ją i to sprawia, że oglądanie Twoich filmów jest jeszcze milsze!

Dzięki za filmik. Na swojej drodze spotkałam kilka przykładów takich koleżanek (cool girl, pasywna agresja)i nie wiedziałam,jak zdefiniować takie postawy. Miałam też poczucie,że coś nie gra...

bardzo fajny odcinek i mega ciekawy, ważny temat!

Do mnie najbardziej trafila ta pułapka, w ktorej kobieta żyje po to zeby znalezc sobie mezczyzne i to jest jej najwiekszy cel w życiu. Dopiero teraz zaczynam miec jakis pomysl na siebie poza tym zeby kiedys zostac dziewczyną jakiegos faceta. Nie wiem czy to seksizm, ale też na pewno coś szkodliwego. A czy Ty masz jakiś wzór kobiety z ktorego czerpiesz? Ciekawa jestem :) Lubię Twoje filmy, takie popularno naukowe :)

bardzo przyjemnie się Ciebie słucha ❤️

Odkryłam ten kanał przez przypadek i daje suba. Do tego bardzo miły głos.

Dopiero trafiłam na twój kanał i już widzę jak wiele filmów mam do nadrobienia 🤭❤🍷

Najlepszy kanal na Polskim YT jaki znalazlam, super przekazujesz wiedzę!

Świetny film Aniu!

Wow. To było wideo którego potrzebowałam. Przez cały okres nastoletni tylko kobiety sprawiały mi przykrości i strasznie ich przez to nienawidziłam. Miałam problem ze swoją własną kobiecością i był nawet krótki moment w którym cały swój styl bycia chciałam uzależnić od tego co inni o mnie myślą. Mam jednak świetną mamę która pokazała mi jak być samowystarczalną kobietą, feministką oraz osobą która czuje się dobrze sama ze sobą. Dzięki niej mam teraz mniej kompleksów oraz moje relacje międzyludzkie "wróciły do normy"

Też często miałam ten problem ze dziewczyny/ kobiety nigdy za mną nie przepadały prędzej znalazłam kilku kolegów niż jedna dobra koleżankę i chyba właśnie w tym był problem przy czym pomimo wielu kolegów nigdy nie próbowałam do nich się upodobnić pozostawałam kobieca co chyba jeszcze bardziej zniechęcało do mnie kobiety. Na szczęście teraz znalazłam pracę w której jakoś tak i koleżanki i koledzy są i jest dobra atmosfera😁

Uwielbiam twoje filmy, nie wiem jak to jest możliwe żeby zebrać tak dużo informacji o jednym temacie i zrobić z tego taki ciekawe film. Podziwiam❤️ Trochę się zbierałam żeby to napisać ale tło które masz teraz mniej mi się podoba od tego które byli wcześniej

Wiesz co chyba pierwszy raz wysłuchałam kobiety mówiącej o feminizmie i jednocześnie świadomej tego, że nie jest idwalna i też może walnąć jakis głupi tekst. Dawno już nie słyszałam jak ktoś mówił "o faktycznie zrobiłem/zrobiłam coś źle ale świat się nie zawalił, bo mogę się zmienić". Nie ma świętego oburzenia. Super! To pierwszy Twój filmik obejrzany przeze mnie. Jeśli inne są takie to będę polecać.

Uwielbiam ten merytoryczny sposób w jaki wszystko przekazujesz no i oczywiście wstawki z filmów i cały montaż!!❤️ od dziś z duma będę mówić o sobie ze „jestem jak inne kobiety” 👩‍🦳👩🏾‍🦰👩🏻

Ja jestem pozytywnie nastawiona osoba do wszystkich, jednak po wielu latach przykrych doświadczeń podzielę się tym iż pracowałam 5 lat z chłopami, zmieniłam pracę 2 razy z babami i w ostatniej wytrzymałam 5 miesięcy bo nie szło się dogadać. Prezesem był facet i wszystko co trzeba było załatwić było załatwione a do baby bez prochów wyciszających nie dalo się podejść. Pracuję znowu z panami i chcę żeby tak już zostało 😁😁😁

Sprawa jest dużo prostsza. Takie zachowania to po prostu zwykłe chamstwo wyniesione z domu. I dotyczy wszystkich tych sytuacji zarówno w pracy jak i w szkole. Takie zachowania przejawiają nie tylko kobiety. Wachlarz działań chamki kobiety różni się trochę od działań chama mężczyzny ale w jedynym i drugim przypadku chodzi po prostu o brak kultury osobistej i edukacji. Zazwyczaj to bardzo poważne "czarne dziury". Sprawa jest powszechna gdyż chamstwo to dzisiaj bardzo powszechne zjawisko.

