Elektronika antyczna - Stabilizatory napięcia [RS Elektronika]  

Pomysł na serię o elektronice antycznej bardzo dobry prosimy o więcej Pozdrawiam

Mówi się, że trzeba znać historię (przynajmniej podstawową) swojego kraju, należy też poznać, to co dziś mamy zaszyte głęboko w procesorach wszelkiej, otaczającej nas elektroniki. Jestem za - poznajmy nie tak w sumie odległe, ale praktyczne czasy i proste, a jednocześnie bardzo mądre rozwiązania.

Świetnie! Pańska działalność propagatorska w dziedzinie elektroniki jest kontynuacją idei wspomnianych czasopism - piękną polszczyzną tłumaczy Pan w bardzo przystępny sposób zawiłości elektroniki. Nb pierwszy nr "Radioamatora i krótkofalowca" to mój "dokładny" rówieśnik :) Pozdrawiam serdecznie!

No pewnie że tak, elektronika analogowa jak najbardziej. Po młodego technika udawałem się do biblioteki miejskiej w latach 80. Chęć budowy układów i pozyskiwanie części stały się wtedy moją pasją i hobby. Era telewizji i radioodtwarzaczy oraz krótkofalarstwa, zaczątek satelit z miednicy bo konwerter i dekoder z NRD już był. Telewizor w środku zbudowany jak super-komputer a nie jak teraz 3 płytki na krzyż w tym jedna zasilacz z inwerterem w technologii BGA i SMD tak że kot nawet nie poleży na odbiorniku z wbudowanym tunerem z głowicą DVBT-2 HEVC 256 co by się ugrzać a wręcz wisząc przez pół na płaskim LCD LED może doznać krzywdy ;).📺📰

Wygląda na to, że prości elektronicy potrafią zbudować "skomplikowane" stabilizatora na układach tranzystorowych a skorzystanie z praw fizyki i najprostszych elementów jest już poza zasięgiem przeciętnego hobbysty elektronika :) Bardzo ciekawy odcinek :)

Mnie się podoba w starych książkach że były napisane rzeczywiście po polsku, używając polskich nazw, pojęć. Nie używano wszechobecnego obecnie polglisha. Druga zaleta była taka że często ludzie wiedzieli o czym piszą, dziś każdy ma się za eksperta.

Retroelektronika, czy raczej elektryka to takie podstawy podstaw. To jest potrzebne, bo to są fundamenty dla współczesnej wiedzy elektronicznej. Ale gwoli ścisłości. Miesięcznik Radio dla Techników i Amatorów zaczął się ukazywać w marcu 1946 roku. W tymże roku ukazało się 10 numerów. W styczniu 1950 roku ukazało się drugie nowe pismo, Radioamator. Jednocześnie wychodziły przez cały 1950 rok. W 1951 już został tylko Radioamator. W 1979 roku ukazał się pierwszy Radioelektronik.

Świetny temat, zwłaszcza, że oprócz zasady działania, przedstawił Pan ryć historyczny potrzeby stosowania takich urządzeń. Do niedawna jeszcze całkiem sporo takich regulatorów napięcia dostępnych było na portalach ogłoszeniowych.

No najlepiej! To są wręcz fundamenty. Jak rozwiązywano de facto te same problemy co dziś ale za pomocą znacznie mniej wyrafinowanych narzędzi kompleksowych i gotowych ale za to za pomocą pomysłowości i samej natury prądu i zjawisk :)

W latach 80 mój kolega miał stabilizator przy telewizorze i można było oglądać bajki gdy żarówki w pokoju ciemniej świeciły bo napięcie w sieci było niskie a energia elektryczna była tania więc parniki, grzejniki ,kwoki farelki itp. pracowały wszędzie

Szanowny Panie. Dziękuję za ten materiał. Zajmuję się radiotechniką amatorsko i krótkofalarstwem od 55 lat, ale powiem szczerze, też nigdy nie rozumiałem działania takiego stabilizatora. Pamiętam, że mieliśmy w domu stabilizator do zasilania właśnie TV lampowego Szmaragd. Mój ojciec zakupił stabilizator coś około 1962 roku. Był pomocny, działał prawidłowo. Jednak był on inny aniżeli te modele przedstawiane w filmie. Była to konstrukcja skrzynkowa, metalowa. dość duża , tak około połowy skrzynki na jabłka. Oprócz kabla zasilającego, na obudowie były dwa wyjścia 220V ( gniazdka). Jedno z napisem 'Radio" i drugie " TV". Wadą jego było to, że był bardzo głośny, burczał w charakterystyczny uciążliwy sposób. Z tego powodu, ojciec umieścił go na korytarzu poza mieszkaniem. Pamiętam też, że drgania były na tyle duże, że odkręcały się wkręty mocujące pokrywy górną i dolną. Ale mój ojciec i z tym sobie poradził przez stosowanie gumowych nóżek i uszczelek, co spowodowało że drgania były mniejsze i mniej uciążliwe. Tyle lat temu, a pamiętam takie detale .hej !

