Bisiklet turunda, Nallıhana kısa bir mesafede kamp kurdum dere dibinde. İpekyolu güzergahı üzerinde buradan ne yükler geçti, o yükleri taşıyan hayvanlar bu dereden sular içti falan diye düşünürken bir araba sesi duydum, yakında bir yerde park etti. Derenin karşısında evi olan genç bir çift indiler arabadan. Yaklaşıp selam verdim ve sordum burası sizin midir, böyle böyle ben burada...hiç sorun değil, sen keyfine bak. Geri döndüm, bu şarkıyı açtım çadırın içinde, esinti de muazzam. Adam kellepaça çorbası getiriverdi. Bu gece kalbim kırık ölsem gam yemem:)
20lerden beridir dinliyorum,seneye 40. Dinleyin sonra ben yaslarda hayatin başka yerlerinde bulun kendinizi ve bunu tekrar dinleyip o günleri gercekten hissederek döndüğünüzde iyi hissedin. Ruhuna hissederek dönecegin bir geçmiş bırak,gelecek hüzündür, dönmek için o iz de böyle hüzün olursa, olur
Yıllardır şu şarkıyı dinliyorum, her seferinde derin bir efkar çökerdi ama asla ağladığımı hatırlamazdım. Deniz senin arkandan bir kere ağladım o da bu şarkıyı dinlerken... Senin arkandan da ağlayacağımı düşünmezdim. İlk ve son olmasını dilerdim ama belli ki bu şarkıyı her dinlediğimde bir ağlama gelecek. Bir hiç uğruna bir mükemmel şarkıyı kaybettim. Kaybettiğim tek şey şarkı olmadı, kendimi de kaybettim. Çok saçmaladım hep kendi kendimi üzdüm ama sen orda durdun ve hiçbir şey yapmadın. Yine de teşekkürler. Sevmek böyle bir şeymiş. Ruh eşim olduğunu sanmıştım ve bir kerecik olsun bir şeyler yolunda gidecek sanmıştım. Sonunda beni anlayan biriyle tanıştığım için o kadar mutlu olmuştum ki. Ama maalesef her duygu karşılıklı olmuyor. Karşılıksız diyemem demiştin... Kendi kendime kendimden uzaklaştırdım seni. Adım adım soğudun belki de. Şimdi geri dönüşü gözükmüyor. Senin gibisini bulamayacağımı biliyorum. İçimi dökeceğim kimsem de yok. Yapayalnızım. Seni hatırlatan her şarkının altındaki yorumlarda sürünüyorum. Olur da görürsen seni hâlâ seviyorum Deniz. Soğuduğunda bir daha ısınmak zor biliyorum ama belki bir gün yine yollarımız kesişir. Unutmak mı daha iyisi bilmiyorum ama unutamayacağımı da biliyorum. Görüşürüz...
umarım tekrar görüşürsünüz :( bu kadar güzel bir şarkının bunları hatırlatıp seni üzmesine çok üzüldüm bence boşverip yeni şarkılar keşfetme zamanı gelmiş ^^
son 4 gündür devamlı olarak dinlediğim ve geç keşfettiğim için de pişmanlık hissine kapıldığım harika müzik, dinlerken içine tarifi olmayan bir his bırakıyor, ağlayası geliyor insanın. ah be abi ne yaptın ya, bu nasıl mükemmel bir müziktir böyle
Genç selam! Yıllardır bu şarkıyı dinliyorum, hayatımın fon müziğini seçebilsem bu olurdu. Ne kadar süredir dinlediğin değil , ne hissettiğin önemli ve değerli bence. Zaman kontrol edebilmedigimiz bir gerçek. Sadece hisset.
@@onuraloner4123 kesinlikle katılıyorum, bu müziğin inanılmaz bir büyüsü var sanki. Her dinlediğimde zaman algımı kaybediyor, farklı bir evrene geçiyormuş gibi hissediyorum. Aradan 6 ay gecmiş hala daha sıkılmadan dinliyorum, ömrüm boyunca yoldaşım olacak bir müzik bu :)
Intihar ettiren ilaçlarıma başladım yine, intihar ettiren şarkıları da dinliyorum tekrardan. Yine midem bulanıyor ve umutsuzum. Bu ikisi bana hep bağlantılı gibi gelmiştir. Bu sefer ne yapacağım fikrim yok belki yanlışlıkla yaşarım
Lying in the hospital next to my mom as I'm writing this, looking at the moon outside the window, no matter how far I get the pain will always find me, I'm a shooting star that has already died, dying broken-hearted, and probably no one knows that I'm already dead, there's only a hollow shadow left of me wavering around as I completely fade away.
Güneş batarken odamın perdesinden izliyorum , kararmakta olan odam bugün son kez parlıyor ..Ankara ağustosta eserken usulca perdeyi dans ettirirken bende izlemeye daldım tabi fonda bu melodi kuş sesleri çocuk bağrışları hepsi karışık ama en çokta yüreğimin sessiz çığlıkları kulaklarımı sağır ediyor ..
Ruhunu bağışla, daha fazla günahı boyamasına izin verme. Sen böyle olmayı istememiştin. Bunu unutma, bu günü kazı tırnaklarınla hafızana. Ve kül ol hatıralarınla.
Kırılan camın önünde buldum beni. Kırılan kalbimin parçaları kadar uzak. Kırıldığım yerden toplanamayacak kadar yakındım sona. Kısılmış bir cam kenarı taşıyorum solumda. Kırağa kesiyor nefesimi, bağırıyorum buğulu havalarda. Kırığım, kirli değilken bile siliniyorum. Kırılmış gibi dağılmadan tozuyorum. Kan damlıyor dalımdan, yaramı bulamıyorum. Kıvrılan bir acı bu, toparlanamıyorum.
bitkilerden bile kötü bir hayat yaşadım. unutuyor ve ölüyorum yavaş yavaş. Umarım en azından ölümüm, yaşantımdan güzel olur ve kimsesizler mezarlığına gömülür cesedim.
