No soy gallego, ni siquiera soy español. Un día vi en una discotienda de mi país el LP "Quen a soubera cantar" y se me quedó en la mente. Siempre que pasaba lo veía. Comencé a reunir de centavitos (entonces era muy pobre) hasta que lo compré. Nunca olvidaré la primera impresión que tuve al escuchar el disco, y aún hoy lo considero uno de las más bellas experiencias musicales de mi vida. Tú puedes ser de cualquier lugar del mundo, siempre te llegará al corazón. Saludos desde Venezuela
Galicia y Venezuela y Cuba y Asturias y país Vasco y Argentina y Salamanca y Etc.. ESTAMOS Todos Unidos y repartidos las costumbres. Aunque Hace muchos años emigraban allá, ahora es al contrario 🥂💚🇪🇦🍀💃✨🌜
Soy nacido en Ecuador pero en mi vida anterior seguro que fui Galego...gracias por esta bella canción amada Galicia. Corazón que nace libre no se puede encadenar....
Gosto muito dos trabalhos de Fuxan Os ventos. Este poema de Manuel Alegre, poeta de quem muito gosto, está magistralmente musicado. Parabéns queridos irmãos galegos.
Aprendi a amar la musica gallega y a galicia por que mi abuelo me la grabo en el alma su amada galicia a la que nunca olvido y siempre añoro y a pesar de ser Colombiano siempre amare a galicia de mis mayores
Uma canção para a eternidade. Absolutamente genial. Uma interpretação magistral. Uma harmonia tocante. Um autêntico hino à liberdade e à capacidade criativa do ser humano. Uma canção para ajudar aqueles que, momentaneamente, possam ser derrubados. Obrigado
Thank you very much for this beautiful son, it brings tears to my eyes. Saludos de San Antonio,TX. Yo naci en Pontevedra. y les estrano mucho. Amor y Paz.
Está canción a pesar que estrenouse fai monitos anos segue estando en plena vixencia .: "corazón que nace libre non se pode encadear", pero por desgraza seguimos encadeados.
Que emociónante es escuchar la música de los abuelos que un día llenos de sueños y eperanzas cruzaron el mar para llegar a esta américa del sur, el nuevo mundo, aquí se quedaron para siempre pero añorando su tierra y su música. Gracias por este regalo que tanta nostalgia de nuestros antepasados nos evoca. Saludos desde Santiago de Chile
Mis acestros gallegos llegaron a Uruguay por 1858. Y no volvieron jama a ver su Galicia natal, y yo como homenaje a ellos en el año 2016 fui a visitar su tierra y quw de cierta manera la volvieran a ver a traves de mis ojos!!!!
Estuve a punto de emigrar a Argentina en los años 60, por ese mismo motivo, tengo un amor muy especial a los que si lograron embarcar a América del Sur y establecerse en esos maravillosos países, dejando un legado imborrable de su paso por esos lugares extraños para ellos y que ahora dan sus frutos con sus descendientes, te mando un cordial y emocionado abrazo para ti y para la maravillosa Chile de un gallego de Lugo desde Barcelona.
9 лет назад
Meu amor é mariñeiro e vive no alto mar; son os seus brazos o vento ninguén llos pode amarrar. Meu amor é mariñeiro e cando me ven falar pon un carabel nos beizos no corazón un cantar. EU SON LIBRE COMO AS AVES E PASO A VIDA A CANTAR; CORAZON QUE NACE LIBRE NON SE PODE ENCADEAR. Traio un navío nas veas eu nacín pra mariñar; quen tente porme cadeas háme primeiro matar! Vale máis ser libre un día no confín do bravo mar, que vivir todad a vida, preso, escravo e a calar! El vive alá lonxe, lonxe, onde brúa o bravo mar, e coa súa forza inmorrente onda nós ha de voltar! EU SON LIBRE... Nun momento, de repente, eu sei que un día virá, como se o mar e o vento, en nós abrise a cantar. HEI PASAR POLO LUGARES COMO O VENTO NO AREAL ABRIR TÓDALAS VENTANAS COA ESCRAVITUDE ACABAR! Polas rúas das ciudades hei de pasar a cantar, traguendo na mau direita a espada da libertá. Como se un navío entrase de supeto, na ciudá, traguendo a voar no mástil bandeiras de libertá! HEI PASAR POLO LUGARES COMO O VENTO NO AREAL ABRIR TÓDALAS VENTANAS COA ESCRAVITUDE ACABAR!