Pamiętam jak w latach 90-tych w domu mieliśmy telewizor kolorowy radzieckiej konstrukcji i dołączony do niego stabilizator. Świetny pomysł na serię. Miło będzie powspominać dawne czasy i przypomnieć sobie o wielu wynalazkach.

Pomysł na serię bardzo dobry. A co do transformatorów ferrorezonansowych, to są wciąż produkowane i używane np. w przemyśle. W ciężkich warunkach, gdzie mikroprocesory wymiękają, jest to najlepszy sposób na stabilizację napięcia wyjściowego.

W Bieszczadach bez takich stabilizatorów TV nie pooglądał

Taki stabilizator kupiony od ruskich na bazarze stosowałem jeszcze w 1991 r. w centrum Kielc - napięcie sieci z trudem osiągało 180 V i o ile nowoczesne tv nie miały z tym problemów (pracowały przy 120-240v) to odbiornik satelitarny przy tym napięciu buczał przydźwiękiem i dlatego zasilałem go przez stabi.

Kurcze w tych czasach to właśnie może być "WIEDZA UŻYTECZNA" zaraz zrobią nam takie obostrzenia, że będziemy mieć -1 stopień zasilania...Bardzo dobra seria! Prośba o jeszcze i jeszcze więcej prostej, ale praktycznej elektroniki, którą można stosunkowo prosto wykorzystać w trudnych nadchodzących czasach. Dzięki! Ten Pana kanał na YT jest jednym z nielicznych i wartościowych kanałów, które warto oglądać w dobie tego całego internetowego szajsu! Dzięki po 100-kroć!

Jestem milenialsem ale też pamiętam taki stabilizator 😊 U mnie na wiosce do końca lat 90 było jedno trafo więc pamiętam jak wieczorami światło przygasło 🙂. Kiedyś to były czasy teraz nie ma czasów😜. A pomysł na serię super, dziękuję za merytoryczny materiał i czekam na więcej.

3:33 wtedy najpopularniejszymi odbiornikami prądu były żarówka, żelazko i prodiż. Każde z tych urządzeń jest w 100% odporne na uszkodzenia spowodowane spadkiem napięcia, a z wyjątkiem żarówki, zakłócenia pracy są niemal niezauważalne, o ile spadek napięcia nie trwał więcej niż kilka sekund.

Temat aktualny, szczególnie, że ostatnio bywa u mnie na osiedlu w instalacji po 245V jak słońce przyświeci 😱

Pamiętam taki stabilizator u rodziców,pewnego razu jako dziecko przełączyłem w ruskim TV przełącznik z 220V na 127V.Trafo w TV się zjarało a potem wraz z bratem wpier..l.

Bardzo dobry pomysl z elektronika antyczna. Bardzo dobry!

Ten okrągły autotransformator jako żywo przypomina minę przeciwczołgową . W mojej lokalizacji nie musieliśmy tego używać, ale pamiętam te urządzenia , szczególnie na wsi. Bardzo ciekawy temat.

Dzięki teraz już wiem jak dokonałem spalenia telewizora u mojej babci. Myślę że było to na początku lat 90

Zarąbisty odcinek. Bardzo mi się podobał. Niezwykle że mozna budować urządzenia bez mikroprocesora

Fantastyczna seria, będę z niecierpliwością oczekiwał kolejnego odcinka ! Co do stabilizatorów, były jeszcze te produkcji Unitra Zatra z serii SM200, oparte na autotransformatorze i układzie elektronicznym załączającym przez przekaźniki jego odczepy na wyjście zależnie od poziomu napięcia na wejściu

Mam po dziadku kolekcje radioelektroników. Lubię sobie co jakiś czas przejrzeć :)

dzięki za ten odcinek i za całą serię - stare czasopisma o elektronice również wyciągałem w podstawówce ze szkolnej sterty makulatury i przeglądałem z nabożną czcią, chociaż prawie niczego nie rozumiałem. Moi rodzicie wtedy również mieli identycznego Rubina 714p taki stabilizator był wtedy absolutną koniecznością.

