Aynen katılıyorum ne kadar anlatır hayatınıza ortak ederseniz aynı şekilde hayatınıza karisabileceklerini yorum yapabileceklerini zannetmeye başlıyorlar
Bazen insanlarla konuşup sohbet ederken o an kötü bişey hissetmiyorum ama ayrıldıktan sonra acayip bi huzursuzluk hissetmeye başlıyorum.sebebini kendime açıklamakta zorlanıyorum ama biliyorum ki bişeyler var canımı sıkan. Sonrasında farkediyorum ki sınırlarıma girilmiş veya inceden inceye bana laf sokulmuş ve ben bunu hep konuşma bittikden sonra farkediyorum, Ayağınız kırıldığında sıcağıyla anlaşılmaz da vakit geçince anlaşılır ya onun gibi kalbimin de kırıldığını o an değil hep konuşma bittikten, iş işten geçtikten sonra anlıyorum. Neden hep böyle oluyor bunu önlemenin bi yolu yok mu acaba. Kırılır kırılmaz farkedip anında lafımı söylemeyi ne çok isterdim.
@@sultane.8377 evet kesinlikle haklılık payınız var sevdiğim insanlara fazla güvendiğim için gardımı almadan konuşuyorum bu da beni yara almaya ve kırılmaya açık hale getiriyor malesef
1- SINIRLAR EĞİTİMİ- TÜLAY KÖK Bir şeyi neden yapmanız gerektiğini, neden önemli anlamını bilmeniz gerekiyor. Bir bilgiyi uygulamamızın önünde korkularımız var ve korkularımızın üzerinde çalışmamız gerekiyor. Sınır nedir? Bir şeyin nerede başlayıp bittiğini gösteren şeydir. Bedenimin sınırları var, evimin sınırları var. Fiziksel şiddetin izleri vardır. Ruhsal şiddetin, ruhsal sınırlarımızın ihlal edildiğinin izlerini nasıl anlarız peki. Bunu yaptığım görüşmelerde de izliyorum, kitaplarda da bulursunuz. Kronik depresyon. Pek çok sınır ihlalini kronik depresyon ile görüyoruz. Huzursuzluk endişe hali. Bezginlik bıkkınlık ve bunun uzun sürmesi hali. Burada sınır ihlaline maruz kaldığınızı görürsünüz. Anksiyete bozukluğu varsa da böyledir. Maddi ve manevi dünyanın kuralları birbirine benzer, birinde izlerini rahat görürsünüz. Ruhsal dünyada da fark etmem için kendimi dinlemem, kabul etmem lazım. Ben göremiyorum diye de yok demek değildir. Kendini belli ettiği durumlar vardır. Panik ataklar varsa, okb varsa..bunların hangi ilişkilerden sonra olduğuna bakın. Her anneme gittiğimde endişem oluyor, ya da her işe gittiğimde…nereye gittiğinizde semptomlarınızda artış var. Beslenme bozukluğunda da vardır bu. Sınır problemlerinin kendini gösterdiği yerlerdir çoğunlukla. İlişkilerde vardır, ilişkileri dengede tutamıyorsanız..bunlar sizin sınır probleminiz var demektir. Neden sınırlarımızı korumalıyız. Size dayak atan birisinden neden korumalıyız. Çocuğunuzu biri dövse, kavga etse, sınıfını değiştiriyorsunuz. Size kelimeleriyle saldıran yada size suçluluk hissettirerek sizi manüpüle eden insanlarlardan da kaçmanız gerekiyor. Sınır çekerken, buranın bana ait olduğunu bildirmemiz gerekiyor. Burada köpek var, buraya girilmez… Dikkat elektrik var. Farketmez demeyin, kendinizi tanıyın. Mutlaka fark ediyor. Sınırlarımızı çizmekle ilgili korkumuzun altında her zaman için hem kendim olacağım, istemediğim şeye hayır diyeceğim, eşime duruşum olacak.. ama karşımdaki üzülürse, kırılırsa, bencil olduğumu düşünmezler mi? Hem kendim olacağım hem sevileceğim. KENDİMİZ OLURSAK SEVİLMEYECEĞİNİ DÜŞÜNÜYORUZ. Karşımıza da hep böyle insanlar çıkıyor. Örneğin arkadaşınız geliyor ve hadi gel birlikte şuraya gidelim diyor. Eve gitmeniz yemek yapmanız gerekiyor. Tamam diyorsunuz isteksizce ya da etmiyorsunuz. Arkadaşınız size kırk yılda bir diyorum eve gideyim deyip duruyorsun diyor. SINIR ÇİZMEK VİCDAN AZABINA KATLANABİLMEK DEMEK. SİZİ MANÜPÜLE EDEBİLİRLER, KİNAYELİ LAFLAR EDEBİLİRLER… ANNEM KVALİDEM EŞİM BİR LAF SÖYLEYECEK İNSANLARIN duygusal baskılarına katlanmak zor ..kendinize deyin ki ben kendime sınırlar çiziyorum. Ben bu problemi çözmeye niyetliyim diyorsanız düşünün. Duygusal baskı kuran insanlar var mı? 1. Eşiniz .. yapmak istediklerim yapmak istemediklerim. Yazın bunları. Bunların hangisini yapmasam olur. Bazı şeyleri yapmak istemesek de yapmak zorunda olursunuz. Sabah kahvaltı hazırlarsınız çocuklarınıza. Bu sizin göreviniz, bunu isteseniz de istemeseniz de yaparsınız. Aslında canınız istemeyebilir, yorgun hissettiğiniz günlerde yakınlarınızdan yardım isteyebilirsiniz. Ama bu da suçluluk duygusuyla yapılmasın. KENDİNİZE KARŞI DÜRÜSTSENİZ o gün yorgun olduğunuzu bilirsiniz. BU BENİM GÖREVİM Mİ, GÖREVİM DEĞİL Mİ… Mesela kardeşiniz vardır, onun borcunu ödersiniz, sürekli ödersiniz, anneniz de size duygu sömürüsü yapıyordur, ah kardeşinin durumu diye. Başkaları kendi yaptıkları için bir hata yapıyorlarsa bırakın kendi bedellerini ödesinler. KAMİL İNSAN olduğunu bilmek ne benim görevim, ne benim görevim değil BİLMEK demektir. Arkadaşım sürekli bana dertlerini anlatıyor. Bu benim sorumluluğum mu. Siz ancak kendi hatalarınızın bedelini ödeyecek kadar enerjiye sahipsiniz. Eşiniz mi hata yaptı o bedelini öder, üstlenmeyeceksiniz, çocuğunuz mu yapıyor, bedelini o öder. Üstlenmeyin. SINIRLAR DUVAR DEĞİLDİR, kale duvarı öremezsiniz. Bedenim benim sınırlarını oluşturuyor. Bedenimde konuşmamı sağlayan istersem konuşmam, yemek yerim, vücudumun giriş kapısından yemek yerim, su içerim, İyi şeyler içerde kötü şeyler dışarda. Bu önemli arkadaşlar. Evinize alışveriş yapıyorsunuz, yoğurdu peyniri buzdolabına koyuyorsunuz. Çekirdek kabuklarını..çöpler dışarıya. O yüzden bizim insanlara ihtiyacımız var. İNSAN İNSANLA İYİLEŞİR, İNSANIN ACISINI İNSAN ALIR. İYİ ŞEYLERİ YEMEZSEM, KÖTÜ ŞEYLERİ ÇIKARMAZSAM SAĞLIĞIM DENGEM BOZULUR. Kötü şeyleri anlatarak içinizden atarsınız. İlk buluşmada değil tabiki, herkese de değil. iİçinizdeki hataları, başınıza gelenler varsa, derin dostunuzla paylaşın. Paranız yok psikoloğa gidemem, o zaman yazın. Kötü şeyleri içinizde biriktirmeyin. İnsanlardan yardım alabilin. Bazı insanlar toksik şeyler yaşadığı için kendini kapatıyor. Giriş yok çıkış yok. Sizin evinizde de pencereniz, balkonunuz kapılarınız vardır. Açmalısınız ve havalandırmanız gereklidir. Çevreyle ve doğayla insanlarla temas halinde olmamız gerekir. Kötüleri dışarı çıkaracağız. Bunu da denge halinde yapacağız. Manevi dünyamızla ilgili sınırları örmek için neye EVET diyeceğimizi neye HAYIR diyeceğimizi bileceğiz. İki yaş çocuğu gibi her şeye hayır demeyeceğiz. KÖTÜLÜKLERE HAYIR, GÜZEL ŞEYLERE EVET demeyi öğreneceğiz. Ben böyle düşünmüyorum, ben gelmeyeceğim, ben öyle düşünmüyorum, güçlü bir kimlik duygusu icra etmemiz gerekiyor. O kadar karşımızdaki insanı kızdırmamak üzerine hayatımızı inşaa ediyoruz ki. Karşımızdaki insanları memnun etmek üzerine yaşıyoruz. BEN NE İSTİYORUM, BEN NE HİSSEDİYORUM.. benim canım sinemaya gitmek istiyor mu. Ben bu konuda ne istiyorum. Ben ne hissediyorum. Bazen sosyal ilişkiler gereği düğün, dernek giderim. Bu bazen boyun eğmekten mi geliyor, dışlanmaktan etraf uyumsuz der, amma da geçimsizsin, sen ne biçim annesin, dışlanmak korkusuyla mı yayıpıyorum. Bir şey gerçekten gerekli mi. Kendi iyiliğim için burada olmam gerekiyor mu diyorsun, yoksa böyle böyle düşünürler diye mi yapıyorum. Sınır koymak için kelimelerimizi, ardından da zamanı koyuyoruz. Bazı ilişkilerde bir süre o insanla görüşmemek, ara vermek gerikiyor. Kardeşiniz, yetişkin evladınız da olur. Zaman.. bazen de duygusal yoğunluğu azaltıyorsunuz. Haftada bir kere görüyüyorsunuz iki haftaya çıkarırsınız, baktınız yine ısırıyor bir aya çıkarırsınız. Eşinizle de paylaşımınızın yoğunluğunu azaltın. Herşeyinizi anlatmayın. Çit çekin.
