Dzień dobry panie Profesorze. Jak co tydzień, w niedzielne przedpołudnie, przy kawie i na spokojnie z chłonnym umysłem przyjmuję kolejną dawkę pana wiedzy, którą tak regularnie i sukcesywnie Pan się z nami dzieli. Obraz na tą chwilę choć - jeszcze kilka miesięcy temu był niewyraźny i mglisty - wyłania się teraz dość wyraźny i bardziej rzeczywisty niż encykliki jednego z najbardziej ostatnio kontrowersyjnych papieży (?). I mimo zapewne posiadania przez wielu z nas tutaj, będących Pana stałymi słuchaczami, jakieś podstawowej a nawet bardziej zgłębionej wiedzy, to mimo właśnie wszystko wciąż nie możemy wyjść ze zdumienia jak bardzo to wszystko jest umowne. A przynajmniej mnie dotyka taka właśnie konstatacja... Całe religie, wyznania wszelkie ale w szczególności omawiane tu przez Pana religie objawione a dokładniej przekaz i doktryny tychże religii, to kwestia mocno umowna, nie mająca wiele wspólnego z jakimś ewentualnym pierwowzorem - Jeśli w ogóle takowy istniał. Pamiętam jak blisko 40 lat temu, będąc uczestnikiem wciąż trzymającego się wówczas mocno ruchu "światło życie" otrzymałem od swojego moderatora pierwszy egzemplarz Biblii oczywiście w wydaniu tak zwanej "1000-latki". Pamiętam jak szedłem z nią do domu w przeświadczeniu, że o to dotknęło mnie boskie objawienie i palec boży od tej pory będzie kierował moim życiem,. Jakże idealistyczny byłem w swoim myśleniu i przeświadczeniu, wierząc bardzo mocno że to co ściskam pod pachą jest jedyne, prawdziwe i słuszne. Naiwnością oczywiście ale taką niewinną naiwnością było myślenie, że to wszystko jest jednowymiarowe prawdziwe i bez wątpliwości. I zgłębianie kolejnych stron i rozdziałów tejże księgi da mi poczucie obcowania z boskością.... I dziś w dobie internetu mając dostęp do wiedzy wszelkiej, merytorycznej i źródłowej i dzięki takim osobom jak Pan i podobnym wykładom, możemy przekonywać się jak wszystko to było w ówczesnych czasach wyrachowane i umowne. I jest w nas bunt graniczący z poczuciem zwątpienia ale i oszukania. Ale trzeba przez to przejść aby zrozumieć jak wielkim galimatiasem jest każde wyznanie ale jednocześnie jak wielką zakłamaną pseudorzeczywistością są dzieje tych wszystkich właśnie religii. Słowo Boże jako takie nie istnieje, objawiona prawda boża nigdy nie miała miejsca, natchnione księgi to tylko polityczne rozgrywki poszczególnych patriarchów kościelnych ale do tego by to zrozumieć i przyjąć w sobie trzeba było dorosnąć. Czym za tym jest tak zwana nasza wiara czym jest posiadanie w sobie ułudy, że tam po "drugiej stronie" kiedyś będę zasiadał po prawej stronie, prawej stopy dużego palca samego "Stwórcy", jakże merkantylne i naiwne było to myślenie! Dziś pozostaje mi tylko rozważanie: cóż zatem nam zostaje.., ale zostawiam na razie w sobie odpowiedź na to pytanie czekając na kolejne Pana wykłady które niechybnie będą się już kończyć. Pozdrawiam serdecznie i do usłyszenia, wierny słuchacz Artur.
@@wojciechsady480 z głębi serca życzę zatem urzeczywistienia tego pomysłu i sam będę pierwszym który postara się o zakup tego dzieła. Jednakowoż muszę życzyć w takim razie przynajmniej 100 lat życia aby znalazł Pan w sobie siły do sfinalizowania tego zamysłu. Tym bardziej jednak zatem proszę z pewnym poczuciem humoru podejść do mojego kolejnego komentarza powyżej, niejako w uzupełnieniu długości życia i nieuchronności śmierci. Kończę drugie odsłuchanie wciąż będąc nie skrywanym fanem Pana wiedzy wymieszanej z poczuciem humoru. Zazdroszczę tym z komentujących którzy mieli - o czym czytam tutaj - zaszczyt bycia słuchaczami Pana wykładów w czasie studiów.