Odnośnie antycznych stabilizatorów -elementów elektronicznych można jeszcze dodać: urdox , bareter i lampowy (gazowy) stabilitron

Ja takie czasopisma do tej pory czytam a bynajmniej podobne ,o elektronice ,nauce itd a w tamtych czasach to napewno był sztos .

Kilka dni temu kupiłem sobie kilkanaście numerów czasopisma Radioelektronik poczatku lat '80, tak po prostu z nostalgii. A tu taki temat się trafił u RS 🙂.

Ja pamiętam jak muj tata miał taki stapilazator napięcia a telewizor Neptun to były czasy tak proszę o więcej takich filmów łapka w górę pozdrawiam

Pozdrawiam Rubin kozak a ważył chyba tone coś pięknego Kłania się 78 rok Pozdro mega odcinek

Fajnie ze siega pan po nowe pomysly na serie filmow. Super.

Podoba mi się forma, najpierw od własnej przygody ze stabilizatorem , a potem szczegóły techniczne (dziadkowie używali tego do swego czarnobiałego Neptuna, od transformatora 15kV/380V nie byli daleko, ale to była wieś i 180V to norma). Co do starych czasopism to zacząłem przeglądać internetową bibliotekę z RadioCraft przemianowane na Radio-Electronics od roku 1935. Wydanie 1/47 przypominało mi, że lampa de Foresta została wynaleziona w 1907 roku więc ma 115 lat. Widziałem wczesne realizacje odbiorników TV z lat 1935 i 1936, czy amerykańskie pomysły wojskowe. To bardzo wciągająca lektura. Wyspiarze też mieli swój radiowy szał o nazwie Wireless Wolrd, który ukazywał się od 1911 roku. Ktoś może zapytać, co ciekawego można wyczytać w tak archaicznych periodykach? Otóż można poczuć klimat tamtych lat, spojrzeć z perspektywy czasu i dostrzec jaką wiedzą musieli dysponować tamci inżynierowie, by ich odkrycia doprowadziły nas do komputerka w kieszeni. Wiele artykułów z Radioamatora czy Radioelektronika to tłumaczenia z Wireless World np.: "Linearyzacja stopnia końcowego wzmacniacza m. cz." z Radiomatora 9/55 była oparta na "Amplifires and Superlatives" z Wireless World September 1952. Wertując inne roczniki znalazłem też ilustracje, które wykorzystywał Aleksander Witort w swoich książkach.

Ja mam po ojcu taka książkę "Nowoczesne zabawki" bodaj z lat 60-tych. Świat się zmienił, ale książka nadal interesująca. Jako mały dzieciak przeglądałem ją z zachwytem, marząc, że kiedyś wykonam rzeczy w niej pokazane :)

Dziękuję za lekcję historii. Pozdrawiam

Czekamy na kontynuację serii, świetny materiał

Stabor 130. Jestem posiadaczem właśnie takiego stabilizatora. Jest on bardzo ciężki. Udało mi się go nawet uruchomić. Są w nim 3 duże transformatory o ile dobrze pamiętam.

To prawda, jakość artykułów w starych czasopismach i książkach technicznych to było mistrzostwo świata. Mam dużo starych książek technicznych, trochę radioamatorów i radioelektroników, nowych książek już nie kupuję ponieważ nie bardzo potrafię zrozumieć co autorzy chcą nimi przekazywać i dla kogo je piszą, wydaje mi się że robią to niemal wyłącznie dla pieniędzy i chwały. Ta żarówka w obwodzie pełni rolę szeregowego stabilizatora prądu a ponieważ obciążenie jest w przybliżeniu stałe to następuje na nim stabilizacja napięcia. Kiedyś używałem malutkich żaróweczek włączanych w szereg z diodą Zenera w celu stabilizacji prądu takiej diody, żaróweczka musiała być tak dobrana żeby tylko leciutko świeciła na pomarańczowo. To powodowało, że zasilacz w którym była zamontowana taka dioda miał większą stałość napięcia wyjściowego. Potem pojawiły się tranzystory polowe z których poprzez proste połączenie bramki ze źródłem, powstawało bardzo stabilne źródło prądowe i tym zastępowałem żaróweczkę. To już był duży skok jakościowy. A potem to już było tylko z górki np. UA 723 itp.