"Fedakârlığı görev gibi üzerinize yapıştırmayın " demişti bi hocam çünkü siz iyilik diye yaparsınız yaparsınız yapmadığınızda suçlu olursunuz sanki görevinizi yerine getirmemiş gibi
Hocam, sizi çok seviyorum. Neredeyse Parasız selam bile verilmeyen bir zamanda ücretsiz,enerjinizi ve zamanınızı harcıyorsunuz.Bana okadar iyi geldinizki anlatamam. Narsis bir kocayla 23 yıl yaşadım, psikolog psikolog dolaştım sizin videolarınızla arızamı buldum giderdim, ve bazı imkanları sağladıktan sonra kurtulucam eşimden. Teşekkür ederim,teşekkür ederim..
İnşallah iyisinizdir. Benim de annem 23 yıldır böyle bir kocayla beraber asla ayrılmak istemiyor sebeplerini tahmin edip olacakları anlatıp bunlardan korkma aşarız diyorum ama sadece o değil diyor ve istemiyor. Inşallah siz mutlu olursunuz :((
Narsist biriyle nişanlanmışım fark edemedim. 1,5 ay nişanlılık sürecimde çok çile çektirdi. Pislik bir aşağılık şahıstı ayrıldım şükür Allah kurtardı. Aradan 6-7 ay geçti bir adamla tanıştım , 1kez oturdum yüz yüze. Aynı nişan attığım şahıs gibi beni göklere çıkardıysalar hiç tanımadan ben evlenilecek kızmışım da vay şöyleymişim böyleymişim o da narsistik cümlelerle kendini gösterdi. Görüşmedim 2.kez. Rabbim akıl sahibi etsin, akıl sahibi dürüst düzgün kişilerle karşılaştırsın. Sizi de kurtarsın kolay eylesin
Normal hayatta böyle bir terapiyi almak için psikolog araştırıp randevu alacağız, o gün hazırlanıp evdeki herkesi her şeyi planlayıp o randevuya gidebilmek için yolda zaman harcayacağız, bir saat boyunca bu güzel sohbetvari terapiyi ücret mukabilinde alacağız ve bu bilgiler bizi birçok ruhsal sıkıntımızdan kurtaracak.... bir de Tülay Kök var; evde yemek yaparken, uzanırken ya da ütü yaparken kulaklık takıp pijamamızla dinleyebileceğimiz aynı zamanda herhangi bir ücret ödemeden saatler süren terapilerle onarılacağız.... sizinle karşılaşmak hayatıma çok şey kattı, iyi ki varsınız, çok teşekkürler....
Çok önemli bir konu Keşke gençlik yıllarımda sizinle karşılaşsaydım Ama yine de bilgilenmek çok güzel Sizi severek izliyorum izlerken çok mutlu oluyorum İyi ki varsınız
ne kadar harika şekilde ifade etmişsiniz elinize sağlık. dinlerken tam olarak bunları hissettim. ve kameraya öyle sıcak bakmış ki, sanki genele anlatıyor değil de sadece bana anlatıyor gibi özel hissettim. defalarca farklı psikologlara gitmiş biri olarak, bu videolar kadar fayda sağlayamadığımı farkettim :)
Kesinlikle haklısınız. Psikoloğa gitmek köyü bir şey değil evet ama özele gitmiştim biraz fazla ücret ödedim zaten o günden sonra kendime geldim😂.. 250 300 TL İnternet karşılığında her türlü istediğim eğitimleri sosyal medyadan RU-vid den alabiliyorum❤🎉
En önemli konulardan bir tanesi " Sınırlar " Sadece sınırları aşılanlar için değil. Başkalarının sınırlarını aşan insanlar için de bir farketme ve kendini geliştirme fırsatı olur inşallah.
Bildirim gelince çoook mutlu oldum ya bi kahve yapıp elime defterimi kalemimi alıp not ala ala keyifle izleyeceğim. Benim için pazar kahvaltıları gibi keyifli bi şey Tülay kök videoları izlemek. Hepsini izleyip bitirdiğim için yenileri vizyona girmiş guzel bi film etkisi yapıyor üzerimde.
Tülay hanım sizi bir haftadır seyrediyorum ve bir izleyici olarak eleştiri yapmak isterim. Konular ve anlatımınız dikkat çekici olmasına rağmen kullandığınız eril dil beni çok rahatsız ediyor. Annenin görevi erken kalkmak, kahvaltı hazırlamak; duygu sömürüsü yapan anne; kaynanasına gitmek istemeyen gelin; yemek yapmak zorunda olan iş kadını… örnekler çoğaltılabilir ilk 17 dakikada dikkat ettiklerim bunlar. Madem bu kadar büyük bir kitleye hitap ediyorsunuz, bazı işleri kadınların göreviymiş gibi lanse etmemelisiniz. Erkek neden ev işlerine yardım etsin otelde mi kalıyor? Neden çocuğuna kahvaltı hazırlamasın, kadın tek başına mı yaptı o çocuğu? Neden annenin görevi? Bu dili gerçekten hiç sevmiyorum ve bir kadın olarak beni çok rahatsız ediyor. İyi günler
Oyyy müthiş bir video olmuş; Neredeyse Her cumlenizde , kendi 56 yılımın ana kavşaklarında, sulalemin ve arkadaşlarımın sınır ihlallerine, ve benim ihlâl etmiş olabileceğim sınırlara gittim geldim. Seyr-i sülük gibi oldu. Canalıcı nokta şu, ihlâl edilmiş sınırlarımı gördüğümde, o ihlâli nerden tanıyorum, aynısı/benzeri bende de var olduğu için tanıyor olabilirmiyim. Kendim ihlali bırakırsam, benim ihlallerde duzelirmi? Kendim 'yetişkin bir cocuksam' sınırdan anlarmiyim? Sınır bilmek, hâl bilmek, hakk-ı bilmek ilede acılabilirmi, acıklanabilirmi? Biryerde kâmilinsan dan sozetmişsiniz, o yuzden sordum. Emeğinize gonlunuze sağlık, Yaralarimiza parmak bastınız. Ayağınızı taşa değdirmesin Mevlâm
Sevgili Tülay Hocam, bu sabah "Hassas yapılı olmak hediye mi?" adlı videonuzla beraber aydınlanıp, sınırlar altın bileziğini de koluma takarak bana/hayatıma ve benim hayatıma dokunacak insanlara çok büyük katkınız oldu, çok teşekkür ederim.