Que grande musica e que bem interpretado. Sempre achei que o Minho e a Galiza t~em uma só identidade musical. Parabéns ao Grupo Fuxam os Ventos. Eu faço parte de um grupo que tem por nome Quatro Ventos.
Soy una gallega que le gusta escuchar la música de su tierra aún que viva a distancia de ella, y me duele que no defendamos nuestra cultura, mientras otros explotan una cultura que solo existe en un rincón, mientras la nuestra se extiende más allá del mar.
Esta melodia põe-me o coração a galopar. "Eu sou livre como as aves... Coração que nasce livre não se pode acorrentar..." Obrigado FUXAN OS VENTOS. Não desistam
Linda melodia de Galícia (Galiza, como vocês falam). Sou brasileiro e acho esse pedaço da Europa um modelo de vida desenvolvido que, infelizmente, aqui no Brasil está longe de alcançar pelo fato da própria cultura daqui não saber valorizar quem realmente compõe músicas artísticas. Aqui só valoriza-se a imoralidade nos carnavais e a falta de escrúpulos em muitas lêtras musicais sem controle moral, principalmente nesse FUNK que nos contamina!
Galiza é en portugués... en Galicia casi ninguén dice iso, soamente os nacionalistas no seu afán diferenciador... pero son moi poucos, xa que a maioria de galegos non rexeitamos da nosa condición de españois. Ser galegos é o noso xeito de ser españois.
@@pepevao6289 A ver, primeiramente, e por moitas razóns o toponimo depende da zona, como a metade das cousas dado o dialectalizado do galego. E tendo iso en conta, e tomando como modelo o galego "internacional" como poderíamos chamar ó portugues (e eu vivo dende faz xa tempo en portugal e o de non entender é unha parvada dos primeiros dias polo fechado que ca falan, polo resto é galego, con diferencias "tan agudas"(ironía) como as variedades dialectais que temos dentro da propia Galiza, problema, que estas estamos acostumadas a escoitalas e non supoñe tanta dificultade), o mais correcto sería chamalo Galiza, como é que é o topónimo "nativo", e a variedade máis léxitima é usual derivada da palabra latina. O outro é unha españolada imperialista nos teus termos. E sen gana nengunha de ofender a ninguén, Pepe Vaamonde, ser español é ser castellano, ou senón colles un libro de historia (escolar) e a constitución desta xente e mirás quen escriviu cada cousa, e xa te digo, non quero te ofender no máis minimo, pero é unha realidade empirica, tu se te queres considerar español/castelán ou galego, ninguén ten dereito a te o negar anque podase obxetar, pero non xeeralices en afirmacións cara o resto dos galegos porque estás penso eu máis lonxe do senso dicindo iso, xa que moita xente ve españa como meter o lobo no galiñeiro. Así que por respeto a eles, non digas que ser galegos é un modo de españolidade porque faz un sensentido bastante serio (como tentei de te razoar antes). E se non estás conforme con este razamento, non o discutas conmigo por favor e preguntalle a un brasileiro, portugues (que por certo, entendense peor que entre galegos e portugal e ex-colonias), que non faen diferenza entre casteláns e españoles, cousa que para eles é o mesmo, e con toda a razón, e ademais fora do circulo propagandistico españolo de que os galegos estamos imbuidos (o que a meu ver lles da inda maior credibilidade)). E como dixen con todo os respeto care a tua consideración como español e cara a xente da españa tamén.
Para "La Libertad" sempre !!! Meu amor é mariñeiro e vive no alto mar; son os seus brazos o vento ninguén llos pode amarrar. Meu amor é mariñeiro e cando me ven falar pon un carabel nos beizos no corazón un cantar. EU SON LIBRE COMO AS AVES E PASO A VIDA A CANTAR; CORAZON QUE NACE LIBRE NON SE PODE ENCADEAR. Traio un navío nas veas eu nacín pra mariñar; quen tente porme cadeas háme primeiro matar! Vale máis ser libre un día no confín do bravo mar, que vivir todad a vida, preso, escravo e a calar! El vive alá lonxe, lonxe, onde brúa o bravo mar, e coa súa forza inmorrente onda nós ha de voltar! EU SON LIBRE... Nun momento, de repente, eu sei que un día virá, como se o mar e o vento, en nós abrise a cantar. HEI PASAR POLO LUGARES COMO O VENTO NO AREAL ABRIR TÓDALAS VENTANAS COA ESCRAVITUDE ACABAR! Polas rúas das ciudades hei de pasar a cantar, traguendo na mau direita a espada da libertá. Como se un navío entrase de supeto, na ciudá, traguendo a voar no mástil bandeiras de libertá! HEI PASAR POLO LUGARES COMO O VENTO NO AREAL ABRIR TÓDALAS VENTANAS COA ESCRAVITUDE ACABAR!