Mam w piwnicy kilka roczników Radioelektronika i Młodego Technika a także starego Młodego Technika :-) Z niezwykłą przyjemnością przegląda się te czasopisma po latach i trochę żal, że współczesna elektronika to powoli dziedzina dla robotów przemysłowych lutujących układy SMD na wielowarstwowych płytach drukowanych. Panie Krzysztofie jestem niezmiernie wdzięczny za to, że stworzył Pan dwa, tak wspaniałe kanały na RU-vid. Uważam, że My , Pana megafani, powinniśmy zorganizować Panu potężny grant z Ministerstwa Edukacji, bo dam sobie rękę uciąć, że z Pana filmów korzystają nauczyciele techników elektronicznych.

Świetna seria Panie Krzysztofie. Sam pamiętam te stabilizatory z dzieciństwa i także dla mnie stanowiły wtedy wielką niewiadomą, sądziłem że to "pic na wodę" i ma tylko poprawić samopoczucie użytkownika dawnych telewizorów. Jak się okazuje, byłem daleki od prawdy. Dzięki za odcinek! Seria jest wybitnie ciekawa i z pewnością nie jest to wiedza bezużyteczna.

Pamiętam z któregoś Radioelektronika (chyba 1/87, ale głowy nie dam) stabilizator na półprzewodnikach, zawierał home made transoptor - fotorezystor + czerwona dioda świecąca, wszystko w rurce z kartonu owinięte czarną parcianą izolką. Wtedy nic nie było i "trzeba było sobie radzić" :) Świetna seria i świetny kanał :)

3:52 - Lubię żartować ze skrótów myślowych - telewizor oglądać można nawet jak nie działa… ;)

Super pomysł , czasami "stare" rozwiązania były bardziej niezawodne niż współczesne. Elektroniki i elektotechniki w latach 80 uczyłem się również z Młodego Technika z lat 60 i 70 niestety dzisiaj ich już dawno nie posiadam. Serdecznie pozdrawiam/

Dzięki za odcinek. W końcu już wiem do czego była ta skrzyneczka, która stała koło telewizora u mojego Kuzyna na wsi. Było to jakieś 40 lat temu. Czekam na kolejne materiały z tego cyklu. Pozdrawiam!

Przemysł pracował pełną parą, a linie i dalsza infrastruktura dopiero się budowała (dziś nic nowego w tej dziedzinie nie powstaje). Tymczasem żeby w gniazdkach było napięcie - na stałym poziomie, potrzeba stałego monitoringu i szybkich decyzji. Na prowincji to jeszcze w latach 80 takie historie się zdarzały, pamiętam gdy łączyła mnie telefonistka w jakimś pipidówku z Warszawą, to nad nią żarówka ledwie się tliła, a ona sama mówiła że ,,nie ma prądu". W mnie w domu aż dwa stabilizatory z lat 80 pojawiły się. Na wczasy w podróż z nami (rodzina) jeździł ZX Spectrum (w razie gdyby np tydzień miało lać, no i uatrakcyjniał też wieczory) i któregoś razu był problem z niskim i niestabilnym napięciem w sieci (mała, stara elektrownia rzeczna). Wtedy w ramach potrzeby pojawił się stabilizator. Inną okazją do jego używania (tez z komputerem) było wypalanie się styków pod bezpiecznikiem na klatce schodowej - z czym wzywani elektrycy nie mogli sobie poradzić (bo faktycznie doraźnie tego naprawić nie dało się). Wtedy RN 300/1 Unitra ZATRA robił robotę. Podczas jego pracy gdy napięcie szwankowało było słychać pracę przekaźników. Nie wydaje mi się żeby generował duże straty,w końcu zbudowany był na transformatorze.

Super podoba się i proszę więcej szczególnie o lampach i lampowych układach

Bardzo fajny film. I jak widać po komentarzach nie samym arduino człowiek żyje. Szkoda ze zabrakło chociaż wzmianki o stabilizatorze napięcia produkcji ZSRR. To było urządzenie w takiej dużej plastikowej, białej, podziurkowanej obudowie. Jak przystało na produkcje od naszego wschodniego sąsiada stabilizator był bardzo ciężki i toporny wyposażony w monstrualnej wielkości włącznik zasilania. Najwygodniej włączało się go nogą naciskając na ów włącznik. Jak dobrze pamietam nazywał się WEGA 9. Pozdrawiam i czekam na kolejne filmy z tamtej epoki.

Kiedyś ludzie musieli ocno kombinować. Bardzo dobry odcinek. Pozdrawiam prowadzącego.

