Hikâye "Tamam, o marketin önünde ki gri bina işte. Evet evet o, on üçüncü kat. Bebeğim saçmalama tabii ki asansör de kalmazsın, ya bozulmaz! Hadi çık sen bekliyorum seni." Genç kız telefonu kapattıktan sonra masaya koyup bebekle oynamaya devam etti. Birkaç gün boyunca okula gitmemişti fakat gitmesi gerekiyordu, hocalarına sorulacak birsürü sorusu vardı. Taehyung okulu sevmemesine rağmen bebekten uzak kalmak için gitmişti her gün. Bebek yok gibi davranıyordu, wendy ile de gerekmedikçe konuşmuyordu. Minik bebek elbette Taehyung'un düşündüğü gibi engel değildi, genç kız birkaç gün içinde her zaman yaptığı şeyleri yapmaya devam edebilmişti. Ders çalışmıştı, minik bebek hemen yanında pusete ya uyumuş ya da sessizce onu izlemişti, film veya dizi izlediğin de de bebek büyük ve parıltılı gözlerini merakla televizyona çevirmişti. Yemek yaparken, iş yaparken de zorlanmamıştı çünkü bebek uysal ve sessizdi. Genellikle sessizce onu izlemişti. Hatta kız bebeği de kendisiyle birlikte hazırlayıp dışarı çıkmış ve arkadaşı ile buluşmuştu. Mağaza mağaza gezmiş, saatlerce sohbet etmişti arkadaşı ile fakat bebek onu hiç zorlamamıştı. Zaten kızın rahatlatıcı kokusuna alıştığından ve benimsediğinden olsa gerek ne zaman kızın kucağında olsa mızmızlanacağı varsa da unutmuş uyuya kalmıştı. "Aşkımmm!" Genç kız asansörün kapısı açılıp içinden arkadaşı çıktığında gülüp ona doğru koşmuş ve miniğe dikkat ederek sarılmıştı arkadaşına. "Uyyy bu çok minik ve çok tatlı!" "Bakabilirsin değil mi?" "Tabii ki." "Zaten sorun olursa ararsın-" "Konuştuk bunları güzelim, yorma kendini ver bana miniği." Genç kız gülümseyip dikkatlice arkadaşına vermişti minik bebeği. "Ya şey.. şimdi ben okula gittiğimde hep sana bırakacağım ya, istersen ben sana parada verebilirim, yani sonuçta bebek bakıcılığı yapıyorsun-" "Şşş. Sevgilim, aşkım, gerek yok paraya falan, zaten biz dışarı çıkınca ben sana aldırırım birşeyler ödeşiriz. Hem ben senin için mi bakıyorum, bu minik ile ilgilenmek istediğim için kabul ettim. Hadi şimdi git." Genç kız tekrar gülümseyerek saçlarını minik lastik toka ile bağlayıp iki yaptığı bebeğe baktı. Kısa saçlarının az bir kısmını alıp iki taraftan da bağlamıştı. Giydirdiği kilotlu tulumun üstünde ki Miki mouse ile uyumlu kurdele tokasının kaydığını görünce çıkartıp tekrar taktı ve mis gibi kokan saçlara öpücük kondurdu. Çoraplarını da düzelttikten sonra iki yanağını da öpüp el sallanmıştı minik bebeğe. "Görüşürüz Rosie." Minik kız heyecanla cıvıldamış ve el sallanmıştı. "Öpücük at wendy ablana Rosie." Genç kızın arkadaşı minik eli tutup yine minik dudaklara götürmüş, nasıl öpücük atacağını göstermişti. Küçük kız bir süre beklemiş, ardından gülerek yapmıştı öğrendiği hareketi. Genç kız şaşırarak gülmüş ve öpücüklere boğmuştu minik kızı. E küçük kızda buna karşılık neşeli sesini dolduruyordu eve. "Hadi."