Salina voz com um grande talento segue a tua vida em frente e cue tenhas muito progresso na tua vida cue deus siga os teus passos na tua vida bonde estiveres adot adorei a tua muzica chocante mas linda um grande abraço para ti do fundo do meu coração beijinhos love muzica toca no nosso coracao
Aunque no se acuerden de mi Ni Cesar ni Matuqui, yo tuve la oportunidad de oirlos en sus comienzos un dia que Cesar y yo embarcados en El Marques de la Ensenada, me dio la oportunidad de conocer a su familia y a sus amigos Fuxan dos Ventos, un placer.
|"O meu amor é marinheiro", um poema de Manuel Alegre com uma música lindíssima e com uma interpretação extremamente emotiva. Adoro. Vale a pena ouvir o mesmo tema interpretado por Cristina Branco.
na tua pel estamos tantos e tantos galegos que o mellor por iso e tan profunda ,querida e admirada a nosa musica,a nosa cultura e todolo que rodea a historia galega por iso estemos onde estemos no mundo nos sentimos queridos polo resto da xente e eso e impresionante.Pouca xente pode ir polo mundo adiante EU SON GALEGO con tal orgullo saudos dende francia
O meu amor mariñeiro Meu amor é mariñeiro e vive no alto mar; son os seus brazos o vento ninguén llos pode amarrar. Meu amor é mariñeiro e cando me ven falar pon un carabel nos beizos no corazón un cantar. EU SON LIBRE COMO AS AVES E PASO A VIDA A CANTAR; CORAZÓN QUE NACE LIBRE NON SE PODE ENCADEAR. Traio un navío nas veas eu nacín pra mariñar; quen tente porme cadeas háme primeiro matar! Vale máis ser libre un día no confín do bravo mar, que vivir toda a vida, preso, escravo e a calar! El vive alá lonxe, lonxe, onde brúa o bravo mar, e coa súa forza inmorrente onda nós ha de voltar! EU SON LIBRE COMO AS AVES E PASO A VIDA A CANTAR; CORAZÓN QUE NACE LIBRE NON SE PODE ENCADEAR. Nun momento, de repente, eu sei que un día virá, como se o mar e o vento, en nós abrise a cantar. HEI PASAR POLO LUGARES COMO O VENTO NO AREAL ABRIR TÓDALAS VENTANAS COA ESCRAVITUDE ACABAR! Polas rúas das ciudades hei de pasar a cantar, traguendo na mau direita a espada da libertá. Como se un navío entrase de supeto, na ciudá, traguendo a voar no mástil bandeiras de libertá! HEI PASAR POLO LUGARES COMO O VENTO NO AREAL ABRIR TÓDALAS VENTANAS COA ESCRAVITUDE ACABAR!
A letra original é do grande poeta Manuel Alegre e foi escrito quando estava preso pela PIDE (polícia do regime fascista de Salazar) na prisão de Caxias junto à foz do rio Tejo. A versão de Fuxan os Ventos é bastante mais emotiva que a original musicada por Alain Oulman e cantada por Amália Rodrigues. O tema principal é o da luta contra a opressão. O manuel Alegre vai-na ganhando!!!
Eu diria que a falas muito bem, galego e português nom deixam de ser uma mesma língua, tu falas com o teu sotaque português, com as peculiaridades de Portugal (ou Brasil, nom sei se serás brasileiro), eu falo com as peculiaridades com que na Galiza se fala esta língua comum, porque som filho de galego e falo galego...
Esto es lo que resta de Galicia: el folklore. Es como disfrazarse en Carnavales: se viste uno de campesina y canta y baila como lo hacian sus abuelos... El paisaje ya no es el mismo, su economia rural destruida, sus habitantes hacinados en cuatro o cinco nucleos superpoblados e industrializados. El campo trabajando para esos cuatro o cinco nucleos superconsumidores. Se ha perdido la batalla: el desarrollismo e industrializacion mato a Galicia. Soloq ueda el recuerdo, las cnaciones de cuando eramos un pueblo. Ahora no somos nada. Apenas unos modernos nostalgiosos. Esa nostalgia revela nuestra frustración. .
