HAYAL DÜNYASINDA YAŞAMA - MALADAPTİVE DAYDREAMİNG 

Nerdeyse 7 8 yasimdan beri boyleyim ve kurtulamıyorum elilmde degil 24 saat bile hayal kurabilcek dereceye geldi ve artik hayaller de cok saçmalamaya basladi yani kendi kendime konuşuyor haata gerektiginde giyinip makyaj yapip evde 7 /24 oturup oyle hayal kuruyorum ve bu durum gerçekten cok zor yeni karakterler yeni insanlarla yaratıyorum ve isin kotu tarafi bunu her yerde devam ediyordum evde, yemek yerken ,dışarıda , sinama da tiyatro da mekanlarda yani asla kendim gibi davranmıyorum sanırım deliriyorum bunun baska bu açıklaması yok gibi ve bu durum kotu hisetiriyor gunumu ne kadar verimli gecirisem o kadar da kafamda yasiyorum artik hayat sogudum gibi umarim benim gibi olan herkes bu nalet seyden kurtulur

Hocam 20 yaşındayım kendimi bildim bileli bu durum var. Başta oldukça normal karşıladım yaşım küçükken ama büyüdükçe hem yerine getirmem gerekenler sorumluluklarıma engel oldu hem de beni gerçek hayattan kopardı. Birde öylesine gerçekçi hayaller ki bunlar şizofren miyim yoksa ben diye düşünmeme sebep oldu. Kendi kendime oluşturduğum karakterler var ve öylesine detaylı ki bu karakterlerin görünüşleri, yaşları, isimleri, işleri, arkadaşları, ailesi ve hatta sevgilileri bile olacak kadar detaylı. Mesela geçen gün mutfakta yine bir karakterin yerine koyup kendimi (rol yapıyormuşum gibi) kahve hazırlarken sanki mutfak masasında biri oturuyor da ben kahve hazırlarken hem onunla sohbet ediyorum hemide (yalancıktan) onada kahve hazırlıyorum. Gerçekten böyle anlatınca korkunç görünüyor ama durum bu. Birde hocam yani bunlar iyi. Benim hayallerim çoğu zaman iyi ve zevkli hayaller değil. Şiddet, şiddet kurbanı, drama ve acılarla dolu hayalleriöde var. Oluşturduğum karakterlere acı çektirmek bana zevk veriyor. Sevdiği insanları en acıklı şekilde öldürmek o karaktere acı çektirmek ve bu acıyı iliklerime kadar yaşamak. Rol yapıyormuşum gibi gözüküyor dışarıdan ama o hayalleri kurarken o an o benim için bir gerçeklik haline dönüşüyor ve o acıyı sonuna kadar çekiyorum. Yani mimiklerimle hatta ağladığım bile oldu sanki o kederli günde yanımdaki insanlar teselli etmeye çalışıyormuş gibi onlarla konuştuğum oldu. Sonra şiddet kurbanı olmak gibi hayallerimde oldu sanki biri benim oluşturduğum karaktere işkence yapmış ya da kötü şeyler yaşatmış gibi sonrasında o karakterin bu acılarla başa çıkabilmesini sağlıyorum. Yani iyi hayallerimde oldu tabi. Hayal diyince insanın aklına güzel şeyler geliyor ama benim hem iyi hem de jötü hayallerim var.

Gerçekten nefret edilesi bir durum. 1- saatlerce hayal kurma 2- Müzik duyunca kafanın sanki yt den video izliyormuş gibi olması 3- odaklanamama 4- kimseyi özleyemiyorum lan bile zaten kafamın içindeler 5- Ve daha da kötüsü de alışmak çabalamaya ve kurtulmaya bile alışmak Doğduğum andan itibaren hayatımın her parçasında bu oldu. YKS'ye hazırlanıyorum sözde daha açıp 1 sayfa bile okuyamıyorum 9 saat e yakın hayal kuruyorum. Her soktuğumun günü gözünü aç kapati le başlıyıp bitiyor arası yok. Bugün okulda ne yaptın oğlum ? ne biliyim bende bilmiyorum ki. + bende şöyle bir durum var gerizekalıca bir şey 2 yaşındayken başlamışım ben iple oynuyorum birde mk hani hayal kurarken ip çeviriyorum 2 yaşından beri atsam da hayal kurmaya devam ediyorum ama artık kurtulmak istiyorum.