Tüm bunları duvara yaslanarak, tepkisiz bir şekilde izleyen taehyung burada olduğunu hatırlatmak istercesine konuşmuştu. Genç kız kafasını sallayıp kapıdan çıktı, bebeğe öpücük attı ve taehyung ile birlikte asansöre yöneldi. "Görüşürüz." "Görüşürüz." Asansörden indiklerinde genç kızın heyecanı devam ediyordu. "Nasıl öpücük attı, gördün mü? Çok şirin! Geri dönmemek için çok zor duruyorum!" "Çok alıştın bakıyorum." "Sende alışsan iyi olur. Babasının sevgisini hissetmeli artık." "Kaç kere söyleyeceğim? İstemiyorum onu ben. Madem bu kadar sevdin, zaten kalmasını sağlayan da sensin, onu hayatın boyunca ayırma yanından." "Ben kalmasını sağladım çünkü ona babalık yapacaksın. Seni birkaç gün rahat bıraktım Taehyung ama öğrenmeye başlasan iyi edersin." "Uzak tut onu benden." "Ama o seni çok seviyor.." "Ne.. seviyor mu..?" "Evet, sen onun yüzüne bakmıyorsun ama o seni her gördüğünde heyecanlanıyor. Hiç fark etmedim mi? Gülüşü sana benziyor ve seni ne zaman görse gülüyor. Çok şirin cidden.." "Beni neden seviyor, sevmesin. Seni sevsin işte, sen bakıyorsun ona, ben değil. Gece ağlayarak uyandığında sen bakıyorsun, sen besliyorsun, sen giydiriyorsun ben hiçbir şey yapmıyorum. Neden beni seviyor?" "Çünkü sen onun babasının ve o bunun farkında." "Farkında mı..?" "Farkında ve sen böyle davranmaya devam edersen sevmediğinin de farkında olacak. Taehyung, tamam kolay değil, seni anlıyorum ama oldu işte kabul etmemen değişeceği anlamına gelmiyor. Serbest bırak biraz, çok fazla düşünüyorsun, rahat ol herşeyin bir çözümü var. Bunları bir kenera bırakıp onunla ilgilen biraz." Taehyung cevap vermedi, genç kız nefes verip yürümeye devam etti. Yorucu saatlerin ardından sonunda eve gelmişlerdi, genç kız kapıyı çalacak olan Taehyung'un bilmediğini tutup çekti ve telefonunda birşeyler yazmaya başladı. "Ne yapıyorsun?" "Minik kızın yeni uyumuş, okuldan çıkmadan önce yazıştık nomi ile." "Birde tüm gün haber mi aldın?" "Tabii ki." Kapı sessizce açıldığında genç kız gülerek arkadaşına sarıldı. "Çok teşekür ederim." "Rica ederim hayatım ne demek. Yarın buluşuyor muyuz onu söyle?" "Evet zaten Rosie için alacağım şeyler var." "Tamam anlaştık, o zaman görüşürüz. Sana da merhaba ve görüşürüz taehyung." Nomi son cümlesini söyledikten sonra arkadaşına öpücük atmış ve merdivenlere yönelmişti. İkili içeri girdi. "Taehyung sen minik kızını kontrol etsene benim aldıklarımı mutfağa yerleştirmem lazım." Diyerek poşeti eline alan kız, taehyung kapıyı sertçe kapatarak minik bebeğin ağlamasına sebep verdiğinde sinirle nefes vererek aldığı poşeti sertçe bıraktı. "Zoruna mı gitti cidden? Sinirini neyden çıkaracağını mı şaşırdın? Biraz çabala taehyung ya! Lütfen!" Dedikten sonra odasına yöneldi, ağlayan bebeği kucağına alıp hafifçe sallamaya başladı. Neyse ki minik kız kısa sürede susmuştu da kız mutfağa gidip yere attığı poşeti aldıktan sonra yemek hazırlamaya başlamıştı. Taehyung yine orta da yoktu, odasına kapanmış olmalıydı. Genç kız puseti yemek masasına koyup bebeği de pusete koyduğunda bebeğin meraklı gözleri altında yemek yapmaya başlamıştı. Annesi aradığında nefes verip açtı. Annesiyle her zaman olduğu gibi konuşurken aklına birşey geldi ve duraksadı. "Anne, küçük bir bebeğe nasıl duş