Valla sınır çizmek gerçekten de sağlam bir psikoloji gerektiriyor güçlü olmak gerekiyor bunu bilin 😅 çünkü sınır çizdikce o sınırı aşmak istiyorlar. Sınırlarınıza saygısı olanlar bile "benim bir ayrıcalığım yok mu ben de mi sınır dışı kaldım" diye o bile zorluyor 😅😅😅😅
Hocam ben ta küçüklüğümden beri başkalarının hatalarının bedellerini ödeyerek yaşamışım. Ailem ablama şiddet göstermiş biz küçükken, bu hep dile geldi anlatıldı ama ben hiç hatırlamıyorum. Ablamla aramızda 4 yaş var, anlatılan göre ablamı 7 8 yaşına kadar dövmüşler yani benim zaten hatırlamamın zor olduğu zamanlar. Dövme dediklerinin de bir tokat falan olduğunu biliyorum sadece. Ama bende 7 yaşına kadar anı yok, hiç yok nerdeyse, özellikle evin içinden. Buna rağmen ben hep bunun yükünü çektim. Çünkü ablam bana hep şunu söylerdi, seni hiç dövmediler sen beni anlayamazsın. Ben de ablam mutlu olsun diye elimden geleni yapardım. Annem babam ablama kızmasın diye sabah ablamın yatağını da toplardım, herhangi bir kavga çıkmasın diye o kadar çok çabalardım ki. Sonra ben 10 yaşıma geldiğimde bir kardeşim daha oldu, 12 yaşımdayken bir tane daha. Evde zaten herkes mutlu olsun diye çabalarken sorumluluklarım da arttı, kardeşine bak bulaşık yıka evi topla süpür vs yaşıma yetebilecek her şey. Üstüne ablam da gitti, kardeşlerimin sesinden, sorunluluğundan ders çalışamıyorum diyerek lisesinin yurduna yerleşti. Ben o zamanlar çok iyi hatırlıyorum, ablamın haftasonları yurttan gelmesini hiç istemezdim çünkü işlere yardım etmediği gibi annemle sürekli kavga ederdi. Annem sinirlendiği zaman daha çok iş yapmak gerekirdi herkes diken üstünde olurdu, sonra babamla da kavga ederlerdi. Ben o halimle bir yandan derslerime çalıştım iyi okullar kazandım. Ve çok şükür ki üniversiteye geldim. O zaman anladım aslında hayat o evin sınırlarından çok daha genişmiş, benim bir sürü yeteneğim varmış, aslında güzel muhabbet edebiliyormuşum. Sizi dinlemeye başlamadan önce sorsalar güzel bir çocukluk geçirdim, herkesinki gibiydi falan derdim ama ben de çok sömürülmüşüm, sınırlarım ihlal edilmiş.
Maalesef bende benzer bir cocukluktan gectim. Allah yardimcimiz olsun. Guclu bir Benlik-Kisilik insa edip bu donguyu cocuklarimiza istemeden de olsa iletmemeliyiz. Burada oldugunuza ve artik ters giden seyleri farketmenize sevindim. Ogrendiklerinizi hayatiniza uygulayabileceginiz bir hayat dilerim size
Duysal dünyamızda ne kullanarak mesafe koyabiliriz Kelimeleri kullanıyoruz Zaman (görüşmelerimizi bir hafta ay yıl gibi azalmak) Duygusal yoğunluğu azaltiyoruz (daha az konuşup,daha az anlatıyoruz) Bedel ödetmek (insanlar bedel ödemezse ihlal yapmaya devam ederler )
Üniversiteye giden çocuğuna kahvaltı hazırlamak neden bir annenin görevi olsun?Kendine bakma, kendi işini kendini halledebiliyor olması, kendini doyurmayı bilmeye fırsat verilmesi gerekiyor. Ki bilmeli zaten. Annenin görevi dediğiniz bazı şeylere katılmıyorum. Kadına çok fazla misyon yükleniyor. Üniversite çağına gelmiş bir genç’e anne hala kahvaltı hazırlıyorsa, o çocuk bir gün evlendiğinde evlendiği kıza baskı oluşturuyor vs vs. Anne anne diye üzerinde durduğunuz kelimeyi değiştirip, nacizane şunu eklemek istiyorum. Ebeveyn’in görevi; çocuğu hayata hazırlamalı, farkındalığını ve bilincini geliştirip, kendine ve başkalarının hakkına saygılı olup, birşey nasıl sevilir, insan kendini nasıl sever’i öğretip, kendi işini kendinin halledebilmesi için onu yönlendirmesi, cesaretlendirmesi ve desteklemesi gerekir. Söyledikleriniz ve örneklerinizle çelişmiş anlattıklarınız biraz bence.
"Sınırlarımızın ihlal edilmesini önlemek için neler yapmalıyız?" diye sormuşsunuz Tülay hocam. Ben kendi yaptığım bir şeyi söyleyeyim mesela eskiden hiçbir şeye itiraz edemezdim. Ama sonra defter tutmaya başladım ve yaptığım en küçük itirazda,duygularımı belli etmede,fikir belirtmede bunu bir başarı olarak not defterime yazıp kendimi ödüllendiriyorum bunu neredeyse bir yıldır yapıyorum ve bana iyi geldi. Kendimi geliştirmemi sağladı. Ayrıca sizi izlerken şunu farkettim benim okb ve anksiyete problemim var ama bundan sonra kendimi de telkin edeceğim ödül vermek dışında aklıma geldikçe yani "sınırlarımın ihlâl edilmesini önledim o halde okb rahatsızlığım biraz daha azaldı" diye.Sizden ilham aldım izlerken.Videolarınız çok faydalı. Sizi çok seviyorum. Allah her daim yardımcınız olsun.❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
4 yıl önceki bu videoyu 2024 Ağustosunda izlemek nasip oldu. Demek ki tam da şu an buna ihtiyacım varmış ya da kim bilir belki şu an daha iyi kavrayabilecek duruma gelmişimdir. Sınır koymada kendini yeni emeklemeye başlamış yürümek için sabırsızlanan bir bebek gibi hissediyorum. Uzun zamandır bununla mücadele ediyorum. Sınır koyduktan sonra büyük ikilem yaşıyorum. Bir yanım afferin kızım aynen böyle derken diğer yanım acaba yanlış mı anlaşıldım kaygısıyla boğuşuyor. Yine de doğru olanın bu olduğunu bildiğim için nefsimi buna zorluyorum. Bir zaman bu şekilde zorlayarak da olsa belli sınırlar koyabildim ve sonuç: her ne kadar uygulama benim için ruhsal açıdan sancılı olsa da sınır koyabilmiş olmanın verdiği güven hissi tarif edilemez. İyi ki uğraşmışım dedirtiyor. Videonun sonunda başka hangi yöntemler olabilir diye sormuşsunuz benim yanıtım. Kendinizi duygusal açıdan doyurmaya bakın, kendini takdir edebilen bir insan olun ben öyle değildim mesela, yaptığım fedakarlıkları, iyi tutumları sorumluluğum zannettiğim için teşekkürlük bir durum olmadığını bile düşünüyordum ama hayır ben teşekkürü hak eden şekilde davrandım ve bu teşekkürü başkaları etmiyorsa da kendime evet ya ne kadar ince düşündün diyebilmeliyim hiç olmazsa. Kendi başarılarını ve ince tutumunu da sıradanlaştırma eğiliminin bunu tetiklediğini düşünüyorum. Sen sıradanlaştırınca çevrendeki kimseler de bunu böyle algılıyor ve üzerine vazife olmayan bir çok şeyi vazife edindiğinden hayır, istemiyorum. Ya da şimdi yapmayacağım dediğinde etrafındakiler de bocalıyor. Nankörlük işte tam da burda oluşuyor. Oysa yaptığımız iyilikleri abartıya kaçmadan be kimseyi rencide etmeden iyilik olduğunu hissettirebilirsek çevredekiler de bunu kişinin görevi olmadığı lutfettiği bilinci ile minnettar kalabiliyor. Velhasılı kelam önce biz iyilik ettiğimizi bileceğiz, sonra karşımızdakine bunu hissettireceğiz ve onu da yanıltmayarak bize teşekkür etme fırsatı sunacağız. Biz sorumlu gibi hissettiğimizde esasında karşımızdakilerden de teşekkür etme fırsatını çalmış oluyoruz.
Ya da sınırlarımız ihlal edildiğinde kırıldığımızı, kızdığımızı ifade etmediğimizde yine çevremizden özür dileme fırsatını da çalıyormuşuz gibi geliyor bana. Ben ne hissettiğimi aktarayım bu gerçekle o ne yapmak istiyorsa öyle davransın. Sınır koymamak resmen iki yönlü bir kayıp.