Świetny odcinek.❤

Bardzo dobrze dobrany research do filmu :)

Kocham wszystko co mówisz!

Pamiętam na studiach jak koleżanka mówiła że woli wykłady czy zajęcia czy też prace u faceta bo będzie bardziej konkretnie, na jasnych zasadach itd. i to podejście spotkało się w gronie kobiecym z dużą aprobatą( większość uznała, że tak to jest raczej jasne) a ja pomyślałam, bo chyba nie miałam odwagi powiedzieć głośno, kurcze jak dobrze tym facetom że mają takich adwokatów, pracowali na to przecież przez pokolenia i jak mamy czuć się ok ze sobą jako kobiety kiedy dla wszystkich jest takie podejście jak tej mojej koleżanki jak najbardziej trafne i wręcz miałam wrażenie że czyni ją to bardziej spoko bo się nie waha mówić takich rzecz. Po latach widzę to jednak inaczej, i ona była w schematach kulturowych mocno i ja również. Ona bo generalizowania z korzyścią dla mezczyzn, przypisując mężczyźnie te pożądane cechy które przecież mają jedni i drudzy, tyle że żeby to zauważyć najpierw trzeba by było pomyśleć że jest błąd w myśleniu a potem można dopiero zastanowić się skąd on się bierze. A ja również, mocno zasznurowane usta w gorsecie poprawności, nie wychodzenia przed szereg. Nie mam już kontaktu z tą koleżanka ale mam ogromną nadzieję, że miała okazję zmienić podejście tak jak ja miałam już okazję wielokrotnie znaleźć w sobie odwagę by mowic otwarcie że kompetencja, jasne zasady itd. to cecha człowieka a nie płci. Dzięki za wartościowy film.

Super film i cały kanał ;)

cieszę się, że teraz są takie materiały, nie to co jak byłam w podstawówce, wtedy czułam się samotna w moich przekonaniach i wiele materiałów wyśmiewało raczej feminizm i problemy kobiet z tym związanych.

Ja niestety im bardziej dbam o wygląd tym z większą zawiścią ze strony kobiet się spotykam. Jak za czasów dzieciaka si nie malowałam, nie zwracałam uwagi na ubiór i wszyscy mnie bardzo lubili, tak te same osoby gdy zaczęłam przykładać wagę do takich aspektów nagle zrobiły się pasywnie agresywne. Przytyki, bycie niemiłym. Ze strony płci przeciwnej tego nie ma. Szkoda, że kobiety robią sobie nawzajem takie rzeczy, mam nadzieję, że będzie się to zmieniać.

ja bym jeszcze dodała, że często kobiece wzory do naśladowania przedstawiane w mediach to tak naprawdę cechy "typowo męskie", takie jak rozwiązywanie konfliktów siłą, zemsta, agresja, odrzucenie emocji etc. Mało jest takich pozytywnie pokazywanych cech, które tradycyjnie przypisywane są kobietom i są pozytywne przecież - np umiejętność negocjacji, dostrzeganie skomplikowanych zależności społecznych, umiejętność nawiązywania pozytywnych relacji z innymi, kreatywność chęć współpracy a nie współzawodnictwa. A jeszcze nigdy nie widziałam sytuacji, w której te takie pozytywne, "kobiece" cechy były przypisane w pozytywnym znaczeniu mężczyźnie.

Mam dosyć zróżnicowane doświadczenia w kwestii moich relacji z innymi kobietami (chociaż zawsze uważałam się za kobietę która nie lubi innych kobiet). Mianowicie jeśli chodzi o przełożonych i współlokatorów to lepiej było mi się dogadać z płcią żeńską, natomiast wśród pracowników na podobnym szczeblu czy u koleżanek z klasy obserwowałam zawsze straszną zawiść

Idealnie się zsynchronizowałaś z moimi myślami

W jakim programie montujesz swoje filmy i robisz miniaturki? Bardzo mi się podoba to jak robisz swoje filmy ☺️

Bardzo ciekawy materiał

Dziękuję ci Aniu za ten odcinek

Super filmik 🔥😍

Lubię twój głos i tematy mi odpowiadają i w ogóle petarda kanał

Mega fajny i wartościowy filmik, wielki dzięki i tak trzymaj ❤️ who run the world??

