dostoyevski'ye göre hep haklıyım ve tekrardan mutfaktayım 

18 yaşına geleli o kadar duydim ki zekiler mutsuz,cahiller mutlu olur muhabbetini,baydı artık.Aynı şeyler dönüyo sürekli dillerde,yeto.Bari yüksek edebiyat yaparak aynı tespitleri yapın yaw.

Evet genel olarak akilli secimler yapmak hüznü beraberinde getiriyor tersi durumda ise senin tabir ettigin gibi akil kullanmadan yapilan secimlerde ornegin arkadaslik iliskilerinde aptal bir mutluluk oluyor kendi karakterin disinda gelisen bir aptallik bu durum hosuma gitmiyor yani bu akili kullanip kullanmamak bir secim meselesi oluyor ikisinin de farkli bir hüznü var.

Yeraltından Notlar okurken, başlarda kendimi kitapta anlatılan karakter ile neredeyse tamamen bağdaştırabiliyordum. Fakat sonra karakterin kendiyle yaşamı arasındaki bağlantıları kurmakta kullandığı yöntemlerin, benim davranışlarımda örtüştüğünü ve bunun dışında hiçbir benzerliğimiz olmadığını düşünmeye başladım. Videoda bahsettiğin gibi kafasını birkaç bir şeye çalıştıran insanların ortak noktası düşüncelerinin onlarda bıraktığı genellikle olumsuz hislerdir. Tam tersine de katılmıyorum yani ''kafayı yormayıp, bu konuları düşünmeyip, bomboş ama daha mutlu bir hayat yaşayın'' düşüncesi, kendime yakıştıramadığım (buna ego veyahut kendini beğenmişlik denilebilir sanırım) yakıştırsam bile uygulayamayacağımı bildiğim bir düşünce. O halde ne yapmalı ? dostoyevski'nin yazdığı gibi ''bitirmek şöyle dursun, yaşam boyunca hiçbir şeye başlamamış'' olmak mı gerek ? Tekrardan hayır. Düşünüp sorgulamaya, sorgulamaların bizi üzmesine izin verip, asıl bu konularda düşündüğümüzü düşünmeye son vermeliyiz. Aslında farkında olmadan yaptığımız da bu değil mi ? Düşünce ve fikirlerimizi de hayatımızın bir parçası olarak kabul edip, bir gün tekrardan üzerine düşünmek üzere rafa kaldırıyoruz.

Sonunda mutfak ve alkol şişeleri! çok özlemişim.

Dostoyevski'yi çok severim. İyi ki var.

Eğlenceyi, mutluluğu, hayatı yaşamayı; mantıktan, tutarlılıktan, düşünceden öne koyuyoruz. Ve bu da dediğin gibi yalnızlığa sevk ediyor. Ve bu bir domino gibi oluyor. Kendimden örnek verirsem ben nasıl biriyim diye yola çıktığımda sadece düşündüm çünkü geçmişim çok olmasa düşünmem gerektiğini ve ilerideki beni oluşturmayı ya da bilmeyi halletmem gerekiyordu. Ama düşünmenin, mantıklı bir sorgulama yapmanın getirdiği negatif yanlar vardı. Ve bir süre sonra aklımdaki sorgular çoğalmaya ve cevapsız kalmaya başladı. Cevapsız sorularla ne yapacağını bilmeyen ben depresyonla, geleceğin belirsizliğinin yarattığı kaygıyla öylece kala kalmıştım. İşte tam bu sebepten o hüzün açığa çıkıyor ama sonrası daha bilge ve cahil bir mutluluk yerine seçilmiş ve ölçülü olmuş oluyor. Benim de fikirlerim bu yönde. İlk defa denk geldim videona. Nasıl denir bilmiyorum ama o telaşlı hâli kendimden bildiğim için sende de gördüm. Bir şeye isim vermek istiyorsun, anlamlandırmak istiyorsun ama kısaca açıklamak yetmiyor bazen. Videonu çok beğendim. Anlatmak istediğin şeylerle daha çok kafam açıldı. Daha çok video diyelim o hâlde :)

Mutfak ve kapı girişinde dahi olan alkol şişeleri, özlenmiş.