Ben genelde kaybetme korkusuyla evet diyorum ve sıkı bir boyun eğici olduğum için manipülatörler tarafından kullanıldığını öğrendim kendimi öfke doluyum
Kendimde bır sınır problemi olduğunu ve sürekli arkadaşlarım tarafından manevi olarak sömürüldüğümü fark edince araştırma yapmaya başlamıştım ve sizin kendini tanımak sınırlarla ilgili videolarınızı izlemiştim. Saha sonra devamı geldi ve neredeyse hergün sizin bir videonuzu izleyip kendimde güçlü gördüğüm zayıflıkları ve güçlü olan zayıflıkları fark ettim.
elimden geldigince sınırlarımi koruyorum. ama esim hiic yapamiyor ve bu yuzden aldigi kararlar ile benim de sınırlarimı ihlal edebiliyor.. ona bunu anlatmaya calişmak cok yorucu oluyo.. bu arada henuz anne olmamakla birlikte, cocuga kahvalti hazirlamanin annenin gorevi oldugunu dusunmuyorum.. zira o cocugun bir de babasi var.. ayni sekilde ev islerinin de sadece bizim gorevimiz olmadigi gibi.. bu konuda da kadınların sınırlarıni koymasi lazim, bence.. ev isi yapan bir erkek bize yardim etmis olmaz, kendi gorevini yerine getirmis olur.. mesela suan sabahtan beri kahvalti sofrasi duruyor. toplamiyorum :) cunku ben hazirladim, esim toplayacak.. toplamazsa orada durur, bozulur vs .. kendisi bilir.. herseyi ben dusunemem, bazi seyleri onlarin da dusunebilmesi icin firsat sunmamiz gerekiyor..
kayınvalidelerle,,görumcelerle ilgili ayrı bi video yapar msnz.Ülkemizde maalesef eşten çok eşin ailesini memnun etmek durumunda bırakıldığınz için çok önemli
Yanlis anlamayin ama cok vidyonuzu izledim.Söylediklerinizden hic birsey anlamadim.laf kalabaligi yapiyorsunuz.ne yapmam nasil davranmam gerektigini bilmek isterim. Cözüm odakli vidyolar bekluyorum.Tesekkürler.Elestiride kabul edersiniz umarim.
İlk defa bu kadar gerçek,bu kadar net, bu kadar açık , bu kadar akıcı bir psikolog tanıdım . Aynı şehirde olsak ve zengin olsam sizden ömür boyu seans almak isterim.🤗 Ama önemli olan kendi kendimizi tedavi edip ömür boyu kendi kendimizi tedavi etmeliyiz. Ben çok keyif aldım . Teşekkür ederim .☀️
Terapi seanslarının yaklaşımı çok başka. Maddi ve manevi olarak kendinizi adayabiliyorsanız çok ama çok faydalıdır. Karşılaştırma yapmak doğru değil zannımca. Fakat elbette iyi ki Tülay Hanım bizi bilgilendiriyor, aydınlatıyor.
Bende kimse kırılmasın kimse küsmesin diye herşeye tamam diyorum ama sonra bu beni çok rahatsız ediyor özellikle yakın akrabalarda hayır diyince küserek tepki veriyorlar ama okadar ufak tefek şeyler ki anlatınca aaaa bu yüzden mi diye tepki de alıyorum
Sınırlarını bazen soru sorarak da ihlal edebiliyor insanlar. Aniden senin özel hayatınla ilgili soru sorulması gibi. Ben genellikle bu konuda sıkıntı yaşıyorum. Bir daha olursa uygun bir dille uyarmaya karar veriyorum ama bir sonraki sefer yine ayni hataya dusuyorum. bizim toplumumuzun en ciddi sorunlarından biri bu hiç tanımadığı birine çocugu olup olmadigini ( ki bence en özel konudur bu çiftler arasında sorulmasi ayip geliyor) neden calismadigini kilo alip verdigini vs sorabiliyorlar. Bunun hakkinda nasil tutum sergileyebiliriz. Yeni tasindigim apartmanda bir teyze neden bu kadar gec evlendin diye sordu ve o an yasli oldugu icin kirmak istemedim ve bence gec degil dedim ki 27 yasindayim umrumda da degildir yaş vs. Evliligin bir yasi olmak zorundaymis gibi. sonra yasimi soyleyince aaaa gencmissin dedi cunku dis gorunusumden (kilolu olmamdan) bu cikarimda bulundu yani sinir ihlali uzerine ihlal var burada. bunu hatirladigimda sinir krizi geciyoriyordum ve sonra sinirlar konusunda gercekten calismam gerektigine ve tepki vermeyi ogrenmem gerektigine karar verdim. Ozellikle toplumsal olarak normal sandigimiz seylerin aslinda sinir ihlali oldugunu da daha cok konusarak bu topluma ogretmemiz lazim. Bircok kadin yuzunden cok ciddi bir cokus yasadigim bir donemim oldu. Bunu asmaya calismak gercekten de cok zor ama evet karsi tarafa kesinlikle bedel odetmek gerekiyor. Yoksa enerjini kemiriyor bu durum.
Yaşlılar bu lpnuda hakikaten boğazıma yapışmalık. Ben bekarım deyince de "olsun hayırlısı olsun" diyorlar. Evlenip halt etmişler sanki. Şaka gibi ha, biz pot kırarız diye kılıktan kılığa giriyoruz millet hiç rahatsız olmuyor. Yaşlı falan dinlemeyin yapıştırın
O kadar hassas bir insanımdır ki ve çok da çabuk inanırım insanlara çok zorlanıyorum. 32 yaşındayım geçen yıl narsist birinden nişan attım. İnsanların sorularından o narsisti sağa sola anlatmaktan ne kadar saçmaladığımı şimdi görebiliyorum . Ama bir sonrakinde yine aynı hatayı yapmaya devam ediyorum. Çok üzülüyorum. Bir aşabilsem , sınırlarımı güzelce bir çizebilsem..
@@youutubeyoutubegirlnaçizane bir önerim olacak size, anlattiginiz konu belli bazen kisiler de belli oluyor. Kendi kendinize otomotik cevaplar hazırlayın. Örneğin özel hayatından soru gelirse o kisiye diyeceğim ki "iyi biriydi ama anlaşamadık. Zaten detaylarini da çok hatirlamiyorum üstünden zaman gecti" gibi.. umarım işinize yarar. Benim çok işime yarıyor. Prova etmek gibi. SEVGİler ❤🎉🎉
Her şey iyi hoş da üniversite çağındaki bir insan kendi kahvaltısını kendi hazırlayabilir. Bu annenin ya da babanın sorumluluğu değil. Ayrıca video boyunca bu sorumluluk anneye yüklenmiş. Bu, bana göre yanlış bir bakış açısı. Bu şekilde yetiştirilen kişi bir erkek ise ileride eşi ile büyük problem yaşar. Günümüzde hem kadının hem de erkeğin çalışıyor olmasına rağmen kahvaltı, akşam yemeği, temizlik vs. tek başına kadının sorumluluğu gibi görülüyor. Bu durum annenin çocuğu hatalı yetiştirmesinin bir sonucudur.
Bence hocamız bir Anne olarak bu olayı sevdiği için devam etmiş. Üniversiteye kadar vermek zorundasın dememiş bence. Ama bir anne okula giden çocuğuna kahvaltı hazirlamali bence de. Annesi bin yapmamış ve yıllarca mağdur olmuş biri olarak yazıyorum. Anne olayı da bence biizm toplum yapımızla ilgili. Yıllardır hep erkek çalıştı kadın ev sorumluluğunu üstlendi. Uzun zamandir bu değişti tabi ama ağzımıza yapışmış olabilr
@@esrarengiz7593 Bence eğer her ikisi de çalışıyorsa herşey tabiki de eşit olmalı. Ama baba çalışan anne ev hanımı konumunda ise çocuk terbiyesi,bakımı vb birçok konunun büyük payı anneye ait olmalı, baba soyutlanmamali. Ancak hepsini geçtim alakasız olsa da bunları yazarken şunu farkettim günümüzde çocuğu en fazla gören ne anne ne de baba 10 12 saatlik işlerde çalısip, evlatlarını genelde büyük anneye teslim ediyorlar. Aslına bakarsaniz bu görevlerden her ikisi de kendini soyutluyor. Etrafımda bunun çok örneğini görüyorum. Kadın,erkek eşitsizliği dışında burada çocuk ihmali söz konusu bence
Hoca sadece bunu örnek olarak vermiş ev içinde kişiden kişiye görevler değişebilir. Herkesin yaşantısı aynı değil. Ev içinde erkeğinde sorumlulukları vardır kadınında. Kadının çalıştığı erkeğin ev işleriyle ilgilendiği ailelerde olabilir. Ama sabah erken saatte kalkıp işe giden eşinizden çocuğuna kahvaltı hazırlamasını bekleyemezsiniz. Cümlede geçen anne kelimesi örnek bence. Ayrıca insanlar kendi yapmak zorunda olduğu şeyleri kendileri düşündükleri zaman bulabilirler. Belki siz anne olarak ya da ilerde anne olduğunuzda bunu sorumluluk olarak kabul etmeyip eşim hazırlasın diyebilirsiniz ama ben anne olsam kendi sorumluluğum olarak görürüm. Ama kahvaltı hazırlamak benim sorumluluğum olduğu için bu demek değildir ki eşim hiç kahvaltı hazırlamayacak ya da çocukların üzerinde hiç sorumluluğu yoktur. Böyle şeyler ailenin yaşam biçimine anne babanın çalışma durumuna göre düzenlenebilir.