aldırılır?" "Hayrola güzellik?" "Ya merak ettim işte biliyorsun beni." "Hmm.. eskiden daha zor oluyordu, boğulmasın diye uğraşırken aynı zamanda gözüne su kaçmasın, aman ağlamasın derken çok yoruyordu ama şimdi daha kolay. Bebek küvetleri var. Nereden geldi aklına?" "Bizim sınıfta bir kızın ablası yeni doğurmuş, bebeği yıkarken boğmuş ama yaşıyor yani bebek onu anlattı bugün benimde aklıma geldi." Yalan söylemiyordu, sahiden de böyleydi ve minik kızı yıkamaya nasıl cesareti edeceğini düşünmüştü. Neyse ki annesi haklıydı, bebek küveti ile bu iş kolaydı. "Onu bırakta.. anne ben yarın arkadaşımla dışarı çıkacağım, yeni bir mağaza açılmış oraya gideceğiz. Bana para gönderir misin?" "O sınavdan hele bir düşük puan al bak ben seni-" "Anne ya ne alaka şimdi! Çalışıyorum ben!" "Tamam tamam şaka yaptım. Gönderirim ben sana birazdan. Bizde geçen gittik teyzenle, görmen lazım çok güzel şeyler vardı. Bir elbise buldum tam senlik." Ardından klâsik konuşmalarına devam etmişlerdi. Taehyung mutfağa gelip konuşulanları duyduktan sonra minik kızının hasta olmasından ya da boğulmasından çok korkmuştu, bu sefer kaçmak yerine arkadaşına yardım edecekti.
Yemek hazır olduktan sonra ikili yemeğini yemiş, genç kız minik bebeğinde karnını doyurmak için mama hazırlamıştı. Minik kızın hayatlarına girdiği gün ki gibi salona kurulup önüne kitaplarını almıştı kız. Şortlu ve ayıcıklı pijamasını düzeltip bağdaj kurdu, önünde ki soruyu okurken kucağında ki miniğe süt içiyordu. Minik bebekte yine merakla açılan gözleri ile kızın ayıcıklı pijamasını inceliyor, minicik parmakları ile oynayıp duruyordu. Salona giren taehyung kızın halini görünce yutkunmuş, yavaşça yanına ilerlemişti. "Hiç.. zorlanmıyor musun?" "Taehyung ben bu soruyu anlamadım ya. Sabah hocaya sordum, beraber benzerini çözdük birkaç tane, şimdi çözüyorum, cevap yanlış çıkıyor!" Taehyung cevabını almıştı, genç kız öyle zorlanmıyordu ki şimdi söylenen kendisi değilmiş gibi biberonu çekip minik kızın ağzını sildikten sonra yanağını öpüp biberonu tekrar ona vermişti. "İstersen ben tutayım, sen çalış?" Genç kız bebekten rahatsız olmuyordu ama tabii ki bu fırsatı kaçırmayacaktı. Kafasını sallayıp dizleri üstünde doğruldu ve miniği taehyung'a uzattı, taehyung önce biberonu sonra da kızını alıp yavaşça koltuğa oturdu. "Doğru değil mi? Doğru tutuyorum, böyle? Canını yakmıyorum değil mi?" "Hayır, zaten canı yanarsa ağlar." Dedikten sonra ilgilenmiyormuş gibi yaparak kitabını ve kalemi eline almış ve soruyu çözmeye başlamıştı. Minik kız babasının kucağında iken hiç sesini çıkarmadı ve kocaman açtığı gözleriyle babasına baktı. "Neden böyle bakıyor bana?" "Çok meraklı bir kızın var taetae. Seni inceliyor olmalı." Taehyung genç kızın cevabına güldü, işaret parmağı ile kızının yanağını okşadığında küçük kız kocaman gülümsemişti. "Bu tokalar canını acıtmıyordur değil mi?" Sorusunun cevabı biraz geç geldi çünkü kız soruyu çözmeyi bekledi, cevabı yeniden bulduğunda dudağını ısırıp güldü. "Evet! Doğru cevabı buldum! Yanlış yapıyormuşum. Ne sormuştun? Sıkı