Nic lepszego już dzisiaj nie zobaczę. Świetny film, dużo dowiedziałam się o sobie samej. Chcę też powiedzieć, że zarówno w pracy (przez 1,5 roku pracowalam w wylacznie zenskim teamie), jak i prywatnie (zwłaszcza w momentach krytycznych - rozstania, macierzynstwo) miałam okazję poczuć czym jest prawdziwe, głębokie i nieoceniające kobiece wsparcie. I takie doświadczenia są wg mnie tym, co najbardziej osłabia wpływy patriarchatu na nasze życie. Dlatego, Aniu, zgadzam się z Tobą - wspieramy się!!!

Świetny materiał, z wielu rzeczy na codzień nie zdajemy sobie nawet sprawy. Zgadzam się w pełni z tym, że ogromna ilość kobiet wykazuje zachowania, o których mówisz w filmie. Choć mam wrażenie, że z wiekiem to trochę mija.

Super film!

super materiał!!!

Brawo Aniu w niecałe 20 minut tyle się dowiedziałam.🧡

Czy jest na tym kanale film poświęcony przynajmniej w części tematyce jak w procesie socjalizacji wpaja się, że bycie kobietą jest czymś nie do końca ludzkim(przytaczam tak jak usłyszałem w filmie)? Wydaje mi się to ciekawa koncepcja, której sam co prawda nie zauważyłem, ale chętnie poznam jakieś konkretne przykłady.

Świetny kanał. Swietny film.

Dzięki!:)

Dobra teraz muszę obejrzeć drugi raz bo nie zdążyłam wchłonąć za pierwszym razem wszystkich mądrości które zostały powiedziane💃

Ale masz śliczne miniaturki, film jak zwykłe super. Pytanie nie na temat, ale co sądzisz o marce Mosquito?

super filmik Ania :) ostatnio czytałam o badaniu reprezentacji kobiet w filmach mainstreamowych, w którym wykazano, że w ich większości jeśli są dwie główne postaci kobiece to rywalizują one ze sobą (a także, że jeśli w jednej scenie są dwie kobiety to zwykle rozmawiają one o facetach...) Też kiedyś chciałam być jak "not the other girls". Dobrze, że się uczymy i rozwijamy. Dzisiaj jak spotykam kobietę, która zewnętrznie jest zupełnie inna ode mnie (np. lubi mocny makijaż, ubiera się tak i siak) to staram się nie porównywać i nie oceniać, ale cieszyć się, że każda z nas jest inna i to jest super :) Jeszcze dodatkowo jak mówiłaś o tym, że pokazywane jako "cool" jet nie dbanie o siebie, dodałabym, że we wszystkich tych filmach te bohaterki i tak idealnie wpasują się w stereotypowe "piękno". Czyli sygnał, który wysyła się młodym kobietom jest taki, że mają one się nie starać, ale i tak wyglądać zjawiskowo. Co to w ogóle za idiotyzm hahah

Fajne te filmy robisz

Jeju, ale się cieszę, że RU-vid zasugerował mi Twój kanał. Widać, że bardzo dobrze merytorycznie przygotowujesz każdy materiał, świetnie się Ciebie słucha i w krótkich filmach mieścisz masę ciekawych informacji. Kiedy tylko zobaczyłam tytuł tego filmu, pomyślałam o jednym - o baśni o Królewnie Śnieżce. Ona jest dla mnie tak idealnym przykładem tego, jak od dzieciństwa wpaja nam się, że nie możemy ufac innym kobietom, że one z zazdrości są gotowe zrobić nam najgorsze świństwa. Potem podobne przykłady i podobny sposób myślenia przewija się przez całe nasze życie. Myślę, że to trochę błędne koło, bo wchodzimy w relacje z innymi kobietami z góry spodziewając się, że one mogą być wobec nas złośliwe czy nawet wbić nam nóż w plecy, więc mamy skłonność do interpretowania każdego nieporozumienia czy różnicy zdań właśnie jako atak innej kobiety na nas. W ten sposób tylko wzmacnia się nasze przekonanie o tym, że z kobietami lepiej nie mieć do czynienia. I przez to też same jesteśmy bardziej skłonne być złośliwe wobec innych kobiet.