Videoyu izlerken de hayale dalmışım şimdi tekrar izlicem

Ben 16 yaşındayım bu durumu kimseyle paylaşmadığım için içimi dökmek için yazıyorum. Bu sendromdan şüpheliyim çünkü 7 8 yaşımdan bu yana müzik dinleyerek saatlerce gerçekten çok uzak ve derin hayaller kurdum. Ben buna küçükken kendi içimde seneryo kurmak diyordum. Küçükken evimizin önünde bir salıncak vardı ve her zaman orada müzik dinleyerek saatlerce kış soğuğunda bile müzik dinleyerek kendimce seneryo kurardım. Bu seneryolarda her zaman belli başlı karakterler olurdu ve ben başrol olurdu ve kendimin büyük hâlini seneryolaştırırdım. Her türlü karakter ve her türlü karakterin hikâyelerini de kurardım. Sonra ise ben 11 yaşımdayken yaşadığımız şehirden baya uzak bir şehire taşındık. Yeni okula ve yeni hayatıma asla odaklanamadım ve salıncak da olmadığı için bu sefer her bulduğum fırsatta (özellikle akşamları) odamın içinde kendi etrafımda müzik dinleyip seneryolar kurmaya başladım. Taşınmadan ötürü yaşadığım dışlanmalar ve kendi kabuğuma çekilmemden sonra ise artık bu hayaller sosyal hayatıma da girmiş oldu. Okulda hoşlanmadığım durumlarda kaldığım yerden veya istediğim bana göre sahne olan hayalleri tekrar tekrar kurmaya başladım. Bu benim için çok güzel bir kaçış yoluydu. Elbet ki derslerim etkilendi ama bu benim pek umrumda değildi çünkü kafamda devamlılığı olan ve bana göre daha da çekici olan bir hayat vardı. Orda dışlanmıyordum, çocuk değildim ve çoğu şey benim etrafımda dönüyordu. Bu seneryolar hep eğlenceli diye düşünmeyin. Kimi zaman hayalimde en yakın arkadaşım olan karakter öldü kimi zaman ise çok büyük darbeler yedim. Sonrasında ise liseye geçtim. Lisede sosyal hayatım biraz düzene girdi. İlk başlarsa yine fazlaydı ama arkadaş çevrem olunca azalaldı derken bu sefer ise benim için hiç önemi olmayan dersler ve akademik kaygı bir anda ön plana çıktı. İlk defa ders çalışmaya çalıyordum. Eskiden de derslerim asla kötü değildi ama ders çalışma alışkanlığım yoktu. Bu stres de beni yeniden yoğun hayal kurmaya itti. Ve artık bir film izleyince o filmden etkilenip hemen müzik dinleyerek etrafımda dönüp etkilendiğim olayları seneryoma ekliyordum. Bunun bir sorun olduğunu 3 ay önce fark ettim. Artık bu seneryolardaki karakterler sanki gerçekmiş gelmeye başladı ve orada yaşadığım acıları sanki gerçekten yaşamışım gibi etkisinden çıkmadığım oldu. Ve tüm karakterlerin en ince detayını yıllardır kurduğum üzün süreli seneryoların hepsini hatırladığımı ve bunun beni çok yordugunu fark ettim. Bu durumdan kurtulmak istiyor musun diye sorarsanız net bir cevap veremem. Problemde orda başlıyor. Bırakmak ve oradaki karakterleri terk etmek çok zor. Sonuçta dediğim gibi uzun süreli seneryolar ve aynı karakter yani dizi gibi düşünebilirsiniz. Yorumlar da çok kişi olduğundan ve yorumum altta kalacağından muhtemelen kimse okumayacak ama ben burdan bundan şüphelenen arkadaşlarıma abilerime ablalarima sesleniyorum. Eğer ki hayallerinizde süreklilik yoksa sürekli siz veya başkaları karakter değiştiriyorsa bundan şüphelenmeseniz iyi olur.