@@seheryildiz9979 normal bı babanın varlığı neden yeterli olsun? Geri kalan her şeyi neden anne yapsın? Gördüğünüz sorunları olan çoğu insanın babası bahsettiğiniz üzere "sadece var olarak" aile yapısına katkı sağladığı için bu haldeler.
14.dakikada söylediğiniz şeyler çok garip geldi. Çocuğunuza kahvaltı hazırlamak sizin göreviniz değil ki. Bir çocuk kendine yetene kadar siz ona bakım vermekle görevlisiniz. Üstelik sadece siz de değil, eşinizle birlikte. " hastayken eşinizden yardım isteyebilirsiniz" cümlesi de çok tehlikeli. Çocuk ikinizin, neden eşiniz yardımcı olan kişi olsun?
Ne yapsın kadın tek başına her gün çocuğuna yemek mi hazırlasın erkek çocuğuna bakmayacaksa boşuna mı evleniyorlar sizin düşünceleriniz daha garip bence
Merhabalar videonuzu dinlerken birsey dikkatimi cekti. 'Cocuklarınıza bir anne olarak kahvaltı hazırlamak zorundasınız. O gün istemiyorsanız eşinizden yardım isteyebilirsiniz. 'Bu cok yanlıs bir kanı. Bir ailede kahvaltı hazırlamak annenin görevi değildir ebeveynlerin ortak görevidir.. Yani anne ne kadar sorumlu ise baba da o kadar sorumludur cocuklardan. Su anne babalara görev tanımı biçmek cok cok yanlıs. Baba maddi gelişiminde sorumluymuş gibi bir algıyı yıkmak zorundayız. Sizlerin de bunlara dikkat etmesi gerekli...
Bence sınırlar konusunda alma verme dengesi de önemli oluyor. Örneğin bizden sürekli akıl alip bize maddi manevi hicbir faydasi olmayan aksine manipüle edip aşağı çeken kişilere o verdiğimiz akılları vermeyi kesmek de bir sınır çizme yöntemi olabiliyor. Hoşuna gitmeyecek, direnecek, hatta zorbalığa kadar gidecek ama sınırımızın net olduğunu anladığında uzaklaşacak.
Bu şekilde yardımcı olmanız çok güzel hocam, çok teşekkür ederiz . İnsanların çoğunluğu sadece açlık olduğu zaman yardımcı olmayı düşünüyorlar. Ama bence en büyük açlık ruhsal yani psikolojik açlık. İmkanı olmayanlar için en önemli desteklerden biri de bu olmalı. Sağlıklı günler dilerim... 🌞
Videolarınızı uzun zamandır takip ediyorum.Konular 12den vursa da içerikler dolu dolu olsa da dağınıklık en azından beni yoruyor.Bazen cümleleri bitirmeden diğerine geçiyorsunuz.Bazen de kesmeniz gereken yerler oluyor.Mesela duvarlar konusunu not alayım dediğinizde konu bölünüyor.O tarz yerleri kesmelisiniz.Maddeleme yok pek.En başta hızlı bir maddeleme olabilir.Karşınızda kafası karışık bir kitle var.Bir izleyici olarak eleştirmek istedim.Sınırlar konusunda çok güzel tespitleriniz var.Ancak doğal bir konuşma samimiyeti sağlasa da bu konuyu anlamak için kesinlikle sistem gerekiyor(örn. Psikonet yayınları serisi ) ki biz de sistemli hareket edebilelim.Kanalınızın milyonlara ulaşması dileğiyle mutlu günler 💜(geri bildirim sever bir izleyici)
40 yaşındayım ve ilk defa bir hanım konuşmacıyı sıkılmadan dinledim.bu kadar doğru ve hayata dair örnekler çok başarılı hakikaten.Çok teşekkürler.Allah sizden razı olsun
Uzun videolar geldi mi mutlu oluyorum. "Videolar uzun" diyenleri anlamıyorum. Gündem özel, Okan Bayülgen in programlar 2,5 - 3 saat sürüyor onları izleyebiliyoruZ ya. Devam Tülay hanım. 🙋 21:20 "-bugünkü konuyu uzatmak istemiyorum" dedikten sonra 17 dk daha konuşmak 😆 çok tatlısınız.
20 yasinda evlendim 23 yasindayim, ve kendimi kesfetmemi sagladiniz. bende degersizlik hissi, asiri öfke, doymama hissi, en ufak birseyi asiri kafaya takma problemleri var. ve fark ettimki asiri ceneme vurdu, cok dir dir ediyorum. ama cözüm ariyorum ve kimse beni anlamiyor. sinirlarimi ihlal eden kisi kayinbabam! kisa corab giymisim ayal bileklerim gözükormus, bende tamam dedim, tavizden taviz dogar ya hani, daha sonra instagramda neden resim paylasiomusum? sonra kayinvalidem basladi, neymis efendim, ben bu aileye gelmisim, ben ayak uydurcakmisim. yeter artik!!!!
ben sürekli insanları memnun etmeye calismaktan bıktım, insanlara öncelik vermekten bıktım, en küçük şeylere aklımın takılıp tadımın kaçmasından bıktım. hayır ben artık sınılraımı çizebilen bir birey olamk istiyorum. insanların duygusal baskılarına katlanmak cok zor olucka ama basarabilirim
sizi karşıma çıkaran Allah'a sonsuz şükürler olsun! Bu dersler okullarda okunmaya değer, başka gereksiz okadar dersler var, oysa hayat bilgisi yaşamımızda eksik! Allah sizden razı olsun, herşey gönlünüzce olsun! İyi ki varsınız ve iyi ki bu kanalı acmişiniz!❤️
Sizi keşfettiğim ve dinlediğim günden beri kurak toprağım sulanmış hayat bulmuş gibi. Seneye öğretmen olduğumda sizin sözlerinizi öğrencilerime bol bol söyleyeceğim. İyi ki varsınız 😍
Savaşabilecek güç gerektiriyor... Ve gerçekten duygusal baskı çoook var çevremizde, kişisel alana saygı yok, aksi düşünceye tahammül yok... Kötü, duygusuz, bencil vs. oluyorsun direkt. Ben aile içinde çok yalnız kaldım, dinlenmedim, kötü bir iletişim vardı, babamla hiç yok, annemle hep ters, korkulu, küçümsenme, eleştirilme hali... Hep bastırıldım. Sosyal anlamda da iyi değilim bu yüzden, dostluklarımdan zarar gördüm daha da olmaz sanırım, güvensizim, dengemi kaybediyorum yakın ilişkilerde, hem yakın olup değer verip hem alanımda kalamıyorum, anneden itibaren yanlış anlaşıldım, suçlandım ve sosyal hayatta da yaşıyorum, yanlış anlaşılma korkum var hep azalsa da, gelişmek için uğraşıyorum. Dostum yok ama bir yerlere yazarım dayanamam, bazen de rahatça anlatabileceğim birilerine denk gelirim şükür o zaman anlatırım... Konudan bağımsız lise, üniversite öğrencisine kahvaltı hazırlamanın neden gerekli olduğunu düşündüğünüzü anlamadım.
Eşe mesafe koyunca anlamıyor ki.. zaten gittikçe paylaşım ihtiyacı azalıyor. Eşlerdeki o ilk heyecan kalmıyor. Mesafe koyunca ekmeğine yağ sürermiş gibi oluyor insan. Adam zaten telefonuyla, oyunuyla, filmleriyle mutlu. Hiç sesin cıkmasa noldu demeyecek nerdeyse. Bu sefer ona alışıyor. Biz yine eskiye dönüş olsun istiyoruz daha beter sinir oluyoruz. Özellikle eşlere nasıl sınır çiziliri keşfedemedim.
Evliliğimin ilk iki senesi sürekli mesafeli geçti sonra baktım olmuyor aynı sizin düşündüğünüz gibi oluyor mesafe koymadım tartışmışda olsak normal seviyede konuşmaya devam ettim ama sınırlarım hep vardı sınırlarımı anlayana kadar biraz soğuk geçti ama bir şekilde saygı duymaya başladı bence eşlerle iletişimi aza indirmekten ziyade daha çok iletişim halinde olmalıyız bunuda benliğimizi ortaya koyarak yaptığımızda sorun kalmıyor sanırım
Tabii ki her karakter farklı. Ben de 1,5 senedir evliyim ama daha neye kızdıgımı mesafe koydugumu anlamış degil. Konusuyorum anlatıyorum ehh ancak anlıyor sanki. Tabi gercekten anlıyor mu bilmiyorum. Mesela o aksiyon filmleri izler hep ve hep yabancı film izler ben pek tv izlemem. Ben de daha mesajı olan filmler izlemeyi severim. Robotlu canavarlı filmler bana vahşice geldiği için. Ben onun tarzına yaklasıyorum ama o benimkine yaklasmak istemiyordu. Aldım laptop u kendi odama gecip kendim izlemeye basladım. Sebebini sorunca da anlattım. Benimle izlediği şimdi bir dizi var ama genelde kendi istediğini izler. Değişim çok zor oluyor. Mesafe koydum ona da alıştı. Sanki erkekler bence duygusal boyuta kafa yormaya istekli degil. Ben farklı oldugumuzu kabullendim. Yoksa cok tartısırdım ki hiç istemem dır dır yapmayı. Sınır çizince kabul ediyorlar. Kolay oldugu için sanırım.
