dêr sieten ris twa kikkertkes
yn in boere sleat,
de iene nimme him oebele
de oare hiete tjeerd
oebele ferfeelde him
en tjeerd hie in min sin,
doe sei oebele:
"he Tjeerd, sille we dwaan wa it heegst hippe kin?"
sjocht do dêr die blabla op it hiem van die boer,
dêr spring ik samar oer,
foar dei yn hiele toer,
"it soe mei wat weze", kwekke tjeerd,
en hy lake him slap
die molkbus ach myn jonge,
der sit ik sammar op
bei de molkbus kommen,
telde oebele ou,
"2, 3, 4"
beide sprongen tageliik
mar o hoe kloppet no?
op de bus dêr siet gjin lit
dus it wie "pu-loemp en peee-loemp"
sa swommen de twa kikkertkes
ien de molke om,
kwak kwak kwak kwak kwak kwak kwaak
kwak kwak kwak kwaaak
molke is krekt as wetter,m
der sest die net tsjin oa
"wy komme hjir noait wer ut" roap tjeerd
"ooh! hoe moat it nou?!"
"Swemme jonge" sei oebele
"en wachtsje op'e boer"
mar tjeerd fersoepte, ach ach ach
foar him wie it ût en oer,
oebele mjelle troch,
tocht oan sien bern en 't wiif,
en nei oeren traapje waar't him sa stief oan it liif,
hy fielde yn ien gjin molke mear
en op it stuit, doe't er,
de kop hingje liet,
foal mei de kop, ien e boetter,
hij luts em self gau frei
ut is blabla brei,
sprong nei de blauwe loft
op't ein en o sa blij,
d'r sit wêr yn learling yn in dit learsame ferhaal,
wy binne de jongens fan ferbean dus hjir wer de moraal:
sjochtst ien it nblablabla libben
al hiel gjin utwei mear
fertroun dan op de sufel
dan komt it altiid klear
en wêz net sa pessimistisch as tjeerd,
want dan komt it op de kop ferkeart.
16 окт 2024