Ben bu davranışımı ve ayıkken geleceğimle ilgili resmen gerçeğe yakın şekilde hayal kurmayı normal bir şey sanıyordum taa ki müzik dinlerken neden istemsizce ileri geri hareket ettiğimi araştırana dek...

Hepsi ailem yüzünden ☺️🥰😘

Bu hastalik beni senarist yonetmen olmak istememe sebep oldu kafam xok karisik

Ben buna sahibim ve bundan eminim ve artık kurtulmak istiyorum

Hocam bahsettiğiniz herşeyi yaşadım bende bu hastalık 13 -14 yaşlarında başladı. Geçtiğimiz şubat ayında bunun bir hastalık olduğunu fark ettim baş etmeye çalıştım ama basaramadigim için ağlıyorum. Bir nebzede olsa hayal dünyamdan uzaklaştım ama ilk etapta travmalarim gözümde canlandı sonra suçluluk ve değersizlik daha sonra düzensiz uyku ve kabus görmeye başladım. Daha sonra insanları görünce geriliyorum içimden sürekli ağlamak geliyor hayal dünyasında kurduğum şeyler zihnimde yanılsama yapıyor eskiden kurduğum hayallerin farklı bir şekilde gözümde canlaması şimdi ise arada içimde kırıp dökme isteği var bununla baş etmeye çalıyorum ve birde gerilince ve hayal kurmayi , düşünmeyi durdurmaya çalışırken ellerimi sıkıyorum şimdi meditasyona başladım ama kafam çok karışık

Merhaba Ben 6. Siniftan beri surekli hayal kuruyprum hayalimde kendimi bile öldürmualugum var ve gercek olmadigini bile bile agliyorum isimler nerden yasiyor evleri nasil nasil bir gecmisleri var vs vs bunlar benim icin cok onemli sanki bir kitap yaziyormus veya bir film senaryosu gibi ama bu benim icin sorun degil hayal kurmasam bu sefwr hayatin anlami kalmaz biraz uzgubum cunku hayalimdeki erkek arkadasim dun saat 6 civarinda vefat etti bide uzuluyorum kendisi hastaydi

Hocam görürsen lütfen cavap yaz ben odama geçiyorum kulaklık takıp müzik açıyorum. Ve hızlı şekilde sağa sola haraket ederek hayal kurmaya başlıyorum önümde hayal etdiğim kişiler varmış gibi onlar la sohbet ediyorum aslında yaşamak istediğim şeyleri hayal ederim hep ve bu beni mutlu ediyor. Karşımdakı insanları görmüyorum sadece hayal edib varmışlar gibi onlar la sohbet ediyorum. Bazen korkuyorum acaba bu bir hastalıkmı diye. Sizce hastalıkmı?

edemiyorum doktor bey bide üstüne kötü şeyleri düşünüp güçlü olduguma ikna edip onunla mutlu olmaya baslıyorum kurtulamıyorum

Maladaptive day dreamingden iyleshdim, gerceklik biraz aci olsada chok daha iyi. Bazen merak ediyorum her kesmi gerceklikde yashiyor, hich kimse hayal kurmuyor mu, herkes olani oldugu gibi Kabul ediyor da bir ben miydim boyle durumda olan?!

Teşekkürler hocam, 👏

dehb im var varsayılan ağ modu 7 24 açık kendimi alıkoyamıyorum hayat kalitemi bozuyor.