@@aysec.7105 sizinkisi bana birazdaha evliliğe ve birlikte yaşamaya alışma süresi gibi geldi oda biraz zaman alıyor tabi çocuk olana kadar oluyor böyle şeyler sonra daha büyük sorumluluklar gelince böyle tartışmaya zaman bile bulamıyor insan kendimden biliyorum 😉
Hocam erkek arkadaşımla evlilik planları yapıyoruz. Nasipse bu yılın sonuna evleneceğiz. Bende o kadar çok emeğiniz var ki, size anlatamam ne kadar dokunduğunuzu.. Diyorum ki keşke Tülay hocam da düğünümüze gelse😅 Hayatımı inşa etmek için bana doğru anektodları vermiş bilge bir büyüğüm olarak bakıyorum size. Belki düğün kartını mailden yollarım. Her şeye rağmen, gönül bağ kurduğu kimseleri mutlu günlerinde görmek ister, onca bomboş yüz gelirken oraya, esas sevdiklerimiz orda olsun isteriz. Bir hayal☺️ benim için hem büyüğüm hem öz ablam olsa bu kadar olmazdı dediğim aileden hissini veren, can bağı kurduğum birisiniz. Yolunuz açık olsun inşallah. Gönlünüz güzellerle buluşsun, rast gelsin, Allah ferahlık ve yaşama sevinci veren meşguliyetler nasip etsin. İlminizin istifadesi bol olsun
Sınırlarımı çizmek benim için kolay değildi korkularıma rağmen sınırlarımı çizdim bu sefer daha cok sözlü sataşmalar arttı,yinede bunu öğrenecrkler, başka yolu yok.
İnanın kararlı ve kendinden emin duruşunuz olursa hem kabulleneceklerdir hem de bu kabulleniş yerini içten içe saygı duymaya itecektir. Zira her insanın bir duruşu bir şahsiyeti olmalı..
Sen kendini düşünmeye başladığın an insanlar hemen düşman olmaya başlıyorlar ne yazik ki çünkü alıştırmışız hep onları düşünmeye ve onları düşünerek davranmaya, Tülay Hanım'ın da dediği gibi kendi bahçemiz kurumuşken başkasının bahçesini sulama derdindeyiz hep... Sürekli olarak kendimizden önce karşımızdakini düşününce böyle oluyor... Kendimize değer vermeyi kendimizin de değerli olduğunu umarım anlarız 🙏🙏
Tülay hanım sizi baştan beri takip ediyorum... ne olursa olsun videolarınızı çok seviyorum... benim en yakın arkadaşım gibi hissediyorum sizi.. anlatim tarzinizi ve orneklerinizi de çok begeniyorum... sevgiler..
Başka bi videonuzda tavsiyeniz üzerine Dirty John adlı diziyi izledim. İkinci sezonundaki hikayeden bahsetmiştiniz. Gerçekten bütün sezon boyunca kadının yaşadığı buhranı ve sıkışmışlık duygusunu hissettim. Ve kendi merkezinde olmanın ne kadar önemli olduğunu o kadar güzel anlatan bir hikaye ki; bütün videolarda anlattıklarınızla, hikaye birleşti kafamda izlerken. Tavsiye için teşekkür etmek istedim:)
Sizi tanır tanımaz sınırlar videosunu izledim. Sanırım 6 ay önceydi. Güzel yol aldım. Artık birçok şeyin farkındayım. Hayır yada evet diyeceğim zaman kendime bakıyorum. Dinliyorum kendimi. Tabiki sizinde dediğiniz gibi zor . Bugünlerde en çok duyduğum şey sen değiştin cümlesi. Seviniyorum. Ama onlarin pek hoşuna gitmedi herhalde 😀 şimdi 6 ay sonra tekrar dinliyorum.kacirdigim yerler varmi diye. Rabbim razı olsun
Tülay hocam merhaba, Ankara'dan sevgiler, Hocam bende sürekli olarak yumuşak duruşumdan ötürü sürekli sınırları ihlal edilen bir insanım. SINIRLAR video serinizden faydalanarak hayatıma değer katıyorum. SINIRLAR konusu hakkında: 1) SINIRLAR Dr. john townsend 2) iyileştiren sınırlar i. volkan gülüm 3) sınır koymak, huzur bulmak nedra glover tawwab 4) ayır diyebilme sanarı, müthiş psikoloji 5) çocuklarda sınırlar dr henry cloud 6) sınır çizmek özgürleştirir nancy levin 7) zor insanlarla iletişim kurma sanatı erkan seryıldız kitaplarını okuyorum. Fakat videolarınızda belirttiğiniz gibi bizdeki kültürel açıdan bakma kısmı eksik kitaplarda. bir mal için yapılan pazarlıktan tutunda, anne kaynana muhabbetine kadar. Sizin önereceğiniz başka bir video veya başka kitaplar var mıdır? teşekkür ederim
Sınırlar kitabının özeti zannediyorum, biraz dagınık ve çok tekrarlı geldi, şahsi çalışılması gereken konularda var anlatılanlarda, bir çok kişinin tedavisi, çözümü farklı sorunları var, umumen anlatım hatalı anlamayada goturebılr şahsına gore, ornekler yuzeysel.. Yine de katkısı oldu teşekkürler
Kendim için bir iyilik yapmak istedim ve sınırlar konusuyla başladım. Temeli iyi oturtan güzel bir başlangıç dersiydi. Ruhumuza yatırım yapmamıza vesile olduğunuz için çok teşekkürler🤍
Sınır olayına bahçe örneğini verirsek; bahçemizi düşündüğümüzde çitlerimiz bizim sınırlarımızdır. Fiziksel dünyada sınırları belirlemek çok kolaydır. Otobüste yan tarafınızda oturan bir kişi yayılmaya ve sizin alanınızı işgal etmeye doğru hareket ediyor ise ona biraz toplanır mısın ! gibi bir uyarıyla sınırını hatırlatır kendi sınırını koruyabilirsin. belkide diyemezsiniz.Umarım diyebilirsiniz. Fiziksel şiddete-sınır ihlaline maruz kalmak ve bunu bilmek kolaydır, izleri vardır, anne bakar; okulda dayak yiyen çocuğunu inceler; vücudundaki izlerden burana ne oldu,kim tırmıkladı,yüzünü kim çizdi koluna ne oldu; gibi şeyler ile bunu tespit edebilir.FAKAT; ruhsal sınırlarımızın ihlal edildiğini nasıl anlarız; beslenme problemleri - kronik depresyon- geçmeyen depresyon-huzursuzluk hali - öfke hali - endişe hali - çok çalışıyorum bir yere varamıyorum - bıkkınlık - bezginlik - okb - takıntı durumları gibi bunların çok uzun sürmesi, bunu herkes yaşayabilir ama bunu aylar yıllar sürekli böyle hissediyorsanız burada sınır ihlaline MARUZ kalıyor ihtimaliniz çok yüksek. Anksiyete bozukluklarına baktığımızda hep altında sınır ihlali olduğunu gözlemlemekteyiz.Maddi dünyada biri sizin arabanıza çarpsa şeridinizi ihlal etse bunu çok kolay görüyorum, maddi dünyada izler çok kolay görünüyor manevi dünyada ruhsal dünyada bunu fark edebilmem için KENDİMİ DİNLEMEM gerekiyor.Ruhsal dünyamızda bunu görmek kabul etmek çokta kolay değil.yukarıdaki olumsuz haller gerçekleştiğinde bağ kurmaya çalışın; örnek olarak her anneme gittiğimde anksiyetem v.b. haller oluşmaya başladı. Gibi bir bağ kurmaya çalışın.kimle görüştüğünüzde nereye gittiğinizde semptomlarınızda artışınız var. Neden sınırlarımızı korumalıyız ? size dayak atan birinden neden korunmanız gerekiyorsa sınırlarımızıda o sebepten korumalıyız. Okulda Akran zorbalığına maruz kalan bir çocuğunuz olduğunda hemen çocuğunuzun sınıfını değiştirmeye çalışırsınız, niye ; çünkü çocuğunuz orada eziyet çekiyor olmasını engellemek kurtarmak için.Bir mahallede köpek olsa o mahalleden geçmiyorsunuz, niye geçmiyorsunuz ; size saldırabilir ! O zaman size kelimeleri ile saldıran yada bir takım duygu sömürüleri ile size baskı kurarak