Dün akşam Marmaris’ten Ankara’ya döndüm sabah saat 10:00 ojemi tazeledim 4 yıl sonra ona ilk kez günaydın yazdım. Ne hissettiğimi bile hissetmiyorum.Neler olacak hayatımızda devam edebilecek miyiz bu yarım kalmışlığa yoksa dolduracak mıyız yarım kalanları.Yine fonda bu melodi ve ben aynı pencerenin önündeyim.Düzelecek mi her şey berbat ettiklerimizi yıkayacak mı yol boyunca yağan yağmur.
İyi şeyler birdenbire olur. Ne kadar sürüncemedeyse bir şey o denli çıkmaza girer. Dipsiz kör kuyudur melankoli. Eşledikçe üzerine yığılır topraklar. Nefes alamaz boğulacak gibi olursun...
bu şarkıyı ilk dinlediğimde kaybolmuştum düşüncelerimin içinde, ve içten içe ediyordum. ondan sonra uzun bi süre dinlemedim ve ilk kez tekrardan açtığımda ölmüş olduğumu farkettim
"Bu acı, korkunç. Bu acı, felaket. Bu acı, benim sonum. Bu acı, benim her şeyim! Senin yanına gelmeyeceğimi biliyorum, sevgilim. Ama sensiz burada kalamam. Ölünce nereye gideceğim umurumda değil! Ya da nerede kalacağım! Tek isteğim, ölmek. Seninle buluşmak için değil, sevgilim, sensiz yaşayamadığım için kendimi öldüreceğim.”
@@turkumdogruyum7777 eylül konuşmak ister misin?derdini,sıkıntını her zaman yazabilirsin seni elimden geldiğince dinlemeye çalışırım. Umarım her şey gönlünce olur. huzur ve mutluluk seninle olsun.
Umudunu kaybetme, her şeyin gelip geçici olduğuna inan, kurtulacaksın ama bu kurtulma kendine zarar vererek olmasın lütfen, bi de mazoşist bir ruhun yoksa buralara çok uğrama malum şarkı daha da körükler biliyosun ^^
Sana bir hikaye anlatayım, ister misin? On beş yaşındayken mahalledeki bir plakçıya giderdim Orda calisan biri vardi ve o benim ne sevdigimi bilirdi Ve bir gun bana bir album vermisti Eve götürüp pikaba taktım ve anında nefret ettim Yani gerçekten nefret ettim Sadece anlayamıyordum Bu yuzden tеkrar çaldım, tеkrar çaldım, sonra tеkrar çaldım Sonunda farkettim ki çalmadan duramaz olmuşum O notaları dinleyip duruyordum O gün şunu anladım Hayatım boyunca yapmak istediğim şey işte buydu Anladın mı? Müzik yapmak
@@fulltimebroker Yaşayamadıklarım elbette. Tüm bu kargaşa ve korkularımın getirdiği geri kalmışlığım. Ve hatta yaşayamayacaklarım. Asla ama asla yaşayamayacağımı bildiğim şeyler. En çok onlar. Fena hâlde üzüyorlar beni.
@@fulltimebroker Bilmem, belki de değer. Fakat değmese de elimde değil, tüm bu olmazlıklar ve zorluklar hüzün hâlini hissetmemi zorluyorlar sanki. Buna engel olamıyorum.
@@venusshpst Hüzün benim kürkçü dükkanım gün içinde mutlu ,heyecanlı istekli olsamda gün sonunda yine hüzünlüyüm.Galiba beni bu denli hüzne iten şeyde hiç gerçekleşemeyecek hayallerim. Umarım bir gün yaptıklarımızın mutluluğu içimizdeki hüznü boğar.
@@alimert9684 bekliyom knk seneye yanitla bunu 5 yildir aktif youtube kullanicisiyim her bildirimi görürüm cevap vermezsem isiklar icinde uyu demeyi eksik etme
Tanrımla tanıştım daha doğrusu tanışmışım yaklaşık 3 yıl önce. Hayatımı bu kadar değiştireceğini, bu kadar merkezinde olacağını bilmiyordum. Şimdi bakıyorum da ne zaman dua etsem gelen bir cevap var olumlu veya olumsuz. Kendi irademle yapamadığım şeyleri onun yap demesiyle yapabiliyorum. Tanrının olmasının beni kisitlayacagini düşünürdüm ama beni özgürleştirdi her şeyi yapacak gücüm var. Insanlar ibadetleri cehennemden korktuklari için yaparlar ama ben tanrımla tanıştım o bilmeden ona ibadet ediyorum sadece sevgimden.
Hayranı olduğun bir sanatçıyla fotoğraf çektirmeye hiç benzemiyor bu şekilde olacağını düşünmüştüm ama kaçtım kendimi belli etmemeye çalıştım. Utançtan mi kendimi basit gösterme korkusundan mı bilmiyorum. Bana yaklaşıp kendisine benzediğimi söyledi. Beni kendine benzetti. Bu kadar kutsal bir varlık benim gibi birini nasıl bu mertebeye layık görebilir? Onu insan olduğu halde tanrı mertebesine yükselttiğim gibi o da beni yükseltmek istedi. Olmadı. 3 yıldır tanışıyoruz. Uzun süre de tanışmaya devam edeceğiz.