Super film! Bardzo mi się podobają takie rozwiązania, ponieważ teoretycznie możemy je wykonać w całości sami, bez użycia kosmicznych technologii! Kryzys z dostępem półprzewodników pokazał nam jak bardzo jesteśmy zależni od globalnych dostawców.

w starych laserach dużej mocy do stabilizacji napięcia i prądu zasialania lamp wyładowczych (35kV, 5-50mA) stosowano układ z lampami dużej mocy (stabilizacja prądu) oraz ze wzmaniaczami magnetycznymi (stabilizacja napięcia). Wieki transformator zasilany był przez trójfazowy reaktor nasycalny (czyli 3 oddzielne, takie 40kg dławiki, o prądzie 15A i indukcyjności bazowej 20-30 henrów), za to rdzenie tych urządzeń były nasycane przez układ z tranzystorem. Prąd sterowania w zakresie 0-2A umożliwiał zmianę mocy głównego transformatora o wiele kilowatów. Wzmacniacze magnetyczne mają dużą sprawność oraz są ekstremalnie niezawodne. Myślę, że to dobry temat na nowy odcinek.

Super! Chce więcej! Szczególnie układy z lampami elektronowymi.

Świetny odcinek. W końcu odnalazłem odpowiedź na nurtujące mnie pytanie. A pierwszy raz zetknąłem się z takim stabilizatorem typu "Stabor" w latach 80-tych ubiegłego wieku. Również pacholęciem będąc spędzałem każde ferie i wakacje na wsi i w każdym domu właśnie telewizor był podłączony do sieci za pomocą "świecącej i buczącej skrzyneczki". Wtedy zdawkowo tłumaczono że tak musi być, to po to aby telewizor "dobrze grał". Zrozumiane po latach dzięki Twojemu filmowi. Dziękuję, pozdrawiam i z przyjemnością czekam na kolejne odcinki o "antycznej elektronice".

Stabilizatory ferrorezonansowe niemiłosiernie siały zakłóceniami wokoło. Stąd też przystosowane były do stawiania na podłodze z dala od telewizora. A nawet wyłącznik uruchamiano "nogą", dla wygody by się nie schylać.

U Czecha na kanale DiodeGoneWild można zobaczyć jak działa w praktyce taki stary stabilizator ferrorezonansowy, który to zasila różnymi napięciami, a ten utrzymuje stałe napięcie wyjściowe w bardzo szerokim zakresie napięcia zasilającego. Jest to film tylko w j. angielskim ale całkiem ciekawy i dla chętnych zobaczyć jak to działa w praktyce i jak jest zbudowane polecam obejrzeć. Film jest zamieszczony około 10 miesięcy temu. 🙂

Zapowiada się świetna seria!

Wykonuje pan świetną robotę. Z prawdziwą przyjemnością słucham wszystkich odcinków RS i RS Elektronika. Spora dawka wiedzy i przypomnienia tematów, z którymi miałem do czynienia w szkole średniej. Ma pan fenomenalny głos, bardzo dobrze się słucha tego co pan mówi i potrafi pan wytłumaczyć rzeczy złożone w bardzo przystępny sposób nawet dla osoby nie mającej zbyt dużo do czynienia z zagadnieniami technicznymi. Współpracą z panem powinna się zainteresować jakaś telewizja. Seria programów o technice to była by genialna rzecz. Może ktoś się nie zgodzi z taką koncepcją, bo dziś mamy YT i dostęp mają wszyscy kiedy chcą i jak chcą ale ja wychowałem się na Sondzie, Zrób To Sam czy Laboratorium i bardzo mi brakuje w obecnych programach TV tego typu pozycji. Gratuluje pomysłu, wiedzy i realizacji.

Super odcinek. Mialem kiedys na wsi taki stabilizator produkcji radzieckiej. Stosowalem w pozniejszym czasie do CB o nieco zwiekszonej mocy niz nominalna.