sizi manipüle eden insanlardan da kaçmanız korunmanız gerekiyor. Sınır koyarsak sevilmeyeceğimizi düşünüyoruz. Sınır neden çizilmez ; insanların duygusal baskılarına direnmek çok çok çok zordur. Sınırlarımızı belirlemeliyiz, yoksa yukarıdaki tüm olumsuzluklar peşimizi bırakmaz; tükenmişlikler pişmanlıklar ansiyetler v.b. Sınırlar üzerinde düşünmeliyiz; bizim üzerimizde bu şekilde bize duygusal baskı kuranlar var mı ? Bazı şeyleri yapmak istemesekte yapmak zorundayızdır. örnek vermek gerekirse ; çocuğunuza kahvaltı hazırlamak. Bir anne olarak çocuğa kahvaltı hazırlamak zorundasınızdır; çocuk aç karna okula gitmez gitmemeli.bu bir annenin görevidir.burada kendinize dürüst olun; ama aslında canım kalkmak istemiyor bu durumda da çevreden yardım istemek gerekir eş kayınvalide anne v.b.kendinize karşı dürüst iseniz o gün yorgun olduğunuzu bilirsiniz, gerekirse sandviç yapıp gönderirsiniz. kolaya kaçabilirsiniz. Sınırlar demek ; yapmak istediğim şeyleri yapacağım yapmak istemediklerimi canımın istemediğini yapmayacağım demek değildir.burada anlamamız gereken şey yapmak zorunda olduklarımız, yapmak zorunda olmadıklarımız.Bu benim görevim mi ? yoksa görevim değil mi ? bu ayrım çok önemli.bu birçok kişinin zorlandığı bir durumdur; hangisi görev hangisi değil ! bir kardeş vardır sürekli borç yapıyor yapıyor; siz ödüyorsunuz; o hala yapıyor tam o sırada bir anne vardır ; duygu sömürüsü yapar ; ben kardeşine değil çocuklarına acıyorum, onların suçu ne! Gibi.mesela burada ben sürekli kardeşimin borçlarına çare olamam, annemin yalnızlığına çare olamam demek gerekiyor.Arkadaşımın bitmek bilmeyen kocası ile ilgili sorunları; yani gelip sürekli anlatıyor ama gidip eşi ilede mutlu oluyor, ama beni kirletiyor !beni çöp tenekesi gibi kullanıyor. Burada sorumluluk BELİRLEMEK GEREKİYOR; mesela anneme haftada birkez gitmek. Burada da neyi abartıyorum acaba diye düşünmek gerekiyor. nerde üstüme vazife olmayan şeyleri yapıyorum; yaa ama o da benim kardeşim ! ama o da benim annem ! ama o da benim karşı komşum ! İnsanların yüklerini taşıyor musunuz ? eşinizin eve geç gelmesi, eşinizin çocuklara bağırması, yemek vermemesi dışarı çıkarmaması ! hiçbiri sizin sorununuz değil . ama çocuklar bizim çocuğumuz , bunu nasıl çözersiniz ? burad ne sizin vazifeniz ne değil o ayrıma ulaşmak için yapıyoruz ! sizin listeleriniz olsa vazifelerimiz diye muhtemelen o listenin yarısı sizin vazifeleriniz değildir. Mesela eve geç gelen koca için ; eve erken gelmesi ve çocuklarla ilgilenmesi onun sorumluluğu ! sizin sorumluluğunuz değil.Şunu anlamalıyız, bizim ancak kendimize yetecek kadar gücümüz var. Kendi sorumluluklarımızı gerçekleştirecek kadar gücümüz var. yani kocanızın sorumluluklarını yüklenirseniz kendi sorumluluklarınıza yetişecek gücünüz kalmaz. Çocuk ödev yaptı BEDEL ÖDEMEZ İSE Kardeş borç yaptı bedel ödemez ise ; insanlar hata yaptı BEDEL ÖDEMEZ ise ; kısacası bedeli siz değil onlar ödemeliler. Diyeceksiniz ki bu çocuğum içinde geçerli mi ? evet geçerli. Anneniz içinde kısacası herkes için.Çünkü siz kendi yaptığınız hataların bedelini ödeyecek kadar enerjiye sahipsiniz. Sinir çizmek demek duvar örmek değildir, insanlarla bağı tamamen koparmak demek değildir. İyi şeyler içeri, kötü -bozulmuş şeyler- atıklar dışarı mantığı olacak. insan insana muhtaçtır.insana ihtiyacımız var. İnsan insanla iyileşir. İnsanın acısını insan alır. Yeterki biz bu sınırları doğru şekilde dengede tutabilelim.İyi şeyleri yemeli içerde tutmalı, kötü şeyleri çıkarmalıyız ki vücut sağlıklı olsun.iyi şeyler içerde kötü şeyler dışarda. Bizim içimizdeki kötülükler-ruhsal anlamda kötülükler ; tramvalar,kötü anılar,geçmişte yaşadığımız olumsuz yaşantılar, çok küçük yaşta belki istismara uğradınız, zorba narsist bir anne ile büyüdüz, belkide alkolik- depresif bir baba vardı, akran zorbalığı v.b. ; bunların ne kadarını hatırlıyorsunuz ? bunların ne kadarı sizinle ? bunların ne kadarını paylaşabiliyorsunuz ? çünkü kötü şeyleri anlatarak boşaltabilirsiniz. Şunu diyebilirsiniz ; ben çok kötü şeyler yaşadım ama bunları anlatamam. bunları dengede tutmalıyız. Gidip her önüne gelene anlatın demiyoruz samimi dost birine paylaşabilirsiniz.böyle biri yok ne yapmalıyım ; mutlaka psikoloğa gidin. Param yok diyorsanız ; o zaman yazın ve içinizden çıkartın.kötü şeyleri içinizde tutmayın çıkartın !!! yazarakta olsa bir yolunu bulun ve çıkartın. iyi şeyler içeri.insanlardan yardım almak gibi. Bazı insanlar geçmiş yaşantılarındaki olumsuz deneyimleri oldukları için kendini kapatıyor, kendine Çook yüksek duvarlar örerek kendisini oraya kapatıyor. giriş yok çıkış yok.İnsanlarla görüşme halinde olmak önemli, ev örneği vermek gerekirse camlarımız olmalı arada bir havalandırmalıyız ki temiz kalabilsin ev, iyi şeyleri almalıyız kötü şeyleri atmalıyız ve bunu bir DENGE içinde yürütmeyi bilmeliyiz. Fiziksel dünyada sınırlar koymak kolay, bahçemize duvar örmek, çit çekmek kolay, peki ruhsal dünyamızda bunu nasıl yapıcaz? Kendimizi nasıl koruyacağız ? sınırlarımızı nasıl koyacağız ? -Neye evet neye Hayır diyeceğimizi bir DENGE içinde bilmek ! -Her şeye tamamen Evet veya her şeye tamamen Hayır demek de değildir. insanların sizi beslemesine izin verin. Çünkü insanlar sizlere güzel şeylerde veriyor olabilir.İyi şeylere içeri-evet , kötü şeylere hayır-dışarı mantığını oturtmamız gerekiyor; bir denge içinde. Sınırlarımızı belirleyeceğimiz kelimeler; - ben ne istiyorum ? ben ne hissediyorum ? -Ben böyle düşünmüyorum, -Ben seninle aynı fikirde değilim, -Farklılıklarınızı belirtmek önemli -size uyar mı uymaz mı ? fark etmez değil ! -sınırlarımızı zamanla koyarız.-haftada bir değilde 2 haftada bir. -paylaşım yoğunluğu azatlmak-10 şey anlatırken 1 şey anlatmak; çünkü siz paylaştıkça anlattıkça karşı taraf ısırmaya devam edeceğe benziyor. Herşeyinizi anlatmayın. -bedel ödetmek - sonuçlarına katlanmasına sabretmek.- burada doğayı gözlemledğimizde; ağacı incelersek; ağacı kafanıza göre budayamazsınız ; ağaç sizden su ister, ışık ister, gübre ister bakım ister, bunu yapmadığınızda ise ağaç size bedeli ödetir; meyve vermez, ağaca daha da hor davranırsanız; ağaç kurur gider.
Allah a mektup yazın, bütün dertlerinizi anlatın, Allah la konuşun. Çok etkili. Sizi suistimal etmiyecek, , ayıbınızı yüzünüze vurmayacak, Dertlerinizi sıkıntılarınızı bir de Tevbe ederseniz kökten ve kalıcı temizleyecek en yüce varlık O dur.