Hocam merhaba bende örneğin şirketim varmış veya başka birşey varmış gibi hayal kurup hesap yapma konuşma kendi kendime konuşup çözüm bulma problemi oluyor bende bunun çözümü nedir veya ne hastalığıdır

Hocam 18 yaşındayım, yanlış anlaşılmasın da bende bu durumdan aşırı derecede müzdaribim ama Hatay deprem bölgesindeyim durum biraz sıkıntı hastahane yönünden,nasıl yol izleyecem hocam?

Bakin bence gelecekle ilgili hayal kurmak degil de gecmişle ilgili hayal kurmaq korkunc

Ben bunu 6. Yaşımda fark ettim ama bu benim icin bir sorun degil

Merhaba hocam bende bu durumdayım ve dürekli bunu yaşıyorum yks ye hazırlanıuotum ama odaklanamıyorum sürekli hayal kuruyorum yürürken yemek yerken kurtulmak istiyorum ama nasıl yaoıcağımı bilmiyorum bana bi öneri verebilirmisiniz 😢

Bu hastalığı nasıl avataja çevrilebilir, ne amaçla kullanılabilir, kontrol edilerek hocam cevaplarmısınız

Ben lise 1 de bir kızı çok sevdim o beni sevmedi. Ondan sonra onu hayal kurmaya başladım. Onla birlikte olduğumu düşünüyorum. Onla uyuyorum vb. Yani bitmek üzereyim ve yakın bir zaman içinde evlendi o da ben hayallerim içinde yapayalnız kaldım. Bana yardım lütfen

Merhaba psikolojimiz bozulduğunu düşünüyorum lütfen bana yardımcı olur musunuz katildim üye oldum❤

Ben bu durumu yaşıyorum bu durumu herhangi bir nesneyle oynayarak yapıyorum ve hayal kuararken bazen ileri geri yürüyorum kurmaktan aşırı zevk alıyorum bunu önlemek için ne yapmalıyım

Merhaba hocam bu hastalık bende baya çocukluktan yarandı ve travma şiddet falan olmadan yalnız asosial bir çocuktum bundan ola bilirmi? 5-6 yaşlarımda başladı ve şimdi 15 yaşım var 10 yıldır bilmeden yaşadım bu hastalığı ve şimdi fark etdim baya hayal dünyamda bir odada birkaç kişi var (normal hayattaki arkadaşlarım, eski sevgilim, komşular ) herkes var onlarla film gibi sahneler yaşıyorum içimden konuşuyorum ağlıyorum bazen sesli bile gülüyorum şimdi fark etdim ve gerçekten çok rahatsız oluyorum.

Hocam hayal kurmaya son verdigumiz zaman ne olur

Ho

Hocam peki bu hastalık tamamen tedavi edilir mi başka sorum da şizofreniye dönüşür mü

Son iki yildir ayni seyleri hayal ettigimi fark ettim muzik dinlerken ya da bir sey izlerkende yapiyorum etrafimda donmuyorum ama kendimi mimik yaparken buluyorum ve erteleme hastalgına dusuyorum bu durumu asmak icin ne yapmalıyım

Ben 16 yaşında yani 18 yıldır Türkiye'nin hayalini kurmaya başladım. Ve şu anda yavaş yavaş hayallerimi gerçekleştirmek için çabalıyorum. Allah izin verirse 2040 yılında Türkiye benim olacak . Ben bunun hayaliyle yaşadım ve olacağına inanıyorum. Asıl hedefim dünyayı yönetmek ama bunun hayalini kuramıyorum , çünkü ömrüm yetmeyecek biliyorum. Ama Allah izin verirse 2040 yılında ardı aşılamaz şekilde açık ara lider ben olacağım. Kim ne derse desin bunu gerçekleştireceğim. İsteyen deli desin , isteyen anksiyetesi bozuk desin , isteyen psikolojisi bozuk desinler. Kim ne derse desin 2040 yılında Türkiye benim olacak göreceksiniz

bu ben