Pamiętam tamte czasy. 20 stopień zasilania, wyłączenia prądu zimą, na całe wieczory i spadki napięć. A telewizor to polski, czarno-biały Lazuryt 105, który był dość wrażliwy na spadki napięcia. Wyłączenia prądu sprzyjały znaczącemu wzrostowi dzietności, nie trzeba było żadnych 500plusów. :)

Świetna seria się zapowiada. Poproszę o więcej. Posiadam transformator (dławik i kondensatory chyba też) z takiego stabilizatora ferrorezonansowego. Wyprułem go w czasach technikum z jakiś zwłok w bakielitowej obudowie. Używam go jako trafa separacyjnego i nie tylko bo ma mnóstwo odczepów i mocy. Waży chyba z 5kg. Konstrukcyjnie przypomina trafko z kształtek UI ale nie do końca bo ma jakby trzecią kolumnę z boku tylko, że nie ma ona wymiarów takich jak dwie pozostałe tylko jest znacznie węższa. Około 1-2cm i co ciekawe ma szczelinę około 0,5cm. Podejrzewam, że taka konstrukcja rdzenia powoduje to, że przebieg z tego transformatora nie jest taki idealny jak w sieci tylko delikatnie odkształcony co dość ładnie widać na oscyloskopie. Jednak nie przeszkadza to podłączanym urządzeniom. Mam również nowszy stabilizator (znaleziony gdzieś na jakimś strychu) ale to już jest elektronik RN300/1 i tu już takich "wynalazków" nie ma.

Jeszcze w późnych latach 80 w podkrakowskich wsiach ludzie używali stabilizatorów na autotransformatorze jako remedium na znaczne spadki napięć.

Odcinek tak mnie zaskoczył, że łapkę w górę zamiast (jak zwykle na tym kanale) w ciągu pierwszych 10 sekund filmu, dałem 10 sekund po filmie :-) Temat ciekawy.

Super! Dzięki!

Bardzo fajna seria, wiecej,wiecej.... Pozdrawiam

Witam, temat jak najbardziej interesujący pozdrawiam serdecznie, swoją drogą pamiętam taki transformator stabilizujący, do którego był podłączony rubin 714p i to piękne rozgrzewanie się jego oraz teksty mojego Taty podczas filmu "... synu czy możesz przełączyć telewizor do gniazdka ..." teraz już wiem że szczegółami dlaczego dziękuję za rys historyczny.

Pewnie że się przyda, podstawy są bardzo ważne

Rubin 714 był wspaniały. Dbał o moją kondycję fizyczną - robiłem za pilota. Dawał również moim rodzicom sporo rozrywki, szczególnie jak dostawał samozapłonu. Dzisiaj informacji mamy w nadmiarze, ale za to niskiej jakości. Trend jest taki, niestety, że wiedza specjalistyczna przestanie być w ogóle dostępna. Już po woli nastają ciemne czasy.

Może nie jestem aż tak stary, bo dopiero lata osiemdziesiąte. Z jakiegoś powodu jednak "tamte" czasy mnie bardzo interesują. Jak najbardziej czekam na kolejny odcinek serii

Doskonały pomysł na nową serię, brawo ! Technologiczna podróż w czasie, zwłaszcza z tak wytrawnym nauczycielem jak Pan, wydaje się bardzo potrzebna, zwłaszcza teraz, gdy dorasta kolejne pokolenie „cyfrowych” elektroników, wychowanych na Arduino, tworzących często bardzo ciekawe i skomplikowne uklady - ale gdy przychodzi do zaprojektowania najprostszych peryferiów do własnego urządzenia, okazuje się, że mających poważne problemy z Prawem Ohma . Nic nie budzi podziwu bardziej, niż wykorzystanie gruntownej, rzetelnej wiedzy, do projektowania rzeczy w najprostszy, choć często niekonwencjonalny sposób. Mam na przykład bardzo wiele szacunku dla projektantów elektroników, tworzących w czasach PRL ; nie sztuką było zaprojektować i wdrożyć do produkcji urządzenie powszechnego użytku, pracując „za żelazną kurtyną” i mając dostep do niemal dowolnych podzespołów, jakie sobie konstruktor akurat wymarzył. Ale zaprojektowanie podobnego urządzenia w warunkach siermiężnego PRL, z równie siermiężnym zapleczem w postaci np. CEMI, wymagało - tak mi się przynajmniej wydaje- niezłej intelektualnej gimnastyki. Pamiętam na przykład takie banalne urządzenie z czasów PRL, jakim był podtynkowy ściemniacz oświetlenia. Zrealizowany jako regulator fazowy z triakiem, wymagał do działania także diaka, którgo to elementu w pewnym momencie zabrakło - zapewne przez brak tzw. „wsadu dewizowego”. Sprytny konstruktor zastąpił diak bardzo chytrym połączeniem dwóch popularnych tranzystorów - do dziś pamiętam, że nijak nie mogłem zrozumieć, jak to działa. Czekam na kolejne odcinki i serdecznie pozdrawiam.

Świetna sprawa z tą elektroniką antyczną. Aż chciało by się zobaczyć na żywo jak działają te "antyczne" urządzenia...