Kolejny materiał który dał mi dużo do myślenia szczególnie dziś , kiedy jestem dość przybita zachowaniem pani profesor na uczelni. Udostępnia memy i artykuły , że jako kobiety musimy się wspierać , następnie następuje slut shaming, dress shaming, na lekcje nie można przyjść w różowej sukience . Nie można tez przyjść w czarnym golfie . Dochodzi do tego , że przed zajęciami bardziej zastanawiamy się , jak nie podpaść i nie stać się obiektem komentarzy , które rzecz jasna dotyczą jedynie dziewczyn . Cała otoczka staje sie ważniejsza od naszeych przygotowania i wiedzy . W takich chwilach i ja czasem myśle , że lepiej mieć do czynienia z profesorami niż profesorkami . A przecież nie powinno tak być ...

Uwielbiam cię słuchać ❤❤

ale super film

Mądre słowa.

Inspirowałaś się filmem Ana Psychology?

"Nie jestem jak inne kobiety" to w moim odczuciu przede wszystkim walka ze stereotypami, próba uzyskania prawa do bycia sobą. Byłam oceniana przez pryzmat tego jakie są moje rówieśniczki, jaka więc powinnam być wg otoczenia. Wiele lat tak o sobie mówiłam, dziś mówię o sobie "jestem po prostu człowiekiem, jestem jaka jestem". Moja intencja jednak wciąż jest taka sama. Pytanie ile z nas ma ten problem? Sądzę, że nie jestem jedyna.

Oglądałam kiedyś wideo o damskich wzorcach mówiące o tym że praktycznie nie istnieją w popkulturze bo jeśli już dostajemy damski wzorzec (tutaj pokazałaś kapitan Marvel) to posiada on konkretnie cechy męskie, siła, sprawność fizyczna Ogólnie fajna kobieta: kobieta zachowująca się jak mężczyzna (i do tego oczywiście seksowna) np właśnie Marvel albo Harley Quinn

Chciałabym, żeby uprzedzenia co do kobiet na wysokim stanowisku były tylko i wyłącznie stereotypami. Z mojego doświadczenia (niezależnie od firmy) kobieta kobiecie wilkiem. O wiele lepiej dogadywałam się z mężczyznami na stanowiskach, z niektórymi zostawaliśmy dobrymi znajomymi, a nawet przyjaciółmi. W relacje z kobietami udawało mi się wchodzić tylko, jeżeli byłyśmy na tym samym stanowisku. Jeżeli taka kobieta była choćby o stanowisko wyżej, to często gęsto nawet na szacunek z jej strony nie można było liczyć...

Denerwuje mnie zwrot "popełnić książkę", dlaczego? :D

Ja nie rozumiem tylko jednego: dlaczego social media banują akty za nagość, a nagłaśnianie problemu seksizmu jako seksualizacje

Smutno mi, bądź szczęśliwa, też Ci się należy.

Kiedyś czytałam, że niechęć do kobiet jest dziedziczona po toksycznej matce. Sama mam trudną relację z konkurującą matką i choć nie czuję negatywnych emocji, to jestem bardzo zdystansowana w stosunku do kobiet ogółem, zwłaszcza gdy zauważę pierwsze objawy nadmiernej "dumy" lub pasywnej agresywności. Skłonność do atakowania innych kojarzy mi się raczej że wschodniosłowiańskim narcyzmem, niż konkretnie płcią, ponieważ mężczyźni również potrafią mieć nieadekwatny obraz swojego miejsca w społeczeństwie, którego rezultatem jest stres i agresja. Prawdopodobnie jest to z resztą temat na wiele książek.. Osobiście też zdaje się przyciągać (lub jestem przewrażliwiona) ataki kobiet typu fanka telenoweli i też jest to aktualnie dla mnie czerwona flaga (telenowelofobia?)

No to u mnie było inaczej, zawsze wolałam pracować z szefową kobietą. Nigdy nie spotkałam takich cech, jak rywalizacja, plotkowanie itp.

Właśnie odkryłam Twój kanał i.... zostaje! Pozdrowienia od feministki 😊