@@wojciechsady480 Jako wierny słuchacz i "sadysta", podobnie jak kolega De Saart, przyjmuję z zachwytem myśl o takiej książce. Być może to ostatni moment, jeśli wierzyć hipotezie osobliwości technologicznej, rozwój AI odmieni nam świat na tyle, że możemy spodziewać się niespodziewanego... Żal Świata w takim kształcie. Mam nadzieje, że zawsze będzie istniał las, książka, urodziny, tort i jazda na rowerze. Ale... Czy rozwój technologii poszerzy granice poznania? Może też, choć to nieludzkie, superinteligentna maszyna (zanim nas pozabija) odkopie wszystkie co do joty papirusy ukrywające się w piaskach (nie mówiąc już o wszystkich mumiach) i ukaże naszym oczom nie odpisy NT z II wieku, ale jeszcze starsze i nieznane teksty? Albo lepiej... stworzy symulację I wieku i będziemy oglądać prawdziwych autorów ewangelii na dużym ekranie, :D plus Jehoszuę z Nazaretu, mówiącego po aramejsku do prostych ludzi... a może mówiącego też "Talitha kum"...? i wszystkie zagadki historyczne stracą sens, bo będziemy mieli dostęp do przeszłości w jakiś dziwny, nieznany nam dzisiaj sposób? Strach przed światem bez Tajemnic. Filozof istnieje chyba dlatego, że one są. Co komu po filozofach w świecie bez Tajemnic? Właśnie... pod którymś z Pana profesora wykładów umieściłem fragment "Mistrza i Małgorzaty". Dla żartu, ale też żeby wprowadzić na marginesie motyw faustowski. Bo my, ludzie, bardzo lubimy zaspokajać głód wiedzy, jesteśmy ciekawi tajemnicy istnienia. Ale czym zaspokajać ten głód jeśli tajemnicę się odkryje i nóż w końcu, choć nie może, utnie sam siebie? Czy nie lepiej odkrywać niż odkryć? Czy nie lepiej żyć niż życie skończyć? Może to szczęście, że w tej chwili wiemy tak mało...? Co to jest światło, czym jest czasoprzestrzeń (jak Pan ładnie opowiadał) fizycy nam dziś powiedzą "nie wiemy". Tylko co to znaczy "wiedzieć" w tym wypadku...? Fizyka to przecież też tylko Królestwo Metafor. I czy np. psyche można zbadać "duszometrem"? Gombrowicz pisał "literatura nie jest pewna swoich prawd, ale jest pewna swojej rozkoszy". Właśnie ten wymiar estetyczny wykładów Pana profesora jest dla mnie najcenniejszy. Jeśli w nauce, o czym Pan mówił, nie jest łatwo używać słowa "prawda", to pozostaje jej użyteczność i estetyka. Piękna teoria, nawet jeśli nieprawdziwa i nieużyteczna, jest piękna. Tajemnico trwaj! Naukowiec, który wie wszystko, który nie czuje, że stoi przed oceanem wiedzy, z którego zaczerpnął tylko kubeczek, chyba grzeszy pychą. Bardzo mi się podobało, kiedy opisywał Pan światło, które zachowywało się tak, jakby "wiedziało" prując najszybszą drogą przez dwa ośrodki, załamując się podobnie jak ratownik łamie prostą dzielącą go od topielca. Jeden z piękniejszych fragmentów. :) O świecie i naszym w nim miejscu... Dziękuję za kolejny wspaniały wykład.
@@wojciechsady480 proszę napisać książkę panie profesorze. Jest wielu chętnych co ją przeczyta, a jeszcze więcej takich, co jeszcze nie wie, że to zrobi :)
Cudowne wykłady. Pan Profesor tak zrozumiale tłumaczy, że w końcu historia przestaje być dla mnie zbiorem dat, kiedy odbyła się dana wojna/rozejm/sojusz itp. Słucham z ogromną przyjemnością i zainteresowaniem. Mam jednocześnie prośbę: czy ktoś mógłby podpowiedzieć mi, gdzie mogłabym znaleźć podobne wykłady dotyczące np. historii powszechnej, historii Europy lub historii Polski? Będę bardzo wdzięczna 🙂
Panie Profesorze, naprawdę świetne wykłady. Pamietam Pana wykłady na studiach z filozofii nauki.Świat się nam wtedy mocno poszerzył. No i żeby się pochwalić na egzaminie ocena bdb. Ale prawda jest taka, że przed egzaminem nogi nam się uginały :-) Pozdrawiam serdecznie i czekam na kolejny odcinek.
Jakże Ci Jarosławie zazdroszczę tej niewątpliwej przyjemności bycia uczestnikiem tych wykładów. Wiedza, swoisty profesorski luz i humor profesora musiał w tamtych czasach odróżniać go od sztampowych wykładowców. Zapraszam również do dwóch moich komentarzy powyżej.
Spis treści: 0:00 dalszą historia Biblii (przekład Erazma z Rotterdamu) 10:45 Stefanus (podział na rozdziały i wersety Biblii) 14:24 Ustalenie jednolitego tekstu Wulgaty (Wulgata klementyńska) 18:29 Biblia Jakuba I Stuarta 20:38 diabły i czarownice
a na poważnie - dzięki kanałowi "Anna Budzik czyta" zapoznałem się z Państwem Bożym Augustyna, nie mówię, że jestem jego wyznawcą, wręcz przeciwnie ale to cenna książka bo można zrozumieć wpływ papistów walczących z ideą pax romana na dzieje europy
Najczęściej podaje się, że Septuaginta powstała między 250 a 150 p.n.e. Bywają szacunki mniej lub bardziej rozbieżne. W trakcie tak krótkich wykładów wątpliwości z tym związane pomijam i podaję daty przybliżone. W każdym razie w II w. p.n.e. Septuaginta przyjęła obecną postać. Pozdrawiam
w 1545 były czarownice , a dzisiaj mamy CO2 . Business is business . Nawyki niektórych sfer socjalnych są niezmienne przez czasy , albo można powiedzieć że one niedoznają ewolucji . Po prostu brak im jakiegokolwiek rozwoju 🤣