¿De quen e a culpa???? Dos galeguiños de aldea, que perden o seu idioma o ir a cidade e perden a sua alma galega pra ser uns esperpentos. Dos galeguiños que emigran a facer ricos outros paises a cambio de un xornal despoboando o rural en vez de quedarse na terra e facer un pais próspero. Dos galeguiños sin cerebro que hainos en manadas: incultos, incivilizados, groseiros, sin a mais mínima noción da beleza, ensuciadores da terra e do entorno, brutos e gañás coma pedras de muiños e con nula capacidad pra ser enseñados.
Port.:Vocês europeus não sabe os tesouros que possuem,não é a baixaria musical que tem no Brasil. Espñ.:Ustedes los europeos no sabe los tesoros que poseen, no es el musical que ha picado en Brasil
Eu que son da beiramar(COSTA DA MORTE)e que tiven que irme da miña terra fai moitos anos sendo un rapaz,identifecome plenamenta coa letra desta cancion,estraño a miña terra,meus pais e meus irmans.
Muchas veces he comparado a Escocia con Galicia son muy parecdas. Aman la libertad nosotros también. Está invadida por ingleses que no reconocen su bandera y su idioma el gaélico. Nosotros también estamos igual. Saludos y gracias por ver el video y comentar.
Es distinto. Galicia creó Portugal y creó Castilla. Sus casas nobles primigenias fueron arrinconadas en la Galicia actual, dejandolas por imposibles, mientras que la nobleza asentada en las tierras reconquistaban construian dos naciones que descubrieron y dominaron el mundo por siglos, mientras a Galicia la transformaron en un Tabú. La Galicia histórica (hasta el Duero) tenía mas de 1/3 del total de población de la peninsula hasta entrada la Baja Edad Media.
+Serafin Acebedo la cosa es aun peor: reconocen su bandera y su lengua, y asi pueden destruirla mejor, aliados con los nacionalistas. . Los nacionalistas suelen ser excelentes auxiliares del invasor: destruyen desde dentro. Por otro lado es dudoso que Galicia, la Galicia de hoy, ame su libertad, creo que esta mas comoda con su invasor al mando. . La Galicia Tradicional ha sido destruida, y con ella la Galicia que amaba su libertad. Franco y su regimen le dio la puntilla. Donde estan los luchadores de Galicia? En el BNG? Los que propugnan las mismas politicas economicas que el Dictador: industrializar Galicia, ponerla al dia, al nivel del resto de pises industrializados? Pues eso es exactamente lo que esta destruyendo a Galicia. No otra cosa. Y va en buen camino de lograrlo. El pago por la modernidad es durisimo: es perder el alma y el ser.
Eso no quita que haga más justicia a la vida de un marinero la Balado dos sete mariñeiros. Y es del mismo grupo de labriegos y marineros en su mocedad.
O teu esforzo por facerte entender e moi apreciado fala Brasileiro que a o fin Galego e, saudos desde USA pois agora o Govero da Espanha ten as mans tullidas e non pode alimentar a os seus fillos
No debemos comparar ni a Escocia y otros zonas celtas ya que ellos no nos quieren en su grupo de publos celtas, porque nos tenemos que comparar con ellos. Somos lo que somos y mejor de lo que nos creen.
O corazon dun Galego/ga livre como o vento que voa sin ber so se sente como o Amor por unha nai dun fillo que a sente dun xeito diferente asi somos nos, con personalidade diferente que xuntos podemos ter a terra que nosos Avos desexaron non presisamos mais que creer en nos, desto saben os marinheiros sempre a esperanza en que vai amainar o pensamento para mellorar o temporal que estamos pasando para dar o toque de Graza e crear unha Galiza Ceiva unha Republica pequena Xeitosa.
Pues yo opino, siendo un madriles cualquiera, que los poetas tendrían que salir al mar antes de abrir la boca. ¿Qué qué sabe un madrileño del mar? Pues después de 3 mareas como observador pesquero en NAFO poca cosa, pero me da a mí que bastante más que los poetas... La canción es hermosísima; pero hace muchísima más justicia a la vida de un marinero la "Balada dos sete mariñeiros":