bağlamadım acıtmıyordur." Taehyung gülümseyip kızına baktı, kıyafeti, yanakları, saçı, tokası, çorapları, minik bedeni, minik elleri ve minicik parmakları ile çok şirin bir kızı vardı. Burnunu kızın yanağına yaslayıp gözlerini kapattı. "Çok tatlısın minik. Özür dilerim." Diye fısıldadı. Babasından iltifat alan minik kız heyecanla ellerini ve ayaklarını oynatarak sesler çıkarmış, küçük ellerini babasını yanaklarına koymuştu. Genç kız bunu izlerken heyecenlandı, taehyung bebeğini kabullenmişti, sonunda! Bu tatlı görüntüyü taehyung'a fark ettirmeden çekti. "Dışarı çıktığında da mı zorlanmıyorsun?" "Hiç zorlanmıyorum. Şanslıyız ki minik kızın çık uysal. Bazı bebekler olur ya herşeye ağlar, rosie hiç öyle değil. Sadece kucağa çıkmayı çok seviyor, kucağımdan inmedi diyebilirim. Fakat onun dışında hiçbir sorun olmadı, gezdik, birsürü şey aldık, yemek yedik kafeye gittik.. sandığın gibi engel olmuyor. Ders çalışırken, yemek yaparken, birşeyler izlerken de öyle. Kaç gündür bizimle yaşıyor ve ikimizde her gün annelerimize konuşuyoruz, hiç ağlamadı. Biz konuşurken ağlarsa fena olurdu ama o çok akıllı." "Of.. ya yapamazsam. Sen çok güzel bir anne olacaksın, ben asla iyi bir baba olamayacağım. Keşke Rosie'nin senin gibi bir annesi olsaydı." "Sen daha hiç denemedin Taehyung. Denemeden bilemezsin. Hep kaçtın. Yapabilirsin, öğreneceksin. Bende yardım edeceğim sana, tamam mı? Lütfen artık ilgilen onunla." Taehyung nefes verip genç kıza baktı. Genç kız bir süre bekledi fakat cevap gelmeyince çalışmaya devam etti. Taehyung'ta miniğin pozisyonunu dikkatli bir şekilde düzeltip kucağına oturttmuş onunla oyun oynamaya başlamıştı. Bir süre sonra uykusu gelen minik kız babasının kolları arasında kısa sürede uyuyakalmıştı. Taehyung minik bebeğinin yatağı olmadığını biliyordu bu yüzden sesini çıkarmadı, çünkü koskoca yatakta yanına iki yastık koyulmuş hâlde uyumasındansa kendi kucağında uyumasını tercih ederdi. Genç kızın bebeği uyutup salona ya da mutfağa gittiği anlarda kızına bakmış, düşmeyeceğinden ya da iyi olduğundan emin olmuştu ama böyle yatarsa daha rahat eder diye düşünüyordu. "Of, uykum geldi." "Uyuma, film izleyelim?" "Olur." Genç kız bu fikire balıklama atladı çünkü film izlemeyi severdi. kitaplarını kapatıp odasına götürdü, mutfaktan birkaç atıştırmalık aldı ve salona geri döndü. Taehyung kızının daha rahat uyuması için onu tekrar yatar pozisyona getirmişti. Kızının yanağını öptükten sonra birşey fısıldadı fakat genç kız bunu duymadı. Yanlarına gidip oturdu. Yalan söylemeyecekti, bebeği almak istemiyordu. Babasının kucağında uyumaya devam etmesini istiyordu. Yine de soracaktı. "İstersen ben alayım?" "Gerek yok." Taehyung hemen cevap vermişti. "Yani, hep sen şey yapıyorsun ya o yüzden. Ne izleyelim?" Genç kız televizyona bakıp filmlere baktı, kısa sürede güzel bir film bulmuşlardı. Gece, filmin bitmesinin ardından ikilinin ortalığı toplayıp Taehyung'un kızını arkadaşının yatağına yatırması ve kendi odasına gitmesine ile bitti. *Yorumlarınızı alabilir miyimmm????*
