GITARA OD PODSTAW - LEKCJA 1 

@marian koniuszko czyżby spam

I jak? Dalej się rozwijasz?

I jak idzie

O to uczymy się razem!

@@anakolut8140 tylko szkoda ze nie ma kontaktu z prowadzącym, i żadnych nowych lekcji

I jak? 😊

uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu XD

@@UrszulaGruszko noooo nie uuuuu, bo fender wjechał i pilnie idę do przodu. Ja, z palcami do operacji, a jednak coś tam brzdekam. Ja mogę, każdy może!

wspułczuję@@shczepcio

rel

Poleciles komus ⁉😉😉

Mysle że to indywidualna sprawa, przejdziesz do kolejnej lekcji jeżeli będziesz czuł się pewny że ogarniasz to wszystko z łatwością. Ja się cofam i wałkuje narazie dwie lekcje ciągle póki nie ogarnę tego na wysokim poziomie

Jeśli masz możliwość, żeby ćwiczyć codziennie, to jak najbardziej - będą najszybsze postępy. W fazie początkowej nawet 15-20 minut będzie okej!😊

fajne

w sumie fajne

ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-Pr6ESlJkxoM.html

Spoko wszystko Oki

@@ulisadebe498 ok

ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-Pr6ESlJkxoM.html

Możesz spróbować nastroić

Zależy co chcesz zagrać. Pewne rzeczy samym kciukiem będą nie do zagrania. Ale np. Wes Montgomery grał jazz tylko kciukiem i stworzył tym samym swój własny styl. Pozdrawiam

Nie wiem ale wiem że to jest niemiłe.

Nie wie kto go uczył

Osobiście nie polecam podnóżka, lepszy jest podgitarnik - oczywiście dobrej klasy. Podnóżek sprawia że przyjmujesz nienaturalną pozycję, a jeżeli grasz długo (mam tu na myśli pojedyncze podejście, nie staż) kiedyś może Ci się to odbić na kręgosłupie. W latach 90-ych radzono sobie z tym różnie, wielu gitarzystów sporo pływało właśnie by wesprzeć zmordowane po wielogodzinnych ćwiczeniach plecy. Można też wykonywać ćwiczenia na kręgosłup, takie jakie polecają fizjoterapeuci. Doceniam chęci autora filmu, niestety popełnia on tu kilka błędów. Poza wymienioną postawą zastanawia mnie dlaczego omawia technikę klasyczną przyjmując postawę typową raczej dla gry akordowej. No i sama gitara, akustyk z wcięciem i metalowymi strunami. Sam gram pół życia (rocznik 78, początek nauki rok 1996). Mój nauczyciel, człowiek po średniej szkole w klasie gitary, zawsze powtarzał mi że można się uczyć "po łebkach" albo rzetelnie. Ja postawilem na to drugie i nie żałuję. Gra na gitarze to świetna rzecz, polecam wszystkim! 👋 I jeszcze jedna rzecz do początkujących: jeśli ćwiczycie jakiś schemat, przejście z akordu na akord, cokolwiek i idzie wam opornie - nie pomijajcie tego i nie napierajcie dalej, bo możecie się zniechęcić i rzucić grę. I nie przejmujcie się że jest trudno - gra na każdym instrumencie to praca, praca I jeszcze raz praca, cudowne dzieci zwykle rzucają to w późniejszym życiu, talent to tylko 5-10% tego co jest wam potrzebne. Ale się rozpisałem 😉 uciekam bo mi sonaty "wystygną". Diabelli - trudny jak cholera, ale jak już rozegrasz to... pozdrawiam wszystkich gitarzystów!

@@magdalenaw4954 to nie tak. To miło ze strony autora że omawia grę w przystępny sposób, jednak niestety popełnia tu kilka błędów. To zawsze powoduje u potencjalnych uczniów powielanie tychże, a na samym początku nauki jest to baaaardzo istotne. Pokrótce - nie prawej a lewe udo, i obowiązkowo podnóżek (lub podgitarnik). Poza tym ten pan omawia i demonstruje technikę klasyczną przy użyciu gitary akustycznej. Polecam starą, dobrą szkołę Powrozniaka i Materiały do Nauki Gry Sosińskiego. Właśnie styl czy postawę to sobie można obrać mając już jakieś doświadczenie, ja np.potrafię grać z zamkniętymi oczami, bo po ponad 20 latach gry prawa ręka sama odnajduje właściwą strunę. Z lewą jest trochę gorzej, ale tu chodzi o różnicę w tym jaka pracę wykonuje ręką prawa a ręka lewa (zmiany pozycji, ale pracuje nad tym). Oczywiście mogę kompletnie się mylić, ale... jeśli tak, to czemu większość gitarzystów, i to na różnych poziomach zaawansowania, uważa tak samo? Pozdrawiam 👋