@CENGİZHAN Allah senin gbi kalbi atan ruhu olan milyonlarca insan canli yaratmis . Yaratmaya devam ediyor. Sen gelip burda insan gucuymus gbi yorum yapiyosun :D
Sizi takip edenler acaba baskalarinin sinirlarini ihlal ediyorlar mi acaba kendi sınırlarını kimse dahil etmeyen ama baskalarinin isine burnunu sokanlar bu video oyo dinlesin
46 yaşındayım, burada sınırlar konusunda anlattığınız bir çok şeyi deneme yanılma yoluyla- Çorum'un ifadesiyle el yordamıyla- buldum. Ve gerçekten hayatta bir çok sıkıntıyı kendimize, kendimiz yaşatıyormuşuz bunu öğrendim. Yaşadığımız her şeyin bir sebebi vardır elbette, "olanda hayır vardır" diyoruz ancak yine de insan "keşke" demekten kendisini alamıyor. Keşke bunları daha erken biliyor olsaydık. Bazı şeyleri de defalarca duyduk defalarca okuduk belki ancak sizin samimi ve problemi somutlaştırarak anlatmanız konuları zihnimizde daha netleştiriyor. Teşekkür ederiz Tülay Hanım. Ömrünüze bereket...@tulaykok
Sevgili Çok Kıymetli Hocam iyi ki varsınız. Sizi dinleyince gücüm ve umutlarım büyüyor. Bilginin kıymeti paha biçilemez. Paylaşımlarınız için Allah ebeden razı olsun 🤲🏻💐🍀
Başka insanlar başlarına felaketler getirtmek için ellerinden ne gelirse yapıyorsa, onların bedel ödemesine izin vermek gerekir... Defalarca dönüp dönüp tekrar dinledim...
Merhaba Tülay hanım ben şu kısmını tam anlıyamadım 8,10 yaşındaki çocuğa kahvaltı hazırlayabiliriz tabiki ama yetişkin olmuş üniversiteye giden evladınımızın neden kendi sorumlugunu alıyoruz ? Bunu yarın aynısını eşindende bekleyebilir bu erkek annelerinde çok görülüyor. Evlendiğinde çalışan bir eş ise kocası aynı şeyi ondanda beklicektir ama bunu eşi yapamadıgında sorun oluyor. üniversiteye giden bir kız çocuğumuz olsa 20 li yaşlarda onun kahvaltısı hazırlamak annesinin sorumluluğumu bu konuyu açarsanız çok sevinirim.
Belkide severek yapıyordur ama siz de yapın, yapmalısınız demesi çok yanlış bence☺️ Benim eşim benden daha iyi bir aşçıdır ve bizim evde hiçbir şey kadın işi erkek işi değildir. Ev işlerine cinsiyetçi yaklaşmayan ve üstüne yapıştırmayan bireyleriz yani. Bu da bir çeşit sınırlarını koruma bence😇 Herkes her işi yapabilir, önemli olan o işin bitmesi ve oğlum da böyle yetişecek. Dolayısıyla kendi kişisel düşüncesini en doğrusu oymuş gibi bize empoze etmeye çalışması hiç profesyonelce olmamış sankiiii.
Anne örneği bence çok iyi bir örnek oldu. Sadece bence "mecburiyet" ve "görev" hissinden kurtulmayı seçebileceğimizden bahsetmediniz. Evet. bundan kurtulabiliriz. Nasıl mı? Yapacağınız listelere geri dönün. Mecburum dediğiniz ve aslında içinizden gelmeden yaptığınız şeyler için, tek tek ...yapmayı seçiyorum deyin. Sonra bunu neden seçtiğinizi fark edin. Bir değerinizi mi ifade etmenizi sağlıyor yoksa "destek olmak" gibi bir ihtiyacınızı mı karşılıyor? Bunun üzerinde düşündüğünüzde eğer ona değer veriyorsanız yani "iyi bir anne olmak" sizin temel bir değeriniz ise veya çocuğunuza kahvaltı hazırlamak sizin "destek olma" ihityacınızı karşılıyorsa, bunu yapmayı seçersiniz ve bir de üstüne kendinizi kutlarsınız. Yok eğer sizin böyle değeriniz yoksa - ki olmak zorunda değildir - veya o anda sizin başka bir ihtiyacınız karşılanmıyorsa, bunu yapmayı o an için seçmeyebilirsiniz. Böylece mecburiyet hissi veya görev bilinciyle yapmaz ve utanca boğlmazsınız. Sevgiler.
Bu sizin annelik goreviniz derken...Cocuk okula ac gitmez derken...Ses tonunuz ve konu hakkinda kesin cumleleriniz de hırpalayıcı geliyor.Bu kadar kesin mi bu konu?
Tülay hanım teşekkürler gerçekten ders gibi oldu. Süre olarak yani fakat ilgili öğrenciler olduğumuzdan hiç sıkılmadım. Ben sizi 6ay önce keşfettim. O gün bugündür takipteyim. Paylaştığınız bütün videolari izledim. Hatta bazılarını birkaç defa, anlatınız bizimle kurduğunuz ilişki tarzı bana çok iyi geliyor. Paylaşımlarınız bana ve görüyorum birçok insana iyi geliyor. Sağlık durumunuzun iyiye gitmesi beni çok sevindiriyor. Instagram paylaşımlarınızı da keyifle takip ediyorum. Yakın arkadaşım gibisiniz benim için. Bizim yaşamımıza kattığınız olumlu katkılar için teşekkür ederim. Hep sağlık ve mutlulukla kalın. Sevgi ve saygılarımla.
Tülay Hanım merhaba Ben sizi yeni tanıdım videonuzu bir hocam sayesinde izledim özellikle Narsist insanlar konusunda oldukça ilgimi çekti videolarınız benim 2 tane sorum olacak Size bir tanesi insan kendisini Narsist olabilir mi Bunu tespit edebilir mi eğer Narsist insan olduğunu tespit ederse bunu düzeltmeye çalışabilir mi başarabilir mi 2 soru mu bu soruya cevap alabilirsem Eğer sonra soracağım Sizden ricam cevap istiyorum
Tülay hanım narsistle ateşkes adlı bir kitap tavsiye etmişti eşim bencil diye okumaya bi başladım galiba bu narsist beni tarif ediyo dedim kendini iyi tanıyorsan anlıyosun
Psikolog Sezer Ergor un videolarini tavsiye ederim.Tum dunyada 6 insandan biri narsist kisilik bozukluguna sahip. Dolayisiyla cok sik karsilasilan bir durum maalesef. Ve kurban olan insanlarin ilk aklina gelen soru da bu oluyor (Genelde kendilerini iyi tanimayan, fedakarlik semasina sahip empat kisiler oldugu icin esleri tum sikintilari kendinde ariyorlar).
Hocam senelerce herşeylerine sabrettikten sonra o insandan tiksinir hale geldiğim için hiç birşeyini görmek dahi istemiyorsam ? Ve de bu kişilerle görüşmel zorunda isem ?
Tülay hanım merhaba kinayeli laflara bende çok magruz kalıyorum sanırım buna ben sakin kalamıyorum. Özellikle eşim den ne yaparsam yapayom eksik Bişey buluyor canını çok sıkıyor.
İyi ki sizin videolarınıza denk geldim 🥰🥰 artık psikoloji kitapları almaya başladım ve hayatı okuyarak yaşıyorum hayatı okuyarak yaşamadığım için büyük bi kaosun içindeydim çıkmazdan kurtulmak için herkese psikoloji dersi verilerek hayata başlamalı çok çok önemli psikoloji bence 🙏🏻
Tülay Hanım ,toplu ortamlarda sınırlarımıza saygı duyulmadığında nasıl güçlü olup sınırımızı koruyabiliriz ? Örneğin hastahanede tedavi bölümünde benim mahremiyetim için var olan perdeyi çektiğimde insanların bunu garipsemesi ya da tepki koyması ,sağlık çaĺışanının bile
Bir zamanlar beni intihardan kurtaran eylem mektuplardı. Ona yollamak için yazıyordum. Sonunda hepsini yakıp, yırtıp,çöpe atdım ve gerçekten dua etdim kime neden bilmiyordum Allaha inanmıyordum amma dua etdim. Şuan çok şükür müslümanım. Hala iyileşiyorum. Teşekkürler hatırlatma için
Kendime vazîfe olarak gördüğüm şeyler ne ? Bu benim görevim mi? Görevim olmayan şeyler ne ve neden hayır diyemiyorum? Canım istemese Bile. Ruhsal sınır koymayı kelimeler aracılığıyla iletiriz. Ben böyle düşünmüyorum diyerek faeklılıklarınızk gösterin çok güçlü bir kimlik duygusu inşa edin. İnsanlar duygusal sömürü yaparlar gelen tavırlara karşı koyacak güce sahip olmalısın.