Bardzo dobry pomysół !!!

Pomysł na serię interesujący. Bedę oglądał dalej. Urządzenia tego typu oglądałem jako dzieciak u moich dziadków, dziadek miał podobnie funkcjonujące urządzenie przy telewizorze. Nie było w nim żadnej automatyki. Wtyczka, woltomierz, przełącznik i gniazdko. Po skręceniu wielostykowego przełącznika w lewo, woltomierz pokazywał aktualne napięcie w sieci, wtedy to było zwykle około 180V. Trzeba było kręcąc w prawo ustawić napięcie w zakresie 210V - 220V i próbować uruchomić telewizor marki Opal. Domyślam się, że był to autotransformator? Ciekawa była też obudowa, przód było obciągnięty materiałem, a obok woltomierza był przykręcony głośnik około 10-12 cm średnicy. Rzecz jasna do niczego nie podłączony. Zapewne jakaś amatorska konstrukcja z wykorzystaniem czegoś? Na pewno nie radia, nie było miejsca na skalę, czy inne otwory po manipulatorach. Niestety egzemplarz zaginął.

Bardzo dobry strzał na nową serię odcinków ;)

Pozwolę sobie podrzucić pomysł na kolejny odcinek: wzmacniacz magnetyczny. Nikt jeszcze filmu nie nagrał, a temat wydaje mi się ciekawy.

"Jak to oni zrobili bez mosfetów ?! Jakieś lampy mocy? autotransformator?" pomyślałem przed obejrzeniem reszty odcinka. Genialne urządzenie. Elektronika antyczna jak najbardziej mile widziana :)

Super . Pozdrawiam.

3:34 Nowy Sacz - wlot ul Jagiellonskiej i Lwowskiej do rynku

Uwielbiam prostotę w elektronice. Stąd doceniam również zapomniane układy analogowe, bo dziś, nawet mrugające żaróweczki proponują robić na mikroprocesorach

Super pomysł.

posiadam dwa stabilizatory jeden zbudował dawno w pracy mój tata ma budowę podobną do opisywanego , drugi zaś produkcji DDR jeszcze nie zajrzałem do niego ale przez obudowę widać też spore kondensatory

Świetny odcinek, jest wiele kanalow ktore pokazuja co i jak funkcjonuje, Twój nalezy do pierwszych które zawsze chetnie oglądam i chetnie coś nowego sie dowiem, pozdrawiam i dziękuje za suoer materiał

Super temat!

Popieram proszę o więcej filmów na ten temat

3:51 - do oglądania telewizora energia elektryczna nie jest niezbędna, a jak jest już ciemno to można skorzystać ze świeczki ;P

Fantastyczny odcinek! Zdecydowanie będę fanem serii "elektronika antyczna" :) Natomiast nie zgodzę się w jednej kwestii - dziś spadki napięć nie miałyby aż takiego znaczenia, ponieważ poza urządzeniami typowo grzejnymi (czajnik, suszarka) większość elektroniki codziennego zastosowania używa prawie wyłącznie zasilaczy impulsowych, projektowanych od samego początku do użycia również z napięciem 110V (a często i 90V).

Mam dosłownie stos tych czasopism w piwnicy, zawsze obiecuję sobie, że kiedyś wszystko przejrzę i znajdę tam schemat jakiegoś prostego wzmacniacza lampowego, który wykorzystam np. do budowy odbiornika detektorowego. Niestety wszystko leży. Może dzięki tej serii nabiorę motywacji do "recyclingu" zawartych tam pomysłów i rozwiązań, bo na dobrą sprawę kocham starocie i stare rozwiązania - jak nie pralkę "Franię", analogowe aparaty i filmy ORWO, to lampowe radja czy odrobinę młodsze konstrukcje Unitry :)

Super :) Jak byłem mały też mnie ciekawiło to pudełko pod telewizorem :)

Bardzo dobry pomysł 😀 Mnie też bardzo fajnie się czyta artykuły z tamtych lat i też z lat 90 i 2000 - czytając czuje się ducha i pasję tych autorów. Fajnie byłoby pokazywać i omawiać schematy na oryginalnych rysunkach w powiększeniu - może ktoś jeszcze połknie bakcyla do elektroniki - bo od kilku lat zauważyłem zamieranie zainteresowaniem się rdzennej prawdziwej elektroniki

sam w latach 85 - tych produkowałem stabilizatory napięcia na triakach i TTL-ach. Mam znajomą firmę w Indiach, która projektuje takie cuda na procesorach DSP.