kanka alakasız olucak ama sen tübitak bursu alıyormusun

Akillica davranmanin zorunlulugu olarak uzuntunun yasanmasi ve diger insanlarin bu durumu yasamiyor gibi gozukmesi (yeterince akillica davranamadiklari icin?) durumunu ben su sekilde degerlendiriyorum. Bir seyin akillica olmasi veya bir dusunce sisteminin kullanisli olmasindaki en temel noktanin onun tutarli olmasi diye dusunulebilir (varsayak bunu yani. hatta formel sistemlerde, mantik ve matematik gibi, tutarli olmayan syntax'lar her seyin cikarimini veya her seyin ispatini yapabilmenize yol acar, yani her cumlenin hem kendisini hem negatifini ispatlayabilirsiniz, which is not so useful). Hatta burdaki tutarliligi sadece dusunceler diye degil, davranis ve dusuncelerin birlikte olusturdugu sistemin bir ozelligi olarak da bakabiliriz, ama sadece dusuncesel olan tutarsizliklar da bence common. Zeki veya akillica olabilmenin de o yuzden en temel ozelliklerinden birisi bence bu tutarliligi surekli olarak gozetmek oluyor. Sadece kendi dusunce-davranis sistemin icerisinde degil (ki bunu iyi yapabilmek ne kadar self-conscious oldugunla da alakali), algiladigin ve icinde bulunduguna inandigin gercekligin her noktasinda bu tutarliligi aramak, ama bizim tartismamizda bu kadar genellemeye gerek yok bile, o yuzden kendi sistemindeki ve diger insanlarin sistemlerindeki tutarliligi gozetmek diye de bakabiliriz. Yani bu tutarlilik gozetimi ve saglanmaya calisilmasi zeka seviyesine bagli ise (yani zeka diyoruz da istersen akillica olmak de istersen cognitive kapabilite de bu terimler zaten tam net seyler degil), demek ki bazi insanlar bu tutarliligi digerlerine gore daha iyi gozetebiliyor, fark edebiliyor. Bu durum, tutarliligi saglamaya verilen onem ve ayni zamanda tutarsizligi fark etmeye yonelik hassasiyet, insanin daha fazla seyle yuzlesip, daha fazla hard to swallow pill'i kabul edip, daha fazla kendisini degistirmesine ve adapte olabilmesine yol aciyor. Tam olarak bu surec, yani zannetiginden farkli sekilde artik zannetmen gerekliligi (cunku tutarsizlik var ve tutarli bir konuma gecmen gerek), bence uzuntu duygusunun (yine argumandan baglantisiz, bence hatta herhangi bir duygunun) tam olarak kaynagi. Gerceklikten beklentilerini adjustlamak, adjustlaman gerekliliginin farkina varmak, yorucu ve bilissel olarak zor surecler, ve duygular da bu surecte dogalari geregi ortaya cikiyor zaten. Fakat dedigimiz gibi bu surece girmenin sikligini belirleyen sey tutarsizliklari fark etmek ve tutarliliga onem vermek ise o zaman bazi insanlar, daha az zeki olanlar, bu surece daha az giriyo demektir. Bu kadar yapping yaptigim seyin sonucu senin de dedigin, hatta meme culture'da doomer bloomer muhabbetinde de olan, ve bircok kez soylendigi gibi dusunmemenin daha mutlu etmesi durumunu getiriyo. Varsayimlarimizdan olan zeka ve tutarlilik benim icin baya belirgin bir iliskisi olan bir sey cunku zeki olarak belirtilen insanlarin yaptigi ve (o sekilde nitelendirilebilmesi icin) yapmasi gerektigi ortak sureclerde tutarlilik arayisini gorebiliyorum. Mesela, yeni infolar alirken bunlarin eski infolarla hizli bir sekilde karsilastirilip ilk once birbiriyle uymayan seylerin kontrolunun yapilmasi, eger tutarsizlik varsa da bunu sormasi (ya da direkt hangi infonun hatali verildigini kestirmesi). Daha sonrasinda yeni gelen infolarin eskilerle olan iliskilerinden yeni valid iliskileri gorup bu iliskileri kullanarak daha da yeni infolarin dogruluguna dair cikarimlarda bulunmasi ve yine bunlarin dogrulugunu sormasi. Ve bunu sadece analitik olan sureclerde degil herhangi bir algisal surec icin nerdeyse instantly ve sanki unconsiously yapiyo olmasi, zeki diye nitelendirilen insanlarin ortak ozelligi ve bu sureclerde tutarlilik ana faktorlerden birisi.

işte başlık diye buna derim