Wierzę że również czuć cudowny zapach starej literatury;-)

Oj zdarza się czasem przeglądać (mam trochę numerów - samemu zbierałem gdzieś od lat 80-tych, wcześniejsze dostałem od wujka). Z drugiej strony czasem patrząc z innej strony np. na artykuły odnośnie krótkofalarstwa (nie elektroniczne) - czuć "klimat" PRL-u. Obecnie nie wiadomo trochę czy się z tego śmiać czy płakać ;) Stabilizator miałem identyczny, w latach 90-tych obudowa została wykorzystana do budowy zasilacza do transceivera krótkofalarskiego... Choć tajemniczego blasku nigdy nie udało mi się zaobserwować ;) Blask co najwyżej to się czasem zdarzał z "płonących" Rubin-ów ;)

Witam, Cytując: "Warto choć na chwilę" - Zawsze warto! Kawał wiedzy dobrze pokazanej, pozdrawiam jak zawsze! P.S. Miałem coś podobnego w domu, niebieski był, działał z polskim TV (taki na czterech nogach, monochromatyczny) - nie mogę sobie przypomnieć nazwy, coś na "J" było... Jak sobie przypomnę, dam znać. Nazwy tego stabilizatora to już sobie nie przypomnę... TV jeszcze miał przystawkę pod kanał drugi, to były czasy... 140V w sieci to był chyba standard :)

Super pomysł na serię. Odcinek również bardzo ciekawy. Z niecierpliwością czekam na kolejne!

Mam jeszcze taki stary stabilizator napięcia, nie wiedziałem do czego go wykorzystać, teraz już wiem, zdjąć obudowę i wykorzystać jako retro oświetlenie pomieszczenia.

Jak zawsze duża dawka wiedzy. Dziękuję i proszę o więcej.

Fajny odcinek i następne tez bedzie się oglądac z zaciekawieniem. A jakies 15km od mojego miasta jest wioska gdzie jest 20 domów i to tak na odludziu przy granicy czeskiej jest i tam sami starsi ludzie to jeszcze korzystają z takich stabilizatorów a za nim dolączony UPS taki nieduzy z 7ah aku. A co do starych gazet o elektronice to sa pisane takim językiem że sie czyta to z zaciekawieniem i nawet łatwiej zbudowac dany układ. Ja budowałem posrednią do radia na fale krótkie sp5ww i udało sie to uruchomić.

Super seria,pozdrawiam.

Doskonały odcinek. Rozwiązania proste i wspaniałe.

Dziękuję za nowy pomysł. Niech pan jak najmocniej zagłębi się w ten wspaniały cykl, który zwraca uwagę na podstawy wiedzy, o których większość już zapomniała, a które również przypominają mi moje pierwsze kroki w elektronice, wszystkiego najlepszego panie Krzysztofie!!

Zacznijmy od tego ze jestem technikiem elektroniki pracujacym w zawodzie od 1980 roku. Odbiorniki TV poczawszy od pokazanego przez Ciebie Neptuna (tego bez numeru modelu) i Belwedera ,ktorego jeden egzemplaz zdarzylo mi sie rozebrac na czesci w latach 70-tych to ze wzgledu na szeregowy uklad zarzenia lamp seri "P" nie mialy mozliwosco zasilania z sieci o napieciu nizszym niz 220V. Dlatego pokazane przez Ciebie uklady stabilizatorow/regulatorow napiecia mogly byc stosowane do odbiornikow radiowych ,ale nie TV. Stabilizatorow na lampach nie bylo ze wzgledu na dopuszczalna moc dostepnych wowczas lamp ,najwiekszej mocy dostepna wowczas EL34 miala 25W ,wiec w sensownym stabilizatorze do odbiornika TV monochromatycznego trzeba by zastosowac okolo 6 sztuk a do kolorowego Rubina 707p co najmniej z 10 sztuk. Wiekszosc stabilizatorow napiecia o mocy rzedu 250W i wiecej ,czyli nadajacych sie do wspolpracy z lampowymi TV kolorowymi byla budowana w oparciu o transduktory sterowane wyprostowanym przez prostownik sellenowy napieciem stalym ,chociaz i takie mniejszej mocy z ukladem ferrorezonansowym bywaly ,raczej do uzytku z odbiornikami monochromatycznymi i radiowymi (ze wzgledu na dopuszczalna moc obciazenia). Polecam sie jako konsultant ;) :) Waldek